eter
*GEN
NAAR MIJN MENING
Rustig, maar toch niet rustig
TEKORT AAN ADEM
VELDE TOM OKKER
Gerard Koel snelste in
massaspurt St. Jansteen
de tour
"Het lijkt
wel alsof
ze op 'n
motor
zitten"
„is Merckx
gebrand
op zege
lli?^
VERHEUGD
EERSTE CONTROLE
JANSSEN NEGATIEE
m*
nklassement
een
iklassement
iklassement
issement
Eef Dolman:
n
Nieuw! Goed!
11
DE STEM VAN WOENSDAG 2 JULI 196v
13
Nijdam, die het hoge
het peloton in de
[niet hij kon houden
lossen.
Ivliet gaat mee ter bewa-
|mpe zet de achtervolging
klim wordt Nijdam op-
Pijnen haalt Agostinha
fct in.
Valpartij waarbij Guerra
Agustinho die Pijnen en
gelost heeft komt tot op
|immerman. Peloton volgt
n.
Guerra na val terug in
Agostinho op 3.30 van
peloton op 4.50.
Agostinho nadert Tim-
op 1.15, peloton ligt op
Agostinho haalt Timmer-
gaat meteen alleen door.
Igt op 2.20, zonder Nijdam
[et die achter geraakt zijn,
Samyn, Monty en Bian-
I lossen.
IAgostinho ligt 55 se-
or op Timmerman, 1.50 op
Timmerman ingelopen
ïloton dat een achterstand
2.10 op leider Agostinho.
Agostinho loopt uit: 2.45,
Polidori en Matignon op
de leider.
Twee achtervolgers rit-
het peloton op 3.40.
Koploper heeft 2.20 op
ers, 3.15 op het peloton,
Polidori en Matignon
.gostinho tot op 1.35. Pelo-
p 3.05.
Polidori en Matignon
:hterhaald door een groepje
Altig, San Miguel, Gon-
evens, Lopez, Rodriguez.
i Castello. Ze hebben 1.10
id op Agostinho.
Agostinho wordt ingelo-
:on volgt op 35 seconden.
Peloton haalt koplopers
ip wat achterblijvers na alle
eer bijeen.
Leman wint de massa-
Charleville.
18. Van Springel (Belf.
1,10; 19. Aimar (Fr. Gemi-
1.12; 20. ex aequo Perez
Sp. Geminiani) en Lopez
(Sp. Machain) op 1.13; 22.
'r. Plaud) op 1.14; 23. Le-
Plaud) op 1.16; 24. Van Nes-
Jools) op 1.18; 25. Paul in
lg. Cools) op 1.19; 48. Ot-
Ned. Vissers) op 2.27; 60'
(Belg. Vissers) op 7.00; 60
Ned. Magne) op 10.43; 74.
4ed. Vissers) op 11.02; 76.
(Ned. Plaud) op 11.08; 87
s (Ned. Vissers) op 11.31:
an (Ned. Vissers) op 12.39;
t (Ned. Vissers) op 20.16:
nerman (Belg. Vissers) op
Poortvliet (Ned. Vissers)
127. Nijdam (Ned. Vissers)
16.48.45 15 pnt; 2. Gemini' I
3. Pezzi z.t. 35; 4. Vissers
Albani z.t. 42.
ns 42.50.07; 2. Pezzi 42.50.24:
ani 42.51.03; 4. Cools 42.52-19
12.52.40; 12. Vissers 43.01.5'.
It) 49 pnt; 2. Janssen (Ned)
;sen (Belg) 31; 4/5. Lema"
Stevens (Belg) beiden 25:
lans 15; 15. Ottenbros 14-
mie voor de strijdlustigste
;ing naar Jos Timmerman
issers). Guido Reybroeck
tig strafseconden wegens
tigheden in de eindsprint
erlanders Poortvliet en Nij'
;en resp. 1 en 3 minuten
ens stayeren achter 'n auto-
eminck (Belg.) 5 pnt; 2/8
Belg.) en Dancelli (It.) 4i
uo Timmerman (Belg. Vis'
(Van onze speciale verslaggever)
CHARLEVILLE Toen iedereen
al een tijdje verdwenen was, stonden
er nog altijd drie renners van Wil
lem U-Gazelle aan de spuitwater
auto; Dolman, Ottenbros en Pijnen.
Deze dag was voor hen een dag van
de waarheid geweest. De waarheid
dat Zij, OP dit moment, gewoon niet in
staat zijn zich te mengen in de strijd
om een ritzege.
