Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeenwsch-Vlaanderen.
No. 2496.
Woonsdag 17 April 1889.
29e Jaargang.
Binnenland.
VOOR HAAR VADER GrEBOET.
ABONNEMBNT:
Per drie maanden biunen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32^.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVESTENTIfiN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
■tit hi.'id versehljnt Oinwdas- en Vrljdagavoud bij den ultgever P. Jl. VAN DE 8 A N D E te Ter Nenzen.
Ir»olitieU Overzicht.
Adolf van Nassau is den 10 April te Luxemburg
aangekomen. Hij droeg de uniform vau zijn vroeger
leger, dat uatuurlijk in 1866 opgehoudeu heeft te
bestaan, vanwege de aunexatie van Nassau bij
Pruisen. De erfprins droeg de Oostenrijksche
huzaren—uuiform. De Minister van Staat, de beer
Eyschen, ontving den regent aan de grens, heette
hem welkom en verzekerde, dat het land dankbaar
was voor de overkomst. De hertog antwoordde,
dat hij de meeste sympathie voor het land gevoelde
en die vau het volk hoopte te wiuuen. Under
klokgelui en toejuichingeu der menigte trok de stoet
naar" het paleis, waar de hertog de dignitarissen
ontving. Luxemburg verkeert onder het bestuur
van de koningeu uit het Huis van Oranje-Nassau
in bloeienden toestand, zei Minister Eyschen en hij
overdreet niet. [let landje, met zijne 213,000 in-
woners, heeft eene vrijzinnige constitutie en bloeiende
fiuancien. De militaire lasten zijn er ook niet
drukkend, zooals in de andere Europeesche Staten.
Het leger bestaat uit twee compagnien, onder bevel
van een majoor, en wel eene compaguie gendarmes,
die twee officieren en 135 onder-officieren en man-
schappen telt, en eene compagnie vrijwilligers met
5 officieren en 160 onder-officieren en manschap-
pen. Rekent men een muziekcorps van 29 man
nog mede, dan bestaat de Luxemburgschen krijgs-
macht uit 421 man. De hertog heeft in piechtige
zitting der Kamer den eed afgelegd, die aldus
luidde „Ikzweertrouwaanden Koning-Groothertog.
Ik zweer, mij te zullen houden aan de constitutie
en de wetten des lands. Zoo waarlijk helpe
mij God
De hertog betuigde vervolgens den president
zijnen" dank voor de getrouwheid en gehechtheid
des lauds aan den Koning-Groothertog en het
Huis van Oranje-Nassau. Die gevoelens strekken
de bevolking, zoowel ais de souvereinen, tot eer,
oindat deze ze wisten te verdieneuhet is niet
zonder aandoeuing, dat ik heden de teugels van
het bewind overneem uit de verzwakte handen van
onzen ongelukkigen souverein, inijnen bloedverwant,
vriend uit den tijd der jeugd; met u, mijne
heeren afgevaardigden en de andere organen der
openbare macht, zal ik getrouwelijk onzen huogge-
eerdeu souverein dieneu ik zal ten voile de
constitutie en wetten des lands eerbiedigen, wier
verstandige toepassing zoo krachtig tot de algemeene
welvaart heeft bijgedragenvan heden af ben ik
Luxemburger met hart en zielik zal mijn plicht
doen, plicht is altoos het richtsnoer en de hoogste
wet van het Huis van Oranje-Nassau, dit weet
gij bij ondervindingik voeg er bij, dat die plicht
met mijne iunige wenschen overeenstemt en ik
kan dit niet beter uitdrukken, dan door mij te
bedienen van het oude devies van het Huis van
Oranje-Nassau, welk devies de Koning en ik ruim
FETJILLETON.
4)
Zij rilde, toen die gedachte bij haar opkwam.
Neen, dat kon niet zijn Het was niet mogelijk,
dat de onzinnige woorden haars vuders betrekking
hadden op daadzaken. Om aan haar pijnlijken
toestand een einde te maken, trok zij de lade
van haar schrijftafel open, nam het kistje er uit
en opende het dadelijk.
Doodsbleek verslond zij den inhoua der papieren,
die ze achtereenvolgens uit het kistje nam. Nu
en dan kon zij een uitroep van ontzetting niet
bedwingen. Haar handen beefden, haar boezem
zwoegde en haar trekken werden al strakker en
strakker, hoe meer zij zich verdiepte in die bewijzen
der schande. De adem bleef haar in de keel
steken, toen zij daar de onwederlegbare bewijzen
van haar ondergang zag.
Zij scheen verpletterd, het-was meer dan haar
onschuldige ziel verdragen kon.
