Alg emeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
Wegens het Kerstfeest
No. 2777.
YVoensdag 23 December 1891.
31e Jaargang.
Burgerlijke Stand.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,324.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatseu van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
zal het eerstvolgend no. van dit blad niet
Vrijdag- maar Donderdagavond
verschijnen.
Advertentien worden ingewacht tot
des namiddags 3 uur.
De ambteuaar van den burgerlijken stand te
Ter Neuzen brengt ter kennis van belanghebbeuden,
dat op 25 December en 1 Januari a. s. bet bureau
zal zijn gesloten, en dat op 26 December a. s. de
aangiften van geboorten en overlijden kunnen ge-
schieden tusscbeu 11 en 12 uur des voormiddags.
Ter Neuzen, den 22 December 1891.
De Ambtenaar voornoemd,
GRENU.
A^olitieli Overzicht.
De Franschen zijn verbolgen op de Bulgaren
en laten niet na dit aan de klok te hangen. Dat
men Alexander van Battenberg eene toelage heeft
geschouken, raakt de belastiugschuldigen, zegt de
Temps, maar dat men geld laat slaau met het
borstbeeld van vorst Ferdinand, is in strijd met
de traktaten en is voor een staat die niet erkend
is nauw geoorloofd. De Fransche bladen zijn druk
bezig om den Sultan op te zetten tegen de Bul-
gaarsche regeering en geven voor, dat de vrede in
Europa door de handelingen der Bulgaarsche
regeering verstoord dreigt te worden. Het blad
de Gazette de France keurt de handelwijze der
Fransche regeering af. Zoo handelt men niet met
een volk, dat voor zijne onafhankelijkheid strijat;
zulk eene politiek voert Bulgarije in de armen
der triple-alliantie, zegt het blad. Juist gezegd,
tegen een republiek, die kaar politiek scbikt naar
die van den autocraat aan de Newa
Bij de bijzetting van het lijk van den ex-keizer
Dom Pedro te Lissabon (niet te Braganza) was
het Braziliaansche gezantschap niet vertegenwoordigd,
en evenmin was uit het gezantschaps-hotel de
vlag halfstoks geheschen. Daar Dom Pedro de
oudoom van den Koning van Portugal was is de
outevredeuheid over deze houding van het gezant
schap zeer algemeen. Zoo iets kan weer aanleiding
geven tot allerlei standjes, waarvoor men zich
FEUILLETON
Naar het Duitsch.
22)
(Slot).
Tegen den avond ontwaakte Laura uit haar
bewusteloosheid zij lag op haar bed en een vreemde
dame, de vrouw van dien goedhartigen heer, zat
naast haar. Nu begon de ellende en wanhoop eerst
recht, totdat door de zachte troostwoordeu der dame
haar trauen kalmer vloeiden. Dagen en weken
gingeu voorbij, de jonge weduwe was als vernieligd
en zelfs het bericht dat Henri von Ring nog tot
de levenden behoort, kan haar nauwelijks eenige
verlichting geven.
De vrede is gesloten; de klokken luidenBerlijn
is een en al vlaggen en wimpels, een bosch van
groen. De keizer doet zijn intrede gevolgd door
het geheele leger. Laura verstopt zich in den
verst verwijderden hoek van haar woning, begraaft
haar gelaat in de kussens om niets te zien noch te
hooren van het feestgejubel dat geheel Berlijn
vervult.
Eindelijk is ook dit voorbij, het gewone leven
is overal hervat en Laura, bedekt met den weduwen-
sluier, betreedt eenzaain en verlaten haar dooruig pad.
De officieren van het regiment doen hun best
haar het leven zooveel mogelijk te veraangenamen
en wedijveren om de achtergelaten weduwe van
hun commandant alle opmerkzaamheid te bewijzen
inachtgenomen kon hebben, door het bewijs te
geven van eene kostelooze beleefdheid.
De Keizer van Duitschland heeft er geen geheim
van gemaakt, dat de aanneming der handelstrac-
taten door den Rijksdag voor hem eene groote
voldoening was. In de eerste plaats was hij daar-
voor zijn rijkskanselier dankbaar. Deze eenvoudige
Pruisische generaal, zeide de Keizer aan het feest-
maal te Teltow, heeft het verstaan, in twee jaren
zich in te werken in onderwerpen, die het zelfs
voor ingewijden bijzonder moeielijk is te beheerschen.