Dolman, de eerlijkste: „Begrijpen
doe ik er niets van. Zo hard als er
vandaag in de laatste 20 km gereden
is kan ik niet eens sprinten. Het lijkt
wel, alsof ze op een motor rijden in
plaats van op een fiets. Met dat tem
po kan ik gewoon niks beginnen. Ik
zit me af te vragen hoe dat komt. Je
rijdt met een aantal van dezelfde
renners de Ronde van Luxemburg
en dan denk je: Die en die kan ik wel
hebben. Dan kom je met dezelfde
renners in de Tour en dan rijden ze
gewoon eens zo hard. Het lijkt wel
alsof ze afgeschoten worden. Nee,
zolang dit zo blijft, doe ik niet veel.
Kan ik ook niet veel. En ik zou het
ook niet proberen. Want d-a-t is een
les van het vorig jaar. Toen wilde ik
forceren en toen kreeg ik zo'n inzin
king, dat ik bijna naar huis moest".
Een andere stem aan de spuitwa
ter-wagen, van de jonge René Pijnen,
die met twee etappezeges in Luxem
burg veel hoop wekte voor een op
merkelijke Tour de France. Pijnen:
„Ik heb het ze gezegd voor de Tour.
Neem me niet mee, want ik heb een
kou in de laatste etappe in Luxem
burg opgelopen en ik rijd niet meer
goed. Maar ik zou en ik moest mee.
En hier in de Tour merk ik dat het
inderdaad niet goed gaat.
In Maastricht heb ik 's avonds nog
dokter Rolink gebeld. Die schreef me
een drankje voor, dat men in Sittard
diezelfde nacht in een apotheek is
gaan halen. Nu ben ik wel de kou
kwijt, maar de macht in mijn benen is
nog steeds zoek. Neem nu deze eind
sprint. Normaal zou ik toch van vo
ren geëindigd zijn. Ik zat niet slecht
en dacht: wacht nog even tot dat ze
„stil vallen" en dan demarreer je.
Maar ze bleven in een hoog tempo
rijden en daardoor schoot ik tekort".
En tenslotte Ottenbros: „Het is
goed dat er tot aan de ravitaillering
niet hard gereden is, anders waren er
vandaag vele collega's op weg naar
huis gegaan".
En intussen stond men bij de fi
nish nog altijd te wachten op Henk
Nijdam, eens wereldkampioen en nu
in de herfst van zijn carrière bezig
aan het ongelijk gevecht tegen die
onoverwinnelijke tegenstander: de
tijd. Nijdam wil niet opgeven, maar
alle aanwijzingen zijn er dat het ge
vecht niet lang meer zal duren, dat
aan zijn lijdensweg spoedig een eind
komt. Gisteren werd hij uitgeteld als
een aangeslagen bokser.
Alle renners waren al binnen en
Nijdam naderde gevaarlijk dicht de
maximale tijdsoverschrijding die was
toegestaan. De omroeper telde en het
publiek telde mee: nog twee minuten
voor Nijdam, nog anderhalve. Toen
kwam hij in zicht. De ogen diep in de
kassen liggend in dat verkrampte ge
zicht. Het gezicht van een uitgebluste
I man wiens onverzettelijke wil en al-
I leen die, hem no-g overeind houdt.
Nijdam mompelde bijna onverstaan-
I. bare woorden als „kramp" en „zon".
Hij, de altijd zwijgzame, ontweek
ook nu weer schuw de wachtende
I journalisten en hij verdween zo snel
I mogelijk naar de medische controle
I waarvoor men hem had opgeroepen.
Eric Leman gaat zegevierend over de finish in Charlevill-ï.
(Van onze speciale verslaggever)
CHARLEVILLE Een dag als die
van gisteren heet in de ronde een
rustige dag. Men baseert zo'n uit
spraak op het feit, dat de favorieten
verscholen bleven in het peloton en
dat er behoudens de eenmans-actie
van de Belgische boerenzoon Tim
merman en de Portugese arbeider
Agostinho, die per slot van zaken
weten wat werken is weinig be
langrijke offensieve acties te zien
vielen.
Maar in feite was het een verre van
rustige dag. Er gebeurden hoewel
niet in het oog lopend toch weer
zovele dingen dat men, voor de zo
veelste keer, tot de ontdekking kwam
dat het geheim van de Tour, het mys
terieuze spel van de intermenselijke
verhoudingen, het onbekende dat zo
lokt, tot in deze verzakelijkte ronde
van 1969 bewaard is gebleven..
