i Suède
item
DOEN!
IE SHAG
Atoom-m uziek en
NCRV-rubriek
TROEVEN
Mijn zoon Gerrit
in GROEVEN
MINTER EN HINTER EN HET POEFDIER
T.V.-show Bueno de Mesquita
VPRO-team
op reis
naar
Terugblik
DAGBLAD DE STEM VAN MAANDAG 1 APRIL 1963
EN
E KLEUREN
DAMES
ïsestraat 2—4
opzicht!
I RIGTERS-
1 BLEEK
Radiop
rogramma s
Maandag 1 april
Dinsdag 2 april
Maandag 1 april
Vanavond
„Kenmerk
Speciale uitzending
voor vakmusicus
mÊÊ
Fraaie nieuwe serie
Muziek voor L
rfX<1
MARTIN MONS:
M
Stem feuilfefon
Bewerkte Chopin
Handel-monumentje
Drie musicals
Krönungsmesse
Puike Georges Bras sens
met pittige liedjes
9
§J»f
advertentie.
[)!gens u a.s. zondag
an die in gelijk spel
net hierbij afgebeelde
i ziet zó het verschil,
keer deze met 8 cent,
len volledig adres op
ligt: SAMSON Koning
Iril 12 uur v.m. in het
l'oto.
de wedstrijden van
G.V.A.V.
N-A.C.
b S.H.S.
SITTAR-
DIA
L ZWOLSE
1 BOYS
ZWARTE-
MEER
1 OI.DEN
I ZAAL
A.G.O.V.V.
1 N.O.A.D.
1
s.v.v.
BRABAN-
TIA
RDAG A.S. IN!
JJet ligt in de bedoeling van de NCRV-televisie om op 13 april een
showprogramma te presenteren rond de bekende t.v.-komiek Bueno
de Mesquita. De leider van de amusementsafdeling, de heer Dick van
Bommel, heeft voor de avond ook het duo Ans en Jaap Daniëls en
de vocalgroup de Fouryo's gecontracteerd. Een noviteit is wel dat
Rijk de Gooyer bij dit programma als assistent-producer van Dick
van Bommel zal optreden.
p* isterenochtend is van Schiphol een
^VPRO-team vertrokken bestaande uit
regisseur W. v. d. Velde, cameraman
P. Korver en ür. Bernard Ochse van
de Duitse organisatie ,,Brot für die
Welt". De reis gaat naar Libanon,
Gaza, Jordanië, India, West-Pakistan,
Nepal en Oost-Pakistan. In deze lan
den zal men in samenwerking met de
Engelse organisatie Bread for your
neighbour" en de Duitse stichting
,,Brot Für die Welt" een tweetal do
cumentaires, maken over het werk van
genoemde stichtingen in deze landen.
Over drie maanden keert' het VPRO-
team weer in het vaderland terug. De
documentaires zullen in het najaar
worden uitgezonden.
HILVERSUM I 402 m
VARA: 12,00 V.h. platteland 12,05 Elek
tronisch orgelspel 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12,33 Act. of gram. 12,38 Lichte
gram. 13,00 Nws. 13,15 V.d. middenst.
13,20 Licht instr. ens. 13,45 Wikken en
wegen, praatje 14,00 Salonork. en zang
sol. 14,30 De jonge sector 15,15 Viool
en piano, klass. en moderne muz. 15,45
De antieke beschaving en haar invloed
op ontwikkeling van geest en cultuur,
lez. 16,00 Zestig min. voor boven de
zestig 17,00 Oude liedjes 17,15 Streek-
uitz.: Drente 17,35 Jazzmuz. gr.- 17,50
Milit. comm. 18,00 Nws. en comm. 18,20
Act. 18,30 Ramblers-hitparade 19,00 Pari.
overz. 19,15 Regeringsuitz.: Van varen
en sparen. Een zilvervlootprogr. van Miep
Diekmann, gepresenteerd door Herman
Stok en Elisabeth Mooij. 19,30 Maliën
kolder, hoorspel 20.00 Nws. 20,05 Melo
dieën-expres 20,30 Je neemt er wat van
mee hobby-quiz 21.20 Licht instr.
sextet 21,50 Volksverteller tussen twee
tijden, documentair lit. klankb. over de
schrijver A.M. de Jong 22,20 Lichte or-
kestmuz. (gr.- 22,30 Nws. 22.40 Babysit
ten, lichte gram. m. comm. 23,10 Radio-
filharm. ork.. Groot omroepkoor en zang
sol., klass. muz. 23.55-24,00 Nws.
