JAN,
DE ZOON
VAN FINN
rTmëüL
Films werden voor
televisie verboden
Bijtsen?.7.Prachtbijts^^eï
pagblad peftcm
Drie jaar geëist tegen
dronken autobestuurder
Treinverkeer
is weer
bij Dalfsen
hersteld
^0{/OHtlD
politieke
delinquenten
rijverbod
filmen televisie
AT EEN
ONDERLiJKE
ERELD
RADIO
tweede blad
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1956
Troebelen in
Noord- Vietnam
Veroordelingen in
Oost-Duitsland
Op elk doosje een mooi scheepsplaatje
Wie neemt de
beslissing
Dodelijk ongeluk
veroorzaakt
Esterhazy verdeelt
zijn landgoederen
TELEVISIE-PROGRAMMA'S
CEN politiek delinquent is eigenlijk
een heel merkwaardig deel van
onze samenleving. Voor sommige
mensen is hij zonder meer een mis
dadiger. Een „iemand", die alleen
nog meetelt als nummer in de ad
ministratie van een gevangenis. Hij
heeft zich schandelijk gedragen en
moet daarvan de gevolgen dragen.
Als zijn straftijd om is, zullen zijn
daden desnoods vergeven worden,
vergeten worden die nooit. Hij is
een getekende.
Voor anderen is hij meer een
soort gelegenheidsmisdadiger,
slachtoffer van de nood der tijden.
Maar een slachtoffer met grote
schuld, vastgesteld door competente
rechters. Omdat de misstap van de
politieke delinquent meestal ligt in
het vlak van het verraad, wordt hij
door deze categorie zonder meer
veracht. Zij vinden wel, dat na de
straftijd alles vergeven en verge
ten moet zijn,maar een plaats in
de maatschappij gunnen zij hem al
leen op zéér laag niveau.
Er is nog een derde groep men
sen. Deze groep wordt in ons land
duidelijk groter. Het zijn de lie
den, die naastenliefde en barmhar
tigheid in hun vaandel hebben ge
schreven. Zij vinden, dat de poli
tieke delinquent een schuldig
slachtoffer is van bepaalde omstan
digheden. Hij werd in de eerste na
oorlogse roes ietwat eenzijdig ver
oordeeld. Hij behoort doorgaans tot
de ongelukkigen, die om welke re
den dan ook „tegen de lamp lie
pen", terwijl vele landgenoten om
welke reden dan ook de „dans ont
sprongen". De politieke delinquent
heeft tot nu toe gemiddeld tien
jaar lang een zware straf onder
gaan. Zijn gezin heeft ernstig ge
leden. De geestelijke kwellingen
zijn een straf op zichzelf gebleken.
Men had dit niet of slechts zeer be
perkt voorzien, toen het vonnis ge
veld werd. Dus zo redeneert deze
groep moet er een snel-werkend
gratiesysteem komen voor allen,
die niet bewezen criminele misda
digers zijn.
Dan is er nog een laatste groep:
die van de reclasseerders. Zij ma
ken de delinquenten mee. Zij we
ten niet alleen, wat de opsluiting
op zichzelf betekent, maar ook wat
daarmee aan geestelijk lijden ge
paard gaat. Zij spreken behalve met
de delinquent zelf ook met leden
van zijn gezin en familie, met de
aalmoezenier en met de leden van
het gevangenispersoneel. Voor hen
staat dit vast: vele eenmaal gevelde
vonnissen roepen om een nuchtere
juridische herziening. Vele „geval
len" schreeuwen om recht en mede
dogen.
In een democratische rechtsstaat
als de onze is het geoorloofd een
potentiële verrader te zijn. Zo dui
delijk zelfs als men maar wenst.
Sinds Hongarije is ons dat nog veel
klaarder geworden dan vroeger.
Maar heeft Hongarije ons ook niet
de betrekkelijkheid van een „poli-
tiek-delinquent-schap" duidelijk
gemaakt, zodat van alle groepen de
reclasseerder het waarschijnlijk bij
het rechte einde heeft?