Met ver zienden politieken blik heeft hij op het
juiste oogenblik ons vaderland voor groote gevaren
weten te behoeden In weerwil van verdacht-
makingen en moeielijkheden, die de rijkskanselier
en mijue raden van verschillende zijden hebben
moeten ondervinden, is het ons gelukt, het vaderland
op dezen nieuwen weg te brengen.
Tegenover Bismarck en diens wcinige getrouwen
noemde hij de handelstractaten een reddende daad
en hij prees ook de meerderheid van den Rijksdag,
de meerderheid, tot welke de vrijzinnigeu en de
sociaal-democraten behoorden.
Dertien jaren is het geleden, zegt de vrijzinnige
Voss. Ztg. sedert vorst Bismarck het protectionisme
invoerde en weder wordt den volke een kerst-
gescheuk aangeboden, doch ditmaal is het geene
plotselinge wending maar een bezonnen, gematigde
zwenking. De uieuwe tractaten zijn niet een
overgang tot den vrijen handel, maar zij zijn een
sterke dam tegen de overdrijving van de begeerlijkheid
van enkele groepen belanghebbenden en tegen de
verbooging, gedurende 12 jaren, van de bescher-
mende rechten.
De tractaten hebben het belang van den land-
bouw niet veronachtzaamd, maar voor de nijverheid
uieuwe wegen geopend. De graanrechten blijven
nog zoo hoog, dat de strijd om huune verlagiug
moet worden voortgezet. Maar huune verlagiug
door de tractaten is toch een voordeel. Ook mag
men de hoop koesteren, dat allengs eene vriend-
schappelijker verhouding zal ontstaan met die rijken,
die in economische afsluiting de hoogste wijsheid
viuden. De uieuwe tractaten beletten de verhooging,
maar niet de verlaging van rechten.
Terwijl Keizer Wilhelm bekeud maakte, dat
hij den rijkskanselier den graventitel had geschonken,
genoot ook Bismarck eene ovatie.
Eergister begaf hij zich naar Wandsbeck bij
Hamburg, waar hem op het gemeentehuis het eere-
burgerschap werd geschonken. Ook werd hij tot
lid van den raad van het district gekozen. De
geestdrift bij zijn aankomst was onbeschrijflijk,
zegt een telegram, en bij zijn vertrek kwamende-
zelfde manifestaties voor. Duizenden menschen
stonden langs ziju weg geschaard en de politie
De nieuwe commandant is de eerste welke haar
met zijne vrouw bezoekt.
Mijne waarde me vrouw, gij hebt het liefste wat
gij bezat op het altaar des vaderlands geofferd,
uw echtgenoot was de dapperste der dapperen.
Ziju ijver ging zelfs te ver; hij stelde zicb aan
gevaren bloot, die hij even goed aan anderen had
kunnen overlaten. Maar een echt militair denkt
op zulke oogenblikken niet om zijn leven. Laura
knikte zwijgend met het hoofd.
Ook kapitein Von Eschtrut, die van zijn wonden
genezen was, kwam bij haar en vertelde haar op
haar dringend verlangen hoe de majoor alle doods-
gevaar had getrotseerd.
Natuurlijk had hij die gevaarlijke onderneming
even goed aan zijn adjudant kunnen opdragen
maar hem zond hij weg om versterking te halen.
Laura boog het hoofd en krampachtig wrong
zij de handen. Henri had hij weggezonden en hij
zelf was gegaan waar een onvermijdelijke dood hem
wachtte. Waarom deed hij dit? Waarom? Wan-
hopig leunde zij achterover in haar stoel en luis-
terde nauwelijks naar de troostwoorden van den
heer Eschtrut.
Nadat deze was vertrokken dwaalde zij als een
schim door hare woning. Het was of uit alle
hoeken van het huis haar werd toegeworpen hij
stierf om u vrij te maken, hij redde den ander
om hem voor u te behouden
Mijn God, vergeef mij hem in den dood te
hebben gedreven riep zij in vertwijfelingtoen
was het of het portret der overleden vrouw levend
was niet in staat, de menigte tegen te houden.