Neem nu die „rustige" dag van gis
teren.
Men sukkelt met een gangetje van
tegen de 40 km per uur voort door
de bosschages van de Ardennen, op
zo'n goeie 100 meter achter de ploe
terende boerenzoon Timmerman, en
plotseling kraakt in de autoradio de
stem van monsieur Levitan. Heel op
gewonden, venijnig zelfs. Meneer Le
vitan zegt, dat de heer Adriano Ro
doni, voorzitter van de UCI en be
kend tafelspreker, nu weer heeft ver
kondigd, dat hij het helemaal niet
eens is met de in Frankrijk genomen
maatregelen die inhouden, dat aan
wielrenners opgelegde straffen wor
den kwijtgescholden en dat gestrafte
coureurs met een blanco register op
nieuw mogen beginnen.
In Frankrijk is het namelijk de ge
woonte, dat bij de verkiezing van een
nieuwe president de sportbonden
hun „vlegels" de zonden vergeven.
En dat gebeurde ook bij de verkie
zing van de heer Pompidou, de vo
rige maand. In deze vergevingsgezin
de bui beloofde men ook in de toe
komst veel milder te straffen. U west
het: bij een eerste overtreding van
de dopingregels 15 minuten achter
stand in het klassement en pas bij
de tweede overtreding de valiezen
pakken en naar huis.
De Tourdirectie nu had zich La
Grande Bouclé zou hierdoor veel
minder kans lopen opnieuw betrok
ken te worden bij dopingschandaal-
tjes hierover verheugd. En terwijl
de heren Goddet en Levitan zich in
de handen wreven op de goede start
van hun Tour en zij in een opperbest
humeur vriendelijker dan ooit als ze
waren voor de volgkaravaan, kwam
de jobstijding uit Italië, dat de heer
Rodoni gezegd heeft: De regels van
de UCI blijven gehandhaafd, Frank
rijk kan niet op eigen houtje afwij
kende bepalingen maken.
Met snijdende stem veroordeelde
Felix Levitan. verontwaardigd als hij
was, omdat Rodoni niet eerst de
Tourdirectie ervan in kennis had ge
steld, maar het nieuws meteen we
reldkundig had gemaakt, deze (Ita
liaanse) stoot onder de riem, die in
Frankrijk weer wordt uitgelegd als
een rechtstreekse aanval op de Tour
zelf. Dat was dat dan
Een paar uur later stond men aan
de finish op de brede boulevard in
Charleville. Aan het oog voltrok zich
een massasprint, niets opwindends
dus. Erik Leman, waarvan Brik
Schotte, de ploegleider die eigenlijk
te braaf is voor het metier, zegt dat
hij sneller in de eindsprint is dan
Godefroot, won de etappe. En Schotte
openbaarde bij deze gelegenheid voor
het eerst eigenlijk de juiste redenen,
waarom Godefroot zich van de Flan-
dria-equipe distantieerde.
Schotte in sappig Vlaams: „Gode
froot wist al een tijdje, dat Leman
sneller is dan hij en daarom wilde
hij mij dwingen Leman uit de ploeg
te verstoten. Begrijpt ge Godefroot
ging geen enkele sprint meer aan
met Leman en dat was natuurlijk
een onhoudbare toestand in de ploeg
daarom hebben wij Godefroot laten
schieten."
Toen men ook dat wist, stond, op
deze „rustige" dag, daar plotseling
een huilende Guido Reybroeck. Aan
gezien hij als derde in de eindsprint
was geëindigd kwam het wat vreemd
voor dat Reybroeck op deze wijze rea
geerde. Guido
„Die verdomde Zandegu", snikte
hij, „ik had de etappe met wel 20
meter voorsprong gewonnen als hij
me niet aan m'n trui achteruit had
getrokken. Hij gooide me gewoon te
rug. Is het niet Basso, dan is het
Zandegu. Maar altijd is het een Ita
liaan".
En Reybroeck, die niet te troosten
was, zocht snikkend een weg tussen
LONDEN (ANP). Voor het
tweede jaar in successie is Tom Ok-
ker in de kwartfinales van Wimble
don aan ademnood ten onder gegaan.
Hij brak onder het monotone ser
vice-geweld, dat de Australiër John
(ADVERTENTIE)
Mann poeders, de
beroemde pijnstillers nu
óók in Nederland te
krijgen. Werkt snel,
afdoende en zéker. Bij
kiespijn, hoofdpijn,
periodieke pijn,
rheumatische pijnen.
