Algemeen
Nieaws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
Teekencursus.
No. 2748.
Zaterdag 12 September 1891.
31e Jaargang.
Binnenland.
I)e Kamer van Koophandel.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushoaders.
advertentien.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit blad versehljnt Dtnadag- en Vrijdng-avond bij den nitjever P. J.
TIN BE I i N li E te Ter Neozcn.
Bij (leze courant bclioort een bijvoegsel.
Toelating tot de avondscholen A en B,
in de kom der gemeente, en C op
Sluiskil, zoomede tot de herha-
lingsklasse aan school A.
Zij, die met 1 October aanstaantle wenschen te
worden toegelaten tot bovengenoemde inricbtingen,
worden verzocht zicb daartoe voor 27 (lexer aan
te melden, hetzij ter gemeente-secretarie of bij het
hoofd der betrokken school.
In het belang der kinderen wordt het getrouw
bezoek dezer zeer nuttige inrichtingen ten zeerste
aanbevolen.
Ter Neuzen, 11 September 1891.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Zij, die met 1 October aanstaande tot boven-
genoemden cursus wenschen te worden toegelaten,
worden verzocht zich daartoe voor 27 (lexer aan
te melden bij den Gemeente-bouwmeester.
De cursus is alleen toegankelijk voor jongelieden,
die het gewoon schoolonderwijs genoten hebben,
en 14 jaar zijn of dien ouderdom voor het einde
des jaars bereiken.
Ter Neuzen, 11 September 1891.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Met veel genoegen heb ik het hoofdartikel van
Zaterdag 11. gelezen, omdat mij door hoogere autori-
teiten wel eens meer werd gewezen, op het gebrek
aan initiatief en de groote onverschilligheid van
de inwoners van Zeeuwsch—Vlaanderen, waar het
de openbare zaak geldt.
Nu en dan den vinger op de wond leggen, is
onmisbaar, al veroorzaakt het ook piju, doch nu
ter zake. De bestemming van de Kamers van
Koophandel en Eabriekeu is tweeledig 1°. om
aan het algemeen bestuur, de provinciale en ge-
meentebesturen inlichtingen te geven, adviezen uit
te brengen of voorstellen te doen, over onderwerpen
den handel of het fabriekwezen betreffende 2°.
aan handelaars en fabrikanten der plants waar zij
gevestigd zijn, zoodanige mededeelingen te doen
als de gezegde besturen verlangen of als zij in het
belang van handel en fabriekwezen nuttig achten.
Het zij mij vergund, door te wijzeu op een
FKUILLETQN.
5)
Hebt ge er ook aan gedacht wat de menschen
zullen zeggen, als uw gelaat hen bij het binnen-
komen van de kerk aanstaart Ge moet het mij
als kunstenaar vergeven, dat ik meer dacht aan
mijn werk dan u, maar nu gevoel ik, dat ik zeer
ego'istisch heb gehandeld en u misschien blootgesteld
aan verkeerde opmerkingen.
Het is mij onverschillig, ik geef niet om de
menschen.
De tweede figuur was nog slechts in lichte om-
trekken aangegeven. Hij begon er nu aan te werken,
maar het hoofd liet hij onaangeroerd.
Sedert de kerk gerestaureerd werd, gebeurde het
niet zelden, dat vreemdelingen, die de stad en
omstreken bezochten, ook de kerk kwamen bezich-
tigen. De schoolmeester of zijn dochter leidde dan
de vreemdelingen rond. Sedert de schilder in de
kerk werkte, was het eens gebeurd dat vreemde
lingen de kerk hadden gezien.
Hij had niet naar hen omgeziende vrees een
bekend gezicht te ontmoeten, was sterker geweest
dan het verlangen menschen te zien, die hem in
aanraking brachten met de buitenwereld. Toeu op
zekeren dag op een ongewoon uur de roestige
sleutel weer in het slot werd gedraaid, en de kleine
drietal punten, de reden van bestaan eener Kamer
van Koophandel te Ter Neuzen aan te toonen,
ten einde op die wijze het publiek te overtuigen
dat inderdaad soms door ons wordt geklaagd, over
achteruitstelling en tegenwerking van hooger hand
of over slechte tijdsomstandigheden, waar wel be-
schouwd getreurd moest worden over eigen nala-
tigheid en tekortkoiningen.
