:rg a.a.
\0UNTAN1
GENDEN (M/V)
MOLENHOEK - Het gesprek wordt plotse
ling onderbroken door enkele pieptonen. Zij
blijken uit het horloge van Jos Hermens te
komen.
Op loonlijst
Voordeel
Bedragen
Eigen graf
IftTERPAG 19 OKTOBER 1985
V
pn deel
jure.
Jet
an
:ONSULENT
le accountants- en be-
tigingen in Berlicum,
ibestand is zeer geva
ar 1-1-1986 plaats voor
I de accountancy en fis-
chten voor bedrijven in
heeft op een accoun-
an bezit;
bpleiding heeft genoten
ge omschrijving van op-
5140 AH Waalwijk
\>E
I rv
jaar" ^aflEw°
|ie
L.H.N.O.-diploma aangevuld
i arbeidsvoorwaarden en
de C.A.O.-Ziekenhuis-
e? Schrijf dan een sollicitatie-
feze aan net hoofd perso-
bovengenoemd adres.
g verzorgt de werkgelegenheid
dicap elders geen werk kunnen
:en onderdeel van die dienst
ardigd.
werkplaats, waar een aantal
ijging van werkopdrachten is
vaktechnische ervaring in een
industrieël bedrijf op het
gebied van metaalbewerking
of electrotechniek;
leeftijd max. 35 jaar.
Arbeidstijd:
In beginsel wordt uitgegaan van
een arbeidstijd van 36 uur.
Een dienstverband van max.
38 uur is echter mogelijk.
Salaris:
Bij 38 uur max. 14098,- bruto
per maand, excl. de inhouding
1985 (schaal 8).
IZA-ziektekostenregeling-
Vakantietoelage 7,5%.
Procedure:
Bij gelijkwaardigheid wordt de
voorkeur gegeven aan candi-
daten uit categorieën, die op
de arbeidsmarkt een achterstand
hebben.
Er is beperkte mogelijkheid tot
kinderopvang.
Sollicitaties met vermelding
van SW 2, binnen één wees
te zenden aan de directeur van
de Dienst Sociale Werkvoor
ziening, Jules de Beerstraat 1
5048 AH TILBURG.
ACHT JAAR geleden noopte een bles
sure aan beide achillespezen Jos Her
mens een punt te zetten achter zijn ac
tieve atletiekcarrière. Ook enkele ope
raties konden de lange afstandloper,
nog altijd in het bezit van het wereld
uurrecord, niet op de baan terug bren
gen.
Toch is Jos Hermens niet voor de at
letiek verloren gegaan. Sinds enkele
jaren is hij actief als 'runners consul
tant' en houdt hij zich bezig met inter
nationaal race management. In de zo
mermaanden trekt hij mee met het ge
zelschap atleten, dat het Westeuropese
circuit afwerkt. Hermens legt contac
ten tussen atleten en de organisatoren
van Zürich, Brussel enzovoort. Hij re
gelt de 'hazen', die de toppers naar we
reldrecords moeten trekken. En hij
laat de atleten delen in de ervaringen
die hij zelf als atleet opdeed.
Dat geldt tegenwoordig ook voor de
steeds populairder wordende weg-at-
letiek. Hermens is mede-organisator
van de Rotterdam Marathon, die in
april van dit jaar wereldbekendheid
kreeg doordat Carios Lopes de 42 kilo
meter en 195 meter in de officieuze we
reldrecordtijd van 2 uur 7 minuten en
12 seconden aflegde.
Voor de befaamde marathons van
Chicago en New York, die op respec
tievelijk 20 en 27 oktober worden ge
houden, contracteerde Jos Hermens
het niet-Amerikaanse gedeelte van
het deelnemersveld, onder anderen be
staande uit ex-wereldrecordhouder
Steve Jones, een aantal Afrikaanse
toppers, wereldrecordhoudster Ingrid
Kristiansen, Carla Beurskens en Ge
rard Nijboer.
Jos Hermens, de 'praat
paal' van veel atleten uit
binnen- en buitenland.
- FOTO DE GELDERLANDER
Regelaar en vertrouwensman
Door Wil Kester
„Oh ja, ik zou om elf uur iemand van de atletiek-
bónd van Djibouti bellen. Die man zit momenteel
met drie van zijn landgenoten in Parijs en ik zou
met hem de laatste details over hun deelname aan
de marathon van Chicago en New York doorne
men. Momentje graag".
In de woning van Jos Her
mens is de telefoon waar
schijnlijk het meest gehan
teerde gebruiksvoorwerp.
Op de gekste tijden zit de
ex-atleet aan het apparaat
gekluisterd. „Want ja, je
hebt nu eenmaal met die
tijdsverschillen te maken.
Iemand in Amerika bellen
betekent wél 's avonds laat
de telefoon pakken".
En Jos Hermens belt
nogal eens naar Amerika.
Zeker de laatste weken. Hij
is immers verantwoordelijk
voor het niet-Amerikaanse
gedeelte van het deelne
mersveld in de marathons
van Chicago en New York.