Het ministerie der Canadasche provincie Quebec
heeft niet zijn ontslag gevraagd, maar is ontslagen
door den luitenant-gonverneur, op grond van een
rapport der koninklijke commissie, die benoemd
was om de beschuldigingen van misbruik van
gezag en medeplichtigheid aan de verduisteringen
bij het aanleggen van spoorwegen enz. te onder-
zoeken.
De ontslagen ministers zullen in een manifest
aan het volk trachten de conclusion van het rapport,
dat nog niet is bekend gemaakt, te ontzenuwen.
Zondag is te Brussel een congres van socialis-
tische studenten gehouden. Tachtig afgevaardigden
uamen er aan deel. Tien nationaliteiten wareu
vertegenwoordigd, o. a. Nederland, Denemarken,
Bulgarije, Rumenie, Rusland, Engeland, Zwitserland,
Italie en Frankrijk. Het congres zal drie dagen
duren en o. a. gevvijd zijn aan besprekingen over
de rol, die de student in de maatschappij moet
vervullen, het oprichten van een internatioualen
bond van socialistische studenten, hervorming van
het lager onderwijs op socialistischen grondslag, en
hooger onderwijs voor vrouwen. Reeds zijn adres-
sen van instemming en gelukwenschingen outvangen
uit alle deelen der wereld. De Duitsche studenten
zijn niet gekomen tengevolge van een verbod van
den Senaat der universiteiten.
In de avondzitting der Tweede Kamer van
Vrijdag die tot half een ure duurde bespraken
de heeren Van Gijn en Ferf de ijsopruimiug in
onze kanalen. De Minister drong zeer aan op de
aanneming van den uitgetrokken post van f 12000
om het groote belang, dat de scheepvaart bij open
kanalen beeft. De heer Conrad betwijfelde of een
ijsploeg wel voldoende is voor het Noordzeekanaal.
De heer Rutgers betoogde eveneens de noodzakelijk-
heid er van en zeide, dat de plicht ten aanzien van
het Noordzeekanaal rust op den Staat, welke dien
waterweg exploiteert. De heeren Viruly en Vrolijk
verdedigden eveneens het voorstel in het belang
des lands. De Minister beriep zich op de rappor-
ten van deskundigen.
De post werd verworpen met 46 tegen 33
stemmen.
Verschillende sprekers voerden nog het woord.
De Minister beantwoordde vele wenschen aan-
sluiting te Rotterdam zal hij overwegen; Zondags-
rust zal hij zooveel mogelijk bevorderenin de
middelen ter voorkomiug van stremming in het
verkeer bij gesloten water wil de Regeering zich
liefst niet mengen. De Minister verdedigde uit-
voerig zijn voorstel omtrent de reorganisatie van
werd, de mond zich tot een glimlach plooiende,
sprak Wees gerust, Laura, want hij is nu bij
mij en hij behoorde mij meer toe dan u.
Henri von Ring had zij tot nog toe niet gezien.
Hij bevond zich in het Zuiden, waar hij voor
herstel van gezondheid naar toe was gegaan na
zijn zware verwonding. Een eerbiedige, ofschoon
zeer hartelijke brief had zij van hem ontvangen,
verder niets meer. De verjaardag van Tancred's
dood naderde. De officier, die naar Frankrijk reisde
om de begraafplaats der bij Mars—la-Tour gevallenen
met bloemen te tooien, gat' zij rijke bloemgeschenkeu
mede. Bittere tranen vielen er uit Laura's oogen
op neder.
Het was in den namiddag van den den 16den
Augustus 1871, toen er zacht aan de schel van
Laura's kleine woning werd getrokken.
Zeg aan mevrouw, dat een oud vriend haar
wenscht te spreken, hoorde zij een stem zeggen,
die haar deed beven van verrukking en tevens van
diepe smart.
Zelf vloog zij naar de deur, nog voor het meisje
de boodschap had afgegeven.
Mijnheer Von Ring
Mijne waarde, waarde mevrouw
Weder ademden zij dezelfde lucht, zagen elkaar
aan, maar geen hand werd gereikthet was of in
plaats van bloed lood door hun aderen vloeide.
Ik kom als executeur-testamentair van uw besten
man fluisterde Henri en stelde haar een met lauwer-
krausen versierd geschilderd portret van den majoor
ter hand.
den raad van toezicht. Hij meent dat er alleszins
redenen bestaan om zoo spoedig doenlijk de voor-
gestelde reorganisatie in te voeren.
