Werkers voor de Wijngaard Op het ein Beweeglijk man BIJ HERMAN RENNINGS IN WOENSDRECHT pagblaft P extern ONZE PUZZEL Gesprek op hoog niveau in Parijs .Camere van Hulst opent seizoenmet kermisvoorstellingen Een klein „Artis op „De Heimolen" 13 VIERDE BLAD ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1956 13 Predikantentekort Nederland zonder zorgen Ook in Engeland kapelwagens Wat staat ons te doen Pater Tarcisius vanMariënkroon Veel bezigheden OPLOSSING Oude zeeman bestudeert van dag tot dag zijn.. apen t Negentig Oplichter uit Lier veroordeeld HIJ VERZON WERELDKAMPIOEN Andrea Dor iaen de Stockholm Rederijkers hebben vele problemen... cleels echter al overwonnen „Jeugd" van Pugat Zeeuws Landjuweel Van 17 tot 24 juni werd in Engeland voor de 7e maal na de oorlog een groots opgezette „Vocations Exhibition", roepingententoonstel ling, gehouden, ditmaal in het grote industrie centrum Liverpool. In een complete tentenstad hebben vertegenwoordigers van de bisdommen en van meer dan 100 congregaties en orden van paters, broeders en zusters aan de bezoekers la ten zien hoe zij leven en werken. De eerste roe- pingen-tentoonstelling werd in 1953 georgani seerd te Londen in de grote Olympia-Hall onder leiding van kardinaal Griffin. Zij werd een verrassend groot succes: meer dan 150.000 be zoekers werden geteld en niet minder dan 372 jonge mannen en vrouwen meldden zich aan voor het priesterschap of het kloosterleven. On vergetelijk voor alle aanwezigen was het slot van de tentoonstelling. In de Olympia Hall zelf diende de kardinaal in het bijzijn van vele dui zenden aan een groot aantal diakens het heilig Priesterschap toe! zeer ernstig te stemmen en met be zorgdheid te doen bidden, dat God in ons volk meer roepingen moge ver wekken voor de zielzorg in eigen land en voor de missie", (p. 160). Onder die titel bespreekt dr. H. Berkhoi in het officiële Hervormde orgaan „Woord en Dienst". (2 juni 1956) een soortgelijk probleem, waar voor zich de Nederlands Hervormde Kerk ziet geplaatst. Om dezelfde re denen als in de Katholieke Kerk wordt de vraag naar predikanten steeds groter. Maar waar bij ons het probleem gelegen is in een te lang zame toename van het aantal semi naristen, loopt het getal theologische studenten, in het Hervormd kerkelijk album ingeschreven, zelfs nog achter uit! In 1951 waren het er 600; in 1955; 525. De getallen van hen die voor het eerst werden ingeschreven zijn nog bedenkelijker. In 1951: 91; in 1955: bevolkingscentra, de zielzorg wordt er _js- ™'gens £e schrijver-, alle kans dat deze scherpe daling Aanleiding tot de tentoonstelling vormde de steeds groeiende be hoefte aan priesters. Wie de cij fers van Engeland, waar volgens gegevens van 1947 op elke 746 ka tholieken 1 zielzorger beschikbaar was, vergelijkt met b-v. die van ons land (1 per 1300), zou op het eer ste gezicht tot de conclusie kun nen komen, dat er daar eigenlijk maar weinig reden tot bezorgdheid en tot bijzondere activiteiten be staat. Ongetwijfeld is de situatie voor de katholieken veel gunstiger dan voor de Anglicanen en andere protestantse kerken. Toch is de be hoefte aan meer priesters groter dan men uit een schijnbaar zeer gunstig cijfer zou kunnen afleiden. Het geboortecijfer der Engelse ka tholieken ligt tweemaal zo hoog als het landelijk gemiddelde, verschil lende grote parochies moeten ge splitst worden, er groeien nieuwe illustreert duidelijk van hoe grote be tekenis de spreiding der gelovigen kan zijn voor de zielzorg. Voor elke 1090 Franse katholieken was in 1947 één priester beschikbaar, wat dus gunstiger lijkt dan in Nederland. Toch is algemeen bekend dat het priester gebrek daar veel nijpender is dan bij ons. Dat ook Nederland zorgen kent en vooral in de toekomst