Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. GELD LEENING. 3033. Zaterdag 1894. 34e"Jaargang. Binnenland. abonnement- f 12000, Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Eranco per postVoor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushoaders. ADVERTENTlEN: Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elkenregel meer /0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. ultgerer Oinsdair- en Vrijdagavond verscliijnt V A M D E S A A O E te Ter Keuzen. Bij deze courant belioort een bijvoegsel. Bargemeester en Wethouders van SA8 VAN GENT maken bekend, dat met 1 Juli a. s., ten behoeve dier gemeente eene geldleening, groot verdeeld in aaudeelen van 400,rentende vier ten honderd, zal worden aaugegaan dat de insclirijvingsbiljetten voor die leening v6or Donderdag 21 Juni 1804 vrachtvrij aan hen moeten ingezonden wordenen dat bet plan van leening op de gemeente- secretarie ter lezing ligt. Sas van Gent, den 28» Mei 1894. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De Burgemeester, JOH. VERSCHAEFEL. De Secretaris, L. N. STUB BE. Politiek Qverzicht. De ministerieele kegels in Frankrijk staan weer overeind, nagenoeg althans. Reeds in ons vorig nummer werd de combinatie vermeld, gelijk zij naar alle waarschijnhikheid to stand zou komen. Slecbts ten deele echter klopt dat lijstje met de nadere opgave uit Parijshet bliikt dat Felix Eaure niet voor kolonien, maar voor marine optreedt en de portefeuille van bu.ten- landscbe zaken nog niet is begeven. De portefeuille van kolonien werd aanvaard door Declasse, die genoemd werd voor buitenlaudsche zaken. Deze laatste portefeuille werd Cambon, voormahg eezant te Madrid, aangeboden, maar deze weigerde daarop wendde men zich tot Hanotaux, directeur der consulaten aan het departement van buiten laudsche zaken. Diens beslissing is echter nog niet bekend geworden. Zoo zal dus nu weldra een meuw kabinet voor de Kamer kunnen treden, maar het zal geen kabinet zijn, dat lang weerstand zal kunnen bieden aan de aauvallen der radicalen. In den grond van de zaak toch bestaat tusschen het aftredende mimstere en het nieuwe kabinet geen verschil, wat politieke kleur en richting betrefthet is voor de radicalen lood om oud ijzer. Wei heet het, dat het ministene- Dupuv een verzoeningsministerie zal zijn, maar FETJIELETON 4) „Dat zullen me mooie werken zijn, die het arme kind haar voor moet lezeu," dacht de luitenant, die geen goeden indruk van mevrouw Rechling gekregen had, toeD zij eens op een rijtoer eemge oogenblikken aan zijne woning was afgestapt. Doch om die onaangename gedachten van zich af te werpen zeide hij luid,/lIet is toch wel lief van haar, dat zij je acht dagen lang aan mij gunt nu, we zullen daar dan ook partij van trekken, je mo'et mij maar veel voorlezen en dan moet je nog eens die mooie stukken van Beethoven voor mij spelen en eenige liederen van Mozart en Weber Toor mij zingen. Ik hoop, dat onze oude rammel- kast er niet te valsch bij klinkt." Hij wierp een blik op de pianino aan den wand tegenover hem, waarnaast een oud muziekkastje stoud. Zoo zag hij de schaduw niet, die over het reine voorhoofd zijner dochter vloog, hoorde hij den zucht niet, die aan haar boezem ontvlood. ,Adolf heeft beloofd van avond bij ons te komen," zeide zij toen. „Van avond alweer vroeg de luitenant, wiens voorhoofd zich rimpelde. „Die koint hier tegen- woordig bijna elke dag." Over Valentine's wangen vloog een vluchtig rood. #Ik dacht, dat zijn bezoeken u aangenaam waren, vader. U speelt toch gaarne een partij schaak met hem," zeide zij. De luiteDant haalde de schouders op, en ant- inderdaad is het een uitvloeisel van het tot het laatste toe vasthouden aan het denkbeeld van concentratie, waaraan ook het vorige kabinet hot aanziju verschuldigd was. Keizer Wilhelm's derde zoon, Prins Adelbert (geb. 14 Juli 