A1 g e m e n
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1846.
liinnenlmid.
kxjt kto n.
ABONNEMES T
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32^.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteurei en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer /0,10. Grootere letters
worden nnar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Hit blrttl vemrbiini I inwdiia- i-n Vri.i«tnc.tvond bij d« »i uileevcr J. K. ft. U H It IV T tc Ter Kcuzen.
Politiek Ovi rzio »t.
Ofschoon het gerucht, als zou Prins Napoleon
weldra .veder iu vrijheid worden gesteld, voorbarig
genoem 1 wordt, zoo begint men, nu de eerste
storm ,vat bedaard is, toch het dwaze in te zen
van de groore opschudding, welke men tengevolge
van het bedoelde manifest heeft gemaakt.
Niet alleen de regeering keurde het al te strenge
voorstel van Floquet af, maar het bleck weldra,
dat dit, niettegeustaande het in een oogenbl k van
opgewondenheid door een lOOtal afgevaardigdm
geteeke id werdgeenszins de alg meene goed-
keuriug wegdraagt, doch intetrendeel re.ds een
groot deel van zijn kracht heeft verloren.
De wetsontwerpen, waarmede de regeering van
Frankri k gemeend heeft het manifest van Prins
Napoleon te moeten beantwoorden, zijn bij de
Kamer ingekomen. Het eerste strekt om de re
geering te machtigen leden van vroeger m Frankrijk
geregeerd hebbende fam.lienals zij gevaarlijk
worden voor de openbare rust, uit het land te
verwijderen. Het tweede stelt. een aanvulling voor
op du perswet om aanrandingeu der republiek, te
kunnen stralfeu.
Een der leden stelde voor de Prinsen van Orleans
van hun militaire rangen vervallen te verklaren.
Ofschoou de urgentie van dit laatste voorstel
met groole meerderheid werd aangenomen, is het
niet waarschijnlijk, dat het definitief zal worden
goedgekeurd. De rege r n r is er s' erk tegen.
De Bonaj>arfisten hebben bosloten, Prius Napo
leon niet af te valhn, doch de tweedricht in
hunne jwrtij zooveel mogelijk te bema telen.
De Du'tsche Rijksdatf heeft het voorstel van
Wedell-Malchow in zake de beursbelasting ter
hand genomen, een belangrijke kwostie, w ike
sedert jaren in Duitschland hangead is. De v.-,r-
eenigde rechterzijden w.llen het beweegb uir kapiiaal
belasten, tencinde zich de noodzakelijkheid te be-
sparen om het o.iroerend goed nog meer te belasten.
De linkerzijde is daar tegen Toen in Juli 1881
het wecsontwerp in behandeling kwam om een
belasting op de beursoperatieu te leggen, werd
het voorstel van Wedell, destijds als amendement
ingediend, met 126 tegen 126 stemmen verworpeu.
Thans heeft de Minister zich gunstig voor het
voorstel uitgelaten, behoudens eenige opmerkingen
betreffei'de den vorm en de strekking. Volgens
zijne meening moest de belasting niet alleen ope
ratic* op termijnen treffen, maar in 't algemeen
alle oporaties. llij stelde mitsdien voor, het
voorstel aau de commissie te renvoveeren, doch
het deb t was in deze zitting nog niet geeindigd en
zou dus worden voortgezet.
T
1) EN TOCH WAS HiJ HET.
/ylk wensch,ik wensch dringend, dat gij
niet na; r die bruiloft gaat," zei de chef tegen een
jonkman, die stram als een soldaat in de kamer
stond. wGij weet, dat de superieuren het slecht
opnemen het slecht opnemen moeten, als men-
schen, die de grenzen moeten bewaken, zich maar
eenigermate bij de bevolking aansluiten. Een kom-
mies mag geen liaisons hebben, want daaruit ont-
staan veitrouwelijkheid en toegevendheid en daardoor
lijdt de dienst, want dan ziet men zoo nauw niet
en in plants, dat wij de smokkelaars snappen, snap-
pen zij dan de kommiezen. Dus, Zomer, ik wensch
dat gij er niet gaat."
De chef was uiterst. gestrenghij leefde slechts
voor zijn dienst en daar mocht geen puntjen af.
Hij was knap, gehard, slim en moedig, zoodat de
sluikers hem als een duivel vreesden. Hij had
van meet af gedieud en wist zeer goed, hoeveel
isoleering voor een ambtenaar waard was. Daarom
wees hi) zijn ondergeschikten steeds wonimren aan,
zoover mogelijk buiten het hoofdverkeer. Discipline
vorderde hij stipt zelfs buiten het reglement.