rekening dient te houden met een tekort, is duidelijk aangetoond door dr. J. Dellepoort in zijn bekende dissertatie ,,De priester roepingen in Nederland", Nauwkeurig heeft hij berekend dat tussen 1951 en 1981 door sterfte, het bereiken van emeritaat en andere redenen, b.v. ziekte 2767 diocesane zielzorgers ver vangen zullen moeten worden. De steeds meer gespecialiseerd en voor al: Engeland is grotendeels diaspo ragebied Het katholicisme heeft er zich vooral geconcentreerd in de grote steden en de industriecentra. Daar buiten zal men nergens veel katho lieken bij elkaar vinden, maar men vindt ze wèl overal. De dorpen en het platteland hebben in dit opzicht een uitgesproken diasporakarakter. Een bisdom Groningen met een grote op pervlakte en slechts weinig katholie ken is bij ons een uitzondering, in Engeland zijn er veel van dergelijke bisdommen. Er zijn zelfs streken, waar de katholieken zozeer verspreid wonen, dat men het middel van de Oostpriesterhulp heeft moeten toepas sen: rijdende kapelwagens. Om een voorbeeld te noemen. Het diocees Mcnevia in Wales telt op 1.000.000 inwoners slechts 25.000 ka tholieken. Dat is dus niet meer dan 2,5 procent, terwijl het gemiddelde in Engeland ongeveer 8 procent be draagt. Het is wel duidelijk dat een dergelijke situatie veel meer priesters vraagt dan wanneer de gelovigen in grotere parochies geconcentreerd zijn. Ook het voorbeeld van Frankrijk groei van de bevolking vergt boven dien een toename van 1624 priesters. Er is dus voor 1981 een aanvoer no dig van 4400 nieuwe priesters. Om in deze behoefte te voorzien zouden er in deze periode van 30 jaar in de Ne- derlandsê bisdommen jaarlijks ge middeld ruim 145 priesters gewijd moeten worden. Dr. Dellepoort con stateert na deze berekening: ,,Wel zeer schril steken hierbij de feiten af. Het jaarlijks aantal pries terwijdingen voor de bisdommen be draagt al sinds 1942 minder dan 100! Gelet op hetgeen boven werd betoogd moet dit een alarmerend verschijnsel genoemd worden". De stijging die in de toekomst te verwachten is, kan zeker het komend tekort niet compenseren en dr. Delle poort besluit dan ook dit onderdeel van zijn studie: ,,De gegevens van dit hoofdstuk zijn wel in staat ons zich in de komende jaren zal voort zetten. Wat staat ons te doen? Wij citeren dr. Berkhof: „Predikanten, kerke- raadsleden, jeugdleiders e.a. moeten zich de werving van a.s. predikanten, tot bewuste zorg maken. Wij kunnen peil en omvang van het predikanten korps niet langer van de omstandig heden alleen laten afhangen. Natuur lijk kan de Heilige Geest door de om standigheden werken. Maar nergens staat, dat Hij niet via predikanten en anderen zijn wervend werk wil doen Wij hebben te weinig predikanten uit de kringen van de arbeiders en die van de intellectuelen. En een kerk als de onze kan ook geen predikan ten missen die uit buitenkerkelijke kring komen. Een bredere registra tuur van het predikantenkorps zou een zegen voor de kerk zijn." Wie zal durven zeggen dat deze woorden alleen gelden voor de Ne derlands Hervormde Kerk? Elke katholiek dient de zorg om de priesteropleiding in zijn hart te dragen en die zorg zal hem dringen tot het gebed aan de Heer van de oogst om arbeiders voor Zijn wijn gaard. J. v.d. M. Er is een beetje geluk voor nodig, om Pater Tarei- sius van Schijndel, wan neer men aan de klooster poort van „Mariënkroon" in Nieuwkuyk aan de bel ge trokken heeft, thuis te tref fen. Want de Cistercienser Pater Tarcisius van Schijn del is een nogal beweeglijk man, als we dat zo eens mo gen uitdrukken. We willen maar zeggen, er zijn veel dingen waarmee Pater Tar cisius iets te maken heeft en daar heeft hij zo zijn bezigheden mee voor zover dat binnen de re gelen, dié het leven der Cisterci- ensermonniken voorschrijft, mo gelijk is. Er is overigens een bij zondere reden voor het portret teren van Pater Tarcisius van Schijndel. Hij viert namelijk op 4 oktober a.s. zijn zilveren pro- fessiefeest. Pater Tarcisius van Schijndel is een rasechte Bosschenaar van geboorte, 2 december 1912 zag hij er het levenslicht. Hij maakte zijn lagere studies aan de Apos tolische School St.