Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2376.
Woensdag 22 Februari 1888.
28e Jaargang,
AAKBE8TH0IKTG.
A AN BESTED EN
ZONDEK N A AM.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Kit bind vernchijjnt Minsdag- en Vrljdagavond bij den uitgevcr P. J. VAN D E S A N D E te Ter Neuzen.
Burgemeester en V eihouders van 1ER NE1 ZEN
zullen "op Dlusdug, 28 Febrnari 1888, des voor-
middags 11 uren, in het geineentehuis aldaar, *in
het openbaar, bij enkele inschrijving, in twee
perceelen,
1°. het onderhouden van en het doen
van herstellingen a»n de gebou-
wen en andere gemeente-eigen-
dommen, gedurende 1888
2°. het uitvoeren van eenige verf-
en BEIIANGWERKEN.
De bestekken liggen, van 20 dezer, ter lezing
en zijn verkrijgbaar ter gemeente-secretarie.
Inlichtingen zijn te bekoinen bij den gemeente-
bouwmeester, door wien plaatselijke aanwijzing zal
geschieden op Zaterdag, 25 dezer, 's namiddags,
2 uren.
Ter Neuzen, 16 Februari 1888.
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
folitieli Overzicht.
De Duitsche Rijksdag heeft in tweede lezing de
socialistenwet aangenomen, maar het voorstel van
Windhorst om den kleinen staat van beleg op te
heffen is met 153 tegen 100 stemmeu verworpen.
Lang werd er gesproken over de al of niet geldigheid
van eenige veikiezingen van 22 Februari 1887 en
waartegen in der tijd bezwaren zijn ingediend. Zij
betroffen ook de keuze der afgevaardigdeu Eugen
Richter, leider der Duitsch-vrijzinuigen, en Dr.
Rein oldeen vertegenwoordiger der nationaal-
liberalen. Aanleiding daartoe had het feit gegeven,
dat de vergaderingen, van het sociaal-democratisch
verkiezings-comite door de politie waren verboden
en wel op groud van de bepalingen der socialistenwet,
die tegen vereemgingen zijn gericht, welke zich
omverwerping van het bestaande ten doel stellen.
De socialisten liadden toen geen tijd meer, zicb
voor de stemming te organiseeren en beweren, dat
hunne algeineene deelnemiug aau die stemming van
invloed had kunnen zijn op de keuze van een afge-
vaardigde. Ofschoou de meerderheid van den rijksdag
voor toelating is, zijn de beide heeren toch zoo loyial,
hun mandaat er aau te geven.
Veel opspraak verwekt ook het geheime bond-
genootschap tusschen Duitschland en Spanje, in
1884 gesloten tijdens het verblijf des Konings in
Berliju en buiten weteu van Spanje's minister van
FE3XJILH.ETON.
Historisch verhaal van H. H.
„Ik had het kunnen vermijden, deze neiging te
voeden," vervolgde moeder Anna, „ik had u, die
ik bijna als mijn eigen geliefd kind beschouw,
kunnen zeggen vermijd mij, of ik had mijn deur
voor hem kunnen sluiten, voor hem, dien ik als
een zoon liefheb, van het eerste oogenblik af, dat
hij dezen drerapel overschreed; de Almaehtige ver-
geve het mij, ik vermocht beide niet en nu hoe
zal dat eindigen
//Met mijn ellende, moeder Anna," zei het jonge
meisje weenend, „meer dan eenmaal liet mijn vader
zich wenken ontvallen, die mij ontzetten. Ook met
u zal hij spoedig spreken, ge weet, hoe hij u vereert,
gij mildegoede zooals alien heinde en ver.
Op een wijze, die niet misverstaan kon worden,
noemde hij den naam van jonker Elimar von Randnitz,
doch ik wil liever sterven, dan de echtgenoot worden
van dien woesteling
Daar buiten werden naderende schreden gehoord,
een slauke jonge man in een ruitermantel gehuld,
den schitterenden helm op het blondlokkige hoofd,
stapte op het huisje van moeder Anna toe, om het
dadelijk daarna te betreden.
buitenlandsche zaken. De overeenkomst moet van
dezen inhoud zijn Wanneer Frankrijk Marokko
aarrvalt, dan zulien Duitschland en Spanje gemeen-
schappelijk diplomatieke stappen tegenover Frankrijk
uemen; Spanje mag echter niet buiten toestemming
van Duitschland militair optreden. Alphonsus vond,
dat dit artikel Spanje te zeer bond, maar zijn tegen-
stand werd door Bismarck en Cauovas del Castillo
overwounen, die niet wilden hebben, dat Spanje de
lucifer voor een algemeenen Europeeschen brand in
handen zou hebben. Wat het tractaat overigens
behelst wordt niet medegedeeld.
