Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch- Vlaanderen. No. 2549. Zaterdag 19 October 1889. 29e Jaargang. Binnenland. De Docliter van den Handelsraad. blad ver»ehl|nt Itlntdai- en Vrljdiigiivontl blj den nlt*ever P. J. V A HI PE B A HI l> E te \ru»fii. folitieli Overzicht Volgens een telegram uit Berlijn aan de XIX SiWe, zou men hebben gezien, dat de Czaar beter graaf Von Herbert Bismarck heeft outvangen dan diens vader en graaf Waldersee. Toen er een hoera ter eere van den Czaar weerklonk, werd er tegelijk gesist. De Figaro zegt zelfs, dat de Czaar op sommige plaatsen werd uitgejouwd, terwijl men vooral vorst Von Bismarck toejuichte. De Czaar zou aan den kanselier definitieve voorstellen hebben gedaan nopens de Bulgaarsche kwestie. Het onderhoud tusschen den Czaar en Von Bismarck liep zonder uitslag af, maar de kanselier bad toen een nieuw onderhoud gevraagd, om bij den Czaar eene laatste poging te doen. In goed onderrichte kringen aan het hof, zoo wordt uit Berlijn aan het Handelsblad geseind, is men zeer tevreden over den uitslag der besprekingen, die tiidens het bezoek van Czaar Alexander zijn gehouden. Men gelooft, dat er werkelijk waar- borgen voor het behoud des vredes zijn verkregen, en wel op den grondslag, die steeds door vorst Von Bismarck is erkend, dat Servie tot den kring behoort, biuneu welke Oostenrijk zijn invloed kan doen gelden, terwijl Bulganje tot den kring van Ruslands invloed behoort. Prinses Sophie, de zuster des Keizers, vertrekt in den loop dezer week naar Griekenland, waar zij met den Kroooprins in het huwelijk zal treden. Te Berlijn werd eerst nog een gala-diner gegeven, waaraan alle leden der Koninklijke famihe deel namen, benevens de Ministers, de staatssecretarissen, de Grieksche gezant en vele hooggeplaatste officieren. De prinses zat tusschen Keizerin Augusta Victoria en de Keizerin-weduwe Friedrich. Menig Duitscher trok een scheef gezicht, toen er verteld werd, dat de moeder der keizerin een bezoek aan Parijs en den Eiffeltoren had gebracht, maar men is wat gerust gesteld nu gebleken is dat die bezoeken niet de moeder, maar eene tante der keizerin gelden. Eene tante dat kan er D°Ded(Russische blsden hechten groote beteekenis aan de reis van vorst Ferdinand van Bulganje zij betwijfelen, of de vorst wel naar zijn land zal terugkeeren en spreken de hoop uit, dat het ver- dwijneu van den Coburger de oplossing der Bul gaarsche kwestie veel gemakkelijker zal rnakeu. lien Duitsch blad meent, dat de staat der financien in Bulgarije aanleiding tot de reis heeft gegeven. De vorst moet groote sommen hebben voorge- schoten aan de schalkist, tot regeling der vorde- ringen van vorst Alexander den Battenberger, en tot bespoediging van den aanleg der spoorwegen. Vorst Ferdinand wil nu een beroep doen op de welwillendheid zijner bloedverwanten. Dit laatste deelt het Neues Tageblatt mee. Intusschen gaan de Bulgaren voort een wakend oog te houden op FE5XJELLETON. al wat Rus is. Een edelman, vorst Dolgorouckie, die sedert een paar jaren in Bulgarije woont, heeft van de Bulgaarsche regeering het verzoek ontvangen om Sofia te verlaten. Deze man had met zijne Zankowitische vrienden allerlei agitaties op touw gezet; ouder audereu had hij de bevolking van Sofia uitgenoodigd om een lijkmis bij te wonen ter nagedachtenis van Alexander II, den czaar-bevrijder, bij het gedenkteeken voor de in den oorlog van 1877—78 gevallen Russen. De Bulgaarsche regee ring heeft deze demonstratie verboden. Men moet in den Balkan niets van de Russen hebben. Het regentschap in Servie heeft, uit naam van den ex-koning Milan, der regeering gelast, de gewezen Koningin Natalie te noodzaken Belgrado te verlaten, maar de regeering heeft geweigerd dien last uit te voeren. Een later bericht zegt, dat door tusscheukomst van het regentschap en de pogingen der regeering Milan er in toegestemd heeft, dat Natalie eene samenkomst zou hebben met haren zoon, en dat daarop eene ontmoeting van moeder en zoon in tegenwoordigheid