Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. B E K E N D M A K I N G. No. 2016. Woensdag 10 September 1884. 24e Jaargang. Openbare besteding Binnenland. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Yoor Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^. Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADVERTENTlEN: Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kac zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prijs. »it blad verschijnt Oinsdai- en Vrijdagavond bij deu nitgcver P. J. V A SI DE S A SI D E te Ter Kenzen. Ten gemeente-raadhuize, Dinsdag 10 dezer, 's morgens 11 uur, van het doen van herstellingen aan het gemeentehuis en eenige andere kleine werken, overeenkomstig de aldaar ter lezing liggende voor- waarden en verder te verkrijgen inlicktingen. Aanwijzing in loco op Doiulerdag 11 te voreu, 's morgens tusschen 10 en 12 uur. Ter Neuzen, 4 September 1884. Burgemeester en Wethouders aldaar, J. A. VAN BOVEN, Burgemeester. J. DIELEMAN, Secretaris. Jr*olitieli Overzicht. De laatste berichten uit China bewijzen, dat de Fransche regeering zich deerlijk vergist heeft, wan- neer zij meende, dat met een enkelen beslissenden slag het conflict zou kunnen worden geeindigd en dat de Tsung-li-Yamen voor de onbetwistbare overmacht zou bukken. China antwoordt met een prijs te stellen op het hoofd van iederen Fransch- man. Een barbaarsch middel voorzeker, maar hebben de Westersche natien ooit gelegenheid ge- geven den Chineezen een hoog denkbeeld te doen opvatten van hare liefderijkheid Een Gladstone mag der Schotten duizendmaal voorpraten //Wij moeten anderen behandelen zooals wij zelf wenschen behandeld te worden/' het bombardement van Alexandria ligt te versch in het geheugen om met overtuigd te zijn, dat er ook bij Christennatieu een hemelsbreed verschil ligt tusschen zeggen en doen. Het volk van Keizer Wilhelm zit al druk in den verkiezingsstrijd, de liberalen, de conservatieven, de sociaal—democraten met al hunne meer of min der geavanceerde fractien stellen hunne candidaten, in wie iedere partij voor zich haar heil zoekt. De oude Bittenfeld kan echter niet mee doen, de ge- neraal-veldmaarschalk heeft voor goed zijn staf neergelegd, na cen leeftijd van 88jaren. In 1813 nam hij deel aan den vrijheidsoorlog en maakte den slag bij Leipzig mede; tegen Denemarken streed hij als bevelhebber van een legerkorps en maakte den gevaarlijken overtocht naar Alsen mede, vocht in 1866 tegen Oostenrijk, doch was wegens ver- zwakte gezondheid niet te velde tegen Frankrijk. De oude Keizer zelf schijnt onverslijtbaar, hij vierde op 2 September nog het Sedanfeest ter 15) FEUILLETQN. CliCI LI A. (Slot.) Cecilia begon te weenen en zeide: ,/Dacht hij misschien, dat hij door zijn zending de herinnering aan zijn misdaad kon uitwisschen P" //P?. ge- voelde nu dat, hoe hevig hij ook worstelue om zich eigen achting en achting van anderen te ver- zekeren, zijn leven toch altijd beheerscht werd voor het oogenblik, waarin hij zich aan een misdaad schuldig gemaakt had. De les, die gij hem gaaft, was hard; maar zij maakte hem vastberaden, be- zonnen en gestreng voor hem zelf en ook liard- vochtig voor de wereld, zoodat hij een menschenhater werd, zelfs tegenover het eenige wezeu, dat hij bewonderde, hoewel hij het haast niet kende en dat hij beminde. Hij wilde haar uit zijn hart rukken, u, Cecilia.-" Zij sidderde en riep vol angst: Armed, bevrijd mij van elke betrekking met dat mensch; ik smeek het u af om mijnentwil, om uwentwil. Waaroin heb ik het verdieud, dat hij mij mede- sleurde in zijn misdaad, dat hij mij deelgenoote maakte van zijn leven, van zijn verzoening? Ik wil en ik kan de schuld niet zijn, dat hij de mensch- heid haat; ik wil zijn naam niet meer hooren; ik wil voor zijn loopbaan geen struikelblok meer wezen. Gij deedt uw plichtmijn brief is beant- woord. Hij wil, omdat ik hem afwees, niets van mij aannemenhij wil door mij niet, maar door gedachtenis aan Frankrijks diepste vernedering, zeker niet erg