Aigemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 2989. Maandag 1 Januari 1894. 349 Jaargang. Advertentien. ■f AAN DEN GRENSPAAL. 771T DE COOKER-HEIJENS, ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,—. Franco per postVoor Nederland f 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amenka 1,82*. Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushoaders. ADVERTENTIlN: Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. dat er geen krais was zonder rozenrozen, die de liefde vergaarde. Zoo staan wij dan wederom aan een grenspaal op onzen levenswegNog een korten tijd en het jaar 1893 behoort weder tot de geschiedenis, en we staan gereed een nieuwen tijdkring in te treden. Aan de eene zijde van denmylpaal lezen we 't verleden'Vj aan de keerzyde »de toekomst." Is de laatste ons verborgen, staat zij als een gesluierde onbekende voor ons, het verleden berinneren we ons goed, zeer goed en bet past ons op dezen stond een blik te slaan op den weg, die achter ons ligt. Voorzeker, het voegt ons eemge oogenblikken stil te staan en een wijle te toeven, voor we weer verder gaan op ons pad. »Rust een weimg roepen we elkander en ons zelven toerust een weinig, om na te denken op dezen plechtigen en heiligen stond, aan den avond van een dag, die de laatste is in dezen jaarknng. De tijd, de nimmer moe gerende tijd, gaat steeds voorthet leven, rusteloos als het is, gaat voorbij de strijd, dien leder mensch op aarde te strijden heeft, wordt steeds voortgezet, xnaar toch moeten we tijd weten te vinden om ons voor te bereiden op den laatsten klokslag van een wegstervend jaar. Plechtige ure, de laatste van een tijdkring, die zoo, zoo achter ons ligt! Welke herinne- ringen doemen op voor onze geestt Was een gedurige wisseling van vreugde en smart, van lief en leed, van leven en dood, van blyd- schap en droefheid, van victone en nederlaag. Zoo was het in de maatschappy om ons heen, zoo was het in onze omgeving, zoo was het bij ons zelven. En nu we terugzien op de baan, die we he b ben afgelegd, nu nog, wat er ook moge gebeurd zijn, ook nu nog maakt zich een gevoel van dankbaarheid van ons meester, nu nog trilt in ons hart een snaar van geloof en van hoop. O indien we niet blind zijn en gevoelloos, dan 'hebben wij juichens- en dankensstof bij al wat ons wedervoerdan wijzen wij elkander op het vele goede, dat ons deel was dan gedenken we met blijdschap de zonnige en heldere dagen aan onzen levenshemeldan rusten we een weinig bij de hoogten, die.wij opwierpen als plaatsen waarvan wij kunnen getuigen: »lot hiertoe heeft ons God geholpen. Tal van herinneringen, we zeiden het reeds, komen op voor onzen geest op den laatsten avond des jaars. Er zijn er bij, die ons nog de borst van vreuo-de doen zwellen, er zijn er helaas ook die een traan doen wellen in onze oogen Maar, hoe het ook zij, die hennnenng doet ons goed. o we weten het, er is veel ramp en leed en druk in de wereld. Velen zijn er, wien tegen- spoed op tegenspoed treft, die in diepen rouw zijn gedompeldwij weten dat er velen zyn, die van alle smart en lijden hun deel hebben en die in weemoed des harten zouden kunnen getuigen met den grijzen dichter Alle baren en golven zijn over mij heengegaan Maar er zijn ook anderen, die rozen zagen bloeien voor hunnen voet, die dankbaar.waren voor de vele zegeningendie hunne welvaart zagen vermeerderen, hunne dierbaren wederzagen en mochten behoudenwij weten dat er velen zijn, die den kelk der vreugde hebben gesmaakt en die uit de volheid van hun hart zouden kunnen getuigen: »Mij heeft niets outbroken En evenals nu de koopman bij het einde des jaars zijn balans opmaakt van in- en