Yader, vader, hebt gij zulk eene ramp over uw
kind gebracht? klonk het smartelijk van haar
lippen. Ge hebt mij iets toevertrouwd, dat mij
in het verderf zal storten.
Met verwilderde oogen staarde zij naar de papieren,
die haar ten ondergang moesteu voeren, en op
het kostbare kistje, dat haar ten vloek werd.
dertig jaren geleden hebben aangenomen voor de
Orde van den Gouden Leeuw bij de beide takken
van ons Huishet devies, hetwelk gij reeds zoo
menigmaal met warm gevoel hebt toegejuicht, en
dat op dit oogenblik de lofspraak van het verledene,
zoowel als de verbintenis voor de toekomst is
Je MaintiendraiZoo sprak de regent ongeveer.
Daverende toejuichingeu besloten de rede.
Geen zoo'n verkwikkelijk schouwspel biedt ons
de republiek Frankrijk. Bij de verdere beraad-
slagiug over het wetsontwerp, betreffende de regeling
vau den werkkring des Senaats als Hooggerechtshof,
ging liet er weder poolsch toe. Te midden van
protest en geschreeuw, waar bij de woorden schande,
boerenbedriegerij, leve de commune, gehoord werden,
werd de sluiting bepaald. Het geheele ontwerp is
aangenomen met 318 tegen 205 stemmen. De
groote levenmaker en zijn vrienden schijnen zich
in Brussel neer te zetten. De Belgische regeering
heeft hem doen weten, dat, zoo hij zich niet het ver-
blijf op Belgisch grondgebied wil outzegd zien, hij
zich heeft te onthouden van elke openbare handeling.
Na deze aaukondiging heeft de generaal zich ont
houden van het afzendeu van proclamation, die de
kwakzalver bij stroomen door de telephoon op
Parijs afzond. Hij, de man, die zich inbeeldt iets
te zijn, een generaal,die niet eens deugt voor
vice-korperaal, omdat hij niet weet, wat krijgstucht
is. Maar zoo'n man kan alleen in Frankrijk zijn
rol spelen. De vrijheid is een kostbaar juweel,
zegt „De Plattelander," maar in de handen vau
een volk, dat zich in het slijk van zedeubederf en
revolutie blijft wentelen, wordt het eindelijk een
giftig ding, dat de maatschappelijke pest naar alle
zijden uitstraalt. De Franschen die altijd hunne
vrijheids-apostelen doldriftig voorbij vliegen, inplaats
van hen, kalm van zin, te volgen, kunnen de
vrijheid niet langer dan hoogstens twintig jaren
verdragen. Die kost is te machtig voor hunne
magen van kartou. Dan, als ze 't al te beuauwd
krijgen, gaan ze nog harder om vrijheid gillen
maar dan is 't ook hoog tijd, dat er een genees-
heer komt, die hen een braakmiddel toedient, om
hen te ontlasten van al dien onverteerbaren vrijheids-
kost, dien ze gedachteloos hebben ingezwolgen.
En nu heeft zich, bij gebrek aan een werkelijken
geneesmeester, een kwakzalver voor hen opgedaan,
zooals op de kermis nog nooit een zijn keel heeft
heesch geschreeuwd. Die man is generaal, zooals
in Frankrijk iedereen generaal wordt, die jong zijn
militaire loopbaan beginteen redelijkeu brief kan
schrijven; de gewone dienstreglementen kent; zijn
chefs weet te behagen en van avonturen houdt.
Dat 's Konings leven reeds zoo spoedig ten
einde zou loopen, is, volgeus de jongste tijdingen
Daar lag alles bij elkander.
Kwitanties van het gesticht San Salvatore
mompelde zij werktuigelijk. Verraad aan de vriend-
schapsmeeken om erbarmingging
zij voort, en legde de toegevouweu papieren weder
in het kistje.
O God behoed mijriep zij klagend uit.
Trek uw hand niet van mij af, jnaar leid mij op
het rechte pad, totdat ik een weg heb gevonden
in dezen doolhof van vertwijfeling en ellende.
Behoed mij, totdat ik verlossing uit mijn lijden
gevonden heb.
Alice stond op, zette het kistje weer in de lade,
waggelde door de kamer en door leed en smart
overstelpt zonk zij op een sofa neer, waar zij
bleef liggen. Zoo bracht zij het overige van den
dag door, zoo gingen de nachtelijke ureu voor haar
voorbij. Toen de morgenzon haar bestraalde,
stond zij werktuigelijk op. Haar kracht scheen
gebroken, haar oogen stonden zonder glans en
haar gelaat had alle kleur en uitdrukking verloren.
Zeker zou niemaud in haar de gelukkige erfdochter
herkend hebben, wier toekomst zoo schitterend
scheen.
Acht dagen later had Alice von Waldheim het
kasteel Wallersbrunn verlaten.