■pegen het zondagsrijverbod zijn
alle mogelijke bezwaren in te
brengen. We lazen al ergens, dat
het zoveel mooier zou zijn, als men
aan de autorijders zelf overgelaten
had vrijwillig hun gebruik met 15
procent te beperken. Maar daar was
natuurlijk geen spaan van terecht
gekomen. Een andere mogelijkheid
was het invoeren van benzinedis
tributie, wat echter dadelijk een
hele ambtelijke rompslomp nodig
had gemaakt. We geloven wel, dat
de thans gekozen methode - in na-
(Advertentie)
volging van tal van andere landen
- de minste pijn veroorzaakt, al is
het dan nog aardig wat pijn. Maar
wat wil men? De heer Nasser is niet
op onze uitnodiging op zijn dicta-
torstoel gaan zitten en voor het
blokkeren van „zijn" kanaal heeft
hij onze toestemming ook niet ge
vraagd. Het ongemak en ook de
schade, welke men in ons land gaat
lijden, is ook maar gering tegen
over datgene wat in een land als
Hongarije geleden wordt. De A.N.
W.B. heeft nog een lichtpunt ont
dekt. Ze hoopt, dat de mensen nu
's zondags wat meer zullen gaan
wandelen. Dat kan vele gezond
heid nog tot voordeel strekken. Het
Nederlandse volk moge deze moei
lijke maatregel, door de regering
waarachtig niet voor haar plezier
genomen, sportief aanvaarden.
\Joor de film geldt in ons land een
stelsel van Rijkskeuring, dat al
lerlei gradaties kent voor de ver
schillende leeftijden. Er is dan ook
nog de katholieke nakeuring, waar
aan de meeste zuidelijke gemeen
ten zich houden. Nu is echter de
kwestie gerezen, hoe dat moet met
de televisie. Televisie-voorstellin
gen zijn, om bioscooptaai te spre
ken, toegankelijk voor alle leeftij
den. De consequentie zou moeten
zijn: dan mogen er voor de tele
visie alleen maar films vertoond
worden, voor alle leeftijden goedge
keurd. Blijkens de praktijk wil de
regering echter zover niet gaan. Er
worden voor het televisiescherm
ook films gedraaid, waarvoor de
leeftijdsgrens van 14 jaar geldt. De
V.A.R.A. heeft nu echter getracht
een Italiaanse film te vertonen, door
de Rijkskeuring voor boven 18 jaar
toegelaten, door de katholieke keu
ring van een streng voorbehoud
voor volwassenen voorzien. Staats
secretaris Höppener heeft hiervoor
echter geen toestemming gegeven.
Ook niet voor een bepaalde film,
goedgekeurd voor boven 14 jaar, die
daarvoor in de plaats zou komen.
De heer Rengeling van de V.A.R.A.
heeft zich hierover ongerust ge
maakt. En wel omdat hij zich af
vraagt, wie dit nu precies uitmaakt
en welke normen daarbij worden
gesteld. Wij geloven ook, dat dit
vraagstuk niet incidenteel en van
geval tot geval kan worden aange
pakt. Er zal hier een bepaalde be
leidslijn moeten worden getrokken-
Waarbij dan vooral ook is te den
ken aan de vertoning van televisie
in openbare gelegenheden. Voor
huiskamer kan men min of meer
vertrouwen op het verantwoorde
lijkheidsgevoel van de ouders. Dat
geschiedt immers bij de radio ook,
waar lang niet alles geschikt is voor
alle oren. Maar in publieke gelegen
heden is deze zeef er niet. Het is
zelfs, zo, dat in de uitzendingen van
buitenlandse stations films kunnen
gedraaid worden, die in onze bios
copen helemaal niet mogen kornen.
Hier en daar zijn daartegen plaat
selijk al maatregelen genomen door
de burgemeesters. Bij een algehele
regeling van dit vraagstuk volgens
vaste richtlijnen zou ook dit aspect
bekeken moeten worden.
Het is in ieder geval goed, dat
het probleem nu gesteld is. Staats
secretaris Höppener moge aan het
ontwerpen van een bevredigende
regeling zijn krachten beproeven.
