Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen. Ambtelijle sMtiiif van Ter Neuzen en Gent mooilii phleten. No. 2678. Zaterdag 10 Januari 1891. 31e Jaargang. Ter Neuzeu's belang. Naar het armhuis? ABONNEMENT: advertentiEn. FEUILLETON. TEH IVEUZEYiSITIE OURAYT Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per postYoor Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Yoor Amerika f 1,32^. Men abonueert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. Van 1 tot 4 regels/0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters wordeu naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. Bit bind verwcbijot Ulnsdat- en Vrljdagavond blj den nittever P. S A N D E te Ter Neuzen. In de Middelburgsche Ct. van Dinsdag 11. kon men lezen De vaart ?iaar Ter Neuzen is, als zeer gevaarlijk* voor de scheepvaartgeslo- ten. Geen loodsen worden tot nader order meer verslrekt." Het is wel treurig, dat eene al te haastig ge- nomene beslissing van een betrokken ambtenaar een door 't geheele laud gelezen blad aanlei- ding geven rnoest om aan de goede reputatie onzer haven afbreuk te doen of haar min of meer in diskrediet te brengen. Wat is 't geval geweest Daar heerschte vreugde en blijde verwachting onder onze bevolking de laatste dagen van 't ver loopen jaar, nadat de tijding was gekomen dat de Antwerpensehe haven voor alle schepen door het ijs was afgesloten. Men kon hier niet vergeten hebben, hoeveel voordeel dergelijke afsluiting van die haven vroeger meer dan eens had gebracht aan de Ter Neuzensche werkgevers en werkliedeu, ja aan de gansche bevolking. Dergelijke toestanden hebben onze haven een goeJen naain bezorgd ook in de vreetnde havens van het bnitenland, bij buitenlandsche handelshuizen en reederijen. En daar kwara op 4 dezer, te midden der vreugde en veel bedrijvigheid, de Jobstijding dat zoowel het Nederlaudsch als het Belgisch loods- bestuur te Vlissingen de loodsbediening op de Schelde hadden gestaakt. Algemeene teleurstelling niet alleen, maar ook verbazing en ontstemming Niemand, die van die beslissing iets begreep Te minder, wijl die tele- grafische ambtehjke Jobstijding hier aankwam of bekend werd, toen drie Vlissiugsche loodsen, van hier per sleepboot naar Vlissingen teruggekeerd, reeds eenige ureu goed en wel huune bestemming hadden bereiktTe minder nog, wijl het hier gevestigde ondergeschikt loodspersoneel, ongetwijfeld deskundig en deskuudiger ook dan hun chef te Vlissingen, die de Schelde in dergelijken staat nog nooit had bevaren met groote schepen, niet alleen geen bezwaar maakte maar er ook geen gevaar in zag om bij gunstig tij te varen Door onmiddellijk belaughebbendeu werd terstond bij den betrokken ambtenaar te Vlissingen tegen het genomen besluit geprotesteerd en verzekerd, dat de Schelde niet gevaarlijk was. Geen autwoord Per telegram wendden zij zich daarop tot den Minister van Marine en zelfs tot den Minister van W. Handel en Nijverheid. Het antwoord van den eerste luidde//Moet eerst rapport van den Inspecteur te Vlissingen inwachten De verslagenheid was op de gezichten te lezen, Wij onderstrepen. Red. y. d. Ter Neuz. Ct. i) -m..— Frank Washer was een brave man, met een groot huisgezin en kleine inkomsten. Zijn maal- schappelijke toestand was alles behalve schilterend en de toekomst scheen hem geen betere vooruit- zichten te willen aanbieden. Terwijl zijn gezin onophoudelijk vermeerderde en deze toenawe zelfs geen grenzen bleek te hebben, scheen zijn handel hiermede niet slechts geen gelijken tred te willen houden, maar zelfs met groote moeite zijn ouden ornvaug te kunnen behouden. Frank dreef een kleinen handel in hout, turf en groenten. Zijn winkel was gevestigd in een der vele kleine zijstraten in het noorden van Louden. Zijn huisgezin bestond uit zijn vrouw Martha, zeven kinderen en Martha's vader. De laatste was een oude zwakke, voor werken geheel ongeschikte grijsaard, zonder eenig middel van bestaanzoodat de gansche last van het onderhouden van