r Eerste zege in klassieker voor Pollentier WATERPOLOTEAM MEER RUGGEGRAAT TERN DWAI ZEGE T VERLIES IN EINDSTRIJD ilfl Belg speelt Raas en Moser tegen elkaar uit De Gribaldy op zijspoor MUTSAARS WINT RONDE VAN DRENTE sport Iliibner en Adorjan delen het punt DE STEM VAN MAANDAG 31 MAART 1980 T11 im DE STEM VAN MAANDAG 31 (Door Rob van Deursen) ULVENHOUT - Voor de dertiende maal reed hij de Omloop van de Baronie en on danks dit door velen als onge luksgetal beschouwde aantal won hij deze amateurklassie- ker voor het eerst in zijn al veel gelauwerde carrière. Peer Maas, 29 jaar, vorig seizoen in Olympia's ronde door Neder land tijdens de rit naar Neede geveld door een heupbreuk. Negen maanden lag hij als wielrenner stil, In januari'nog bracht hij drie weken door in het ziekenhuis waar de platen rond zijn botten werden ver wijderd. Direct daarna trok hij naar Zuid-Frankrijk voor een trainingskamp en gisteren pakte hij „de mooiste koers, die ik kan winnen". Het moest een routinier zijn, die deze 21ste Omloop van de Baronie op zijn naam zou schrijven. Het koersbeeld was er geheel naar. Uiteindelijk stormde een groep van veertien man de lange rechte weg door het bos tussen Bavel en Ulven- hout op. Iets voor het eind lag de verlossende streep van deze altijd zware rit door het West brabantse land. „Linkbal" Peer Maas had het in de finale allemaal goed gezien. Hij wachtte in de twee de groep, die joeg op de acht koplopers rustig af. Maas had al genoeg gedaan. Bij het op draaien van de kasseien en van de „Hel van Moerstraten" viel hij lek. „Op het meest ongun stig moment in deze koers, mag ik wel zeggen", aldus Peer Maas na afloop. „En die vent deed er nog zo lang over om een nieuw wiel in te steken. Ik kwam wel achter de derde groep terecht". Maas liet zich er echter niet door uit het veld slaan. Tot achter Chaam, zo'n zestig ki lometer verder stampte hij op de pedalen. Niet rustend al vorens hij de tweede groep van dat moment te pakken had. En toen gooide hij zijn dertien j aar lange ervaring in de strijd. Jac Hanegraaf, raspaardje uit Rijsbergen werd in die acht leiders tellende achtereen- volgde groep nerveus. Hij wist Ad Wijnands vooraan, maar toch.... in eigen gebied begon hij als een razende op kop van de jachtgroep te fietsen. Hij sleurde alles en iedereen uit el kaar, maar kon toch niet voor komen dat nog vijf man zijn wiel hielden. Bij die vijf Peer Maas, dankzij een „truc" van zijn ploegleider Ben van Erp in gezelschap tijdens deze Om loop van zes ploegmakkers, terwijl ploegen van slechts vijf waren toegestaan. Van Erp stopte echter Peer Maas en Jac (Van onze sportmedewerker) TERNEUZEN - Noorman- hopft een goede zaak ge- tón de eerste klasse van de |aNVB atdelin Zeeland door „etO-I van koploper IJzendij- re e winnen. Voor Philippine wint het er donker uit te zien L M op eigen veld met 1-2 verloor van SDO. Ook Wal- lUnbHjft in ernstige degra- jotiezorgen na het z-^-gelijk «nel tege Corn Boys. Oostburg t door de 2-1-zege op Ichoondijke nog in de race voor de titel. CORN BOYS-WALCHE- „r\' 2-2 - Een leuke gelijk op ende wedstrijd met een uiste uitslag- Via Hans Ro ws kwam Corn oys al vrij snl fp voorsprong, maar voor rust wPas het Rob Boddart die Wal cheren langszij hielp. Na rust Peer Maas toont zich de sterkste sprinter van de kopgroep. van Meer bij de afvaardiging zeven ijzers in het vaak hevig iswaar wat dom inde nnaie te- van de wielervereniging Roo- aanwakkerende wielervuur. keer ging, maar