§)agbla9 pejëhnn BIJ HET ZEVENDE EEUWFEEST van Sinte Clara's dood Zii yirigley OMYL WOLLWEBER SPECIALIST IN SABOTAGE Veedieven j (RAPI O 1 Wat een Wonderlijke Wereld TWEEDE BLAD WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1953 heeft meer gedaan dan voor helder weer zorgen •nstig gevaar Het voorrecht der armoede Arbeiclsvrecle Nieuwe minister in Oost-Duitsland We kunnen van hem nog heel wat verwachten cle echte kauwgom Snelle brommers toch naar rijbaan Verdelg ze met Bewijs WAT WEET het gelovige volk van Sinte Clara af? Dat zij de patrones van het mooie weer is. Als je n.l. op vacantie gaat, moet je een worst aan haar beloven voor de armen, dan zal vast en zeker de zon schijnen. Sinte Clara is haar vereerders echter in haar jubeljaar niet zo erg gunstig geweest, of hebben zij misschien die worsten vergeten. „Als 't ook alleen maar om die zonneschijn te doen is...." zal zij denken op haar lichte hemeltroon. Hoe komt soms een heilige aan zo'n aparte liefhebberij bij het verho- ren als het zorgen voor mooi weer of het beschermen van de schutter of het vrijwaren voor blikseminslag? Zij zelf kunnen daar gewoonlijk wei nig aan doen. Hun vrienden op aarde vinden soms heel merkwaardige l aanleidingen daarvoor. Zo is de H. Barbara de patrones o.a. van de M artilleristen (het pacifisme was toen nog niet uitgevonden) en wel om- 1 dat de eerste kanonnen door de klokkengieters gemaakt werden. Klok ken nu plegen in torens te hangen en zij wordt steevast met een toren op de arm afgebeeld omdat ze in een grote toren heeft opgesloten gezeten. Zo heeft de H. Clara vanwege de associatie van haar naam: „de klare" het voorrecht verworven vanuit de hemel de vacantiegangers te mogen begunstigen. U)E socialistische en katholieke vakbonden hebben in Frank rijk een gevaarlijk spel gespeeld. Hun vrees, dat de bezuinigings maatregelen der regering Laniel het bestaansminimum van bepaal de groepen beambten en arbeiders aantastte, kan gegrond zijn ge weest, maar ze moesten ook be seffen, dat de communisten onmid dellijk zouden trachten de zaak over te nemen. En zo is het dan ook geschied. Dat wat eerst als staking van beperkte duur was bedoeld, dreigt nu een geschiede nis van lange adem te worden met totale ontwrichting van het eco nomische leven en weer nieuwe imilliarden francs aan tekorten, ^bovenop de tekorten die reeds be- stonden. Ook 't vreemdelingenver- A/Jet dit privilege is zij echter vast niet zo blij als met dat wat zij van Paus Innocentius II ontving: al tijd zonder vaste inkomsten in onze kerheid van leven met haar zusters achter slot en grendel te mogen wo nen. Zoals haar vriendinnen dol waren op het schouwspel van de ten strijde uittrekkende ridders, zo stond zij in haar jeugd op een goede dag in vuur en vlam voor de idealen van de rid derlijke jonge Franciscus. die de wa penrusting had verruild voor de be- delpij. Door zijn lichtend voorbeeld gegre pen en zijn vurig woord aangespoord verzon zij geheel in zijn geest een romantische vlucht uit het vaderhuis. Een fantastisch gezicht moet dat ge weest zijn toen die eerste Minderbroe ders haar tegemoet kwamen in het duister toortsen in de hand en haar zingend begeleidden tot voor het al taar, waar zij haar prachtgewaad aflegde en haar weelderig blond haar liet afknippen om zich te hullen in pij en sluier. Franciscus kon later blij getuigen, dat hij Clara voor haar Bruidegom Christus had geschaakt. alles was bezield met de bruidsliefde tot de gekruiste Koning Christus, over wie zij zulke vlammende woorden schrijven kan in haar brieven. Die zij dag en nacht haar liederen toezong in het koorgebed, met Wie zij uren lang intiem kon omgaan voor het tabernakel geknield. IN HET HEILIGDOM VAN SAN DAMIANO