Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2420.
YVoensdag 25 Juli 1888.
28® Jaargang.
I THANKFUL BLOSSOM^
Binnenland.
ABONNEMEKT:
V oor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,franco per post:
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
busbouders.
ADTERIENTIlN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Dit bind verschljnt Dlnsdag- en Vrijdagavond bij den uitgever P.
d. V A HI HE S A K D E te Xee HIcnzen.
JPolitielt Overzicht.
Over het doel van de ontmoeting der twee
macbtige potentaten in het Oosten loopen nog
steeds de geruchten uiteen. Zelfs strijden de bladen
om de eer van het initiatief. Zoekt Wilhelin II
de vriendschap van den Czaar, of is't omgekeerd,
daarover gaat vooral de strijd. De Duitsche Keizer
zal ook een bezoek brengen aan de hoven te
Stockholm en van Denemarken, zeker een uitvinding
van den grooten Staatsman, die wel iets afweet
van sympathie dier rijken voor Frankrijk en
Rusland. frankrijk moet geisoleerd worden. Toch
kan een en ander den Europeeschen vrede ten
goede komen. Kan men de revanche-zucht in
Denemarken uitdooven, door de beloofde volks-
stemming in" Sleeswijk te doen plaats hebben,
waarbij zich de gezindheid der bevolking voor of
tegen de inlijving bij Duitschland kan openbaren,
dan zou er veel gedaau zijn. De Pftnsche pers
zoekt nog meer uit de bezoeken van Wilhelm.
Eene duistere samenzwering schuilt achter deze
bezoeken, die men zoo onschadelijk tracht voor te
stellen, wordt gezegd. Men wil niet slechts frankrijk
isoleeren, raaar het tevens weerloos maken. Spoedig
zal men dit bemerken, als graaf Herbert von
Bismarck naar Parijs komt om ontwapening te
eischen. Dat verspreide gerucht is door het
fransche ministerie van Buitenlandsche Zaken
evenwel weerlegd.
Onder het gedonder der saluut-schoten van de
Russische forten en oorlogschepen kwarn het
Keizerlijk jacht de Hohenzoilern op de kleine reede
bij Kronstadt voor anker, waarop oogenblikkelijk
Keizer Alexander den Duitschen collega kwam
begroeten. Toen dit geschied was, begaven de
beide Keizers zich aan boord van het Russische
jacht de Alexandria en stoomden onder voortdurende
salvo's van het gescnut (eerstdaags volgt eene
leening) Kronstadt voorbij naar de landingsplaats
van Peterhof. Wilhelm ging eerst van boord en
begroette de Keizerifi, die met een schitterend
gevolg wachtte. Het Duitsche volkslied werd ge-
lioord en in rijtuigen trok men naar het slot,
vergezeld van eene groote menigte volks. Het
verhaal van de „omarmerij" en „kusserij" laten
we aan anderen over en de schatting hoeveel er
van gemeend is, evenzoo. 't Verhaal luidt, dat
een Russische Czaar door een Pruisisch monarch
te Koningsbergen al eemrls verwelkomd met het
hem onbekende lied „Du bist der rechte Bruder
auch nicht." Genoeg, de geschiedenis heeft geleerd,
dat er dikwijls maar al te veel huichelarij schuilt
achter al dat uitwendig, bombastig vriendschaps-
betoon, en dat er veel vertooning wordt gemaakt
om slimme lui zelfs te misleiden. De gansche
politieke wereld heeft thans de oogen naar Peterhof
op Alexander en Wilhelm, op Von Giers en
Herbert von Bismarck, de trawanten. De bladen
FEUILLETON.
(Naar Bret Harte.)
18)
De majoor deed zijn best om weder op de beenen
te komen, maar het gelukte hem niet. Het bleek
namelijk, gelijk ik tot mijn groot leedwezen moet
boekstaven, dat een zijner welgeschapen beenen in
een modderpoel was verzonken, en dat hij zelfs
bezig was, uit het bereik van menschelijke blikken
te verdwijnen. Juffer Thankful liet een welwilleud
lachje hooren, keek hem daarop zeer bezorgd en
deelnemend aan, en begon toen op nieuw te lachen.