1884), wordt benoemd tot officier in het Pruisische leger en zal bij een groote parade voor het eerst verschijnen voor het front van bet le regiment der lijfwacht te voet. Het is in Pruisen het gebruik, gelijk men weet, dat de Prinsen op hun tiende jaar in het leger worden opgenomenmaar men heeft ditmaal deze plechtigheid zes weken vervroegd, om de Noorsche reisplannen des Keizers. Het Oostenrijksch huis van afgevaardigden heeft bij tweede en derde lezing met groote meerderheid het handelsverdrag met Rusland goedgekeurd. De Hongaarsche minister-president Dr. Weckerle heeft bij Keizer Frans Jozef de audientie, waarin over de kwestie der invoering van het verplicht burgerlijk huwelijk zal worden beslist, bezocbt. A1 de koks aan het Russische hof hebben hun ontslag gekregen, wel een bewijs van het wantrouwen, daar gewekt door de ontdekkiog van het jongste complot, waarvan steeds verdere onder- deelen aan het licht komen en dat tot telkens nieuwe arrestatien aauleiding geeft. Het blijkt, dat men in Bulgarije nog lang zoo- ver niet is als gemeld werd. Vorst Ferdinand poogt nog zeer Stambouloff te behouden, en daarvoor schijnt te meer kans, nu Grekoll weigerde zich met de samenstelling van een ministerie te belasten. Acht jaar lang, van 1886 af, heeft Stambouloff in Bulgarije de zaken met zijne bekende kloekheid bestuurd. 't Zou eene zeer groote veranderiug geven, wanneer hij het niet langer deed. In het buitenland wordt Stambouloil's aftreden vooral uit dit oogpunt beschouwd, dat daardoor de kansen van verzoening met Rusland zouden toenemen. In de Italiaansche Kamer van afgevaardigden heeft de Minister van financien Sonnio zijne plannen andermaal uitvoerig toegelicht en verdedigd. Ont- vangsten en uitgaven, zeide hij, moesten in even- wicht komen, en daartoe waren nieuwe belastiDgen onvermijdelijk. De vermindering der ontvangsten aan de tol- kantoren schreef hij niet toe aan de slapte op het gebied van handel en nijverheid, maar aan het hooge goud-agio. Worden de maatregelen, door de regeering voorgesteld, goedgekeurd, dan zal voor 1895/96 het financieel evenwicht bereikt zijn woordde„De mensch is een slaaf van zijn gewoonteik geef volstrekt niet om Adolf en heb daar mijn goede redenen voormaar gedurende den tijd dat hij in Berliin vertoeft, i3 hij mij zoo trouw komen bezoeken, dat ik bijna iets mis als hij 'savonds wegblijft. Ik dacht echter, dat hij van daag reeds hier geweest was ik dacht zijn stem te hooren, toen ik nog te bed lag." „Naar ik meen heeft hij voor tante Constance een boodschap gedaan, daarom is hij er geweest." ,/Die twee hebben altijd wat met elkaarmen zou denken, dat die oude Dog een liefdeshistorietje aan de hand had," zei de luitenant lachend. Toen richtte hij zich echter plotseling op in zijne kussens en vroeg op ernstig, bijna angstig //Valentine, mijn kind, zeg mij eens oprechthoe bevalt Adolf je P Getroffen keek Valentine op en een verraderlijk rood kleurde vluchtig haar wangen. Hoe komt u op die vraag vroeg ze in plaats van te ant- woorden. „Zeg me maar hoe hij je bevalt." ,/Nu, als ik de waarheid moet zeggen niet bijzonder," antwoordde zij een weinig bedrukt. De zieke haalde blijkbaar met verlicht hart adem. //Zou je hem niet lief kunnen hebben ,/Neen vader, nooit 1" antwoordde Valentine, vastberaden. Adolf is rijk, hij heeft uit Amerika een aan- zienlijk vermogen meegebracht," vervolgde de vader, „en jij bent arm, zeer arm. Ik laat je nietsjia, want' het kleine vermogen van je moeder „Stil vader, stil, wind u niet op," smeekte Valentine. ,/Dus zou u niet willen, dat ik met Adolf trouwde ffNeen, ueen 1" riep Zier, »dat niet en een deel van het deficit 1894/95 voor rekening van de schatkist komen. De veel bestreden belasting op de rente der Staatsschuld verdedigend, zeide Sonnino, dat men hier ten gunste der buitenlandsche houders geen uitzondering