Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
GELD LEENING.
3033.
Zaterdag
1894.
34e"Jaargang.
Binnenland.
abonnement-
f 12000,
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elkenregel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
ultgerer
Oinsdair- en Vrijdagavond
verscliijnt
V A M D E S A A O E te Ter Keuzen.
Bij deze courant belioort een bijvoegsel.
Bargemeester en Wethouders van SA8 VAN
GENT maken bekend, dat met 1 Juli a. s., ten
behoeve dier gemeente eene geldleening, groot
verdeeld in aaudeelen van 400,rentende vier
ten honderd, zal worden aaugegaan
dat de insclirijvingsbiljetten voor die leening
v6or Donderdag 21 Juni 1804 vrachtvrij aan hen
moeten ingezonden wordenen
dat bet plan van leening op de gemeente-
secretarie ter lezing ligt.
Sas van Gent, den 28» Mei 1894.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
JOH. VERSCHAEFEL.
De Secretaris,
L. N. STUB BE.
Politiek Qverzicht.
De ministerieele kegels in Frankrijk staan weer
overeind, nagenoeg althans.
Reeds in ons vorig nummer werd de combinatie
vermeld, gelijk zij naar alle waarschijnhikheid to
stand zou komen. Slecbts ten deele echter klopt
dat lijstje met de nadere opgave uit Parijshet
bliikt dat Felix Eaure niet voor kolonien, maar
voor marine optreedt en de portefeuille van bu.ten-
landscbe zaken nog niet is begeven. De portefeuille
van kolonien werd aanvaard door Declasse, die
genoemd werd voor buitenlaudsche zaken.
Deze laatste portefeuille werd Cambon, voormahg
eezant te Madrid, aangeboden, maar deze weigerde
daarop wendde men zich tot Hanotaux, directeur
der consulaten aan het departement van buiten
laudsche zaken. Diens beslissing is echter nog
niet bekend geworden.
Zoo zal dus nu weldra een meuw kabinet voor
de Kamer kunnen treden, maar het zal geen kabinet
zijn, dat lang weerstand zal kunnen bieden aan de
aauvallen der radicalen. In den grond van de zaak
toch bestaat tusschen het aftredende mimstere en
het nieuwe kabinet geen verschil, wat politieke
kleur en richting betrefthet is voor de radicalen
lood om oud ijzer. Wei heet het, dat het ministene-
Dupuv een verzoeningsministerie zal zijn, maar
FETJIELETON
4)
„Dat zullen me mooie werken zijn, die het arme
kind haar voor moet lezeu," dacht de luitenant,
die geen goeden indruk van mevrouw Rechling
gekregen had, toeD zij eens op een rijtoer eemge
oogenblikken aan zijne woning was afgestapt.
Doch om die onaangename gedachten van zich af
te werpen zeide hij luid,/lIet is toch wel lief
van haar, dat zij je acht dagen lang aan mij gunt
nu, we zullen daar dan ook partij van trekken, je
mo'et mij maar veel voorlezen en dan moet je
nog eens die mooie stukken van Beethoven voor
mij spelen en eenige liederen van Mozart en Weber
Toor mij zingen. Ik hoop, dat onze oude rammel-
kast er niet te valsch bij klinkt."
Hij wierp een blik op de pianino aan den wand
tegenover hem, waarnaast een oud muziekkastje
stoud. Zoo zag hij de schaduw niet, die over het
reine voorhoofd zijner dochter vloog, hoorde hij den
zucht niet, die aan haar boezem ontvlood.
,Adolf heeft beloofd van avond bij ons te
komen," zeide zij toen.
„Van avond alweer vroeg de luitenant, wiens
voorhoofd zich rimpelde. „Die koint hier tegen-
woordig bijna elke dag."
Over Valentine's wangen vloog een vluchtig
rood. #Ik dacht, dat zijn bezoeken u aangenaam
waren, vader. U speelt toch gaarne een partij
schaak met hem," zeide zij.
De luiteDant haalde de schouders op, en ant-
inderdaad is het een uitvloeisel van het tot het
laatste toe vasthouden aan het denkbeeld van
concentratie, waaraan ook het vorige kabinet hot
aanziju verschuldigd was.
Keizer Wilhelm's derde zoon, Prins Adelbert
(geb. 14 Juli 1884), wordt benoemd tot officier
in het Pruisische leger en zal bij een groote parade
voor het eerst verschijnen voor het front van bet
le regiment der lijfwacht te voet.