Volgens vluchtelingen uit Noord-
Vietnam hebben regeringstroepen in
dat land een anti-communistische op
stand in het gebied van Vinh, 320
km ten zuiden van Hanoi, onderdrukt.
Regionale troepen waren in opstand
gekomen, waarbij zij de steun van de
bevolking hadden gekregen.
Reeds maanden was het in het be
trokken gebied onrustig geweest en
talrijke communistische officieren en
soldaten waren bij moordaanslagen
om het leven gekomen. In het begin
van deze maand had de regering be
sloten in elk dorp bijeenkomsten te
beleggen teneinde haar politiek uit
een te zetten, doch de bevolking was
op deze vergaderingen niet versche
nen.
In Suhl (Oost-Duitsland) zijn vier
Duitsers tot resp. 7, 9, 14 en 15 jaar
gevangenisstraf veroordeeld wegens
spionage voor de Amerikaanse gehei
me dienst, zo meldt het officiële Oost-
Duitse persbureau ADN.
Voorts maakt dit persbureau mel
ding van de arrestatie van een Ame
rikaans agent in Oost-Berlijn. Zijn
identiteit was zaterdag bij een onder
zoek van een verkeersovertreding aan
het licht gekomen.
(Advertentie)
De nieuwe Virginia,
onovertroffen
in zuiverheid
en smaak
mor*'*
j?
De Vara-televisiesectie was dins
dagavond voornemens de film „Eind
station" te vertonen, die door de cen
trale filmkeuring was goedgekeurd
voor personen boven achttien jaar. De
staatssecretaris van Onderwijs, Kun
sten en Wetenschappen, heeft echter
geen toestemming tot vertoning van
deze film gegeven en nadien ook ge
weigerd toestemming te verlenen tot
de vertoning voor de televisie van 'n
film van Fernandel, die voor perso
nen boven veertien jaar was goedge
keurd.
De heer J. W. Rengelink, televisie
secretaris van de Vara en program
macommissaris van de Nederlandse
Televisiestichting heeft een verkla
ring over deze zaak afgelegd. Hij
zette uiteen, dat krachtens artikel
vier van het Televisiebesluit 1950 de
uitzendingen niet de veiligheid van
de staat, de goede orde of de goede
zeden in gevaar mogen brengen.
De heer Rengelink betoogde ver
volgens, dat indien films, gekeurd
voor achttien jaar en voor veertien
jaar en ouder, niet door de televisie
mogen worden vertoond, de Neder
landse TV, voorzover het de verto
ning van films aangaat, een belangrij
ke verarming ondergaat. Er zijn
reeds vele bepalingen, die de keuze
gering maken.
,,Als het de bedoeling van het de
partement is, dat niet alle betrokken
films verboden zullen worden, maar
soms toestemming zal worden gege-
ven, dan zijn er andere factoren,
waarover wij ons ongerust maken",
zo vervolgde de heer Rengelink,
,,want wie bepaalt dit dan? Ik geloof
niet dat de minister of staatssecre
taris persoonlijk de toestemming zul
len bepalen. Een ambtenaar dus?
Het beste middel
tegen HOEST
HEESHEID /CN
Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten 1
De maximum straf die voor een
j dergelijk geval geldt, nl. drie jaar
gevangenisstraf en ontzegging van rij
bevoegdheid voor vijf jaar, is door de
officier van justitie bij de rechtbank
te Arnhem, geëist tegen de 50-jarige
aannemer A.P. van H. uit St. An-
thonis.
Hij werd ervan beschuldigd in de
namiddag van de 12e augustus jl. in
beschonken toestand op de Maasban-
dijk onder Appeltern met zijn vracht
auto het daar fietsende echtpaar van
Schayk-Tijssen met hun vierjarig
zoontje te hebben aangereden, tenge
volge waarvan het kind op slag werd
gedood.
Bloedonderzoek heeft uitgewezen,
dat het alcoholgehalte in het bloed
van verdachte op het moment van
de aanrijding 2,27 promille moet zijn
geweest. Verdachte was reeds twee-1
maal wegens een soortgelijk delict
veroordeeld, namelijk in 1954 en in
1955.
