Padvinder Bob vindt zijn
pad op zeer ingenieuze wijze
Hitler en Mussolini
bewonderden VS.
UITKOMST VOOR OMA
Ruimte is vuilnisemmerl
met kostbaar schroot
Westberlijners
bomaanslagen
pleegden
Oost
in
Gedachten over vrede brievenbus
NIEUWJAAR
Goochelwoorden
jumbo
de olifant
grapjes
Geheimzinnige regels
Een prettige dag op het land
e
Amerikaanse
luchtmacht
koopt idee
DE HERFST
Sneeuwvlokje
in de nacht
J
BESTAANDE
METHODEN
ONVOLDOENDE
Shadow-tip
Meisje hielp bij
aanhouding van
jeugdige dieven
Vliegramp Corsica
Alle inzittenden
omgekomen
Drie methoden
Adelaar viel
Volkswagen aan
Als protest tegen
laffe houding
het Westen
van
Amerikaanse historici
Goed begrepen
De pastoor en
het kattekwaad
Kabouter Hein
Raadsels
Een wonderlijke
kerstnacht
DIERENNAMEN
BLOEMENNAMEN
DAGBLAD DE STEM VAN WOENSDAG 2 JANUARI 1963
Een zeventienjarige Amerikaanse jongen heeft een nieuwe methode
gevonden om de richting te bepalen voor mensen, die zonder kompas
verdwaald zijn geraakt. De methode is zo'n enorme verbetering in
vergelijking tot de tot nu toe gebruikte middelen, dat het Amerikaan
se leger en de Amerikaanse luchtmacht de uitvinding van Bob
Owendoff hebben overgenomen. Als beloning heeft Bob van de Ame
rikaanse strijdkrachten 500 dollar gekregen.
Bob is de zoon van luitenant-kolonel en mevrouw Robert A. Owen
doff, die in Falls Church, in de Amerikaanse staat Virginia wonen.
Bob is al vele jaren padvinder. Hij houdt van de natuur en zwerft
vaak in de wildernis rond. Hij is in hoge mate geïnteresseerd in al
lerlei technische onderwerpen. Reeds enige malen heeft hij een prijs
gewonnen op technische tentoonstellingen voor scholieren.
Toen hij drie jaar geleden met een
groep padvinders een tocht maakte,
dwaalde hij van de groep af en kon
zijn weg naar de bewoonde wereld niet
terugvinden. Hij bracht vier uur zoek
met de vraag in welke richting het
oosten toch wel kon liggen.
Toen hij ten slotte zijn weg weer
terugvond en thuis kwam, begon hij een
diepgaande studie te maken van alle tot
dan toe bekende manieren waarop
iemand die zonder kompas verdwaalt
de windstreek kan bepalen. Hij kwam
tot de slotsom dat alle bestaande metho
den onbevredigend waren. Daarom ont
wierp hij een nieuw systeem. Zijn op
lossing werd geprezen door wiskundigen
en astronomen. De methode heeft reeds
50.000 proefnemingen in het vrije veld
doorstaan.
Bob noemt zijn vinding de „Shadow-
tip"-methode. Deze werkt als volgt:
Sla een stok in de grond zodanig
dat hij tenminste een meter boven
de oppervlakte uitsteekt. Maak een
merkteken daar waar de punt van
de schaduw de grond raakt. Wacht
even, tien minuten is lang genoeg,
en merk de plaats waar de punt van
de schaduw dan de grond raakt.
Trek een lijn tussen de twee merk-
punten op de grond. Deze lijn loopt
van het westen naar het oosten. Het
tweede punt is het oosten.
Volgens Bob is zijn methode in veel
gevallen nog nauwkeuriger dan een
kompas.
„Een kompas is in feite niet zo be
trouwbaar als je in een vreemd land ver
dwaald bent", zegt hij.
„Als je niet weet welke verbetering
je moet aanbrengen voor de magnetische
afwijking die geldt voor de plaats waar
je je bevindt, kan een kompas een afwij
king van de werkelijkheid vertonen die
wel 55 tot 90 graden kan bedragen."
Zijn eigen methode die gebaseerd is
op de beweging van de zon van het oos
ten naar het westen heeft een gemid
delde afwijking van slechts acht graden.
In zeer extreme gevallen kan de afwij-
Dank zij de oplettendheid van een 14-
jarig meisje zijn drie jongens en een
meisje, die zich het afgelopen week
einde hebben beziggehouden met het
forceren van de geldladen van publieke
telefooncellen in Den Haag, in een cel
op het politiebureau beland.