HILVERSUM II 298 m
NCRV: 12,05 Lichte gram. 12.25 Voor
boer en tuinder 12,30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Meisjeskoor en licht instr.
kwintet 12,53 Gram., event, act. 13,00
Nws. 13.15 Licht instr. kwartet 13,35
Lichte gram. 13,50 Lichte gram. 14,05
Schoolradio 14,30 Samen uit, samen thuis,
gevar. progr. (herh. van donderdag 21
mrt jl.) 15.40 Lichte gram. 16,00 Bijbel-
lez. 16,30 Oude kamermuz. (opn.) 16,50
Klass. gram. 17,00 V.d. kleuters 17,15
V.d. jeugd 17,30 Lichte gram. 17,40 Beurs-
ber. 17,45 Zigeunerork. (gr.) 17,50 Re
geringsuitz.: A.L. Waaldijk, een belang
rijk figuur in Suriname, door mr. M.M.
de Groot 18,00 Orgelspel, amus.muz. 18,30
Met band en plaat voor u paraat, amus.
muz. 18,50 Openbaar kunstbezit 19.00
Nws. en weerpraatje 19.10 Gram. v.d.
teenagers 19.30 Radiokrant 19,50 Musette-
ens. met zangsol. 20,15 Op de man af,
praatje 20,20 Hedendaagse muziek (opn.)
20.45 Mijnheer de voorzitter. forum
21,15 Promenade-ork. en zangsol. 21,50
Orgelspel (gr.) 22,00 Pari. comm. 22.15
Carmina, instr. bewerkingen van liede
ren en dansen uit heden en verleden
22,30 Nws. 22,40 Avondoverd. 22,55 Boek-
bespr. 23,05 Muzikale vraagbaak 23.40
Het evengelie in Esperanto 23,55-24,00
Nws.
BRUSSEL VLAAMS
324 m: 12,00 Nws. 12,03 Lichte muz.
32.30 Weerber. 12,35 Landb.kron. 12.42
Lichte muz. 12,50 Beursber. 13,00 Nws.
en weerber. 13.15 Kamermuz. 14.00 Nws.
14,03 Schoolradio 15,45 Lichte muz. 16,00
Nws. 16,03 Beursber. 16,09 V.d. zieken
17,00 Nws. en weerber. 17,15 Zangrec.
17,35 Moderne muz. 17.45 Franse les 18.00
Nws. 18,03 Lichte muz. 18,18 Paarde-
sportber. 18,20 V.d. sold. 18,50 Radio-
kron. 19.00 Nws. en weerber. 19.40 Opera-
muz. 20,00 Amus.muz. 20,30 V.d. tieners
21,00 Melodieën uit musicals 22,00 Nws.
22.15 Volksdansen en -zangen 22,35 De
zeven kunsten 23.00 Nws. 23,05 Kamer
muz. 23,55 Nws. 24,00-0.45 V.d. zeelieden.
BRUSSEL FRANS
434 m: 12.30 Gevar. muz. en act. 14.03
Operettemelodieën 15.03 Lichte muz. 16.i
Klass. muz. 17.00 Nws. 17.15 Muz. van
Belg. commponisten 18.03 V.d. sold 18,45
Gevar. muz. 19,30 Nws. 22,00 Wereldnws.
22,15 Jazzmuz. 22,55 Nws.
HILVERSUM I 402 m
AVRO: 7.00 Nws. 7.10 Ochtendgym
7.20 Lichte gram. - VPRO: 7.50 Dag
opening AVRO: 8.00 Nws. 8.15 Progr.-
overz. Aansluitend, lichte gram. 9.00 Gym.
v.d. vrouw 9,10 De groenteman 9,15 Klass.
gram. 9.35 Waterst. 9.40 Morgenwijd.
9.55 Boekbespr, 10.00 Arbeidsvitaminen
10,50 V.d. kleuters 11,00 V.d. zieken.
HILVERSUM II 298 m
KRO: 7.00 Nws. 7,10 Morgengeb. 7,15
Muziekprogr., strip v.d. jeugd en event,
ad. 7.55 Overw. 8.00 Nws. 8.15 Lichte
pam. 8.50 V.d. huisvr. 9.40 Schoolradio
10.00 v.d. kleuters 10.15 Gram. 10.25
Klass. gram. 11,00 V.d. vrouw 11.30
Lichte gram. 11.50 Volaan.... vooruit, lez.
Televisieprogramma\s
CVK. IKOR, RKK: 19,30 Ken-merk. in-
|orkerkelijk magazine 19.40 Logboek.
Kngdprogr. over de bijbel NTS: 20.00
Journaal en weeroverz. 20.20 Zendt*id
partijen. KVP 20.30 Inl. tot het
avondprogr. 20.35 Zeehonden en zee
leeuwen in de Stille Oceaan, documen
taire film 21,00 Wonder van Milaan,
speelfilm 22.35-22,40 Journaal.
FRANS BELGIë: 18.30 Berichten 18.33
oh no r*n(*- *9,00 Eng. les 19,30 Sportuitsl.
p,0° Journaal 20.30 La Fête bat son plein.
Progr. 21.30 Dossier: l'Espionnage
-".20 Journaal.