Llier in dit armelijke heiligdom van San Damiano werden alle wereld se maatstaven op hun kop gezet. Hier zag men schatrijke dochters van eer ste families, weelde en huwelijk ver smaden hier zag men door de jonk heid aanbeden vrolijke en mooie meis jes zich laten opsluiten in een gevan genis om heel hun leven lang Vrouwe Armoede te dienen, aardse liefde te versmaden om een hoger en mooier liefde te vinden. Nit één, maar een hele stoet van kamelen trok door het ook van de naald. Hier zag men de bejaarde moeder van Clara. Ortulana. die haar eens in het weeldehuis had opgevoed, zich in gehoorzaamheid schikken onder voor schriften en raden van haar heilige dochter. Hier zag men een praatziek geslacht dag en nacht in zwijgen doorbrengen, maar ook bij tijd en wijle in gezonde vreugde uitbreken om de vrijheid der kinderen Gods te beleven en te be zingen. Hier zag men levenslustige jonge meisjes zich op haar voorbeeld op sluiten achter tralies en muren, waaruit alleen ontsnapping mogelijk was voor de ziel om zich n.l. boven de wolken te verheffen in het mystieke gebed. Als Franciscus de idealist aan het eind van zijn leven veel teleur stelling ondervond vanwege de vele broeders die niet meer zuiver volgens zijn ideeën en voorbeeld leefden, dan was zijn grootste troost steeds weer Clara, die hem het best van allen be grepen had en het volmaaktst van allien ook zijn evangelische idealen in praktijk bracht. En toen na de dood van Vader de broeders wel eens vurig verlangden nog eens het gelaat en de gestalte van hun leidsman te zien, kwamen zij gaarne tezamen bij San Damiano om de H. Clara te bezoeken, zij immers gaf zo getrouw mogelijk het portret weer van <je heilige patriarch. In zijn ridderlijke Christusdienst, in zijn najagen van de hoogste ar moede, in zijn onbeperkt vertrouwen op Gods vaderzorg, in zijn liefde voor de door alles versmade Liefde, in zijn tederheid voor zijn zusters en broe ders de schepselen, in zijn dankbaar heid voor alle goede gaven Gods, die hij zag in een bloem, een korst brood en een kind, was Clara zijn innigste geestverwante. Onvergetelijk is voor de velen, die San Damiano bezochten dat daktuin tje, waar Clara zeven eeuwen geleden haar bloemen kweekte, en hoezeer ook door drie hoge muren omsloten, aan één zijde uitzicht geeft op het riante Umbrische landschap. Daar wordt men stil en vouwt de handen vanzelf tot een dankgebed. Van hieruit heeft Clara de heilige Vader op het eind van zijn leven - terwijl hij uitgeput en ziek in haar kloostertuin kampeer de - het onvolprezen zonnelied horen zingen. Het klinkt daar altijd nog uit de kelen van mussen en vinken, uit de kleuren van bloemen cn klimplanten, die de muren omkransen, uit het kla teren van water uit de dakgoot, dat altijd nog klaar en ootmoedig en kuis is. van alles verstoken en aan alles Januari van dit jaar aan het fees- vol van de goddelijke liefde ontslaapt Clara tenslotte 27 jaar na. haar vader en leidsman liggend op de kale ste nen vloer van de schemerachtige slaapzolder. Men zou oppervlakkig menen dat zij nauwelijks geluk had gekend. Toch was zij altijd de blijde zon in huis geweest en van die dank bare blijdschap moest zij nog eens getuigen in het bijzijn van de gees telijke broeders en zusters: „Ga maar, mijn ziel vertrekt gerust, want gij hebt een veilig reisgeleide. Vertrek maar. want Hij die u geschapen heeft, heeft u ook geheiligd. Hij heeft u steeds behoed als een moeder haar kind en u met tedere liefde bemind. De Heer zij geprezen, omdat Hij mij geschapen heeft!" FEESTEN <„t, i vrecmaeimgenver- tsruioegom unnsius naü gescnaakt. keer krijgt in deze vacantiemaand 1 Als bij een profane schaakpartij wa- oor» imrniptiUPnrlo cloa "\X7o+ elanVt T6Ï1 daar