Felle demarrage
Prinsen
van
Opvallende doorbraak
van De Ridder in Breda
SENSATIONELE STRIJD IN
RONDE VAN VLAANDEREN
Henk de Kleine:
bandstoottitel
PSV leverancier
van jong talent
FRAAIE ZEGE
IN RONDE
VANTWENTE
Godefroot
zegevierde
UITSLAGEN
e.
Nationale badmintonkampioenschappen
Uitdaging
Indrukwekkend
&taag
^etflenk
«gOUfig
e Terneuzen
NEN
is watje noemt
ne-zuiver
dit nog bestaat.
|z betekent vooral
|a,want goed en
jen gaan samen,
[garen zijn nu
ikelierste krijgen
laar nog steeds
oecialisten.
goed is?
Is deze corona
Idezeifde
de zeer fijne
Int
neester
^juffrouw
Spectaculair
Niet gelukt
Uitslag
Leidelmeijer en
Agnes Geene
zegevierden
OUDE
FwfI
Eindstand
Te zwaai
Turntitel voor Gunneman
Onttroond
Uitslagen
lêklenka
V
ELDEBAD
n 1968 (half meihalf sej>-
itanten opgeroepen voor d*
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 1 APRIL 1968
I il invloed op
pg
I ibineren.
- GOES
le functie omvat een 4014-
ie functie onder c. een 39-
te komen.
|4 dagen te richten aan d*
a Daan Holst: verrast door Prinsen.
(Van onze sportredactie)
ENTER. Wim Prinsen is de gro
te triomfator geworden van de Ronde
van Twente. De 23-jarige machine
bankwerker nit Hank bleek zijn les
te hebben geleerd na de Omloop
van de Baronie, waarin hij niet tot
overwinnaar werd uitgeroepen. Hij
werd gediskwalificeerd omdat hij
Baars wegduwde in de spurt. Prin
sen liet het nu niet op een eindsprint
aankomen. Ruim tweehonderd meter
voor de finish van de Ronde van
Twente zette hij een felle demar
rage in. Te fel voor de kopgroep
waarvan Prinsen deel uitmaakte.
Zelfs coureurs als Marcel Pennings,
Jan Spetgens en Jan Alings kregen
geen kans meer om bij hem te ko
men.
Daarmee kreeg de zevende Ronde
van Twente een winnaar, die bij de
start niet als een der favorieten gold.
Want voor'het begin werd algemeen
aangenomen, dat Henk Nieuwkamp
voor eigen publiek wel eens iets zou
laten zien. En ook van mannen als
Daan Holst, Jan van Katwijk, Cor
Baars, Gerrit Leferink en Leen
Poortvliet werd wel het een en ander
verwacht. Dat al deze kanshebbers
het niet hebben kunnen waar maken,
was voornamelijk het gevolg van het
vlakke verloop van deze zevende
Twentse ronde, die dit keer voor de
eerste keer het predikaat klassieker
droeg.
Door het fraaie weer, de uitsteken
de wegen en het vlakke land waren
er vrijwel geen moeilijkheden voor
de renners. De gevolgen: een weinig
interessante koers, en waarin het
tempo te hoog lag.
i
Het meest spectaculair was nog de
jacht die tussen Bornerbroek (32
km) en Hengelo (45 km). Een groep
van zo'n zestig renners moest inzet
ten om op onverklaarbare reden ont
stane achterstand op ongeveer hon
derd man sterke hoofdmacht onge
daan te maken. Vooral dank zij de
inspanningen van Jan van Katwijk,
Matje Gerrits en. Leo van Schalen
leverde het aanvankelijk vergeefs
lijkende gevecht toch succes op. In
de straten van Hengelo werd de her
groepering een feit en tot kort voor
Haaksbergen bleef het peloton bij
een. Er viel zo nu en dan wel een
renner af Jan Boode, die te wei
nig kilometers had getraind, kon na
ruim 50 km het tempo niet meer bij
benen en ook Van Schalen en Van
Katwijk werd het na zo'n 80 km
te veel, maar grote verrassingen ble
ven toen uit-
Tot kort voor Haaksbergen Ger
rit Leferink uit de groep wegsprong.
