AA
A
Kies..
uwtapijt
thuis
jtMÉl
de
charmante
koffiepot
A
Ij*.
p
Philip en het Europese natuurbeschermingsjaar
MIJN GEBED
kaas
fen
?an eet.
lucky
luke
louis de poortere
JOSEPHINE^
X
-O
X
JOSEPHINE
SUSKE
en WISKE
22
(01140 - 2351)
3300)
DE STEM VAN VRIJDAG 10 APRIL 1970
O
en
m
O.
LU
LO
O
irlopig kosteloos.
vonnis van de Arron-
lementsreehtbank te
ida d.d. 3 april 1970 is in
t van faillissement ver-
rd Johannes Maria
ianus Langen, wonende
fïeteringen, Hoolstraat
.et benoeming van de
|A. Heer Mr. A. A. S. M.
den, Lid van voormel-
echtbank tot Rechter-
missaris en van de on-
jetekende tot curator,
■moemde Heer Rech-
Commissaris heeft be-
|ld:
.at de schuldvorderin-
;en uiterlijk op 23 mei
1970 bij de ondergete-
ende moeten worden
gediend,
lat de verificatieverga-
lering zal worden ge-
ïouden op maandag, 22
uni 1970 des namiddags
e 2.30 uur in het Ge-
echtsgebouw, Klooster
man nr. 46 te Breda.
ie curator:
Mr. J. M. Houben,
Ironielaan 133, Breda
izierige
iku
ra fit
brood
onver-
goed
Ivoor
ergie
Hat u
y-j
e vuilnisbakken raken
DAT PRINSEN ook nog wel eens iets anders doen dan alleen
maar linten doorknippen blijkt bijvoorbeeld uit een rede van
prins Philip die hij hield voor de Raad van Europa. In deze
rede zegt de prins enkele zinnige dingen, reden voor Tussen
Haakjes om hem integraal af te drukken. Natuurlijk zullen
er mensen zijn die zeggen dat met het aan de kaak stellen
van natuurvervuiling een open deur wordt ingetrapt. Het zij
zo. Omdat echter de deur van de milieuverontreiniging zo
wijd openstaat ruiken we de stank beter. En zolang die stank
niet verdwenen is moet er tegen geageerd worden, hoe mak
kelijk dat soms ook is.
pNKELE JAREN geleden
werd ieder die zijn bezorgd-
I heid uitsprak over het natuur-
I lijke milieu en het behoud daar
van beschouwd als een onge
vaarlijk soort gek een type
om, in het beste geval, maar in
1 alles gelijk te geven of, in het
slechtste geval, als onruststoker
te betitelea Op het ogenblik is
te bijna respectabel geworden
zich bezig te houden met de be
scherming van de in het wild
levende dieren, zich bezorgd te
maken over de vernieling van
het landschap, zich ongerust te
maken over het ongecontroleer
de gebruik van chemische stof-
*en in de landbouw of zich voor
onze watervoorziening te inte-
I sesseren. Het is niet langer im
moreel te speculeren over de
8ev"olgen van de bevolkings
explosie, de sociale problemen
opgeroepen door de bouw van
reuzensteden en het probleem
van de vrijetijdsbesteding. Men
voelt het zelfs haast als een ver
plichting zijn afschuw te laten
blijken van de ergste excessen
van lucht- en watervervuiling.
Ik geloof dat het eenvoudig zo is,
dat elk mens met een redelijke hoe
veelheid verstand en fantasie lang
zamerhand is gaan beseffen wat er
bezig is mis te gaan met ons leef
klimaat. Men is tot het inzicht ge
komen dat het huwelijk van de
mens met de wetenschap en de
technologie het stadium van de wit
tebroodsweken gepasseerd is. Men
is doordrongen geraakt van het feit
dat de technologische explosie, die
de mens in materieel opzicht zulke
geweldige verbeteringen heeft ge
bracht, ook enkele angstaanjagende
problemen heeft opgeroepen. De
„fall-out" van deze explosie heeft
Europa letterlijk bezaaid met reus
achtige industriecomplexen die
lucht en water verontreinigen met
het vuil dat ze uitbraken. Daarnaast
heeft de bevolkingsexplosie, die bij
na epidemische proporties heeft aan
genomen, steden doen ontstaan gro
ter dan de wereld ooit gekend heeft.
Gezamenlijk hebben de mensheid
en de technologie een probleem van
vuilafvoer en vuilvernietiging ge
schapen dat snel bezig is uit de
hand te lopen.
Tgeen deze sombere achtergrond
schittert als een ster aan de donke
re hemel het plan om 1970 te ma
ken tot Europees Jaar van het Be
houd van de Natuur. Een enkele
cynicus zal de conferentie die bij de
opening van het Jaar onder auspi
ciën van de Raad van Europa ge
houden werd misschien afdoen als
alweer een van die zinloze festivi
teiten. Het is echter een feit, dat
het beheer van ons milieu alleen
dan effectief kan zijn, als de ver
schillende naties hun ideeën aan
elkaar aanpassen en gezamenlijk
handelen om hun plannen ten uit
voer te brengen.
Dit is nog maar het begin, de pro
blemen moeten nog serieus worden
aangevat. In de eerste plaats heb
ben wij een criterium nodig om vast
te stellen hoeveel land redelijker
wijze voor stedelijke en industriële
ontwikkeling en voor watervoorzie
ning gereserveerd moet worden. Wij
moeten het evenwicht zien te vin
den tussen de bestrijding van on
gedierte en ziekten en de vernieti
ging van het dierenleven in de
natuur. Wy moeten een middel vin
den om de misdadige exploitatie
van de visstand in de open oceanen
tegen te gaan. Wij moeten besluiten
of onze meren en binnenzeeën leven
in stand zullen blijven houden, of
dat wij ze langzamerhand in vuil
stortplaatsen late nveranderen.