De majoor stemde met hare vroolijkheid in, noewel
zijn gelaat purperrood was. Ten slotte sprong
miss Thankful met een klein gilletje van angst naar
hem toe en sloeg hare armen om hen heen.
z/Ga terug, om 's hemels wil, laat mij los, miss
Blossomriep hij haastig uit, „anders trek ik u
nog met mij in dezen jammerlijken en belacheliiken
toestand
Doch het kloeke meisje was reeds op een nabij
h'ggenden steen gesprongen. ,/Doe uw sferp af,"
Eep zij hem toe, ,/bind het eene einde aan uw
zordel en gooi mij het andere einde toe 1"
Hij deed wat zij verlangde, waarop zij zich
chterover boog en zich schrap zette op den steen.
gissen en de heeren zwijgen als moffen, maar twee
joden weten intusschen wel wat een bril kost, en
op f riedrichsruhe, waar de politieke batterij rusteloos
werkt en Morse zelf aan den toestel staat, daar
weet men alles. Groot is de Diana der Ephezeren
In frankrijk durft men 't nog al aan. Trots
de klachten over den treurigeu staat der geldmid-
delen en het algemeen verlangen naar spaarzaamheid,
heeft men het er op den nationaleu feestdag maar
eens goed van genomen. Niet minder dan 4600
gasten zijn op staatskosten onthaald op het Mars veld,
al de burgemeesters reisden op staatskosten, 2900
man, die gemiddeld 200 francs ontvingen. De
kosten van den maaltijd werden op 30 fr. per
persoon vastgesteld. Men heeft lekker gedineerd
natuurlijk.
Men zegt wel eens„de eene zelfmoord lokt
den anderen uit." 't Is net of het zoo ook gaat
met de poging tot moord, die men duelleeren pleegt
te noemen. Pas hebben floquet en Boulanger
naar elkander gestoken in 't beschaafde frankrijk,
of in 't Balkan-schiereiland wil men den tweeden
druk leveren van 't zelfde stuk. Een bericht uit
Sofia meldt, dat tusschen majoor Panitza, den chef
vair de Macedonische Liga en den vroegeren minister
Karaveloff, die iudertijd vorst Alexander bij den
staatsstreek van 21 Augustus 1886 verraden heeft,
op de openbare straat, tot eene heftige scene ge-
komen is. Majoor Panitza heeft Karaveloff tot
een duel uitgedaagd. Is men in het Balkan-schier
eiland nu even beschaafd als in frankrijk, dan
moet de uitgedaagde tegen den majoor in het krijt
treden. Als men op zulk eene wijze een dreigenden
oorlog tusschen twee volken kon voorkomen dan
zouden we zeggen #a la bonheure, vooruit maar,"
doch in de onderhavige gevallen vinden wij zulk
betoon van moed afkeurenswaard.
De Iersche kwestie beheerscht nog alles in Enge-
land. In de kerken te Dublin en elders is een
pauselijke encykliek voorgelezen, waarin geklaagd
wordt, dat zoovelen deel nemen aan opgewonden
bijeenkomstenwaar oubezonnen en gevaarlijke
meeningen in omloop gebracht worden. Verder
wordt aangemaand tot gehoorzaamheid aan de kerke-
lijke overheden en opgekomen tegen den laster als
zouden de Iersche zaken den paus geen belang
inboezemen. Ook Parnell is in den laatsten tijd
weder op den voorgrond getreden. Het proces
van O' Donnell tegen de Times gafdaartoe aanleiding.
Jaar en dag beschuldigt het blad Parnell en de
zijnen van verstandhouding met de fenians, waar-
tegen Parnell c. s. opkomen. De Times is vrijge-
sproken, maar Parnell berust niet. Hij wil onderzoek,
maar onpartijdig en kan het over de keuze van de
commissie niet eens worden met de regeering. De
Londensche jury's vertrouwt Parnell niet. In een
der laatste zittingen maakte de leider de Iersche
nationalisten zich zoo boos, dat hij driemalen tot
de orde moest worden geroepen. Het regeeriugs-
voorstel om eene commissie van drie leden te be-
noemen is aangenomen. Parnell meent, dat de
regeering wel zal zorgen partijdige lieden te be-
noemeu.
,/En nu, met vereende krachten riep zij hem
toe, en trok de sjerp met zooveel welaangewende
kracht naar zich toe, dat de flink gevormde spieren
op hare ronde armen zichtbaar werden. Zoo bracht
zij eindelijk den majoor behouden naast haar op
het steenblok en barstte toen weder in een luid
gelach uit. Vervolgens, hoe inconsequent dit mag
schijnen, werd zij zeer ernstig en begon hem te
ontdoen van den modder, hem af te wrijven met
droge bladeren en varens, eindelijk met haar zakdoek
en den zoom van haar mantel, evenals hij een kind
was, tot dat hij beurtelings bloosde van verlegenheid
en van inwendinge voldoening.
Op den terugweg naar den farm spraken zij
slechts weinig, want juffer Thankful was weer
uiterst ernstig geworden. En toch scheen de zon
zoo vroolijk boven henhet geheele landschap
ademde de vreugde van een nieuw levende
wind, die z'cht door de boomen ruischte, scheen
van hoop en levenslust te spreken en een rijken
zomeroogst te beloven. Te midden van dit alles
gingen deze beiden zwijgend naast elkander, tot zij
de veranda van het huis hadden bereikt, in de half
weldadige, half beangstigende bewustheid, dat zij
niet meer dezelfde wezens waren, die een half uur
geleden het huis hadden verlaten.
