Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
B E K E N D M A K I N G.
No. 2016.
Woensdag 10 September 1884.
24e Jaargang.
Openbare besteding
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Yoor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kac zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
»it blad verschijnt Oinsdai- en Vrijdagavond bij deu nitgcver P. J. V A SI DE S A SI D E te Ter Kenzen.
Ten gemeente-raadhuize, Dinsdag 10 dezer,
's morgens 11 uur,
van het doen van herstellingen
aan het gemeentehuis en eenige
andere kleine werken,
overeenkomstig de aldaar ter lezing liggende voor-
waarden en verder te verkrijgen inlicktingen.
Aanwijzing in loco op Doiulerdag 11 te voreu,
's morgens tusschen 10 en 12 uur.
Ter Neuzen, 4 September 1884.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Jr*olitieli Overzicht.
De laatste berichten uit China bewijzen, dat de
Fransche regeering zich deerlijk vergist heeft, wan-
neer zij meende, dat met een enkelen beslissenden
slag het conflict zou kunnen worden geeindigd en
dat de Tsung-li-Yamen voor de onbetwistbare
overmacht zou bukken. China antwoordt met een
prijs te stellen op het hoofd van iederen Fransch-
man. Een barbaarsch middel voorzeker, maar
hebben de Westersche natien ooit gelegenheid ge-
geven den Chineezen een hoog denkbeeld te doen
opvatten van hare liefderijkheid Een Gladstone
mag der Schotten duizendmaal voorpraten //Wij
moeten anderen behandelen zooals wij zelf wenschen
behandeld te worden/' het bombardement van
Alexandria ligt te versch in het geheugen om met
overtuigd te zijn, dat er ook bij Christennatieu
een hemelsbreed verschil ligt tusschen zeggen
en doen.
Het volk van Keizer Wilhelm zit al druk in
den verkiezingsstrijd, de liberalen, de conservatieven,
de sociaal—democraten met al hunne meer of min
der geavanceerde fractien stellen hunne candidaten,
in wie iedere partij voor zich haar heil zoekt. De
oude Bittenfeld kan echter niet mee doen, de ge-
neraal-veldmaarschalk heeft voor goed zijn staf
neergelegd, na cen leeftijd van 88jaren. In 1813
nam hij deel aan den vrijheidsoorlog en maakte
den slag bij Leipzig mede; tegen Denemarken streed
hij als bevelhebber van een legerkorps en maakte
den gevaarlijken overtocht naar Alsen mede, vocht
in 1866 tegen Oostenrijk, doch was wegens ver-
zwakte gezondheid niet te velde tegen Frankrijk.
De oude Keizer zelf schijnt onverslijtbaar, hij
vierde op 2 September nog het Sedanfeest ter
15)
FEUILLETQN.
CliCI LI A.
(Slot.)
Cecilia begon te weenen en zeide: ,/Dacht hij
misschien, dat hij door zijn zending de herinnering
aan zijn misdaad kon uitwisschen P" //P?. ge-
voelde nu dat, hoe hevig hij ook worstelue om
zich eigen achting en achting van anderen te ver-
zekeren, zijn leven toch altijd beheerscht werd voor
het oogenblik, waarin hij zich aan een misdaad
schuldig gemaakt had. De les, die gij hem gaaft,
was hard; maar zij maakte hem vastberaden, be-
zonnen en gestreng voor hem zelf en ook liard-
vochtig voor de wereld, zoodat hij een menschenhater
werd, zelfs tegenover het eenige wezeu, dat hij
bewonderde, hoewel hij het haast niet kende en dat
hij beminde. Hij wilde haar uit zijn hart rukken, u,
Cecilia.-" Zij sidderde en riep vol angst: Armed,
bevrijd mij van elke betrekking met dat mensch;
ik smeek het u af om mijnentwil, om uwentwil.
Waaroin heb ik het verdieud, dat hij mij mede-
sleurde in zijn misdaad, dat hij mij deelgenoote
maakte van zijn leven, van zijn verzoening? Ik
wil en ik kan de schuld niet zijn, dat hij de mensch-
heid haat; ik wil zijn naam niet meer hooren;
ik wil voor zijn loopbaan geen struikelblok meer
wezen. Gij deedt uw plichtmijn brief is beant-
woord. Hij wil, omdat ik hem afwees, niets van
mij aannemenhij wil door mij niet, maar door
gedachtenis aan Frankrijks diepste vernedering,
zeker niet erg bevordelijk om den nationalen haat
tusschen de beide volken uit te wisschen. Waarom
niet liever feest gevierd op 12 Januari, den dag
waarop in 1871 Koning Wilhelm de Keizerskroon
uit de handen der Duitsche vorsten aannam?
