Lies en Monique
krijgen hun zin
DE KAT VAN OME WILLEM
WAS OP DUÏVEJACHT
DAF44,zijn geld
dubbel en dwars
waard..
ouden.
DE KONIJNTJES
Einde
van
de
winter
Onjuist
Milder
Binnenkort
beslissing
over vaste
t.v.-avond
DE STEM VAN ZATERDAG 22 MAART 1969
29
Lies zit voor het raam en kijkt lusteloos naar buiten- Het giet pijpe-
sielen en als je een stap buiten de deur zet spoel je gewoon weg of je
verdrinkt erin. „Het beste is maar dat je lekker binnen blijft Lies",
had moeder gezegd: „Dit is juist het weer om een verkoudheid op te
|0pee." En Lies, een beetje uit haar humeur, had slechts met tegenzin
geknikt.
£e dacht: vader is ondanks die regen toch naar oom Dirk gegaan en die
„oont aan de andere kant van Breda. Zou vader soms niet vatbaar
zjjn voor verkoudheid? Zou vader ook zo'n griepspuit gehad hebben,
Waar moeder het van de week over had?
Maar zijzelf had er toch ook een Monique moest rechtdoor en ik
1-. rechtsaf.
«chad op school. En zij mocht niet
'aar buiten. Zij verafschuwde nu die
regen, waar ze anders zo veel van
Jieli Het was heerlijk om in de re
gen te lopen, zij spoelde je gedach
ten weg en drupte van je gezicht
af. Zo zat Lies nu voor het raam te
mopperen.
Ze had juist vandaag een afspraak
met haar vriendin Monique, die ja
rig was en haar uitgenodigd had.
Ze waren nu al drie jaar vriendinnen
en hadden steeds in dezelfde klas
gezeten.
Dat is nu voorbij, want ze mogen
niet.meer op school komen, omdat
rij en Monique te veel spijbelden.
Lies heeft nooit goed kunnen leren
en wilde o zo graag werken. Dan
werd je gerekend tot de volwasse
nen en kreeg je veel zakgeld.
Dus had Monique naar een plan
netje gezocht en ook spoedig gevon
den. „Als we veel spijbelen", had ze
vorige maand tegen Lier gezegd,
„dan willen ze ons niet meer op de
school, en dan kunnen we papa en
mama overhalen om te mogen gaan
werken".
Lies was wel wat bang geweest
in het begin. Ze hoefde alleen maar
aan vader te denken. Ze wist wel
dat die heus zo flauw niet zou zijn
en dat hij zulke geintjes niet duldde.
Maar ze kreeg ongelijk hoor, want
vader was niet verlegen om eens
een hartelijk woordje met haar te
spreken.
Het was een mooie dag geweest
en Monique had net als zij helemaal
geeri zin om naar school te gaan.
Dus zouden ze maar eens wat gaan
rondneuzen. Eerst in een winkel.
Monique anders altijd haantje de
voorste duwde mij nu naar v<
Een «hele sjieke dame kwam 3
ons toe. Ik rook ze al van vér? en
volgens Monique had ze zekerver
wacht dat wij een knappe jongeman
zouden zijn, want d'r gezicht ver
trok lelijk toen ze ons zag staan. En
d'r Franse parfum had ze net achter
haar oren gedaan, want die waren
nog ;nat.
Toen we dat opmerkten schoten
ive allebei in de lach, maar die ver
dween weer even gauw toen ze ons
vroeg: „Zo, meisjes wat willen jullie
hebben". En voor ik kon antwoor
den zei Monique: „Oh niets mevrouw
Dank u wei. Dag". Binnen één secon
de was ze de winkel uit. En ik haar
achterna, met tranen van het lachen
op m'n gezicht.
Maar Monique kon niet lachen,
haar boosheid was niet zo gauw ver
dwenen als de mijne. „Puff, wat ver
beeldt zij zich wel niet, die opge
dirkte madam?" zei Monique en pro
beerde die mevrouw na te doen met
j omgeslagen stem: „Zo meisjes, wat
™len jullie hebben?"