Mann poeders - ook als
tabletten en cachets. Mann:
het groene doosje bij
apotheek en drogist.
Newcombe ontwikkelde en verloor
ondanks een miraculeuze comeback
in de vierde set met 6—8 63 I6
5—7.
Wimbledon is meedogenloos voor
de door de natuur wat minder be
deelden. Clark Graebner bijvoorbeeld
ging ten onder aan slecht zicht. Ver
in de vijfde set van zijn heroïsch ge
vecht teigen de linkshandige Austra
lische slagerszoon Tony Roche, waar
in hij driemaal slechts een slag van
de zege verwijderd was, spette de
regen de glazen van zijn bril tot mat
glas. Blind rondtastend verloor hij in
twee dramatische games zijn kansen,
die hij daarvoor in een urenlange
staat van uiterste concentratie had
opgebouwd.
En zo kwam het dat aan het einde
van de dag de mannen met de brede
schoudergordel weer onder elkaar
waren. Donderdag zullen zij elkaar
ontmoeten, Rod Laver tegen Arthur
Ashe en John Newcombe tegen Tonv
Roche.
Moeilijk pratend, en zichtbaar ver
moeid, gaf Okker na de match in het
benauwde perskamertje als voor
naamste verklaring van zijn verlies,
dat zijn service niet had gewerkt, zo
als hij wilde. „Mijn eerste service
was te weinig in en Newcombe viel
aan op de tweede, zodat ik vrijwel
steeds in moeilijkheden was."
In feite sloeg Newcombe de eerste
service percentage-gewijs minder in
en maakte de Australiër bovendien
tien dubbele fouten tegen Okker vier.
Het werkelijke verschil school hierini
dat Newcombe zijn dubbele fouten
compenseerde door er een ace achter
aan te slaan en op de kritieke mo
menten buitengewoon sterk serveer
de.
Tom Okker daarentegen zag geen
kans daarvoor benodigde extra-ener
gie uit zijn frêle body te persen.
Twee en een halve set lang heeft de
concentratie van Okkers bravoure
en Newcombe's slagengeweld het
centrecourt in zinderende spanning
gehouden. Het was tennis van grote
klasse, waarbij ze om beurten een
set verloren, die ze hadden moeten
winnen.
Want Okker was duidelijk sneller
warmgedraaid dan Newcombe en
stond keer op keer op het punt een
doorbraak te forceren. Hij verloor
echter zijn eigen opslag in de dertien
de game en gaf na 43 minuten de set
uit handen. In de tweede daarente
gen was Okker voortdurend in moei
lijkheden, maar bracht de stand op
gelijke hoogte via een doorbraak in
de zesde game, toen hij vier back-
handretums met de snelheid van het
geluid langs Newcombe liet razen.
Het publiek, dat ondanks de in
vestituur van prins Charles als prins
van Wales in groten getale was op
gekomen, had nauwelijks tijd om de
uiterst korte rally's met passend ap
plaus te begeleiden. Okker retour
neerde diep op de backhandzijde. De
enige slag waarop Newcombe zwak
is. Maar de Australiër onderschepte
de bal meestal reeds aan het net en
scoorde met scherp gehoekte volley's
en daverende smashes. Zelfs Okkers
geduchte forehand-topspinreturn
temde hij bij tijd en wijle. Voor het
overige testte hij met hoge lobs het
uithoudingsvermogen van de Neder
lander.
Dat brak halverwege de derde set
toen Newcombe met imposant ver
toon van kracht een achterstand van
1540 had weggeserveerd. Met een
dubbele fout gaf Okker zijn service
uit handen voor 13 en liet vervol
gens de set lopen. „Ik wilde in de
vierde set met serveren beginnen",
gaf hij ais verklaring. Maar die opzet
slaagde niet. Tien games achtereen
gingen verloren.
Inleiding tot de doorbraak in de
eerste game van de vierde set („Wat
een verschrikkelijke gewaarwording
dat ik die verloor", aldus Okker) was
een bal, die via het net aan Okkers
kant dood neerviel, alsof de gehele
uitkomst van de match van die ba
lancerende bal afhing, sloeg Okker
bij de volgende slagenwisselingen een
eenvoudige forehand in het net. Van
af dat moment was zijn tegenstand
gebroken.
Okker bereikte met zijn Ameri
kaanse partner Marty Riessen de hal
ve finales van het herendubbelspel.