toch liet zien sendaal en had op die manier Hanegraaf bracht de kopgroep niet voor niets na zijn overgang dus op een totaal van veertien van de junioren het verrouwen en die zou het op die lange van bondscoach Rini Wagt- MEERBEKE - Twee honden vechten om een been en de derde gaat er mee heen. Daar kwam de overwinning van Michel Pollentier in de 64-ste uitgave van de Ronde van Vlaanderen op neer. De Belg, die een week eerder de semi-klassieker De Brabantse Pijl won en ontegenzeglijk als herboren rijdt na een jaar vol misère, profiteerde op uiterst knappe wijze van de rivaliteit tussen Francesco Moser en Jan Raas. Voor Pollentier was er in de finale van de hoog aangeschre ven Vlaamse klassieker slechts een geringe kans om te winnen. Dat was door alleen te finis hen, want hij sprint twee klassen slechter dan de uit muntende sprinters Moser en Raas. De Splendor-kopman benutte zijn kleine mogelijk heid optimaal. „Ik moest het zo spelen", legde de dolgelukkige Pollentier na afloop uit, „dat de een voor de ander het werk niet wilde opknappen". Pollentier bereidde zijn be slissende aanval zorgvuldig voor. Vier keer sprong hij in de laatste kilometers tevergeefs w;eg. „Dat ik iedere keer werd teruggepakt, deerde mij niet", aldus Pollentier. „Tenslotte waren het toch met meer dan schijnbewegingen. Ik legde niet alles in die demarrages. Alleen de laatste maal, op 300 meter voor de streep, ben ik op volle kracht gegaan. Toen was het alles of niets". Het werd alles, omdat Moser en Raas te lang op een reactie van elkaar wachtten. Het betekende voor Pollen tier, die als beste resultaten uit zijn carrière zeges in de Ronde van Italië, Ronde van Zwit serland en het Belgisch kam pioenschap had staan, zijn eerste triomf in een klassieker. Een nieuw hoogtepunt van de kalende Belg, dat zo laat is ge vallen, doordat hij zich tot vo rig jaar geheel en al opofferde voor Freddy Maertens, die vo rig jaar ook een ellendig sei zoen doormaakte en nu evenals zijn vroegere ploegmaat weer aan de weg timmert. Pollen tier: „Door deze overwinning is een last van mijn schouders gevallen in verband met de Tour de France. Er was onze kerheid over het kopmanschap in de tour: Cnquelion of ik. Ik voel me nu sterk staan". De eerste belangrijke schif ting in de 265 kilometer lange tien hellingen tellende koers kwam per traditie op het smalle kasseienpad van de steile Koppenberg tot stand, waar het gros van de renners noodgedwongen (door vallen de renners) te voet omhoog ging. Na die lastige klim met een stijgingspercentage van achttien procent, vormde zich een sterke kopgroep van der tien man: Moser, Demeijer, Pollentier, Raas, Maertens, Si bille, De Vlaeminck, Verlin den, Schipper (op de Volke- gemberg gelost), Knetemann (door twee valpartijen later kansloos), Braun, Lammertink (later afvaller door een lekke band) en De Wolf. Gezien de kwaliteit had die elitegroep moeten standhouden. Men hield zich echter meer bezig met demarreren - vooral Mare Demeijer, die een viertal keren trachtte weg te komen - dan door Hein Groothuis met het trachten de voor sprong uit te bouwen. Dat het niet al te hard ging bij de leiders toonde eerst Duclos Lasalle, de winnaar van de Ronde van Corsica en Parijs-Nice, aan door in ge zelschap van de door pech ge troffen Maertens aansluiting te krijgen. Het werd nog eens benadrukt door Duclos Lasal- les ploeggenoten Kuiper en Ti- nazzi, die even later aanhaak ten. Het drietal Peugeot-ren- ners werd nadien gevolgd