Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2688.
Zaterdag 14 Februari 1891
31e Jaargang.
Binnenland.
Een verrassing.
ABONNEMENT:
FKUILLETON
TEH IEIIZESSCHE COURANT
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer pe*
jaar, tot veel verminderden prijs.
nil bind ver»cbtjnt Dlnsdas- en Vrijdagavoud bl| den nltgever P. J. V A K E A ft P E te Ter \euzen.
Ir*olitieli Overzicht.
De Frauscbe Kamer heeft met 383 tegen 74
stemmen de wet aangenomen, bij welke de arbeid
in fabneken en werkplaatsen op Zondag wordt
beperkt. Bisschop Freppel verklaarde zich sterk
te^eu de wet, oindat daaraoor de Zoudagsrust niet
genoeg wordt geeerbiedigd. Vrouweu en kiudereu
beueden de 18 jareu moeten elke week een vrijeu
dag hebben. Graaf de Mun stelde voor, te ver-
bieden dat vrouwen en kinderen op Zou- en
feestdagen werken en Freppel wilde als vrijeu dag
den Zondag aaugewezen hebben. Beide amende-
meuten vielen.
Italie heeft weer een ministerie. Premier is
Marchese Antonio Strarabba di Rudini, een Siciliaau
eveuals Crispi, die een paar maanden gaat rusteu,
waarua men hem weer noodig zal hebben, zooals
bij zegt. Collega Von Bismarck zei bij zijn af-
scbeid de Kouing zal mij weerzien. Opmerkelijk
toch die uitsprakeu van twee inauueu der
triple alliantie. De nieuwe premier behoort tot
de gematigden en steunde als afgevaardigde van
Syracuse de staatkunde van Depreus, hij verleende
ook Crispi zijn steun, totdat deze de oude rechten
aanviel.
Van toen af was het uit. Hij wilde Crispi tot
bezuiniging overhalen. Di Rudini is een voor-
stander der triple-alliantie, ook omdat zij Italie in
staat stelt tot bezuinigen bij marine en oorlog, daar
zj een vredeboud is. ,/Mocht het verboud worden
outbouden," zegt hij, ,als wij tot bezuiniging
hebben besloten, dan zijn wij als menschen die huu
kruit hebben uat gemaakt, juist als zij dat het
meeste noodig hebben. Zonder de triple-alliantie
zoude reeds onnoemelijk veel bloed vergoten en
oumoemelijk veel tranen gestort zijn. Ook iets
opmerkelijks aan den dag gebracht door een klikker
dit de politieke school
De Peuple meldt, dat de afgevaardigden der
Belgische werklieden, de gezellen Bruylants, Castille
en Delporte, door den Kouing ontvaugen zijn.
„De Kouing, zoo meldt het blad, outviug de
werklieden met veel welwillendheid, naar het schijut.
Hij vroeg iulichtingeu over hunne bezigheden, het
getal werkuren, den toestaud van hunne wouingen,
er bij voegeude, dat hij zich veel met de werk-
mauswoningen te St. Gilles bezig hield.
De gedelegeerden verzochten den Kouing de
verslagen der comiteiten te lezen, betrefleude de
werkmanswoningeu, waarin hij zou zien dat, wat
er voor de weritmanswoningen gedaan werd, ouvol-
doende is, aangezien de helft van de huisgeziunen
met 4, 6 of 8 menscheu in eene kamer wonen,
die nog niet l/i zoo groot is als die waarin de
Er hing eene piano aan een touw voor het raam
der kamer eener derde verdieping op den Oude-
zijdsvoorburgwal te Amsterdam.
Achter op die kamer zat een jonge, bleeke,
maar schoone vrouw luide te snikken, terwiji zij
met hare groote donkere oogen, over haren zakdoek
heeu, naar het geliefde instrument keek, dat haar
thans voor altijd ging verlaten.
Zoovele gelukkige uren had zij er aan doorge
bracht, en na haar moeders dood was het haar
niet alleen tot troost, maar ook tot een middel
van bestaan geweest. Zij bleef in den eersten tijci
haar moeders woning bewonen en gaf daar piano-
les, maar langzamerhand steeg zij een verdiepinkje
hooger en met elke verdieping daalde het aantal
leerlingen en eiudelijk kwam er niemaud meer,
maar moest zij de straat op, 'a morgens vroeg en
's avonds laat, door weer en wind om lessen aan
huis te gaan geven.
