tour de trance
Ik zie mezelf als outsider'
39.90
25.00
TING!
TE
4Op schema voor de Tour'
'Indrukwekkende Miguel Indurain is de te kloppen man'
PARKET
Uitslagen
1991
E2
DINSDAG 30 JUNI 1992
Einsiedeln - Voor ploegleider Jan Gisbers
is het duidelijk. Topfavoriet voor de Tour
zege is dit jaar Erik Breukink, niet toeval
lig zijn pupil.
De Eindhovenaar acht Miguel Indurain, de
laureaat van vorig seizoen, weliswaar ster
ker dan Nederlands beste ronde-renner,
maar denkt dat diens overwinning in de
Giro hem de komende weken in Frankrijk
een keer parten zal spelen. Gisbers noemt
Gianni Bugno een gevaarlijke outsider en
meent voorts dat erkende specialisten als
Greg LeMond of Pedro Delgado niet goed
genoeg meer zijn voor een podiumplaats.
De sportdirecteur van PDM legt niet pre
cies uit waarom hij Breukink als de num
mer één inschaalt. Het is niet onmogelijk
dat de triomf van het Nederlands voetbal
elftal in de EK-groepswedstrijd tegen
Duitsland hem de inspiratie heeft ver
schaft voor dergelijke bespiegelingen. Als
voetballiefhebber had hij eerder op de
avond voor de TV in een Zwitsers hotel
zaaltje immers heel intens meegeleefd met
Oranje.
Dat Erik Breukink andermaal een kandi
daat is voor de eindzege in 's werelds
meest prestigieuze wielerwedstrijd, zal
niemand in twijfel trekken. „Maar een
topfavoriet ben ik niet", vindt hij er zelf
van. „Naar mijn mening mag je je pas zo
noemen als je zo'n grote Ronde een keer op
je naam hebt geschreven. Dan heb je be
wezen dat je het waard bent om tot de top
favorieten gerekend te worden. Voor mij
zijn dat nu Bugno, Indurain en LeMond.
Bugno heeft alles wat een topper nodig
heeft, Indurain heeft de tijd van z'n leven
en LeMond is en blijft een onnavolgbaar
type. Mezelf zie ik als outsider."
Twee jaar geleden betrad de Nederlander
als derde het erepodium in Parijs, na Le
Mond en Chiappucci. De verwachtingen
voor de Tour van 1991 waren dan ook zeer
hooggespannen. Maar het verhaal is ge
noegzaam bekend. Een bedorven voe
dingssupplement was de oorzaak van een
vroegtijdig vertrek uit de Ronde van
Frankrijk. Niettemin wil Erik Breukink
niets horen over een Tour in het teken van
revanche. „Het is een nieuwe ronde, ik heb
nieuwe kansen. Niks meer, niks minder. Ik
denk niet in termen van sportieve wraak,
of zoiets. Revanche-gevoelens zijn niet
goed. Als je je daardoor laat leiden, loop je
het risico dat je tactische fouten gaat ma
ken. Terwijl die juist fataal zijn als je voor
de overwinning gaat."
Het liefst zou de renner uit het Belgische
Kalmthout geen woord meer vuil maken
over de affaire, die zijn ploeg een slechte
reputatie heeft bezorgd. Breukink beseft
echter dat hij er niet onderuit kan. „Het
was natuurlijk niet te verwachten dat er
een positieve uitleg aan gegeven zou wor
den. Bovendien heeft de leiding de zaken
niet correct aangepakt. Maar ik heb me
vreselijk geërgerd aan de tendentieuze
verslaggeving door sommige journalisten.
Breukink rekent
zich voor z'n
zesde start niet
tot de topfavorieten
Zelfs overleden renners werden ten tonele
gevoerd. Schandelijk, zeker ten opzichte
van de betrokken familie. Die stukken
hebben mij veranderd. Ik ben naar de pers
toe afstandelijker geworden. Aan bepaalde
mensen besteed ik geen seconde meer. Ik
kan best tegen kritiek, maar die moet wel
in de buurt van de waarheid blijven."
„Dat iemand aan een infuus gaat liggen, is
eigenlijk puur een privé-aangelegenheid.