Hij wilde kennelijk als eerste zijn
I woonplaats binnenrijden, maar dat
lukte niet omdat Daan Holst, Nanno
Bakker, Jan Alings, Gé Veldhuizen,
Piet Lugierse, Wim Prinsen, Jan
j Spetgens, Marcel Pennings, Ad
Duyker en Hans Verbeek onmiddel
lijk mee gingen. Dit werd, ondanks
(ADVERTENTIE)
iUS
TILBURG
ETEN VOOR
NOORD
SUMATRA
1iÉt'ySMLlÉ' i
MARCEL PENNINGS:
tweede plaats
20 km voor de finish te Enter, de be
slissende ontsnapping, want de voor
sprong werd al snel opgevoerd tot
zo'n paar honderd meter. Kort voor
Enter trachtte Daan Holst weg te
komen, maar de groep stond dat niet
toe.
Toen iedereen reeds rekening hield
met de massaspurt demarreerde Wim
Prinsen plotseling zeer fel. Een be
slissende demarrage, want de renner
uit Hank, die deel uitmaakte van de
Vredesteinploeg werd niet meer ach
terhaald. Van de overige vluchters
toonde Marcel Pennings zich de
sterkste. Gerrit Leferink werd met
een achtste plaats de beste Twente
naar. Het peloton finishte 1.38 sec.
later. Hoekstra was in de spurt van
de grote groep, Rink Cornelissen,
Matje Gerrits en Henk Nieuwkamp
te vlug af.
1. Wim Prinsen (Hank) de 158 km
in 3 uur 50 min. 12 sec.; 2. Marcel
Pennings (Nieuw Vennep) op 4 sec.;
3. Ko de Vrieze (Souburg); 4. Ad
Duyker (Beverwijk); 5. Daan Holst
(Amsterdam); 6. Jan Alings (Bun-
ne); 7. Jan Spetgens (Someren); 8.
Gerrit Leferink (Haaksbergen); 9.
Gerrit Velthuizen (Maasdam); 10.
Peter Legierse (Den Bommel); 11.
Hans Verbeek (Poeldijk); 12 Nenno
Bakker (Wieringerwerf) allen op 4
seconden. 13. Piet Hoekstra (Dok-
kum) op 1 min. 38 sec.
Wim Prinsen in de bloemen na zijn fraaie overwinning in de Ronde van
Twente.
(Van onze sportredactie)
BREDA Tijdens de nationale
badmintonkampioenschappen 1968,
die in het Sportcentrum aan de Clau
dius Prinsenlaan te Breda werden ge
houden, veroverde Agnes Geene haar
derde nationale titel door een over
winning op Tonny Pannermans uit
Heerlen. Agnes, die van plan is op
CIOS een tennis- en badmintonoplei-
ding te gaan volgen, stuitte in deze
eindstrijd op weinig tegenstand en het
was dan ook in recordtijd gebeurd:
11-3, 11-5. Drie prijzen bleken te zijn
weggelegd voor de 20-jarige Herman
Leidelmeijer, want nadat hij zijn en-
kelspeltitel geprolongeerd had, deelde
hij ook nog in de eer van overwin
ningen in het herendubbel- en ge
mengd dubbelspel.
Voor wat betreft het damesenkel
spel vielen er op de eerste wedstrijd
dag al verrassingen te noteren.
Dat gebeurde in de kwartfinales,
waarin Tonny Pannermans de wat
(Van onze sportredacteur)
GENTBRUGGE Waar Gontrode ophoudt gehucht te zijn en de
kasseien linksaf buigen om een hobbelig pad naar Bottelare te vor
men, kreeg Ward Seis pure macht in zijn lichaam. Daar, op vijftien
kilometer van de finish in de Ronde van Vlaanderen spanden zijn
spieren zich als te strak aangetrokken kabeltouw. In Ward Seis
groeide 't alles kunnende gevoel. Toen zijn krachten explodeerden en
hij met wind tegen van kop demarreerde leek de ravage achter hem,
in het vluchtersgroepje dat op de eindstreep af ging, onherstelbaar.