uitgaven, van winst en verlies, zoo moeten ook wij als verstandige menschen onze balans eens opmaken. En als we dan billijk willen zijn enwebannen alle bitterheid uit onze harten weg, o, dan zullen wij, na juist wikken en wegen, toch nog tot de slotsom moeten komen, dat we o zooveel goeds hebben genoten ook bij al t kwade, dat ons wedervoerdat nog bloemen geurden tus- schen de doornendat de zon zoo menigmaal doorbrak ook na somberen en bewolkten hemel dat er een lach kon klinken na t vloeien van een traan dat er balsem was voor elke wonde dat er rust was en kalmte na strijd en onrush Dan leeren we verstaan hoe goed het is. op den laatsten avond des jaars nog eens te gedenken, wat we leden en wat we genoten. O zeker, er waren sommigen onzer, die een kruis hadden te dragen, bijna te zwaar voor hun kracliten, maar zij hebben ook mogen ervaren, We staan aan den grenspaal. En de eindige mensch, och, hij wil zoo gaarne een blik slaan j in de toekomst. Hij wil zoo gaarne weten, wat die hem brengen zal. Tal van vragen rijzen op voor zijn geesttal van raadselen, hoe ondooi- grondelijk ook, wil hij opgelost zien. En telkens blijft hij staan voor zoovele vragen, waarop hij nog geen antwoord outving en voor zoovele raadselen, die nog op ontcijfering wachten. De roede des drijvers zweept hem voortvoor vertragen is geen tijd en mysterie blijft 't leven, mysterie 't lot. Ook dit 'heeft ons 't afgeloopen jaar bewezen bij wat er voorviel in de wereld, met ons volk, met ons land en in ons eigen huis en hart. We hebben gearbeid, soms te vSrgeefs, vaak ook met gunstig gevolg. We hebben gestreden, vaak 'tonderspit del- vende, soms ook de overwinning met blijdschap vierende. We hebben geleden, soms met een gevoel van moedeloosheid, vaak ook met mannelijken, kloe- ken moed't hoofd omhoog en hart en oog naar boveu gericht. We hebben onzen weg bewandeld vaak in moeilijkheid, in bangen strijd menigmaalmaar we hebben ook de bloemen geplukt, die bloeiden voor onzen voet; we hebben vriendenhanden zien uitstrekken tot onzen steun en de liefde ontbrak niet om onze wan- kelende schreden te schragen. Oudejaarsavond Noo-maals Welke herinneringen roept gy op voor onzen geest Herinnert ge 't u niet, vader en moeder, hoe gij waaktet bij het ziekbed van uw lieveling in tranen en zuchten, maar ook in gebeden Waar 't hoofd des fieren mans zich boog, waar het moederhart schreide bij 't vlijmendst wee, daar, daar werd 't meeste geleden. En nu, aan den laatsten avond des jaars, neergezeten in den stillen huiselijken kring, nu is uw leed vergeten en uw hart klopt met hooger slagen, nu ge uw oogappel nog bij u ziet en hem om- ringen mag met uwe teerste liefde, en met uwe trouwe zorg. O zeg mij, als 't niet alles voorspoed was op uw weg, wat hadt ge nog niet willen dulden, om uw kind te behouden Een juichtoon past op uwe lippeneen hoogte zij opgericht in t midden uwer woning »Eben Haezer, tot hiertoe hielp God." Herinnert ge u nog, beroofde vader en treu- rende moeder, hoe ge uw kind grafwaarts droegt Nog doet u smartelijk aan die ledigheid en doodsche stilte, die heerschte in uw woning. No0, herinnert ge u al dien jammer en dat nameloos wee, dat uwe ziele overmeesterde, telkens als gij dacht aan de scheiding, die aan- staande was. En nu op dezen avond den laatsten des jaars, gevoelt ge nog meer dan anders het schrijnen der wonden eu, in treungheid neergezeten aan den grenspaal, staart ge met weemoed terug op hetgeen gij achterliet met bloedend harte. Maar ziet opwaartsNa den donkersten nacht schitteren vaak de helderste sterren als vriendelijke boden, die u toefluisteren. »Hier aan den Hemel is altijd licht. Zoek daar uw heul