Dat spook! Alsof jongedames','te
veel zou zijn.
Ze sprak niet eens beschaafd Ne-
derlands. Ze kon beter zeggen wat
"°t !e hebben in plaats van waar-
v ,?n ^ul"e van dimmt zijn.
,n ,e houden nog wel een winkel,
heb me bedacht hoor, ik wil nooit
riJ®Jwmkel staan- Dat}k je wel".,
eindigde ze' baar preek.
iv ar hij die laatste \voordèn; daeht'
v»Tr aan het verbaasde gezicht
wevrouw, terwijl ze ons voor
li6 ?fde' Monique bleef niet
a(jhter en beide schaterden
»e bet uit.
voo"rwen.^as het «W geworden
hoiww m'ddageten. We hadden wel
de stra e®en' de hoek vdn
1 namen we afscheid want
Noortje Bauwens (6 jaar)
Linnekenweg 213, Breda
„Mams, mams het is droog, mag ik
naar Monique toe. Het kan net tus
sen de bui-an door."
„Vooruit dan", zei moeder. „Maar
kleed je wel dik aan, Lies, want je
bent toch al zo gauw vatbaar voor
kou en als je dan je zelf nat laat
regenen, kom je straks nog ziek op
bed te liggen".
Ik ren de straat uit, de hoek om.
Het is niet ver naar Monique, net
3 minuutjes lopen. De deur gaat al
open als ze het hekje openslaat.
De moeder van Monique verwelkomt
mij. Ik ga bij het kacheltje zitten
en kijk naar buiten. Ik ben net op
tijd, want het is weer begonnen met
regenen.
Elisabeth v. Gestel
Dr. Ariënsplein 43
Breda
We hadden afgesproken dat we
die middag ook zouden spijbelen. En
zoals altijd als ik van school afkwam
en de huiskamer binnenging zei ik,
de laatste woorden van een grote zin
van een brave leerling: maar het
is niet erg hoor want we hadden die
morgen mijn lievelingsvak, Ne
derlandse taal.
Dus niets vermoedend doe ik de
deur open met de groet. „Hallo, wat
een weer, veel te mooi om in zo'n
verhitte school te zitten" en verder
kwam ik niet. M'n „maar 't is niet
erg hoor", bleef achterwege want ik
kreeg de schrik van m'n leven. Voor
mijn neus zat hoofdzuster Bernardo,
die mijn groet beantwoordde met:
„Zo Lies, is dat je excuus voor je
spijbelen vandaag?" Ik was woedend
op zuster Bernardo's brutaliteit om
naar huis te komen. In plaats van
kalm te blijven, beschouwde ik dat
als een uitdaging van de school en
zei: „Oh u hebt mijn uitnodiging ont
vangen". Maar dat viel verkeerd uit,
want moeder keek me r.u heel lelijk
aan.
Ik begreep nu opeens de ernst van
de zaak en probeerde naar boven
te glippen, maar verder dan de
trap kwam ik echter niet, want vader
kwam net naar beneden en vroeg:
„Zo engeltje waarom zo'n haast".
Ik dacht nog, het zal niet lang en
geltje zijn, en ik begon te huilen.
Vader zag de hoofdzuster zitten, ging
naar haar toe en stelde zich voor.
Hij vroeg waaraan hij haar bezoek
te danken had. Zuster Bernardo zette
haar kopje neer en legde vader de
zaak uiten het leek of hét geluk
!me toelachte.
In plaats van een preek en zonder
eten n.aar boven, .riep hij me bij
zifcass&'.'.'i
*3»' fa?, h.wam..v,ér. bp mij met
'moeite'uit.
„Kom eens hier zitten, kind",
zei vader op gebiedende toon. Dus ik
gehoorzaamde gedwee. .„Wel jonge
dame", zei hij, en ik dacht meteen
weer aan Monique, hoe zou het met
haar zijn? Verder denken kon ik niet
want vader riep mij tot de orde:
„Aangezien je binnenkort 15 jaar
wordt ben je geen klein kind meer,
dus zal je wel redenen gehad hebben
om te spijbelen. En laat dat maar
een verstandige reden zijn. Laat
maar eens horen",
Het kwam er bij mij op neer dat
ik graag zou willen gaan werken,
daat het bij mij op school niet wilde
vlotten en zo meer.