door de complete achtervolgende groep. Toen was Hennie Kuiper echter al alleen weg. De Putte- naar was kort na zijn succes volle achtervolging gedemar reerd op een moment, dat er nog bijna vijftig kilometer moest worden afgelegd. Het was geen overmoed, die aan de vlucht van Kuiper ten grond slag lag. „Deze wedstrijd en Gent-Wevelgem beschouwde ik als mijn voorbereiding op de Amstel Gold Race. Ik heb doordat ik gevallen ben in de Ronde van Corsica, Parijs-Ni ce en Milaan-San Remo con ditie-achterstand. Ik wilde mij daarom vandaag eens testen en ik wilde proberen tot achter de Muur van Geraardsbergen nog voor te zijn. Dan zou ik kans hebben gehad met de besten mee te gaan", aldus Kuiper, die in zijn opzet niet slaagde. Op de Muur van Geraards bergen toonden Michel Pol lentier en Francesco Moser zich de sterksten. Zij kwamen met voorsprong boven en gin gen hard door. De enige, die bij machte was het tweetal te achterhalen, wasjan Raas, die daartoe een uiterste krachts inspanning moest leveren. De rest, waarvan Maertens en Demeijer het langst tegen stribbelden, was al spoedig verslagen. En toen kwam dan die won derlijke finale, die deed den ken aan dezelfde wedstrijd in 1976, toen Walter Planckaert gretig gebruik maakte van de ruzie tussen Roger de Vlae minck en Freddy Maertens. De eerste vier pogingen van Pol lentier mislukten voorname lijk door toedoen van Moser. De Italiaan reed drie keer een gat dicht. Raas verrichtte een maal die ondankbare arbeid. Op de vijfde demarrage van Pollentier kwam het antwoord (van weer Moser) te laat. Jan Raas: „Ik mocht niet reageren. Ik zat met hangen en wurgen In dat kopgroepje. Als ik het gat had dichtgereden, was ik ge klopt geweest". Raas had een excuus - hij was net een griepaanval te bo ven en derhalve lang niet top fit - voor zijn afwachtende hou ding, maar die werd hem niet in dank afgenomen door het Belgische publiek, dat de bij onze zuiderburen toch al niet zo populaire Raleigh-renner op een luid fluitconcert ont haalde. Een fanatiekeling ging zelfs zo ver, dat hij luid ver kondigde: „Jan Raas verdient de kogel". Uitslag: 1. Michel Pollentier (Bel) 265 kilometer in 10.36.45, 2. Francesco Moser (Ita) z.t., 3. Jan Raas (Ned) z.t., 4. Roger de Vlaeminck (Bel) op 20 sec., 5. Mare Demeyer (Bel) z.t., 6. Freddy Maertens (Bel) z.t., 7. Gilbert Duclos-Lasalle (Fra) z.t., 8. Godi Schmutz (Zwi) op 2.15, 9. Guy Sybille (Fra) op 2.40, 10. Fons de Wolf (Bel) op 2.45, 11. Planckaert (Be!) z.t., 12. Verschuren (Bel) z.t., 13. Tinazzi (Ita) z.t., 14. Hoste (Bel) z.t., 15. Kelly (Ier) z.t., 16. Jos Lammertink (Ned) z.t., 17. Masciarelli (Ita) z.t., 18. Ver- linden (Bel) z.t., 19. Hans Lan- gerijs (Ned) z.t., 20. Henk Lub- berding (Ned) z.t., 21. Joop Zoetemelk (Ned) op 6.15, 22. Van Heerden (ZAf) z.t., 23. Ovion (Fra) z.t., 24. Nulens (Bel) z.t., 25. R. Pevenage (Bel) z.t., 26. Fons van Katwijk op 7.20. Pollentier houdt voldoende over om zich Moser en de aan de binnenkant ingesloten Raas van het lijf te houden. MAASTRICHT (ANP) - Het herboren Nederlandse water- poloteam is bezig de band te breken, die sinds de onge luksklassering van de wereld kampioenschappen in West- Berlijn (dertiende) twee jaar lang op de ploeg heeft gelegen. In Maastricht showde de nieuwe Trumbic-combinatie van routine en talent een vleugje Olympisch elan. Vijf van de zes tegenstanders in het zevenlandentoernooi vormden even zovele schietschijven, waarbij de produktie steeds in de dubbele cijfers