A1 g e m e e d
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
AANBESTEDING.
No. 3039.
Zaterdag 23 Juni 1894
34e Jaargang.
aanbesteden:
Binnenland.
abonnement
Voor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
den
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elkenregelmeer/0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
V A W ME SAW ME te Ter Wenzen.
Bij deze courant belioort een bijvoegsel
Burgemeester en Wethonders van TER NEUZEN
zullen op Muandag 25 Junl a. s., 'smorgens
lOVjj uren, op het gemeentehuis, in het openbaar
bij enkele inschrijving
de levering van Petroleum voor
de straatverlichting gedurende
1894/95.
De betrekkelijke voorwaarden liggen ter iuzage
op de gemeente-secretarie, alwaar ook eene verze-
gelde bus tot het ontvangen der inschrijvingsbiljetten
is geplaatst.
Ter Neuzen, 19 Juni 1894.
Burgemeester en Wetliouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
F*olitieli Overzicht.
Erankrijk ondervindt in deze dagen, dat de
koloniale weg er geen is, louter met bloemen
bezaaid
Het land zit nog tot over de ooren in de
moeilijkheden belreffende de grensafbaking in Afrika,
of daar komt ult Siam bet bericht van een schending
van het onlaugs door Fraukrijk met dat land
gesloten tractaat.
Het is de Figaro, die er melding van maakt.
Het blad meent te kunnen verzekeren, dat de
Siameezen het grondgebied van Battambang en
Angkor, tot de neutrale strook behoorende, militair
hebben bezet.
En dat is nog niet allesook andere punten
van het tractaat tusschen Frankrijk en Siam worden
door laatstgenoemd land eenvoudig genegeerd.
De Figaro bepaalt er zich verder toe het ver-
trouwen uit te spreken, dat de ministers van kolonien
en van buitenlandsche zaken, die tot heden steeds
met zooveel energie voor Fraukrijks rechten
opkwamen, ook ditmaal spoedig orde op de zaken
zullen weten te stellen.
Dit vertrouwen nu zal ongetwijfeld niet worden
beschaamd, want reeds wordt gemeld, dat de
Fransche regeering besloten heeft twee kanonneer-
booten, de Aspic en de Comete naar Bangkok
te zenden.
FEUILLETON
10)
ffHet zal voor u zoo lang niet meer geheim
blijven," antwoordde Hendrik en draaide verlegen
zijn muts in de handeu. „Maar ik bid u, spreek
er niet van, dat ik hier geweest ben en het u
reeds verteld heb.'
„Wie moet hier dan komen?" vroeg Constance
maar Adolf mengde zich er nu weer in en zei op
bevelenden toon
„Zeg ons nu eindelijk kort en goed, wat ge te
zeggen hebt."
vNu dan mevrouw heeft gezegd, dat ze
hier van juffrouw Valentine bessensap of zoo
iets te, drinken gekregen heeft en daar moet het
vergift in geweest zijn."
Hij sprak laugzaam en liet zijn blik rusten op
Valentine, die bij elk woord meer ineenkromp,
alsof zij een slag met een knuppel had gekregen.
„Oh, oh," kermde zij handenwringend, „ook
dat nog."
Tante Constance zat eerst verstijfd van schrik
en ontsteltenis. Nu echter sprong zij op en riep
„Dat is afschuwelijk, dat schreit ten HemelHoe
kan een mensch in zijn laatste ure nog zulk een
onvergeeflijke zonde begaanEerst komt uw
meesteres hier en beschuldigt het arme kind, dat
ze een paarlen halssnoer gestolen heeft, en toen
zij overtuigd wordt, dat zij haar een vreeselijk
groot onrecht heeft aangedaan, krijgt zij een flauwte
en vraagt zij Valentine nog om een verkwikking.
Nu, zij had mij voor zich moeten hebben, ik hac
In het Hongaarsche Huis van Magnaten moet
de stemming plaats vinden over de wet tot regeling
van het verplicht burgerlijk huwelijk en een eigen-
aardigheid, kenschetsend voor denonzekeren toestand,
is het feit, dat aan clericale zoowel als aan liberale
zijde met besliste zekerheid gerekend wordt op een
meerderheid van tien stemmen door de eerste
natuurlijk ten nadeele, door de andere ten gunste
der wet. Van deelneming of onthouding van
stemming der hoogwaardigheids-bekleeders ten hove
hangt veel, zooals niet alles af. Van clericale zijde
is tot 't laatst toe alles gedaan om de wet tegen
te houden, zelfs heeft het Vaterland den Magnaten
bij afzonderlijk schrijven er op gewezen, dat alle
strafFen der kerk de vddrstemmers zullen treffen.