Frankrijk doet toch beter met in deze dagen
van droevige herinneringen de mannen te eeren,
die in den wanhopigen strijd door hun heldhaftig
verzet en hun kloek beleid het vaderland voor
nog grooter rampen bewaardenDenfer Rochereau
den verdediger van Belfort, en Thiers, die deze
grensvesting voor Frankrijk wist te behouden.
Duizenden Elzassers, die nog niet gegermaniseerd
zijn, waren bij het feest te Belfort tegenwoordig
onder wie geen Manteufel natuurlijk, die alle moeite
aanwendt om van een verfranschte Duitscher een
Pruis te maken.
Hoe groen de erfvijanden tegenwoordig ook
mogen wezen, ze schijnen er van weerszijden toch
niet van te houden om mekaar al te familair in
de kaart te loeren. Duitschland vangt de Fransche
spionnen en Frankrijk heeft een Duitsche gesnapt,
die wat al te openlijk de vrijheid nam om de
verdedigings-werken in het departementen der Zee-
Alpen op papier te brengen. Men heeft den
teekenaar natuurlijk geannexeerd.
De poging van Gladstone om aan te toonen,
dat hij in de Egyptische kwestie zich aan het
„eenvoudig voorschrift, aan de hoogste bron ont-
leend," n.l.„trachten wij ons tegenover iedereen
te gedragen, zooals wij wenschen, dat hij zich
tegenover ons gedragen zou/' heeft gehouden, is
totaal misluktwant de politiek, die zooveel ellende
over het Nijlland heeft gebracht, zou zelfs dan
niet te rechtvaardigen zijn, wanneer zij een middel
ware geweest, om het heiligste doel te bereiken.
Voor deu tocht naar Khartoem zijn 800 booten
besteld van 32 voet lang en 7 voet breed. Onder
de banken wordt voor 100 dagen voorraad ge-
borgen voor twee matrozen en 10 soldaten per
boot. Gisteren moest alles gereed zijn en
dan... den Nijl op I Volgens een Duitsch blad
heeft generaal Gordon de stad Shendy, aan den
Nijl tusschen Karthoem en Berber gelegen, ge-
bombardeerd en ingenomen, en er in naam van
deu Khedive, eene nieuwe regeering aangesteld.
Wolseley is door den Khedive zijn paleis te Cairo
aangeboden en de generaal heeft het beleefde aaubod
niet afgeslagen. Eene welkome ontvangst, misschien
hartelijker dan die van Ruslands Czaar te Warschau.
Bij onze zuidelijke buren is het onrustig, de
onderwijswet der clericalen is aangenomen en even-
eens het outwerp tot herstel der diplomatieke be-
trekkingen met het Vatikaan, maar de verdeeldheid
onder de inwoners te grooter, tot onuitsprekelijk
nadeel van Belgie's moreele en financieele belangen,
eigen kracht worden wat hij is en wat hij kan in
de wereld. Hij wil de minste niet wezen; hij wil
zelfs geen dank fluisteren of stamelen tegenover
haar, die hem eenmaal in het stof heeft gezien.
Dat is mannelijke hoograoeddat is de hoogmoed
van een hart, dat verzoening zoekt, van een hoog-
moedig hart. Zijn noodlot ligt nu eenmaal iu
uwe handen, maar dat beteekent niets als gij zijn
spookbeeld uit mijn geest kunt bannen, want
het verduistert mij elken zonnestraal, die mij door
uw tegenwoordigheid wordt gebracht." „Gedane
zaken nemen geen keer en de zondaar kan nooit
met zichzelf tevreden zijn. Hoe kan hij het dan
met u zijn?" vroeg de jonkman. Welnu
riep Cecilia, „dan wil ik het spookbeeld met mijn
eigen oogen zien, opdat ik het geheimzinnig raadsel
moge oplossen. Laat hem kloekmoedig en open-
hartig komen, opdat wij elkander mogen verstaan.
Dat wilt gij immersHij staat voor u
zei Armed bedaard. Cecilia werd doodsbleek en
wankelde, maar weldra keek zij vroolijk. De
angst, die haar leven had veronaangenaamd, was
immers verdwenen; alles, wat haar had bedrukt,
was haar ontnomen en jubelend riep zijArmed!"
terwijl zij hem weenend omhelsde. Nu stonden
zij lang naast elkander, hand in hand en hoewel
zij elkander veel te zeggen en te verklaren hadden,
toch kwam er geen woord over hunne lippen. Een
oogenblik had alles opgelost: Den tweestrijd in
haar hart en zijn lang geleden bedreven schuld.