kwam. Al leen erfvijand West-Duits- land, dat zich minstens even ambitieus heeft geprepareerd op de komende Olympische gebeurtenissen, temperde het gerezen optimisme enigszins door zondagmiddag de finale met 8-7 te winnen en zo de eindoverwinning voor de neus van Oranje weg te kapen. Die nederlaag had opvoed kundige bij-aspecten, waar Trumbic zijn voordeel mee kan doen in de komende intensieve trainingsperiode. Zo liepen de open combinaties, die in de voorgaande wedstrijden het handelsmerk waren geworden van de hernieuwde combina tie, vast op de straffe dekking van de Westduitsers. Wat overbleef was het worstelwerk van Buunk op de twee meter. Vier maal leverde dat een man meer op en eenmaal een treffer van de teruggekeerde AZC- spelerzelf. Maar aan de andere kant vielen dooT'zijn aanwe zigheid in de achterhoede gaatjes, waarvan Freund en vooral de getructe Blumlein gretig profiteerden. Pas bij een achterstand van 2-5 kwam Nederland enigszins in zijn spel. De tegenvallende Hans van Zeeland werd uitgewis seld. Buunk, Veer en Lande- weerd trokken de stand gelijk tot 5-5. Maar aan het eind van de derde periode stond West- Duitsland toch weer voor dankzij Werner Obschernikat, die een van de paal ketsende bal benutte. Buunk besliste nog eenmaal een worstelpartij op de twee meter verrassend in zijn voordeel (6-6), maar toen was al duidelijk dat de vijf voorgaande wedstrijden hun tol aan conditie hadden geëist. Met behulp van het Brits Frans scheidsrechtersduo liepen de Westduitsers uit tot 6-8. Lan- deweerd - antwoordde nog eenmaal (7-8), maar in de laatste minuut was het alleen aan doelman De Bie te danken, dat de nederlaag niet groter uitviel. Toch staat buiten kijf dat Nico Landeweerd, Ton Buunk, Hans van Zeeland, Evert Veer en in mindere mate Hans Smits, de vijf resterende leden van de bronzen Olympische equipe, die alleen wel om de een of andere manier gestopt waren met topwaterpolo, het team weer ruggegraat hebben gegeven. Uitslagen: Griekenland - Zweden 8-5, Tsjechoslowakije - West-Duitsland 3-11, Roe menië - Canada 10-7, Zweden - Tsjechoslowakije 5-6, West- Duitsland - Roemenië 9-8, Ne derland - Canada 15-6, West- Duitsland - Griekenland 12-4, Nederland - Zweden 10-1, Ca nada - Tsjechoslowakije 6-4, Nederland - West-Duitsland 7-8, Canada - Zweden &-5, Roemenië - Griekenland 10-8. Eindstand van het toernooi is: 1. W. Duitsland 6 6 0 0 12 60-32 2. Nederland 6 5 0 1 10 70-37 3. Roemenië 6 4 0 2 8 58-47 4. Canada ..6 3 0 3 6 38-50 5. Tsjechoslowakije 6 2 0 4 4 34-48 6.Griekenland 6105 234-53 7. Zweden 6 0 6 0 23-50 aankomst naar Ulvenhout moeten gaan uitvechten. Peer maas kon in die spurt, hoogte punt van een levendige, maar niet altijd echt boeiende koers, rekenen op de steun van zijn sponsormakkers Ad Tak en Rodger Sumich, Ad Wijnands, winnaar van de Ronde van Zuid-Holland, op die van Jac Hanegraaf en Adri van Poel (gisteren ook steed erg attent) op die van John Broers en Peter Koppert. Een goed verdeeld krach tenveld maar daarin is Peer Maas nu juist de linkste. Bij een lange aankomst blijkt het vaak een kwestie van geduld. Maas liet al die jonge „veu lens" rond hem de spurt aan gaan. Ging wel mee, maar zijn echte eindschot kwam pas in de laatste vijftig meter. Met een half wiel verschil bleef hij Adrie van Poel op de meet voor. Niet veel, maar ruim vol doende om te winnen. Peer Maas, assistent-accountant van beroep, wist niet meer of dit zijn achtste of negende overwinning in een klassieker