Iedereen moet zelf weten hoe hij zich wil
verzorgen. Ik heb Jimmy Connors ook wel
eens horen vertellen dat hij na een zware
tennispartij aan een infuus had gelegen. Ik
heb daar toen verder niemand over ge
hoord. Het is toch niet zo dat een wielren
ner dagelijks op die manier wordt bijge-
voed. Want daar spreek je over, niet over
doping. Eigenlijk alleen in de Tour komt
het voor dat het een keer nodig is vanwege
de extreme inspanningen die je moet leve
ren. Kijk, het was niet de eerste keer dat er
bij de verzórging een infuus aan te pas
kwam en het zal ook niet de laatste keer
zijn geweest."
„Het was weer typisch Nederlands om die
affaire zo negatief te benaderen. De waar
dering voor topsport is in ons land heel ge
ring. Dan heb ik het niet alleen over wiel
rennen, maar over sport in het algemeen.
Dat irriteert me behoorlijk, ja. Tot in de
cember ben ik achtervolgd met die misser
in de Tour. Zelfs op mijn vakantie-adres
werd ik niet met rust gelaten. Dat is toch
niet normaal meer. Maar ik heb een dikke
punt achter de hele affaire gezet. Ik heb
mezelf ingeprent dat veel winnaars ooit
een keer hebben moeten opgeven in de
Tour."
Erik Breukink begint zaterdag in de
Noordspaanse kustplaats San Sebastian
aan z'n zesde Ronde van Frankrijk. Hij
weet dus precies welke aanpak zo'n klus
behoeft. „Het belangrijkste in zo'n grote
Ronde is om van dag tot dag te leven", be
weert Neerlands hoop. „Je moet nooit te
ver vooruitkijken. Dat leidt je af van dat
gene waarmee je op dat moment bezig
bent".
De 28-jarige kanshebber heeft ook niets
aan het toeval overgelaten. Het hele route
schema is bestudeerd, de twee Alpen-etap
pes zijn zelfs per fiets verkend. „Twee
loodzware ritten", zegt Breukink daar
over. „In de etappe naar Sestrières zit
bijna geen vlak stuk. Het is werkelijk on
gelooflijk. Bovendien is het een lange rit.
Al kan dat ook een voordeel zijn. Je kunt
slecht beginnen en toch goed eindigen. Het
probleem van de rit naar Alpe d'Huez is
dat die komt na de inspanningen van de rit
naar Sestrières."
„Maar ik ben er niet ongelukkig mee dat
de grootste obstakels in de Alpen liggen.
Nederlandse renners kunnen daar beter
uit de voeten dan in de Pyreneeën. Dat
heeft de ervaring geleerd. Het is een feit
dat de cols in de Alpen beter lopen. Daar
naast heb ik altijd het idee dat er in de Al
pen meer zuurstof in de lucht zit dan in de
Pyreneeën."
Erik Breukink mag dan niets aan het toe
val over hebben gelaten, alles in de hand
heeft hij in de komende Tour nu ook weer
niet. Want het is best mogelijk dat hij tij
dens zijn verblijf in Frankrijk voor de eer
ste keer vader wordt. „Mijn vrouw is uit
gerekend voor de 23ste. Ik hoop dat ons
kind zich wat later zal aandienen, want ik
wil graag bij de geboorte aanwezig zijn.
Maar we hebben er ons bij neergelegd als
dat eventueel niet het geval zal zijn. Dat
hebben mijn vrouw en ik heel goed door
gesproken. Als journalist kun je een jaartje
overslaan, ik kan dat niet. Zoveel kansen
krijg je niet in de Tour."
Erik Breukink: 'Ik reken met niet tot de topfavorieten'.
foto de stem/ben steffen
ER VOOR GEHEEL Z.-VL.
SEN - BROMFIETSEN
ionze showroom
id
mogelijk
ren met garantie
laf /f//i
«ren - CHoe oUfl
Algemeen klassement
1. Miguel Indurain (Spa) 101
I uur, 1 minuut, 20 seconden;
2. Gianni Bugno (Ita) op 3
Diin.t 36 sec.;
Claudio Chiappucci (Ita)
op 5.56;
Charly Mottet (Fra) op
Luc Leblanc (Fra) op
10.10;
6^ Laurent Fignon (Fra) op
Greg LeMond (VSt) op
13.13;
J- Andy Hampsten (VSt) op
13.40;
Pedro Delgado (Spa) op
<0.10;
JS' Gerard Rué (Fra) op
20.13;
13. Gert-Jan Theunisse (Ned);
Steven Rooks (Ned); 34.