De plaatselijke telefoondienst meldde
zondag bij de politie, dat in de stad van
zeven telefooncellen de geldlade was ge
licht. De schade bedroeg honderd gulden
per telefooncel, nog afgezien van de
dubbeltjes, die de P.T.T. miste.
's Avonds belde een bewoner van het
Abrikozenplein de politie op, dat zijn
dochtertje twee jongelui in de cel op het
plein had gezien. Met een schroeve-
draaier forceerden zij de geldlade en ver
dwenen in een zwarte auto. Het meisje
noteerde het kenteken. Kort daarop kon
de wagen in Loosduinen worden aange
houden. Uit de auto rolden heel wat
dubbeltjes.
Reddingsploegen van het Franse leger
hebben maandag het wrak bereikt van
de Boeing 307. die zoals wij reeds meld
den zaterdag in een hevige sneeuwstorm
in botsing kwam met de bijna 2600 meter
hoge Mont Renoso op Corsica. De red
ders hebben geen overlevenden aange
troffen. Het vliegtuig had 22 passagiers
en drie bemanningsleden aan boord
Het (al oude) toestel brak in stukken
vloog in brand. Vermoedelijk zijn alle
inzittenden op slag gedood.
Bij de pogingen het wrak in de ijs
koude sneeuwstormen en de mist op 'de
berghelling te bereiken raakten 15
militairen gewond door vallend gesteen
te en valpartijen op de rotsbodem.
king toch nog maar dertig graden zijn,
aldus de jonge uitvinder.
Bob is niet de eerste die op de ge
dachte is gekomen de beweging van de
zon voor het gewenste doel te gebrui
ken. Er zijn tenminste drie methoden
in gebruik waarbij steeds merktekens op
de grond worden gemaakt. Elk van deze
methoden heeft echter nadelen.
Een van de methoden, die bij de lucht
macht gebruikt werd voordat bob's
systeem werd ingevoerd, was de methode
van de kortste schaduw: steek een stok
in de grond en blijf op de grond aanteke
ning houden zodat je te weten komt
wanneer de schaduw het kortst is. Dat
punt ligt precies ten noorden van de
stok. Het grote nadeel van deze methode
is dat je moet wachten tot het midden
van de dag en als je net te laat bent
moet je 24 uur wachten voor je de proef
kunt nemen.
De methode van de „gelijke schadu
wen", die aanbevolen wordt in het offi
ciële handboek van de Amerikaanse pat
vinders werkt als volgt: een stok wordt
in de grond gestoken en een cirkel er om
heen getrokken, waarbij de lengte van
de schaduw van de stok als straal wordt
gebruikt. Er wordt een merkteken ge
maakt op het punt waar de schaduw de
cirkel raakt. De tweede maal dat de punt
van de schaduw de cirkel raakt wordt er
weer een teken op de grond gemaakt.
Dit punt breekt aan in de middag indien I
de cirkel in de morgen is gemaakt en
andersom. Bij verbinding van de twee
merktekens vormt het midden van de
lijn het noorden. Ook deze methode kost]
zeer veel tijd.
De derde bekende methode was de 1
uurmethode" waarbij de punt van de
schaduw van een stok 's morgens ge-|
merkt wordt en zes uur later opnieuw
Het midden van de verbindingslijn is
dan weer het noorden. Het Amerikaanse
leger heeft deze methode 75 jaar lang ge
bruikt. Het nadeel van de methode is dat
er een klok of een horloge bij nodig
is. Verder is de methode evenals de an
dere tijdrovend.
Er is een vierde systeem dat niet be
rust op merktekens op de grond maar)
op de stand van de zon. Er wordt een
horloge bij gebruikt: richt de grote wij
zer van een horloge op de zon, dan ligt
het zuiden halverwege tussen de grote]
wijzer en twaalf uur.
Volgens Bob is deze methode hoogst I
onbetrouwbaar.
„De methode is gebaseerd op de vcr-|
onderstelling dat de zon zich vijftien
graden per uur verplaatst en dat is een
onbetrouwbare veronderstelling. In
Washington bijvoorbeeld, verplaatst de
zon zich overdag in juni wel 70 graden
in twee uur. Verschillen in hoogte, in da
tum en tijd kunnen afwijkingen veroor
zaken tot 175 graden, die je precies de|
omgekeerde richting op zouden sturen"
aldus Bob.
