Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 2395. Zaterdag 28 April 1888. 28e Jaargang. Binnenland. ABOKNEMEKT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32$. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTISN: Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer 0,10. Grootere letters word en naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaartot veel verminderden prijs. I»il blad verschijnt Dinsdag- en Vrijdagavond bij den uitgcver P. J. VAN DE SANDE te Ter Ncozen. jpolitieli Overzicht. De laatste bulletins over den gezondheidstoestand van den Duitschen Keizer luideu iets gunstiger. T)e geneesheeren deelen mede, dat in den toestand geen veranderiug is gekomen, maar dat de Keizer voor korten tijd het bed met de sofa heeft kunnen verwisselen, dat de koorts zeer gering is en de algemeene toestand iets beter. Al deze gunstige verschijnselen beschouwe men slechts als een uitstel van execntie. Engelands vorstin heeft Florence verlaten om zich naar Berlijn te begeven, teneinde haren doodzieken sehoonzoon een bezoek te brengen. In Innsbruck heeft zij den Oostenrijkschen monarch ontmoet, een van de hoofdpersonen uit de triple alliantie. Dinsdag namiddag kwam zij te Berlijn, twee uren vroeger dan was medegedeeld. Er waren daardoor weinig nieuwsgierigen aan het station. De ontvangst was niet ofhcieel, omdat het bezoek alleen de Keizerlijke familie geldt. Zij reed dadelijk naar Charlottenburg en verbleef slechts een oogenblik in de ziekenkamer, uit vrees dat het bezoek den Keizer te veel zou opwinden. 's Namiddags bezocht zij met Keizerin Victoria de Keizerin-moeder. De volgende mededeeling van het Berliner Tageblatt De zelfopofferende liefde en de verplegende zorg van Keizerin Victoria hebben iets heldhaftigs en iets aandoenlijks te gelijk. Sedert vele maanden geoefend in de kunst, om iederen wensch van haar gemaal, ja elke gedachte van hem te raden, blijft de Keizerin bijna voortdurend bij het ziekbed van den Keizer. De lijder behoeft slechts naar iets te te zien, en reeds is zijn wensch vervuld. Het is hem aangenaam, dat de Keizerin hem zelve alle kleine diensten bewijstzij geeft hem alles, zooals hij het liefst heeft, en een handdruk, een zacht streelen van den arm der trouwe verpleegster drukt des Keizers dank uit. Soms schrijft hij een briefje ffHoe zal ik dat ooit vergelden of „Gij zijt mijn lievelingen en als de papiertjes met dergelijke kleine ontboezemingen niet verloren gaan, kunnen zij een treffend bewijs leveren van de fijngevoeligbeid des Keizers en van het geluk, dat hem in zijn familiekring ten deel viel. Schudt de Keizerin het hoofdkussen voor den zieke op, dan is het dezen, alsof hij daarom alleen beter zal slapen, en reikt zij hem een boek, een glas, een stuk papier, eene bloem, dan verheldert zij zijn leven. „Madchen fur Alles," (meid alleen) schreef de Keizer dezer dagen nog schertsender wijze op een brietje, dat hij der Keizerin toestak. Hoe strekt dit de Keizerin tot eer. De afgetakelde generaal blijft nog de held van den dag. Met wandelt met Boulanger—stokken, en draagt Boulanger-dassen en halsboorden, rookt uit Boulanger—pijpen, kortorn alles wordt met dien noodlottigen naam gedoopt. In de Fransche Kamer is eene motie van vertrouwen, door het Kabinet FEUILLETON. Het meisje keek er lang naar en was zoo droef te moede, dat zij noch honger, noch koude gevoelde. De woorden van den veldwachter lieten haar geen rust; zij dacht aan het naderend feest, zij bedacht, dat zij geene schoenen had en dat zij nu ook niets zou krijgen. Terwijl zij daarom treurde, kwam haar konijntje onder de legerstede te voorschijn; het was een groot, wit konijn, met mooie, roode oogjes en lange ooren welk een bruinen rand hadden. Dadelijk ver- gat zij het feest en volgde hare vaste gewoonte weer. Zij haalde het wortelloof, de koolbladeren, de wortels en den groenteafval uit den zak en wierp die het diertje toe. Weldra hoorde men in het hutje geen ander geluid dan het knabbelen van het konijntje, dat met zijne lange ooren reusachtige schaduwen