Het is in Pruisen het gebruik, gelijk men weet,
dat de Prinsen op hun tiende jaar in het leger
worden opgenomenmaar men heeft ditmaal deze
plechtigheid zes weken vervroegd, om de Noorsche
reisplannen des Keizers.
Het Oostenrijksch huis van afgevaardigden heeft
bij tweede en derde lezing met groote meerderheid
het handelsverdrag met Rusland goedgekeurd.
De Hongaarsche minister-president Dr. Weckerle
heeft bij Keizer Frans Jozef de audientie, waarin
over de kwestie der invoering van het verplicht
burgerlijk huwelijk zal worden beslist, bezocbt.
A1 de koks aan het Russische hof hebben
hun ontslag gekregen, wel een bewijs van het
wantrouwen, daar gewekt door de ontdekkiog van
het jongste complot, waarvan steeds verdere onder-
deelen aan het licht komen en dat tot telkens
nieuwe arrestatien aauleiding geeft.
Het blijkt, dat men in Bulgarije nog lang zoo-
ver niet is als gemeld werd. Vorst Ferdinand
poogt nog zeer Stambouloff te behouden, en
daarvoor schijnt te meer kans, nu Grekoll weigerde
zich met de samenstelling van een ministerie te
belasten.
Acht jaar lang, van 1886 af, heeft Stambouloff
in Bulgarije de zaken met zijne bekende kloekheid
bestuurd. 't Zou eene zeer groote veranderiug
geven, wanneer hij het niet langer deed.
In het buitenland wordt Stambouloil's aftreden
vooral uit dit oogpunt beschouwd, dat daardoor
de kansen van verzoening met Rusland zouden
toenemen.
In de Italiaansche Kamer van afgevaardigden
heeft de Minister van financien Sonnio zijne plannen
andermaal uitvoerig toegelicht en verdedigd. Ont-
vangsten en uitgaven, zeide hij, moesten in even-
wicht komen, en daartoe waren nieuwe belastiDgen
onvermijdelijk.
De vermindering der ontvangsten aan de tol-
kantoren schreef hij niet toe aan de slapte op het
gebied van handel en nijverheid, maar aan het
hooge goud-agio. Worden de maatregelen, door
de regeering voorgesteld, goedgekeurd, dan zal
voor 1895/96 het financieel evenwicht bereikt zijn
woordde„De mensch is een slaaf van zijn
gewoonteik geef volstrekt niet om Adolf en heb
daar mijn goede redenen voormaar gedurende
den tijd dat hij in Berliin vertoeft, i3 hij mij zoo
trouw komen bezoeken, dat ik bijna iets mis als
hij 'savonds wegblijft. Ik dacht echter, dat hij
van daag reeds hier geweest was ik dacht zijn
stem te hooren, toen ik nog te bed lag."
„Naar ik meen heeft hij voor tante Constance
een boodschap gedaan, daarom is hij er geweest."
,/Die twee hebben altijd wat met elkaarmen
zou denken, dat die oude Dog een liefdeshistorietje
aan de hand had," zei de luitenant lachend. Toen
richtte hij zich echter plotseling op in zijne kussens
en vroeg op ernstig, bijna angstig //Valentine, mijn
kind, zeg mij eens oprechthoe bevalt Adolf je P
Getroffen keek Valentine op en een verraderlijk
rood kleurde vluchtig haar wangen. Hoe komt
u op die vraag vroeg ze in plaats van te ant-
woorden.
„Zeg me maar hoe hij je bevalt."
,/Nu, als ik de waarheid moet zeggen niet
bijzonder," antwoordde zij een weinig bedrukt.
De zieke haalde blijkbaar met verlicht hart adem.
//Zou je hem niet lief kunnen hebben
,/Neen vader, nooit 1" antwoordde Valentine,
vastberaden.
Adolf is rijk, hij heeft uit Amerika een aan-
zienlijk vermogen meegebracht," vervolgde de vader,
„en jij bent arm, zeer arm. Ik laat je nietsjia,
want' het kleine vermogen van je moeder
„Stil vader, stil, wind u niet op," smeekte
Valentine. ,/Dus zou u niet willen, dat ik met
Adolf trouwde
ffNeen, ueen 1" riep Zier, »dat niet
en een deel van het deficit 1894/95 voor rekening
van de schatkist komen.