Intusschen kreeg-juffer Thankful, toen zij eenmaal
weer onder de schaduw van het vaderlijk dak was,
iets van hare gewone stoutmoedigheid terug. Toen
zij in den gang stonden gaf zij hem de sjerp
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft
op het feestmaal, hetwelk bij gelegenheid der land-
bouwfeesten te Arnhern is gehouden, een toost
uitgebracht, waarvan de Arnh. Courant onder
anderen het volgende mededeelt
z/Dat er thans malaise heerscht op alle gebied
en ook op dat van den landbouw, is oorzaak van
de algemeene slapte, maar hoe daarin verbetering
te brengen De voorspoed heeft zorgeloos gemaakt,
en nu wil men in eens verbetering, de een van
dit, de ander van dat middel. Zoo willen somtnigen
een middel vinden in de hooge graanrechtenmaar
de Minister, mededeelende dat dit punt nog niet is
uitgemaakt, erkende dan toch, dat men daarmede
misschien van den wal in de sloot zou geraken,
wat nog erger is. Er moet gewerkt, geploegd en
bebouwd worden, dat is altoos zoo geweestook
dat de wasdom van Boven moet komen. Maar
er moet ook goed gewerkt worden en daartoe moet
men het goed leeren doen.
z/In de vergadering van heden is Z.Exc. gebleken,
dat de voorname zaken hier niet over het hoofd
worden gezien. Het onderwijs is een groote factor,
en dat onderwijs te verbeteren en uit te breiden
is plicht. De Landbouwschool heeft nog niet veel
practische resultaten opgeleverd, wat misschien komt
omdat men van bovenaf is begonnen. In de ver
gadering van heden vernam Z.Exc., dat men nu
van beneden af wil beginnen, welken weg hij, in
verband met de gehoorde uiteenzetting der ge-
wenschte reorganisatie van het landbouwonderwijs,
het best achtte."
- Hare Majesteit de Koningin Nathalie van
Servie is Zaterdagavond met den exprestrein van
de Hollandsche Spoor, te 6 uur 41 min., met Hd.
gevolg uit Parijs in de residentie aangekomen.
De Koningin, die in den laatsten tijd de opmerk-
zaamheid van geheel Europa op zich deed vestigen,
is eene zeer schoone vrouw, donker van uitzicht en
lang van gestalte. Zij was in zwart reisgewaad.
Hare Majesteit had de reis gemaakt in een
afzonderlijke coupe le klasse. Vele bloemruikers
en losse bloemen werden haar uit het rijtuig na-
gedragen.
Zij, die op het perron aanwezig waren, groetten
de Koningin eerbiedig. H. M. beantwoordde die be-
leefdheidsbetuigingen met een minzaam hoofdknikje.
In een met twee paarden bespannen open lan-
dauer reed H. M., in gezelschap van een dame,
naar het Hotel des Indes, alwaar zij intrek heeft
genomen.
De Koningin reist onder den naam van gravin
I oscova en heeft ook als zoodanig haar naam inge-
schreven in de registers van het hotel.
Onmiddellijk na hare aankomst deed zij een
telegram verzenden aan haar zoon, den Kroonprins,
om dezen haar behouden aankomst te melden.
Het voornemen der Koningin moet zijn, geruimen
tijd in de residentie te vertoeven.
Binnen een paar dagen wordt Prinses Ghika, de
zuster der Koningin, bij Hare Majesteit verwacht.
Eene hofdame vergezelt de Koningin, wier gevolg
overigens bestaat uit een kamerdienaar en eene
kamenier.
len gevolge van den was der Maas zijn
andermaal tot groot nadeel van den hooi oogst, al
de weilanden om Roermond ondergeloopen. De
gemeenschap met de stadsgehuchten is verbroken.
In den nacht van Donderdag op Yrijdag is de
steenbakkerij van den heer R. te Roermond onder
water geloopen, ten gevolge van den aauhoudenden
was der Maas. De schade, daardoor veroorzaakt,
is groot.
Z. M. heeft met ingang van 1 Augustus a.
s. aan A. Smit, op zijn verzoek, eervol ontslag
verleend als burgemeester der gemeente Vlissingen.
I usschen Zierikzee en Rotterdam is weder
een nieuwe, thans schroefstoombootdienst aange-
kondigd, aanvangende op 28 Juli a. s. De
passagiersvraeht tweede kajuit vroeger 1,50, later
90 cent, is nu met deze nieuwe concurrentie ge-
steld op 75 cent van Zierikzee tot Rotterdam v.v.