Voordat Bob zijn „shadow tip"-methode
had uitgevonden, was het eigenlijk veel
gemakkelijker 's nachts je weg te vin-|
den dan overdag.
Sinds de oudheid baseren de zeelieden I
zich 's nachts voor het bepalen van de|
richting al op de poolster en het zuider
kruis.
Alhoewel Bob's vader legerofficier is, I
heeft Bob's moeder zijn methode onder
de aandacht van de militaire autoritei
ten gebracht. Zij stopte het idee zonder I
meer in de ideënbus van een militair
onderdeel waarbij zij een burgerbaan
heeft. Als antwoord kreeg Bob een
cheque van 500 dollar thuisgestuurd.
Bob heeft plannen om te gaan studeren I
aan de Amerikaanse militaire academie)
te West Point.
Op het ogenblik zweeft in de wereld
ruimte een hoeveelheid edel metaal die
een waarde heeft van 190.000 dollar en
over enkele jaren zal er nog wat bijge
komen zijn, totdat tenslotte voor een
waarde van 133.000.000 dollar aaji plu
tonium 238 in omloop is. Men maakt zich
in Amerika nu al zorgen over de terug
winning van dat edele metaal. Als er
ooit ruimtestropers zouden komen - en
wie zegt van niet? - zou het Pu-238 wei
eens de reden van hun ontstaan kunnen
zijn.
Pu-238 is radio-actief. Het is echter niet
in staat tot explosies, die bij een „lagere"
plutoniumvorm wel voorkomen en dan
de aanleiding tot kernexplosies vormen.
Pu-238 is kunstmatig gemaakt. Het heeft
het grootste „atoomgewicht", is een van
de allerzwaarste metaalsoorten, en is zo
edel dat de waarde van een onsje plu
tonium 800 maal de waarde van een ons
je goud is.
Het plutonium 238 wordt gebruikt als
brandstof voor kleine batterijen van een
speciaal ontwerp, die een speciale hitte
bestendige vulling nodig hebben en ge
durende lange tijd de instrumenten van
een satelliet van energie kunnen voor
zien. Andere batterijen dan dit pluto-
niumtype zijn niet bestand tegen de sterk
wisselende temperaturen die tijdens een
lancering en een ruimtevlucht gemeten
worden, en kunnen niet constant de no
dige elektrische energie leveren. Het plu
tonium 238 wordt verkregen uit uranium
tijdens een scheikundig en later een
natuurkundige behandeling in een kern
reactor. Het eindprodukt heeft een waar-1
de van ongeveer 1000 dollar per gram,
of een half miljoen gulden per pond.
De radio-activiteit van het element is
constant en heeft een „halfwaa2'detijd"
van 90 jaar. Kleine elektrische stromen
kunnen onder invloed van deze radio
activiteit zonder verder instrumentarium
worden opgewekt. Het is wel de duurste
elektriciteit welke op de aarde beschik
baar is: een generator-installatie met
Pu-238. die een vermogen van 25 watt
heeft, kost 1.107.000 dollar.
Een adelaar is op een Volkswagen I
neergestreken om de twee inzittenden
aan te vallen. Het dier drong door de
voorruit heen en verwondde de beide
inzittenden die op konijnenjacht waren,
dusdanig met zijn klauwen, dat zij zich
onder doktersbehandeling moesten stel
len. Zij wisten de adelaar met een 22-
kaliber geweer te doden. De vleugels van
de roofvogel hadden een spanwijdte van
ruim 1,85 meter.
Het gebeurde in de buurt van Melrose)
in New-Mexico.
Anti-communisten hebben maan
dag in Oost-Berlijn twee ontplof
fingen veroorzaakt om te protes
teren tegen wat zij noemen de
„communistische terreur en de
laffe houding van het Westen".
Drie Amerikaanse ge
leerden, Gerhard Wein
berg van de universiteit
van Michigan, William
Askew van de Colgate
universiteit en Robert Mc
Neal van de Mc Master
universiteit, hebben op de
77e jaarlijkse ontmoeting
van de Amerikaanse his
torische vereniging ge
zegd, dat Hitler en Musso
lini hun bewondering voor
de kracht van Amerika
later verloren hadden en
dat de derde dictator. Sta
lin, de Amerikanen nooit
heeft vertrouwd.