VLAAMS BELGIë: 19.00 Progr. v.d.
jongeren 19.30 Openbaar kunstbezit in
Vlaanderen 19.40 Zoeklicht op de cultu-
9nonac*' Weeroverz. 20,00 Journaal
Alexander de Grote, historische
speelfilm 22.30 Medium: toneel en li
teratuur 23,00 Nws.
RIJK DE GOOYER
55
"U"edenavond om 19.30 uur zal de eerste
uitzending geschieden van Kenmerk,
een nieuwe t.v.-rubriek onder de ge
zamenlijke verantwoordelijkheid van
de Nederlandse kerken verenigd in het
r.-k. kerkgenootschap, het Ikor en het
convent van kerken. Zoals bekend had
den de gezamenlijke kerken reeds een
t.v.-programma voor de jeugd over de
bijbel, dat tot titel draagt „Logboek".
In het kerkelijke magazine Kenmerk
dat eenmaal in de veertien dagen ver
toond wordt, willen de kerken niet al
leen aandacht besteden aan initiatie
ven op oecumenische grondslag, maar
ook ruimte laten voor onderwerpen die
de kerken zelf onder het oog van de
kijkers willen brengen. Volgens de ini
tiatiefnemers houdt „Kenmerk" het
midden tussen een „interkerkelijk ma
gazine" en een journaal met nieuws
uit de kerken. Uiteraard worden spe
ciaal onderwerpen behandeld, welke
ook buiten een bepaalde kring de aan
dacht verdienen.
■yanavond om 22.15 uur vindt in het
radioprogramma van de NCRV een
extra uitzending plaats van „Carmi
na", instrumentale bewerkingen van
liederen en dansen uit heden en verle
den. Kees Otten, die de redactie en
toelichting van dit programma ver
zorgt, zal enkele nieuwe vondsten in
troduceren, die zeker de belangstel
ling verdienen, zowel van de vakmu-
sicus als van de muzikaal-geïnteres-
seerde amateur.
(Advertentie)
PR0DUKT VAN PIETER SCHOEN VERFCHEMIE
BUENO DE MESQUITA
Om half acht volgt de eerste uitzen
ding van het interkerkelijk magazine
onder de titel „Ken-merk". Daarna is
er om 19.40 uur een aflevering van
jeugdprogramma over de bijbel „Log
boek". Na het journaal volgt om 20.20
uur een politieke uitzending van de
KVP. Om 20.35 uur vertoont de NTS
een documentaire over zeehonden en
zeeleeuwen. Om 21 uur begint de hou'
film „Wonder van Milaan" van Vitte
de Sica en geschikt voor alle kijkers.
Tot besluit is er om 22.35 uur het laatste
nieuws.
België Vlaams biedt om 20.20 uur de
film „Alexander de Grote" van Robert
Rossen. Om 22.30 uur is er de rubriek
„Medium", gewijd aan toneel en littera
tuur.
Op Hilversum I (.402 m) is er om 20.05
uur de Melodieën-expres, om 20.30 uur
gevolgd door ,Je neemt er wat van
mee". Kees Brusse gaat om 22.40 uur
weer „Babysitten" en om 23.10 uur speelt
het Radio Filharmonisch orkest o.l.v.
Bogo Leskovik.
Op Hilversum II (298 m) is er om
20.20 uur de rubriek „Muziek van onze
tijd" en om 20.45 uur het radio-forum
„Mijnheer de voorzitter". Om 21.15 uur
musiceert het Promenade orkest, terwijl
om 23.05 uur de muzikale vraagbaak
wordt uitgezonden.
Het t.v.-weekeinde is buitengewoon ge
varieerd van samenstelling geweest. Het
zaterdagavondprogramma van de VARA
was gewijzigd, doordat men de beschik
king had gekregen over een telvisie-re-
gistratie van het Parijse Grand Gala des
Artistes, een jaarlijkse gebeurtenis in het
beroemde Cirque d'Hiver, waarvoor tel-
kers een enorme belangstelling bestaat.
Er zat veel sfeer in het programma
en die sfeer kon men, dank zij de knap
pe reportage der Franse cameralieden,
ook in de huiskamers proeven'.
Ht grand gala was ongetwijfeld het
hoogtepunt van deze zaterdagavond.
Overigens was ook de show van Tom
Manders niet onaardig. Het was erg pret
tig, dat ook meneer' Cor steyn weer
van de partij was. Deze zeer bekwame
organist liet overigens zeer interessante
klanken horen uit een speciaal door een
radio-technicus gebouwd orgel, waarvoor
men alle respect kon hebben.
De rubriek „Achter het nieuws" was
niet zo aantrekkelijke deze keer. De on
derdelen boeiden weinig. De quiz van
Eerdmans tenslotte had weer veel span
ning. De AKU-ploeg ging nu naar huis
met de wisselprijs, die in Arnhem mag
blijven, nadat een spannende strijd tegen
een vatenfabriek was geleverd. Overi
gens was het publiek wel wat al te ru
moerig. E.B.