-Theresia der Paters Assumptionisten te Box tel. Op 7 januari 1929 kwam hij naar Nieuwkuyk bij de Paters Cisterciensers, om daar 15 aug. 1930 in het klooster te treden. 4 oktober 1931 volgde zijn professie en 26 juli 1936 werd hij priester gewijd. En van toen af begon voor pater Tarcisius van Schijn del een zeer arbeidzaam leven. Hij was al vanaf 1934 verbonden aan de administratie van het St.- Bernardus Tijdschrift, dat van ongeveer 6000 abonnees uitgroei de tot het respectabele aantal van 20.000. Na zijn priesterwij ding werd hij professor aan het College in Liturgie en Grieks tot 1940. In 1939 was hij een der op richters van de St.-Bernardus- bedevaart. Er was een zaak, waaraan pater Tarcicius van Schijndel na Onze Lieve Heer zijn hart had verpand. Dat was aan de historie en met name aan de heemkunde en als zodanig is hij voor velen een bekende per soonlijkheid. Bij het uitbreken van de oorlog in *940 zette hij zich aan de studie van de Orde geschiedenis en van de oude Ne derlandse Cistercienserklooster vóór de Reformatie. Hij werd lid van de historische vereniging ..Fusia Catholica" te Leeuwarden en richtte mede de historische commissie „Citeaux in de Neder landen'" op. Als bestuurslid van de Heemkundekring „Onsenoort" had en heeft pater Tarcisius van Schijndel een actief aandeel in de onderzoekingen op gebied van oudheidkunde in het dekenaat Heusden samen met de wichel roedeloper Cor de Gouw. In dit verband stichtte hij sa„.en met anderen het heemkundig maand blad ..Met Gansen Trou" dat door zijn verzorgde u'tvoering en om zijn inhoud gezien mag wor den. En of dat allemaal nog niet genoeg was, werd pater Tarcisi us ook nog bestuurslid van de Culturele Vereniging Onsenoort in 1948. In datzelfde jaar was hij ook bestuurslid van het comité ter viering van het 850-jarig bestaan van de Orde en leverde belang rijke bijdragen in het jubileum boek. Een groot aandeel had de Jubilaris tenslotte in de tot stand- koming en uitvoering van de Na tionale loterij van „Vrienden van Mariënkroon", die geld bijeen moet brengen voor de zeer nood zakelijke uitbreiding van het klooster, dat onlangs tot Abdij werd verheven. Horizontaal: 1. omstoten; 6. ten minste; 12. gevangenis; 13. dubbel klank; 15. slede; 16. hpofddeksel; 17. bekende motorraces (afk,); 18. in takken verdelen; 22. de oudere (afk.); 23. jongensnaam; 24. hier te lande (afk.); 25. bijb. naam; 27. kranten jongen; 29. aanw. vnw.31. pl. in Duitsland; 33. ontkenning; 35. Eur. hoofdplaats; 37. begrip; 39. insecten eter; 40. jongensnaam; 41. napwe; 42. bosje haar; 43. maanstand (afk); 44. bestaat; 45. persbureau (afk); 47. naar beneden; 49. buigzaam; 51. ge luidloos; 53. dame van gemengde bloede (ind.); 56. meisjesnaam; 58. schrede; 59. pausennaam; 60. boom; 62. deel v. Amerika; 63. gesloten; 65. Duits pers. vnw.; 67. aanzien; 69. ambtshalve (lat. afk.); 71. duurzaam; 74. spil; 75. plakmiddel; 77. zangnoot; 78. zangnoot; 79. Eng. bier; 80. zelf zucht; 81. zeediertje. Verticaal: 1. slecht van karakter; 2. schadelik insect; 3. titel (afk.); 4. mann. vogel; 5. aanzien; 7. vernis; 8. meisjesnaam; 9. waterhoogte (afk); 10. pl. op Ameland; 11. aait; 14. vloerbedekking; 18. van onderen (afk.); 19. jongensnaam; 20. grond soort; 21. namelijk (afk.); 23. artiest; 26. beroep; 28. sportterm (afk.); 30. inwendige; 32. in de meeste gevallen 34. water in Friesland; 