bevordelijk om den nationalen haat tusschen de beide volken uit te wisschen. Waarom niet liever feest gevierd op 12 Januari, den dag waarop in 1871 Koning Wilhelm de Keizerskroon uit de handen der Duitsche vorsten aannam? Frankrijk doet toch beter met in deze dagen van droevige herinneringen de mannen te eeren, die in den wanhopigen strijd door hun heldhaftig verzet en hun kloek beleid het vaderland voor nog grooter rampen bewaardenDenfer Rochereau den verdediger van Belfort, en Thiers, die deze grensvesting voor Frankrijk wist te behouden. Duizenden Elzassers, die nog niet gegermaniseerd zijn, waren bij het feest te Belfort tegenwoordig onder wie geen Manteufel natuurlijk, die alle moeite aanwendt om van een verfranschte Duitscher een Pruis te maken. Hoe groen de erfvijanden tegenwoordig ook mogen wezen, ze schijnen er van weerszijden toch niet van te houden om mekaar al te familair in de kaart te loeren. Duitschland vangt de Fransche spionnen en Frankrijk heeft een Duitsche gesnapt, die wat al te openlijk de vrijheid nam om de verdedigings-werken in het departementen der Zee- Alpen op papier te brengen. Men heeft den teekenaar natuurlijk geannexeerd. De poging van Gladstone om aan te toonen, dat hij in de Egyptische kwestie zich aan het „eenvoudig voorschrift, aan de hoogste bron ont- leend," n.l.„trachten wij ons tegenover iedereen te gedragen, zooals wij wenschen, dat hij zich tegenover ons gedragen zou/' heeft gehouden, is totaal misluktwant de politiek, die zooveel ellende over het Nijlland heeft gebracht, zou zelfs dan niet te rechtvaardigen zijn, wanneer zij een middel ware geweest, om het heiligste doel te bereiken. Voor deu tocht naar Khartoem zijn 800 booten besteld van 32 voet lang en 7 voet breed. Onder de banken wordt voor 100 dagen voorraad ge- borgen voor twee matrozen en 10 soldaten per boot. Gisteren moest alles gereed zijn en dan... den Nijl op I Volgens een Duitsch blad heeft generaal Gordon de stad Shendy, aan den Nijl tusschen Karthoem en Berber gelegen, ge- bombardeerd en ingenomen, en er in naam van deu Khedive, eene nieuwe regeering aangesteld. Wolseley is door den Khedive zijn paleis te Cairo aangeboden en de generaal heeft het beleefde aaubod niet afgeslagen. Eene welkome ontvangst, misschien hartelijker dan die van Ruslands Czaar te Warschau. Bij onze zuidelijke buren is het onrustig, de onderwijswet der clericalen is aangenomen en even- eens het outwerp tot herstel der diplomatieke be- trekkingen met het Vatikaan, maar de verdeeldheid onder de inwoners te grooter, tot onuitsprekelijk nadeel van Belgie's moreele en financieele belangen, eigen kracht worden wat hij is en wat hij kan in de wereld. Hij wil de minste niet wezen; hij wil zelfs geen dank fluisteren of stamelen tegenover haar, die hem eenmaal in het stof heeft gezien. Dat is mannelijke hoograoeddat is de hoogmoed van een hart, dat verzoening zoekt, van een hoog- moedig hart. Zijn noodlot ligt nu eenmaal iu uwe handen, maar dat beteekent niets als gij zijn spookbeeld uit mijn geest kunt bannen, want het verduistert mij elken zonnestraal, die mij door uw tegenwoordigheid wordt gebracht." „Gedane zaken nemen geen keer en de zondaar kan nooit met zichzelf tevreden zijn. Hoe kan hij het dan met u zijn?" vroeg de jonkman. Welnu riep Cecilia, „dan wil ik het spookbeeld met mijn eigen oogen zien, opdat ik het geheimzinnig raadsel moge oplossen. Laat hem kloekmoedig en open- hartig komen, opdat wij elkander mogen verstaan. Dat wilt gij immersHij staat voor u zei Armed bedaard. Cecilia werd doodsbleek en wankelde, maar weldra keek zij vroolijk. De angst, die haar leven had veronaangenaamd, was immers verdwenen; alles, wat haar had bedrukt, was haar ontnomen en jubelend riep zijArmed!" terwijl zij hem weenend omhelsde. Nu stonden zij lang naast elkander, hand in hand en hoewel zij elkander veel te zeggen en te verklaren hadden, toch kwam er geen woord over hunne lippen. Een oogenblik had alles opgelost: Den tweestrijd in haar hart en zijn