Het fietsende echtpaar werd met
het vierjarig zoontje geschept, allen
kwamen met de auto aan de voet van
de dijk terecht. Het kind werd onmid
dellijk gedood en de ouders hebben
geruime tijd in het ziekenhuis gele
gen. Ze zijn nog steeds niet gene
zen. Volgens de verklaringen van
verdachte zouden hem zowel links als
rechts van de weg fietsers tegemoet
zijn gekomen. Het echtpaar had hij
niet gezien. De getuigenverklaringen
bevestigden het ten laste gelegde.
De raadsman pleitte voor het gezin
van verdachte, waarin hij moeilijk
gemist kan worden.
Uitspraak over veertien dagen.
(Advertentie)
We weten het niet. Wel weten we, j
dat er dan een groot gevaar bestaat i
voor volkomen eenzijdige en niet ob-
jectieve beoordeling." J
Prins Paul Esterhazy, die onlangs
uit Hongaarse gevangenschap ontsla
gen werd, (en volgens de communis
ten zou streven naar herstel van het
grootgrondbezit), zal zijn grondbezit
in Oostenrijk ca. 16.000 ha ver
delen onder de 6.000 pachters, die het
sedert de oorlog bewerkt hebben.
De gehele nacht van dinsdag op
woensdag is er bij Dalfsen door man
nen van de opruimingsdienst van de
Nederlandse Spoorwegen uit Zwolle
en Amersfoort, die met groot ma
teriaal op de plaats van het ongeluk
aanwezig waren, hard gewerkt aan
het opvijzelen en uit elkaar trekken
van de verongelukte treinen, die diep
in elkaar waren gedrongen tijdens de
botsing. Tegen tien uur gisterochtend
kon toen het treinverkeer op de nor
male wijze worden hervat.
De beide omgekomen machinisten
waren afkomstig uit Zwolle. Het zijn:
L. Belles 38 jaar. Hij was gehuwd en
laat vrouw en een kind achter. Ver
der kwam om het leven G.A. van
Munster, 57 jaar, gehuwd en vader
van vier kinderen.
Een foto van de ravage bij Dalf
sen, waar een Blauwe Engelin
botsing kwam met twee aan elkaar
gekoppelde Diesellocomotieven
In het Sophia-ziekenhuis te Zwolle
verblijven in ernstig gewonde toe
stand de heren J.F. van den Hoek
te Zwolle, 53 jaar, H.G. Kers te
Zutphen, 53 jaar en G. de Voor uit
Amsterdam, 25 jaar.
Voorts verblijft nog in het katho
lieke ziekenhuis te Zwolle een dame
uit Driebergen die een onderbeenfrac
tuur heeft opgelopen bij het treinon
geluk.
WOLK
J „Het Meteorological Maga-
zine'' meldt, dat door analyse
i en waarneming tamelijk zeker
is. vastgesteld dat een wolk,
die drie april geheel zuid-
l west-Engeland op een hoogte
van zestien kilometer heeft
overdekt, was samengesteld
uit vulkanisch stof, opgewor-
pen bij een vulkanische uit-
S barsting in het 4.800 kilometer
S verwijderde Kamsjatka, in Si-
berië.
Gebit
De 48-jarige mevrouw Lee uit San
Diego is naar de rechter gelopen.
Zjj had bezwaar tegen de opvattin
gen van haar man, die haar weiger
de geld te geven voor een vals ge
bit. Hij kocht alleen een boekje,
waarin uitvoerig stond beschreven,
hoe je zelf een gebit kon maken.
De rechter was van oordeel, dat dit
systeem niet het ware was en ver
plichtte de knutsel-achtige echtge
noot een door een vakman gemaakt
gebit te betalen. „Mijn vrouw kan
niks", klaagde de heer Lee na de
zitting.
Verjaardag
De heer Walter Williams heeft
dezer dagen in goede gezondheid
zijn 114e verjaardag gevierd. Wil
liams is de oudste van de drie man
nen, die nog in de Amerikaanse Bur
geroorlog hebben gevochten. Tot
zijn grote spijt kon de jarige geen
fuif geven, want zijn 83-jarige vrouw
was ziek en hij was bang, dat al
die drukte haar kwaad zou doen.