36. boom vrucht; 38. duur van eb en vloed; 39. gelijk; 46. groente; 48. fr. onbep. vnw.; 50. rebus; 52. zoals de akten getuigen (lat. afk.); 54. windrichting; 55. deel v.d. dag; 57. vervoerbedrijf (afk.); 59. pl. in Engeland; 61. bal juw; 64. rivier in Siberië; 66. Euro peaan; 68. landbouwwerktuig; 70. deel v.h. hoofd; 72 bedrag; 73. spoedig; 74. op de wijze van; 76. soort onder wijs (afk.); 79. water in Brabant. Horizontaal: 1. l.o.; 3. zij; 5. re; 7. l.s.9. aai; 10. al; 11. in; 12. ets; 14. Madrid; 15. orkaan; 17. and; 18. etter; 21. pro; 22. ala; 23. ems; 25. barst; 28. rijn; 29. oeloe; 33. li; 34. teen; 36. dolf; 38. kg.; 29. ha.; 41. relt en hij lanceerde op een goede dag (misschien wel geïnspireerd door de apen, die in de jaarlijkse prijsvraag van het „Dagblad De Stem" na de Tour de France zo"n gewichtige rol plegen te spelen!) de apen, die sindsdien door Herman trouw zijn verzorgd.En nu zegt de bewoner van „De Heimolen" _wel, dat de apen soms erg lastige dieren zijn en dat zij hem bij wijze van spreken de oren van zijn hoofd plegen af te eten, maar in werke lijkheid wil Rennings zijn apen voor geen geld van de wereld meer kwijt en dat is dan de tweede reden, waarom er in Woensdrecht een klein Artis aan het groeien is. Nu de apen er immers eenmaal zijn is het niet onmogelijk, dat Jac. Jansen vandaag of morgen met een paar beren of een ander beest op de prop pen komt. En zo dat mocht zijn, aan Herman Rennings heeft het „dieren park" een goeie, want hij heeft ten slotte niet veel anders te doen dan de beesten te verzorgen. Hoe Rennings ooit op „De Heimo len" terecht is gekomen is voor de man feitelijk ook een raadsel, maar het gebeurde drie jaar geleden en hij is dik tevreden. Hij vertelde zeeman te zijn geweeet. Zijn leven lang voer de oorspronkelijke Rotter» dammer op een kustvaarder, die tel kens in de Maasstad terug kwam om er dan weer uit te varen naar Engeland of Duitsland, naar Frank rijk of Spanje. Herman heeft dus veel van de wereld gezien en hij gaat daar een beetje trots op. Maar nog trotser gaat hij op zijn broer, die hij een voortreffelijk waar zegger noemt. De zeeman is nu zes enzeventig jaar en hij heeft voorlopig niets te vrezen, want zijn broer heeft hem verteld, dat hij daaromtrent negentig zal worden. De „Heidemolenaar" kuierde naar zijn apen, die voor de variatie een naam hebben gekregen. De ene heet Venus en de andere kreeg de naam Landru, maar dat bleek toch niets te maken te hebben met de vrouwen moordenaar, die eenmaal Parijs en omstreken zoveel last berokkende, Rennings plukte wat gras uit de grond en wierp dit de kooi binnen. „Ik 7.al U nu eens wat laten zien", zei hij en hij nam opnieuw wat gras in zijn handen. „Let op, die kleine aap daar, Venus, durft dit gras niet te komen halen of eerst moet Landru een plukje hebben gepakt". Het klopte als de spreekwoordelijke bus. Venus keek wel aarzelend naar het gras, maar wachtte toch totdat eerst collega Landru was geweest. Hij kon om het volgende portie'tje komen. In het midden van de kooi hing Herman een oude autoband, zo dat de beesten acrobatische toeren ten beste kunnen geven. En aan een touwtje bengelde een spiegel m de kooi, zodat de apen zich kunnen vereenzelvigen, zo drukte Rennings dat uit. Daar zijn het dan ook apen voor! (Van onze speciale verlaggever) Het begint zo'n beetje op Ar tis te lijken, daar op „De Hei- molen" onder de gemeente Woensdrecht.... Want Herman Rennings, zon der enige twijfel een groot die renvriend, houdt er niet alleen Franse eenden en Nederlandse ganzen op na, hij bezit niet en kel een aantal goudvissen om koud van te worden, hij heeft niet alleen een schaap en de onvermijdbare kippen, maar hij bezit ook nog twee apen en daarmee is hij zeer waar