Omtrent de aansluiting van Grave zeide de
Minister de mogelijkheid te zullen onderzoeken
voor subsidie zag hij geen reden.
De heer Zaaijer stelde als amendement voor om
gelegeuheid te geven den raad van toezicht voor-
loopig met een voorzitter te completeeren op een
jaarwedde van f 6000, het artikel uittetrekken op
f 51000, welk amendement werd verworpen met
39 tegen 30 stemmen, nadat de commissie van
rapporteurs haar amendement had ingetrokken.
De reorganisatie werd zonder stemming goedgekeurd.
De spoor weg-begrooting werd ten slotte aangenomen
en de vergadering geschorst.
In de zittiug van Zaterdag is de Waterstaats-
begrooting aangenomen, nadat de Minister zich
verklaard had tegen een afzonderlijke landbouwafdee-
ling aan zijn departement, maar voor een land-
bouwraad met toegeving van een regeeringscom-
missaris. Ook is hij met den heer Borgesius voor
regeeringsmaatregelen in belang van de veiligheid
der fabrieksarbeiders en beloofde hij eene tijdige
bekendmaking van den invoeringsdatum der uieuwe
postwet.
De Minister van Kolonien heeft bevestigd dat de
gouverneur van Atjeh zijn ontslag genomen heeft,
wegens een verschil van gevoelen, zooals de gou-
verneur-generaal berichtte.
Ook de begrooting van kolonien is aangenomen
na een scherp debat, waarbij de heer Keuchenius
trachtte een lans te breken voor den oud-gouverneur
van Suriname De Savornin Lohman.
Naar van bevoegde zijde wordt vernomen,
zijn de werkzaamheden, vereischt tot voorbereiding
van het in werking stellen der nieuwe postwet,
dank zij inspanneuden arbeid, zooverre gevorderd,
dat de invoering den 15 Januari kan worden
tegemoet gezien.
Ten einde vertraging in de bestelling der
bij gelegenheid van de aanstaande jaarverwisseling
ter post bezorgde stukken zooveel mogelijk te voor-
komen, wordt de gelegenheid opengesteld,om brieven,
gedrukte nieuwjaarswenschen en kaartjes, welke
men op 1 Januari a. s. besteld wenscht te zien,
reeds van den 28"t*n December a. s. af, ter post te
bezorgen, met uitnoodiging aan het publiek om
van die gelegenheid, ter bevordering eener regel-
matige bestelling, zooveel mogelijk gebruik te maken.
Om ze goed te kunnen onderscheiden van de
stukken, waarvan de bestelling op den gewonen
tijd moet geschieden, behoort over de geheele
lengte van het adres der bedoelde stukken een
kruis te zijn getrokken.
Lang bleef Laura onbeweegelijk op de zoo
gelijkende trekken staren.
Tancred, mijn Tancred riep zij op de knieen
zinkende, terwijl zij haar gelaat snikkend in de
handen verborg. Henri wendde zich af en kon
zijn tranen niet weerhouden.
Hij had mij verzocht u dit portret in persoon
te overhandigen, fluisterde hij eindelijk.
Zij reikte hem, altijd nog op den grond geknield
zwijgend beide handen. Hij nam ze in de zijne
en trok haar omhoog. Nu stonden zij hand in
hand tegenover elkander
Yaarwel, wij mogen elkander niet wederzien.
Langzaam knikte hij met het hoofd en tranen
druppelden op haar hand.
Neen, wij mogen elkander niet wederzien Laura.
Aan hem moeten wij onze gedachten wijden,
zeide zij naar het portret wijzende.
Laura, riep Henri luid snikkende en zijn armen
uitbreidend, Laura, gij waart mij alles
Een oogenblik lag zij aan zijn borst en nog een
laatsten blik op het portret van den overledene
werpende, snelde hij de kamer en het huis uit.
Lang bleef Laura voor het portret staan.
Gij hadt het anders bedoeld, Tancred, maar uw
schim staat tusschen hem en mij, en het is niet
goed, als tusschen levenden de schim van een af-
gestorvene blijft zweven.
TEE Ul/JYNflU COT RANT.
l>lt I.IhiI verscliijnt DInsrtaisr- en Vr ijiliisjiivoml I»ij «ten itifgever I". J. A ST UK S A A' D E te Ter Aeuzeu.