was. „Nee, dat houd ik niet bij, maar het is wel de mooiste. Ze ker gezien het feit, dat ik zo'n lange tijd heb stil gelegen. Vo rig jaar werd mijn seizoen door die val in Olympia's ronde op een heel vervelend moment af gebroken. Vanaf maart tot aan dat moment won ik zo'n zeven koersen. Vandaar dat ik nu blij ben dat ik voor mezelf heb be wezen, dat ik het nog kan. Ik heb er ook nog steeds veel ple zier in. Het gebeurt zelden dat ik 's avonds met de pest in mijn lijf na mijn werk ga trainen. Zolang dat nog het geval is ga ik rustig door met wielren nen". De jongere garde in het amateur-peloton krijgt dus voorlopig nog te maken met de klasse, die 29-jarige Peer Maas uit Huijbergen nog immer etaleert. Toch waren er giste ren ook bij de jeugd enkelen die er uit sprongen. En dan met name Jac. Hanegraaf, die wel- MEERBEKE - Jean de Gri baldy is bij de wielerploeg rond de Westduitser Dietrich Thurau op een zijspoor gezet. De Gribaldy, die de komst van de Portugees Joaquim Agostinho bewerkstelligde, voerde met Rudi Altig de functie van ploegleider uit bij de Westduitse/Franse ploeg. Tijdens Parijs-Nice waren er al problemen gerezen tussen bei de ploegleiders. In het crite rium national in Frankrijk kwam het tot een breuk. Altig wenste daarna het ploeglei derschap niet meer te delen. De Westduitser zal nu alleen de ploeg gaan leiden. Sjoerd de Vries, van origine een Neder lander, is als adjunct-ploeglei der aangewezen. BAD LAUTERBERG (ANP) - De zevende partij in de schaaktweekamp voor de kwartfinales van het kandi datentoernooi tussen de West duitser Robert Hübner en de Hongaar Andras Adorjan is gisteren in Bad Lauterberg in remise geëindigd. De partij, waarin Hübner wit had, vergde 40 zetten. Met nog drie partijen te spelen heeft Hübner een punt voor sprong: 4-3. mans te hebben gekregen. Wagtmans: „Inderdaad, het was niet al te slim wat Jac deed, maar dat geeft niet. Hij heeft nu eens van dichtbij kunnen zien, hoe meer ervaren mannen in de finale het spel in elkaar steken. En daar leert hij alleen maar van. Voor mij is het belangrijk dat hij er bij zat. Dat hij het inzicht toonde om op de goede momenten Voor aan te zitten". Naast Jac Hanegraaf be hoorde ook Johan Kuiken tot de uitblinkers. Kuiken zette vanaf de'officiële start van de spoorwegovergang tussen Breda en Prinsenbeek de boel constant op stelten, maar kwam in de finale net iets te kort om echt mee te tellen. Martin de Vos deed het even eens erg goed. Hij zat steeds in de goede waaier, maar zijn eindschot bleek niet scherp genoeg. Dat van Peer Maas was het snelst geslepen. Maar op de fiets weet iedereen dat, die ge slepenheid van Maas, de win naar van de 2 le Omloop van de Baronie.... De uitslag: 1. Peer Maas (WV Roos) 161 km in 3.46.20, 2. Adri van de Poel (Van E), 3. Herman Snoeyink (Van E-F), 4. John Broers (Van E), 5. Peter Kop pert (Van E), 6. John van de Velden (Markt), 7. Mario van Vlimmeren (Free), 8. Ad Wij nands (Ams), 9. Berry Zoontjes (Dries), 10. Johan Ribbers (Exp.), 11. Ad Tak (Gaz.), 12. Martin de Vos (Brouw), 13. Rodger Sumich (Gaz), 14. Jac Hanegraaf (Ams), 15. op 1 min. Johan Kuiken (Van E-F), 16. Ad Prinsen (Gaz), 17. Henk Winkel (Dries), 18. Frank Moons (Van E), 19. Toon van der Steen ((Meu), 20. R. Tomas (Trans), 21. Jan de Groot (Sup), 22. Jac van Hooydonck (Bec), 23. G. van Putten (Ams), 24. Jac van Meer (WV Roos), 25. Piet van Leeuwen (Van E), 26. H. van Eek (Van E-F), 27. Jac Mertens (Markt), 28. Ad Polak (Trans), 29. Ad