In het laatste geval wenschte hij maar, doch zoo
nadrukkelijk en krachtiir, dat het niemand inviel
zijn wensch niet blind te gehoorzamen, als ware
hij een stipt bevel. En wee hem, die dat niet
deed voor hem werd niets meer goed aangeschre-
ven, hem was alle uitzicht op bevorder ng afgesne-
den. Zoo leefde de chef met zijn volk en zijn volk
stond dan ook steeds hoog aangeschreven. Maar
Uit Turi ije wordt bericht, dat het leven van
den ,'Iultan weder gevaar geloopen leeft. Er was
nu verkelijc een aenslag tegen hem gesmeed eu
reeds tot uit voering gekomen. De saamgezworonen
werde.n echter door le Albaneesche lijfwacht over-
vallen, die hen deels nederhieuw, deels iu hechtenis
nam. Later heet het echter weder, dat er in het
Ealeis een geregold gevecht tusschen de waehten
eeft plants gevondei., waar de Sultan niet in be-
trokken was. In Oost-Rumelie dreiren ook ernstige
moeilijkheden te ontstaan, daar de Sultan den stad-
houder Aleko pacha gelast heei't om zij a veront-
schuldigingen aan den Russischen gelastigde, met
wien hij sedert lang op zeer gespanuen voe.t leefde
en ten slot.te alle betrekkingen afbrak, aan te
biedei. Aleko weigerde echter eu nu acht men
verder verzet van den stadhon !er tegen de beveleu
van zijn heer n et cmmogelijk. Intussehen heeft
de Keizer van Rusland Server Assym, een lioog-
geplaatste Turk, tot grootkruis der Anna orde be-
noemd en had de Russische reza it een bizonder
gelioor bij den Sultan. De Russische staatkunde
i3 dus wej,r te Konstantinopel in de weer.
Uit Rusland wordt weder gemeld, dat siuds
Granville's schrijven, dat de E.igelsche plannen met
Egypte schijnt mede te deelen zonder Europa's
goedkeuring te vragen, de verstandhouding tusschen
de vier mogendheden spoedig op eeniirszins anderen
voet wordt gebracht. De mogendhed.u zouden
namelijk genoegen nemen met le afschaffing van het
geldelijk toezicht, maar n.et toestaan dat de eind-
regeling der Egyptische aangeiegenheden zonder
instemmiag van Europe zou kunnen geschieden.
Die verandering van buitenlandsche staatkunde of
wel opeiibaring van reeds lang voorbereide staat
kunde tegonover 't Gosten valt opmerke.lijk samen
met het gewichtig staatkundig feit, dat de Czaar
met den aanvang van het Russisc le nieuwjaar (14
Jauuari) zijn woonpliats naarSt. Petersburg, zooals
reeds werd gemeld, bee t overgebracht en daar de
geluk ve.ischen der h >oge regeenugs personen heeft
ontva lgen. In zijn antwoord op de gelukwenschen
van i en bestuurder v in Moskou, generaal Drcntlen,
heeft de Czaar onder meer gezegd: //Terwijl ik
het n euwe jaar intrecd met vast vertrouwen op God
en ziji e bescherming van Rusland, verheugt het mij
dat de dag niet ver meer is, waarop te Moskou
gehee' Rusland zich net ons voor de heiligdommen
van net Kremlin ti r viering eener groote gods-
dieustige plechtigheid zal vereenigen." Hiermede
hee t de Keizer dus -,ijn kroning aangekor dig I en
verw: cht men, dat hiermede in verband groote
buiten— en binneulandsche gebeurtenissen in aan-
tocht zijn.
met den jongen Zcmer, die even slim, vermetel
en sluw was als de chef zelf, met dit duivelskiud,
zooal; de chef hen noemde, had de man veel
moeit3, want het wai een vroolijk en oolijk Fransje,
dat f een er.kele meid gerust haar weg kon laten
gaan. En nu, o ongehoorde pretentie, nu wilde
hij nig wel naar ecu bruiloft.
itlx kan e niet" h jlpen," bromde de chef nog-
maals, toen hij Zomir nog altijd onbewegelijk zag
staan, als ivachtte deze een gunstiger antwoord.
En toen deze zelfs s outmoedig den mond opende
om n ogmaals te verz leken, gaf de chef kwaad een
wenk met de hand, wat niet anders kon beteeke-
nen danIloud je mond en snij uit."
Zomer groette deft ig, wenschte goeden avond en
ging. Buiten voor de deur blet f hij staan. Zijn
gezicht gloeide nu van toorn, zijn gebalde vuist
zwaaide door de lucht en hij mompelde de oproe-
rige gedachte#En ik ga er toch heen." En
hij ging, omdat de nette, vroolijke jonkman niet
anders kon. Een kasteleinsdochter had hem zelf
op de bruiloft verzocht en hij had zijn woord, zijn
eerewoord gegeven, dat hij komen zou dus
hij moest.