De geleerden kwamen
tot de conclusie, dat Ame
rika het aan zichzelf te
wijten heeft, dat de drie
dictators het land hebben
onderschat. Volgens Ger
hard Weinberg was Hitler
diep onder de indruk van
de succesvolle concurren
tie van Amerikaanse pro-
dukten op de Europese
markt in de twintiger ja
ren.
De Italiaanse dictator
Mussolini bewonderde
Wilson en had bewonde
ring voor de Amerikaan
se macht, tot in het mid
den der dertiger jaren,
toen „indrukwekkende
uitspraken" van Ameri
kaanse functionarissen
niet werden gestaafd door
daden.
Volgens Askew was de
fout van de V.S. om Italië
er niet van af te houden
met nazi-Duitsland samen
te werken in juni 1940 een
opzienbarende diploma
tieke fout. Volgens de
historicus beoordeelde
Mussolini de Amerikaan
se plannen onjuist en was
hij slechts „geïrriteerd"
door de herhaalde pogin
gen van Franklin Roose
velt om met hem te on
derhandelen.
Robert Mc Neal tenslot
te zei, dat Stalin zich niet
kon verenigen met de
klassestrijd in Amerika en
dat het land in zijn ogen
een „imperialistische
macht" was.
Volgens ,,het actie-comité Peter
Fechter", de organisatie, die de ontplof
fingen veroorzaakte, hebben leden van
de groep even na middernacht in de
buurt van het Oostberlijnse hoofdbureau
van politie en bij het Russische vriend
schapshuis' twee bommen tot ontplof-1
fing gebracht.
Het üostduitse persbureau A.D.N.
heelt bevestigd, dat de expiosies inder
daad hebben piaatsgenad en beschuldig
de westerse fascisten" ervan misbruin
te hebben gemaakt van de „miide"
regeling, die door de üostduitse autori-)
teiten is getrofien, voor de toegang tot
de oostenjKe sector van de stad.
Het üostduitse persbureau maakte)
verder bekend, dat een derde boni, die
was verpakt m eeu plastic tas, werd
gevonden voordat hij tot ontploffing had|
kunnen komen.
Een van de bommen explodeerde in I
een tentoonstellingshal, vlak na de slui
ting van een tentoonstelling, die wai ge
houden in het Russische vriendschaps
huis. Het interieur van de hal werd be
schadigd maar persoonlijke ongelukken
zouden zich niet hebben voorgedaan.
Volgens het üostduitse persbureau
waren de bommen geplaatst door ïeden
van de Westduitse inlichtingendienst en|
door ieden van de christen-democra
tische unie", de partij van bondskanse-|
lier Adenauer.
Lang voordat A.D.N. iets over de aan
slagen bekendmaakte, bereikten ano-||
nieme telefoongesprekken de westelijke
pers aan de andere :ijde van de muur.
Men maakte toen reeds melding van de|
bomaanslagen in Oost-Berlijn.
Vluchtelingen
Gisteren heeft zich aan de sector
grens in Berlijn een treffen voorgedaan
tussen Vopo's en Westberlijnse politie
mannen. Zij vuurden enige tijd op elkaar
nadat de Vopo's een vluchteling be
schoten.
De laatste vluchteling van 1962 was
een jongen van zestien jaar, die door
drie prikkeldraadversperringen wist te
komen. De eerste van het nieuwe jaar
was een vrouw van 28 jaar, die de ijs-)
koude grensrivier overzwom.
KEES v. d. WESTEN
Past. Oomenlaan 27, Prinsenbeek
Jumbo is een olifant
Hij is heel deftig en parmant
Soms blaast hij op een trompet,
en alle kinderen hadden pret,
wanneer hij gaat dansen en springen
en tienerliedjes gaat zingen
Hij speelt ook op een trommel
van rommeldebommeldebommel
dan krijgt hij een bordje gist
en danst voor alle mensen... de twist!
Maar dan komt Corry met een spuit
en blaast Jumbo het circus uit.
ELLIE DEN RIDDER
Galderseweg 95, Breda
De wereld schept éven adem lijkt éven wondermooi.
Als wij denken aan dat kindje, dat geboren werd in 't hooi,
zoveel, zóveel jaar geleden, klappertandend van de kou,
geven wilde ons de Vrede, aan allen: kind en man en vrouw..-
Ach wat heeft dit kind geleden, pijn en moeite zich getroost,
altijd liefde ons gegeven, steeds gedaan wat hij beloofd'.