Golf
In een Engels damesblad
schreef een dame het volgende
naar de redactrice van de vra-
gen-rubriek: „Mijn man is een
hartstochtelijk golfspeler. Hij
gebruikt zelfs alle eieren, die
hij kan vinden. Wat kan ik
doen?"
Antwoord: „Kook eens een
lekker golfballetje voor hem."
Nieuw
Engelse brouwerijen experimen
teren op het ogenblik met biersoor
ten, die heel anders smaken dan een
gewoon potje rechtdoor. „Het smaakt
heel anders, heel nieuw", hebben,
ze al gezegd. „Voor het overige be
houdt het produkt echter alle eigen
schappen van bier". Dus....
Hoed
De studenten, die onlangs de
hoed van de Rode Deken van Can-
terbury in Engeland ontvreemd
den en openbaar verkochten ten
bate van Hongarije, hebben de
communistische mooiprater een
nieuwe hoed gestuurd. Het hoofd
deksel is echter veel te klein. Op
de eerste plaats moest het eigen
lijk al drie maten groter zijn en
bovendien dompelden zij het uit
voerig in water.
Buit I
Dieven hebben in Ilford 142.000
sigaretten gestolen. In een asbakje
op het kantoor van de fabriek vond
men de volgende dag drie peukjes
plus een briefje, waarop stond: „Niet
slecht, lang niet slecht".
Buit II
En in Finsbury is een auto ver
dwenen. Het voertuig was geladen
met een tank, waarin voor 12.000
gulden wijn was opgeslagen.
See, mijn vrouw kan niet aan de telefoon
komen Ze is de hele middag bezig ge
weest om frambozen op brandewijn in te
maken
(Advertentie)
VRIJDAG, 23 NOVEMBER 1956
HILVERSUM I. 402 m. NCRV: 7,00
Nws. en SOS-ber. 7.10 Gew. muz. 7,30
Gram. 7,45 Een woord voor de dag 8,00
Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8,30 Idem
9,00 V.d. zieken 9,25 V.d. vrouw 9,30
Gram. 9,35 Waterst. 9,40 Omr.ork. 10,30
Morgend. 11,00 Orgelspel 11,30 De jeugd
vliegt uit, hoorsp. 12,00 Sopr. en piano
12,30 Land- en tuinb.meded. 12,33 Piano
duo 12,53 Gram. of act. 13,00 Nws. 13,15
Zigeunerkwintet 13,35 Gram. 14,05 School
radio 14,25 Kamerork. en pianoduo 15,15
Voordr. 15,35 Lichte muz. 16,00 Tuinb.
praatje 16,15 Gram. 16,30 Vocaal kwart.
17.00 Voordr. 17,20 Gram. 17,40 Beursber.
17,45 Gram. 18,00 Stemmen van overzee
18,15 Harmonie-ork. 18,35 Zoeklichten op
de jeugdvorming 19,00 Nws. en weerber.
19,10 Regeringsuitz.Serie: Jeugdvorming
en volksontwikkeling. Jeugdwerk in Ne
derland, door A. T. van der Meij, hoofd
v.o. onderafd, jeugdwerk v.d. afd. jeugd
vorming en volksontwikkeling van het
ministerie van O. K. en W. Rubriek Ver
klaring en toelichting. 19.20 Regerings
uitz.: Emigratierubr. Het emigratiepraatje
van H. A. van Luyk 19,30 Gram. 19,40
Christendom en sport, rondetafelgesprek
20,00 Radiokrant 20,20 Gram. 20,30 De
jeugd vliegt uit, hoorsp. 21 00 Concert-
geb.ork. en sol. 22,45 Avondoverd. 23,00
Nws. 23.15 Wereldkamp. dammen 23,20
Langs wegen van kunst en schoonheid
23,50-24,00 Gram.