OOk 'l"l heel VP.rhfilapn vafisr een vernietigende slag. Wat denkt men daardoor te winnen? Thorez en Duclos lachen in hun vuistje. Hoe beroerder het in Frankrijk gaat, hoe beter hun zaak ervoor staat, hoe groter de dank zal zijn van hun Moskouse meesters. Maar de lach en tevredenheid van deze lie den betekenen ernstig gevaar voor de vrije wereld. ^/AT in Frankrijk gebeurt, doet ons weer eens extra goed be seffen, wat de arbeidsvrede voor een land waard is, de arbeids vrede, welke ons land mede in staat stelde na jaren van oorlog er. uitplundering er weer zo be trekkelijk snel bovenop te komen. We mogen daarvoor zowel werk nemersleiders als werkgevers dankbaar zijn, die gelukkige vor men van samenwerking wisten te vinden. Er is een evolutie, die ook verandering van deze vormen no- dig kan maken. Doch als de geest van solidariteit, van samen-staan voor de welvaart van 't volk in zijn geheel blijft gehandhaafd, behoe ven we ook voor die evolutie niet bang te zijn. en daar ook 'n heel verbolgen vader en diepgeschokte familieleden alsme de vrienden van die vader die haar wilden terugvoeren. Zij klampt zich echter aan 't altaar vast en toont naar kaalgeschoren hoofd om te laten zien dat zij al geheel en onverdeeld aan Christus toebehoorde. Enige weken later waagt haar jongere zuster Agnes hetzefde avontuur en zo sterk is de aantiekkngskraoht van het nieuwe evangelische leven, dat uiteindelijk haar eigen Mo<*er zich onder haar geestelijke leiding komt stellen De adellijke jonkvrouwen lieten zich opsluiten in een vervallen en arm huisje met kale muren dat nu in de zomer door duizenden pelgrims vol piëteit wordt bezocht. Als men het betreedt, griezelt men of staat ver stomd van het primitieve leven dat de eerste Clarissen daar leidden maar niemand ontkomt toch aan dé be koorlijkheid van die piek. Het is net als met de heilige Frans- hij deed van alles afstand en was eeri groot boeteling: maar de hele wereld liep hem achterna, want hij bracht een stukje van de hemel op aarde, Hoe primitief, ruw en van alle'ge mak verstoken het leven van die Jonk- vrouwe met haar zusters ook was, haar geest behield de souplesse, de gratie, de hoge adeldom, de bemin nelijkheid en de aantrekkelijkheid waarmee zij in haar korte „wereldse" loopbaan vele harten had gewonnen. Maar alles was op hoger plan gezet, Tn Italië en meer in het bijzonder te Rome en Assisië is men al vanaf Januari van ditJ jaar aan het fees ten organiseren ter ere van de Sera fijnse moeder aller Clarissen. De negen Klarissenkioosters in Ne derland willen hierbij niet achter blijven en hoewel hun huizen en le venswijze zich moeilijk lenen tot uit bundig feestvertoon, ieder op zijn wij ze viert het zevende eeuwfeest der herdenking van Clara's dood ofwel met een triduum. ofwel met een voor afgaande noveen en op de dag zelf natuurlijk met een zo plechtig mo gelijke Hoogmis in de sobere kapel. Wie meer van Clara en het leven der Clarissen wil weten, raadplege een der geschriften, die ook in ons land ter gelegenheid van het Jubileum ver schenen zijn o.a. ,.De Geest van Cla ra" door Pater Or. OptatUs O.F.M. Cap. en het nieuwe boek van de bekende priester-dichter Jacques Schreurs M.S.C. Een meer populaire uitgave, is „Het Kleine Plantje van Franciscus" Uitg. C. B. der Derde Orde te Brummen. Het zou ons te ver voeren uiteen te zetten welk een onmisbare taak de Clarissen steeds nog te vervullen heb ben in het inwendig leven van Chris tus' mystieke Lichaam; moge het voor vele mensen die volop aan de Katho lieke en Sociale actie in al zijn vor men hun krachten wijden, voldoende zijn. dat wij nog eens gewezen heb ben op de onzichtbare, maar werkelij ke steun, die zij vanuit dergelijke krachtcentralen van gebed en offer voortdurend ontvangen. Ook voor Clara's dochters zelf zal het een jaar van bezinning en inkeer betekenen opdat zij na zeven eeuwen nog onverminderd zich hun roeping bewust het evangelisch leven even ra- J)E BENOEMING van Ernst (Advertentie) EMART KINSBURN 30) „Nou.. ik zal eens zien", antwoord de ze aarzelend, al trachtte ze haar stem streng te doen klinken. ,.