«Frit de Vries (Ned); 78.
Marc van Orsouw (Ned); 94,
™or Stevenhaagen (Ned),
li'. Jelle Nijdam (Ned); 129.
'rans Maassen (Ned); 133.
«wit Solteveld (Ned); 144.
™nri Manders (Ned); 146.
ran Siemons (Ned); 152. Eddy
«hirer (Ned); 154. Toine
f,°<® (Ned); 157. Wiebren
'eenstra (Ned); 158. en laat-
"°b Harmeling (Ned).
^'enklassement
Ijinmolidine Abdoesjapa-
r°V(GOS) 316 pnt;
2- Laurent Jalabert (Fra) 263;
3 °lafLudwig (Dui) 175,
^ergklassement
3^pnt d*° ^aPPucci
^Thierry Claveyrolat (Fra)
3-Luc Leblanc (Fra) 164.
Schaffhausen - 'Si', klinkt het in koor.
Zonder verder commentaar. Als vast
staand feit. Gianni Bugno, Luigi Stanga en
Claudio Corti zijn het roerend met elkaar
eens. De kopman, de manager en de ploeg
leider van het Italiaanse Gatorade wensen
er niet meer woorden aan vuil te maken.
Wereldkampioen Gianni Bugno, zo neemt
het trio zondermeer aan, gaat dit keer na
zijn tweede plaats in het eindklassment
van een jaar terug, de Ronde van Frank
rijk winnen. Het wordt tijd ook, meent het
drietal. Immers, in 1965 was Felice Gi--
mondi de laatste Italiaan, die zich op de
Franse wegen de sterkste toonde. Niet
minder dan 27 jaar geleden.
De vraag luidde of Gatorade voor deze uit
gave van de Grande Bouclé een team op de
been kan brengen, dat voldoende klasse
bezit om Bugno naar de eindzege in Parijs
te begeleiden. Het simpele 'si' bleek dus
het antwoord in drievoud.
Met een uitdrukking van 'weet je dat nu
nog niet' op zijn gezicht wijst Bugno op de
komst van de Fransman Laurent Fignon,
de Spanjaard Pello Ruiz Cabestany, de Co
lombiaan Abelardo Rondon plus de Belg
Dirk de Wolf naar zijn ploeg plus het feit
dat hij dit wielerjaar de Giro d'Italia links
liet liggen.
„Ik zit volledig op schema voor de Tour",
legt de Italiaan in het Zwitserse Schaff
hausen uit. In een individuele tijdrit tij
dens de Ronde van Zwitserland gaf hij
eerder op die dag zijn visite-kaartje af.
Greg LeMond op 36 seconden achterstand,
specialist Erik Breukink op 1.06, Neer
lands hoop Eddy Bouwmans op 1.33.
„Ik leerde van mijn fouten van vorig sei
zoen. Toen wilde ik te veel. De Giro én de
Tour. Dat kan niet. Een mens, ook een
wielrenner, blijft van vlees en bloed. Daar
naast bleek mijn Tour-ploeg te zwak. Van
daar die versterkingen. Een miljoenen
ploeg als Gatorade mag zich niet veroorlo
ven zwakte te tonen. De Wolf wint Luik-
Bastenaken-Luik. Prachtig toch. In het
vlakke kan hij de komende weken veel
voor mij doen. Rondon en Cabestany in de
cols en Fignon als bliksemafleider. Zodra
Fignon eventueel in een kopgroep terecht
komt, kan ik mijn benen stilhouden en
moet de concurrentie reageren. Een be-
Italiaanse
wereldkampioen
Gianni Bugno
kende tactiek. Kijk maar naar vorig jaar
Tndurain-Delgado en eerder LeMond-Hi-
nault. Met een, zeg maar schijn-kopman,
breng je de anderen in verwarring."