Maar die hele slechte wereld, is daar haast niet vatbaar voor
Altijd moet er oorlog wezen, ruzie, doden, steeds maar door.
En nu was het dan weer Kerstmis, 't Vrede op aarde klonk zo schoon
De hele wereld leek nu anders, leek nu beter dan gewoon
Maar het duurt misschien niet lang meer dat deez wereld zal bestaan
En dan zal er VREDE wezen als wij bij God binnengaan.
LENI WISSE
Dit gedicht stuurde Leni voor Oom Jan en Tante Thea.
Wij hopen dat zij het wel goed vindt dat we het in de
krant zetten.
KAREL LUYTEN
Sav. Lohmanstraat, Breda
Als ik op mijn kamer zit te dromen,
Zie ik opeens de kaal geworden bomen
Een dik bladerentapijt
Ligt onder de bomen gespreid
Alle kleuren rood, geel en bruin
Sieren nu mijn tuin.
De zomer is van ons heengegaan
De herfst kwam met snelle schreden
aan.
Ach, het kan ons niet verwonderen
De natuur doet zulke wonderen
En welk getij het ons ook bracht
Steeds is zijn gave vol van pracht.
MARIANNE VOETEN
Poolseweg 73, Breda
Het is donker boven Berlijn
Deze nacht zal 1962 afgelopen zijn
Nog een paar uur, dan is er 't
nieuwe jaar
Wat zal het brengen? Wisten we 't
maar.
De mensen zijn vrolijk en blij
Ze zingen en dansen in een
rij
Nu smelten verdriet en pijn
Deze nacht zullen allen één
zijn.
Beste jongens en meisjes, die alle
maal zo graag tekeningen maakt: zul
je er aan denken dat we niet graag
tekeningen hebben die worden na
getekend? En helemaal niet graag
tekeningen, die zijn overgetrokken?
Wat je zo maar uit jezelf verzint
vinden wij véél mooier. Dat zul je
misschien niet kunnen geloven en toch
is het heus waar. Dag allemaal,
Oom Jan en Tante Thea
De meester heeft een vol uur les
gegeven over punten, komma's en
kommapunten. Nu wil hij weten of
zün leerlingen het begrepen hebben.
„Vertel eens. Peter", vraagt bh, „wat
doe je aan het eind van een lijn?"
„Eeeeeh", stottert peter, „een vis
haak meneer".
De pastoor ziet een kleine jongen
aan de dour van zyn buurman staan.
Het jongetje probeert aan de bel te
komen, maar het gaat niet goed.
„Wacht, ik zal je helpen", zegt de
pastoor, en meteen rukt hij aan de
bel. Het kleintje neemt nu zijn hand
en zegt: „En nou lopen meneer pas
toor, het was BELLETREK".
WILLIE VAN OPSTAL
Prinsenbeek
Alleen bij de muur staan de Vopo's op wacht
Zij staan er, zelfs in deze nacht.
Ook zij verlangen naar de warmte van thuis.
Maar voor hen is er enkel plicht, mogen niet naar huis.
Ze zijn toch geen machines, hebben toch ook een hart
Zij kennen toch ook vreugde en smart
Hoe kan het regime zo hard zijn
Veel mensen doet het verschrikkelijk pijn.
Maar dan plots, is het 12 uur
Nieuwjaar, ook voor de Vopo's bij de muur.
Zij wensen met heel hun hart
Dat 1963 iets anders zal brengen dan alleen smart
TEENAGER
Prinsenbeek
ERIC en BRIGITTA KINT
Gravenstraat 106, Clinge
In een huisje zo klein
in een huisje zo rein
woont kaboutertje Hein
en vindt het er fijn.
Hij eet marsepein
ITfT en drinkt witte wijn
u en wil helemaal nooit
ergens anders meer zyn.
1 Op welke dag steelt geen enkele
dief?
2 Ik hoor alles en ik zou wel iets
willen zeggen, maar ik kan het
niet.
3 Roept de koekoek in de winter of
in de zomer?
4 Welke schuit vaart niet op het
water?
5 Waarom kun je een muis niet
melken?
•U3JJ3Z
tuny 13puO 13WLU13 U33B 13 3t J»p
-mo .'finyossg p .'jfaojfaoj/ \%d3oi
ClH f :U310 3f 2 !)IZ SIU3ÖUVC136 3p
ui Ciit fvp Bnp sp do l :Suissoido
HANNEKE DE LEUW
Troelstrastraat 8, Breda
Het was de nacht van Kerstmis.
