Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2395.
Zaterdag 28 April 1888.
28e Jaargang.
Binnenland.
ABOKNEMEKT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTISN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters
word en naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
I»il blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgcver P. J. VAN DE SANDE te Ter Ncozen.
jpolitieli Overzicht.
De laatste bulletins over den gezondheidstoestand
van den Duitschen Keizer luideu iets gunstiger.
T)e geneesheeren deelen mede, dat in den toestand
geen veranderiug is gekomen, maar dat de Keizer
voor korten tijd het bed met de sofa heeft kunnen
verwisselen, dat de koorts zeer gering is en de
algemeene toestand iets beter. Al deze gunstige
verschijnselen beschouwe men slechts als een uitstel
van execntie.
Engelands vorstin heeft Florence verlaten om zich
naar Berlijn te begeven, teneinde haren doodzieken
sehoonzoon een bezoek te brengen. In Innsbruck
heeft zij den Oostenrijkschen monarch ontmoet,
een van de hoofdpersonen uit de triple alliantie.
Dinsdag namiddag kwam zij te Berlijn, twee uren
vroeger dan was medegedeeld. Er waren daardoor
weinig nieuwsgierigen aan het station. De ontvangst
was niet ofhcieel, omdat het bezoek alleen de
Keizerlijke familie geldt. Zij reed dadelijk naar
Charlottenburg en verbleef slechts een oogenblik
in de ziekenkamer, uit vrees dat het bezoek den
Keizer te veel zou opwinden. 's Namiddags bezocht
zij met Keizerin Victoria de Keizerin-moeder.
De volgende mededeeling van het Berliner Tageblatt
De zelfopofferende liefde en de verplegende zorg
van Keizerin Victoria hebben iets heldhaftigs en
iets aandoenlijks te gelijk. Sedert vele maanden
geoefend in de kunst, om iederen wensch van haar
gemaal, ja elke gedachte van hem te raden, blijft
de Keizerin bijna voortdurend bij het ziekbed van
den Keizer. De lijder behoeft slechts naar iets te
te zien, en reeds is zijn wensch vervuld. Het is
hem aangenaam, dat de Keizerin hem zelve alle
kleine diensten bewijstzij geeft hem alles, zooals
hij het liefst heeft, en een handdruk, een zacht
streelen van den arm der trouwe verpleegster drukt
des Keizers dank uit. Soms schrijft hij een briefje
ffHoe zal ik dat ooit vergelden of „Gij zijt mijn
lievelingen en als de papiertjes met dergelijke
kleine ontboezemingen niet verloren gaan, kunnen
zij een treffend bewijs leveren van de fijngevoeligbeid
des Keizers en van het geluk, dat hem in zijn
familiekring ten deel viel. Schudt de Keizerin
het hoofdkussen voor den zieke op, dan is het
dezen, alsof hij daarom alleen beter zal slapen, en
reikt zij hem een boek, een glas, een stuk papier,
eene bloem, dan verheldert zij zijn leven. „Madchen
fur Alles," (meid alleen) schreef de Keizer dezer
dagen nog schertsender wijze op een brietje, dat
hij der Keizerin toestak. Hoe strekt dit de Keizerin
tot eer.
De afgetakelde generaal blijft nog de held van
den dag. Met wandelt met Boulanger—stokken, en
draagt Boulanger-dassen en halsboorden, rookt uit
Boulanger—pijpen, kortorn alles wordt met dien
noodlottigen naam gedoopt. In de Fransche Kamer
is eene motie van vertrouwen, door het Kabinet
FEUILLETON.
Het meisje keek er lang naar en was zoo droef te
moede, dat zij noch honger, noch koude gevoelde.
De woorden van den veldwachter lieten haar geen
rust; zij dacht aan het naderend feest, zij bedacht,
dat zij geene schoenen had en dat zij nu ook niets
zou krijgen.
Terwijl zij daarom treurde, kwam haar konijntje
onder de legerstede te voorschijn; het was een
groot, wit konijn, met mooie, roode oogjes en lange
ooren welk een bruinen rand hadden. Dadelijk ver-
gat zij het feest en volgde hare vaste gewoonte
weer. Zij haalde het wortelloof, de koolbladeren, de
wortels en den groenteafval uit den zak en wierp
die het diertje toe. Weldra hoorde men in het
hutje geen ander geluid dan het knabbelen van het
konijntje, dat met zijne lange ooren reusachtige
schaduwen wierp op de omringende muren.