Op een uurtje afstands lag het dorp, waar de
bruiloft was. 's Avonds om acht uur was het
pikdonker, toon Zomer er keen hing gerokt, be-
handschoend en deftig, als moest hij naar een bal.
Hij werd hartelijk ontvangeu omdat men nog nooit
een ambtenaar op zoo'n vroolijk hoogfeest had ge-
zien. Maar hij kon toch niet juist zou .vroolijk
zijn als de andereu, omdat zijn geweten hem steeds
toefluisterde Zomer, als hij nu eens kwam." Na
De burgemeester van de gemeente Oostburg
heeft als zoodanig zijn ontslag aangevrangd tegen
den 1 April a. s.
In het jongst verschenen verslag van de
werkzaamheden der Algemeene Rekenkamer vindt
men o. a. vermeld, dat op eeu declaratie wegens
reis— en verblijfkosten van het hoofd van een der
departementen van algemeen bestuur, ook in To
kening waren gebracht de kosten wegens zijne reis
naar het Loo, tot het afleggen in lianden des
Koniugs van don eed als Minister. Naar het oor-
deel der Kamer konden deze kosten niet ten laste
van den Staat worden gebracht, vermits het af
leggen van den eed bij de aanvaarding van een
Staatsambt steeds zonder eenige uitzondering is
beschouwd als eene handeling, strekkeiide in het
eigen belang van den benoemde.
De Minister, met de zienswijze van het college
in kennis gesteld, verminderde de vordering met
het bedrag der bedoelde reiskosten.
De sigarenmakerij heei't te Eindhoven in de
laatste jaren een groote vluclit genomen. Men
berekent, dat thans 3000 arbeiders in de fabrieken
aldaar werkzaam zijn, behalve de vele handeu, die
thuis met het vervaardigen en beplakken van de
kistjes bezigheid vinden.
In het afgoloopen jaar werden verscheiden nieuwe
fabrieken opgericht en eenige bestaande belaugrijk
vergroot, terwijl er nu weder een paar in aan-
bouw zijn.
Bij vergissing is op Atjeh een Europeesch
sergeant, na een marsch van 15 uur gedaan te
hebben in zijn legeiplaats terugkomeude, door een
schildwacht doodresciioten. De tocht was lang;
maar de „eeuwige rust" die men hem schonk,
is toch wel wat al te lang, zelfs voor zoo'n
marsch. De naam van den ongelukkige wordt
niet gemeld, zoo eene, dan mag die vergissing een
noodlottige heeten. 't Is hard een gevaarvollen
vermoeienden tocht behouden afgelegd te hebben
en dan //bij vergissing" door een eigen kogel getroffen
te worden.
De Luxembur rsche Kamer heeft verledeu
week zich bezig gehouden met de behandeling van
een drankwet, ongeveer op de leest der Neder-
landsche geschoeid, met aanneming echter van een
dadelijk bij de vestiging te betalen vergunningsrecht,
bedragende van 100 tot 220 fr. naar gelaug van
het bevolkingscijfer en een daarop gegrond jaarlijks
te betalen reclit van 25 tot en met 7 0 francs.
Twee derden der opbrengst (alzoo 80,000 fr.) zullen
de eerste begroetingen zeide hij daarom ook //Mijn
lieve vrienden, noemt mij heden niet meer mijnheer
Zomer, maar noemt mij noemt mij" /Mijnheer
Winterriep iemand van boven.1 Het was de
bassist van het orkest. Mijnheer Winter
riepen alien lachend en Zomer laclite zeli ook
mede.,/Goed zoo," riep hij, ,/dan ben ik voor
u, mijnheer U inter En er werd menige toast
op Winter geslagen, zoodat het een prettige brui
loft was. Het eten was er fijn, de wijn keurig, de
muziek goed, de dans vroolijk en overal heerschte
dolle pret. Ook Zomer was in zijn element; hij
da cht niet meer aan zijn chef. Juist begon hij
weer met hemelschen eetlust te smullen, toen de
booze eensklaps binnentrad. Schuw weken de dan-
sende paren voor den strengeu man terug, zoodat
hij Zomer ongestoord in een rechte linie kon nade-
ren. Deze slikte met zichtbaren haast, zoo snel
mogelijk, maar keek met voordacht niet op. Ilij
greep integendeel een schotel en bediende zich, als
ware er niets gebeurd. Zijn>chef riep hem toe:
1 la, zijt gij toch gegaan Menig ander zou
van zijn stukken geweest zijn, Zomer echter keek
zijn chef verbaasd aan, schudde zijn hoofd en be
diende zich verder. De chef, wien zoo'n ongehoorde
insubordinatie, gepaard met de allergrootste driest-
heid, nog nooit voonrekomen was, riep weer Hoe
kom je liier tegen mijn wensch //Dat gij
wat wensch is goed en wel," autwoordde de ongehoor-
zame uiterst bedaard, ,/maar gij kunt toch niet van
mij verlangen, dat ik uw wenschen raad en
als ik ze raad, dat ik ze dan dadelijk moet ver-
vullen. Ik ben geen aardmannetje, waar men maar
ten goede komen aan de gemeenten, naargelang
van de belasting- en de bevolkingcijfers.