Komt 't in het Iloogerhuis opnieuw tot verwerping
bij kleine meerderheid, dan gaat de wet onmiddellijk
weer naar 't Huis van afgevaardigden, doch is die
meerderheid groot, dan wordt de zaak verdaagd
tot den herfst. De oppositie acht de aauneming
der wet niet in overeenstemming met 's keizers
wenschen en alles blijft dus mogelijk.
De afgevaardigde Keglevich is voornemens in
de zitting voor te stellen, dat de regeering, bij
eventueele aanneming der wet, regelend het burger
lijk huwelijk, aan de beambten opdraagt, bij huwe-
ijken nadrukkelijk er op te wijzen, dat door de
burgerlijke plechtigheid niet wordt beantwoord aan
de eischen der kerk. Tevens wenscht deze afge
vaardigde het burgerlijk huwelijk zoodanig te zien
geregeld, dat het kerkelijk huwelijk onmiddelijk
volgen kan.
Het schijnt te worden bevestigd, dat er onder
de liberalen in Servie groote ontevredenheid bestaat
over de houding der Regeering, die tegenwoordig
tracht zich op een onzijdig standpunt te houden,
ten einde niet alle radicalen van zich af te stooten.
Men is teleurgesteld in zijne verwachtingen en de
liberale bladen zien er geen bezwaar in daar rond
voor uit te komen.
Wat de radicalen betreft, zij winnen in kracht,
naar gemeld wordt, en zouden weder actief optreden,
wanneer het de andere partij mocht gelukken den
ouden invloed geheel te herwinnen.
De rust in het land laat bij dat alles niets te
wenschen over. Vandaar dat de jeugdige Alexander
Zaterdag de reis naar Konstantinopel kan aan-
vaarden in gezelschap van zijn vader. De Minister-
raad zal den Koning tijdens zijn afwezigheid ver-
tegeuwoordigen.
Milan begeleidt zijn zoon tot Nisch, waar hij
zal vertoeven tot de terugkomst van Alexander.
Het bezoek van den Koning aan den Sultan
haar de deur gewezen. Dat noem ik de christelijke
barmhartigheid en vergevingsgezindheid te ver
drijven
vZwijg, tante, zwijg, ik bid u," viel Valentine in.
„Ei, wat moet ik zwijgen ging Constance
voort. Het goede kind haalt water voor haar en
het bessensap, dat voor haar vader bestemd was
„Heeft zij duswerkelijk hier bessensap gedronken
vroeg Hendrik.
„Wel zeker, en niet weinig ook, de flesc'n was
nog niet aangebroken. Nu, mijn arme broeder
heeft er niet meer van gebruiktterwijl mevrouw
Rechling nog hier was, viel hij dood neer dat kwam
van toorn en ontsteltenis, dat zij gewaagd had zijn
dochter te beschuldigen. Als er een moord ge-
pleegd is, dan heeft
Tante 1 Tante kreet Valentine.
„Dan heeft uw meesteres die op haar geweten,"
ging Constance voort, „en daarmee en met die
leugen is zij de eeuwigheid ingegaan."
VVij dat wil zeggen: Louise, Minna en ik
wij gelooven er dan ook niets van," verzekerde
Hendrik; maar hij meende dit niet oprecht meer.
»En Koenren mijnheer Rechling?" vroeg
Valentine zacht.
#Die is nog niet hier, wij hebben hem een
telegram gezouden," antwoordde Hendrik. „Slechts
wij drieen en dokter Schmidtlein waren er bij, dat
mevrouw stierf, en de dokter heeft dau ook de
aangifte hij de politie gedaan."
De beide dames uitten een kreet van ontzetting
Bauerlich knikte met het hoofd, hij had het niet
anders verwacht.
„Zij zullen wel spoedig komen om de juffrouw
in verhoor te nemen," zei Hendrik verder, »en ik
van Turkije zal een uitsluitend persoonlijk karakter
hebben.
Het schijnt dat Engeland, om een international
conferentie te vermijden, waar ook de Egyptische
kwe3tie zou besproken worden, aan Duitschlands
eischen gehoor zal geven. Laatstgenoemd land
zou toestaan, dat de Engelsche beziltingen aan de
Kaap met die aan den Boven-Nijl verbonden worden.