schijnlijk een van de weinige mensen die er een genoegen in scheppen apen te houden en te kweken. Herman Rennings doet dat en hij heeft er veel plezier mee. Hij erkent dat en betreurt, dat de zomer wel heel slecht is ge weest voor deze tropische die ren, die anders wellicht voor enkele jonge apen hadden ge zorgd, 'n aangelegenheid waar op thans niet de minste kans bliikt te bestaan. Waarom houdt Herman Ren nings die apen, waarop zijn bu ren minder zijn gesteld, werke lijk aan Er zijn twee redenen voor én de rust; made; os; loens; 50. ria; 51. aneta; 53. ala; 55. ass; 58. ons; 60. emelt; 61. m.t.s.; 64. be toon; 66. rivaal; 68. sen; 69. tij; 71. do; 72. aak; 73. re; 74. e.k.75. up; 76. kl. Verticaal: 1. ladder; 2. oir; 3. zadel 4. ijl; 5. r.i.6. enorm; 7. lek; 8. stapel; 9. aan; 13. sar; 14. ma; 16. n.o.19. tarn; 20. eend; 22. ate; 24. sol; 25. b.l.26. ai; 27. stern; 30. effen; 31. o.k.32. eg; 35. els; 37. ora; 39. hl; 40. ao; 42. u.s.a.; 43. tram; 44. maal; 45. das; 46. ot; 47. s.a.; 49. ekster; 52. etmaal; 54. len te; 57. strop; 58. ob; 59. nes; 62. tak; 63. s.l.65. one; 67. vak; 70. ijk; 71. du. Dit is Herman Rennings en het be hoeft geen betoog, waarmee hij be zig is. Natuurlijk met zijn apen, die hij een plukje gras overhandigt. eerste daarvan is veruit de belang rijkste. De heer Jac. Jansen uit Bergen op Zoom, een vrijgezel, die er een constructiewerkplaats van achtbare omvang op na houdt, is de bezitter van het hele gedoe'tje, waarop Herman Rennings rondschar- Het is een heel vreemd „verhaal" dat zich vorig jaar in het zuiden van ons land begon af te spelen en dat gisteren eindigde voor de rechtbank te Mechelen. Terwille van een ver liefdheid had een merkwaardig jong mens uit Lier, Désiré Schillemans, een grootscheepse organisatie op touw gezet. Hij zou ervoor zorgen, dat de broer van zijn „toekomstige geliefde" een groot atleet zou worden. Welnu, De weduwe van Cianfarra, de cor respondent van de „New York Ti mes" te Madrid, die bij de aanvaring tussen de Andrea Doria" en de „Stockholm om het leven kwam, is een proces begonnen tegen de betrok ken scheepvaartmaatschappijen. Zij vraagt 3.100.000 dollar schadevergoe ding en we 1.550.000 dollar aan elke maatschappij afzonderlijk. Dit laatste bedrag is als volgt samengesteld: 50.000 dollar voor het verlies van haar achtjarig dochtertje Joan, 500.000 dol lar voor het aan haar 14-jarige doch ter Linda Morgan toegebrachte letsel en 500.000 dollar voor de verwondin gen die zijzelf heeft opgelopen en voor de geleden materiële schade. hij zorgde er zo grondig voor, dat een reeks eerste prijzen uit vele plaat sen van België de weg vonden naar de ouderlijke woning van de jonge Nederlander. Binnen enkele maanden kwam er zelfs een telegram: ,,Hij is wereldkampioen. Huldiging bjj Stan Ockers in Antwerpen". En toen was het weldra uit In zijn ongebreidelde fantasie was de Lierenaar zo ver gegaan dat hij zijn Nederlandse „ontdekking" mee naar België reeg om er te trainen en om door een dokter te worden onderzocht. Eenmaal de grens over begon het vreemde spel van verdicht sel en oplichting. De jongen kon hele maal niet bijzonder rtiee op de sintel- banen. Hij werd dan ook nimmer voor een wedstrijd ingeschreven. Désiré kocht zelf de ere-prijzen voor zijn be schermeling en.... hij vergat te be talen. Aldus werden ongeveer 40.000 franken „besteed". Zelfs enkele fiet sen kwamen de grens over en het leek allemaal heel erg echt. De ouders vlogen er vlot in en togen op een kwade dag naar Antwerpen om de huldiging mee te maken en om er het fijne van te weten te komen. Toen bleek spoedig, dat de hele zaak bedriegerij was van de fantast Schillemans. Aangifte bij de politie volgde, een rechtzitting te Mechelen was het trieste slot. S. werd