Wat een worsteling tijdens een half leven niet ge-
een ramp, erger in gevolgen dan de cholera, die
zich nog gelukkig alleen tot de zuidelijke Euro-
peesche landstreken bepaalt en, dank zij de heilzame
voorbehoedingsmiddelen, zich niet erg uitbreidt.
Volgens het Haagsche Dagbl. zal de Koning,
wegens het nog zoo kort geleden plaats gehad
hebbend overlijden van den Prins van Oranje, de
zitting der Staten-Generaal niet in persoon openen.
De opening zal nu door het Kabinet, als commissie
daartoe door Z. M. gedelegeerd geschieden, en het
openingswoord zal door den Minister van binnenl.
zaken worden uitgesproken.
Naar men verneemt, kan het antwoord van
den Radjah van Tenom morgen den 10 dszer bij
het Nederlandsch gouvernement bekend zijn.
Hare Keiz. Hoogh. de Groot-Hertogin Marie
Paulone van Rusland met groot gevolg, is in het
Amstel-Hotel afgestapt. Zaterdag maakte H. K. H.
met het hooge gezelschap een tochtje door de stad
met den gondel, die sedert eenige dagen voor het
Amstel—Hotel ligt. H. K. H. is voornemens
spoedig te vertrekken en den 20 Sept. terug te
keeren, om zich onder behandeling te stellen van
Dr. Mezger. Daar het Amstel-Hotel echter dan
geene gelegenheid zal aanbieden, om H. K. H.
te logeren, zijn in een ander hotel hier ter stede
appartementen voor H. K. H. besteld.
Men maakt in het Amstel-Hotel groote toebe-
reidselen tot ontvangst van Z. K. H. den Grootvorst
Michael, oom van den Czaar, die tegen het midden
dezer maand een groot getal Kamers, iu gereedheid
laat brengen, en voornemens is, geruimen tijd in
het Amstel-Hotel te vertoeven.
De Maatschappij tot bevordering van ooft-
en tuinbouw in het kanton Oostburg zal te Znidzande
van 27 tot 29 September een tentoonstelling houden
van bloemen, ooft en groenten. Den 27 zal de
algemeene vergadering van de leden gehouden
worden. Zondag den 28 zal het muziekgezelschap
//Veronica," bijgestaan door eenige andere gezel-
schappen, een muziekuitvoering geven. Met een
vuurwerk wordt het feest besloten.
De politie te Amsterdam heeft, op aan-
drang van het Geneeskundig Staatstoezicht, iu den
laatsten tijd in de winkels van geexamineerde
drogisten, maar vooral in die van hen welke
zonder bevoegdheid zich ^drogisten" noemen,
ernstig onderzoek gedaan naar den onwettigen
verkoop, die op geen geringe schaal plaats heeft.
Er zijn vervolgingen ingesteld.
De stationchef te Kruiningen is Vrijdag
levenloos opgehaald uit eene sloot nabij het station.
kunnen had, volvoerde de liefde in een oogenblik.
Angstig en verlegen had de weduwe gewacht, want
zij was ook in het geheim betrokken. Zij had naar
den onbekenden officier uit Napels, die den naam
van haar Zwitsersche verwanten droeg, onderzocht
en vernomen dat hij een Duitscher was, die door
een ongeluk afhankelijk was geworden van de
zuster zijner moeder, een Zwitsersche. Door zijn
onberispelijk gedrag, door zijn braafheid en zijn
vlijt had hij zoodanig het vertrouwen van zijn
tante gewonnen, dat zij voor hem een officiers-
plaats in een Zwitsersch regiment te Napels kocht,
waar hij zich ook de algemeene achting verwierf.
Dat was alles wat de weduwe wist. In 1848
verliet hij Napels en ging hij onder zijn vader-
lijken naam met goede aanbevelingen over in het
Oosteurijksch leger, waarin hij onder Radetzky
met onderscheiding en groote dapperheid diende,
zoodat hij gedecoreerd en onder de beste officieren
genoemd werd en geeerd. Eerst toen kreeg de
weduwe een brief van hem, waarin hij haar, zijn
bloedverwa^te, verzocht of zij hem geen tijding
aangaande Cecilia kon geven. Dit gaf aanleiding
tot verdere correspondentie en eindeiijk tot den
brief, die zijn aankomst meldde. De goede weduwe
wist waarlijk niet of zij door haar geheimzinnig-
lieid zich niet schuldig maakte aan misbruik van ver
trouwen en angstig verwachtte zij den uitslag van
dit weerzien. Zij wachtte lang, voor haar onge-
duldig hart veel te lang, want men was haar
vergeten. Eindeiijk kon zij het niet meeruithou-
Naar de Zaand. Ct. verneemt, is dezer dagen
in een der weeshuizen te Zaandam het volgende
voorgevallen
De weesmoeder had des avonds een zekere
hoeveelheid arsenicum ingenomen. Des nachts
evenwel schijnt zij van haar voornemen tot zelfmoord
te zijn teruggekomenten minste zij gaf te kennen,
dat zij vergift had ingenomen. Hierop werd in
allerijl een geneesheer ontboden, die door middel
van de maagpomp het ingenomen vergift verwijderde.
