voor
No. 1631
Zaterdag 1 Januari 1881.
21 e Jaargarig.
,0 Algemoen
Nieuws- en Advertentieblad
Zeeuwsch-Vlaanderen.
A B 0 N N K M B.N T.
Per drie raaanden binnen Ter Neuzen 1,>oor liei
<eheele Rijk 1,10. Door geh'eel Bolgie f 1,40.
Men abonneert ziofi bij alle Boekhandelaarg, Ibatdirec
enren en Brieven'uusfconders.
Vi'd
advertentiBn.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer 0,10.
Srootere letter# worden naar plaataruinate berekend.
Advertentien gelieve men aan den Uitgever in te zenden
uiterlijk Dinsdag en Vrijdag nninlddag DRIE nren.
nit itlad vervchljnt Olnedfg- en Vrljda^nvond bij Si. 6. a O W T te Ter Aenxen,
B(J dexc coarant behoort een UjtoegMl.
GAAN EN KOMEN.
hie en daar zelfs in hoogst onrustwekkencle sfiate, alles doorzwevende, zelf eeuwig levende, levenskracht
klininende sociale ellende. De vale gestalte van gpvende uit Uwen schoot.
den honger grimt durende aan.
feen verkwikkende beelden gaan "dan ook in
dezm oogenblik voor ons .geestesoog voorbij. De
geshiedenis van gebeel deze eeuw, die ten avond
spoidt, en waarvan het acbtste tiental reeds is
dooleefd, doorblarleren wij in onze verbeelding.
En als wij den indruk, dien zij op ons maakt, in
een gedacbte willen samenvatlendan aarzelen
wij niet, boven de rol der historie van deze tachtig
jarei te schrijven^Vreeselijke teleurstelling."
ils een heileeuw begroet en gehuldigd, die aan
de. volkeren zou schenken 't geen zij sedert jaar-
hoderden vrucbteloos zochten, een blijvende vrede,
He ware vrijheid, een onverstoorbare voorspoed,
well het alras openbaar, dat deze Negentieude
nie\ zou bieden, wat van de vorige Aohttien te ver
gees werd gewacht, en dat zij het niet zou wezen,
die het verloren paradijs van volksgeluk en volks-
Dat alles prediken de tachtig jaren, die achter
ons liggen, en het laatste jaar dat wij doorleefden,
deed die eeuw-moraal zoo treffend duidclijk hooren.
Toch weet ook juist de geschiedenis van het zonne-
loos jaar '80 bij al de nevelen waarvan het spreekt,
op enkele lichtpunten te wijzen, die recht geven
tot de verwachting, dat van deze eeuw tot haar
geluk nog zal gelden, wat naar waarheid van den
mensch wordt gezegddat hij nooit te oud is om
te leeren. Vermoeid van het strijden, afgetobd van
het lijden, wordt meer en meer allerwege een
kentering zichtbaar in den stroom der openbar*
meening. De begrippen, van welker toepassing men
sinds reeksen van jaren op staatkundig en staat-
huishoudkundig gebied uitsluitend heil en redding
verwachtte, worden aan immer meerderen als wan-
begrippen openbaar en verworpen.
Die teekenen des tijds verblijden en verkwikken
ons. Zij zijn zoovele waarborgen, dat de Almachtige
/aller beden hoort en aller nooden zict," en dat
vreie voor de menschheid henvinnen zou. "Wat
is >.r toch geworden van al de idealen, die de
hocden en harten van de kinderen dezer eeuw de verzuchting van den dichter-profeet: ,/kome eens
lzo( machtig beroerden? Waar is de boom der alomme Uw zaligend Rijk!" niet te vergeefs zal
Vnheid, eenmaal onder gejuich geplant en in welks zijn geslaakt.
scbduw, als hij hoog zou zijn opgegroeid, al de Beurtelings licht en duister werd in den afge-
Vokeren veilig zouden wonen? Waar zijn de loopen jaarkring aanschouwd, en die mengeling
Onrustig blijft de wereld om ons been; sombere staitsinstellingendie geen veranderingen meer van ervaringen zal ook wel in '81 ons deel zijn.