Het duo versloeg de Australiërs Dick
Crealy en Alan Stone met 75 6—4
6—4.
de zwijgende toeschouwers.
He climax van 't „geval Reybroeck"
zou nog komen. Nauwelijks zat de
journalist in de perszaal (merkwaar
digerwijs ditmaal de trouwzaal in het
stadhuis van Charleville) en toefde
hij nog even met zijn gedachten bij
de arme Reybroeck en die onsportie
ve Italianen, toen werd meegedeeld
dat Reybroeck door de jury van aan
komst was gedeklasseerd. De reden
„Reybroeck heeft Zandegu aan zijn
trui getrokken" vertelde de in het
vak vergrijsde Roger Halna op wiens
schouders al jarenlang dit soort on
plezierige beslissingen rust. Ja, en
toen wist men het niet meer op deze
„rustige" dag.
Theo Verschueren doet deze we
ken niets liever dan in een luie
stoel de Tourverslagen op de Bel
gische t.v. volgen. Niets liever is
eigenlijk niet hélemaal de juiste
uitdrukking, want als de coureur
uit St.-Jansteen helemaal zijn ei
gen zin zou mogen doen dan be
hoorde hij nu tot de coureurs die
in drie weken 4000 kilometer weg
trappen.
Jk zou graag een keer de Tour
de France willen doen, maar ik heb
mijn kans voorbij laten gaan. Drie
jaar geleden was ik geselecteerd
voor de Smith's-ploeg. Wij namen
als laatste voorbereiding de Ron
de van Luxemburg. Ik reed goed
en veroverde de eerste plaats in
het bergklassement. Tot op de
laatste dag. Toen kreeg ik een in
zinking en stapte af. Daar was
mijn baas zo kwaad over, dat ik
niet meer naar de Tour mocht",
aldus Theo Verschueren, die gis
teren voor de eerste keer als be
roepsrijder voor eigen publiek uit
kwam.
Nu hij zelf het accent op een
baancarrière heeft gelegd, beperkt
Theo Verschueren zich tot het vol
gen van het spektakel op het
„blauwe oog". Voor de coureur uit
St.-Jansteen is er overigens nog
steeds slechts een renner, die met
kop en schouder boven de anderen
uitsteekt: Eddy Merckx.
„Eddy is gebrand op een Tour
overwinning", verzekert Verschue
ren. „Hij wil met een zege de
schande van zijn doping-schorsing
uitwissen. En hij heeft de macht
om te zegevieren. Dat zag ik gis
teren nog, toen door zijn werk een
kopgroepje van tien renners werd
ingehaald. Iedereen dacht dat
Merckx zich wel zou laten uitrij
den toen de vluchters waren ach
terhaald, maar hij vond het niet
voldoende en ging er zonder te
stoppen weer van door. De ande
ren hebben nog heel wat moeite
gehad om hem terug te halen".
Theo Verschueren verwacht dat
deze Tour een van de spannendste
van de laatste tijd zal worden:
„De grote slagen zullen echter nog
even op zich laten wachten. De
groten vonden het de afgelopen
dagen schijnbaar nog te warm, en
er zijn nog te veel kilometers af
Theo Verschueren.
te leggen. Daarom maken zij zich
niet zo druk als een minder sterke
renner alleen wegspringt. Timmer
mans, de solorijder van vandaag,
is overigens een coureur met een
groot uithoudingsvermogen. Hij
kan erg lang alleen rijden als het
moet".
Theo Verschueren beperkt zich,
wat zijn favorieten voor de eind
zege betreft, niet tot Eddy Merckx.
Als mogelijke kanshebbers noemt
hij ook Gimondi, Pingeon, Van
Springel en Jan Janssen. Ver
schueren: „Jan is iemand, die af
kan zien. En dat is nodig in een
wedstrijd met zoveel zware berg
etappes".
Hoewel Verschueren het voor
lopig op de coureurs houdt, die als
de grote favorieten in Roubaix van
start gingen, sluit hij ook de mo
gelijkheid dat een minder bekende
renner de Tour gaat winnen niet
uit. Wie er ook als eerste in Parijs
komt hij zal volgens hem afgere
kend moeten hebben met Merckx,
tenzij de nieuwe Belgische heer
ser natuurlijk zelf het geel aan de
finish brengt. „Merckx zal tot het
uiterste gaan om te winnen. Een
instorting zou voor hem catastro
faal zijn omdat dan natuurlijk ie
dereen gaat zeggen: kijk, ik dacht
dat Merckx het zonder doping
kon".