het tal- rijke huisgezin rustte op de schouders van den armen Frank. De winkel was door een beschot in twee deelen gesplitst, waarvan het een diende tot de uitoefening der nering en de voorhanden koopwaren bevatte, terwijl de andere helft, waarin zich een schoorsteen bevoud, tot woonkamer werd gebruikt, waarvan het niet het minst op die der werklieden, die zonder die overijlde beslissing des Inspecteurs veel hadden kunnen verdienen en nu tot werkeloosheid werden gedwongen in dezen langen, harden winter, Dinsdag 1.1. in den voorraiddag, meende men het te zieu dagen in het Oosten Het jachtje van den Nederl. Inspecteur kwain van Vlissingen de Schelde opstoomen, nog wet over de ebbe. Het bereikte boei 5, nabij den Ter Neuzensche polderDe gezichten klaarden op, de oogen straalden vol hoop, van zekere verwachting. Het jachtje zou de proef op de som leveren, dat de Schelde en onze haven best bevaarbaar waren. Ja, het had door zijn tocht die proef reeds geleverd En toen het ter genoemde plaatse omkeerde en terugstoomde, hielden alien de zaak voor gezond, het pleit gewonnen. Helaas een uur later berichtte die ambtenaar, dat hij zijn verbod moest handhaveu Ilij had zijn schelpje niet durven wagen aan een ijsschaaltje dat in de verte aaudrijven kwam Natuntlijk Men zat in zak en asch In den namiddag van denzelfden dag werd het in de gemeente bekend, dat de heer Mr F. Walter, lid der Tweede Kamer, in haar midden vertoefde Ons vaderlaud is nog zoo gelukkig, dat alleen kleinzielige en bekrompen menschen er raeenen (hun aantal is ook gelukkig zeer luttel), dat de partij—politiek of de politieke partijschap zich gelden doet ook bij de materieele belangen van land, gewest of stad. Van daar dat aaustonds onze wakkere Burger vader zich met de meeste cargadoors alhier verstond om de tusschenkomst van ZEdAchtb. bij den betrokken Minister in te roepen, welke tusschenkomst dan ook terstond met alle bereidwilligheid werd verleend. Heeft deze tusschenkomst den doorslag gegeven Een feit is het, dat reeds in den morgen van den volgendeu dag de Inspecteur berichtte, dat de loodsbediening mocht worden hervat met inacht- ueming van ebbe en vloed. Onnoodig te melden, met hoe groote vreugde deze tijding werd begroet. Onder het wuiven en hoerah-roepen eener aan ons havenhoofd verzamelde menigte, verlieten kort daarop zeven stooinbooten onze haven, die in minder nog dan zeven kwar- tieruren den overtocht naar Vlissingen hebben vol- bracbt. Mat nog sterker en op dezen maatregel van den betrokken Inspecteur wel het ongunstigste licht werpt is dat het stoomschip Vegesack, welks gezagvoerder slechts driemalen de Schelde had be varen, hier zouder loods zelfs is binnengekomen. Deze lijdensgeschiedenis onzer haven, al heeft zij slechts zes en dertig uren geduurd, geeft stof tot nadenken. En de vraag is niet ongewettigd, of de betrokken Nederlandsche ambtenaar te Vlis singen, bij het neraen van zijn overijld besluit tot staking van de loodsbediening, zij 'tdan ook geheele ameublement bestond uit drie houten stoelen, een kleine ronde tafel en eenige beeldjes, die op den schoorsteenmautel waren geplaatst. Des avonds, wanneer het werk was geeindigd, verzamelde zich hier het huisgezin om de kleine ronde tafel ten einde het sobere, raeestal uit brood en thee bestaande, avondmaal te gebruiken. Grootvader, Martha's vader, zat dan gewoonlijk in den grooten armstoel bij het vuur. Terwijl velen hun geluk er in zoeken om over hun medemenschen te heerschen, was het Frank's ideaal aan zijn kleine nering zulk een uitbreiding te kunnen geven, dat hij paard en wagen zou kunnen aanschaffen, waarmcde hij dan des Zondags, evenals zijn vriend, de slager, een rijtoer zou kunnen maken. Hoe dikwerf had hij hij zich voorgespiegeld, dat hij met hoogen hoed en schoou linnen boord, een zweep met ztlveren beslag en de teugels in de hand, op den bok van het rijtuigje, met Martha in een zwart zijden japon aan zijn zijde en de kleine Washer's achter hem in het