Het zondagavondprogramma van de
KRO begon met de uitzending van het
klarinetconcert van Mozart. Solist was
daarbij Jolle Huckriede. Dank zij de in
structieve inleiding van Wouter Paap
en de meesterlijke herschepping van de
wondermooie klarinetpartij door de so
list, was dit half uur muziek onzes in
ziens verreweg het mooiste deel van de
gehele avond.
Via „De Flintstones" kwamen we aan
„De Strop", een eenakter van Eugeen
O'Neill in de vertaling van L. Rutgers
en geregisseerd door Frans 't Hoen. Jan
Willem Hofstra leidde dit programma
onderdeel bij de kijkers in. Wij vonden
de acteurs met o.a. Henk Schaer, Wim
v.d. Heuvel en Jan Retel veel beter dan
het stuk zelf, dat wel interesse gaande
maakt, maar die belangstelling niet weet
te belonen.
Pater Leopold Verhagen is aardig bezig
van zijn epiloog een godsdienstig show
nummertje te maken. P.K.
Maar aanleiding van een vraag, be
stemd voor de NCRV-rubriek „Mu
zikale vraagbaak" gesteld door 'n luis
teraar in Leeuwarden en handelende
over „atoom-muziek" (waarover de
betrokken luisteraar een berichtje in
een Amerikaans tijdschrift had gele
zen) heeft men ir. Hubert van der
Waelput medewerker aan het labora
torium voor experimentale kernfysica
te Gent, bereid gevonden vanavond
naar de NCRV-studio te Hilversum te
komen en een en ander te vertellen
over zijn werk in de rubriek „muzi
kale vraagbaak", welke om 23.05 uur
uur begint.
TYe heer van der Waelput heeft gerui
me tijd bij prof. Serge Rakow van
het „Institute for engineering applica
tions of nuclear power" te Wellington,
Iowa, U.S.A. Deze prof. Rakow is de
ontdekker van fonoprotonen, die tot
voor kort niet meer dan een afval-
produkt bij de kernsplitsing door
hem voor muzikale doeleinden worden
gebruikt.
Hij construeerde hiervoor een „nu-
cleo-pneumafoon", in de handeling
,,atomis organ" genoemd, waarop reeds
een en andermaal in betrekkelijk be
sloten kring concerten zijn gegeven. Ir.
v.d. Waelput heeft beloofd ter il
lustratie bandopnamen mee te nemen
van zulk een concert en van enkele
voorbereidende experimenten. In de
zelfde uitzending hoopt Jaap Geraedts
als resultaat van diepgaande onderzoe
kingen en naar aanleiding van een
vraag van een luisteraarster te Eef-
de een tipje te kunnen oplichten van
de sluier, die hangt over de geheim
zinnige Elise, voor wie Beethoven zijn
overbekende compositie „Für Elise"
schreef.
De serieplaten blij
ken wel succes te
hebben, vooral in de
gematigde prijsklas
se. Het label Imperial
is nu weer met een
reeks op de platen-
markt verschenen,
getiteld „Muziek voor
U". Het zijn 30 cm
lp's, die frisse, fleu
rige en in al hun bescheidenheid zeer
aantrekkelijke hoezen bezitten. De eer
ste zes platen uit de serie „Muziek
voor U" liggen thans in de winkel. De
klassieke bevatten resp. het vioolcon
cert van Brahms, het le pianoconcert
van Tsjaikowski en het Zwanenmeer
van dezelfde componist. (De andere
drie zijn gewijd aan Amerikaanse mu
sicals, die wij afzonderlijk bespreken).
Brahms indrukwekkende vioolconcert
in D wordt vertolkt door Endre Wolf,
met de „Sinfonia of London" o.l.v.
Anthony Collins. In deze uitvoering
treft de gave en ernstige voordracht
van Wolf, die een glanzende vioolpartij
speelt. Hij produceert een prachtige
toon tot in de allerhoogste registers en
ook in de somberste delen van het con
cert klinkt zijn instrument zangerig en
troostend. Een bijzonder fraaie uit
voering. (ILW 501).
Hetzelfde orkest, maar nu geleid
door Richard Austin, voert Tsjaikows-
ki's eerste pianoconcert uit, 'n merk
waardige compositie, zeer populair en
door de bewonderaars te veel beju
beld, door de tegenstanders te zeer
verguisd. Kyla Greenbaum is de solist
en we krijgen de indruk dat hij kenne
lijk een aanloop nodig heeft gehad om
in de sfeer te geraken. Het eerste deel
klinkt namelijk niet volmaakt en in
sommige passages in Greenbaums spel
zelfs weifelend. Later krijgt zijn voor
dracht wel wat meer pit, maar van een
gave pianistische techniek kan men
toch niet spreken. (ILW 502).