De conferentie der militaire bevelhebbers in de
westelijke provincien van Rusland heeft tengevolge
gehad, dat er een rapport aan den Czaar is ver-
zonden, waarin verklaard wordt, dat zelfs voor het
voeren van een verdedigingsoorlog op dit oogenblik
nog de noodige middelen outbreken en dat de
nieuwe versterkingen nog niet de noodige garnizoenen
hebben verkregen. Men meent ook, dat Rumenie
zich bij de triple alliantie heeft aangeslotcn en als
dit waar is, dan zou Rusland zich met geweld een
doortocht moeten banen om in Bulgarije te komen.
Die alliantie is voor den Czaar een leelijke streep
door de rekening, vooral zoo ook mogendheden,
van den tweeden rang toetreden tot het verbond,
dat den vrede ten doel heeft.
Te Weenen worden onderhandelingen gevoerd
tusschen graaf Kalnoky, vorst Reusz en vorst La-
bonoff over de mogelijkheid om de Bulgaarsche
kwestie op eene conferentie te regelenmaar on-
dertusschen geeft zich de Russische diplomatie te
Koustantinopel alle mogelijke moeite om eene toe-
uadering tusschen vorst Ferdinand en den Sultan
te verhinderen. Zoodra men te St. Petersburg wist,
dat het de bedoeliug van de Porte was otn Kiasim
Bey als Turksch commissaris naar Sofia te zendeu,
tra'chtte Von Nelidoff dit op alle mogelijke wijzen
te verhinderen en dreigde zelfs met het afbreken
van de diplomatieke betrekkingen. Kiasim Bey is
thuis gebleven, zoo 't heet wegens ziekte, maar
werkelijk ten gevolge van een telegram uit de
Newa-stad. Nu kwam de Bulgaarsche regeering
in verzetzij wees er op dat het tractaat van
Berlijn de benoeming van een Turksch commissaris
voorschreef, of dat de Porte anders de onafhanke-
lijkheid van Bulgarije erkende. Zoo zit de knaap
aan den Bosporus weer deerlijk in 't nauw. Ook
weet men niet, wat met het volgende zaakje is aan
te vangen. Men wet.e, dat de vorst van Monte
negro voor eenigen tijd van de Porte de uitlevering
heeft verlangd van de Montenegrijuen, die aan den
mislukten aanslag op Boergas hebben deelgenomen
en die zich door de vlucht op Turksch grondgebied
aan de woede der Bulgaarsche boeren hadden ont-
trokken, doch slechts om door de Turksche auto-
riteiten achter slot en grendel te worden gezet.
De Porte weigerde en daar kan de vorst uit de
„Koin tot u zelf, Ilga," zei moeder Anna haastig.
/George komt, ik hoor hem in voorhuis reeds
spreken met mijn getrouweu Kaspar de wan-
trouwende oude, die tot dusver niemand beminde
dan mij, wier bescliermer hij sedert jaren is, heeft
voor hem zijn hart geopend het schijut mij bijna
een wonder."
Inderdaad werden stemmen gehoord die van
een ouderen man en een jeugdige, frissche wel-
luidende stem, die hem antwoordde. Nu werd na
een zacht kloppen de deur geopend voor een gast,
die overtuigd was van een welkome ontvangst,
en de jonge man, waarover de beide vrouwen zoo
pas nog druk hadden gesproken, gelijk tevoren de
kanselier Von Randnitz en zijn zoon, trad het
vertrek binnen.
Moeder Anna trad hem begroetend tegemoet,
hartelijk boog hij zich over de hem toegestoken
hand en drukte haar aan zijn lippen, toen hief hij
het hoofd op en zijn blik viel op Ilga, die zich in
een hoek van het venster had teruggetrokken.
Een vreugdeblos overtoog het gebruinde gelaat
van den schoonen jongen man, met de donkere
stralende oogen, den fijneu, door een blonden baard
en knevel omschaduwden mond en de uitdrukking
van moed en verstand op het edele voorhoofd.
z/Genadige jonkvrouw," zei hij in zichtbare
verwarring, ,/ik hoopte ik geloofde niet u bier
te zullen vinden vergeef den ongeroepen indringer!
Moeder Anna, die den eenzame en naamlooze een
Zwarte Bergen niets aan doen, maar nu komt de
Czaar met dien eisch. Nelidoff speelt op zijn poot
te Koustantinopel en wat zal de Porte nu Men
ziet hieruit weer hoe Rusland te werk gaat in de
Oostersche kwestie en dat het hoog tijd wordt de
Moscovieten wat te ringelooren.