kon maken, wel consideratie gebruikeu, gelijk gedaan was. Zijn de maatregelen eenmaal goedgekeurd, dan zullen de Italiaansche waarden noodzakelijkerwijze in prijs verbeteren en de openbare welvaart toenemen. Onjuist noemde de Minister het, als zou Italies kracht van opbrengen zijn uitgeput. Onder de voorgestelde amendementen is er een, om de voorgestelde verhooging der grondbelasting van 2 tot Y10 te verminderen. Eergisteravoud heeft men te Rome weer een bom doen springen, en wel in de vensterbank van een raam der onderste verdieping in het Ministerie van Justitie. Een tweede bom ontplofte een uur later voor een der vensters van het Ministerie van Oorlog. De schade, die uitsluitend materieel was, is maar klein. Beide ontploffingen brachten natuur- lijk eeDe groote volksmenigte op de been. De heer J. WaaleDir. uitgever van den Zierikzeescben Nieuwsbode, heeft zich met een adres gewend tot de Tweede Kamer der Staten-Generaal, zich beklagende over de behandeling in zake de door hem ondergane gijzeling. Na uitvoerig de toedracht der zaak medegedeeld te hebben, eindigt adressant aldus 1°. dat hij is gegijzeld niet omdat hij getuigeuis der waarheid weigerde af te leggen, maar omdat hij den naam van zijn zegsman niet wilde noemen 2°. dat hij, ofschoon den eersten dag van zijne gijzeling dien zegsman genoemd hebbende, toch nog vier dagen in gijzeling gehouden is op het loutere beweren van den rechter-conmissaris, dat hij er nog meer van wist 3°. dat er niet eens onderzochl werd een begaan misdrijf, maar dat alleen onderzocht werd of er een misdrijf was gepleegd, wat alleen 't geval zou zijn wanneer een Raadslid de zegsman was 4°. dat de persoon, die adressant mededeelingen voor dat courantenbericht deed, iemand was, die niet geweest is bij den geheimen raad, en alleen omdat hij op 't stadhuis veel verkeert, gissen of vermoeden kon dat er in den raad gesproken kon worden over de openbaarmaking, en zijne gissing, zooals later bleek, juist geweest is; I 5°. dat voor eene dergelijke onnoozele zaak Valentine gevoelde zich zeer verlicht. De vriendelijkheid van den neef viel te zeer in het oo" om twijfel over te laten omtrent zijne bedoe- lingen. Tot heden had zij geloofd, dat haar vader hem begunstigde, doch zij had zich daarover niet ongerust gemaakt. Zij had gehoopt, hem te kunnen zeggen //Ik bemin een ander, die jonger, beminne- lijker en rijker is dan Adolf en wiens leven niet in geheimen gehuld is." Doch nu durfde zij het niet wagen haar vader zulk een bekentenis te doen, want zij had er dan bij moeten voegen, dat de moeder van haren geliefde haar niet als dochter wilde erkennen, en haar het huis uitgejaagd had. Dat zou haar vader den dood gedaan hebben, „Stel u gerust, lieve vader, ik zou nooit Adolf's vrouw geworden zijn, tenzij ik daarmede uw vurig- sten wensch vervuld hadde," zeide zij, en streelde hem daarbij langs de handen. Hij trok haar hoofd aan zijn borst en streek haar langs de zachte bruine haren. #Mijn dierbaar kind, God zegen je. Neen, zulk een offer zou je vader nooit van je begeerd hebben. Zoolang ik leef zou ik niet toege Hij bleef in zijn woorden steken. De deur ging open en tante Constance, een klein mager vrouwtje met gerimpeld gelaat, trippelde de kamer binnen. ,/Er houdt een rijtuig voor het tuinhek stil en als ik me niet vergis, stapt mevrouw Rechling daar uit. Ik heb het door het keukenraampje gezien. Zij spreekt nog even met den koetsier, maar ze zal wel dadelijk aanschellen." Valentine werd doodsbleek zij greep de leuning van een stoel om staande te blijven. Welke reden kon die vrouw hebben om haar nu op te zoeken, nadat zij haar eergisteren zoo smadelijk bejegend adressant 5 dagen in de gevangenis heeft door" gebracht dat hij meent zich te mogen beklagen 1°. dat hij niet wettig gegijzeld is omdat hij niet geweigerd heeft getuigenis der