De balletmuziek uit Tsjaikowski's
Zwanenmeer, ook door de Sinfonia of
London gespeeld (hier o.l.v. John Hol-
lingsworth, krijgt een sprankelende
uitvoering, niet te strak, niet te ly
risch. Tsjaikowski ten voeten uit, zon
der franje. (ILW 503).
Bij alle drie de platen waren we en-
(Advertentie)
Wat
moet dat
met die
bloemen,
Pljpie
Voor
mevrouw Jansen.
Bij haar
plaatsen we de
25 ste Fasto
van deze
weekl I
Reeds in méér dan een mil
joen Nederlandse gezinnen!
vanaf f 169.50 V
UW VASTE KEUSi'N FASTO GEISER
„Ze behoeven helemaal niet zo sterk
op elkaar te hebben geleken," mengde
Perquin zich in het gesprek.
De kaartjesman keekhem wantrou
wend aan, en verklaarde dat hij de
commissaris al alles had verteld wat
hij wist. En dat de man die nu werd
vastgehouden, de man was, die de
morgen van die bewuste dag met de
pont van de overkant was gekomen.
En met de laatste pont weer terug
gegaan.
„Daar kan ik me niet in vergissen.
Ik heb een merakels goed geheugen,
al zeg ik het zelf."
„Wil je eens opsteken?"
„Nou, as ik u niet ontrief." Hij mik
te de uitgekauwde pruim virtuoos in
het water.
„Kijk eens," zei Laurens van Maer-
lant, en hij ging gemoedelijk op een
dukdalf zitten. „Het gaat er alleen maar
om of er op de dag van de moord op
die leraar nog een andere oudere heer
in het zwart hier op het eiland was."
„D'r is niemand anders gekomen of
gegaan die dag dan de lui, die ik aan
de commissaris genoemd Heb. En daar
blijf ik bij."
„Ken je een zekere mijnheer Straat
jes?"
„Met dat rooie wagentje?"
„Juist. Komt hij hier vaak?"
„Zo ene keer in een verreljaar. 't
Is een windbuil, een grote bek en geen
harsses."
„Bedoel je daarmee dat je niet veel
geloof zou hechten aan wat hij voor en
na vertelt?"
„Nee, 't is een opsnijer. Hij zit vol
verzinsels. Als je die geloven wou.."
Hij haalde welsprekend zijn schouders
op.
„Ik geloof, dat we maar beter
begon Perquin moedeloos.
Maar een oude man, die zuigend aan
zijn lege pijp, oplettend het gesprek
had gevolgd, mengde zich er onver
wacht in met de woorden: „Vanochtend,
met de vroege pont, is de vrouws-
vader van de doomnie van Kelfkes-
zand weer teruggegaan."
„Nou, en?" vroeg de kaartjesman
vijandig. Maar de oude heer liet zich
niet uit het veld slaan.
„Hij is niet meer een van de jong-
sten." merkte hij op, „en hij draagt
altoos zwart."
„Nou, en?" zei de kaartjesman weer,
en hij keek het oude mannetje woedend
aan.
„Nou, de heren zoeken toch een ouwe
meneer in het zwart?"
„Wou ie me misschien vertellen. Dri-
kus dat de vrouwsvader van de doom
nie van Kelfkeszand op die man lijkt,
die hier zit opgesloten? Op die moor
denaar?"
„Nee, maar dat vraagt meneeer Van
Maerlant ook niet. Hij vraag alleen
maar ofter soms een ouwe meneer in
het zwart.."
„Ge kalt, man. Die vrouwsvader
van Klefkeszand is hier al een week
voor de moord gekommen."
„Maar," hield Drikus hardnekkig vol,
meneer Van Maerlant vraag toch om-
mers niet of er op die zellefde dag
nog een ouwe meneer is gekommen?
Hij vraag alleen maar ofter toen zo'n
ouwe meneer hir op het eiland was.
Niewaar, meneer?" En op Van Maer-
lants toestemmende knik. „Ziet ge?
Nou, en ge kunt niet zeggen dat zo'n
ouwe meneer d'r niet was. Dat kunt
ge niet."
De kaartjesman mompelde iets van
kindse stakkers, die zich bemoeiden
met dingen, die hun niet aangaan. Maar
Van Maerlant zat al weer achter het
stuur en draaide de auto met de neus
in de richting Holdernesse.
„Waar gaan we heen? Weer terug
vroeg Perquin teleurgesteld.
„Neen, we gaan naar Kelfkeszand.
Het begint erop te lijken dat die twee
mensen bij de Blauwpoort toch geen
pure fantasie zijn."
Bijna twee uur later hield Van Maer
lant zijn auto in bij de pastorie van
Kelfkeszand.
r.
dat begrepen de heren hopelijk wel,
maar ze kon toch echt niet zien hoe
dominee hen in deze zaak kon helpen.