van zijn gouverneur heeft plaats gehad. Een nog later bericht spreekt van eene treffende ontmoeting. De Servische regeering heeft kortweg den corresponden- ten van de Daily News en van den Standard, wegens het verspreiden van onware berichten, bevel gegeven het land te verlaten. De heeren hebben evenwel hunne koffers nog niet gepakt. Uit Oostenrijk komen telegrammen, die van groote overstroomingen spreken. De Drau schijnt buiteu hare oevers te zijn getreden, bruggen zijn weggeslagen en huizen ingestort. Vooral de be richten uit Klagenfurth in Koriuthie zijn treurig. In Denemarken gaat het nog als voorheen, de begrooting is al weer niet aangenomen en de re geering heeft weer eene voorloopige financieele wet uitgevaardigd, gelijk zij dit jaren deed. Met 57 tegen 17 stemmeu heeft de Folkething zich tegen de handelingen der regeering verklaard. Zoo als men ziet, blijven regeering en oppositie dezelfde taktiek toe passe n. amo. 23) De jonge officier zag er bleek en terneergesla- geu uit; om zijn oogen lagen blauwe kringen, zijn gang was niet zoo flink meer, hij scheen ecu afgemat menscb te zijn. Eugenie werd beurtelings bleek en rood in het aan gezicht. Een enkele blik was voldoende, om haar de veranderingen bij Richard te doen bemer- ken en zij gevoelde, dat de schuld daarvan op haar rustte, al sprak ook eene stem in haar binnenste, dat zij niet anders had kunnen handelen. Zij had aan hare liefde verraad gepleegd, om haar ku'dcr- plicht te vervullen, doch tegenover het bleeke gelaat van Richard voelde zij eene groote schuld op haar drukken, waarbij alle rechtvaardiging te- vergeefsch was. De jonge, bleeke officier wierp een vertereuden blik op het meisje, toen ging er een schok door zijn lichaam. Blijkbaar spande hij zijn laatste krachten in, om meester over zichzelven te blijven. U hebt mij ontboden, mejuffrouw, zei hij bedaard, op doffen toon. Toen Eugenie deze woorden hoorde, week zij ontsteld een schrede terug. 0, mijn God Ri- De Commissaris des Kouings in de provincie Zeeland heeft aan de burgeineesters in dat gewest eene circulaire gericht, waarin, naar aanleiding van het te Goes onlaugs op nieuw voorgekoinen geval van trichinenziekte, wordt gewezen op het groote gevaar van overbrenging, wanneer door haar aan- getaste varkens worden ingevoerd en in verbruik gebracht. Ook met het oog op den naderenden slachttijd vestigt de commissaris andermaal de aan- dacht op vroeger aanbevolen maatregelen. Mocht tegen de invoering van eene verplichte keuring voor alle varkens en varkensvleesch overwegend bezwaar bestaan, dan zou in elk geval toch een chardstamelde zij, ik heb u laten roepen om Een verwijtende blik trof haar oog. Ik dacht, dat n mij vergeten hadt, mejuffrouw, sprak de jonge officier op denzelfden doffen toon van zooeven. De jonge dame slaakte een diepen zucht. O, Richard, wie zou ooit gedacht hebben, dat wij onder zulke omstandigheden tegenover elkander zouden steam Maar God is mijn getuige, dat ikik Zij zocht naar woorden en sloeg in verwarring de oogen neer. Een oogenblik heerschte er een diepe stiite in het vertrek. Toen klonk er een kreet van de lippen des officiers en deze viel op de knien voor het meisje, dat hij zoo iunig lief had. Hij was zijn gevoel niet langer meester. 0, Eugenie, waarom hebt ge mij dit aangedaan vroeg hij kla- gend met bevende stem. Zie mij aan en kijk wat er van mij geworden is. 0, waarom hebt gij mij een hemel van geluk getoond, om mij vervolgens in den afgrond der vertwijfeling te storten Om dit verwijt te ontgaan, had Eugenie hem te voren niet willen toelaten in hare tegenwoordig heid. Nu zij zijn welbekende stem in hare ooren hoorde klinken, was het met haar zelfbeheerschmg gedaan. Zij verborg haar gelaat in hare handen en kermde hoorbaar Maak mij niet nog bedroet- der, dan ik reeds ben.... O, Richard! wat heb ik geleden, sedert den dag, dat ik aan uwe liefde nnderzoek op trichinen voorgeschreven kunnen wor den voor varkens en varkensvleesch, ter verbruik van