Weliswaar alles in samen
spraak met Bob Bright en
Fred Lebow, de grote man
nen van de Chicago en New
York Marathon, maar Jos
Hermens is toch degene die
de contacten met de atleten
onderhoudt, opkomt voor
hun startgelden en voor al
lerlei andere belangrijke za
ken zorgt. Niet voor niets
staat op zijn visitekaartje
'runners consultant'. „Dat
dekt zo'n beetje alles: rege
laar, adviseur, trainer, ver
trouwensman, manager,
vriend, noem maar op. Alles
waarmee ik een atleet van
dienst kan zijn".
Jos Hermens staat bij
Nike op de loonlijst, dus is
hij er in principe voor de at
leten die bij dit schoenen-
merk onder contract staan.
Onder hen bevinden zich
toppers als Steve Cram, Said
Aouita, Alberto Cova, Carlos
Lopes, Olympische medail
lewinnaressen Ingrid Kris
tiansen en Rosa Mota en -
tot voor kort - Rob Drup
pers. „Rob heeft zijn con
tract met Nike laten ontbin
den, omdat hij er niet tevre
den mee was". Hermens
loopt niet over van waarde
ring voor de handelwijze
van de vice-wereldkam-
pioen op de 800 meter. „Rob
is nogal kortzichtig bezig,
heeft een beetje een voetbal
mentaliteit. Hij denkt teveel
aan andere dingen. Heeft hij
weer een keer goed gelopen
dan staat hij gelijk met zijn
contract klaar om het te la
ten aanpassen. Op de lan
gere termijn werkt dat niet.
Trouwens, ik begin een
beetje mijn twijfels over
hem te krijgen. Talent ge
noeg, maar of het er ook he
lemaal uitkomt?"
Cram, Aouita en Lopes
zijn drie van Hermens' pu
pillen die het afgelopen sei
zoen wel degelijk aan de
weg hebben getimmerd. In
hoeverre is hij bij de succes
sen van deze topatleten be
trokken? Jos Hermens: „Ik
praat met hen over stages,
doe de wedstrijdplanning
voor hen en neem mét hen
de medische begeleiding
door. De meeste toppers
hebben dan nog hun eigen
agent, die op de details in
gaat, zoals de sponsorcon
tracten. Voor die financiële
aspecten mis ik de achter
grond".
Hermens is inmiddels drie
jaar als 'runners consultant'
actief. Hij heeft het grote
voordeel dat hij uit eigen er
varing kan putten. En nog
een aantal atleten kent uit
de tijd, dat hij zelf als wed-
strijdatleet in beeld was.
„Fernando Mamede en Car
los Lopes zijn bijvoorbeeld
van mijn generatie. Die ken
ik door en door en zij mij. Ze
weten wat ze aan me heb
ben, dat heeft voor beide
partijen voordelen. Carlos
verlaat zich helemaal op
mij. Hij is al een tijdje ge
blesseerd, maar had toch
willen lopen. Heb ik hem
met succes van afgehouden.
Ik weet toch hoe het is".
„Ik was in mijn actieve
tijd ook zo'n doorrammer.
Ben veel te lang doorgegaan
met mijn achillespeesbles
sures. En dat kostte me mijn
carrière. Nu stelde de medi
sche begeleiding in die tijd
natuurlijk helemaal niets
voor. Specifieke sportartsen
waren er niet eens. Als ik de
beschikking had gehad over
bijvoorbeeld zo'n Peter Ver
gouwen, die nu op Papendal
praktizeert dan zou ik het
veel langer vol gehouden
hebben. Maar toen moest en
zou ik lopen. Een lange ter
mijn-planning zei me niets.
Stom natuurlijk. En dat zijn
ervaringen die ik andere at
leten kan meegeven.
Daarom heeft Said Aouita
bijvoorbeeld op mijn aanra
den de finale van het Grand
Prix-circuit in Rome laten
schieten. Dat kostte hem
25.000 dollar, maar de Ma
rokkaan koos voor rust. Vol
gend jaar is er immers weer
een seizoen".
„Aouita is natuurlijk van
unieke klasse. Hij heeft de
«Mh,
SS.
Jos Hermens in actie. Hier loopt hij naast een van zijn 'oude kennissen' de Portugees Carlos Lopes.
potentie om naast zijn we
reldrecords op de 1500 en
5000 meter ook die op de mijl
en de 10 kilometer te pak
ken. Als hij zichzelf tenmin
ste voldoende in acht neemt.
Ik zal een atleet, die ik bege
leid, nooit pressen om te lo
pen. De International Mana
gement Group, mijn concur
rent zou je kunnen zeggen,
springt op een heel andere
manier met de bij hen onder
contract staande atleten om.
Die worden in een paar jaar
helemaal uitgewrongen en
vervolgens als oud vuil af
gedankt. Neem Alberto Sa-
lazar, een IMG-atleet. In
korte tijd heeft hij na zijn
zege in de New York Mara
thon een paar jaar geleden
veel geld verdiend, maar
zich ook helemaal over de
kop gejaagd. Nu is hij ner
gens meer".