<U naar uw papa gaan, ja? U niet wegrijden, als Christobal de leidsels in uw handen geven?" -Nee, ik zal er niet vandoor gaan", beloofde ze hem. Ze i13*1 Plotseling al haar halfge- vormde plannen veranderd. Ze zou ais de verloren zoon haar vader tege moet treden. Hij alleen kon Wes Wil der helpen. Ze begreep dat hij in een wan hopige toestand moest verkeren. Om KT? redden wilde ze al het moge- ijke doen. Onder het rijden trachtte an nieuwe gevoel te ontleden. heel natuurlijk, dat zij zich er haar vriend bezorgd maakte, nu .esamen met hem zulke geweldige 1 nturen had beleefd. Maar waarom voelde ze zo'n pijnigend verdriet over zijn verlies? Waarom kreeg ze I eon brok in haar keel en kon ze haar iranen nauwelijks inhouden, als ze I ich voorstelde, hoe hij nu misschien leen gevangene van Snag Fetters was? I Kon het haar dan zoveel schelen, als [ze hem Zc drong met geweld haar tranen terug. Ze moest zich weten te be- Wollweber tot minister van Binnenlandse Zaken in O. Duitsland brengt een man op de voorgrond, wiens activiteit in de laatste 35 jaren de politie van vele landen aan het werk heeft gezet. De in 1898 in Hannover-Münden ge boren Ernst Wollweber, nam voor het eerst aan revolutionnaire acties deel aan het eind van de eerste wereld oorlog, toen hij als stoker op de krui ser „Helgoland" in Kiel meehielp de rode vlag te hijsen. Hij nam van die tijd af ononderbroken deel aan de ac ties van de Spartacus-groep en later van de communistische partij. In 1928 maakte hij deel uit van de „Landdag van Pruisen". Hij behoor- de steeds tot de radicale communisten. In 1933 werd hij naar Moskou ge roepen voor het volgen van een „spe ciale opleiding". Sindsdien staat Woll weber bekend als de man, die „onwel gevallige schepen" tot zinken liet brengen. Wollweber is de man, die op de scheepswerven en in de havens van Europa de sabotage organiseert. Daar toe behoort het voorbereiden van sta kingen, alsmede het aanleggen van brandhaarden op schepen. Maar er is meer De stopzetting van de verkoop van spoorkaartjes vanuit de O.-zone naar Berlijn en de organisatie van de over val van 6000 communistische Oost- Duitsers op de distributiekantoren van West-Berlijn geschiedde op initiatief van Ernst Wollweber. De voormalige havenarbeider en zeeman Wollweber, behoort sedert ja ren tot het illegale apparaat van de communisten, dat zich met het inwin nen van inlichtingen en het plegen van sabotage bezig houdt. In de belang rijkste Europese havensteden heeft de ^irganisatie-Wollweber haar agenten, tlie voortdurend nauwgezet gegevens verzamelen omtrent lading en bestem ming van binnenkomende schepen. Voor dit doel heeft Wollweber zich reeds'20 jaren geleden voorzien van betrouwbare medewerkers in de ver schillende havensteden. „VERKEERS- SPECIALIST" dicaal achter hun tralies beleven als eenmaal dc heilige Moeder het deed. ,.Als bezitlozen en toch: zij bezitten alles." P. ELPID1US BRUNA O.F.M. "W^OLLWEBER is sedert 30 jaren de erkende „verkeersspecialist" van de Duitse communisten. Hij is voor directe actie en hij deinst voor uiterst gevaarlijke en gewaagde ope raties niet terug. Zijn persoonlijke moed heeft hem geholpen in 1934 in Moskou een „bijzondere opdracht" te krijgen. Hij organiseerde een „bureau van actie" in Kopenhagen, dat bij voorkeur Japanse en Italiaanse sche pen „onder handen" nam. Toen