Nine kreeg weer honger en was door en door
koud. Zij lichtte het deksel van den ketel op, haalde
er eenige gekookte aardappels uit, ging op het stroo
zitten, dat vol vodden lag en at gulzigdaarop ver-
viel zij weder in hare droef heid. Schoenen! O had
zij maar schoenen I
aanvaard, met 377 tegen 175 stemmen aangenomen.
Naar aanleiding van de Boulangistische incidenten
is het er in den Parijschen gemeenteraad heftig
toegegaan, toch werd eene motie aangenomen, in
welke de campagne werd veroordeeld en vertrouwen
werd uitgesproken in het rainisterie. De studenten
hebben besloten om zich van verdere manifestation
te onthouden indien zich echter op nieuw uit-
dagingen voordeden, zouden ze krachtig optreden.
Kleine oploopjes, arrestatien en duels blijven evenwel
aan de orde. Wat de bekende Fransche geestelijke
Loyson (Pater Hyacinthe) bewogen heeft de partij
van Boulanger te kiezen is een raadsel.
Rumoerige tooneelen hebben plaats gehad in de
Oostenrijksche kamer tengevolge van eene door
Luager gehouden redevoering. Het betrof de
geheime fondsen, ten bedrage van fl. 50,000. De
tot de clericalen bekeerde afgevaardigde viel de
de officieuse pers zoo hard, dat de linkerzijde als
den man opstond met den uitroep„Leugenaar,
er uit met hem Verscheidene afgevaardigden
vlogen op hem toe en dreigdeu hem met de vuist.
Men schold hem uit voor een lasteraar en eerroover,
wien elk eerlijk man voorlaan de hand weigeren
zal. Toen de kalmte was teruggekeerd, ging men
tot stemming over en de uitslag verbaasde ieder,
daar met 128 tegen 116 stemmen het geheime
fonds werd verworpen. Intusschen had de politie
de avond-editie der Neue Freie Presse van het
Neue Tageblatt in beslag genomen, die artikels
bevatte, waarin het parlementaire stelsel, zooals
het in den rijksraad begrepen werd, aangevallen en
alle fractien aan eene scherpe kritiek onderworpen
werden.
In Rumenie staat de opstand gelijk met eene
oorlogsverklaring der Rumeensche boeren aan de
gegoede klassen. In nagenoeg elk dorp zijn de
landhuizen der grondbezitters en gegoede pachters
totaal vernield en de graanschuren geplunderd,
terwijl de beambten aan de meest barbaarsche
behandeling werden onderworpen, tengevolge waar-
van velen hunner sedert overleden. Een gelijk
lot trof de pachters, die geen tijd hadden om te
ontsnappen. De afgezonden soldaten maakten ge-
meene zaak met de boeren en schoten op de
linietroepen. Dientengevolge zijn de maatregelen
verscherpt, velen zijn overhoop geschoten en de
gevangenissen te Bucharest zijn opgevuld met
boeren. Betreurenswaard, zulke uitingen door de
raddraaiers in het leven geroepen en door de
Russen aangestookt; 't land zal er voor boeten
met oudergang der nationaliteit. Zeer terecht
wordt aangedrongen op de verwijdering van den
Russischen zaakgelastigde Hitrovo, die altijd een
werkzaam aandeel heeft in de Rumeenscheschandalen.
Eensklaps ging het eindje kaars uit. Het werd
donker, stikdonker, het was vinnig koud in de hut
en de uitgebrande kaars verspreidde een kwalijk
riekenden geur. Het konijntje knabbelde ijverig
voort en het kind keek naar de opening, die licht
en lucht gaf.
Nine verborg haar hoofdje, want zij werd bang.
Bij elk gerucht daar buiten sidderde zij, en
meende den stap van haar grootvader te herkennen,
maar het was de wind in de naakte takken een
rijtuig dat over de brug rolde, of het gekabbel der
rivier tegen de steenen glooiing. Daar ging in de
verte, een trein voorbij en deed plotseling zulk een
schril gefluit hooren, dat het kind een kreet slaakte,
onbewegelijk en klappertandend bleef zitten.
Eindelijk kon zij het niet langer uithouden. Dan
maar liever daar buiten bevriezenOp den weg
hielden haar de sterren nog gezelschap; zij zien
altijd zoo vriendelijk neder op arme verlaten
wezentjes.
Het kind verliet de hut en ging de brug over;
eerst verborg zij zich achter de borstwering om niet
door den tolgaarder gezien te wordennu vloog zij
voorbij het huisje van den bruggewachter, terwijl
haar hartje geweldig bonsde. Daar lag het station,
dat, nu de trein voorbij was, door geen enkele
lantaarn werd verlicht. De herberg daar ginds gaf
nog teekenen van levende vensters waren helder
verlicht. Zij liep er heen, drukte haar gezichtje tegen
de ruiten en herkende in den walm haar grootvader.