HILVERSUM II 208 m. VARA: 7,00
Nws 7,10 Gym. 7,20 Gram. 8,00 Nws 8,18 J
Gram. 3,50 V. d. vrouw 9,40 Schoolradio
VPRO: 10,00 Avonturen met kinderen,
caus. 10,05 Morgenwijding VARA: 10,20
Lichte muz. 11,00 V. d. kleuters 11,20 Fa. i
got en elavecimbel 11,35 Het hangt aan
de muur en het tukt AVRO: 12,00 Elek-
tr. Mandoline-ens. en sol. 12,30 Land
en tuinb. meded. 12.33 Sport en prognose
12.50 Gram. 13.00 Nws 13,15 Meded. en
gram 13,20 Promenade-ork. 13,55 Beurs
ber. 14,00 Viool en piano 14,30 Boekbe-
spr. 14,50 Gevar. progr. VARA: 16,00
Gram. 16,20 Muzikale caus. met gram.
17.00 V. d. jeugd 17.30 Orgel en zang 18,00
Nws 18,15 Act. 18,20 Lichte muz. 18,50
Met de deur in huis, vakverenigings-
nieuws 19,00 V. d. kind. 19,10 De paarden
hebben dorst, klankb. VPRO: 19,30
Ons adres, caus. 19.55 Ber. 20,00 Nws 20,05
Toneelkritieken 20, J5 Kamerkoor 20,30
Europa één, caus 20,40 Het onderwijs nu
fragm. uit de forum-avond VARA:
21,00 Dansmuz. 21,35 Interviews en muz
22,05 Buitenl. weekoverz. 22,20 Lichte
muz. VPRO: 22,40 Zorg om de mens,
caus. 22,50 Avondwijding VARA: 23,00
Nws 23,15-24,00 Gram.
BRUSSEL 324 m. 12,00 Ork. conc
12,30 Weerber. 12.34 Gram. (Om 12,55
Koersen) 13,00 Nws 13,11 Gram. 14,00
Gedeponeerd handelsmerk
Schoolradio 15,45 Gram. 16,00 Koersen
16,02 Operettemuz. 16,25 Gram. 17,00 Nws
17,10 Muz. bij de thee 17,45 Vlaamse lie
deren 17,50 Piano en altviool 18,30 V. d.
sold. 19.00 Nws 19,40 Volkszang 20.00 Ork.
conc. 20,50 Kunstkaleidoscoop 21,10 Ork.
conc. 22,00 Nws 2211 Joegoslavische folk
lore 22,55-23,00 Nws.
BRUSSEL 484 m. 12,00 Gram. 13,00
Nws 13,10 Ork. conc. 14,00 Licht progr.
15,20 en 15,30 Gram. 16,05 Dansmuz. 17,00
Nws 17.10 en 18,38 Gram. 19,30 Nws 20,30
Kamerork. 22.00 Nws 22.10 Gram. 22,35
Chansons. 22,55 Nws.
VLAAMS-BELG. 19,01 TV-album. 19,06
Rebus 19,31 Nws 20,00 Schipper naast
Mathilde 20,40 Liederen van de zee 21,05
Nieuwe films 21,35 Sportuitz. 22,15 Journ.
en nws.
10)
„Onder ons gezegd," zei de kapi
tein een paar weken geleden in Le
wes tegen de Baas, „noch ik noch
het korps Bereden Politie heeft de
jonge Vaughan iets te leren waar het
paardrijden betreft en ik verwacht,
dat hij zulk een kranige marechaus
see zal zijn als we nog nooit heb
ben gehad. Maar is één ding, dat
we hem kunnen bijbrengen, en dat
is: discipline. We kunnen hem leren
de duivel zelf 's morgens om twee
uur in het gelaat te zien zonder te
knipogen en ik denk, dat hij dit
goed zal aannemen. Ik geloof er
niets van, dat hij een beetje losban
dig is geweest; hij is van de rechte
stof gemaakt."'
Dit deed de Baas veel genoegen.
door A. J. Daivson.
„Ik was er altijd van overtuigd,
dat hij een uitnemende jongen is,"
zei hij.
Er klonk een ,,hoera"-geroep uit
de grote groep op het perron, toen de
trein wegreed met Dick Vaughan,
die ver uit een der raampjes leun
de.
„Ik zal over achttien maanden
weer bij je thuis zijn om om
Jan's opvoeding te voltooien", had
Dick gezegd, toen hij afscheid nam
van Betty Murdoch. En de Baas, die
naast haar stond, knikte goedkeurend
en vol sympathie.