Dominee had het slachtoffer niet ge
kend. Hun kinderen waren nog niet aan
het gymnasium toe. Neen, ze begreep
werkelijk niet, wat dominee in deze
treurige zaakdoen kon.
Dan, plotseling, veerde ze op van
haar stoel.
„Neen, maar u boft, daar komt mijn
man aan."
De dominee van Kelfkeszand kwam
geaffaireerd de kamer binnen. Hij
maakte de indruk te behoren tot de
mensen die altijd haast hebben. Eigen
lijk geen man voor een plattelandsge
meente,' dacht Perquin. .Veel meer het
type voor een grote stad.'
„Mij spreken? Over die moord in
Holdernesse? Mijn lieve kind, je moet
de heren verkeerd begrepen hebben,
ik weet van die hele zaak niets af."
„We wilden alleen maar graag we
ten of u die bewuste dag met uw
schoonvader in Holdernesse bent ge
weest, dominee."
„Maar dat heeft toch niets te ma
ken met.
„Neen, of tenminste alleen maar zij
delings," antwoordde Perquin, „mag
ik u de zaak uitleggen?" Hij deed het
in een paar woorden.
„Een ogenblikje," zei de dominee,
die aandachtig had geluisterd, „ik moet
even mijn agenda.. Ja, juist, dat is
de dag waarop ik met mijn schoonva
der in Holdernesse ben geweest. Hij stelt
erg veel belang in de middeleeuwse
architectuur en daarom.. We zijn terug
gegaan met de bus die iets over acht
van Het Veer gaat."
„En u heeft op die bus gewacht bui
ten de Blauwpoort? Waren er nog meer
mensen?"
„Alleen maar de vrouw van onze
bakker."
.,En verder was er niemand? Ik be
doel niet speciaal mensen die op de
bus wachtten."
„Er waren twee mensen, één heel
kort en dik met een kaal hoofd, die
moeilijkheden hadden met hun auto.
Een kleine vuurrode auto. Het ding
deed me aan een stuk speelgoed den
ken. Het was zo blikkerig. Tenminste
op het oog."
„Nog één vraag. Een vraag die.
vrees ik, wat onbescheiden is. Had u
woorden met uw schoonvader?"
„Woorden? Neen, helemaal niet." Do
minee was zichtbaar verbaasd. Maar
dan lachte hij. „Het is best mogelijk
dat iemand die ons niet kent, dat ge
dacht heeft. We hadden het over de
bouwdatum van dat huis in de Lang
straat, dat ze aan het restaureren zijn.
Ik schatte het bijna een eeuw later dan
mijn schoonvader. En als we samen
argumenteren, maken we ons nogal
druk."
„Je moest maar met de heren mee
gaan en vader ophalen," meende zijn
vrouw.
(Wordt vervolgd)
thousiast over de geluidstechnische
kwaliteiten. De weergave is strak en
opvallend doorzichtig. Onder de popu
lair geprijsde serieplaten (zo kosten
nog geen tientje!) zijn die van deze
nieuwe reeks „Muziek voor U", voor
zover wij weten weergavetechnisch
de beste.
We hebben even met de ogen ge
knipperd toen we een van de nieuw
ste plaatsen uit de bekende reeks
„Gramophonehouse Klassieken" op de
'draaitafel legden. Chopin Concert
luidt de titel en wie dan op de (bijzon
der mooie) hoes leest dat 't „Hollywood
Bowl Symphony Orchestra" twee polo
naises, een fantasie inpromptu en
twee walsen van Chopin uitvoert, die
zal wellicht reeds bij voorbaat de
wenkbrauwen optrekken. Des te meer
wanneer men de muziek hóórt. De di
rigent van het orkest, Carmen Dragon,
heeft deze werken van Chopin be
werkt (gearrangeerd, zouden we haast
zeggen) voor orkest. Hij heeft dat,
we erkennen het graag, zeer consciën
tieus gedaan. De melodie blijkt gaaf.
de orkestbewerking is strak en afge
wogen. Maar de ranke, uiterst subtiele
sfeer van deze Chopinmuziek is ver
dwenen, waartoe ook de instrumentatie
bijdraagt. Het doet, vinden we, een
tikje fanfare-achtig aan. Bij de walsen
spreekt dat nog niet zó sterk, maar bij
de twee polonaises (het zijn DE polo
naises, die in a en die in as) des te
heviger. Pianomuziek voor orkest be
werken, men doet het wel vaker. Tus
sen haakjes: Moessorgski's Schilderij
ententoonstelling zou in haar oorspron
kelijke pianoversie nooit die populari
teit bereikt hebben welke de orkest
bewerking thans geniet. Maar waar het
Chopin betreft, zouden we willen zeg
gen: neen, liever niet.