Zonder van iemand afscheid te nemen, zonder
den grijzen geestelijke te raadplegen, had zij voor
dag en dauw het rijtuig laten voorkomen, en was,
met slechts weinig bagage naar het posthuis in
van het Loo, niet te voorzien. De krachten van
den hoogen lijder schijnen stationnair te blijven;
de opgewondenheid vermiudertde slapeloosheid
wijkt en zelfs bij geringe voedselopueming kan
Z. M. op die wijze nog maanden voortleven. De
instelling van een definitief regentschap gedurende
's Konings ziekte zal dus nog wel noodig zijn en
deze kan te gemakkelijker spoedig plaats hebben
nu de Raad van State, dank zij zijn onvermoeiden
arbeid, reeds grootendeels door den achterstand
heen is en het der optredende regentes dus tot
een niet al te zware taak heeft gemaakt de verdere
zorg voor den geregelden gang van zaken op zich
te nemen.
De indiening van het wetsontwerp tot her-
ziening der wet op het lager onderwijs wordt dezer
dagen verwacht.
De Minister van financieu heeft bepaald,
dat in 1889 kunnen worden aangesteld 15 surnu-
merairs der directe belastingen, invoerrechten en
accijnzen. In Juli a. s. zal het eerste examen en
in Aug. a. s. het vergelijkend examen worden afge-
nomen, op nader te bepalen plaats en tijd. Tevens
zal gelegenheid worden gegeven tot het afleggen
van het examen voor de betrekking van adspirant-
verificateur voor ten hoogste 4 plaatsen. Aanmel-
ding voor of uiterlijk op 1 Juni a. s. bij het
departement van hnancien.
Op de gisteren te Utrecht gehouden paarden-
markt waren 1181 paarden en veulens aangevoerd.
De paarden werden verkocht van f 30 tot /900;
de veulens van f 80 tot f 250. De handel was
levendig en er waren veel binuen- en buitenlandsche
kooplieden.
Men schrijft uit Eindhoven, 14 April
Nadat gisteren alles rustig was gebleven, kwam
gisteravond te 9 uur ongeveer een bende werksta-
kers uit Gestel, waarbij zich een troep andere
werklieden, die met de werkstaking niets te maken
hadden, had aangesloten. Klaarblijkelijk waren zij
opgehist. Te Gestel hadden zij bij eenige inge-
tenen de ruiten verbrijzeld en kwamen waarschijnlijk
met hetzelfde doel naar hier. De politie was
echter van hun voornemen verwittigd en had de
straten, die toegang verschaffen, afgesloten. Toen
de bende na herhaaide aanmaning om rustig uiteen
te gaan toch bleef doordringen, was de politie
genoodzaakt van de blanke sabel gebruik te maken.
Er werd een charge gemaakt, die ten gevolge had,
dat de hoop uiteen werd gedreven. Verschillende
personen ontviugeu letsel of verwondinghet is
jammer dat een kind, hetwelk waarschijnlijk tus-
schen het gedrang was geraakt, een sabelhouw
ontving, waardoor het ernstig gekwetst werd.
De werkstakers zijn van plan te blijven volhar-
den en hebben de meisjes gedreigd, haar van de
fabriek te zullen halen, indien ze Maaudag weer
de naburige stad gereden. Niemaud wist waar-
heen zij vertrokken was.
Twee dagen later ontving haar voogd, een
brief, waarin stond
Bid voor mij, dat God mij bescherme in ge-
vaar en mij behoede voor ondergang. Ik zal
mijn geboorteplaats wel niet terugzien
Verder bevatte de brief een verontschuldiging
wegens haar vertrek en eenige beschikkingen
omtrent het dienstpersoneel.
HOOFDSTUK III.
Aan den rechteroever van den Tiber, een wei
nig noordelijk van Rome, lag het beroemde krank-
zinnigengesticht San Salvatore verscholen achter
boschjes van olijven en notenboomen.
Die inrichting had een goeden naam. Ongeveer
vijftig jaar geleden was zij gesticht door professor
Palmare, een te Rome hooggeschat geneesheer.
Vier jaren daarna nam zijn zoon de zaak over
en nu kreeg San Salvatore een algemeen beken-
den goeden naam. Sinds twee-en-twintig jaren
behoorde het gesticht aan den tegenwoordigen
directeur, Dr. Carlo Alfonso Rimoli, die het des-
tijds had gekocht.