Toen ik uitverteld was, keek vader
mij eens aan en zei toen tegen de
hoofdzuster dathet hem spa?t, dat
hij zijn dochter niet Wilde dwingen
om naar school te gaan want dat
zou verspilde tijd zijn. Maar indien
haar het werken niet beviel of zij
dan terug mgcht komen op school?
Zuster Bernardo vond dat na va
ders uiteenzetting een goede oplos
sing. Ze bedankte moeder voor de
thee en gaf mij een hand. En waar
achtig ze lachte nu en zei. tut weer
ziens en goedendag. Ik dankte vader
en moeder in mijn hart voor hun
wijze raad. En dat alles is al weer
een maand geleden.
Alléén hadden Moniqtfe eh ik nog
wat vakantie, want over drie weken
wordt ik 15 jaar en dan gaan wij
werken in de huishouding. Dan krij
ger, we meer zakgeld. "Èen leuk voor-
we meer zakgeld. Een leuk voor
uitzicht en nu juist vandaag moet
het zo gieten. Monique heeft wel een
mooie verjaardag. Ze had graag een
'tuinfeest willen houden, maar dat
valt zéker in duigen of we moeten
gaan zwemmen. Ineens zie ik dat de
regen opgehouden is.
- I
Rina de Wijs
Koning Haakonstraat 4
Moerdijk
Er was eens een moeder die 4 ko-
-nijntjes had. Ze heetten Flopsie
Stampertje, Wolstaart en Zwartje.
Zwartje was een verklikker. Want
als zijn broertjes wat deden ging hij
het meteen aan moeder vertellen.
0iÈn zoêffelj0rde \et oj? een dag
li.De kohijjmjès .gingen Spelen in de
tuin. Zwartje was er ook bij.
Het was zomer, de bessen in de
tuin stonden (tl in de bloei.
De konijntjes hadden zin om een
paar bessen te eten, maar Zwartje
ging het gauw aan moeder vertellen.
En zo kregen de konijntjes de schuld
behalve Zwartje natuurlijk. Die kreeg
geen schuld.
Voor straf moesten de konijntjes
naar bed maar Zwartje niet, die
mocht heerlijk opblijven en naar de
t.v. kijken.
Annet Hermans
Waterhoek H 99, Sluis
De lente staat weer voor de deur,
we zijn. allen in 'n goed humeur.
Alle hemden gaan in de kast,
de vlag van de zomer kan in
de mast.
We mogen zonder jas naar school,
dat staat toch in de krant
„Parool".
De ramen in de klas gaan open,
we hoeven nu geen friet te kopen.
We kunnen gaan zwemmen in
„Wolfslaar",
de koffie staat er meestal klaar.
De ijsjes komen er weer aan
te pas,
daardoor is iedereen in z'n sas.
's Avonds blijft het langer licht,
je hebt dan ook wat langer zicht.
Jan-Bernard Stijntjes
Breda
10 jaar
(Van onze duivesportmedewerker)
BREDA ln deze lentemaand, al
is hij dan bitter koud, worden wij
oudergewoonte vergast op serenades
van een zekere viervoeter, die het
in hogere sferen en niet zelden de
vorst van het dak beklimt, doeh bij
duivesjarels niet hoog staat aange
schreven. Tot overmaat van ramp
werd ik gepasseerde week opgebeld
door een woedende liefhebber,
wiens „Goeie Witpen" en de duivin
van wiens „Oude Blauwe" van een
kater uit de geburen de kop waren
afgebeten en zelfs ten dele opgevre
ten. De „Oude Blauwe" van zijn kant
had zeven keer Bordeaux gevlogen,
die zal wellicht te taai geweest zijn
en dat heeft hem zijn leven gered.