De technische kwaliteit van deze (als
curosium wellicht aantrekkelijke)
plaat is bijzonder goed. (Capitol H 505,
stereo S 8371).
De 45-toeren Gramophonehouse Klas
sieken zijn verrijkt met een puntige,
spitse uitvoering van Handels Trioso
nate in D op. 5 nr. 2. Niemand min
der dan Yehudi Menuhin speelt de eer
ste vioolpartij. Een klein, maar waardig
monumentje voor de grote Handel,
wiens ranke kamermuziek minstens
zoveel bewondering verdient als zijn
grote en meer bekende werken. (7 EPH
5018).
Men hoort weieens
beweren dat Puccini,
Bellini. Verdi of an
dere operacomponis
ten, zo zij in deze
tijd zouden hebben
geleefd, zich stellig
aan de musical zou
den hebben verslin
gerd. Misschien is
dat waar. Het is even
oncontroleerbaar als onvergelijkbaar.
Een feit is, dat de musical, zo deze al
mag worden beschouwd als de opera
of operette van onze eigen tijd, zich in
een geweldige belangstelling mag ver
heugen. Deze belangstelling is te ver
gelijken met de verafgoding van opera
helden in de tijd dat deze figuren
premières uitvoerden. In de hierboven
al aangehaalde nieuwe serie „Muziek
voor van Imperial zijn maar liefst
drie musicals (bekort natuurlijk) tege
lijk verschenen. Er zullen heel wat
teenagers op afkomen, maar dat wil
niet zeggen dat de musical daarom
voor'de jeugd is geschreven.
De verschenen platen zijn: Oklahoma
(Rodgers en Hammerstein II) South
Pacific (idem) en Rose Marie van
Rudolf Friml en Herbert Stothart, Ot
to Harbach en Oscar Hammerstein II.
„Rose Marie" is de eerste van de
grote musicals van deze eeuw (premiè
re in 1924), welks verrukkelijke melo
dieën u zonder enige twijfel met
vreugde herkent. Tien tegen één dat u
zult zeggen: „Hé Komt dat uit dié
musical?" Solisten zijn in deze opna
me: Barbara Leigh, Barbara Elsy,
Maggie Fitzgibonn, David Hughes, Da-
vad Croft en Andy Cole. Het New
Word show-orkest wordt pittig geleid
door Johnny Douglas.
Hetzelfde orkest horen wij in „South
Pacific", maar hier is de cast anders:
Joyce Blair, Ian Wallace, Isabella Lu
cas, Perer Grant. Bernard Martin.
Evenals de vorige, houdt ook deze mu
sical blijkbaar repertoire. Wervelende
melodieën vol dynamiek. geestige
vondsten zowel in de tekst als in de
muziek maken South Pacific tot een
heerlijk stuk.
Oklahoma behoeft eigenlijk in het
geheel geen aanbeveling. Deze uit de
oorlogsjaren stammende musical doet
het altijd, op het toneel, in de film of,
zoals hier, op de zwarte schijf. Nog
steeds hetzelfde showorkest en dan de
solisten: Barbara Brown, Barbara El
sy, Peter Felgate, Julian Orchard,
George Romaine, Marion Madden. Het
koor in beide laatste opnamen is dat
van Mike Sammes. In Rose Marie
horen wij de Linden Singers.
De geluidstechnici hebben een prach
tig helder en strak werkstuk uit de
microfoons getrokken. De nummers
zijn ILW 540 tot en met 506.
Het wonderkind, de latere muzikale
reus Wolfgang Amadeus Mozart heeft
de wereld een onvergankelijke muzi
kale schat nagelaten in de vorm van
een groot aantal missen. Tot in onze
tijd toe worden sommige ervan bij
voorkeur uitgevoerd in katholieke ker
ken en het is wel veel betekenend dat er
heel wat pastoors zijn, die weigeren een
mis van Mozart in hun kerk te laten
zingen, aangezien de eredienst dan
meer op een concert gaat lijken dan
wel oirbaar wordt geacht. In noorde
lijke streken van ons land neemt men
dit risico, zo lijkt het ons toe, wel eens
gemakkelijker dan in het zuiden. Een
feit is het intussen, dat men, behalve
in de concertzaal of via de radio, niet
bepaald met missen van Mozart wordt
overstroomd. Daarom is elke grammo
foonplaat waarop verantwoorde uitvoe
ringen van de bekendste missen zijn op
genomen, voor de minnaars van deze
muziek een kleine oase in een woestijn.
In de serie His Masters Voice
Gramophonehouse klassieken is nu een
opname van de mis nr. 16 in C., beter
bekend als de „Krönungsmesse" ver
schenen. De uitvoering is van het koor
van de Sint-Hedwigs-kathedraal te
Berlijn. Zoals bij deze opnamen ge
bruikelijk, ontvangt dit koor ondersteu
ning van de Berliner Philharmoniker,
hier onder leiding van Karl Forster.