„Vertrouw maar op mij, Dick, ik
zal wel op beide passen," zei hij
fluisterend, zodat het alleen voor de
reiziger verstaanbaar was. „Je zult
niets verliezen door de kloof van vijf
duizend mijlen, oude jongen, maar
je zult heel wat winnen."
,,U zult hun een lesje geven in het
omgaan met paarden, mijnheer
Dick", riep de oude Knight, de eer
ste stalknecht. De boerenjongens
lachtten hier uitbundig over. Jan blaf
te eens toen de trein zich in bewe
ging zette, en de hand van de Baas
viel krachtig op die van Betty, die
hem aan de halsband vasthield;
want ofschoon Jan niet half zo sterk
was als zijn vader, had men meer
moeite om hem in bedwang te hou
den als iets hem opwond. Evenals
zijn vriend, Dick Vaughan, was hij
„van de rechte stof gemaakt". Maar
ook hij had nog niet veel discipline
geleerd.
Toen de familie van Nuthill, door
een grote menigte heen, naar de uit
gang van het station liep om naar
haar rijtuig te gaan, voelde Betty
dat de halsband van Jan plotseling
strakker werd zijn hoogte, zelfs
nu al, stond haar toe de halsband
van de jonge hond gemakkelijk vast
te houden zonder een riem te gebrui
ken. Want hij was bij zijn schouder
meer dan een en dertig duim hoog
en omlaag ziende merkte ze, dat de
haren rondom zijn nek en schouder
bladen rechtop stonden als een bor
stel. Op hetzelfde ogenblik vernam
men een gegrom van Finn, die aan
de andere zijde van Jan, en enigszins
achter de Baas liep. Er lag geen
toorn in dit gegrom van Finn; maar
het was een welsprekende waarschu
wing, en een gebiedende wenk, dat
straf zou volgen op het veronacht
zamen van een waarschuwing.
,,Nit, wat is er aan de hand, oude?
O, ik zie het al!" riep de Baas.
Aan de tegenovergestelde zijde van
de ingang bevond zich David Crump-
lin; hij begaf zich naar de goederen
loods van het station, en werd op de
voet gevolgd door de geduchte Grip.
Ook de haren op Grip's rug stonden
rechtop als een borstel, want de drie
honden hadden elkaar gezien, voordat
hun menselijke vrienden iets hadden
opgemerkt. Maar ofschoon het gevoe
lige vel over zijn neus sterk gerim
peld was en zijn bovenlip enigszins
was opgetrokken, hield hij zijn ogen
strak gevestigd op de slobkousen
van zijn meester voor hem. Hij zag
Finn en Jan even duidelijk als zij
hem zagen, maar hij keerde zich geen
haarbreed in hun richting, noch ver
ried door een enkele blik dat hij
hen herkende.
Grip was geen bluffer, en hij speel
de nooit. Daarvoor was het leven, zo
als hij dit zag, te ernstig. Maar, als
vechten pi aantocht was nu dan
was Grip bereid; niet vurig, maar
bereid zelfs tot de dood, en in het
geheel niet schuchter. Grip had zijn
doodvonnis altijd gereed. Het was on
getwijfeld een duidelijke grijns, waar
mee hij Jan gehoorzaam in het rij
tuig zag springen. Grip had duizen
den lammeren en zieke ooien zien in
laden, maar zelf, op bevel van een
dame, in een door een paard getrok
ken voertuig te klimmen! Men
kan zich voorstellen hoe verachtelijk
Grip door zijn neusgaten ademde,
toen hij Jan zag wegrijden, met Finn
als geleide er naast
Hij voelde geen bijzondere vijan
digheid tegen Jan en dacht in zijn
harde, oude hart waarschijnlijk ta
melijk goed over de strijdlustige,
jonge hond. Maar, gegeven de rede
lijke verontschuldiging voor de twist,
zou hij blij zijn geweest om bij de
zelfde jonge hond de ader uit de keel
te trekken, wat de gevolgen ook
mochten zijn hij zou graag een
dodelijk gevecht met Finn hebben ge
leverd. Doch, zoals de omstandighe
den nu waren, ging de eerste ontmoe
ting van deze drie, na het gevecht
in de laan, heel vredig voorbij.