lang geleden bedreven schuld. Wat een worsteling tijdens een half leven niet ge- een ramp, erger in gevolgen dan de cholera, die zich nog gelukkig alleen tot de zuidelijke Euro- peesche landstreken bepaalt en, dank zij de heilzame voorbehoedingsmiddelen, zich niet erg uitbreidt. Volgens het Haagsche Dagbl. zal de Koning, wegens het nog zoo kort geleden plaats gehad hebbend overlijden van den Prins van Oranje, de zitting der Staten-Generaal niet in persoon openen. De opening zal nu door het Kabinet, als commissie daartoe door Z. M. gedelegeerd geschieden, en het openingswoord zal door den Minister van binnenl. zaken worden uitgesproken. Naar men verneemt, kan het antwoord van den Radjah van Tenom morgen den 10 dszer bij het Nederlandsch gouvernement bekend zijn. Hare Keiz. Hoogh. de Groot-Hertogin Marie Paulone van Rusland met groot gevolg, is in het Amstel-Hotel afgestapt. Zaterdag maakte H. K. H. met het hooge gezelschap een tochtje door de stad met den gondel, die sedert eenige dagen voor het Amstel—Hotel ligt. H. K. H. is voornemens spoedig te vertrekken en den 20 Sept. terug te keeren, om zich onder behandeling te stellen van Dr. Mezger. Daar het Amstel-Hotel echter dan geene gelegenheid zal aanbieden, om H. K. H. te logeren, zijn in een ander hotel hier ter stede appartementen voor H. K. H. besteld. Men maakt in het Amstel-Hotel groote toebe- reidselen tot ontvangst van Z. K. H. den Grootvorst Michael, oom van den Czaar, die tegen het midden dezer maand een groot getal Kamers, iu gereedheid laat brengen, en voornemens is, geruimen tijd in het Amstel-Hotel te vertoeven. De Maatschappij tot bevordering van ooft- en tuinbouw in het kanton Oostburg zal te Znidzande van 27 tot 29 September een tentoonstelling houden van bloemen, ooft en groenten. Den 27 zal de algemeene vergadering van de leden gehouden worden. Zondag den 28 zal het muziekgezelschap //Veronica," bijgestaan door eenige andere gezel- schappen, een muziekuitvoering geven. Met een vuurwerk wordt het feest besloten. De politie te Amsterdam heeft, op aan- drang van het Geneeskundig Staatstoezicht, iu den laatsten tijd in de winkels van geexamineerde drogisten, maar vooral in die van hen welke zonder bevoegdheid zich ^drogisten" noemen, ernstig onderzoek gedaan naar den onwettigen verkoop, die op geen geringe schaal plaats heeft. Er zijn vervolgingen ingesteld. De stationchef te Kruiningen is Vrijdag levenloos opgehaald uit eene sloot nabij het station. kunnen had, volvoerde de liefde in een oogenblik. Angstig en verlegen had de weduwe gewacht, want zij was ook in het geheim betrokken. Zij had naar den onbekenden officier uit Napels, die den naam van haar Zwitsersche verwanten droeg, onderzocht en vernomen dat hij een Duitscher was, die door een ongeluk afhankelijk was geworden van de zuster zijner moeder, een Zwitsersche. Door zijn onberispelijk gedrag, door zijn braafheid en zijn vlijt had hij zoodanig het vertrouwen van zijn tante gewonnen, dat zij voor hem een officiers- plaats in een Zwitsersch regiment te Napels kocht, waar hij zich ook de algemeene achting verwierf. Dat was alles wat de weduwe wist. In 1848 verliet hij Napels en ging hij onder zijn vader- lijken naam met goede aanbevelingen over in het Oosteurijksch leger, waarin hij onder Radetzky met onderscheiding en groote dapperheid diende, zoodat hij gedecoreerd en onder de beste officieren genoemd werd en geeerd. Eerst toen kreeg de weduwe een brief van hem, waarin hij haar, zijn bloedverwa^te, verzocht of zij hem geen tijding aangaande Cecilia kon geven. Dit gaf aanleiding tot verdere correspondentie en eindeiijk tot den brief, die zijn aankomst meldde. De goede weduwe wist waarlijk niet of zij door haar geheimzinnig- lieid zich niet schuldig maakte aan misbruik van ver trouwen en angstig verwachtte zij den uitslag van dit weerzien. Zij wachtte lang, voor haar onge- duldig hart veel te lang, want men was haar vergeten. Eindeiijk kon zij het niet meeruithou- Naar de Zaand. Ct. verneemt, is