Een aantal minder bekende, maar daar
om niet onverdienstelijke solisten zingt
de solopartijen.
Het is een voortreffelijke uitvoering,
vol onvergetelijke momenten, welke de
luisteraar in gedachten terugvoert naar
een tijd die wist hoe aan de eredienst
schittering te verlenen.
(His Master's Voice GHLP 1049).
Georges Brassens, de cynische clo
chard, heeft sinds hij als chansonnier
furore maakte al vaak de opnamestu
dio bezocht. Hij componeert en schrijft
hoofdzakelijk om zijn hart bij zichzelf
uit te storten. Wat het publiek wil kan
hem weinig of niets schelen. Die on
verschilligheid kenmerkt Brassens als
type volledig. Hij laat het leven langs
zich heen jagen, ofschoon hij kritisch
genoeg is om het, waar nodig, te lijf
te gaan. Maar de strijdbaarheid, die
Brassens met het vorderen der jaren
steeds meer prijsgeeft, is niet het wa
pen geweest, waarmee hij zich maat
schappelijke zekerheid heeft verwor
ven. Veeleer was het de publieke re
actie op zijn strikt individuele levens
houding, die intrigerender bleek dan
zijn onmiskenbaar talent om in kern
achtige uitdrukkingen situaties, toe
standen, gebruiken en gewoonten aan
de kaak te stellen. Brassens, regel
matig geplaagd door nieraandoeningen,
is thans wat men noemt arrivé. Niet
temin is hij gebleven wie hij was.
Op de kleine Philips LP Georges
Brassens no. 9 zijn enkele rake schep
pingen van hem te beluisteren. „Les
trompettes de la renommee", „Jeanne",
„Je rejoindrai me belle", „La guerre
de 14-18", „Les amours d'antan",
„L'assinat" en „La Marquerite", terwijl
hij tevens de muziek schreef voor
„Marquise" en „Si le bon Dieu Vavait
voulu". Brassens begeleidt zichzelf op
de gitaar en krijgt daarbij steun van
de gitarist Rosso en de bassist Nicolas.
De meeste van zijn melodieën zijn in
mineur en steeds aangepast aan het
vaak grillige tekstmetrum (Philips LP
25 cm B 76-563 R).
(Advertentie)
N BLOUSE VOOR
JE MOEDER?
ZOEK'N robson UIT
UIT PE KUNST-.'
„Neen, het spijt me vreselijk," zei
mevrouw, „maar Wim is op huisbe
zoek. Het zal wel tot de koffie duren
eer hij weer thuis is. Van koffie ge
sproken, misschien voelen de heren
iets voor een kopje? Met dit weer.."
Ze was een moederlijke vrouw. In
geen tijd had ze beide reizigers geïn
stalleerd in een stoel bij de fel bran
dende haard, elk met een, zelfs naar
Perquins verwende smaak voortreffe
lijk, kop koffie.
Toen begon ze hen voorzichtig uit
te horen. Ze had daar handigheid in.
Een handigheid verkregen door langdu
rige oefening. Want haar man was bij
al zijn goede eigenschappen nu een
maal een driftkop, en zonder haar als
stootkussen tussen hem en een ver
ontwaardigd diaken of ouderling zouden
er al dikwijls brokken zijn gemaakt.
Zo. kwamen de heren uit Holdernes
se? En in verband met dië moord op
die leraar? Een vreselijke geschiedenis
was dat. Was die oude vader nu wer
kelijk de schuldige? Het leek haast niet
te geloven. Ze schudde het hoofd. Ze
27. Na hun rondedans waren de matro
zen moe geworden. „Ter kooi, man
nen," riep Kloemp.
„Ja, ter kooi, ter kooi!" schreeuwden
ze. en elkaar in de rug duwend, stom
melden ze naar het vooronder.
- ----- - Maar plotseling bleef Kloemp staan.
wou natuurlijk niet onbescheiden zijn, „Wat zeg ik, mannen? Kooi? Leeuwe-
kooi bedoel ik! We moeten naar het
ruim. om te kijken of dat beest er al
inzit!"
De matrozen staarden hem onthutst
aan. „Ben je gek, dat doen we mor
gen," riep Bep opeens, „ik heb slaap
hoor."
„Welja, Kloemp, de ouwe kan toch niet
wegvaren zonder ons," meende Koepel
staart, „we gaan eerst slapen en mor
gen kijken we wat voor vlees we in
de kuip hebben."
„Ook goed", mompelde Kloemp, en ze
vervolgden hun luidruchtige tocht naar
het vooronder.
Kapitein Hebbe, die hen vanaf de
brug had gadegeslagen, haalde ver
ruimd adem. „Dat scheelde niks, fluis
terde hij voor zich heen", „maar als ze
denken dat ik niet zonder hen weg kan
varen, hebben ze het toch mis.."