Maar zij deed zoo raar, zeiden de weinige leer
lingen, wier vingers zij een uur lang voor een
bagatel bestuurde, tot hunne ouders. Ze deed zoo
raar, ze zat zoo dikwijls te geeuwen en kon zoo
akelig bleek zien en op een goeien avond, ja,
toen was ze zoo maar van haar stoel gegleden en
flauw gevallen op den grond. Wat een gedoeute
was dat met die piona-juffrouw. Daar moesten
zij niets meer van hebben Als 't mensch nu
nog maar zei wat haar scheelde, doch ze hielc
receptie werd gehouden. Anderen wonen in kelders
of op zolders.
De werklieden vroegen toen aan den Koning,
of hij zijn invloed zou aanweuden tot bekomiug
van het algemeen stemrecht.
Ik lioud veel van het werkvolk, zeide de Koning,
doch ik ben geen dictator en zal het land uitspraak
laten doen.
Dat is 't wat wij vragen, maar de werklieden
maken ook deel van de natie.
Gij hebt ougelijk, u als eene afzonderlijke kaste
te beschouwen. Wij alien zijn Belgen, en moeten
alien, doch elk in verschillenden graad, werken.
Wij zijn het niet, Siredie ous eene afzon
derlijke kaste willen vormeu. Men heeft ons als
zoodanig gemaakt door ons onze rechten niet te geven.
Men neme een voorbeeld aan ous. De werk
lieden hebben ous afgevaardigd en aangesteld om
hunne belangen te verdedigen, tegenover de patroons.
Wij hebben dus hun vertrouwen. Daarenboven
vertrouwt de wet ons de zendiug toe, ons aandeel
aan de wetgeving en de regeering te doen kennen
voor het maken van nijverheidswetten.
En in die soorten van raadgevingen zijt gij zeer
bevoegd, antwoordde de Kouing.
Welnu, even bevoegd zijn wij om onze wet-
gevers te kiezen; wij hebben zelfs geen stemrecht,
wij, aan wien zulke belangrijke zending werd
toevertronwd. Welnu, dit alleen is genoeg om
het cijnsstelsel te doen veroordeelen.
Maar ik kan over dergelijke zaken niet rede-
twisten, dat verbiedt mij de grond wet. Weest
verzekerd dat ik niet beter zou weuscheu, dan dat
alle Belgen gelukkig waren. Ik weet dat dit
moeilijk zal zijn om tot daar te komenmet
medehulp van al de mannen van goeden wil,
zullen wij er misschien komen.
Ik theb altijd de beloften gehouden. Maar op
dit oogenblik kan ik u niets beloven zonder de
rol te buiten te gaan, die de grondwet mij als
hoofd van den Staat oplegt.
Vooraleer de Kamer stemt, zoudt gij als be-
middelaar tusschen de partijen kunneu optreden.
Maar om eene bemiddeling tot stand te brengen
is het noodig, dat de partijen die laten plaats hebben.
Een woord van u heeft veel invloed op de
stemming. Na de stemming kan uwe tusschenkomst
de ontbinding aanbrengen.
Daarua hebben de werklieden afscheid van den
Koning geuomen en hem bedaukt voor zijn onthaal.
Deze zegde
Zouden wij tot afscheid elkander de hand niet
eens drukken
Eene zeker niet onbelangrijke gebeurtenis is het,
maar stijf en sterk staande, dat haar niets man-
keerde.
Eene verdieping lager dan de pianojuffrouw
woonde eene dame, die wel wist wat de kwaal van
haar bovenbuurtje was. Die kwaal kende zij
van nabij.
Eenige weken geleden had zij haar op het
trapportaal voor hare deur gevonden en haar toen
op hare weelderige kamer gesleept en daar op een
sofa ueergelegd. Toen had zij haar een glas wijn
met warm water en suiker doen slikken, en brood
en vleesch en kaas voor haar neergezet, en voor
deze nog goed bevatten kon waar en bij wie zij
was, had de ougelukkige piano-jutfrouw den ganschen
voorraad reeds verslonden.
Dan kwara zij tot herinnering, zag de dame aan
en eene huivering voer haar door de leden. Blozend
en met tranen in de oogen stamelde zij een dank
en verliet haastig de kamer.
Arm kind zei de dame, toen zij weg was.
Ze schaamt zich, dat ze die liulp van mij heeft
aangenomen 1 En hoe lang zal het nog duren
vdor zij is wat ik ben, en zich niet meer schamen zal P
De piano-jutfrouw gunde zich haast geen tijd
zich te ontkleedenzij wierp zich op haar schamel
leger en trok bevende de dekens over haar hoofd,
als vreesde zij dat iemand haar daar op haar eenzaam
kamertje zien zou. Zij beefde en schreide daar onder
die dekens, maar toch, dat gevoel van verzadiging
had zij in langen niet gekend, die welgevulde rnaag
veroorzaakte haar eene aangename gewaarwording,
waarvan zij zelfs de herinnering had vergeten. Zij
duwde de dekens terug en staarde peinzend in het
nachtpitje op de tafel.
dat Reschid-bey zich, iugevolge het uit Konstan-
tinopel outvangen bevel, bij deu vorst van Bulga-
rije op audientie heeft begeven. Zijne instruction
luiden, dat hij zijne houding moet regelen naar
die van den Oostenrijkschen vertegenwoordiger.