Eerste kajuit f 1,25.
e ?elijk met den heer Verwey, hoofdinge-
nieur der Nederlandsche Transvaal—spoorwegmaat-
schappij, vertrekken 26 dezer uit Southampton eenige
heeren voor de firma J. C. van Hattum Co., te
Sliedrecht, door welke met de directie van genoemde
maatschappij eene overeeukomst is gesloten, bevat-
tende de grondslagen, waarop door hen de te
maken spoorwegwerken zullen worden aangelegd.
Men schrijft uit WissenkerkeThans, nu
de oude zeedijk aan den Anna frisopolder niet
meer als zoodanig te behouden is, gaat men
krachtig de hand aan 't werk slaan tot versterking
van den inlaagdijk aldaar. Daartoe wordt alles
wat van de oude zeewering bruikbaar is en bereikt
kan worden, als steenglooiing enz., van daar weg-
genomeu en naar den inlaag vervoerd.
Het hulppostkantoor te Hansweert heeft vollen
dagdienst gekregen. Inzonderheid voor de zeer
drukke doorvaart is dat van groot belang.
yaf heden is door den concessionaris een
inschrijving voor de oprichting van een aanleg
en wandelsteiger voor het Grand Hotel te Vlissingen
terug, die zij dusverre in de hand had gehouden,
en kon niet nalaten daarbij te zeggen,/Er
bestaan nog zekere dingen, majoor Van Zandt,
die wel waard zijn, dat men er voor bukt 1"
Maar zij had niet gerekend op de stoutmoedigheid
van den man, en toen zij na deze haastig gesproken
woorden wilde wegsnellen, voelde zij zich door zijn
sterken arm ontkneld en vastgehouden. Zij ver-
weerde zich, en ik wil aannemen, dat het goed
gemeend was, hoewel zij misschien meer verschrikt
was over haar eigen gevoeleus dan over zijn kracht.
Doch der waarheid getrouw moet ik vermelden, dat
hij haar in een oogenblik van betrekkelijke onder-
werping harerzijds kuste en haar daarop, alsof hij
zelf er van schrikte, eensklaps losliet, zoodat zij
naar hare kamer kon vluchten, waar zij zich adem-
loos en in groote spanning op haar bed wierp.
Hier lag zij een paar uren met gloeiende wangen
en vol tegenstrijdige gedachten.
z/Ilij mag mij nooit weer kussen," sprak zij
zacht bij zichzelve, tenzij hij" Doch zij viel
zich zelve in de rede, of liever in de gedachte
»Ik zou sterven, wanneer hij mij nooit weer kuste,
maar ik kan nooit meer een ander kussen 1"
Hier werd zij opgeschrikt door een voetstap op
de trap, dien zij in korten tijd reeds van alle
anderen had leeren onderkennen en door een
kloppen aan de deur. Toen zij deze opende stond
majoor Van Zandt voor haar, zoo bleek, dat op zijn
gelaat weder eene flauwe roode streep zichtbaar
was, het teeken dat hare karwats daar had
achtergelaten, en Thankful als het ware op
nieuw beschuldigde. Ook haar week het bloed
uit de wangen terwijl zij hem zwijgend aanzag.
z/Er is zooeven een detachement dragonders aan
gekomen," zeide de majoor langzaam en op den
toon, alsof hij een militair rapport uitbracht, ,/dat
den kapitein Allan Brewster van het contingent
van Connecticut naar Morristown brengt, waar hij
wegens muiterij en verraad zal terecht staan. Een
privaat schrijven van kolonel Hamilton geeft mij
den last, den gevangene een onderhoud onder vier
oogen met u toe te staan, ingeval gij dit mocht
verlangen."
Met den scherpen en dikwijls onbarmhartigeu
blik, die aan de vrouw eigen is, bespeurde Thank
ful, dat dit niet de geheele inhoud van den brief
was geweest, maar dat de man, die voor haar stond,
met hare verhouding tot kapitein Brewster bekend
was. Doch met een zekere trotschheid richtte zij
zich op, vestigde hare trouwhartige oogen op den
majoor en zeide: ^Ja, ik wensch een onderhoud."
z/Aan uw verlangen zal voldaan worden, mistress
Blossom, antwoordde de officier met koele beleefd-
heid en maakte op zijn hakken rechtsomkeert.
„Halt, nog een oogenblik, majoor Van Zandt
riep Thankful haastig.
Onmiddellijk wendde de majoor zich weder tot
haardoch Thankful's oogen staarden peinzend voor
zich uit en schenen hem niet te zien. „Ik zou
TEK \EIZEVS(HE (OIBAVT.