wierp op de omringende muren. Nine kreeg weer honger en was door en door koud. Zij lichtte het deksel van den ketel op, haalde er eenige gekookte aardappels uit, ging op het stroo zitten, dat vol vodden lag en at gulzigdaarop ver- viel zij weder in hare droef heid. Schoenen! O had zij maar schoenen I aanvaard, met 377 tegen 175 stemmen aangenomen. Naar aanleiding van de Boulangistische incidenten is het er in den Parijschen gemeenteraad heftig toegegaan, toch werd eene motie aangenomen, in welke de campagne werd veroordeeld en vertrouwen werd uitgesproken in het rainisterie. De studenten hebben besloten om zich van verdere manifestation te onthouden indien zich echter op nieuw uit- dagingen voordeden, zouden ze krachtig optreden. Kleine oploopjes, arrestatien en duels blijven evenwel aan de orde. Wat de bekende Fransche geestelijke Loyson (Pater Hyacinthe) bewogen heeft de partij van Boulanger te kiezen is een raadsel. Rumoerige tooneelen hebben plaats gehad in de Oostenrijksche kamer tengevolge van eene door Luager gehouden redevoering. Het betrof de geheime fondsen, ten bedrage van fl. 50,000. De tot de clericalen bekeerde afgevaardigde viel de de officieuse pers zoo hard, dat de linkerzijde als den man opstond met den uitroep„Leugenaar, er uit met hem Verscheidene afgevaardigden vlogen op hem toe en dreigdeu hem met de vuist. Men schold hem uit voor een lasteraar en eerroover, wien elk eerlijk man voorlaan de hand weigeren zal. Toen de kalmte was teruggekeerd, ging men tot stemming over en de uitslag verbaasde ieder, daar met 128 tegen 116 stemmen het geheime fonds werd verworpen. Intusschen had de politie de avond-editie der Neue Freie Presse van het Neue Tageblatt in beslag genomen, die artikels bevatte, waarin het parlementaire stelsel, zooals het in den rijksraad begrepen werd, aangevallen en alle fractien aan eene scherpe kritiek onderworpen werden. In Rumenie staat de opstand gelijk met eene oorlogsverklaring der Rumeensche boeren aan de gegoede klassen. In nagenoeg elk dorp zijn de landhuizen der grondbezitters en gegoede pachters totaal vernield en de graanschuren geplunderd, terwijl de beambten aan de meest barbaarsche behandeling werden onderworpen, tengevolge waar- van velen hunner sedert overleden. Een gelijk lot trof de pachters, die geen tijd hadden om te ontsnappen. De afgezonden soldaten maakten ge- meene zaak met de boeren en schoten op de linietroepen. Dientengevolge zijn de maatregelen verscherpt, velen zijn overhoop geschoten en de gevangenissen te Bucharest zijn opgevuld met boeren. Betreurenswaard, zulke uitingen door de raddraaiers in het leven geroepen en door de Russen aangestookt; 't land zal er voor boeten met oudergang der nationaliteit. Zeer terecht wordt aangedrongen op de verwijdering van den Russischen zaakgelastigde Hitrovo, die altijd een werkzaam aandeel heeft in de Rumeenscheschandalen. Eensklaps ging het eindje kaars uit. Het werd donker, stikdonker, het was vinnig koud in de hut en de uitgebrande kaars verspreidde een kwalijk riekenden geur. Het konijntje knabbelde ijverig voort en het kind keek naar de opening, die licht en lucht gaf. Nine verborg haar hoofdje, want zij werd bang. Bij elk gerucht daar buiten sidderde zij, en meende den stap van haar grootvader te herkennen, maar het was de wind in de naakte takken een rijtuig dat over de brug rolde, of het gekabbel der rivier tegen de steenen glooiing. Daar ging in de verte, een trein voorbij en deed plotseling zulk een schril gefluit hooren, dat het kind een kreet slaakte, onbewegelijk en klappertandend bleef zitten. Eindelijk kon zij het niet langer uithouden. Dan maar liever daar buiten bevriezenOp den weg hielden haar de sterren nog gezelschap; zij zien altijd zoo vriendelijk neder op arme verlaten wezentjes. Het kind verliet de hut en ging de brug over; eerst verborg zij zich achter de borstwering om niet door den tolgaarder gezien te wordennu vloog zij voorbij het huisje van den bruggewachter, terwijl haar hartje geweldig bonsde. Daar lag het station, dat, nu de