de Duitsers in 1940 Denemar ken bezetten, week Wollweber uit naar Stockholm. Hier werd hij spoedig ge arresteerd en tot 3 jaar dwangarbeid veroordeeld. Maar de regering van de Sovjet-Unie verlangde zijn uitlevering en Stockholm voldeed hieraan. Als Russisch staatsburger keerde Wollweber na de oorlog terug naar D'^fciiand. A.N.W.B. meent: rvE op 1 Augustus afgekondigde bromfietsregeling heeft meege bracht, dat zeer uiteenlopende soorten bromfietsen, die, tengevolge van het jarenlang uitblijven van een wettelijke regeling, onbelemmerd zijn gecreëerd, thans alle plotseling mét het inten sieve rijwielvërkeer samengedrongen zijn op hetzelfde pad. Zo zijn thans ook de snellere brom fietsen naar het rijwielpad verwezen, terwijl deze voertuigen niet zijn ge bouwd op het rijden met lage snel heden gedurende langere tijd. Daar komen ook de mogelijkheden van deze door hun berijders duur aan geschafte voertuigen niet tot hun recht, terwijl bovendien de wielrij ders en de* langzamere typen brom fietsen door hun snellere broeders in hun bewegingen worden belemmerd. De klachten van al deze soorten weg gebruikers zijn dan ook legio. De A.N.W.B. is echter van mening, dat de getroffen regeling zeer zeker dQ mogelijkheid biedt, de snellere en zwaardere bromfietsen van het rijwiel pad te halen en uiteraard mèt ri.i bewijs en kentekenbewijs over te brengen naar de rijbaan. Immers, zo redenert men, van de bromfietsen, die op de lijst der goed gekeurde staan, is alleen het motortje gekeurd. Onder normale rijwieleigenschappen, die zo'n goedgekeurde bromfiets ook moet bezitten, worden verstaan: de aanwezigheid van stuur, trappers, en 1 of meer rijwielzadels, welke delen zodanig aan het voertuig moeten zijn aangebracht, dat dit ook met blijvend uitgeschakelde hulpmotor gedurende langere tijd en met een redelijke krachtsinspanning trappend kan wor den voortbewogen of aan de hand kan worden meegevoerd. Voorts moeten de velgen tenminste 50 c.m. diameter heb ben. Dit betekent in feite, dat ieder voor zich zal moeten nagaan of zijn bromfiets, naast het bezit van een goedgekeurde motor, ook aan deze an dere eisen voldoet. Is men van mening, dat dit niet het geval is, dan zal men dus zijn bromfiets als motorrijwiel moeten gaan beschouwen, hetgeen meebrengt dat men een kenteken bewijs en een rijbewijs moet aan vragen. (Advertentie) OMYL het afdoende middel ter verdel ging van: vlieg, vlo, mug, luis, enz. Deze onhygiënische, hinderlijke insecten veronaangenamen U het leven en ver storen Uw gemoedsrust. OMYL bevat twee insectendodende stoffen, waardoor het snel werkt én lang blijft nawerken. OMYL als vloeistof om te verspuiten. Fles met 200 cm3 1 1,15. Ook ver krijgbaar m grotere flessen en bussen. OMYL als poeder om te verstuiven. 50 gram f 0,65 - 150 gram I 1,65 N. V. ORGANON- DONDERDAG 13 AUGUSTUS. HILVERSUM I, 402 METER. KRO: 7.00 Nieuws; 7.10 Gramofoonmuziek; 7.15 Gymnastiek; 7.30 Gramofoonmuziek; 7.45 Morgengebed en liturgische kalender; 8.00 Nieuws en weerberichten; 8.15 Gra mofoonmuziek; 9.00 Voor de huisvrouw; heersen, want ze zou nog heel wat te doorstaan krijgen. De andere ruitertroep was nu van richting veranderd en kwam naar hen toe galopperen. Ze wist, dat haar vader altijd een sterke kijker bij zich had, als hij uit rijden ging. En toen de ruiters dicht genoeg bij waren, za® °P het; Pas getemde paard Cactus reed. Het dier schoot niet grote sprongen voor de anderen uit. Haar vader kwam in wilde galop lecht op haar aan. Vlak naast haar hield hij de teugels pas in. Jacqueline was doodsbleek geworden Haar handen beefden. Ze had haar vader nog nooit zo streng zien kijken Ket volgend ogenblik had hij haar uit haar zadel getild Grote tranen spron gen uit zijn