buiten de gemeente ingevoerd. Voorts worden de burgemeesters uitgenoodigd de ingezetenen bij kennisgeving te waarschuwen tegen het gebruik van rauw of halfgaar varkensvleesch, en de houders van varkens er op te wijzen, dat van hunnentwege tot bestrijding der ziekte kan worden medegewerkt door aan de dieren geen dierlijken afval te ver- strekken, de varkenshokken en mestvaalten zinde- lijk te houden en alle ongedierte, als ratten, muizen, bunzingen enz. zooveel mogelijk op te vaugen en te veruietigen. De beraadslagingen over het wetsontwerp tot herziening der wet op het lager onderwijs vullen in de Handelingen der Tweede Kamer 377 blad- zijden. Daarvan behooren 353 tot het vonge zittingsjaar en ruim 100 tot de algemeene be- schouwingen. Men heeft berekend dat, wanneer de liberale leden der Eerste Kamer in gelijke verhouding als hun partijgenooten in de Tweede, zich voor of tegen het ontwerp verklaren, dit zal worden aan genomen. In de Tweede Kamer stemden 17 libera- len voor, 26 tegen (de heer Van Kerkwijk was afwezig) dus van de 43 aanwezigen 40 pCt. voor en 60 pCt. tegen. De Eerste Kamer telt 35 liberale leden en 15 anti-liberalen. Stemmen 40 pCt. der eersten voor, dus 14 leden, dan zullen zich in het geheel 29 van de 50 leden ten gunste van het ontwerp ver klaren. Men schrijft aan de N. R. Ct. uit Lekkerkerk Op het kerkhof te Ellewoutsdijk waren Dinsdag vele belangstellenden bijeen, om de laatste eer te bewijzen aan Adriana Moerman, in de wandeling geheeten ffde oude Jane van de familie Prumers." Zij heeft ongeveer 70 jaren genoemde familie gediend, kreeg na 50-jarigen dienst de groote medaille van de Maatschappij tot Nut van 't algemeen, en bleef zoo al niet een eenig, dan toch zeker een zeer zeldzaam voorbeeld van trouwe plichtsbetrach- ting en hartelijke toewijding. Geen wonder dat de leden der familie van heinde en verre waren overgekomen om aan ude oude Jane de laatste I eer te bewijzen. De schoonzoon van mevr. de de wed. Prumers, ds. A. van Oosten, pred. te Lekkerkerk, was aller tolk, toen hij in gevoel- volle woorden de overledene schetste en haar dankte voor zooveel liefde en trouw. Het bestuur der Nederlaudsche Vereeniging van spoorwegambtenaren te Amsterdam heeft op den dag van het 50jarig feest der Holl. IJzeren Spoorweg-maatschappij een oproepiug gericht tot het 4000 man sterke personeel dier Maatschappij met verzoek bijdragen te zenden voor de ongeluk- kigen te Antwerpen. Die poging heeft een bedrag van f 800 opgeleverd, dat aan den Belgischen consul te Amsterdam ter hand is gesteld. Eergisteravond trad de heer Du Toit op in de Studentenvereeniging van de Nederlandsche Zuid-Afrikaansche Vereeniging. Hij behandelde drie bladzijden uit de geschiedenis van de Transvaal een bloedige, een roemrijke en een vergulde bladzijde. De eerste vermeldt hoe de jeugdige Republiek door Engeland werd behandeld, den strijd tegen de Kaffers, die de boeren verradelijk vermoordden, bijna onder Engelsche bescherming. De tweede gewaagt van den vrijheidsoorlog, van den roemrijken veldslag bij Langeuek, van het bestormen van de Amajuba. De vergulde bladzijde verhaalt, hoe na den vrijheids-oorlog het spoedig bleek, dat de Iransvaal een goudland was, en hoe weldra, door het succes der gouddelverijen, geheele steden binnen korten tijd uit den grond oprezen, hoe de staatsinkomsten, daaruit verkregen, stegen tot ruim een millioen pond. De strijd, vroeger tegen den Brit gevoerd, is op nieuw losgebroken maar thans op vreedzame wijze. De Nederlandsche volksstam wordt bedreigd over- vleugeld te worden door den Angelsaksischen stam. Een der middelen om dit te verhinderen is het stichten van een Nederlandsche Zuid-Afrikaansche Universiteit, waarvoor reeds f 20,000 op de be grooting is gebracht, een duidelijk bewijs, dat ook de Volksraad steeds het oog houdende op het moederland, den Nederlandschen stam wil blijven steunen. In de Merwede nabij Dordrecht is een groot brok metselwerk gevonden, dat voor de zalm- visschers vrij lastig