In Belgie breidt de werkstaking zich uit te Feluy
en te Arquenes. De werklieden van den groep
Collinet en Theys hebben ook het werk gestaakt,
tengevolge van de wegzending van twee hunner.
Alles is kalm in de streek. Toch patrouilleert de
gendarmerie, om eventueele wanordelijkheden te
voorkomen.
Op het door 33 inwoners der gemeente Nieuw-
en St. Joosland aan den commissaris der Koningin
in Zeeland gericht adres, in zake de weigering van
den burgemeester tot openbare viering van het
20jarig bestaan der aldaar bestaande zangvereeniging,
heeft den commissaris besloten aan adressanten te
kennen te geven, dat, daar bij plaatselijke politie-
verordening geene regelen gesteld zijn ten opzichte
der openbare vermakelijkheden, tot het houden
daarvan geen voorafgaande vergunning van den
burgemeester vereischt wordt.
Reeds meermalen had de burgemeester op soort-
gelijke verzoeken afwijzend beschikt.
Hr. Ms. nieuw gebouwd jjantserdekschip
Koningin Wilhelmina is Dinsdag op de Harssens
aan den grond geraakt. Toen het de haven van
Nieuwediep uitstoomde, om ter reede te worden
beproefd, bleek het stuurtoestel niet in orde te
zijn. Eerst was het schip bijna in den steiger
geloopen later liep het even buiten de haven op
de steenen vast, doordien het niet naar het roer
luisterde. De sleepbooten Hercules en Stad
Amsterdam hebben zoo spoedig mogelijk getracht
het schip vlot te brengen, wat even wel niet mocht
gelukken, wijl het water niet voldoende wilde
wassen. Ook bij voormiddagtij bleven de pogingen
der beide sleepbooten vruchtelooshet vaartuig
draaide alleen een weinig. Men is toen begonnen
eenige zware voorwerpen te lossen en Woensdag
avond is het schip eindelijk gelicht en vlot ge-
bracht. Het is in de haven gesleept, oogenschijnlijk
zonder schade.
Door het bestuur der Nederlandsche Protect,
landbouwvereeniging te Utrecht was aan den gemeen-
teraad te Oud-Beijerland een afschrift gezonden
dacht, ge zoudt u kunnen doodschrikken, als u dat
zoo plotseling op het lijf kwam vallen. Nu moest
ik toch in de stad verscheidene boodschappen doen,
en dacht zoo, dat niemand het zal bemerken, als
ik even met den trein overvlieg om u alles te
vertellen. Maar nu moet ik weg. U vertelt aan
niemand, dat ik hier geweest ben, niet waar?"
*Wel zeker niet, Hendrik Hartelijk dank,"
verzekerde Valentine, haar aandoening verbergeude.
Zij stak hem de hand toemet zichtbaar weifelen
drukte Hendrik die even in de zijne en liet ze
dadelijk weer los.
Tante Constance was spraakzamer bij het afscheid.
Zij deed den huisknecht uitgeleide, verhaalde hem
in de gang nogmaals alles, wat er dien dag hier
in huis gebeurd was, liet zich inderhaast nog door
Hendrik de bijzonderheden vertellen van mevrouw
Rechlings plotselinge ziekte en haar overlijden,
bezwoer Valentine's onschuld en klaagde over zijn
meesteres.
Met moeite kwam Hendrik van haar afhij
gevoelde, dat hij met een bezwaard hart vertrok.
Zijn geloof aan Valentine's onschuld was geschokt
geschokt door het meisje zelve; door de houding,
die zij aannam terwijl Hendrik had gesproken.
„Het is niet mogelijk, zij kan het niet gedaan
hebben," mompelde hij, terwijl hij aan dehalteop
de komst van den stoomtram stond te wachten.
„Maar zij kwam mij toch erg vreemd voor, en
wat mevrouw van haar zei, had ook zijn reden.
Ja, ieder mensch heeft zwakke oogenblikken, dat
de booze macht over hem heeft. Ik zal niets
zeggen, maar haar zoo verdedigen, als ik eerst
wilde, kan ik nu niet; als ik word opgeroepen
als getuige en een eed moet doen, wordt het een
van het door haar aan H. M. de Koningin-Regentes
gericht adres in zake de behartiging van de land-
bouwbelangen, met verzoek, dit adres te willen
ondersteunen. De raad heeft besloten, het adres
voor kennisgeving aan te nemen, daar het z. i.
niet op den weg der gemeentebestureu ligt, zich
te bemoeien met zaken die van rijks- of provinciaal
belang zijn.