ogen. Hij zei geen woord. Hij hield haar slechts over zijn zadel heen in zijn armen en drukte haar zo vast tegen zijn borst, dat haar ledematen er pijn van deden. Ze beantwoordde aan zijne omhelzing en sloeg haar armen zijn hals. Nu stroomden de tranen ook over haar wangen en voor het eerst besefte zij, misschen voor het eerst, hoeveel ze van haar ruige, eenvoudige vader hield. „Kom, kom. kom", suste de oude Tom haar eindelijk. „Nu is alles weer in orde. Wat je gedaan hebt en waar je geweest bent, kan me geen snars schelenIk heb je in mijn armen terug. Jacqueline..., en daar komt het alleen op aan. We moeten gauw naar je moeder toe, wat?" „Vadertjeik heb 't heus., niet kwaad bedoeld", snikte ze „En ik probeerde alleenu te helpen heus! Ik., ik.." „Tu, tut! Komt er niks op aan! Maakt niks geen verschil. Kom, rijd maar gauw mee naar huis. Moeder is doodongerust". Hij wendde zich om naar de an deren. „Ik rijd naar mijn hoeve terug", zei hij. „Volgen jullie maar op een afstand. Vang een van allen dat losse paard daar op. Mijn dochter rijdt met haar oude, baardige vader mee, net als vroeger, toen ze nog te klein was, om op een paard te klimmen." Jacqueline hief het hoofd op en kuste hem nogmaals en keek hem met haar grote, schitterende ogen, hartelijk aan. Daarop fluisterde ze: „Houdt een oogje op die man, die zich Wesley Wilder noemt, paps! Ge loof me op mijn woord, dat is hard nodig. Zorg, dat hij er niet vandoor gaat. Wilt u dat doen en me daarin vertrouwen en wachten, tot ik het later uitleg?" Als antwoord wendde Tom zich in het zadel om en riep: „Flapoor, kom eens naast me rijden, gauw!" De aangesprokene, een cowboy van de Splayfoot Hoeve, die „Flapoor" Solomon heette, gehoorzaamde ter stond, „M'n dochter zegt, dat ik op die Wilder moet letten", zei hij zachtjes. „Dat ik hem niet mag laten weg rijden. M'n dochter heeft me nog nooit bedrogen. Bewaak Wilder dus goed. Flapoor knikte zwijgend en wendde zijn paard om. „En nou ga ik slapen paps", mom pelde Jacqueline. „Ik zou zo wel duizend jaar kunnen maffen. U moogt gerust galopperen., dat hin dert me helemaal niet Ik ben doodop, paps,doodop", „Slaap jij maar kindje", zei hij zachtjes. En Jacqueline sloot haar ogen en kroop dicht tegen haar vader aan, terwijl het paard met haar wie gende gang naar de Splayfoot Hoeve draafde. Jack sliep nu en dan werkelijk, maar toch bemerkte ze, dat een der mannen vlak naast hem kwam rijden en gejaagd tegen haar vader sprak, waaruit ze begreep, dat er iets bijzon ders aan de hand was. Ze schudde zich wakker en luisterde scherp toe. „Tom", zei de man. „Daar komt iemand naar ons toegereden in vlie gende vaart van de kant van de Grease Creek. Als ik je kijker even mag hebben, zal ik proberen te zien wie het is. Het paard heeft veel weg van dat gele paard Jerry, dat Jimmy McCloy bereed in de Witch's Mitten. Het loopt zo onregelmatig. HOOFDSTUK JXII. ERKENNING. Jacqueline sloeg de ogen op, toen de man, die tot haar vader gesproken had, terugkeerde en de kijker aan zijn eigenaar teruggaf. „En?" vroeg haar vader. „Het is Jimmy McCloy. vast en zeker. Hij rijdt als een razende ik denk, dat hij ons moet hebben. Laat ons even halt houden." Tom haalde de teugels aan en wendde Cactus om. Jack dommelde weer in. Dat ging gemakkelijk, nu Cactus stilstond. Ze werd pas wak ker, toen de cowboy zijn dampend paard vlak bij hen steigerend inhield „Tom", zei hij hijgend, „ze hebben de oude Nat Labarre vannacht te pakken gehad. Dwars door hem heen- geschoten. En ze zijn er vandoor ge gaan met vijftig tot zestig stuks vee, vlak voordat de storm losbrak." „Hebben ze Nat Labarre vermoord? vroeg Tom vol ontzetting. „Dat hebben ze gedaan, ja. Nat had de nachtwacht. Ik sliep in ons kamp