Knipping (Mü), 30. Martin van deBergh (Gaz). FONS VAN GEEL behaalde in de amateurwedstrijd in Sint Niklaas (België) de vijftiende plaats. RENÉ HAAST is in de ama teurwedstrijd in het Belgische Asse op de vijftiende plaats binnengekomen. Jos Gevers reed zich naar de zeventiende plaats. RIK GROOT uit Fijnaart reikte in de juniorkoers in Rossum naar de negende plaats, Leon Kerstens uit Gel drop greep de overwinning. (Van onze sportredactie) Ulvenhout - Het koersverloop van de 21ste Omloop van de Baronie zag er als volgt uit; 2 km (na Prinsenbeek): ont snapping van Ad Verstijlen, Peter Hofland en Martin de Vos. 32 km (tussen Zevenbergen en Standdaarbuiten): poging van Ad Tak en Meens: peleton valt door de schuin op kop -staande harde wind in stukken uiteen. Onder de mannen in moeilijkheden Toon van det Steen, Louis Schenk en Jacvan Hooydonck: 48 km: (Na Willemstad): pe leton in eerst vier, maar latei twee waaiers, vooraan een groep van ongeveer 35 man waaronder Adri van der Poel, Hanegraaf, Wijnands, Prinsen, Van der Steen, Hassink, Tak, Mutselaars (zaterdag winnaar van de ronde van Drente) en Polak: 68 km (Hel van Moerstra ten) aanval van Martin de Vos, die zestien man mee krijgt. Peer Maas komt door lekke band achteraan. Herman Snoeyink en Wim de Waal sluiten aan, gevolgd door Adri van der Poel, Tak, Lemmensen De Groot, Koppert en Knip ping sluiten eveneens aan: 89 km(Roosendaal) totals hergroepering van eerste waaiers, 43 man op kop. 99 km: (Voor Rucphen): is vermoeidheid gaat tellen, elf coureurs moeten vooraan los sen, inmiddels heeft Peer Maas zijn achtervolging ingezet 104 km: (doorkomst Zundert): Jac Hanegraaf tracht alleen weg te gaan, wordt snel terug gepakt: 117 km (tussen Zundert en Rijsbergen): tempo vliegt om hoog: kopgroep van zeven man: Kuiken, Sumich, lan Vlimmeren, Hanegraaf, Vos, Prinsen en Zoontjes, Jota Broers voegt zich even later bi] de groep: acht leiders dus: Peet Maas arriveerde inmic-dels bi) de achtervolgers. 128 km: (doorkomst Galder) twee eerste groepen weer bi) clkssi"" 134 km (tussen Galder en Strijbeek): De Vos, Zoentjes. Prinsen, en Boers gaan weg. gevolgd door Snoeyink, Su mich en Wijnands. Van Vlim meren rijdt naar koplopers en brengt totaal op acht: 151 KM: (tussen Gilze en Bavel) samenwerking in kop groep stokt. Niemand wil vuile werk voor elkaar doen: tweede groep komt er bij: 160 KM (aankomst Ulven hout): Peer Maas toont zien ;terkste en slimste in eindspurt •an veertien man. eer da' Wa kw da: Vij Co kei eer Ee Gr ste gei op afg Ka aai HOOGEVEEN (ANP) - Henk Mutsaars uit Schijndel heeft zaterdag de Ronde van Drente, een klassieke weg wedstrijd voor amateurs met start en finish te Hoogeveen, op zijn naam gebracht. Na 156 zeer zware kilometers won hij de sprint van een kopgroepje van drie renners. Dries Klein uit Ter Apel legde beslag op de tweede plaats en Dries Timmer uit Yde de Punt kwam als der de over de eindstreep. De barre weersomstandig heden hebben zaterdag een rol van betekenis gespeeld in de negentiende editie van de Ronde van Drente. De ama teurs werden voortdurend ge geseld door harde slagregens (Van onze sportme TERNEUZEN - De schijn woi biterskorps dat de wedstrijden va met een hetze tegen deze ploeg I was Terneuzen de dupe ditseizor. aanvechtbare beslissingen van d< weer in het treffen met Madese B zwarte pak die Terneuzen regelrt minuten voor tijd kende hij Mad toe, toen Henny Hofkens heel th zonder dat hij ook maar geraal omstreden strafschop