De veel bestreden belasting op de rente der
Staatsschuld verdedigend, zeide Sonnino, dat men
hier ten gunste der buitenlandsche houders geen
uitzondering kon maken, wel consideratie gebruikeu,
gelijk gedaan was. Zijn de maatregelen eenmaal
goedgekeurd, dan zullen de Italiaansche waarden
noodzakelijkerwijze in prijs verbeteren en de openbare
welvaart toenemen. Onjuist noemde de Minister
het, als zou Italies kracht van opbrengen zijn
uitgeput.
Onder de voorgestelde amendementen is er een,
om de voorgestelde verhooging der grondbelasting
van 2 tot Y10 te verminderen.
Eergisteravoud heeft men te Rome weer een
bom doen springen, en wel in de vensterbank van
een raam der onderste verdieping in het Ministerie
van Justitie. Een tweede bom ontplofte een uur
later voor een der vensters van het Ministerie van
Oorlog. De schade, die uitsluitend materieel was,
is maar klein. Beide ontploffingen brachten natuur-
lijk eeDe groote volksmenigte op de been.
De heer J. WaaleDir. uitgever van den
Zierikzeescben Nieuwsbode, heeft zich met een adres
gewend tot de Tweede Kamer der Staten-Generaal,
zich beklagende over de behandeling in zake de
door hem ondergane gijzeling. Na uitvoerig de
toedracht der zaak medegedeeld te hebben, eindigt
adressant aldus
1°. dat hij is gegijzeld niet omdat hij getuigeuis
der waarheid weigerde af te leggen, maar omdat
hij den naam van zijn zegsman niet wilde noemen
2°. dat hij, ofschoon den eersten dag van zijne
gijzeling dien zegsman genoemd hebbende, toch nog
vier dagen in gijzeling gehouden is op het loutere
beweren van den rechter-conmissaris, dat hij er nog
meer van wist
3°. dat er niet eens onderzochl werd een begaan
misdrijf, maar dat alleen onderzocht werd of er
een misdrijf was gepleegd, wat alleen 't geval zou
zijn wanneer een Raadslid de zegsman was
4°. dat de persoon, die adressant mededeelingen
voor dat courantenbericht deed, iemand was, die
niet geweest is bij den geheimen raad, en alleen
omdat hij op 't stadhuis veel verkeert, gissen of
vermoeden kon dat er in den raad gesproken kon
worden over de openbaarmaking, en zijne gissing,
zooals later bleek, juist geweest is;
I 5°. dat voor eene dergelijke onnoozele zaak
Valentine gevoelde zich zeer verlicht. De
vriendelijkheid van den neef viel te zeer in het
oo" om twijfel over te laten omtrent zijne bedoe-
lingen. Tot heden had zij geloofd, dat haar vader
hem begunstigde, doch zij had zich daarover niet
ongerust gemaakt. Zij had gehoopt, hem te kunnen
zeggen //Ik bemin een ander, die jonger, beminne-
lijker en rijker is dan Adolf en wiens leven niet
in geheimen gehuld is." Doch nu durfde zij het
niet wagen haar vader zulk een bekentenis te doen,
want zij had er dan bij moeten voegen, dat de
moeder van haren geliefde haar niet als dochter
wilde erkennen, en haar het huis uitgejaagd had.
Dat zou haar vader den dood gedaan hebben,
„Stel u gerust, lieve vader, ik zou nooit Adolf's
vrouw geworden zijn, tenzij ik daarmede uw vurig-
sten wensch vervuld hadde," zeide zij, en streelde
hem daarbij langs de handen.
Hij trok haar hoofd aan zijn borst en streek
haar langs de zachte bruine haren.
#Mijn dierbaar kind, God zegen je. Neen, zulk
een offer zou je vader nooit van je begeerd hebben.
Zoolang ik leef zou ik niet toege
Hij bleef in zijn woorden steken. De deur ging
open en tante Constance, een klein mager vrouwtje
met gerimpeld gelaat, trippelde de kamer binnen.
,/Er houdt een rijtuig voor het tuinhek stil en
als ik me niet vergis, stapt mevrouw Rechling daar
uit. Ik heb het door het keukenraampje gezien.
Zij spreekt nog even met den koetsier, maar ze
zal wel dadelijk aanschellen."
