Aigemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2989.
Maandag 1 Januari 1894.
349 Jaargang.
Advertentien.
■f
AAN DEN GRENSPAAL.
771T DE COOKER-HEIJENS,
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per postVoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,82*.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
ADVERTENTIlN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
dat er geen krais was zonder rozenrozen, die
de liefde vergaarde.
Zoo staan wij dan wederom aan een grenspaal
op onzen levenswegNog een korten tijd en
het jaar 1893 behoort weder tot de geschiedenis,
en we staan gereed een nieuwen tijdkring in
te treden. Aan de eene zijde van denmylpaal
lezen we 't verleden'Vj aan de keerzyde »de
toekomst." Is de laatste ons verborgen, staat
zij als een gesluierde onbekende voor ons, het
verleden berinneren we ons goed, zeer goed en
bet past ons op dezen stond een blik te slaan
op den weg, die achter ons ligt.
Voorzeker, het voegt ons eemge oogenblikken
stil te staan en een wijle te toeven, voor we
weer verder gaan op ons pad. »Rust een weimg
roepen we elkander en ons zelven toerust
een weinig, om na te denken op dezen plechtigen
en heiligen stond, aan den avond van een dag,
die de laatste is in dezen jaarknng.
De tijd, de nimmer moe gerende tijd, gaat
steeds voorthet leven, rusteloos als het is,
gaat voorbij de strijd, dien leder mensch op
aarde te strijden heeft, wordt steeds voortgezet,
xnaar toch moeten we tijd weten te vinden om
ons voor te bereiden op den laatsten klokslag
van een wegstervend jaar.
Plechtige ure, de laatste van een tijdkring,
die zoo, zoo achter ons ligt! Welke herinne-
ringen doemen op voor onze geestt Was
een gedurige wisseling van vreugde en smart,
van lief en leed, van leven en dood, van blyd-
schap en droefheid, van victone en nederlaag.
Zoo was het in de maatschappy om ons heen,
zoo was het in onze omgeving, zoo was het bij
ons zelven.
En nu we terugzien op de baan, die we he b ben
afgelegd, nu nog, wat er ook moge gebeurd
zijn, ook nu nog maakt zich een gevoel van
dankbaarheid van ons meester, nu nog trilt in
ons hart een snaar van geloof en van hoop.
O indien we niet blind zijn en gevoelloos,
dan 'hebben wij juichens- en dankensstof bij al
wat ons wedervoerdan wijzen wij elkander op
het vele goede, dat ons deel was dan gedenken
we met blijdschap de zonnige en heldere dagen
aan onzen levenshemeldan rusten we een
weinig bij de hoogten, die.wij opwierpen als
plaatsen waarvan wij kunnen getuigen: »lot
hiertoe heeft ons God geholpen.
Tal van herinneringen, we zeiden het reeds,
komen op voor onzen geest op den laatsten avond
des jaars. Er zijn er bij, die ons nog de borst
van vreuo-de doen zwellen, er zijn er helaas
ook die een traan doen wellen in onze oogen
Maar, hoe het ook zij, die hennnenng doet
ons goed.
o we weten het, er is veel ramp en leed en
druk in de wereld. Velen zijn er, wien tegen-
spoed op tegenspoed treft, die in diepen rouw
zijn gedompeldwij weten dat er velen zyn,
die van alle smart en lijden hun deel hebben
en die in weemoed des harten zouden kunnen
getuigen met den grijzen dichter Alle baren
en golven zijn over mij heengegaan
Maar er zijn ook anderen, die rozen zagen
bloeien voor hunnen voet, die dankbaar.waren
voor de vele zegeningendie hunne welvaart
zagen vermeerderen, hunne dierbaren wederzagen
en mochten behoudenwij weten dat er velen
zijn, die den kelk der vreugde hebben gesmaakt
en die uit de volheid van hun hart zouden
kunnen getuigen: »Mij heeft niets outbroken
En evenals nu de koopman bij het einde des
jaars zijn balans opmaakt van in- en uitgaven,
van winst en verlies, zoo moeten ook wij als
verstandige menschen onze balans eens opmaken.