en uw troost, waar gij die bij menschen niet vinden kunt." En zooveel anderen nog hebben het helaas moeten ervaren, dat de reis, die zoo gezellig begonnen was, somber werd en eenzaam meteen. Trouwe gezichten zijn heengegaan, de vlijtig arbeidende hand is verstijfd, de vriendelijke mond verstomd, het trouwe oog gebroken. En nu op dezen oudejaarsavond zit gy ter neer aan den grenspaal van een afgelegden weg, waarop u zooveel, zoo oneindig veel weid ontnomen. En uw oog is verduisterd door tranen en uw hart smelt weg van weedom bij de gedachte aan alles, wat u ontviel. Hier na langdurig lijden, daar door een ongelukkig toevalhier was't jeugd, daar grijs- heid en ginds weer de man in de kracht zijns levens, die weggerukt werd uit t midden der zijnen. De gevreesde ziekte deed ook binnen oii/.e veste hare verstrikkingen gevoelen en weduwen en weezen zij weten maar al te goed, hoe dit jaar hun een rampjaar werd. Eu nu luisterende naar den laatsten polsslag van een wegstervend jaar, zitten alien neder aan den grenspaal om nog eens hunne dierbaren te gedenken. 't Hoofd omhoog gij alien, die treurthet oog naar boven gij alien, die neerzit in donkere schaduwen. Hij die daar troont boven wolken en sterren, Hij is een man der weduwen en een vader der weezen Geen muschje valt op aarde zonder zijnen wil, geen haar wordt gekrenkt op uw hoofdTroost u bij alle gemis, dat barmhartigheid een nachtegalenlied zingt ook voor den ongelukkige. Moge voor die alien op dezen plechtigen oudejaarsavond de hoop levendig worden, de lijdzaamheid vermeerderen, den moed worden aangewakkerd. Zij keeren niet weder de dooden en 't omzien wekt ijdele smart. Voort moet ge, voort op den weg, die u is afgebakend. Met het oog opwaarts zult gij uwen weg, hoe moeilijk die ook zij, met blijd schap bewandelen, en dankende voor elken zegen, hoe gering ook, gaat gij moedig voorwaarts in vast en geloovig vertrouwen Maar laat ons ook niet vergeten in deze pleclitige ure een blik te slaan in ons eigen hart eu leven Laat ons een heilig voornemen koesteren onze roeping getrouw te blijvenliefde te oefenenvriendschap te kweekentrouw te bewijzen. Laat ons leven als ware elke dag de laatste. Waar tot nog toe haat was, dat de liefde dien verbanne waar tweedracht heerschte, daar kome de vrede in al hare reinheid en eenvoud. Indien we nog iets hebben tegen onzen broeder, laat ons hier aan den grenspaal hem de hand der verzoening reiken. Doen wij de zelfzucht weg uit ons midden en zetten we alle kleinzieligheid en kleingeestigheid op zijde, om als echte krijgsknechten in 'slevensstrijd, kloek van moed te strijden voor liefde en waarheid. Doen we dit dan zal de oudejaarsavond ons ten zegen zijn En nu we zijn aan 't einde. De laatste klokslag is weggestorven van den laatsten dag des jaars A L,A BELLE VUE. Mijnen vrienden, bekenden en begunstigers, van buiten zoowel als van binnen Ter Neuzen, zij een gelukkig en voorspoedig jaar toegewenscht. Ter Neuzen. THEOD. ACKE. Gods omnisbaren Zegen zij bij de intrede van het jaar een ieder toegewenscht door P. BARKER, in Goud- en Zilverwerken te Axel. Aan alleu zij veel Heil en Zegen toegewenscht. G. J. BALKENSTE1N. Ter Neuzen, 1 Januari 1894. Geluk1 in het nieuwe jaar aan vrienden en begunstigers. Hoek, 1 Januari 1894. A. BEDET. Mijnen vrienden en kennissen in de stad en daar buiten mijn welgemeenden Heilgroet. E. VAN DER BENT. Ter Neuzen, 1 Januari 1894. De ondergeteekende wenscht bij den aanvang van het jaar zijn vrienden en begunstigers veel Heil en Zegen. Ter Neuzen. G. VAN DER BENT, Slager. HEILWEYSCH AAY ALLEY. J. BEUN. Ter Neuzen, 1 Januari 1894. Zoo staan we in 1894. Heil lezeressen en lezers, driewerf Heil Moge 1894 voor u een jaar zijn van voorspoed en geluk; blijftbewaard voor rampen en onheilen beschijne de voorspoedszon uw pad en smaakt de vervulling uwer dierste wenschen. Wat 1894 ons brengen zal? Wie zal antwoord geven op deze vraag Dit alles ligt in 't duister en 't is goed, dat de mensch niet weet, wat na dezen zijn zal. 