De weesmoeder zegt tot haar wanhopige daad
te zijn gekomen, omdat zij haar man, den wees-
vader, verdacht van ongeoorloofde verstandhouding
met een der weesmeisjes.
De weesvader trachtte daarop mede in wanhoop
een einde aan zijn leven te maken en weiidde eene
poging aan om zich met een mes den hals af te
snijden, waarin hij echter bijtijds verhinderd werd^
V olgens information moet er evenwel voor de
verdenking van de weesmoeder ten aanzien van
haar man geen redelijke grond bestaan.
Tengevolge van het gebeurde is intusschen de
positie van vader en moeder in het weeshuis on-
houdbaar geworden, en hebben de regenten moeten
besluiten beiden te ontslaan.
De omvangrijke instructie in zake de Leidsche
giftmengster is geeindigd. Het lijvige dossier is
in handen van het openbaar Ministerie bij het
gerechtshof te 's Hage.
Men schrijft aan de N. R. Ct:
Niettegenstaande het verbod van artikel 63 B.
Wwas en is het een liefhebberij bij vele Zeeuw-
sche familien, om een tweeden geslachtsnaam
bij den haren te voegen. Sommigen kiezen daar
toe den naam der moeder, en op die wijze
zijn ontstaan de geslachtsnamen van Fransen van
de Putte, De Laat de Kanter, Hemerijk Tak,
Saaymans \ader, an de Kruysse Pilaar, enz.
Anderen voeren den laatsten voomaam als ge
slachtsnaam in, en zoo ontstonden Wolfaert van
Calmthout, Elzevier Stokmans, Fabery de Jonge,
Peman Kakebeeke, enz. De autoriteiten schijnen
aan deze ongeoorloofde handelingen geen perk
te stellen of gesteld te hebben. Toch blijkt, dat
er nu de aandacht op gevestigd is. Dat onder-
vinden de twee zoons van den commissaris
van politie te Goes. Deze laatste, de heer Van
den Bussche, ontving bij zijn geboorte de voor-
namen van Jan Cornelis Dominicus enbezigdeden
laatsten voomaam als geslachtsnaam. Zoo ook
deden zijn zonen, waarvan de oudste thans adjunct—
inspecteur van politie te Rotterdam is, terwijl de
jongste weldra als officier van gezondheid naar
Indie zal vertrekken. Beiden stonden in de re
gisters van de uationale militie ingeschreven als
Dominicus van den Bussche, maar bij de aanvrage
om een bewijs van voldoening aan hun verplich-
den en zacht trad zij Cecilia's kamer binnen.
Onmiddelijk zag zij hoe de zaken stonden en nu
was zij tevreden en gerust, trotsch op haar kop-
pelarij, gelukkig, omdat zij de hand in het spel
had gehad, zoodat haar een stroom van loftuitingen
op neef Armed ontsnapte. De jonkman wilde haar
doen zwijgen, maar Cecilia duldde dat niet. Zij
was zalig aan de zijde van haar minnaar en vemam
nu zijn geheele manier van leven, tot welke zij de
geheime drijfveer was geweest. Zij fluisterde
z/Waarom spraakt ge bij ons afscheid in de golf
van Napels het woord niet, dat reeds toen alle
raadsels had kunnen oplossen." Omdat ik u
beminde," antwoordde hij, /omdat mij de wegtotr(je
uw hart niet gebaand moest worden uit dankbaarheid
wegens het toeval, dat mij tot uw levensredder
maakte. Gij moest mij leeren achten, vdor ge mij
bemindet. lndien ge mij toen uw neiging niet
openhartig had bekend, dan zou ik mij zelf toen
reeds verraden hebben." //Maar waarom weest
ge mij terug," vroeg zij blozend, rtoen ik groot-
moeders hardvochtigheid wilde vergoeden
V raag mij dat nietriep hij. //Uw grootmoe-
digheid kan mij niet helpenuw liefde alleen kan
mij zuiveren en redden en ik beschouwde mij die
nog niet waardig." ,/Meent gij ze nu waardig
te wezen, hoogmoedige vroeg Cecilia glimlachend.
Ja" antwoordde hij, ,/dat weet ik, omdat gij,
Cecilia, een onwaardige niet kunt beminnen."
EINDE.
TER \EIZE\SCHE (A1RAVT
P**—a—fcA,