1°. Vaak gebeurt het, dat men hoort klagen
over belemmering of onnoodige vertraging, door
ambtenaren van den Waterstaat of van den Eiscus
het binnenlandsch verkeer aangedaan. In een dergelijk
geval zal eene Kamer van Koophandel aan den
belanghebbende kunnen mededeelen of de klacht
gegrond is en wanneer zulks werkelijk het geval
is, zal een brief of verzoekschrift aan den
betrokken Minister, mits gesteund door de Kamer
van Koophandel, meer uitwerken dan uren lang
geschreeuw en gevloek in de herbergen of gemopper
bij moeder de vrouw.
2°. Het drijven van kleinhandel en het verzenden
van goederen (tenzij bij geheele scheepsladingen)
is voor zoover zulks niet per postpakket kan
geschieden tusschen de verschillende deelen van
Zeeland vrij wel onmogelijk.
Na het aanschaffen van de stoomboot Walcheren
werd een der oude booten door de Provincie voor
een appel eu een ei verkocht, weldra komt weer
eene nieuwe boot in de vaart en een derde zal
moeten volgen.
Zou thans niet dienen onderzocht te worden, of
de booten welke ongeschikt zijn geworden voor het
snelle passagiersvervoer onzer dagen niet uitstekende
diensten kunnen bewijzen aan het goederen— eu
veevervoer in Zeeland? vooral omdat die booten in
de binnenhavens of bij de spoorwegstations zouden
kunnen aanleggenzoodat het laden en lossen
gemakkelijk zoude worden, terwijl het thans niet
doenlijk is goederen van eenigen omvang of bij
zekere hoeveelheden te laden op en te lossen yan
de Provinciale booten.
De Kamer van Koophandel is het aangewezen
lichaam om dat punt nader te onderzoeken en zoo
mogelijk tot eene bevredigende oplossing te brengen,
waardoor niet alleen Ter Neuzen, maar geheel Zeeland
of althans de beide oevers van de Wester-Schelde
gebaat zouden worden. Walzoorden, Hoedekens-
kerke, Borssele en Hoofdplaat vooral, zouden door
die booten uit hun isolement kunnen worden
verlost.
3°. Men heeft sinds eenige jaren in Zeeuwsch-
Vlaanderen, vooral in het 5e district, vereenigingen
met talrijke leden voor den gezamenlijken aankoop
van kunstmeststoffen en zaaigranen, wier omzet
jaarlijks belangrijker wordt. lu sommige gemeenten
is men zelfs reeds overgegaan tot het vormen van
vereenigingen tot den aankoop van kolen in de
wintermaandeu.
deur naast de consistoriekamer knersend openging,
boog hij zich onwillekeurig dieper over verf en
palet, om zijn gelaat aan nieuwsgierige blikken te
onttrekken.
Hij boorde Aniela werktuigelijk de gewone op-
helderingen geven haar stem klonk duidelijk door
de kerk. Hij hoorde de vreemdelingen ook zacht
tot elkander zeggen dat het meisje een eigenaardige
manier had om de dingen uit te leggen en in elk
geval ver hoven haar stand ontwikkeld was. Toen
klouken er uitroepen van bewondering over de
nieuwe fresco's en eindelijk scheen het gezelschap
de smalle trap naar het orgel op te komen.
Men wenschte het houtsnijwerk te bezichtigen,
misschien ook de schilderingen wat nader te be-
schouwen, daar de steiger, wanneer men beneden
stond, den schilder en zijn werk gedeeltelijk aan
het oog onttrok.
Deze voelde hoe het bloed hem naar bet hoofd
steeg, toen hij plotseling was blootgesteld aan de
nieuwsgierige blikken van vreemde menschen.
Dicht naast hem riep iemand verbaasd Maar
lief kindDat zijt ge zelfHebt ge voor die
schildering geposeerd En wie is de kunstenaar
die zoo iets kan scheppen. Dat is eer.voudig
sublime
Er was iets in de stem, dat den schilder onwille
keurig het hoofd deed omwenden. Waarom ook niet
Zijn geweten veroorloofde hem iedereen vrijmoedig
aan te zien.