rijtuigje, Zondags namiddags door een uitstapje naar buiten voor de vermoeienissen der week ontspanning zou vindeu. Maar het was eeu droom, die nimmer werkelijkheid scheen te worden. Wat moeten wij beginnen Dit was de vraag, die het zwaar beproefde echt- paar, Frank en Martha, reeds sedert langen tijd met groote hardnekkigheid had achtervolgd, en die eindelijk op een avond, nadat de kinderen in de onbewust en te goeder trouw, onder den invloer heeft verkeerd eener oneerlijke concurrentie van andere havens. Van Antwerpen is het overbekend, dat het de verbetering onzer loskade en de toename der scheepvaart naar hier en Gent met leede en jaloersche oogen aanschouwt. De Antwerpsche bladen van allerlei politieke riehting slaan dikwijls genoeg alarm, niet zelden te heftig alarm. De Koophandel waarschuwde verledeu jaar, dat de Antwerpsche houtstapel zich naar Ter Neuzen dreigde te verplaatsen Van uit Antwerpen kan best een wenk zijn gegeven aan En kan men te Vlissingen niet geloofd hebben, wat door zoovele jaren reeds een vrome wensch is gebleven P Indien al de schepen, die daar voor anker lagen of nu doorgingen naar Rotterdam of elders, aan die prachtige, millioenen gekost hebbende kaden en losplaatsen eens hadden gelost, het ware misschien, geloofde men, de eerste stap tot de vervulliug van dien wensch, waaraan zich de wensch en het geloof wel zal gepaard hebben, dat de Schelde onbevaarbaar en onze haven ontoegankelijk was. Zou t zoo wonderbaarlijk zijn, indien een ambtenaar, nog slechts enkele maanden te Vlissingen verblijvend, 't geloof zijner omgeving had gedeeld,'t geloof ook van zijn Belgischen collega En zou er iets tegen zijn, indien ons stedeliik bestuur een verslag van het gebeurde bij de regeering indiende Wij gelooven integendeel, dat dit zelfs goede gevolgen voor onze gemeente hebben kon. Sedert 79/80 heeft men hier en elders niet zooveel ijs gezien als thans, en nu het toch eenmaal zoo moest zijn, dacht een ieder ,/nu, dat zal voor Ter Neuzen niet slecht zijn," zich herinnerende de vele voordeelen toen geuoten, door de vele en groote schepen, die hier kwamen lossen, omdat Antwerpen met te bereiken was. Met grond kon men dit verwachten, daar een ieder, die van onze haven toen gebruik gemaakt heeft, zeer tevreden was. loen dan ook op Nieuwjaarsdag Antwerpen gesloten werd verklaard, kreeg de handel hier verschillende aanvrageu voor schepen om in deze haven te lossen en werden maatregelen genomen, om dit onder de gunstigste omstandigheden te kunnen doen. Men had evenwel buiten den waard gerekend, want wat gebeurt er Zaterdagavond Een telegram van de loodsautoriteiten te Vlissingen zegt//Geen loodsen meer afgeven vice versa." En waarora Op welken grond armen des slaaps lagen, na lang aarzelen werd uitgesproken. Het was Frank, die er mede begon Wat moeten wij beginnen Martha gaf geen hoor'oaar antwoord, hiefechter na een korte poos haar oogen op, zag Frank in het gelaat en zond een veelbeteekenden blik naar grootvader. lrauk schudde het hoofd, en bedekte het gezicht met beide handen. Ik heb geen recht, Frank, zeide Martha toen, om u te vragen het langer te doenja ik had geen recht, om het van u te eischen. Maar het was mijn plicht en mijn geuoegen het te doen, autwoordde Frank, het is uw vader, Martha en ik kon den armen man toch geen honger zien lijden. Maar het is niet noodig, dat hij honger lijdt, antwoordde Martha met bevende stem. Ik weet, wat gij zeggen wilt Martha, maar ik kan de gedachte er aan niet verdragen. Hij heeft zijn eigen huis, paard en rijtuig en een goede zaak gehad, is een gezeten burger geweest, en dan O, het is verschrikkelijk om er aan te denken, Frank en die mooie keuken, die wij hadden, die zilvereu lepels, dat vele porcelein Martha kon haar tranen bijkans niet inhouden. Ja, het is bitter, klonk het van Frank's lippen en dat is het juist waarom ik zoolang het slechts mogelijk was, er beslist tegen ben geweest. Volgens mijne bescheiden meening op geen enke- len