Toch was er een gehavende franje
aan een van Grip's oren geweest en
hij had gedurende weken pijnlijk op
zijn ene voorpoot gehinkt. Het stond
in zijn gemoed geschreven, dat Jan
moest betalen voor dit alles, als zich
een goede gelegenheid voordeed.
Grip vergat de belediging nooit en
als hij had geweten wat vergevens
gezindheid betekende, zou hij die heb
ben, aangezien voor een zwakheid,
die een volwassen hond onwaardig
was.
Het is zeker, dat Finn Grip geen
kwaad hart toedroeg; dat was zijn
aard niet. Grip had door zijn wrede,
woedende aanval op een halfvolwas
sen jonge hond kwaad gedaan; en
Finn had hem daarvoor duchtig af
gestraft. Nu ze elkaar enige maanden
later ontmoetten, had Finn het ver
standig gevonden een waarschuwing
te doen horen, ten einde te tonen,
dat hij in zijn hoge positie werkzaam
was. Vandaar die langgerekte doffe
grom. Finn had. tijdens zijn avon
tuurlijk leven, menigmaal gedood om
te eten, evenals hij menigmaal had
gedood in het gevecht als uitvoerder
van het recht, maar hij had nooit
haat gekoesterd en dat zou hij ook
nooit doen, want dat zou lijnrecht
tegen de instincten van zijn aard en
zijn opvoeding staan.
Wat Jan betreft het zou niet
gemakkelijk en ook niet volkomen
eerlijk zijn, om zijn gevoelens tegen
over de herdershond met zijn gla
zige o^en te ontleden. Jan's gemoed,
evenals zijn grote lichaam, was nog
niet half ontwikkeld. Het kan zijn,
dat hij nooit zo'n edel gentleman zou
kunnen worden als zijn vader, en in
elk geval zou het dwaas zijn, om een
oude kop op de schouders van een
jonge hond te verwachten. Hij dacht
in het geheel niet, toen hij Grip zag.
Maar op dat ogenblik trok hij aan
zijn halsband zonder bewuste wil,
evenzo gingen zijn haren op de rug
overeind staan; evenzo doordrong
een scherp bewustzijn van de won
den, die hij had gekregen, hem ge
heel. Het was geen vijandigheid maar
een plotselinge koppige drang in zijn
aderen om te vechten, dat zijn dikke
vel als een borstel deed opstaan en
het zachte vel op zijn neusgaten zo
sterk deed rimpelen gedurende enige
minuten na zijn herkenning van de
herdershond. Het kan zijn dat Jan,
als hij geheel ontwikkeld was, het
ongelijk aan Grip makkelijk zou le
ren te vergeten; maar het was reeds
duidelijk merkbaar, dat hij niet ge
maakt was van de stof van die hon
den, die vergeten.
..Ze vergeten geen van drieën dat
geval in de laan", zei de Baas glim
lachend, terwijl het rijtuig wegreed.
Het kan zijn. dat Jan begreep, dat
die woorden betrekking hadden op
zijn eerste gevecht; hij keek in elk
geval levendig in het gelaat van zijn
Baas en daarna in dat van Betty. En
van dat ogenblik af doorleefde hij
weer de inspannende martelingen tij
dens zijn gevecht met Grip.
„Dwaze, oude Jan!", zei Betty,
terwijl haar hand vriendelijk over
zijn kop streek.
„Woest kind!" zei de Baas lachend.
„Let eens op de kalme bedaardheid
van je vader, ginds op de weg". De
draf van de Nuthill-paarden. (en zij
deden dikwijls het ritje naar het sta
tion in vijf en twintig minuten) was
voor Finn niet meer dan een kalm
gangetje.
,,Ja," zei Betty tegen haar lieve
ling, toen ze een uur of drie later
samen op de Downs wandelden, „hij
is naar Sas.... Saskatchewan, en
hij heeft in het geheel geen woord
gezegd. Ik zou wel willen weten of
hij dacht wat hij dacht".
(wordt vervolgd)