Valentine werd doodsbleek zij greep de leuning
van een stoel om staande te blijven. Welke reden
kon die vrouw hebben om haar nu op te zoeken,
nadat zij haar eergisteren zoo smadelijk bejegend
adressant 5 dagen in de gevangenis heeft door"
gebracht
dat hij meent zich te mogen beklagen
1°. dat hij niet wettig gegijzeld is omdat hij niet
geweigerd heeft getuigenis der waarheid af te leggen,
maar verklaard heeft dat hij niets wist van een
lid van den raad, doch van iemand anders, alzoo
wel getuigenis gegeven
2°. dat, zoo hij wettig gegijzeld is, in elk geval
den volgeuden dag, toen hij den naam van dien
persoon genoemd heeft, de reden van die gijzeling
verviel en de rechter-commissaris had moeten zorgen
dat hij uit die gijzeling ten spoedigste ontslagen
werd, en die ambtenaar geheel buiten de wet
handelde door een beweren, waarvan niets waar
was, dat hij er nog wel meer van wist, hem van
zijne vrijheid te berooven
dat eene dergelijke wijze van handelen als adressant
nu heeft ondervonden, een moreele pijnbank is,
waarop hij van Vrijdagavond tot Woensdagavond
gefolterd is, die doet denken aan de midden-
eeuwsche inquisitie
dat de vrijheid van elken burger op dergelijke
wijze elk oogenblik gevaar loopt en ieder bloot
staat op het enkele vermoeden van een rechter
van instructie, dat hij wel meer van eene zaak kan
weten, in gijzeling gesteld en gehouden kan worden
dat evenzeer de vrijheid der pers een ijdele klank
wordt, wanneer ieder Redacteur kan worden ge-
dwongen door gijzeling te openbaren hoe hij aan
een of ander bericht is gekomen, al is dat bericht
op zich zelf volkomen onschuldig, zooals in dit
Redenen, waarom adressant zich wendt tot U,
met eerbiedig verzoek te willen bevorderen dat
maatregelen worden genomen dat de vrijheid van
elken burger en van de pers niet in den vervolge
op dergelijke wijze kan worden denkbeeldig ge
maakt en dat worde afgekeurd de wijze waarop
adressant is behandeld.
Te Goes is in 63jarigen ouderdom overleden
de heer H. G. Hartman Jr., die zich op het gebied
der gemeente-admiuistratie en van het administratief
recht een goeden naam verworven had.
De overledene, sinds 1869 secretaris van Goes,
was voor velen in den lande eene vraagbaak op
het gebied der gemeente-administratie, terwijl hij
ook in verschillende vereenigingen van gemeente-
ambtenaren een ijverig lid was. Het onlangs
opgerichte pensioenfonds voor gemeente-ambtenaren
dankt voor een niet geriug deel zijn ontstaan aan
het initiatief van den heer Hartman.
Van zijne hand zijn o. a. verschenen wKlapper
had Een zoete, bedwelmende hoop steeg in haar
op. Kwam zij om haar toestemming te brengen,
om het gebeurde ongedaan te maken, om bij
Valentine's vader aanzoek te doen voor haar
zoon
De tegenwoordigheid van haar vader bracht haar
tot bezinning. Welke reden mevrouw Rechling
ook voor haar bezoek kon hebben, de zieke mocht
die niet uit den mond van mevrouw Rechling ver-
nemen, daar zij haar eigeDaardige plompe manier
had van zich uit te drukken. Ilet mocht dan
goed of kwaad zijn, den zieke kon het niet anders
dan nadeelig zijn. Zij peinsde op een middel om
hem op de geschiktste manier te verwijderen, toen
haar vader haar voorkwam.
„Komt mevrouw Rechling? Zij schijnt vroeger
teruggekeerd te zijn en komt je zeker afhalen.
De vreugde is van korten duur geweest," zeide
hij op treurigen toon. //Ga haar te gemoet, Valentine,
en laat haar in den salon," voegde hij er op
spottenden toon bij, terwijl hij in de kamer rondkeek.
„Ik zal mij spoedig kleeden, want in mijn kamerjapon
kan ik de honneurs van mijn huis niet waarnemen.
Komaan, Constance, help mij naar mijn slaapkamer."
De kleine oude dame greep de kussens en dekens
van den leuningstoel en wierp die in het kleine smalle
kamertje, dat haar tot slaapvertrek diende. Toen
ondersteunde zij haar broeder en voerde hem in een
andere kamer, waar zijn gemakkelijk bed en zijn
schrijftafel stonden.
Intusschen was reeds meermalen luid gescheld.
Valentine opende de deur en zag mevrouw Rechling
met hoogrood gelaat voor zich staan.
//"Waarom doet u niet open vroeg zij, in plaats
van te groeten, eu zij streek met haar fijnen zakdoek
TER VEim.MHE (01RAVT.