In het Engelsche Lagerhuis wil men meer weten
van de bloemrijke taal en de zinspelingen hier en
daar geuit. Bismarck heeft gesproken van ^andere
mogendheden," waarvan de vredesliga zich de mede-
werking heeft verzekerdde admiraal Hewett heeft
te Genua een toast uitgesproken en gezinspeeld op
een vereenigden strijd van Engelsche en Italiaansche
vloten de Duitsche en Oostenrijksche pers spreekt
af en toe van een bevriende mogendheid, op welke
men te Berlijn en te Weenen kan rekenen. Sir
James Fergusson kan niet meer zeggen, dan hij reeds
gezegd heeft en Laboucheve kondigt een amendement
aan op het adres van antwoord, waarbij het Huis
verklaart, dat het onderricht wenscht te worden
over de door Engelaud beloofde ondersteuning, in
geval Italie in oorlog met Frankrijk mocht geraken.
Dat is dus /,de stok bij deur, op den man af."
Men begint zich zeer ongerust te maken over
den Afrikaanschen reiziger Stanley. Van Emin-
Pacfta zijn brieven outvangeu, waarin deze meldt,
dat hij sedert 15 Oct. niets omtrent Stanley ver-
nomen heeft. In gespannen verwachtiug ziet men
in den Congo-staat de aankomst der posten te
gemoet en maakt men zich gereed om eene expeditie
uit te rusten, die hem zal gaan zoeken. Moge het
succes dan gunstig zijn
Z. M. de Koniug heeft zich, naar wij met groot
genoegen veruemen, eergister en gister weder veel
beter gevoeld dan in de laatste dagen het geval was.
Van alle zijden des lauds en uit den vreemde
werden eergisteren brieven en telegrammen van
gelukwensching met Zr. Ms. verjaardag ten Paleize
ontvangen, sommige vergezeld van prachtige bloem-
ruikers en andere geschenken.
H. M. de Koniugin heeft ditmaal die honderden
telegrammen en brieven geopend en doen beant-
woorden, een taak die Z. M. anders zelf op Zich
neemt, doch die Hij nu niet kon vervullen.
II. M. en H. K. II. Prinses Wilhelmina ver-
rasten eergisterochtend reeds vroegtijdig den Ko-
ninklijke Gemaal en Vader met een paar prachtige
bloemenkorven en enkele koslbare cadeaux waar-
onder een tafelkleed door de Prinses zelve bewerkt.
H. M. de Koningin en Prinses Wilhelmina
zijn Zondag, naar het gerucht wil, weder aan een
ernstig gevaar ontsnapt. Terwijl zij zich door de
smaakvol versierde straten der residentie lieten rijden,
viel een kleine vlag op een der paarden, waardoor
dit schichtig werd en het op een loopen trachtte
vluchtig tehuis bood, dat hij wie weet hoe
spoedig moet verlaten, moeder Anna is de oorzaak,
als haar goedheid mij al te indringend maakt.
Een woord, een wenk en ik ga."
Ilga had zich hersteld hartelijkheid, geen
dieper gevoel klonk uit haar stem, toen zij ant
woordde
#Blijf, George, wij hebben geen geheimen te
behandelen, en niemaud mocht ik om mijnentwil
den toegang sluiten tot deze plaats des vredes, waar
men beter gevoelt, edeler niet waar, ook gij
hebt het ondervonden
,/Ilet is mij, als was hier het tehuis voor den
moeden zwerver," riep George met schitterende
oogen, //als omsloot deze kleine ruimte al het geluk,
al het goede, waarnaar mijn hart sedert lange,
lange jaren heeft gesmacht, en mij nu te moeten
losscheuren van dit tehuis misschien om het
nooit weer te zien dat valt mij zoo zwaar, zoo
zwaar
Hij wendde zich af, als moest hij voor de beide
vrouwen zijn diepe ontroering verbergen. Vriendelijk
trad moeder Anna op hem toe, met moederlijke
liefde legde zij haar hand op den schouder van den
jongen krijgsman.