teekenen doen zich allerwege nog voorde hemel zouien vereischen, omdat zij geen verbetering scbier Ziende ecbter op die Macht waarvan de dichter
blijft droevig rood j wie zou anders dan nieuwe bebefden? Waar toeft de schoone gestalte der hierboven aangehaald zong, vertssgen wij niet, ook
onweders durven spellen. geljkheid, die als met tooverhand alle scheidsmuren niet met het oog op het lot en bet leven'van
In vredestoestand leven we, maar de groote zou doen vallen, alle oneffenheden wegnemen? alien die ons dierbaar zijn. Blijdscbap en smart;
Macbten staan gereed ten strijde; hun heiren blij- War schuilt de Broederschap, die niet slechts van in die woorden van 't vorleden zal ook de ge
ven gewapend, hun vesten worden versterkt, hun iede Volk in 't bizonder, maar van gebeel de schiedenis van ons aller toekomst zijn samen te
grenzen bewaakt; alle verschijnselen, die een gansch menschheid een gezin zou vormen? Die idealen vatten. Maar wat nood! De Hoogste liefde
andere taal doen hooren, dan de verzekeringen zijn idealen gebleven en hun verwezelijking laat blijve ons in alle omstandigheden bij. Van Haar
van vrede en verzoening, die bij herhaling van de aan den avond der eeuw nog evenzeer als aan wachten wij kracht bij strijd en rust na inspanning.
lippen der Monarchen en der invloedrijke stoats- j ham ochtendstond zich verbeiden. Die Vrijheids- We weten daarom niet beter dit kort opstel te
beden vloeiden. boon dorde, eer hij ging bloeien, en de lichtge- besluiten, dan met een licht-profetie voor Stad en
Heerschen spanning en overspanning in de inter- j stalfen van Gelijkheid en Broederschap zijn veelal Land, voor Volk en personen, die we ontleenen
nationale verhoudingen en bereiden zich voor het veraiderd in de scbrikgestalten van maatschappelijke aan onzen Ten Kate
oog van hen, die dieper dan de oppervlakte zien, verdieldbeid en standenhaat, terwijl de verbroederirig
en zich niet door officieele of officieuse vredesvoor- der Volken werd gepredikt op de rookende
stellingen laten najsleiden, op het terrein der onder- slag^lden.
linge verhoudingen van de groote mogendheden Ei als men dan vraagt, waarom onze eeuw, die
de ernstig9te gebeurtenissen voor: in den eigen vreesdijke teleurstelling baarde en waarom zij, op-
boezem van de onderscheiden staten en njken blijft wasseide, steeds meer van hare bekoorlijkheid ver-
de worsteling der ideeen en beginselen aanhouden, loor, dan is ons antwoord„onze eeuw is de eeuw
en overleeft de partijstrijd nog steeds de wisseling van len menschelijken eigenwaan." Het goede,
ook der jaren. Bij die inlernationale verwikke- bet %re en schoone, de vrede, de vrijheid en het
lingen, welke hun dreigend aanzien nog altijd geluk, ze werden gezocht en nagejaagd zonder dat
behoudenbij die onrust in de pariementen en die men het oog ricbt naar Hem, van Wien de dichter
politieke onlust onder de bevolkingen, voegt zich, zong: ^Alles behoedende, boudende, voedende,
I, fiqtiftd >ic
ter \kijze,\si:hk courant.
V 1
<tv 'Of
Waar is de krachtige
U, o Alraachtige
Wanorde keerende,
Hoog triomfeerende
Zalig regeerende
Koning gelijk?
De ondank verstomme
De afgnnst bezwijk*
Kome eens alorame
Uw zaligend Rijk!
Alles behoedende
Hondendevoedende
Alles doorzwevende
Zelf eeuwig levende
Levenskracht gevende
Uit Uwen schcot!
Hoor aller beden I
Zie aller nood I
I - V, T~ M «»vvj vu UUI
Of de dag ook verga,
Gy, o God, blyft ons na,
Voor Wien immert de nacht niet verdonkert?
Als het granwt heinde en rer'f
Rijst roo menige ster,
Die ten helderen middag niet flonkert.