De VI. Ct. deelt mede, dat de Hollandsche
spoorweg-maatschappij van 1 Mei af den maatregel
heeft genomen de doorgaande wagens uit Holland
naar Zeeland af te schaffen en, naar men haar
mededeelde, heeft noch de directie der Staats-
spoorwegen, noch de Nederlandsche regeering de
macht dien maatregel te doen intrekken. Op een
adres met dringend verzoek, de doorgaande wagens,
waaraan men sedert zoovele jaren gewoou was,
wederom in de treinen te brengen, werd afwijzend
beschikt.
Het is het duidelijk streven, zegt de VI. Ct.,
de Zeeuwsche lijn te benadeelen ten bate der lijn
Hoek van Holland.
En van deze concurrentie wordt het publiek het
slachtoffer
De oud-comraissaris van politie te Hilversum,
J. W. Tuinenburg, die nog onlangs een vluchtschrift
de wereld inzond /,Een willekeurige en onrecht-
ardige daad van den Minister van justitie Mr.
Smidt, enz." is verdwenen en met hem de
fondsen van den Algemeenen Politiebond, waarvan
hij president was.
De papieren werden bewaard in een brandkast
met drie sloten. Van de drie sleutels was er een
in zijn handen, de tweede bij een bestuurder te
Harderwijk, de derde bij een ander lid te Apeldoorn.
Men meende, dat de drie sloten verschillend waren,
zoodat men slechts met de drie sleutels wanden in
de brandkast kon bereiken, maar 't moet nu ge-
bleken zijn dat een der sleutels op alle sloten paste
althans was dit het geval met den Hilversumschen
sleutel.
De kamers door Tuinenburg den 1 dezer op den
Springweg te Utrecht gehuurd en waarheen hij
behalve de brandkast ook de administrate van den
Boud had doen overbrengen, werden Zondagmiddag
op last der justitie verzegeld, terwijl Dinsdagmiddag,
in tegenwoordigheid van den heer Van Geuns, officier
van justitie aldaar, den rechter-commissaris en
andere rechterlijke ambtenaren, benevens de secre
taris en penningmeester van den Bond, de brandkast
werd opengebroken, nadat men te vergeefs naar
den sleutel had gezocht. Wat men vermoedde werd
helaas maar al te zeer bevestigd, behalve een pand-
fatale zaak." Hij krabde zich achter het oor.
Toen tante Constance in de woonkamer wilde
terugkeeren, vond zij de kamerdeur gesloten.
Zoodra zij den deurknop in de hand had en daaraan
rammelde, hoorde zij Adolfs stem, die haar toeriep
»Met uw verlof, Constance, laat ons een kwartiertje
alleen ik heb iets met Valentine te bespreken."
Geduldig schikte de oude dame zich daarna en
ging in de keuken zitten. Zij kon haar slaapkamer
niet opzoeken, want dan moest zij door de kamer,
waar het lijk lagde andere deur kwam in de
wooukamer uit. Door de eigeDzinnigheid en de
grillige luimen van haar zieken broeder was
Constance beschroomd gewordeu zij gevoelde voor
Adolf Bauerlich grooten eerbied, en was daarom
niet beleedigd door zijn optreden. Gedurende
den tijd, dat hij te Berlijn woonde, had hij
haar warme vriendschap verworven. Hij was jegens
haar steeds vriendelijk en voorkomend en veriichtte
dikwijls haar huishoudelijke zorgen door geschenken
voor de keuken, waarvan haar broeder en zijn
dochter niets mochten weten. In hun trots acht-
ten die twee het beneden hun waardigheid, van
iemand iets aan te nemen, dat zelf den geringsten
schijn had van een ondersteuning. Bijzonder was
dit het geval met Adolf Bauerlich, want mijnheer Zier
had hem steeds op een afstand weten te houden,
al was hij ten langen leste aan hem gewoon geworden.
Zoo dikwijls zij Adolf bij haar vader aantrof, toonde
Valentine hem een zeer duidelijke terughouding,
die tot afkeer en koelheid overging, hoe duidelijker
zijn streven om haar gunst te winnen aan den
dag kwam.
Bauerlich liet zich echter niet afschrikken. Bijna
dagelijks bezocht hij den luitenant, die zich eindelijk
TER NE1IZEISCHE <01 RUT
Hit bind verscliijnt IliiiNdag- eo Vrijcla^avoncl
iiitsrever