Deze stap heeft hier een bijzonder gunstigeu iudruk
gemaakt, schrijft men uit Sofii. Men meent er
uit te mogen opmaken, dat de erkenniug van
vorst Ferdinand door Tnrkije zeker is. In het
Bulgaarsche leger zullen de kommando's voortaan
niet meer ir. het Russisch, maar in de landstaal
worden gegeven. De minister van oorlog heeft
bepaald dat 5 officieren zullen worden gezonden
naar Turijn, 2 naar Brussel en 2 naar Weenen,
om daar hunne militaire opvoeding te voltooien,
Alweer eenige nagels aan des Czaren doodkist
De aartshertog Frans Ferdinand, met den hoftrein
aangekomen, is door den Czaar in tegenwoordigheid
van de grootvorsten met veel onderscheiding ont-
vangen, onder het spelen van het Oostenrijksche
volkslied. Luisterrijke feesten werden gegeven. In
het winterpaleis hield men een bal, dat door 3000
personen werd bijgewoond. Voor het bezoekontvangt
de aartshertog ook een liutje met een kruisje na-
tuurlijk, want Zijne Hoogheid is opgenomen in de
St. Andreas-orde.
Bij de begrooting van kolonien zijn in de
afdeelingen der Eerste Kamer ditmaal een aautal
punten behandeld. Over het algemeen werd's mi
nisters beleid, waaraan veerkracht en initiatief
ontbraken, ongunstig beoordeeld. Een aantal leden
wilden afwachten. Met het oog op den zorg-
wekkenden financieelen toestand wordt aan de
regeering de eisch gesteld van zuinig algemeen
beheerhet achterwege laten van onzekere proef-
nemingen met belastingmiddelenopening van
nieuwe bronnen van welvaart door spoorwegaanleg
en irrigatiewerken.
Een groot aantal leden wenschte vervangiug van
het opiumpachtstelsel door eene volledige regie.
Algemeen oordeelde men krachtig volhouden
der blokkade in Atjeh noodig.
De Haagsche correspondent van de Zutph.
Ct. schrijft
Tegen midden Maart worden de stukken over
de legerwet verwacht. Reeds sedert geruimen tijd
is het door de rapporteurscommissie opgemaakt
verslag in handen der Regeering gesteld, en ben
ik goed ingelicht, dan is de Regeering met haar
antwoord reeds bijna gereed, zoodat het eerstdaags
bij de commissie kan inkomen. Dan begint echter
Die aangename gewaarwording had de vrouw hier
beneden, nu zeker altijd. Die droeg fraaie kleeren,
had goede meubelen, was altijd vroohjk, luidruchtig
zelfs. Haar schaterlach drong dikwijls door de
zoldering naar boven, en hare liedjes klonken zoo
vroolijk door het huis, dat ze er menigmaal met
genoegen naar had geluisterd.
En de piano-juffrouw stond weer op, kleedde
zich en ging voor het raam zitten en keek naar
buiten op de donkere straat, waar alles nog leven
en beweging was.
Werktuigelijk raakten bare vingers de toetsen
der piano en dra zong hare droeve stem het heer-
lijk Ave Maria.
Toen zij zweeg, klouk een luid bravo en hand-
geklap beneden aan hare trap en haastige schreden
kwamen naar boven. Sidderend stond zij van haren
stoel op. Er werd op hare deur geklopt.
Wie daar? was zij nauwelijks in staat uit te
roepen.
O, juffrouw, antwoordde de vroolijke stem van
een jongen man, wat hebt u heerlijk gezongen.
Kom toch beneden en laten we u nog meer be
wonderen daar staat een beter instrument.
Wat ik u bidden mag, laat mij met vrede, mijn
heer, wat moeten de buren wel denken.
Kom, Henri, zanik nou niet, riep de dame van
beneden. Ik heb je wel gezegd, dat ze dat toch
niet doet.
Ja, komnan, Henk, voegde een zware stem er
aan toe. Kom naar beneden.
En de jonge man, voor den aandrang zwichtend,
maakte voor de gesloten deur beleefd zijn excuses
en wenschte de piano-jutfrouw wel te rusten.
het overleg tusschen de commissie en de betrokken
ministers, en dat overleg moet eerst zijn afgeloopen
voordat de resultaten der schriftelijke en mondelinge
gedachtenwisseliug ter kennis van de Kamer worden
gebracht. Voor Paschen zal dus waarsckijnlijk de
openbare behandeling der legerwet geen aanvaug
nemen.