dezer dagen in een der weeshuizen te Zaandam het volgende voorgevallen De weesmoeder had des avonds een zekere hoeveelheid arsenicum ingenomen. Des nachts evenwel schijnt zij van haar voornemen tot zelfmoord te zijn teruggekomenten minste zij gaf te kennen, dat zij vergift had ingenomen. Hierop werd in allerijl een geneesheer ontboden, die door middel van de maagpomp het ingenomen vergift verwijderde. De weesmoeder zegt tot haar wanhopige daad te zijn gekomen, omdat zij haar man, den wees- vader, verdacht van ongeoorloofde verstandhouding met een der weesmeisjes. De weesvader trachtte daarop mede in wanhoop een einde aan zijn leven te maken en weiidde eene poging aan om zich met een mes den hals af te snijden, waarin hij echter bijtijds verhinderd werd^ V olgens information moet er evenwel voor de verdenking van de weesmoeder ten aanzien van haar man geen redelijke grond bestaan. Tengevolge van het gebeurde is intusschen de positie van vader en moeder in het weeshuis on- houdbaar geworden, en hebben de regenten moeten besluiten beiden te ontslaan. De omvangrijke instructie in zake de Leidsche giftmengster is geeindigd. Het lijvige dossier is in handen van het openbaar Ministerie bij het gerechtshof te 's Hage. Men schrijft aan de N. R. Ct: Niettegenstaande het verbod van artikel 63 B. Wwas en is het een liefhebberij bij vele Zeeuw- sche familien, om een tweeden geslachtsnaam bij den haren te voegen. Sommigen kiezen daar toe den naam der moeder, en op die wijze zijn ontstaan de geslachtsnamen van Fransen van de Putte, De Laat de Kanter, Hemerijk Tak, Saaymans \ader, an de Kruysse Pilaar, enz. Anderen voeren den laatsten voomaam als ge slachtsnaam in, en zoo ontstonden Wolfaert van Calmthout, Elzevier Stokmans, Fabery de Jonge, Peman Kakebeeke, enz. De autoriteiten schijnen aan deze ongeoorloofde handelingen geen perk te stellen of gesteld te hebben. Toch blijkt, dat er nu de aandacht op gevestigd is. Dat onder- vinden de twee zoons van den commissaris van politie te Goes. Deze laatste, de heer Van den Bussche, ontving bij zijn geboorte de voor- namen van Jan Cornelis Dominicus enbezigdeden laatsten voomaam als geslachtsnaam. Zoo ook deden zijn zonen, waarvan de oudste thans adjunct— inspecteur van politie te Rotterdam is, terwijl de jongste weldra als officier van gezondheid naar Indie zal vertrekken. Beiden stonden in de re gisters van de uationale militie ingeschreven als Dominicus van den Bussche, maar bij de aanvrage om een bewijs van voldoening aan hun verplich- den en zacht trad zij Cecilia's kamer binnen. Onmiddelijk zag zij hoe de zaken stonden en nu was zij tevreden en gerust, trotsch op haar kop- pelarij, gelukkig, omdat zij de hand in het spel had gehad, zoodat haar een stroom van loftuitingen op neef Armed ontsnapte. De jonkman wilde haar doen zwijgen, maar Cecilia duldde dat niet. Zij was zalig aan de zijde van haar minnaar en vemam nu zijn geheele manier van leven, tot welke zij de geheime drijfveer was geweest. Zij fluisterde z/Waarom spraakt ge bij ons afscheid in de golf van Napels het woord niet, dat reeds toen alle raadsels had kunnen oplossen." Omdat ik u beminde," antwoordde hij, /omdat mij de wegtotr(je uw hart niet gebaand moest worden uit dankbaarheid wegens het toeval, dat mij tot uw levensredder maakte. Gij moest mij leeren achten, vdor ge mij bemindet. lndien ge mij toen uw neiging niet openhartig had bekend, dan zou ik mij zelf toen reeds verraden hebben." //Maar waarom weest ge mij terug," vroeg zij blozend, rtoen ik groot- moeders hardvochtigheid wilde vergoeden V raag mij dat nietriep hij. //Uw grootmoe- digheid kan mij niet helpenuw liefde alleen kan mij zuiveren en redden en ik beschouwde mij die nog niet waardig." ,/Meent gij ze nu waardig te wezen, hoogmoedige vroeg Cecilia glimlachend. Ja" antwoordde hij, ,/dat weet ik, omdat gij, Cecilia, een onwaardige niet kunt beminnen." EINDE. TER \EIZE\SCHE (A1RAVT P**—a—fcA,

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1884 | | pagina 1