De Staatscourant van 26 April bevat het reeds
medegedeelde Koninklijk besluit van 25 April,
waarbij wordt bepaald dat de zitting van de nieuwe
Kamers der Staten—Generaal wordt geopend door
eene commissie van 'sKouings wege, waartoe wor
den benoemd de Ministers, hoofden van Ministe-
rieele departementen.
Ook bevat het officieele blad het Koninklijk
besluit, waarbij tot voorzitter van de Eerste Kamer,
gedurende de zitting die zal aanvangen op 1 Mei
a. s., wordt benoemd de heer Mr. W. A. A. J.
baron Schimmelpenninck van der Oye, lid dier
Kamer.
Dinsdagmiddagkort na de opening van de
zitting, zal de Tweede Kamer des namiddags te
3 uur, een openbare vergadering houden tot het
benoemen van commissien, belast met het onderzoek
van de geloofsbrieven der leden.
Door den Minister van Oorlog is een nieuw
voorschrift vastgesteld betreffende dienstreizen van
manschappen der Nationale Militie, en het betalen
van de kosten daarvan, voor zooveel de zorg voor
een en ander aan de Burgemeesters dergemeenten
is opgedragen.
LI. Zaterdagochtend kwamen de Nederlandsche
pelgrims te Rome aan. Na aan het station begroet
te zijn door de leden van den Hollandschen kring,
die alien aanwezig waren, reden zij ieder naar hun
respectievelijk hotel.
Omstreeks 10 uren waren alien reeds aan het
graf van den H. Petrus, in de St. Pieterskerk,
nedergeknield en van daar verdeelden zij zich in
verschillende groepjes om een eersten blik in die
heerlijke Basiliek te werpen.
Omstreeks 12 uren waren alien in de kerk der
Anima vereenigd, alwaar hulde gebracht werd bij
het graf van Paus Adriaan VI.
Door professor A. J. de Rijk werd hier eene
kernachtige rede gehouden hij schetste daarbij in
welsprekende woorden de dierbare herinnering, die
voor Nederlanders in de talrijke monumenten in
deze kerk aanwezig zijn.
Voor het verlaten dezer heilige plaats werd door
al de aanwezigen voor de talrijke Nederlanders,
aldaar begraven, het de Profundis gebeden.
Als een merkwaardigheid kan gemeld worden,
dat de ZeerEerw. heer Kruysen, pastoor te Nibbix-
wcude (Noord—Holland), die 80 jaren oud is, zich
bij den pelgrimstocht bevindt.
Woensdag diende voor den Raad van State,
afd. geschillen van bestuur, het beroep van den
sedert tot Kamerlid voor Wolvega gekozen heer
R. Okma, die door Ged. Staten van Friesland ver-
vallen is verklaard als raadslid-wethouder van
Wijtnbritseradeel wegens ongeoorloofde leverantien
aan die gemeente voor de openbare school. De adv.
Hij was weder, oudergewoonte, smoordronken. De
spoorbeambten omringden hem en onthaalden hem op
sterken drank, opdat hij maar zijne dwaasheden
zou uitkramen. De oude slond al waggelend met
zijne armen te zwaaien en vertelde van zijn krijgs-
tochten, zijne vischvangsten en de poetsen, die hij
aan de jachtopzieners had gespeeld.
Zou zij binnengaan? Wat gaarneHet moest
daar in de gelagkamer wel lekker warm zijn bij
die groote kachelMaar dan zou grootvader haar
slaan; hij had niet gaarne, dat men hem in de
herberg kwam storenbovendien was hij bang voor
wild- en vischdieven en wilde, dat de kleine thuis
bleef, om op de netten en op zijn schuitje te passen,
als hij er niet was.
Rillende bleef zij dus buiten staan. Soms, wan-
neer zij stijf werd, liep zij eens heen en weder, maar
keerde toch naar het raam terug, als een vlinder
die door het licht wordt aangetrokken, en warmde
zich in hare verbeelding. Hier was zij ten minste
niet bang; maar zij dacht des te meer aan het
Sinterklaasfeest, dat zoo gauw op handen was en aan
hare arme bloote voetjes. SchoenenOch had zij
maar schoenen
Toen de spoorwegbeambten opstonden liep zij
haastig heen. Nauwelijks had zij de hut bereikt
en was zij weer op het stroo gaan zitten, of zij
hoorde haar grootvader binnenkomen, tegen de deur
bonzen, omdat hij er niet door kon en eindelijk
onder het uitbraken van een stroom van ver-
Mr. Th. Heemskerk, van Amsterdam, bestreed de
gronden van het schorsingsbesluit van Ged. Staten
en meende dat de feiten onbewezen waren. Na-
mens het gemeentebestuur verklaarde de heer Ger-
brandi de toedracht der zaak. Bij de stukken was
o. a. een verklaring van den burgemeester ten
gunste van den geschorsten wethouder.