Theo Verschueren gelooft niet
dat er behalve Janssen nog een
Nederlander een rol van betekenis
in het algemeen klassement gaat
spelen. De Zeeuwsch-Vlaming
deelt de mening van velen, dat de
jonge renners als Ottenbros, Pij
nen en Wagtmans, goed zijn voor
een etappe-overwinning, maar nog
te weinig ervaring hebben om mee
te kunnen spelen in de strijd om
een ereplaats.
(Van onze sportredactie)
ST.-JANSTEEN Dat Gerard
'Koel niet alleen op de pistes goed
uit de weg kan, bewees hij gisteren
in St.-Jansteen door de eindsprint
van de plaatselijke profronde te win
nen voor de rappe Harry Steevens,
die dit keer echter enkele centimeters
tekort kwam. Het gevecht tussen
Steevens en Koel werd geleverd aan
kop van het volledige peloton, dat
als een compacte massa op de kalk-
lijn afstormde. De plaatselijke favo
rieten Theo Verschueren, Albert van
Midden en Peter Kisner maakten deel
uit van de grote groep, maar konden
zich op het laatste rechte stuk niet
in een gunstige sprintpositie werken.
Hoewel de koers een bijzonder vlak
verloop had, was er in de laatste ron
de voor de vele duizenden toeschou
wers wat spanning, omdat Verschue
ren 10 km voor het einde samen met
Deelen en v. d. Winden aan kop ging.
De vreugde voor eigen publiek te
zegevieren werd de Steense coureur,
wiens gezelschap op drie ronden van
de finish nog werd uitgebreid met
Gombert en Van Midden, echter niet
gegund. Op twee omlopen van de
streep kwam er een einde aan de
vlucht zodat alle deelnemers in één
grote groep aan de laatste 1600 m
begonnen.
De duizenden toeschouwers langs
het parkoers hebben overigens bijzon
der lang op wat strijd moeten wach
ten. De eerste 40 ronden was er in de
lange sliert gekleurde truien weinig
leven. De profs beperkten zich tot
het draaien van verplichte rondjes.
Vooral in de eerste fase van de race
was er aan de meet alleen wat te
beleven als er om een premie ge
spurt werd. Het warme weer had de
deelnemers schijnbaar alle lust op
avontuur ontnomen.
De eerste sensatie kwam in de 19e
ronde ten koste van Marinus Paul,
die tijdens een premiesprint het
dranghek raakte en met zijn fiets
een salto maakte. De Haagse coureur,
tijdens de val op volle snelheid, kwam
er met enkele schaafwonden en een
kapotte fiets erg goed vanaf.
Op 45 km van de finish leidde
een demarage van Deelen tot de vor
ming van de eerste kopgroep. Ver
schueren was de eerste, die op de
sprong van Deelen reageerde. Zijn
voorbeeld werd een ronde later ge
volgd door Bongers, Marinus, Panter,
Newton en Serpenti. In de 30e ron
de kwam voor de leiders het begin
van het einde in de vorm van het
trio Nie, Gombert en Holst, dat het
peloton bij de vluchters trok.
De uitslag: 1. G. Koel (Hoogerhei-
de) 80 km in 2.02; 2. H. Steevens
(Elsloo); 3. J. Serpenti (Axel); 4.
J. van Katwijk (Oploo); 5. M. Breure
(Rotterdam); 6. Jan Harings (Sibbi);
7. J. Gilmore (Australië); 8. Huub
Harings (Sibbe); 9. J. Vianen (Ko-
ckingen); 10. L. de Groot (Utrecht);
11. P. Kisner (Heikant); 12. J. van
Seggelen (Amsterdam); 13. Wieland;
14. B. Panter (Australië); 15. R. De-
loof (België); 16. W. Schepers(Stein);
17. N. Hill (Engeland); 18. D. Holst
(Amsterdam); 19. T. Verschueren
(St.-Jansteen); 20. J. Schepers
(Stein).
(ADVERTENTIE)
(Van onze speciale verslaggever)
CHARLEVILLE. De eerste do
pingcontrole in deze Tour na de etap
pe van Roubaix naar St.-Pieters Wo-
luwe heeft een negatief resultaat op
geleverd. De betrokkenen waren de
winnaar, de Italiaan Basso, de Belg
Roger de Vlaeminck en onze land
genoot Jan Janssen, die door het lot
aangewezen ook maandag in Maas
tricht bij de dokter een plasje moest
inleveren.
J