„Het was alsof we stil stonden. Zo iets heb ik zelden meegemaakt",
zou Jan Janssen later zeggen. Onstuitbaar daverde Ward Seis op
het einddoel af. Nog 'n kwartiertje en hij zou er zijn. Even regel
matig als de cadans die hem naar Gentbrugge dreef, groeide de
voorsprong van Seis. Tot een maximum van veertig seconden. Wat
er na het chronometreren van die „piek" gebeurde leek op een on
overzichtelijk fragment uit een western met een zelden voorkomend
slot: de held sneuvelde. Dertien seconden na de winnaar, Walter
Godefroot, kwam Ward Seis binnen. Als zeventiende
duels, kreeg een grimmig karakter.
Eenzaam beulend tegen wind in
zwoegde Ward Seis naar Gentbrug
ge, om er als een ontredderd man te
finishen.
Zevenhonderd meter voor de streep
werd hij, moe gestreden, gepasseerd
door de naar adem snakkende ach
tervolgers. De enige troost voor Seis
was het feit dat Walter Godefroot,
met wie hij „in de slag" zat en die
voor hem zo lang mogelijk de vaart
uit het groepje haalde, de spurt won.
Niet de meer bekende Jan Janssen,
die in een moeilijke positie gema
noeuvreerd werd, toen het op verde
len van de plaatsen aankwam, niet
wereldkampioen Eddy Merckx, die
zich onthield van deelname aan de
spurt, om in de moeilijk te overziene
prijzenslag geen springplank te vor
men voor Rik van Looy, wiens groot
ste genoegen in deze Ronde van
Verslagen door de eendracht, waar
het in de kopgroep lang aan ontbrak
en die een imponerende macht maak
te toen er wèl sprake van was. In de
laatste tien kilometer van de twee
honderd negenenveertig, vonden de
leiders elkaar plotseling. Godefroot,
Reybroeck, Altig, Janssen, Van Ry-
ckeghem, Rosiers, De Roo, Van de
Kerckhove, Merckx, Van Dromme,
Van Looy, Jourden, Poulidor, Bock-
landt, Aimar en Hoban, die tot dan
nauwelijks voor elkaar wilden fiet
sen en de grootste aandacht hadden
voor de houding van Eddy Merckx.
organiseerden gezamenlijk een felle
jacht op Ward Seis. De finale van
de Ronde van Vlaanderen, rijk aan
sensationele momenten en scherpe
VENHUIZEN (ANP) Het heeft
twaalf jaar geduurd voordat Henk de
Kleine heeft kunnen waarmaken, dat
'iin overrompelende debuut in de
ereklasse in 1956 (hij werd toen met-
I een kampioen bandstoten met een
Moyenne van 3.62) geen uitschieter
js geweest. De blozende jongeling van
'oen namelijk werd wel een vaste
deelnemer aan de toernooien om de
Nationale titels, maar slaagde er nooit
IMeer in om een kampioenschap te
oehaien. Zelfs niet in het bandstoten,
J "et spel dat hem het meest lag. Steeds
I weer stuitte De Kleine meestal al
zaterdags op de onverzettelijkheid
Jan een Teegelaar, een Van Ooster-
(loiit of een Vultink, de grote mannen
w net bandstoten van de laatste tien
jaar. De Kleine eindigde altijd hoog,
Jan dikwijls een aanzienlijk moyen
ne. maar de titel bleef voor hem een
er verwijderd ideaal.
(ADVERTENTIE)
klare taal
GENEVER
"Jdghandigekneepfles f 11,— per liter
Tot nu in het Westfriese Venhui
zen, waar de inmiddels gerijpte De
Kleine in een onaanzienlijke slotpar-
tij favoriet Hans Vultink als een
stoomwals verpletterde. Heel lang
zaam voltrok de biervertegenwoor
diger uit Mierlohout het vonnis over
Vultink, die voorheen viermaal kam
pioen was in deze spelsoort. Na een
voorspoedig begin (series van 19 en
16) viel Vultink stil en kon De Klei
ne, die snel over zijn gebruikelijke
nervositeit heen was, met groeiende
zekerheid aan zijn zege bouwen. Bij
de stand 6565 na zestien beurten
was er nog hoop voor Vultink, maar
toen hij in de volgende veertien beur
ten tot slechts elf caramboles kon ko
men, viel er aan de winst van De
Kleine eigenlijk al niet meer te tor
nen: 76139 in dertig beurten.