En als we dan billijk willen zijn enwebannen
alle bitterheid uit onze harten weg, o, dan
zullen wij, na juist wikken en wegen, toch nog
tot de slotsom moeten komen, dat we o zooveel
goeds hebben genoten ook bij al t kwade, dat
ons wedervoerdat nog bloemen geurden tus-
schen de doornendat de zon zoo menigmaal
doorbrak ook na somberen en bewolkten hemel
dat er een lach kon klinken na t vloeien van
een traan dat er balsem was voor elke wonde
dat er rust was en kalmte na strijd en onrush
Dan leeren we verstaan hoe goed het is. op
den laatsten avond des jaars nog eens te gedenken,
wat we leden en wat we genoten.
O zeker, er waren sommigen onzer, die een
kruis hadden te dragen, bijna te zwaar voor hun
kracliten, maar zij hebben ook mogen ervaren,
We staan aan den grenspaal. En de eindige
mensch, och, hij wil zoo gaarne een blik slaan j
in de toekomst. Hij wil zoo gaarne weten, wat
die hem brengen zal. Tal van vragen rijzen
op voor zijn geesttal van raadselen, hoe ondooi-
grondelijk ook, wil hij opgelost zien.
En telkens blijft hij staan voor zoovele vragen,
waarop hij nog geen antwoord outving en voor
zoovele raadselen, die nog op ontcijfering wachten.
De roede des drijvers zweept hem voortvoor
vertragen is geen tijd en mysterie blijft
't leven, mysterie 't lot.
Ook dit 'heeft ons 't afgeloopen jaar bewezen
bij wat er voorviel in de wereld, met ons volk,
met ons land en in ons eigen huis en hart.
We hebben gearbeid, soms te vSrgeefs, vaak
ook met gunstig gevolg.
We hebben gestreden, vaak 'tonderspit del-
vende, soms ook de overwinning met blijdschap
vierende.
We hebben geleden, soms met een gevoel van
moedeloosheid, vaak ook met mannelijken, kloe-
ken moed't hoofd omhoog en hart en oog
naar boveu gericht. We hebben onzen weg
bewandeld vaak in moeilijkheid, in bangen strijd
menigmaalmaar we hebben ook de bloemen
geplukt, die bloeiden voor onzen voet; we
hebben vriendenhanden zien uitstrekken tot onzen
steun en de liefde ontbrak niet om onze wan-
kelende schreden te schragen.
Oudejaarsavond
Noo-maals Welke herinneringen roept gy op
voor onzen geest
Herinnert ge 't u niet, vader en moeder, hoe
gij waaktet bij het ziekbed van uw lieveling
in tranen en zuchten, maar ook in gebeden
Waar 't hoofd des fieren mans zich boog, waar
het moederhart schreide bij 't vlijmendst wee,
daar, daar werd 't meeste geleden. En nu, aan
den laatsten avond des jaars, neergezeten in
den stillen huiselijken kring, nu is uw leed
vergeten en uw hart klopt met hooger slagen,
nu ge uw oogappel nog bij u ziet en hem om-
ringen mag met uwe teerste liefde, en met uwe
trouwe zorg.
O zeg mij, als 't niet alles voorspoed was
op uw weg, wat hadt ge nog niet willen dulden,
om uw kind te behouden
Een juichtoon past op uwe lippeneen
hoogte zij opgericht in t midden uwer woning
»Eben Haezer, tot hiertoe hielp God."
Herinnert ge u nog, beroofde vader en treu-
rende moeder, hoe ge uw kind grafwaarts droegt
Nog doet u smartelijk aan die ledigheid en
doodsche stilte, die heerschte in uw woning.
No0, herinnert ge u al dien jammer en dat
nameloos wee, dat uwe ziele overmeesterde,
telkens als gij dacht aan de scheiding, die aan-
staande was. En nu op dezen avond den
laatsten des jaars, gevoelt ge nog meer dan
anders het schrijnen der wonden eu, in treungheid
neergezeten aan den grenspaal, staart ge met
weemoed terug op hetgeen gij achterliet met
bloedend harte.
Maar ziet opwaartsNa den donkersten
nacht schitteren vaak de helderste sterren als
vriendelijke boden, die u toefluisteren. »Hier
aan den Hemel is altijd licht. Zoek daar uw
heul en uw troost, waar gij die bij menschen
niet vinden kunt."
En zooveel anderen nog hebben het helaas
moeten ervaren, dat de reis, die zoo gezellig
begonnen was, somber werd en eenzaam meteen.
Trouwe gezichten zijn heengegaan, de vlijtig
arbeidende hand is verstijfd, de vriendelijke
mond verstomd, het trouwe oog gebroken.