waarheid af te leggen, maar verklaard heeft dat hij niets wist van een lid van den raad, doch van iemand anders, alzoo wel getuigenis gegeven 2°. dat, zoo hij wettig gegijzeld is, in elk geval den volgeuden dag, toen hij den naam van dien persoon genoemd heeft, de reden van die gijzeling verviel en de rechter-commissaris had moeten zorgen dat hij uit die gijzeling ten spoedigste ontslagen werd, en die ambtenaar geheel buiten de wet handelde door een beweren, waarvan niets waar was, dat hij er nog wel meer van wist, hem van zijne vrijheid te berooven dat eene dergelijke wijze van handelen als adressant nu heeft ondervonden, een moreele pijnbank is, waarop hij van Vrijdagavond tot Woensdagavond gefolterd is, die doet denken aan de midden- eeuwsche inquisitie dat de vrijheid van elken burger op dergelijke wijze elk oogenblik gevaar loopt en ieder bloot staat op het enkele vermoeden van een rechter van instructie, dat hij wel meer van eene zaak kan weten, in gijzeling gesteld en gehouden kan worden dat evenzeer de vrijheid der pers een ijdele klank wordt, wanneer ieder Redacteur kan worden ge- dwongen door gijzeling te openbaren hoe hij aan een of ander bericht is gekomen, al is dat bericht op zich zelf volkomen onschuldig, zooals in dit Redenen, waarom adressant zich wendt tot U, met eerbiedig verzoek te willen bevorderen dat maatregelen worden genomen dat de vrijheid van elken burger en van de pers niet in den vervolge op dergelijke wijze kan worden denkbeeldig ge maakt en dat worde afgekeurd de wijze waarop adressant is behandeld. Te Goes is in 63jarigen ouderdom overleden de heer H. G. Hartman Jr., die zich op het gebied der gemeente-admiuistratie en van het administratief recht een goeden naam verworven had. De overledene, sinds 1869 secretaris van Goes, was voor velen in den lande eene vraagbaak op het gebied der gemeente-administratie, terwijl hij ook in verschillende vereenigingen van gemeente- ambtenaren een ijverig lid was. Het onlangs opgerichte pensioenfonds voor gemeente-ambtenaren dankt voor een niet geriug deel zijn ontstaan aan het initiatief van den heer Hartman. Van zijne hand zijn o. a. verschenen wKlapper had Een zoete, bedwelmende hoop steeg in haar op. Kwam zij om haar toestemming te brengen, om het gebeurde ongedaan te maken, om bij Valentine's vader aanzoek te doen voor haar zoon De tegenwoordigheid van haar vader bracht haar tot bezinning. Welke reden mevrouw Rechling ook voor haar bezoek kon hebben, de zieke mocht die niet uit den mond van mevrouw Rechling ver- nemen, daar zij haar eigeDaardige plompe manier had van zich uit te drukken. Ilet mocht dan goed of kwaad zijn, den zieke kon het niet anders dan nadeelig zijn. Zij peinsde op een middel om hem op de geschiktste manier te verwijderen, toen haar vader haar voorkwam. „Komt mevrouw Rechling? Zij schijnt vroeger teruggekeerd te zijn en komt je zeker afhalen. De vreugde is van korten duur geweest," zeide hij op treurigen toon. //Ga haar te gemoet, Valentine, en laat haar in den salon," voegde hij er op spottenden toon bij, terwijl hij in de kamer rondkeek. „Ik zal mij spoedig kleeden, want in mijn kamerjapon kan ik de honneurs van mijn huis niet waarnemen. Komaan, Constance, help mij naar mijn slaapkamer." De kleine oude dame greep de kussens en dekens van den leuningstoel en wierp die in het kleine smalle kamertje, dat haar tot slaapvertrek diende. Toen ondersteunde zij haar broeder en voerde hem in een andere kamer, waar zijn gemakkelijk bed en zijn schrijftafel stonden. Intusschen was reeds meermalen luid gescheld. Valentine opende de deur en zag mevrouw Rechling met hoogrood gelaat voor zich staan. //"Waarom doet u niet open vroeg zij, in plaats van te groeten, eu zij streek met haar fijnen zakdoek TER VEim.MHE (01RAVT.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1894 | | pagina 1