Overigens is er in een Nederlands
kampioenschap nog nooit zo sterk ge
speeld als ditmaal. Behalve De Kleine
(6.66) en Vultink (6.11) bleef ook de
Alkmaarder Ligthart met 6.08 boven
de zes Daarnaast speelden Sund
quest (5.41), Teegelaar (5.47) en Duy-
sens (5.02) met gemiddelden, die wei
nige jaren geleden haast goed waren
voor een titel.
1.
De Kleine 14
1400
210
41
6.66
2.
Vultink
12
1326
217
57
6.11
3.
Ligthart
8
1284
211
43
6.08
4.
Sundquest
8
1187
219
52
5.41
5.
Van Leur
8
1108
230
39
4.81
6.
Teegelaar
4
1227
224
48
5.47
7.
Duysens
2
1131
225
31
5.02
8.
Jacobs
0
816
246
32
3.31
Walter Godefroot, die de Ronde
van Vlaanderen op zijn naam
schreef.
Vlaanderen bestond uit het vastkle
ven aan Merckx' wiel. De houding
van Van Looy was bijna karakteris
tiek voor de renners uit de kopgroep,
die angstvallig iedere pedaalslag van
Merckx controleerden. Rik van Looy
onderscheidde zich daarbij het meest.
„Als het .moet", verklaarde Merckx
deze week, „rijd ik iedereen van mijn
wiel".
Voor de oude man Rik van Looy
betekende dat een uitdaging. „Ik zal
in zijn spoor blijven tot ik niet meer
kan. Vroeger, toen ik aan de top
stond, stemde iedereen zijn koers af
op mij. Nu liggen de zaken anders.
Nu zal ik aan het wiel van de vedet
te blijven hangen". In eerste instan
tie was dat Van Looy niet gelukt.
Hij moest Merckx laten gaan, toen
die met Janssen, Raymond Poulidor
en Ward Seis wegsprong op de ge
vreesde „muur van Geraardsbergen",
een steile klim, die het peloton aan
brokken sloeg. Het peloton dat toen
amper herenigd was, want twaalf ki
lometer voor de „muur" was er een
einde gekomen aan een opwinnende
ontsnapping.
Die vlucht werd geleid door Felice
Gimondi en begon al veertig kilo
meter na de start. Een schuchtere po
ging van de onbekende Freddy De-
eloedt sloeg aan bij Gimondi, Juliën
Stevens, Valeer van Sweevelt, Wil-
frled David, Noël Foré, Christiaan
Raymond en Piet de Wit. Met Ste
vens, De Wit en Gimondi als hardste
werkers wist dit groepje een aardig
gat te slaan, dat ruim dertig kilome
ter na de ontsnapping twee minuten
en drie seconden bedroeg.
Daarna zakte het verschil wat te
rug, maar bleef toch nog lange tijd
vrij comfortabel: ruim een minuut.
Pas bij de beklimming van de Kware
mont kwam er een verandering in de
situatie. Felice Gimondi reed zijn col
lega's los (ze vielen terug in de
groep) en ging zelfverzekerd door.
Twintig kilometer lang trok hij als
een held door het Vlaamse land, toen
boog hij voor de overmacht van het
peloton. Lang rustte de karavaan niet
uit van deze krachtenslopende en
voor de volgers uitermate boeiende
achtervolging.
Op de muur van Geraardsbergen
viel de volgende slag, die voor een
groot deel beslissend zou worden.