Het sneeuwde. Er was een bijzonder
sneeuwvlokje, dat Aagje heette (zo
als nieuwsgierig Aagje). Het dwarrel
de een beetje rond vlak bij de kerk.
Het sneeuwvlokje zag een meisje
lopen en dacht: ik wil de kerk wel
eens van binnen zien. Ze kwam vlak
bij het meisje en liet zich zakken op
haar jas.
Het meisje ging naar binnen een
kaars ontsteken bij het kerststalletje.
Het sneeuwvlokje keek en keek,
zoiets prachtigs had het nog nooit
gezien. Het vlokje vond het nog het
mooist van al.
Het voelde dat het ging smelten
het keek nog één keer heel goed en
smolt in vree.
CORRIE JOOSSEN
Koekoekstraat, Breda
't Was een dag voor het kerstfeest.
Bij Agues hadden ze de kerstboom
en de kerststal al gezet. Alleen moes
ten er in de boom nog allerlei din
gen gehangen worden, zoals mooie
ballen, rood, geel en blauw, groen
en wit. Trompetjes, engeltjes, vogel
tjes, lichtjes en boven in de top een
mooie ster.
Moeder was bezig het lekkers klaar
te maken voor het kerstfeest. Agnes
kon niet veel helpen, want ze was
lam en had nooit kunnen lopen.
Er werd gegeten en daarna moest
Agnes en haar broertje naar bed,
want 's nachts zouden ze opstaan om
naar de nachtmis te gaan.
Het was nu half twaalf, moeder
wekte de kinderen. Zij hielp Agnes
met wassen en aankleden en toen
gingen ze naar de kerk. Agnes reed
in haar wagentje tot vlak bij een
bank, terwijl het orgel vrolijke kerst
liedjes speelde. De Mis begon en
Agnes bad mee in haar kerkboek.
De preek was mooi; toen kwam het
Gloria, ja en toen moet het
wonder gebeurd zijn, want Agnes
dacht te voelen dat ze zou kunnen
lopen.
Toen de missen uit waren probeer
de ze het en ja, het ging. Wat een
vreugde was dat!
Nu gingen ze vlug naar huis en wa
ren zo gelukkig als nooit tevoren.
Ze zongen de kerstliederen extra mooi
voor het Kerstkind.
ALMA JANSEN
Prinsenpolderstraat 18, Made
Oeioeioei!De wind blies
door de kieren van het
nuis, de kinderen rilden in
hun dunne kleertjes. O
jeetje! Daar blies de wind
de pannen van het dak en
nu drong de regen door
de open gaten. Oma rilde;
dat zó het kerstfeest moest
beginnen. Toen de wind
wat bedaarde zongen de
kinderen zachtjes Stille
nacht, heilige nacht. Oma
zingt zowat klappertan
dend mee. Waarom had
den zij geen gezellig kerst
feest met een boompje met
lichtjes en een kribje? Pas
een jaar zorgde Oma voor
de kinderen. Hun ouders
waren kort na elkaar ge
storven en sindsdien had
zij zich over de kinderen
ontfermd. Nu was het van
daag dus eerste kerstdag
en eigenlijk was het feest.
Maar hoe kon je in zo'n
huis dat meer op een
schuur leek, Kerstmis vie
ren. Nu zaten ze daar ril
lend bij elkaar, het was
erg koud en de wind woei
verschrikkelijk hard. Maar
het was pas 11 uur en ze
hadden dus nog een hele
dag voor de boeg.
Opeens werd er op de
deur geklopt. Wie zou dat
zijn? Wie wist er nog dat
zij hier woonden? Weer
klopte iemand ongeduldig.
Toen strompelde Oma
naar de deur.
Half verkleumd stond
daar meneer pastoor.
„Meneer pastoor", zei
oma verbaasd, ,,kom bin
nen!"
Toen de pastoor binnen
was, viel hij meteen met
de deur in huis.
„Ja", zei hij, „ik kom na
mens de hele parochie. We
hebben samen gespaard
om voor u en uw kinderen
een gezellig knus huisje te
vinden. En daar zijn we nu
in geslaagd, komt u maar
eens mee".
Even later reed Oma en
haar kroost met de pastoor
mee en toen ze in de Brei-
lingstraat uitstapten sloeg
zij haar handen in elkaar
van verbazing.