Ik hoorde opeens schieten. Ik er op uit en op zoek naar mijn paard. De opkomende storm had het bang ge maakt. Hij had de kluisters vernield en ik kon hem nergens vinden. En toen ben ik te voet de woestijn inge gaan. Maar ik was erg bang, dat ik het vee op hol zou jagen, want het was al onrustig door de stromende regen en de dieren konden licht schrikken als ik te voet aankwam.. Dus dorst ik niet hard te lopen. En toen struikelde ik over het lijk van Nat. Ik stak een lucifer aan. Hij was morsdood. Drie kogelgaten. Ze moeten hem van dichtbij beslopen hebben JULLIE VOEREN OORLOG met J bacteriën, zeiden de Communis ten met listige gezichten tegen een Amerikaanse krijggsevangene in Korea. En men vertelde hem het Aveinig opwekkende verhaal van besmette vliegen, die zijn landge noten boven hun arme hoofden had den uitgeworpen. Als bewijs lieten zij hem een van die insecten zien. die ze ten koste van grote moeite hadden gevangen Zonder blikken of blozen slikte de Amerikaan het beestje in en dat vond de vlieg er ger dan de soldaat. Om hun gezicht te redden lieten de communisten hem in allerijl naar het ziekenhuis brengen en rondvertellen, dat hij er erg aan toe was. Niks aan het handje, heeft de Amerikaan gezegd, nu hij als krijgs gevangene is uitgewisseld. Niet dat de Amerikaan aan poli tiek doet, maar hij heeft de com munisten een vlieg afgevangen. Liefde CR IS BIJ ONS iemand helemaal warm geworden. Oorzaak was een briefje, waarin beleefd werd verzocht, een berichtje op te ne men. Dat kan. Wat staat er echter onder? Geliefde! Dit betekent iets, zei de man heet. Sedert dat ogen blik gaat hij fluitend door het le ven. Maar scherpere geesten hebben uitgezocht, dat er best ook ..gelieve" kan staan en dan is er een heel deel van de aardigheid af. Bed IN DE ROOSENDAALSE Hof straat was een gouden bruilofts feest. En een noest werkend hul digingscomité. Willem zat daar ook in. Het feest voor de buren is pas morgen, redeneerde Willem en daarom ging hij reeds om 8 uur naar bed. Dat namen de ove rige comitéleden niet. Zij deden een beroep op Willems vrouw die over het algemeen wel gezag heeft over haar echtgenoot, maar die er deze keer toch niet mee klaar kwam hem tot opstaan te bewegen. Resoluut stapten de comitéleden daarop naar Willems slaapkamer en droegen hem met bed en al naar buiten. Of Willem diezelfde avond door diezelfde mannen naar bed is gebracht, wist Piet niet. IJver •"TOON IS BIJ ONS de man van de definities. Wanneer wij' tob ben met andere woorden voor moei lijke woorden raadplegen wij Toon, die zich dan onvervaard in een duister hoekje terugtrekt en daar de mensheid verontrust met diepe zuchten en gelaten gemompel. Een typisch voorbeeldje van mijn denkkracht, kwam hij gisteren be scheiden zeggen. Wat is beroeps ijver? Beroepsijver is, als een be grafenisondernemer zijn vrouw ver moordt. als het wat slap wordt in zijn bedrijf. Wraak rERST WERD DE AUTO van tandarts Pefferly in Ontario in puin geslagen. Twee dagen later vergreep men zich aan de driewie ler van zijn zoontje, die ook kun dig werd vernield. Weer wat later werden al zijn ruiten ingeslagen, die van zijn bril incluis. Nu is zijn huis afgebrand. Moedwillig in brand gestoken, concludeerde de tandarts. Hier vermoedt de politie weer, dat hij een patiënt te hard heeft behandeld. Truc pEN 28-JARIGE gevangene, die overtuigend met een bos sleu tels rammelde, wandelde onlangs kalmpjes de gevangenis van Dublin uit en niemand, die hem terug heeft gezien. De ondernemende gevange ne, die zijn jaartjes deed vanwege een grote kraak, ontsnapte op de volgende manier: Hij rammelde aan de celdeur tot dat een bewaker verscheen. Toen vroeg hij om een handdoek. De bewaker, die niets in de gaten had, kwam