En nu op dezen oudejaarsavond zit gy
ter neer aan den grenspaal van een afgelegden
weg, waarop u zooveel, zoo oneindig veel weid
ontnomen.
En uw oog is verduisterd door tranen en
uw hart smelt weg van weedom bij de gedachte
aan alles, wat u ontviel.
Hier na langdurig lijden, daar door een
ongelukkig toevalhier was't jeugd, daar grijs-
heid en ginds weer de man in de kracht zijns
levens, die weggerukt werd uit t midden der
zijnen. De gevreesde ziekte deed ook binnen
oii/.e veste hare verstrikkingen gevoelen en
weduwen en weezen zij weten maar al te goed,
hoe dit jaar hun een rampjaar werd.
Eu nu luisterende naar den laatsten polsslag
van een wegstervend jaar, zitten alien neder
aan den grenspaal om nog eens hunne dierbaren
te gedenken.
't Hoofd omhoog gij alien, die treurthet oog
naar boven gij alien, die neerzit in donkere
schaduwen. Hij die daar troont boven wolken
en sterren, Hij is een man der weduwen en een
vader der weezen Geen muschje valt op aarde
zonder zijnen wil, geen haar wordt gekrenkt
op uw hoofdTroost u bij alle gemis, dat
barmhartigheid een nachtegalenlied zingt ook
voor den ongelukkige.
Moge voor die alien op dezen plechtigen
oudejaarsavond de hoop levendig worden, de
lijdzaamheid vermeerderen, den moed worden
aangewakkerd.
Zij keeren niet weder de dooden en 't omzien
wekt ijdele smart.
Voort moet ge, voort op den weg, die u is
afgebakend. Met het oog opwaarts zult gij
uwen weg, hoe moeilijk die ook zij, met blijd
schap bewandelen, en dankende voor elken zegen,
hoe gering ook, gaat gij moedig voorwaarts in
vast en geloovig vertrouwen
Maar laat ons ook niet vergeten in deze
pleclitige ure een blik te slaan in ons eigen
hart eu leven
Laat ons een heilig voornemen koesteren
onze roeping getrouw te blijvenliefde te
oefenenvriendschap te kweekentrouw te
bewijzen. Laat ons leven als ware elke dag
de laatste. Waar tot nog toe haat was, dat de
liefde dien verbanne waar tweedracht heerschte,
daar kome de vrede in al hare reinheid en
eenvoud. Indien we nog iets hebben tegen
onzen broeder, laat ons hier aan den grenspaal
hem de hand der verzoening reiken. Doen wij
de zelfzucht weg uit ons midden en zetten we
alle kleinzieligheid en kleingeestigheid op zijde,
om als echte krijgsknechten in 'slevensstrijd, kloek
van moed te strijden voor liefde en waarheid.
Doen we dit dan zal de oudejaarsavond
ons ten zegen zijn
En nu we zijn aan 't einde.
De laatste klokslag is weggestorven van den
laatsten dag des jaars
A L,A BELLE VUE.
Mijnen vrienden, bekenden en begunstigers, van
buiten zoowel als van binnen Ter Neuzen, zij een
gelukkig en voorspoedig jaar toegewenscht.
Ter Neuzen. THEOD. ACKE.
Gods omnisbaren Zegen zij bij de intrede van
het jaar een ieder toegewenscht door
P. BARKER,
in Goud- en Zilverwerken te Axel.
Aan alleu zij veel Heil en Zegen toegewenscht.
G. J. BALKENSTE1N.
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
Geluk1 in het nieuwe jaar aan vrienden en
begunstigers.
Hoek, 1 Januari 1894. A. BEDET.
Mijnen vrienden en kennissen in de stad en
daar buiten mijn welgemeenden Heilgroet.
E. VAN DER BENT.
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
De ondergeteekende wenscht bij den aanvang
van het jaar zijn vrienden en begunstigers veel
Heil en Zegen.
Ter Neuzen. G. VAN DER BENT,
Slager.
HEILWEYSCH AAY ALLEY.
J. BEUN.
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
Zoo staan we in 1894.
Heil lezeressen en lezers, driewerf Heil
Moge 1894 voor u een jaar zijn van voorspoed
en geluk; blijftbewaard voor rampen en onheilen
beschijne de voorspoedszon uw pad en smaakt
de vervulling uwer dierste wenschen.
Wat 1894 ons brengen zal?
Wie zal antwoord geven op deze vraag
Dit alles ligt in 't duister en 't is goed, dat
de mensch niet weet, wat na dezen zijn zal.