Aan het Departement van Kolonien blijft
men kortweg onmenschalijk in zake het be-
kendmaken van het overlijden van //minderen" bij
het Indisch leger.
Iemand had een zoon als fuselier bij dat leger,
van wien hij in lang geen tijdiug had, eiudelijk
wordt hem bij gerucht verz :kerd dat zijn zoon
dood was; maar het gerucht werd door niets
bevestigd. Toch had de man geen rust meer;
hij wendde zich derhalve tot het Ministerie van
Kolonien en ontviug op 30 December het volgende
antwoord
h Blijkens ontvangen bericht uit Ned.-Indie
isden 5 Juni 1882 te Mals fuselier
overledeu."
Een soortgehjk geval heeft zich te Dordrecht
ook voorgedaaii. Op den 3 Aug. 1882 stierf in
het Irospitaal te Weltevrreden de sergeant H. J.
v. E. C. Toevallig werd dit in het laatst van
October van dat jaar door een der familieleden
aldaar vernomen, die door tusschenkomst van het
oud-lid der Tweede Kamer, den heer Schagen van
Leeuwen, na herhaalde aanvraag, eindelijk den
22 December 1882 het officieele bericht van ge-
noemd overlijden ontving in een gedrukt formulier
op een 8o. stukje papier.
In Amsterdam bestaat uitnemend gelegenheid
om voor eigen rekening scholen op" te richten
of als huisonderwijzer aan den kost te komen.
Er loopen honderden kinderen om, die geen plaats
kunnen vinden op de scholen. Het aantal inrich-
tingeu voor lager onderwijs is er verre van vol-
doende. Er hebben zich huisgezinnen neergezet,
wier kinderen meer dan een jaar van onderwijs
verstoken zijn, omdat de scholen in hunue buurten
overbevolkt zijn en den kinderen dus met den
besten wil geene plaats kan worden gegeven.
Aan het stichten van schoolgebouwen kon de
hoofdstad des Lands wel meer doen. Of er voors-
liands veel van komen zal, daaraan wordt getwijfeld,
nu elk Amsterdammer vol zit van de aanstaande
wereldtentoonstelling.
In een gemeente in Drenthe heeft onlangs
een benoeming plaats gehad, die misschien wel
voordeelig is voor de gemeentelijke finantiiin, maar
die zeker er niet toe kan leiden het prestige van
den onderwijzersstand te verlioogen eu in het
betrokken dorp althans niet anders dan nadeelig
werken kan. In het armenhuis nl. werd een man
verpleegd, die in het bezit was eener akte van
onderwijzer. Het was niet door zijn deugden, dat
tegen ^behoeft te ze 'gen ,/Doe dit of doe dat eens
gauw," en dan wordt het gedaan. Er kunnen in
elk geval wel menschen zijn, die naar uw pijpen
dansen, inaar ik dans liever naar onzc muziek. Hd,
he daarboven, muziek, muziek
Onmiddelijk volgde er een rechte kattenmuziek
en de chef keek alsof hij versteend was, behalve
dat hij klappertande als een draak. Hij stond spra-
keloos, terwijl Zomer zijn bord tot den rand toe
volschepte. Eindelijk vroeg de che nogmaals
Hoe kom j'op de bruiloftWat ben je uieuws-
gierig," grianikte Zomer. ,/Weet gij nog niet hoe
men op een bruiloft komt. Men wordt verzocht
en gaat dan." ;/Jij durft" /Mijnheer, ik
dacht, dat ge met mij een grapje hebben wildet,
maar nu merk ik, dat gij lastig wordt. Gij spreekt
mij toe, als waart gij allemansbaas en als ware ik
maar een niemendalletje. Ik vevzoek u vriendelijk
iemand anders voor zondeubok te nemen en mij"
hij begon weer te eten bedaard eu lekker
voort te laten soupeeren. Het kan mij ook niets
schelen, of gij krakeelen wilt, want ik ben een
Hernliutter." //Onbeschofte rakkertbrulde de
chef nu en Zomer vloog op, zwaaide met zijn lepel
in de lucht en riep ,/Zat ik niet in zoo'n i'atsoen-
lijk gezelschap, dan zou ik u wel wat anders zeg-
gen. Gij koint liier ongevraagd, smerig gekleed
gij stoort ons feest, gij durft mij aanhoudend grof
beleedigen en ik heb u uooit gezien, zoodat ik u
ook in het geheel niet ken."
(Wordt vervolgd.)
TER \EI ZEiSCHE C0URA1HT