Wij dienen te besluiten waarvoor
wij onze rivieren en meren willen
gebruiken, hetzij voor drinkwater
voorziening, hetzij voor sport en
recreatie, hetzij als transportwegen
voor herwonnen industriewater, of
wel dat wij ze laten verworden tot
van leven verstoken riolen. Zij kun
nen niet voor al deze doeleinden
tegelijk gebruikt worden. Voor alles
dienen we te leren hoe we moeten
omgaan met de steeds hoger wor
dende berg van onze eigen afval-
produkten. Wij moeten besluiten
hoeveel vervuiling van lucht, land
en water wij bereid zijn te accepte
ren. Wij moeten een redelijke ver
deling maken van land en water
voor landbouwdoeleinden en voor
verschillende soorten vrijetijdsbe
steding en recreatie, en wij moeten
andere methoden van watervoorzie
ning ontwikkelen.
Al deze dingen hangen met elk
aar samen. Zij hebben alle een be
paalde invloed op het leefklimaat
van de gehele mensheid en men kan
ze niet één voor één uit hun ver
band gelicht tot een oplossing bren
gen.
Dit alles gaat een enorme hoe
veelheid geld kosten en naarmate
de bevollring toeneemt, zullen de
kosten steeds hoger worden.
Van nu af aan zal ons probleem
zijn een administratief systeem op
te bouwen dat speciaal gericht zal
zijn op het behoud van ons milieu,
zodat het voortbestaan der levende
wezens, de mensheid inbegrepen,
verzekerd is. In de meeste gevallen
weten we wel wat er mis is en zijn
we uitstekend in staat de zaken
weer in goede banen te leiden. Er
zijn al een aantal spectaculaire suc
cessen geboekt. Dank zij maatrege
len tegen luchtverontreiniging is de
beruchte Londense „erwtensoep"
mist overwonnen. Wij moeten ech
ter wel bedenken dat als er maatre
gelen voor milieuhygiëne genomen
worden, deze niet overal even po
pulair zullen zijn, en dat zij zeker
geen rekening zullen houden met
landsgrenzen. Men zal ze veroorde
len als ongevraagde inmenging of
„Hier ligt uw fosfor, heer, dit is
uw werk.
'k Loop zo maar binnen, heer,
recht uit de kerk.
Niet voor mijzielf, heer, of
politiek ik kom alleen maar,
heer, voor de fabriek!
Is het bezwaarlijk, heer, dat ik
hier zit?
Ik ben toch ook maar gewoon
Kamerlid?
Dit hoort nu eenmaal tot mijn
methodiek.
Ik kom alleen maar, heer, voor
de fabriek!
Ik kom hier vaker, heer, haast
elite week.
Echter, de stank maakt mij hevig
van streek.
Is het wel veilig, heer, word ik
niet ziek?
Ik kom alleen maar, heer, voor.
de fabriek!
Ik had een rotdag, heer, overal
stank!
Dat is in 't Statenwerk meestal
je dank.
Toch heb ik nimmer mijn bakens
verzet;
Dit is het einde, heer, van mijn
gebed".
J. v. BENNEKOM.
(ADVERTENTIE)
men zal zeggen dat ze een voor het
nationaal belang vitale ontwikke
ling in de weg staan. Sommige
maatregelen zullen politiek delicaat
en administratief lastig blijken en
het zal altijd moeilijk zijn een com
promis te vinden tussen behoud en
ontwikkeling.
De meeste Europese landen noe
men zich democratieën, waarin
mannen en vrouwen zich verkies
baar stellen als vertegenwoordigers
van het volk. Aan deze vertegen
woordigers drage nwij politiek ge
zag over en daardoor komt de ver
antwoordelijkheid voor de bescher
ming van het toekomstige milieu op
hun schouders te rusten. Nu zal
moeten blijken of zij tijdig de nodi
ge maatregelen kunnen invoeren.
Wij staan tegenover enorme pro
blemen, maar ik koester de hoop
dat 1970, het Europese Jaar van het
Behoud van de Natuur, de geschie
denis in zal gaan als het jaar waar
in de mens besloot zich niet langer
bij de gang van zaken neer te leg
gen, maar het beheer van zijn om
geving op weloverwogen en effec
tieve wijze ter hand te nemen. Een
jaar waarin de mens eens en voor al
tot de overtuiging kwam dat zijn
klaarblijkelijke ambitie de wereld
met een zo groot mogelijk aantal
mensen te bevolken, niet alleen dom
maar ook gevaarlijk is. Ik hoop, dat
dit inderdaad zal gebeuren, zodat
het de komende generaties gegeven
mag zijn te leven in de best moge
lijke omstandigheden die wij voor
ze kunnen scheppen. Ik meen dat
het nog niet te laat is om deze keu
ze te doen. Laten wij dit echter na,
dan veroordelen we de mensheid
tot zelfvernietiging door haar in
haar eigen afval te laten verstik
ken.
NIEUW!
Haal bij uw woninginrichter de 2 boe
ken met tapijt-stalen van Louis de
Poorters en kies thuis uw tapijt. Keuze
uit 18 kwaliteiten (wol en synthetisch)
in 84 kleuren. Oe mooiste tapijt-col
lectie van heel Europa ligt voor
klaar. Ga 'm halen.
de grootste tapijtfabrikant
van het Europese vasteland
Dsr KUNT O NIET DOEM!,..OW 700
ONMENSEL'JK WEEED ZIJNGEEP M'J DE
KA.9 TEEUG EN IK ZM- IN DE ONSCHULD
VÊ.N IEDEEEEN
GELOVEN