Poulidor, Seis, Janssen en Merckx
demarreerden met succes, op de voet
gevolgd door Van Looy, Bocklandt,
Godefroot en Van de Kerckhove, die
een fanatiek achtervolgend groepje
vormden. Zestien kilometer later kre
gen ze aansluiting bij de kopmannen,
waardoor de vluchtersploeg bijzonder
sterk werd en alle kans van slagen
had. De onderlinge samenwerking
liet echter te wensen over en toen de
leiders aan de beklimming van de
Valkenberg en Kasteelstraat (twee
kort achter elkaar liggende heuvel
tjes) begonnen, had de kop van het
verbrijzelde peloton de achterstand
van een minuut teruggebracht tot en
kele tientallen seconden. Rosiers, De
Roo en Van Rijckeghem overbrugden
dit verschil snel en ze namen in de
kopgroep de plaatsen in van Van
Looy en Bocklandt, die terugvielen
op een tweede ploegje. Dat vocht on
der aanvoering van vooral Altig hard
en de beloning bleef niet uit. In Zot-
tegem (217 kilometer) kwamen ze
bij: Altig, Jourden, Van Dromme,
Hoban, Aimar, Reybroeck, Van Looy
en Bocklandt.
De strijdlust bleek er niet mee aan
een eind gekomen. Het gevecht ging
door al viel de kopgroep even stil
door de angst die er was voor Eddy
Merckx. Pas toen Ward Seis op 'n in
drukwekkende manier wegsprong en
regelrecht naar de overwinning dreig
de te snellen, wilden de vluchters
weer samenwerken.
In de straten van Merelbrugge en
Gentbrugge leverden ze een boeiend
gevecht tegen solorijder Seis, wiens
voorsprong onaantastbaar leek. Met
het finish-doek in zicht sneuvelde de
dappere avonturier echter. „Voor mij
was hij de beste vandaag", oordeelde
Jan Janssen.
PETER HEERKENS
hoger aangeslagen Margot ter Metz
uit Haarlem versloeg en waarin de
15-jarige nationale jeugdkampioene
Jokt van Beusekom (Den Haag) haar
stadgenote Lilie ter Metz uitsehake-
de.
Joke van Beusekom kwam in de
halve finales echter tegenover Agnes
Geene en dat bleek voor dit jeugdige
en talentvolle spee'.stertje toch een te
grote opgave. Ook de titelhoudster
Felice de Nooyer slaagde er niet in
de halve eindstrijd te overleven. Ze
werd uitgeschakeld door mejuffrouw
Pannermans. Dat betekende' dus een
finale Geene - Pannermans, die door
eerstgenoemde in haar voordeel werd
beslist, al was het voor mejuffrouw
Pannermans geen schande te verlie
zen van een speelster die zich onlangs
bij de beste acht van de wereld
plaatste.
Was er bij de verschillende dames
wedstrijden duidelijk sprake van snel
opkomend talent, de grote verrassing
van deze kampioenschappen was toch
wel de sensationele doorbraak van de
jeugdige Haarlemmer Piet Ridder.
Nadat hij in de kwartfinales tegen de
verwachtingen in zijn broer Boude-
Wijn had uitgeschakeld, versloeg hij
in de halve eindstrijd de toch meer
ervaren en geraffineerder spelende
Heerlenaar Leo Kountul: 11-15, 15-4,
15-1.
In de finale moest Ridder het op
nemen tegen de titelverdediger Her
man Leidelmeijer, die met slechts één
punt voorsprong de eerste set be
machtigde, maar daarna zijn tegen
stander duidelijk maakte dat de weg
naar de titel niet over rozen gaat:
17-16, 15-6.
Dat merkte overigens ook de Til-
burger Huub van Ginneken, die vo
rig jaar tweede werd, maar ditmaal
al in de eerste ronde werd uitgescha-
Herman Leidelmcyer (links) en Agnes Geene, die de nationale badminton-
titels veroverden in Breda.