De eigenaar in zijn koleire had zijn
gebuur gedreigd met de volgende
woorden: En als wanneer gij uw vui
le kat niet dood doet, vergeef ik al
uw kiekens en gij zult niet veel ei
eren meer rapen en moest ik haar
zelf te pakken krijgen ik kap haar
seffens hare staart af tot in hare
nek!
Gelukkig wordt de soep nooit zo
heet gegeten als zij wordt opgediend.
Ze hebben zelfs samen weer een pint
je bier gedronken en de buurvrouw
spreekt nu ook geen kwaad meer van
die vuile dakschijters, die hetgene
dat zij laten vallen precies deponeren
op haar wasgoed aan de lijn.
Jaarlijks worden vele onschuldige
duiven gepakt van de kat, maar wat
evenmin onvermeld mag blijven is
dat talrijke katten die het lelijk aan
wensel hebben bij het krieken van
de dag in volkstuintjes rond te zwer
ven, op schuurtjes en daken te klim
men. merel- en andere nesten uit
te trekken en de kale jongen op te
vreten, een voortijdig einde vinden in
de wrekende handen van duivesja
rels die er op loeren en ze spoor
loos doen verdwijnen. Ze mogen nu
nadenken over hun pekelzonden,
zand er over.
In een beschaafde maatschappij
mag een mens geen eigen rechter
spelen. Velen beelden zich in
schrijft de Koninklijke Belgische Dui-
venliefhebbersbond vooral duive-
liefhebbers dat een ieder, ongestraft
op eigen grond althans alle katten (of
honden) doodslaan of doodschieten
(nog erger - den Br.) mag die toe
vallig of geregeld deze heilige grond
van een andere meester dan de hun
ne. betreden al of niet om daar hun
natuurlijke behoefte te doen. Zij
beelden zich namelijk in dat iedere
eigenaar of huurder van een stuk
grond een soort algemeen jachtrecht
bezit, niet alleen op het wild dat op
een bepaald ogenblik op zijn erf
ronddoolt, wat inderdaad mits enkele
bijkomende voorwaarden juist is,
doch ook op alle andere dieren die
hij er komt aan te treffen.
Dit laatste nu is alleszins niet juist.
Andermans eigendom blijft ander
mans eigendom al heeft die eigen
dom nu toevallig de vorm en de aard
van een levend wezen. Van een dier
met gevang bedreigt, niet alleen wie
een van die dieren vergeelt, maar
ook en zeer uitdrukkelijk al wie ze,
zelfs op eigen erf, zonder noodzaak
dood of ernstig letsel toebrengt.
Het spreekt immers vanzelf dat
eender wie, bijvoorbeeld plotseling
tegenover een al dan niet razend ge
worden dier in levensgevaar komt
te staan in staat van wettige zelf
verdediging verkeert, en de dood
van het dier boven zijn eigen dood
mag verkiezen.
Met het vee dus, geen problemen.
Maar wat gedaan met de katten, de
honden en de andere zogenaamdp
kleine huisdieren?
Zowel wettelijk als moreel blijft
hier het rechtsprinciep hetzelfde. Ook
de kat of de hond van een ander, be
hoort die ander toe, bewijst hun ze
kere diensten of is hem eenvoudig
weg dierbaar om reden waarvoor
hij niemand verantwoording schul
dig is. Wie dat beest doodt moet hem
niet alleen schadeloos stellen, maar
begaat daarenboven een misdrijf, dat
strafrechterlijk beteugeld wordt.
dat zich min of meer vrij beweegt en
wel eens schade toebrengt aan de ge-
buren van zijn meester.
Het is niet vermits het eigendoms-
voorwerp van een ander, dat een dier
is, zich per toeval bevindt op mijn
persoonlijk eigendomsvoorwerp, dat
mijn akker, mijn weide, mijn hof of
het dak van mijn woonst is, dat ik
automatisch het recht zou bezitten om
het eigendomsvoorwerp van die an
der te vernietigen, ziet, geachte
vrienden, het is de terminologie van
een doctor jurist en wij zullen hem
op de voet volgen om te zien wat
hij te zeggen heeft - den Br.).