Een zeer belangrijk verzoekschrift is in de
rige week in de Tweede Kamer behandeld. Het
betreft den onvoldoenden toestand van het verkeer
voor de bewouers van de noordelijke Zeeuwsche
eilanden, welke alleen over het water te bereiken
zijn. Bij ijsgang en stormweder is de verbinding
met den vasten wal geheel en al verbroken, of
geschiedt althans het vervoer van personen, brieven
en goederen niet alleen zeer ongeregeld maar vaak
met levensgevaar.
De gemeenteraad van Brouwershaven heeft zich
daarom eenige weken geleden tot de Tweede Kamer
gericht met een adres, dat ondersteund is door de
gemeeutebesturen van Bruiuisse, Duivendijke, Re-
nesse, Burgh, Haamstede en Serooskerke, door de
Vereenigiug ter bevordering van de visscherij in
Brouwershaven, een dergelijke vereeniging te
Bruiuisse en de landbouwvereeniging aldaar.
Uitvoerig wordt in dat verzoekschrift betoogd,
dat de eilanden Schouweu en Duiveland met een
nijvere bevolking van 26,000 inwoners, die aan
directe en indirecte belastingen, dijk— en polderlasten
ongeveer hetzelfde bedrag opbreugen als een kleine
provincie, aanspraak hebben op betere verkeersmid-
delen. Tevergeefs is daarop bij herhaling aange-
drongende stoombootdienst, waarvoor provinciaal
subsidie wordt verleend, voldoet nietaan de behoeften.
Het afdoende middel bestaat in het aanleggen van
een lokaalspoor of stoomtramverbinding van de
eilanden naar het vaste land. Het kapitaal daar-
voor benoodigd is echter zoo aanzienlijk, dat het de
draagkracht der belanghebbenden te boven gaat,
om welke reden door hen geen concessie-aanvraag
gedaan kan worden.
Adressant verzoekt daarom dat de aanleg van
Staatswege geschiede, en vertrouwt dat zoowel het
provinciaal als de gemeente- en polderbesturen
bereid zullen zijn daartoe snbsidien te verleenen.
Te recht heeft de Kamer, op voorstel der com
missie voor de verzoekschriften, besloten dit adres
aan den Minister van waterstaat te zenden met
verzoek om inlichtingen. De Minister zal onge-
twijfeld nauwkeurig nagaan of aan den wensch der
eilanders kan worden voldaan. Nu het groote spoor-
wegnet bijna is voltooid, is het zeker niet te vroeg
om een zeer bloeiende streek des lands van Staats
wege uit hare afzondering te verlossen.
En deze bleef den ganschen nacht angstig op
zitten. Zij hoorde beneden haar een bekwame
hand over de pianino glijden, zij hoorde dezelfde
vroolijke stem, die haar had toegesproken, profane
liedjes zingen, zij hoorde glazen rinkelen en luid-
keels lac'nen, en zij hoorde ook hoe al die geluiden
eindelijk verstomden. En toen in deu morgenstond
voorzichtige voetstappen de trap afdaalden, stond
zij nieuwsgierig op en keek door een reet der gordijn
naar beneden en zag iu het naar omhoog gewend, wel
besneden gelaat van een jongen patricier die nieuws
gierig zijn oog langs hare vensters liet dwalen.
Het middaguur was nog niet geslagen, toen er
weer op de deur geklopt werd en hare beneden-
buur zonder plichtplegingen, met loshangende
haren en in wit peignoir gekleed, binnentrad en
haar naar hare gezondheid vroeg na het ongeval
haar gister overkomen.
Kindlief! voegde zij er bij, zoo kun je immers
niet blijven leven. Je lijdt gebrek Waarom doe
je niet als ik Je laat je besten tijd voorbijgaan, en
vandaag of morgen moet je er toch toe besluiten.
Neen, neen, ga wegLaat mij alleen. Liever
spring ik in de gracht
Je zult je nog wel eens bedenken. Die heer
van gister zou zoo graag je kennis eens maken.
Een heel fatsoenlijke en rijke jongen en roy.ial
Ik heb hem maar met gezegd, dat je't zoo schofertjes
hebt, anders waren er vandaag al mauden en kisten
vol hier geweest. Morgen avond komt hij weer,
kom je dan ook een poosje
Neen, neen, om Godswil, laat mij toch
En snikkerid viel haar hoofd op de tafel, terwiji
de dame van beneden, weggaande, zeideNu, ik