grond, of misschien op praatjes van vier Neder landsche loodsen, die zeker er aan dachten, dat, als de vaart op I er Neuzen doorging, zij langs een omweg naar Vlissingen terug zouden moeten, en ik zeg dit alleen, omdat die menschen hier al vertelden //Ja, Ter Neuzen zal nu ook wel gesloten worden, want als wij te Vlissingen terugkomen, zullen wij den comraissaris zeggen dat de vaart op 1 er Neuzen onmogelijk is." Een er van kwam evenwel met de Commercial, een bootje van onge- veer honderd ton, in anderhalf uur van Vlissingen hierheen, door al dat ijs Ouderzocht werd het in ieder geval niet of de vaart naar en van Ter Neuzen gevaarlijk werd voor Dinsdag, toen de Nederlandsche inspecteur met de Coertsen, een klein stoomjacht, een proeftocht deed van Vlissingen naar ler Neuzen en de vaart onmogelijk verklaarde. Deze proeftocht geschiedde blijkbaar op last van den Minister van Marine, tot wien de handel zich gewend had. Doch hoe en wanneer werd die gedaan Volgens mijne bescheiden meening ten onrechte gedurende ebtijd, omdat men dan natuurlijk alle afkomende ijsschollen ontmoette. Dit werd dan ook den Minister van Marine medegerleeld en waarschijnlijk ten gevolge daarvan kwam dan ook Woensdagmorgen een telegram van den Nederl. Inspecteur uit Vlissingen, dat loodsen kunnen en moeten gegeven worden in overleg met de Belgische administratie, naar omstandigheden. Donderdag werd dan ook van deze vergunning een ruim gebruik gemaakt, daar niet minder dan zeven stoomschepen van hier naar zee vertrokken, die gemiddeld nog geen twee uur noodig hadden van hier naar V lissingen, de drie eersten tegen den vloed in. an Vlissingen werden evenwel nog geen loodsen verstrekt, en om te bewijzen, hoe ongegrond die maatregel was, werd door den handel de sleepboot //John B. Maas" afgehuurd om van Vlissingen hierheen te komen. Zij vertrok ten 7y4 uur van Vlissingen en arriveerde hier ten 81/2 ure. Zij had dus van het ijs niets geen hinder gehad. Doch de maatregel werd nog ongegronder gemaakt door de Engelsche stoomboot //Vegesack" die slechts voor de derde maal de reis tusschen V lissingen en Gent maakte en zonder loods goed en wel arriveerde binnen den gewonen tijd. bedert dien vernamen wij evenwel dat op aanvrage der gezagvoerders ook van Vlissingen loodshulp zou worden verleend. Zbh zijn de feitenen deze bewijzen onomstoo- tehjk, dat het verbod tot afgeven van loodsen met overijling is geschied, en in ieder geval zonder behoorlijk onderzoek door de Nederlandsche en elgisclie commissie, zooals dat, alvorens Antwerpen gesloten werd, is geschied. er ons onbekende beweegredenen hebben bestaan om tot dien maatregel te besluiten, willen Maar gij kunt het niet langer verhinderen, Frank, en het is een groot onrecht u nog langer met den last, ook hem te voeden, te bezwaren. De arme oude grootvader zat gedurende dit gesprek, onbewust, dat men zich met hem bezio' hi eld, galf sluimerend in den armstoel. De oude man was indertijd eigenaar van een meubelzaak geweest, tot zijn arbeidskracht verlamde. Het deed hem echter wel leed toen hij den beitel moest nederleggen en zijn zaak verkoopen, om van zijn geld te gaan leven. Op zekeren dag, nadat Martha ongeveer twee jaar met haar Frank was gehuwd, kort na de geboorte van haar tweeden spruit, kwam vader met een wonderl.jk lachje op het gelaat bij haar. Martha geloofde met anders, dan dat hij gekomen was om de jonggeborene een zilveren lepel te schenkeu. Ik heb u iets te zeggen, Martha, begon de oude man, nadat hij zich in den armstoel had neergezet en weuer op adem was gekomen. Nu, wat is het, vader? Ja, hm, ik heb van morgen in mijn kast gezien en en De lepel, zeide Martha om haar vader te helpen. Neen, met de lepel, antwoordde hij, het geld. Wat is er dan met het geld p 't Was alles weg, Martha, alles. Alles weg? Het geld, waarvan u leven moet, vader, is dat alles wegriep Martha uit. lot op den laatsten penning.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1891 | | pagina 1