Als arts en directeur van San Salvatore nam
Dr. Rimoli een glansrijke positie in. Talrijke
geneziugen hadden zijn roem zelfs over de gren-
zen des lands verbreid. Dokters, die aan zijn
inrichting waren werkzaam geweest, werden met voor-
gaan werken voordat het loon weer op den ouden
voet is gezetde vermindering van het loon komt
voornamelijk ten nadeele der doosjesvullers. Deze
ontvingen voor een plaat, dat is 200 doosjes, 6
cent en nu slechts 5 cent voor de 206 doosjes,
dit moet een aanzienlijke vermindering van't week-
loon voor hen zijn.
De werkstakers hebben eenigen hunner naar
Apeldoorn gezonden (na onderling het reisgeld bij
elkander te hebben gebracht) om te onderzoeken
hoe het daar gesteld isdaar kwamen zij tot de
ontdekking, dat de werklieden voor het oude loon
mogen doorwerken, terwijl ze hier verplicht zijn
voor het verlaagde tarief te werken. Hierover
waren zij het meest verbitterd en dit moet dan ook
de voornaamste reden der werkstaking zijn.
Uit Bloemendaal wordt gemeld
Bloemendaal is in zijn voorjaarsdos. Het is
de bloeitijd der hyacinten en een bekoorlijke
aanblik schenken die uitgestrekte hyacintenvelden,
wier geur men van verre inademt, die honderde
schakeeringen van blauw en lila en rose en geel
en oranje, ineensmeltende met helder wit, die be-
vallige kelken zich verheffende uit het zachte groen.
Nog prijken de zedige krokussen in haar levendig
paars en oranje. Weldra zullen de tulpen hare
kelken openen en het oog boeien door haar hellen
gloed en bontenkleurenrijkdom, die zoo schoon
afwisselt met de zachte tinteu der hyacinten. Het
dichterlijk gemoed vermeit zich in het zuivere
natuurschoon, dat op dit uitverkoren ptekje bloeit
het vaderlandsch hart verheugt zich in de vlijten
en zorgvuldige cultuur der kweekers die een
schouwspel en eene bron van rijkdom schiepen,
welke in Nederland alleen worden gevonden.
Komt een bezoek brengen aan Bloemendaal, gij
die klaagt dat de Hollandsche uatuur prozaisch is
en dat de vaderlandsche industrie zich niet kan
handhaven op de wereldmarktHet is bedroevend,
terwijl zooveel bollen naar het buitenland worden
uitgevoerd, dat in ons land de eigenaars van tuinen
en buitenplaatsen nog zoo onverschillig zijn voor
ons schoonste sieraad.
Reeds bloeien de Paaschbloemen, straks komen de
narcissen, de anemonen, de ranonkels.
De sedert meer dan 30 jaren te Aardenburg
bestaan hebbende commissie tot wering der bedelarij
werd afgeschaft en bij den aanvang van het winter-
seizoen 1888/89 vervangen door eene commissie
tot werkverschaffing.
Met vlasbereiding en mandenmaken werd een
aanvang genomen. Tot dat einde werd door in-
teekening der ingezetenen en verleende subsidie der
aldaar aanwezige gestichten, 2000 bijeengebracht.
Voor aanschaffing van vlas werd ruim f 700
uitgegeven en voor wisschen ter vervaardiging van
manden 150. Aan werkloon en onderwijs in de
vlasbereiding en het maken van manden werd bijna
liefdeaan het hoofd van dergelijke gestichten geplaatst.
De orde, die in het huis heerschte, de macht,
die hij over zijn patienten had, en de tucht, die
hij onder zijn dienstpersoneel wist te handhaven,
dienden om zijn roem nog te vergrooten. Zoo
was de tegenwoordige positie van Dr. Rimoli.
Op een namiddag zat Dr. Rimoli in zijn schrijf-
vertrek en hield zich met eenige belangrijke pa
pieren bezig. Hij scheen niet best in zijn humeur.
Zijn voorhoofd vertoonde diepe rimpels en hij blies
driftig bij tusschenpoozen den rook van zijn siga-
rette weg, terwijl hij de papieren inzag, wier
inhoud hem niet scheen te bevallen. Hij hoorde
niet dat iemand voor de deur stond en reeds twee-
maal geklopt had. Eerst toen de deur geopeud
werd, keek hij op.
Wat wil je? vroeg de dokter driftig.
Neem mij niet kwalijk, stamelde de man.
Wat wil je? herhaaide de dokter driftiger.
Is het in San Salvatore gewoonte om maar ieder
oogenblik mijn schrijfvertrek binnen te dringen
De man, die de gewoonten van zijn patroon
kende, week achteruit en stamelde
Een persoonlijke zaak, die niet als dienst op
het algemeen rapport 's morgens of's avonds kan
behandeld worden.
De dokter keek den man doordringend aan en
zeide op trotschen toon
Ik denk, dat die persoonlijke zaak zoo'n groote
haast niet zal hebben.
TER NEIIZENSCHE (OIIRAM