is, daar hunne netten er door beschadigd worden en waarvan wij in ons vorig nummer melding maakten. Hoe dit brok op den bodem van de rivier komt, zet ,/Jan van de Maas" in de Dordr. Ct. uiteen. Dat dit muurwerk zich daar bevindt, aldus schrijft hij o. a., wordt begrijpelijk, als men be- denkt, dat de bedding der Merwede vroeger noor- delijker lag dan thans. Op den linkeroever dier rivier lagen voorheen, behalve het Merwedegebied, Riede, Crayestein, Overslydrecht, Giesenmonde, Kort en Lang Ambacht, Houweningen en Werkendam, welke plaatsen, behalve de laatste, in de hooge vloeden van 1285 en 1421 verdronken zijn. Het slot Riede lag aan den dijk langs de Merwede, evenals Crayestein en Overslydrecht. Hetgeen van die drie plaatsen na den vloed overbleef, werd later alleen Crayestein genoemd en kwam aan het huis Van der Lecke. Het oude Overslydrecht lag tegenover het Sliedrecht in de Alblasserwaard. Bekend is de overlevering, waarin twee zusters in elk dorp een kerk bouwden. Doch de Sliedrechtsche in de Alblasserwaard was zeer slecht in vergelijking van de andere in de Groote Waard. De stichter van de pompeuze en kostelijke kerk in de Groote verraad moest plegen. De officier sprong op en, ondanks haar zacht tegenstreven, vatte hij hare handen. Eugenie, ik heb het recht, om van u te ver- langen dat ge mij de waarheid zegt. Ge rnoogt niet het hart versmaden, dat alleen voor u klopt! Zeg mij, wat er gebeurd is Zeg mij, hoe ik a kan helpen Al moest ik tegen de geheele wereld strijden, ik zou het doen, om door uwe liefde weder gelukkig te worden Zeg mij wat ik doen moet Met een weemoedigen glimlach zag het meisje hem aan. Ge moet mij vertrouwen en mij ver- giffenis schenkeu voor mijn lafhartigheid O, Richard, het was zoo zwaar, wat ik heb moeten verduren Zij wees hem met de hand een plaats aan, om te gaan zitteD, en zette zich toen niet ver van hem neder. Ik heb u laten roepen, Richard, om- dat ik u een verzoek moet doenwilt ge mij helpen en goeden raad geven Beschik over mijn leven, Eugenie antwoordde de jonkman, vol geestdrift, doch hij voegde er op treurigen toon bijMaar och, ge hebt mij reeds eenmaal verstooten I Neen, Richard, o, neen spreek zoo niet, het is alsof gij mij veracht, sprak nu Eugenie op srnar- telijken toon. Eugenie Neen, dat moogt ge niet, Richard. Dat zou verschrikkelijk voor mij zijnIk weet het, ik heb u veel verdriet aangedaan, maar misschien is het voor u een troost, als ge verneemt, dat ik niet minder heb geledenO, ik ben zoo onge- lukkig, ik ben zoo diep ongelukkig. Zij was hare gevoelens niet langer meester en brak in kerraend geween uit. De jonge officier eerbiedigde haar smart, doch nadat zij een weinig bedaard was geworden, nader- de hij het meisje en trok hare handen voor haar gelaat weg. Stel vertrouwen in mij, Eugenie, fluisterde hij. Ik bezweer u, dat ge geen trouwer en hulpvaardiger vriend hebt dan mijzonder u i is mij het leven niets waard. Toen zij bleef zwijgen, ging hij voortMaar ik heb recht, om te weten, waarom wij beiden ongelukkig zouden moeten zijn. Ik bid u, Eugenie, zeg mij allesmisschien is er noch hoopIk zal zwijgen als het graf, reken daar vast op Eugenie zuchte en zag den jonkman troosteloos aan. Vergeef mij, Richard, dat ik alleen aan mijn eigen smart en niet aan de uwe gedacht hebt. Dochhoor mij bedaard aan en oordeel dan of ik anders kon handelen, al moest ik mijn levensgeluk daarbij ten offer brengen. Zij zweeg nu een oogenblik en verhaalde toen op doffen toon, alles wat er in de laatste maanden bij den handelsraad was voorgevallen. Zij schilderde hem den nood waarin haar vader verkeerde, de onverwachte komst van den Amerikaan en al het overige wat de lezer reeds weet. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per postVoor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,821. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. THR IEIZENSCRE <01R4\T. nit NAAR HET DUITSCH DOOR

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1889 | | pagina 1