Is het uiet waarschijnlijk, dat men steeds meer
en meer de vruchten van onderlinge sameuwerking
leerende kennen, zich niet zal blijven bepalen tot
den aankoop in het groot van hetgeen wij noodig
hebben, maar nog een flinken stap verder zal gaan
Zijn de eerste zwakke verschijnselen van hetgeen
later in die richting zal worden gedaan, niet reeds
te bespeuren, wanneer men ziet hoe inwoners van
verschillende gemeenten zich vereenigen om het
paardenras en het vee te veredelen en daardoor eene
hoogere marktwaarde te verzekeren
Kortom, zal niet eenmaal de tijd komen, dat
men zich zal vereenigen om onze voortbrengselen
rechtstreeks naar de groote wereldmarkten te
brengen
Is daarvoor de weg als het ware niet aangewezen
nu tusschen Ter Neuzen en Louden groote, vlugge
concurreerende booten varen
Wanneer naar Londen eieren worden gezonden
uit Italie, zuivel uit Denemarken en Erankrijk of-
om in ons land te blijven, druiven en aardappelen
uit het Westland geslachte-varkens uit Gelderland
bloemen uit Haarlem groenten uit Venlo koeien
uit Noord-Holland bessen en kersen uit de Betuwe
schapen uit Texeloesters uit de Ooster-Schelde
zou dan het kanton Ter Neuzen geen groenten,
gevogelte, aardappelen en vruchten naar Londen
kunnen sturen Is het moeilijker, dergelijke
zaken op de Londensche markten te gelde te maken
dan mosselen van Philippine in de halles van Parijs
Afzonderlijk zoo iets beginnen is hoogst gevaarlijk
maar men spiegele zich aan de andere streken van
ons vaderland waar men vereenigingen in het leven
heeft geroepen om de waren op de markt van
Londen voordeelig te verkoopen. Is men eenmaal
daartoe besloten, dan is weer de Kamer van Koop
handel het aangewezen lichaam om al de noodige
inlichtingen te verschaffen.
Yoelt men zich thuis op de Londensche markt
dan zal men van lieverlede zich afvragen of niets
te beginnen ware met Spanje waarmede Ter Neuzen
thans zaken doet voor buitenlandsche rekening en
zoo komt men laugzamerhand verder, steeds op de
hoogte gehouden door de consulaire berichten
waarmede men in kennis wordt gesteld door de
Kamer van Koophandel. Alleen door voortdurend
te werken en steeds nieuwe relaties te zoeken zijn
de groote havens van het vaste land geworden
wat zij thans zijn en met de welvaart van enkele
havens deed het geheele land meestal zij n voordeel
of heeft Belgie niet veel te danken aan Antwerpeu
Engeland aan Londen en Liverpool Duitschland
aan Bremen en Hamburg? Rusland aan Riga en
Odessa Erankrijk aan Marseille en Toulon
In welke haven men ook komt, overal zal men
hoorendat van een gunstig tij geen gebruik
maken, onverantwoordelijk isniets toch is zoo
veranderlijk als weer en wind eu.... de fortuin.
De spreker verstomde eensklaps, toen hij in het
ernstige, bleeke gelaat zag en deinsde zoo verschrikt
terug, alsof hem een geest was verschenen. De jonge
dame ging langs hem heen tot aan de leuning en
staarde met verbaasde oogen den schilder aan, alsof
zij zich wilde overtuigen, dat zij zich niet bedroog.
Het was een liefelijke verschijning met een blond,
fijnbesneden kopje en een zachten bios op de wangen.
De schilder zag haar een oogen blik sprakeloos
maar met vasten blik aan er kwam een eigenaar
dige uitdrukking op zijn gelaat, toen ging hij weer
aan het werk, alsof het gezelschap op het orgel
niet voor hem bestond.
Misschien maakte de jonge dame daaruit op,
dat hij liever niet wilde herkend of aangesprokeu
worden. Hij had echter een gevoel, alsof zij zicb
schaamde over hem en zich alleen in het eerste
oogenblik van verrassing tot een onvoorzichtigheid
had laten verleiden.
Kom mee, Bianca, riep dezelfde stem, die den
lof van de schildering had verkondigd, en zei toen
zachter Waarom heeft niemand ons gewaarschuwd
Ik zou die ontmoeting dan natuurlijk hebben ver-
meden.
Wie is die man dan, mijnheer Hertenfelt vroeg
iemand fluistereud, maar blijkbaar kon het hem niet
schelen dat hij verstaan werd.
Wie dat is Nu, ge ziet het immers een
gevangene, was het korte, bitse antwoord.