't Is onbekend of vreugde of wel smart ons deel
zal zijn. Maar een liefelijke Engel gaat ons voor.
't Is de Hoop
Zij schenkt ons moed en kracht, verheldert
ons oog en verruimt onzen blik. Vinden we
nu eenmaal, waar wij staren, niets bestendigs
hier benSen, de Hoop zal onze krachten stalen
om ook nu weer den strijd aan te binden.
Laat ons vasthouden aan die hoop.
De tijden zijn ernstig en waarlijk wij mogen
dit niet voorbijzien. Maar bij 't klagen vond
nooit iemand baat en het neerzitten bij de pakken
past den man niet, die zijn krachtigen arm en
zijn helder hoofd wel beter kan gebruiken.
We moeten vooruit. Aan ons is het alle
hinderpalen uit den weg te ruimen, die den
vooruitgang belemmeren, aan ons voegt het de
hand te steunen van elk, die den vooruitgang
een baan wil breken.
Er zijn velerlei belangen, maar vele zijn een.
Zoo is 't ook in onze gemeente.
Moge in 1894 onze veste in bloei toenemen,
haar handel zich uitbreiden, hare scheepvaart
vermeerderen, hare welvaart groeien
Dit is een wensch
I Wat het Nieuwejaar ook in dezen brengen
zal, we weten het niet, 't zij nog eens gezegd.
Maar 't Koninklijke woord is er Ter Neuzen
gaat een schoone toekomst te gemoet." Dat
worde zoo
1894 zij voor onze gemeente een jaar van
toenemenden voorspoed.
Die hoop sterke alien, die 't wel meenen met
het heil onzer stad
Van harte voorspoed en geluk toegewenscht door
A. E. BLIEK.
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
De ondergeteekende wenscht bij den aanvang van
het jaar aan al zijne vrienden en kennissen
veel Geluk, Heil en Zegen en vooral in de ge
meente Westdorpe.
L. BOMMELIJN,
Paterson, New-Jersey, Lyonstreet 255,
1 Jan. 1894. Noord-Amerika. r
Heil, Zegen en Voorspoed aan alle vrienden,
bekenden en begunstigers.
Ter Neuzen, J. DE BREE,
1 Januari 1894. Hoek Vlooswijkstraat,
HEIL EN ZEGEN
aan vrienden en begunstigers zoo buiten als binnenO
deze gemeente.
P. J. Th. BRUGGEMAN, A
Meubelm. gazjj'
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
Heil en Zegen aan al mijne vrienden en bekenden
zoowel buiten als binnen de stad.
TH. BRUGGEMAN,
Logementhouder en herbergier.
Vlooswijkstraat, Ter Neuzen.
De beste Zegen zij toegewenscht aau al mijnn
vrienden en begunstigers zoo buiten als binneu
M. DE BRUIJNE,
Ter Neuzen. Broodbakker.
Bij den aanvang van het jaar wordt zoowel
buiten als binneu deze plaats aan alle begunstigese
vrienden en bekenden een voorspoedig eu gelukk j,
jaar toegewenscht door
Ter Neuzen, J. DE BRUIJNE en Echtgenoote.
Noordstraat. Mandenmaker enz.
Mijne geachte clieuteele wordt bij de intrede
van het jaar 1894 geluk gewenscht.
Rotterdam, 1 Januari 1894.
C. D. v. d. BUSSCHE.
p. a. firma I. Schadee Co.,
Wijuhandelaar.
Heil en Zegen aan vrienden en begunstigers
zoo buiten als binnen deze stad.
Ter Neuzen, 1 Januari 1894.
IZ. BUTLER,
Smid, Tholensstraat.
Schoenhandel,
Rorte Kerkstraat E 2, Ter Yeuzen,
wenscht zijne vrienden en begunstigers zoo buitei
als binnen de stad een gelukkig nieuwjaar.
Bij de intrede van het nieuwjaar zij mij:
begunstigers zoowel buiten als binnen deze gemee
Heil en Zegen toegewenscht.
Ter Neuzen, M. DEES Az
1 Januari 1894. Tai'
TER lElZElSCHE COUMIT.
i^i .1,.,. uitsrever 1". J. VIS U K i A K B E te Ter Seuzen.
Hit 1,1,1,1 verscliijnt Dinsdag- en Vr.Jdagavoiid InJ Ben »"ii.e»Cr J
Xt