Na zijn tweede plaats achter Indurain in
de de Ronde van Frankrijk van vorig jaar
trok Bugno voor zich zelf belangrijke con
clusies. Nadat hij in 1990 de Ronde van
Italië op zijn naam had geschreven en vo
rig seizoen in Stuttgart de wereldtitel had
veroverd, realiseerde de Italiaanse miljo
nair zich dat het roer om moest. Zeker,
omdat hij ook wist, dat hij de Tour van
1991 verloor in de eerste week. Tijdens de
dagen dat hij zijn inspanningen tijdens de
Giro nog niet te boven was. Veertien dagen
rust tussen Giro en Tour bleken onvol
doende. Tijdens de eerste, grote indivi
duele tijdrit verloor hij 1 minuut en 31 se
conden op Indurain. Tijdens de Pyreneeën-
rit naar Val Louron, waarin de latere
Spaanse eindwinnaar samen met Claudio
Chiappucci de beslissing forceerde, bleek
Bugno nog steeds niet overtuigd van zijn
eigen krachten. Op de top van de Aspin
had het duo Indurain-Chiappucci 2 minu
ten en 13 seconden voorsprong op onder
anderen Bugno, Mottet en Fignon. In de
klim naar het berg-station kwam Bugno
tot zich zelf. Hij pakte een minuut terug
op het leidende tweetal, maar verloor wel
de Ronde. En dat ondanks zijn etappe
zege later op Alpe d'Huez.
„Ik had niemand rond me, die mij naar vo
ren kon brengen. Alles kwam op mij neer.
Dat was een harde les, maar dit keer hoop
ik, nee, reken ik er op dat het anders zal
lopen. Indurain was groots in de Giro.
Daarvoor zal hij echter wel de rekening
krijgen. De Ronde van Italië is de laatste
jaren gewoon te zwaar geworden om als
voorbereiding op de Tour te dienen. Je
moet vier, vijf jassen uitdoen om de Giro
te kunnen winnen. En dan kom je een jas
tekort voor de Tour. Voor mij dit seizoen
een simpele rekensom. In Italë werd mij
mijn afwezigheid in de Giro niet in dank
afgenomen. De tifosi gilden moord en
brand. Maar als ik op zondag 26 juli op de
Champs Elysées de laatste gele trui aan
trek, is iedereen dat vergeten. Zo werkt
dat in mijn land."
Gianni Bugno: 'Les geleerd van
Ronde van Frankrijk van vorig jaar'.
foto de stem/ben steffen
Greg LeMond: 'Miguel Indurain de
te kloppen man'. fotoanp
Schaffhausen - Het maakt niet uit of hij
goed of slecht rijdt. Greg LeMond, 31 jaar
oud sinds eind vorige week, is altijd een
verhaal waard. Vooral in de aanloop naar
de Ronde van Frankrijk.
De drievoudige Tour-winnaar (1986, 1989
en 1990) was in de Ronde van Zwitserland
het toonbeeld van zelfverzekerdheid. Zo er
aan de vooravond van de belangrijkste
etappe-wedstrijd van het seizoen al span
ning bestaat voor de Amerikaan, wist hij
die knap verborgen te houden. LeMond
oogde ontspannen en nam dagelijks de tijd
voor een vragenuurtje. Want naast een uit
muntend renner is hij door en door prof.
In de omgang met de media is LeMond so
wieso een voorbeeld, maar dit seizoen
speelt beslist ook een rol dat de Franse
firma van kinderkleding Z zich eind dit
jaar terugtrekt als sponsor van de gelijk
namige wielerploeg. Hoe meer en beter de
renner zich verkoopt, hoe aantrekkelijker
het wordt voor een kandidaat-geldschieter
om een deel van het reclame-budget in de
wielersport te steken. Want een opvolger
voor Z is, volgens LeMond, tot nog toe niet
gevonden.
Over z'n fysieke gesteldheid kan hij con
creter zijn. Die is beter dan de afgelopen
seizoenen in deze fase van de competitie.
„Ik voel me goed", zegt de Amerikaan in
Schaffhausen, waar 's middags de Belg
Wifried Nelissen namens de ploeg van Post
de bloemen ging afhalen. „Of ik straks in
de Tour mijn topvorm kan bereiken, is een
andere vraag. Op het vlakke ben ik al een
tijdje op m'n best, maar zodra er geklom
men moet worden, voel ik dat de juiste
tred er nog niet helemaal is. Ik ben eigen
lijk nog een beetje te zwaar, één, twee kilo.
Met mijn lengte maakt dat extra gewicht
veel uit. Maar er is geen e'nkele reden om
me daar ongerust over te maken."