Dadelijk daarop verliet het kleine gezelschap in
Mij dunkt, dat men in Ter Neuzen daarvan nog
niet voldoende is doordrongen, de afkeuringswaar-
dige handelingen van sommige personen, bij de
laatste verkiezingen, bewijzen dit.
Iemand die belang stelt in de
Het programma voor de opening der Staten-
Generaal op Dinsdag 15 September is thans open-
baar gemaakt. De samenstelling van den stoet en
de te volgen weg stemmen overeen met die van
vorige plechtigheden tot hetzelfde doel. Alleen
verdient vermelding, dat dames thans deel daarvan
uitmaken.
De Koningin-Regentes wordt, aan het gebouw der
Tweede Kamer gekomen, ontvangen door eene com-
missie uit de Staten-Generaal, die voorafgegaan door
den ceremoniemeester, de kamerheeren, de groot-
officieren en den opper-ceremoniemeester, Hare
Majesteit zal geleiden naar de zaal der Staten-
Generaal. De grootmeesteres van Hare Majesteit
de Koningin-Regentes, de dienstdoende dame da
palais van Hare Majesteit, benevens de officieren
van het Militaire Huis van Hare Majesteit de
Koningin volgen onmiddellijk. De grootmeesteres
van Hare Majesteit de Koningin-Regentes en de
dienstdoende dame du palais van Hare Majesteit
plaatsen zich onmiddellijk ter zijde achter Hare
Majesteit.
De groot-officieren en de Gouverneur der konink-
lijke residentie plaatsen zich achter den koninklijken
zetel.
Het D. v. Z.-H. dringt, met het oog op het
sne! naderend tijdstip van indiening der staatsbe-
grooting voor 1892, nogmaals met kracht er op aan,
dat aan de 1400 oud-krijgers van 1830 een rijks-
pensioen worde toegekend. Belgie zorgt voor de
strijders uit de dagen der revolutie. Door een
onderstand van 500 frs. per jaar zijn de betrokken
grijzen tegen broodsgebrek behoed. Geeft Belgie
reeds niet te veel, toch zou het D. v. Z.-H. met
nog iets minder voor de oud-strijders tevreden
wezen. Wanneer ieder van hen tweehonderd gulden
's jaars uit 'srijks kas ontving, zou het D. v.
Z.-H. oordeelen, dat de Staat een duren plicht
op voldoende wijze had vervuld.
Op een budget, zoo hoog als 't onze, zal een
som van nog geen drie ton wij zullen een zeer
populaire uitdrukking bezigen den koop niet
maken.
Men drale dus niet langer en brenge den ge-
wenschten post op de begrooting voor 1892.
Durft het kabinet niet, dan neme een der volks-
vertegenwoordigers of eenige van hen, het initiatief.
De edele mannen, die de Yereeniging ,/Trouw
aan Koning en Vaderland" stichtten, zullen dan
een pijnlijke stemming de kerk, eenigen er van
brandende van nieuwsgierigheid. Toch waagde
niemand een vraag, want de oude heer met het
vastberaden gezicht en de steile, grijze haren, die
den arm van zijn dochter in den zijne trok en
haastig met haar vooruitstapte, zag er niet naar
uit, alsof hij genegen was eenige opheldering te
geven.
Aniela sloot de kerkdeur achter hen en zag hen
na, met de hand boven de oogen om de zou af
te weren, totdat zij in het rijtuig zaten en wegreden.
Dat was zij dus mompelde zij. Dat blonde
schapekopje bezit zijne liefde en de vier jaren van
scheiding en hare trouweloosheid hebben die liefde
niet kunnen uitroeien
Zij lachte zacht.
Maar er was een onoverkomelijke scheidsmuur
tusschen hen.
De schilder was, ten prooi aan de tegenstrijdigste
gevoelens, in de kerk achtergebleven. Het was
alsof hij een slag had ontvangen, die hem verdoofde
en ongeschikt. maakte voor den arbeid.
Het weerzien was voor beide partijen zoo verrassend
en voor hem zoo vernederend geweest, dat hij
overtuigd was dat Bianca en haar vader niets van
zijne tegenwoordige bezigheid afwisten,anderszouden
zij niet gekomen zijn. Hoe dikwijls had hij er
naar verlangd, zijn oogen nog eenmaal te laten
rusten op het beminde gelaatnu had hij die lang
begeerde vreugde gesmaakt, maar alleen om er
TER IEIZEHSC1E (OlItAVT
ONTWIXKELING VAN TeR NEUZEN.