„IMG is er niet voor de at
leten, daar wordt alleen
maar aan geld maken ge
dacht. Iets dergelijks geldt
ook voor Fred Lebow, de or
ganisator van de New York
Marathon. Die man is geen
atletiek-fan. Je hebt twee
generaties marathon-orga
nisatoren: de eerste, die al
leen maar gericht is op de
massaliteit van het gebeu
ren en de tweede, die zich
ook verdiept in de atleten.
Dat verschil kun je goed
zien als je Bob Bright van de
Chicago en Fred Lebow van
de New York Marathon met
elkaar vergelijkt. Tussen
beide heren bestaat een
echte strijd. New York heeft
de naam, Chicago de presta
tie. Lebow bluft met grote
bedragen, zoals een premie
van 50.000 dollar voor de
verbetering van het offi
cieuze wereldrecord. Bright
zoekt het meer in de start-
gelden en dat is voor de atle
ten veel aantrekkelijker. En
uiteraard keert hij ook een
bonus uit bij een recordver
betering".
Er gaan in de weg-atle-
tiek pittige bedragen om.
Chicago en New York wer
ken bijvoorbeeld ieder met
een begroting van rond de
twee miljoen dollar. Daarin
begrepen zijn reclame
spotjes, die een paar weken
voor de marathon regelma
tig via de tv worden uitge
zonden. Sponsors zijn er ge
noeg te vinden, want de
weg-atletiek maakt een ge
weldige ontwikkeling door.
In Amerika, waar alles on
derzocht wordt, zijn de
sponsors er achter gekomen
dat er zo'n twintig miljoen
mensen joggen, trimmen, in
ieder geval rennen. Een aan-
trekkelijke markt, omdat
het voornamelijk mensen
betreft met een hogere op
leiding en die hebben meer
geld te besteden dan de
doorsnee Amerikaan.
Ook in Nederland neemt
de populariteit van het lopen
snel toe. Een onderzoek
heeft uitgewezen, dat niet
minder dan 2,2 miljoen Ne
derlanders ouder dan 15 jaar
minstens een keer per week
de loopschoenen aantrekken
om een stukje te gaan hard
lopen. „Dan is het toch
eigenlijk ongelooflijk, dat de
KNAU maar zo'n 50.000 le
den heeft. Typisch Neder
lands. Ieder kind komt in dit
land wel in aanraking met
voetballen, maar als ze aan
atletiek gaan doen is dat
puur toevallig. Jammer,
want op die manier gaat
enorm veel talent verloren.
Er bestaat hier geen behoor
lijk scouting-systeem, zoals
bijvoorbeeld in België.
En dan blijf je altijd nog
met de narigheid zitten dat
op veelbelovende junioren
vaak roofbouw wordt ge
pleegd. Talentjes die door
vaders, moeders en trainers
over de kop gejaagd worden.
Iets dergelijks zie je ook
vaak bij het wielrennen ge
beuren. Er wordt niet beseft,
dat het échte atleten-leven
pas na je 20e begint. Vóór die
leeftijd kun je alleen maar
een goede basis leggen. De
KNAU zou daar toch veel
meer op moeten inspringen.
Maar de bond houdt zich al
leen maar bezig met poli
tiek, niet met de sport. Het
bestuur weet gewoon niet
waar de belangen liggen. De
enige met een visie was trai-
ningsc'oördinator Herman
Buuts, maar die is nu ook
weg".
Niets voor Jos Hermens
om de vacante positie van
Buuts op te vullen? Hij kent
als regelaar en vertrou
wensman van vele atletiek-
toppers inmiddels het klap
pen van de zweep en is in het
- FOTO DE STEM
bezit van de vereiste diplo
ma's. „Dan moet er binnen
de KNAU eerst heel wat
veranderen. De onderlinge
strijd tussen de verschil
lende belangengroeperink-
jes moet eruit. En dan kun je
nog je eigen graf graven.
Want je weet gewoon, dat je
binnen twee jaar onderuit
wordt gehaald. Nee, laat mij
voorlopig maar op mijn ma
nier doorgaan.
Trouwens, ik ben ook bij
de basis betrokken. Samen
met Gerard Nijboer en Ge
rard Rooijakkers, de ex-or-
ganisator van de Rotterdam
Marathon, werk ik aan de
oprichting van een Road
Runners-club. Dat moet een
organisatie worden waarbij
de pure trimmer voor infor
matie over blessures, re
creatielopen enzovoorts te
recht kan. Een club ook, die
buitenlandse reizen zou
kunnen organiseren. Want
daar blijkt behoefte aan te
bestaan. Het is bijvoorbeeld
ongelooflijk hoeveel Neder
landers er elk jaar in de
New York Marathon van
start gaan. Dat is veruit het
grootste contingent niet-
Amerikanen. Zo zie je, er
valt nog genoeg te regelen".
|f ontwerpen en
natiesystemen
maakt daarbij
nodiek.