Greg LeMond tobt
nog met een
beetje overgewicht
Greg LeMond meet 1 meter 75 en zijn
vormgewicht is naar eigen zeggen 68 kilo
gram. Hij begon het seizoen in februari
met vijf kilo overgewicht. „Dat was geen
vet", legt hij uit, „maar spiermassa. Het
was het gevolg van dagelijks vier tot zes
uur langlaufen in de maanden november
en december. Je had mijn bovenlijf moeten
zien. Het heeft een tijdje geduurd voor ik
die kilo's kwijt was. In april was ik weer
op mijn goede gewicht. In Parijs-Roubaix
was dat te merken. Die dag was ik mis
schien wel de sterkste van allemaal. In elk
geval was ik nog nooit eerder zo goed in
vorm in een klassieker."
Die vroege vorm wekte verbazing, want
sinds zijn jachtongeval in 1987 was het in
de eerste helft van de seizoenen vooral
kwakkelen voor LeMond. „Oh ja, was dat
zo?", grapt hij eerst. Daarna serieus; „Ik
ben dit voorjaar helemaal niet ziek ge
weest, dat scheelt heel veel. Het duurt bij
mij relatief lang voor ik in vorm ben en
een onderbreking door ziekte komt dus ex
tra hard aan. Daarnaast heb ik meer wed
strijden gereden dan andere jaren. Dat
leek me beter dan deelnemen aan de
Vuelta of Giro. Als je in juli in topvorm
wil zijn, heb je in die ronden eigenlijk niks
te zoeken. Je kunt toch niet op tegen de
renners, die in die wedstrijden hun vorm-
piek hebben gepland. Het heeft me dan
ook niks verbaasd dat Erik Breukink in
.Spanje op grote achterstand werd gereden.
Ik zou uren verloren hebben."
De Amerikaan haast zich een uitzondering
te maken voor Miguel Indurain, volgens
hem de te kloppen man in de Tour. „Hij
heeft erg veel indruk gemaakt in de Giro,
al had ik wel het idee dat zijn tegenstan
ders, zoals Chiappucci en Chioceioli, min
der sterk waren dan vorig jaar. Hoewel,
van een afstandje is dat moeilijk te beoor
delen. Maar Indurain is momenteel sterker
dan ik, dat is duidelijk. Hij is denk ik het
sterkst van allemaal. Zijn probleem is dat
hij het gewicht van de wedstrijd zal moe
ten dragen. Iedereen zal op hem letten, te
gen hem rijden. Dat maakt het niet ge
makkelijk voor hem. Daar komt dan ook
nog eens bij dat de tijdritten ditmaal een
nog belangrijker plaats innemen dan an
ders. Ik schat Breukink en Bugno in als
betere tijdrijders. De Tour is eigenlijk toe
gesneden op een type renner als Breukink.
In de bergen komt hij meestal een dag in
moeilijkheden, maar dat zie ik met zo wei
nig ritten door de cols dit jaar nog niet ge
beuren
Greg LeMond vindt het bepaald niet in
zijn voordeel dat de Tour-directie een
ronde zonder echte Pyreneeënrit in elkaar
heeft gestoken. „Vooropgesteld, de Tour is
altijd zwaar. Dat staat los van het par
koers. Maar eerlijk gezegd had ik persoon
lijk liever gehad dat er wat meer bergetap
pes in het routeschema waren opgenomen.
Dat zou in mijn voordeel zijn geweest. De
echte klimmers rijden vaak één of twee
dagen heel sterk, maar nooit drie, vier da
gen achter elkaar. Als ik in vorm ben, ga
ik juist in de cols steeds beter rijden. In
dat opzicht ben ik bijvoorbeeld net als
Bugno. Voor hem geldt net als voor mij dat
alles klopt als de vorm er is en dat het he
lemaal niet gaat als dat niet het geval is.
Dat is een kwestie van zelfvertrouwen."
Daaraan ontbreekt het de Amerikaan in de
aanloop naar de Tour bepaald niet. Zijn
optredens in de DuPont Tour, die hij won,
en de Dauphiné hebben hem gesterkt in
z'n mening dat hij zich nog altijd tot de
kanshebbers mag rekenen in de Tour. „Ik
ben nog niet versleten, zoals anderen wel
eens durven beweren."