1 Godefroot (Belg.) de 249 km
in 5.52 (gem. 42.443 km/h), 2
Reybroeck (Belg.), 3 Rudi Altig
(W.-Dld.), 4 Jan Janssen (Ned.),
5 Van Rijckegem (Belg.), 6 Ro
siers (Belg.), 7 De Roo (Ned.), 8
Van de Kerckhove (Belg.), 9
Merckx (Belg.), 10 Van Dromme
(Belg.), 11 Van Looy (Belg.), 12
Hoban (Eng.), 13 Aimar (Fr.),
14 Bocklant (Belg.), 15 Poulidor
(Fr.), 16 Jourden (Fr.), allen in
5.52.00, 17 Seis (Belg.) op 13 sec.,
23 Van der Horst (Ned.), 27 Kar
stens (Ned.), 28 Harings (Ned.),
31 Steevens (Ned.) allen op 13
sec., 35 Zoontjens (Ned.) op 1.40,
37 Vianen (Ned.) op 6, 39 Schee
pers (Ned.), 41 Wagtmans (Ned.)
45 Ottenbros (Ned.), 60 Dolman
(Ned., allen op 6.72, Nijdam
(Ned.) op 7.20.
ROTTERDAM (ANP) Dat een
tak van sport met een of twee top
mensen niet altijd in een gunstige
positie verkeert, is de laatste jaren
bij het Nederlandse herenturnen wel
duidelijk gebleken. In de periode van
Klaas Boot, die een tiental jaren on
genaakbaar was en tijdens de alleen
heerschappij van Willy Jaegers kre
gen jonge turners weinig gelegen
heid door te stoten naar de nationale
top. Talentvolle jeugdturners keken
enkele jaren op tegen de nationale
kampioen, die immers toch niet te
verelaan was en verdwenen dan ge
ruisloos van het toneel. Zo kwam
men eigenlijk nooit tot de opbouw
van een homogeen en sterk nationaal
team.
Toen Willy Jaegers zich twee jaar
geleden wegens een blessure moest
terugtrekken veranderde de situatie
echter volkomen. Dat het nationale
herenturnen inmiddels op een hope
loos dieptepunt was aangekomen,
maakte toen niet veel meer uit. Het
Koninklijk Nederlands Gymnastiek
Verbond stelde oud-kampioen Klaas
Boot aan als trainer en met behulp
van de Duitser Hardy Frenger, die
maandelijks de centrale trainings
groep onder handen nam, werd be
gonnen met een jonge formatie. Het
Eindhovense PSV en St. Mauritius
(Volendam), waren de grootste le
veranciers van het jonge talent. Van
de acht turners, die zondag in Rot
terdam aan de middagwedstrijd om
de nationale titel mochten deelne
men, waren er liefst zes lid van deze
twee verenigingen.
Voor het Eindhovense PSV, dat ook
bij het damesturnen bijzonder sterk
voor de dag komt, verliep de strijd
in Rotterdam bijzonder succesvol.
Trainer Tonny Meijnen kon na af
loop met Hans Gunneman en Cor
Smulders de nieuwe en oude kam
pioen in zijn armen sluiten.
Naast het jeugdige PSV-tweetal
kwam vooral Ab Wijma (Hercules
Hebe) voortreffelijk voor de dag. Een
tweede opvallende verschijning was
jeugdkampioen Peter Karregat. De
Volendammer mocht in de middag
uren de keuzeoefeningen meedoen.
Hij toonde daarin over een grote
aanleg te beschikken. Wanneer hij
de komende jaren wat krachtiger
wordt, kan hij een grote aanwinst
zijn.
De uitslag: 1 Hans Gunneman
(PSV, Eindhoven) 108.35 pnt.; 2 Cor
Smulders (PSV, Eindhoven) 107.80
pnt.; 3 Ab Wijma (Hercules Hebe.
Enschede) 106.75 pnt.; 4 Alex Knip
(St. Mauritius, Volendam) 104.35
pnt; 5 Jan Snellenberg (St. Mauri
tius, Volendam) 103.70 pnt.; 6
Jan de Wee (VZOS. Ierseke)
99.30 pnt.;
keld door
van Eek.
de Heerlenaar Reindert
Ook bij het damcsdubbelspel bleef
niet alles bij het oude, want tot
iedere verbazing werden de titel-
houdsters Agnes Geene en Marja de
Ridder onttroond door Lilie en Mar
got ter Metz. Een verrassing was er
ook in de beslissende fase van het
gemengd dubbel, waarin Tonny Pan
nermans en Leo Kountul, vorig jaar
tweede, werden uitgeschakeld in de
halve eindstrijd. Het herendubbel
bracht dezelfde finale als vorig jaar.