//Met Gods hulp is deze dag nog verre of,'
een schaduw van bezorgdheid gleed over haar fijn
besneden gelaat, „zal er andermaal worden storm
geloopen //Ge zwijgt, George, ge zijt ontroerd
Uw komen is het een afscheid
te zetten. Oumiddelijk toegeschoten hulp voorkwam
gelukkig ernstige onheilen, zoodat het Prinsesje, dat
een oogenblik natuurlijk angstig was, weinige uren
ater 9 uur in den avond in een gesloten
lofrijtuig, vergezeld van een kamerheer en een
lofdame, naar de woning van mevrouw Van Lennep
op de Koniuginnegracht reed, waar zij zich in het
afsteken van het vuurwerk verlustigde. Op weg
daarheen werd het Prinsesje in het Voorhout levendig
toegejuicht en begroet met het »Wilhelmus."
Bij het Magdalenahuis te Zetten zal eerlang
een gesticht verrijzen voor kinderen, voor wie nergens
anders eene toe vlucht te vinden is. Voor dit
underhuis rekent men f 8000 noodig te hebben.
leeds werd daarvoor ontvangen van N. N. f 1000,
van A. A. L. 300, van M. f 100 en eenige
deinere giften.
Kinderen, die mismaakt zijn geboren of gebukt
gaan onder lichamelijk lijden enz., zullen in dit huis
plaatsing kunnen vinden.
Voor de weesinrichting te Neerbosch is, naar
men verneemt, in 25 jaren tijds, de aanzienlijke
som van anderhalf millioen gulden bijna, aan giften
en legateu ontvangen.
De stoere Friezen verdrijven de .Duitschers!
Nu het bekend is geworden, dat ook flinke,
goedgebouwde jongens plaatsing kunnen viuden,
ook al zijn ze niet met de haringvisscherij bekend,
om zich te lateu aanmonsteren voor de bemanning
der hariugvloot, voelen vele Friezen zich daartoe
aangetrokken. Reeds ten vorige jare lieten zich
eukelen aanmonsteren voor de haringvloot te Vlaar-
dingen en dit voorbeeld zal waarschijnlijk door
zeer velen worden gevolgd, daar volgens verklaring
van hen, die dit eerst beproefden de verdiensteu
goed waren.
Bij gebrek aan een voldoend getal Nederlanders
vonden tot heden jaarlijks vele Duitschers op die
vloot plaatsing.
Wij lezen in het Mail-overzicht van den
Java-Bode
Van Atjeh kwam geen goede tijding; den 8steB
Januari seinde de Gouverneur, dat een transport
gaande van de post Lambaroe naar de vooruitge-
schoven post Siroen, welke beide posten niet door
een trambaan, maar alleen door een verharden weg
zijn verbonden, door den vijand was overvallen, bij
welke gelegenheid aan onze zijde drie dooden vielen
en drie man gewond werden, terwijl de Atjehers
ook drie dooden verloren en vijf gewondeu en een
hunner in onze handen viel. Of de aanslag van
den vijand al dan niet gelukt is, valt uit het
bericht niet op te makenwaarschijnlijk is hij
afgeslageu, maar dan met een verlies aan onze zijde,
dat op zich zelf reeds betrekkelijk groot is en
slechts weinig door dat van de Atjehers wordt
overtroffen.
//Is niet ieder soldaat in het veld, die een
vriendelijk tehuis verlaat, misschien een scheidende,
dien men nimmer wederziet?" vroeg George. Reeds
het volgende oogenblik kan hem roepen, om zijn
plicht te vervullen. Neemt aan, dat dit met mij
het geval is, neemt aan, dat ik ben gekomen, om
voor den laatsten keer met een breeden liefdeblik
te omvatten, wat mij zoo lief, zoo dierbaar is ge
worden Vergunt mij, het geluk van het oogenblik
te genieten, en als wij aan de toekomst denken,
dan zij ze een vriendelijke godin in rooskleurig
gewaad, met den krans van den roern, waarnaar
mijn ziel dorst, in de hoog opgeheven hand!"
,/De lauwer zal u kroonen," riep Ilga met geest-
drift, ,/ge zijt te goed, te edel, om spoorloos te
verdwijnen in de groote menigte. De dag zal komen,
waarop uw naam
wMijn naam Scherts en weemoed lag in
George's toon. //Wie geeft mij een naam? Zelfs
niet de roem. Ik ben de eenentwintigste, een
nummer, niets meer."
,/Welk vader zou niet trotsch zijn, u zijn zoon,
den drager van zijn naam, te noemen sprak
moeder Anna met overtuiging.
z/Ik deed afstand van iederen naam, mocht ik
den uwen voeren," was het liefdevolle antwoord,
/mocht ik u mijn moeder noemen, mijn moeder
o heerlijk, nooit gekend woord."
Mij n naam?" Een smartelijke trek werd zicht-
baar op moeder Auna's gelaat. //Mijn naam ik
TER VEIZE\S(IIE COIRMT.