't Is onbekend of vreugde of wel smart ons deel zal zijn. Maar een liefelijke Engel gaat ons voor. 't Is de Hoop Zij schenkt ons moed en kracht, verheldert ons oog en verruimt onzen blik. Vinden we nu eenmaal, waar wij staren, niets bestendigs hier benSen, de Hoop zal onze krachten stalen om ook nu weer den strijd aan te binden. Laat ons vasthouden aan die hoop. De tijden zijn ernstig en waarlijk wij mogen dit niet voorbijzien. Maar bij 't klagen vond nooit iemand baat en het neerzitten bij de pakken past den man niet, die zijn krachtigen arm en zijn helder hoofd wel beter kan gebruiken. We moeten vooruit. Aan ons is het alle hinderpalen uit den weg te ruimen, die den vooruitgang belemmeren, aan ons voegt het de hand te steunen van elk, die den vooruitgang een baan wil breken. Er zijn velerlei belangen, maar vele zijn een. Zoo is 't ook in onze gemeente. Moge in 1894 onze veste in bloei toenemen, haar handel zich uitbreiden, hare scheepvaart vermeerderen, hare welvaart groeien Dit is een wensch I Wat het Nieuwejaar ook in dezen brengen zal, we weten het niet, 't zij nog eens gezegd. Maar 't Koninklijke woord is er Ter Neuzen gaat een schoone toekomst te gemoet." Dat worde zoo 1894 zij voor onze gemeente een jaar van toenemenden voorspoed. Die hoop sterke alien, die 't wel meenen met het heil onzer stad Van harte voorspoed en geluk toegewenscht door A. E. BLIEK. Ter Neuzen, 1 Januari 1894. De ondergeteekende wenscht bij den aanvang van het jaar aan al zijne vrienden en kennissen veel Geluk, Heil en Zegen en vooral in de ge meente Westdorpe. L. BOMMELIJN, Paterson, New-Jersey, Lyonstreet 255, 1 Jan. 1894. Noord-Amerika. r Heil, Zegen en Voorspoed aan alle vrienden, bekenden en begunstigers. Ter Neuzen, J. DE BREE, 1 Januari 1894. Hoek Vlooswijkstraat, HEIL EN ZEGEN aan vrienden en begunstigers zoo buiten als binnenO deze gemeente. P. J. Th. BRUGGEMAN, A Meubelm. gazjj' Ter Neuzen, 1 Januari 1894. Heil en Zegen aan al mijne vrienden en bekenden zoowel buiten als binnen de stad. TH. BRUGGEMAN, Logementhouder en herbergier. Vlooswijkstraat, Ter Neuzen. De beste Zegen zij toegewenscht aau al mijnn vrienden en begunstigers zoo buiten als binneu M. DE BRUIJNE, Ter Neuzen. Broodbakker. Bij den aanvang van het jaar wordt zoowel buiten als binneu deze plaats aan alle begunstigese vrienden en bekenden een voorspoedig eu gelukk j, jaar toegewenscht door Ter Neuzen, J. DE BRUIJNE en Echtgenoote. Noordstraat. Mandenmaker enz. Mijne geachte clieuteele wordt bij de intrede van het jaar 1894 geluk gewenscht. Rotterdam, 1 Januari 1894. C. D. v. d. BUSSCHE. p. a. firma I. Schadee Co., Wijuhandelaar. Heil en Zegen aan vrienden en begunstigers zoo buiten als binnen deze stad. Ter Neuzen, 1 Januari 1894. IZ. BUTLER, Smid, Tholensstraat. Schoenhandel, Rorte Kerkstraat E 2, Ter Yeuzen, wenscht zijne vrienden en begunstigers zoo buitei als binnen de stad een gelukkig nieuwjaar. Bij de intrede van het nieuwjaar zij mij: begunstigers zoowel buiten als binnen deze gemee Heil en Zegen toegewenscht. Ter Neuzen, M. DEES Az 1 Januari 1894. Tai' TER lElZElSCHE COUMIT. i^i .1,.,. uitsrever 1". J. VIS U K i A K B E te Ter Seuzen. Hit 1,1,1,1 verscliijnt Dinsdag- en Vr.Jdagavoiid InJ Ben »"ii.e»Cr J Xt

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1894 | | pagina 1