veroor deeld tot 2.000 franc boete of een maand voorwaardelijk. De Camere van Rhetorica „De Transfiguratie" te Hulst verschijnt tijdens dc kermisdagen voor het voetlicht en hoewel men de nieuw geformeerde toneelvereniging al eerder heeft zien spelen, beschouwen velen dit optreden in zekere zin als het eerste belangrijke, want in het vorige seizoen waren er zoveel moeilijkheden dat men zich no ggeen definitief oordeel over het ge zelschap kon vormen. De verstreken toneelioze maanden hebben de leden van de Camere echter aangegrepen om zich in te werken in een teamgeest die de beste resul taten belooft. twijfelachtig gemaakt en hoewel de Camere er tijdens de kermisdagen nog wel kan spelen is het niet denk beeldig dat de vereniging binnenkort wel eens voor ernstige problemen komt te staan. Men moet nog maar afwachten wat er gaat gebeuren: of de „grote" zaalhouders de rederij kers gastvrijheid zullen verlenen, of het gemeentebestuur wellicht een op lossing weet of hoe dan ook. Wanneer de Camere uitgerekend om deze re den op non-actief zou moeten gera ken, zou dat toch wel heel pijnlijk zijn. Ook op financieel gebied heeft de Camere enkele (soms pijnlijke) ope raties moeten uitvoeren. Het was tra ditie van de beide vroegere gezel schappen om de paters, broeders enz. uit Hulst en omgeving steeds gratis Er waren vele problemen te be kampen. Zo zat men met de regie niet erg gemakkelijk: de regisseur Renaat Staes uit St. Niklaas, moest wegens tijdnood verstek laten gaan en men is nu gekomen tot een geheel nieuw systeem van regie: de hoofd man Ch. Heirman voert de algehele regie en bouwt de mise-en-scène op en Jan Lemaire jr., de provinciale to neeladviseur, werkt de dynamiek van het spel uit. Verder lijdt de toneelvereniging aan de Hulsterse „zaalnood", die steeds groter wordt. Het gebrek aan schoolruimte heeft het voortdurend gebruik van het St. Joseph patronaat toegang te verlenen tot de voorstel lingen. De geldnood heeft dit echter onmogelijk gemaakt, hoezeer het de rederijkers ook spijt. Ze brengen thans zelf ook het dubbele van hun vroegere contributie op: ook dat was nodig. Natuurlijk blijven de donaties op hetzelfde peil, want iedere bijdrage is van harte welkom. Tijdens de kermisdagen, a.s. zon dag, maandag en dinsdag, komen de rederijkers uit met het blijspel „Jeugd", het door J. Verhoeven ver taalde „Les jours heureux", van Claude André Puget, wiens naam waarborg is voor een goed en boeiend toneelstuk, dat wel de naam van blij spel heeft, maar dat toch uiteraard heel wat anders is dan zo maar een vlot niemendalletje. In de rolbezetting: Ria Burm, Ma rie Lou de Bruyn, Willy de Graaf, Louis Oomens, Johnny van Overmee- ren en Reggie' Buysrogge. Met dit stuk gaat de Camere ook naar Sas van Gent en Biervliet. Voor het overige kan men de toe komst van de rederijkers met ver trouwen tegemoet zien. Was hun deel name aan het vorige Zeeuwse Land juweel meer een daad van sportivi teit (met de wetenschap dat er wei nig kans in zat, deze keer), nu is de deelname misschien weer een zware concurrentie voor de overige gega digden. Behalve voor 't Landjuweel speelt de Camere ook nog een keer in Oost-Rozebeeke, waarmee men een uitwisseling op touw heeft gezet en men overweegt ook nog deel te ne men aan het Lustrum Toernooi der Maasgouwen in Limburg ((Elsloo). De Franse minister van Buiten landse Zaken, Christian Pineau, de Britse premier Anthony Eden, zijn Franse ambtsgenoot Guy Mollet en de Engelse minister van Buiten landse Zaken Selwyn Lloyd, heb ben in het kabinet van de Franse eerste minister in Parijs besprekin gen gevoerd over de politiek be treffende Suez. De foto geeft een beeld van deze besprekingen.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1956 | | pagina 7