kon Mades< en was Terneuzen opnieuw onm gehele wedstrijd in ogenschouw spel waarschijnlijk wel verdiend, het tot stand kwam liet een bitter! Terneuzen heet. do' Bo Ac m; P1 ho zei te dv pe ter dal wc ko zo en hadden te kampen met e® stormachtige wind. Al na ze ven kilometer scheidden zie negen renners af. De kopstuk ken, die de negen „dapper™ voor gek verklaarden en in beschutting van het peloto bleven, moesten in het ver» tot hun teleurstelling beken nen, dat zij de slag gemist ha den. De negen, onder wie Ha sink, Koersen, Ammerlaan e Mutsaars, lieten zich niet ®ee terugpakken. In de slotfas demarreerde Mutsaars weerstaanbaar uit de kop groep. Hij kreeg gezelschap van Kleinen Timmer. Amm laan probeerde het gat tlog*1 te dichten, maar bleef op neg seconden hangen. De eerste helft van dit tref fen was voor de thuisploeg. Zonder Alf IJsebaert (gebles seerd) en Dennis Sanehes (uit de selectie gezet omdat hij niet kwam trainen) trok de forma tie van Ad Versluys ten aanval. Ondanks fraai combinatie voetbal wat regelmatig tentoo werd gespreid, waren de kan- 'sen in die eerste helft toch mi niem. Jos van Mieghem was dicht bij een treffer toen hij uit een voorzet van Frank Bogaert net naast kopte en zo'n acht minuten voor rust was het weer Van Mieghem die met het hoofd voor gevaar zorgde maar nu uit een corner van Rini Adriaanse. Ook Madese Boys kreeg enkele mogelijkheden al kwam deze ploeg in het veld tot aanzienlijk minder goed voet bal dan de thuisploeg. Zo was de ijverige spits Ad Bouwens tijdens een spaarzame counter even gevaarlijk en schoot Wim van Dam de bal via Verpoorte achter de lijnen. Dat waren in feite de enige wapenfeiten van de eerste helft. Na rust een totaal* ander I spelend Madese Boys dat nu Jwel nadrukkelijk met offen- I sieve bedoelingen het veld in- gekomen was. In het begin was I het spelbeeld nog enigszins I gelijkopgaand, maar naarmate 1 de tweede helft vorderde, werd Madese Boys steeds sterker en I gevaarlijker. Zo waren achter- I eenvolgens Ad Bowen, Heny I Hofkens en Jan Delheij dicht I bij een treffer, maar door falen I 'n laatste instantie en goed I j6^eren van He Terneuzen- j üefensie en doelman Wim Ver- I poorte, kon erger voorkomen I worden voor Terneuzen. Ook Terneuzen kreeg wel di verse mogelijkheden. Zo leek I uud Cornells te zullen gaan scoren toen een voorzet van mi Adriaanse door iedereen gemist werd (Cornelis incluis) aar via een Boys-verdediger och nog voor de voeten van ornelis kwam. Die raakte de ui "''aar half en ook Jos van leghem kwam te laat om deze oog de goede richting mee te V jn' k-aatstgenoemde speler ™erd een fractie later vervan- °en door George de Block. Het mtt )U,'st deze ahijd opportu- ische speler die Terneuzen cL?0rspronS zette- Samen- kei- J U?,sen dan Piet Schoonac- j h Peter Schoonacker werd (V 1 he< kui vee hei da he< uit da coi no Ho pl< Kc ba Hc 0- gei Kc 1- sn ko ke cij ve de st< de de Ri un op dr Mt do bl an onze sportmedewerker) opVall!SrINGEN Een vrijwei t Vlied», iten overheersend geen -rUc" 'lee^t Middelburg Urea 161J0n0v^nkans gegeven. e«n eoerf bezoekers zaf?en ge„ Ba, d aanvallend Vlissin- voors minuten op knalde u°men' Kob Balieu d°elman v °"dbaar achter ""agistrai i Belzen- Na een zelfde i- 0 verscheen die- Van c leu °°g in oog met v°or een uCn ,die Middelburg Wist to i, 'opeloze achterstand le behouden. kv st: va Ki Gi pli ru lei Ee di< m: VI H( de eei

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1980 | | pagina 12