Iedereen neemt dat rechtsprin
ciep gemakkelijk aan, wanneer het
gaat om de tamme viervoetige dieren
die melk, vlees, wol en dies meer le
veren en die in de woordenboeken
onder het zogenaamde vee worden
gerangschikt
Men doodt niet het paard, de koe,
het schaap, het varken of de geit van
zijn gebuur die toevallig of niet zijn
erf betreden en er al of niet schade
toebrengen. Iedereen voelt instinct
matig zulkdanige daad als verwer
pelijk, als moreel vatbaar voor een
verdiende straf. Ook zal het nie
mand verwonderen dat ons strafwet
boek inderdaad met geldstraffen en
Alleen heeft de wetgever zich in
dit geval ietwat milder getoond dan
wanneer het heel wat groter, kost
baarder en nuttiger dieren betrof.
Ten eerste ziin de voorziene straffen
aanzienlijk kleiner, hoewel ze ook.
benevens geldboete, gevang kunnen
bedragen.
En ten tweede eist de wet nadruk
kelijk, om vervolging van de dader te
wettigen, dat hij kwaadwilig gehan
deld heeft, dit betekent met het ken
nelijk en uitsluitend inzicht de ei
genaar van het dier te treiteren of
anderszins te schaden. Wie op zijn
dak, in de onmiddellijke nabijheid
van zijn duivenkot om een alledaagse
en welhaast klassiek voorbeeld aan
te halen, de kat van zijn gebuur aan
treft, kan ongestraft die kat van kant
maken en naar de andere wereld
helpen.
Maar wie de kat of hond van een
ander, zelfs op eigen erf, om geen
andere reden kwetst of doodt, dan
dat zij zijn erf dagelijks over en weer
hetzij bij nacht en ontij betreden, ge
beurlijk op de gekende manier de
grond los te krabben, stelt zich bloot
aan vervolging door de vrederechter
van ziin kanton, met recht daarbij
voor de eigenaar van het dier om
schadevergoeding te eisen.
In Nederland staan de boeken er
ongeveer hetzelfde voor. Zo mag een
boer geen vergif op zijn akkers
gooien om duiven te vergiftigen. In
deze huidige niet goedkope tijd kan
hem dat duur te staan komen. Ik ken
boeren die diep in hun portemonnee
hebben moeten tasten om het eigen
rechter spelen goed te maken.
Met hun belangen wordt rekening
gehouden overeenkomstig tussen or
ganisaties van landbouwers ener
zijds en van duivenliefhebbers ander
zijds. waarbij het laatsgenoemde kat-
ten-gorie verboden is, zijn duiven
tijdens zekere periode de ganse dag
los te laten vliegen. De lente een
maal in het land. komen al zulke
nroblemen weer eens de neus aan
't venster steken.
Allemaal goeie.
DEN BRUINEN
(Van onze radio- en tv-redactie)
DEN HAAG Delegaties van NRU
en NTS hebben met minister Klompé
overeenstemming bereikt over de in
voering van de „vaste" tv-avonden
voor de omroepen.
Ook de werkgroep-actualiteiten
gaat zich binnenkort over deze kwes
tie buigen.
De definitieve beslissing of de om
roepen in het nieuwe seizoen al dan
niet op een vaste avond per week
kunnen rekenen, wordt pas volgende
week vrijdag genomen.
Over de verdeling van de avonden
berichten we reeds geruime tijd ge
leden. Het enige struikelblok kan nu
nog zijn: de duur van de proefperio
de. Het was oorspronkelijk de be
doeling deze termijn tot een half
jaar te beperken. Technisch bleek
dit vrijwel onmogelijk, zodat men nu
een heel seizoen (1969-1970) hiervoor
heeft uitgetrokken.
De werkgroep-actualiteiten gaat stu
deren op het feit, dat in de nieuwe
opzet er donderdags geen uitzending
van een actualiteitenrubriek is.