De gebroeders Van Ginneken verlo
ren echter ook ditmaal van het duo
Leidelmeijer - Kountul: 6-15, 15-9,
15-2.
Tijdens deze kampioenschappen,
die een propaganda voor de badmin-
tonsport betekenden, is het team be
kend geworden dat Nederland zal
vertegenwoordigen bij de Europese
kampioenschappen, welke van 19 tot
21 april in Bochum (West-Duitsland)
gehouden worden. De afvaardiging
zal bestaan uit de dames Agnes Gee
ne, Joke van Beusekom en Felice en
Mirette de Nooyer; de heren Leo
Kountul en Loek Elders. Herman Lei
delmeijer is verhinderd.
Herenenkelspel, kwartfinales: H.
Leidelmeijer sl. R. van Ginneken 17-
16, 15-5; Piet de Ridder si. L. Koun
tul 15-0, 15-8; halve finales: H. Lei
delmeijer sl. P. de Ridder 11-15, 15-4,
15-1; finale: H. Leidelmeijer sl. P. de
Ridder 17-16, 15-6.
Damesenkelspel, halve finales: T.
Pannermans sl. F. de Nooyer 11-4,
11-6; A. Geene sl. J. van Beusekom
11-6, 11-2; finale: A. Geene »L T.
Pannermans 11-3, 11-5.
Damesdubbelspel, halve finales: M.
en L. ter Metz sl. F. en M. de Nooyer
15-9, 7-15, 15-5; Geene - Ridder
sl. Janssen - Beusekom 15-9, 18-5;
finale: M. en L. ter Metz sl. Geene -
Ridder 15-8, 15-3.
Heren dubbelspel, halve finales: Lei
delmeijer - Kountul sl. Leunissen -
Weys 15-10, 13-15, 18-17; R. en H.
van Ginneken sl. R. en P. Ridder
15-4, 15-8; finale: Leidelmeijer-Koun-
tul sl. R. en H. van Ginneken 6-15,
15-9, 15-2.
Gemengd dubbelspel, halve finales:
Metz - Leidelmeijer sl. Siebert - Van
Ginneken 15-11, 15-10; Nooyer - Van
Ginneken sl. Pannermans - Kountul
15-6, 15-2; finale: Metz - Leidelmeijer
s). Nooyer - Van Ginneken 15-9,
17-14.
Veteranen, halve finales heren
enkelspel: N. Tolen sl. A. van der
Mark 15-9, 7-15; G. Mallant sl. E.
v. d. Kruk 15-2, 15-2; finale: G. Mal
lant sl. N. Tolen 15-10, 15-7.
Damesenkelspel, halve finales: L.
Verdier sl. A. Hofland 11-1, 11-1; N.
Tolen w.o.; finale: L. Verdier sl. N.
Tolen 11-2, 12-9.
Herendubbelspel, halve finales: Van
der Kruk - Mallant sl. GiU - Hofland
15-3, 15-13; Dumas - Tolen sl. Marckx
- Margaroli 12-15, 15-9, 15-4; finale:
Van der Kruk - Mallant sl. Dumas -
Tolen 15-11, 15-10.
Gemengd dubbelspel, halve finales:
Tolen - Mallant sl. Hofland - Hen
driks 15-6, 15-2; Wolters - Van der
Kruk sl. Vogelsang - Dumas 18-15,
11-15, 15-11; finale: Tolen - Mallant
sl. Vogelsang - Dumas 5-9, 15-11.
(ADVERTENTIE)
|taP óók
deg«->f*e
•^delniaa-
Terlenka Young kostuums ziin in
alle moderne herenkledingzaken
verkrijgbaar.