trein voorbij was, door geen enkele lantaarn werd verlicht. De herberg daar ginds gaf nog teekenen van levende vensters waren helder verlicht. Zij liep er heen, drukte haar gezichtje tegen de ruiten en herkende in den walm haar grootvader. De Staatscourant van 26 April bevat het reeds medegedeelde Koninklijk besluit van 25 April, waarbij wordt bepaald dat de zitting van de nieuwe Kamers der Staten—Generaal wordt geopend door eene commissie van 'sKouings wege, waartoe wor den benoemd de Ministers, hoofden van Ministe- rieele departementen. Ook bevat het officieele blad het Koninklijk besluit, waarbij tot voorzitter van de Eerste Kamer, gedurende de zitting die zal aanvangen op 1 Mei a. s., wordt benoemd de heer Mr. W. A. A. J. baron Schimmelpenninck van der Oye, lid dier Kamer. Dinsdagmiddagkort na de opening van de zitting, zal de Tweede Kamer des namiddags te 3 uur, een openbare vergadering houden tot het benoemen van commissien, belast met het onderzoek van de geloofsbrieven der leden. Door den Minister van Oorlog is een nieuw voorschrift vastgesteld betreffende dienstreizen van manschappen der Nationale Militie, en het betalen van de kosten daarvan, voor zooveel de zorg voor een en ander aan de Burgemeesters dergemeenten is opgedragen. LI. Zaterdagochtend kwamen de Nederlandsche pelgrims te Rome aan. Na aan het station begroet te zijn door de leden van den Hollandschen kring, die alien aanwezig waren, reden zij ieder naar hun respectievelijk hotel. Omstreeks 10 uren waren alien reeds aan het graf van den H. Petrus, in de St. Pieterskerk, nedergeknield en van daar verdeelden zij zich in verschillende groepjes om een eersten blik in die heerlijke Basiliek te werpen. Omstreeks 12 uren waren alien in de kerk der Anima vereenigd, alwaar hulde gebracht werd bij het graf van Paus Adriaan VI. Door professor A. J. de Rijk werd hier eene kernachtige rede gehouden hij schetste daarbij in welsprekende woorden de dierbare herinnering, die voor Nederlanders in de talrijke monumenten in deze kerk aanwezig zijn. Voor het verlaten dezer heilige plaats werd door al de aanwezigen voor de talrijke Nederlanders, aldaar begraven, het de Profundis gebeden. Als een merkwaardigheid kan gemeld worden, dat de ZeerEerw. heer Kruysen, pastoor te Nibbix- wcude (Noord—Holland), die 80 jaren oud is, zich bij den pelgrimstocht bevindt. Woensdag diende voor den Raad van State, afd. geschillen van bestuur, het beroep van den sedert tot Kamerlid voor Wolvega gekozen heer R. Okma, die door Ged. Staten van Friesland ver- vallen is verklaard als raadslid-wethouder van Wijtnbritseradeel wegens ongeoorloofde leverantien aan die gemeente voor de openbare school. De adv. Hij was weder, oudergewoonte, smoordronken. De spoorbeambten omringden hem en onthaalden hem op sterken drank, opdat hij maar zijne dwaasheden zou uitkramen. De oude slond al waggelend met zijne armen te zwaaien en vertelde van zijn krijgs- tochten, zijne vischvangsten en de poetsen, die hij aan de jachtopzieners had gespeeld. Zou zij binnengaan? Wat gaarneHet moest daar in de gelagkamer wel lekker warm zijn bij die groote kachelMaar dan zou grootvader haar slaan; hij had niet gaarne, dat men hem in de herberg kwam storenbovendien was hij bang voor wild- en vischdieven en wilde, dat de kleine thuis bleef, om op de netten en op zijn schuitje te passen, als hij er niet was. Rillende bleef zij dus buiten staan. Soms, wan- neer zij stijf werd, liep zij eens heen en weder, maar keerde toch naar het raam terug, als een vlinder die door het licht wordt aangetrokken, en warmde zich in hare verbeelding. Hier was zij ten minste niet bang; maar zij dacht des te meer aan het Sinterklaasfeest, dat zoo gauw op handen was en aan hare arme bloote voetjes. SchoenenOch had zij maar schoenen Toen de spoorwegbeambten opstonden liep zij haastig heen. Nauwelijks had zij de hut bereikt en was zij weer op het stroo gaan zitten, of zij hoorde haar grootvader binnenkomen, tegen de deur bonzen, omdat hij er niet door kon en eindelijk onder het uitbraken van