(ADVERTENTIE)
«SI
Pak hem gerust hard aan. Zijn 40 pk - vermogen
bereikt hij bij een verrassend laag toerental van 4500:
uw garantie voor een lange levensduur. Zelfs bij zijn
felste acceleraties (0-50 km/u in 6 seconden) en zijn
hoge constante kruissnelheid (123 km/u) snelt hij op
één tankvulling (38 liter) ruim 500 kilometer ver.
DAF44 is ruim en comfortabel. Zelfs lange mensen biedt hij aantal,
eenvoortreffelijkezitmetveelhoofd-enbeenruimte. hij heeft test'm
AirrOMATIC/VAfflOM/mC
een sterke, luchtgekoelde motor. Anti-corrosielaag
en 8 laklagen beschermen hem tegen't slechtste weer.
Wieldoppen, raamlijsten en bumpers zijn van zorge
loos roestvrij staal. U hoeft hem nimmer door te sme
ren. De taaie levenslust van deze auto is zo zeker
dat DAF u een jaar garantie geeft, ongeacht het km-
Prijsf5.325,- (incl.btwf 5.964,-). Bel de dealer voor een
zelf-rit of stuur de coupon in voor alle informatie.
Stuur mij alle Informatie over de DAF55 DAF 55
coupé DAF55 stationcar DAF44 DAF 44 station
car DAF 33. (aanstrepen wat U wenst).
..S?
Adres:
cu
Plaats:
(in envelop zonder postzegel verzenden aan DAFt
antwoordnummer 2000, Eindhoven).
Off. dealer voor Breda en omstreken: GARAGE W. ZARYCHTA- BASTIANEN, TETERINGSEDIJK 132-134, TEL. 42750
CHEF VERKOOP 42610. FILIAAL: DR. STRUYCKENSTRAAT 96-98, TEL. 465R2.
Off, dealer voor Roosendaal en omstreken: AUTOBEDRIJF ,,'T CENTRUM", MOLENSTRAAT 2, OUDENBOSCH, TEL. 2516
Dealer voor Raamsdonksveer en omstreken: ANTON STOOPS AUTOMOBIELBEDRIJF, TELEFOON 01621-2018, VERTEGENWOORDIGER 01626-316
DAF-dealer voor Rijen en omstreken: GARAGE VAN DORST, STATIONSSTRAAT 25a, RIJEN, TELEFOON 2581
Daf-dealer voor Bergen op Zoom en Omstreken: GARAGE C. MEYER EN ZONEN, WASSENAARSTRAAT 10-12, BERGEN OP ZOOM TELEF. 01640-1670
AUTOMOBIELBEDRIJF WEST-BRABANT, ROOSEVELTLAAN, BERGEN OP ZOOM, TELEFOON 4646
DAF-dealer voor Roosendaal en omgeving: JANSSENS AUTOMOBIELBEDRIJVEN, NIEUWE MARKT ROOSENDAAL, TEL. 5485
Daf-dealer voor Zundert, Rijsbergen en Rucphen: GARAGE GODRIE, MOLENSTRAAT 168, ZUNDERT, TEL. 2749
Dealer voor Etten-Leur en omgeving: KANTERS AUTOMOBIELBEDRIJF, OUDE BREDASEWEG 36, ETTEN, TEL. 01608-2254
N.V. GARAGE VERBRUGGE, off. DAF-dealer voor geheel Zeeuwsch-Vlaander en, m.u.v. het rayon Hulst, OOSTBURG, OUDE STAD 21, TEL. 01170-2473.
TERNEUZEN, Industrieweg 37, TEL. 01150-3451
GARAGEBEDRIJF A. BIE5BROECK, HULST, TELEF 2600. Voor alle inlichtingen - autorijles en gratis proefrit
GARAGEBEDRIJF GEBR. VAN FRAASSEN EN ZONEN, SCHELDESTR. 96-98, TEL. 01184-2175, VLISSINGEN Dealer voor Walcheren.
AUTOMOBIELBEDRIJF DE GROENE N.V., ANJELIERSTRAAT 5-7, GOES, TEL. 01100-6310 - Dealer voor Zuid- en N.-Beveland.