Nog geen paar uur later
waren ze al in het huisje
getrokken want alles was
er gemeubileerd: er wa
ren bedden, stoelen, tafels
schilderijen enzovoort.
En in een hoek van de
kamer stond een stal
letje en een kerstboom met
lichtjes. O, o, o, o, zeiden
de kinderen. „Oma kijk
daar!" en ze kwamen bij
het kribje en dankten God
innig met heel hun hart.
Want zo'n kerstfeest had
nog nooit iemand gehad,
meenden ze.
ELS MELSER
Tilburg
(In iedere regel zit een die
rennaam verborgen)
1 Ko en Piet gaan naar huis
2 De hondsdolheid is een
ernstige ziekte.
3 Magda, ik doe een paar
dekens van je bed.
4 Deze la is stuk.
5 Lieve hemel wat een dom
oor!
NELLY DE POORTER
Sasput 0 27
Schoondijke
(In iedere regel zit een bloe
mennaam verborgen)
1 De Sint prees vele lieve
kinderen.
2 An, je regenmantel is ge
scheurd.
3 Dit is jouw jas, mijn jat
hangt daar.
4 Papa vertrekt met de trein
5 Zij droeg een bijzondere
Oosterse ring.
PIET VAN LOON
Calfven 76, Ossendrecht
Je neemt het ding waar bloemen in geplant worden en je voegt
er een zwaar metaal bij. Dan krijg je iets om mee te schrijven.
Je neemt het woordje dat je schreeuwt als je pijn hebt; zet daar
een meisjesnaam achter en veel plezier op het fijne ritje dat je nu
maken kimt!
Je neemt een mens (geen vrouw) en daarbij voeg je een ander
woordje voor seconde. Nu heb je een warm kledingstuk.
Neem je vader en zet hem voor een hooggeplaatst persoon, dan
krijg je de baas van een knecht.
Oplossing: potlood, auto, mantel, patroon.
Toen ik 12 jaar was ging ik logeren bij mijn
grootvader op de boerderij in Borsselerwaart. Ik was
er heengegaan om de zomer daar door te brengen.
Op een zonnige dag zou er een dorpsfeest ge
houden worden op het uitgestrekte land van opa.
Hoewel er niet veel mensen in het dorp woonden,
waren de meesten toch gekomen, 's Morgens had
den de wedstrijden van de jongeren plaats. De eer
ste wedstrijd was voor jongens van 12 tot 14 jaar.
Ik mocht er ook aan meedoen. De jongens moesten
een polsstok nemen en daarmee over talrijke sloten
van het landgoed springen- De route was afgezet
met koorden en veel mensen hadden een plaatsje
gevonden om de wedstrijden te volgen. Het start
schot werd gegeven en daar stormden de jongens
op de sloten af. De stok voor zich uit stekend om
hem daarna in de modderige massa te planten en
zo vlug mogelijk over de sloot te komen. De mensen
hielden hun buik vast van het lachen toen sommige
jongens een natte broek haalden. Met mij ging
het tot nu toe nog goed, één jongen was voor mij.
Ik najderde de een na laatste sloot. Maar tot mijn
grote spijt viel ik over mijn stok zodat de jongen
die eerst achter mij liep, me voorbij rende. On
danks die val, was ik toch nog derde geworden.
Er volgden nog meer wedstrijden voor jongens en
meisjes. Om twaalf uur was het etenstijd, tot één
uur, dan zouden de wedstrijden voor de volwassenen
beginnen. Voor de heren waren er steekspelen op
de paarden.
Toen werd er een grootscheepse speurtocht op
üouw gezet. Jong en oud trok de bossen in, om een
denneappel die zilver geverfd was te zoeken. De
gene, die de denneappel bij opa bracht, kreeg het zes
weken oude varkentje als beloning. De vinder was
een jongetje van acht jaar, die de appel tussen het
kreupelhout had gevonden. Hij was dolgelukkig met
z'n „kuusje" zoals hij hem noemde- Het dorpsbestuur
had ook nog een verrassing voor allen. Ieder kind
kreeg een zakje toffees, de ouderen een doosje bon
bons, toen men om zes uur naar huis ging.
's Avonds toen de kinderen op bed lagen was er
nog een bal voor de ouderen op opa's erf, versierd
met lampionnen. Zo was er een heerlijke dag vol
vreugde geëindigd en iedereen lag die nacht met een
tevreden hart in bed.
LOUBER v. d. SWART
Leystraat 71a, Breda