een stroom van ver- Mr. Th. Heemskerk, van Amsterdam, bestreed de gronden van het schorsingsbesluit van Ged. Staten en meende dat de feiten onbewezen waren. Na- mens het gemeentebestuur verklaarde de heer Ger- brandi de toedracht der zaak. Bij de stukken was o. a. een verklaring van den burgemeester ten gunste van den geschorsten wethouder. De werkzaamheden voor het tweede spoor tusschen Kruiningen en Middelburg zijn in vollen gang. De ingebruikneming zal echter niet eer dan in het laatst van den zomer kunnen plaats hebben. Alsdan zal de geheele lijn VenloVlissingen, zeer ten gerieve van het internationaal verkeer, van dubbel spoor zijn voorzien. Vrijdag 20 April, stierf in het gesticht te Evere bij Brussel, Celestin Jacques Leonard Keuller, arm en vergeten door het volk, dat in uitbundige geestdrift ontbrandde, toen destijds een telegram de veroveriug des Kratons meldde. Keuller was de eerste, die, met de Nederlandsche vlag voorzien, en den degen in de vuist, van de borstwering sprong, midden tusschen de woedende Atjehueezen. Schrik en verbijstering waren van deze heldendaad het gevolg, en spoedig daarna sprongen meerdere Hollanders Keuller achterna. Een geweerschot verbrijzelde Keuller's kaakbeen en gebit, zoodat hij naar de ambulance gebracht werd, en langzaam herstelde. Nooit is openbaar de schoone daad van Keuller erkend, zelfs niet toen hij, in Brussel woonde, en door eenige gepensioneerde Nederlandsche officieren daartoe aangespoord en van reisgeld voorzien, zich, nu juist een jaar geleden, in 1887 bij gelegenheid der Aprilfeesten naar Amsterdam begaf en op audientie bij den Koning ging om eenigen sleun te vragen. Er waren formaliteiten te vervullen, waaraan hij, na een tijdsverloop van zooveel jaren, niet meer kon voldoenniettegenstaande vele pogingen tot de vervulliDg er van door hem zijn aangewend, te 's Hage, Tiel en andere plaatsen, om zijn papieren te krijgen. Onder de arbeiders aan het Tjonger kanaal, onder Jubbega-Schurega, ten getale van circa 450 man, is een werkstaking uitgebroken. Zij vorderen meer loon en zouden door een vijftal uit hun midden, hun eischen aan de aannemers kenbaar maken. Er heeft reeds misbruik vau sterken drank plaats gehad, waardoor er nogal rumoer was. Op last van den procureur-generaal zijn een viertal rijksveldwachters naar de plaats der werkstaking vertrokken, ter versterking van de gemeentepolitie. Ook te Beilen is het niet pluis. Onder aanvoering van den tweeden luitenant Van Harden- broek, is gisteren een detachement huzaren nit Deventer er heen vertrokken, terwijl een peleton infanterie, sterk 20 man, onder leiding van den len luitenant Croockewit eveneeens naar Beilen gezonden is. wenschingen op zijn leger nedervallen. Nu werd het weder stil in de hut. De arme Nine hield hare voetjes in de handen, om ze te warmen, en zij herinnerde zich daarbij, hoe zij voor anderhalf jaar nog geen weesje was. Toen kuste men haar elken avond goeden nacht wanneer zij in haar warm bedje lag. Arme kleineHaar hartje dreigde te breken I in. Den volgenden morgen liep Antonine reeds vroeg op den weg en zocht zich te troosten. Vooreerst was ze gaarne buiten, in die droge koude en den zonneschijn, hoe weinig warmte die ook gaf. Zij was dan ook gewoon overdag van het eene stadje naar het andere te loopen of volgde de zijpaden, korstjes brood zoekende en gras uittrekkende voor haar konijntje. Zij kende ieder en zeide ieder goeden dag, maar koesterde eene bepaalde voorliefde voor de vrachtrijders. Daar zij een aardig gezichtje, blond haar en mooie, heldere oogen had en zelfs in het oude vest en ondanks hare magerte, nog eene zekere bevalligheid bezat, lieten zelfs de ruwsten haar op hun wagen meerijden. Wanneer zij ver genoeg gekomen was, dan sprong zij er af en kwam met eene andere gelegenheid terug. Maar, wanneer haar grootvader vischte, eenenkelen toerist in zijn bootje roeide of dienst deed al3 lijnlooper, om de lichters de rivier op te trekken, TER \EI/.EVS(HE (OIRMT

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1888 | | pagina 1