De werkzaamheden voor het tweede spoor
tusschen Kruiningen en Middelburg zijn in vollen
gang. De ingebruikneming zal echter niet eer dan
in het laatst van den zomer kunnen plaats hebben.
Alsdan zal de geheele lijn VenloVlissingen, zeer
ten gerieve van het internationaal verkeer, van
dubbel spoor zijn voorzien.
Vrijdag 20 April, stierf in het gesticht te
Evere bij Brussel, Celestin Jacques Leonard Keuller,
arm en vergeten door het volk, dat in uitbundige
geestdrift ontbrandde, toen destijds een telegram
de veroveriug des Kratons meldde. Keuller was
de eerste, die, met de Nederlandsche vlag voorzien,
en den degen in de vuist, van de borstwering
sprong, midden tusschen de woedende Atjehueezen.
Schrik en verbijstering waren van deze heldendaad
het gevolg, en spoedig daarna sprongen meerdere
Hollanders Keuller achterna. Een geweerschot
verbrijzelde Keuller's kaakbeen en gebit, zoodat hij
naar de ambulance gebracht werd, en langzaam
herstelde.
Nooit is openbaar de schoone daad van Keuller
erkend, zelfs niet toen hij, in Brussel woonde, en
door eenige gepensioneerde Nederlandsche officieren
daartoe aangespoord en van reisgeld voorzien, zich,
nu juist een jaar geleden, in 1887 bij gelegenheid
der Aprilfeesten naar Amsterdam begaf en op
audientie bij den Koning ging om eenigen sleun
te vragen. Er waren formaliteiten te vervullen,
waaraan hij, na een tijdsverloop van zooveel jaren,
niet meer kon voldoenniettegenstaande vele
pogingen tot de vervulliDg er van door hem zijn
aangewend, te 's Hage, Tiel en andere plaatsen, om
zijn papieren te krijgen.
Onder de arbeiders aan het Tjonger kanaal,
onder Jubbega-Schurega, ten getale van circa 450
man, is een werkstaking uitgebroken. Zij vorderen
meer loon en zouden door een vijftal uit hun
midden, hun eischen aan de aannemers kenbaar
maken. Er heeft reeds misbruik vau sterken drank
plaats gehad, waardoor er nogal rumoer was. Op
last van den procureur-generaal zijn een viertal
rijksveldwachters naar de plaats der werkstaking
vertrokken, ter versterking van de gemeentepolitie.
Ook te Beilen is het niet pluis. Onder
aanvoering van den tweeden luitenant Van Harden-
broek, is gisteren een detachement huzaren nit
Deventer er heen vertrokken, terwijl een peleton
infanterie, sterk 20 man, onder leiding van den
len luitenant Croockewit eveneeens naar Beilen
gezonden is.
wenschingen op zijn leger nedervallen. Nu werd
het weder stil in de hut. De arme Nine hield
hare voetjes in de handen, om ze te warmen, en
zij herinnerde zich daarbij, hoe zij voor anderhalf
jaar nog geen weesje was. Toen kuste men haar
elken avond goeden nacht wanneer zij in haar
warm bedje lag.
Arme kleineHaar hartje dreigde te breken I
in.
Den volgenden morgen liep Antonine reeds vroeg
op den weg en zocht zich te troosten.
Vooreerst was ze gaarne buiten, in die droge
koude en den zonneschijn, hoe weinig warmte die
ook gaf.
Zij was dan ook gewoon overdag van het eene
stadje naar het andere te loopen of volgde de
zijpaden, korstjes brood zoekende en gras uittrekkende
voor haar konijntje. Zij kende ieder en zeide ieder
goeden dag, maar koesterde eene bepaalde voorliefde
voor de vrachtrijders. Daar zij een aardig gezichtje,
blond haar en mooie, heldere oogen had en zelfs
in het oude vest en ondanks hare magerte, nog
eene zekere bevalligheid bezat, lieten zelfs de ruwsten
haar op hun wagen meerijden. Wanneer zij ver
genoeg gekomen was, dan sprong zij er af en kwam
met eene andere gelegenheid terug.
Maar, wanneer haar grootvader vischte, eenenkelen
toerist in zijn bootje roeide of dienst deed al3
lijnlooper, om de lichters de rivier op te trekken,
TER \EI/.EVS(HE (OIRMT