actief met die handdoek terug, kreeg die secuur over het hoofd geworpen en werd met een. vaart in een hoek getrapt. Dat deed allemaal onze Thomas McGrath. Deze nam daarop de bos sleutels van de bewaker, sloot de deur van zijn cel en begon toen omslachtig met de sleutels te slingeren, om de argwaan van enkele andere be wakers ongedaan te maken. Drie minuten later werd er weer op de deur geklopt. Nu door de beAvaker, die vertellen moest, hoe het gegaan was. Maar Thomas was al Aveg! - JT Beivijs JN Londen stond een jongeman te recht, die beschuldigd was van diefstal van een broek. Hij hield stijfkoppig vol, dat hij de broek in een kledingmagazijn had gekocht. De rechter beval de beklaagde om de broek te tonen. Toen viel hij door de mand en kreeg 60 gulden, boete. De broek paste niet. Geen gevaar ]"NANSERS en danseressen van de Sadler's Wells Hall behoeven geen vrees meer te hebben, dat ze gedurende een uitvoering door de vloer zakken en zich opeens ac tief dansend in een donker kelder gewelf terugvinden. Men heeft het toneel verstevigd. Worst £EN WEENSE slager heeft een man ontmaskerd, die de lage gewoonte had elke dag een worst uit zijn zaak te stelen. De slager wist op het laatst maar éen manier meer om te proberen de dief te vangen. Hij bond een bel letje aan een van zijn pro ducten en wachtte maar af. En jawel hoor, nog diezelfde middag hoorde hij onder de jas van een zijner bedienden gerinkel. De worst zat er nog aan. Gezin ]W[E VROUW Gladys Tucker In Ohio heeft een dezer dagen haar twintigste kind ter wereld ge bracht. Een meisje. Het zal wel even duren alvorens zij precies weet, wie er nu allemaal broers en zusters van haar zijn in haar stadje. Me vrouw Tucker is 44 jaar. Hulp EEN DRUK kruispunt in De- troit vielen de verkeerslichten uit. Een koen taxi-chauffeur zou de zaak wel eens even regelen Maar men schijnt zijn goede bedoelingen niet erg te hebben gewaardeerd. Eerst werd de arme man van de sokken gereden en toen hij goed en wel uit het ziekenhuis werd ont slagen moest hij voor de rechter komen. Hij kreeg tien dollar boete wegens belemmering van 't verkeer. 9.40 Gramofoonmuziek. NCRV: 10.00 Gramofoonmuziek; 10.03 Orgelconcert; 10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gramofoonmuziek; 11.50 Als de ziele luistert, causerie; 12.00 An gelus; 12.03 Gramofoonmuziek (12.30-12.33 Land- en tuinbouwmededelingen); 12.55 De R.K. Nationale Bond van E.H.B.O.is toch niet door de warmte bevangen?: 13.00 Nieuws en katholiek nieuws; 13.20 Gramofoonmuziek; 14.00 Gramofoonmuz.; 14.45 Voor de vrouw; 15.15 Gramofoon muziek; 15.25 Bas-bariton en piano; 16.00 Bijbellezing; 16.30 Strijkkwartet; 16.55 Gramofoonmuziek; 17.00 O ja, dat óók nog, klankbeeld voor de jeugd: 17.20 Gramofoonmuziek; 17.40 Voordracht; 18.00 Kamerorkest; 18.35 Op de stelling, caus.; 18.45 Gramofoonmuziek; 19.00 Nieuws en weerberichten; 19.10 Levensvragen van allerlei aard en een pastoraal antwoord; 19.30 Gramofoonmuziek; 20.00 Radiokrant 20.20 Luister wedstrijd; 21.15 Achter grachten, wallen en kantelen, klankb.; 21.45 Lichte muziek; 22.15 Piano a quatre mains; 22.40 Gramofoonmuziek: 22.45 Avondoverdenking: 23.00 Nieuws en SOS berichten; 23.1524.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II, 298 METER. AVR.O: 7.00 Nieuws; 7.10 Gramofoonmuziek; VPPRO: 7.50 Dagopening; AVRO: 8.00 Nieuws; 8.15 Gramofoonmuziek; 9.00 Morgenwijding; 9.15 Koor en orgel; 9.30 Voor de vrouw: 9.35 Waterstanden; 9.40 Gramofoonmuziek; 10.50 Voor de kleu ters; 11.00 Omroeporkest; 11.45 Voordr.; 12.00 Hammondorgelspel; 12.25, In het spionnetje; 12.30 Laud- en tuinoouwme- dedelingen; 12.33 Gramofoonmuziek; 12.50 Uit het Bedrijfsleven, 13.00 Nieuws; 13.15 Mededelingen en gramofoonmuziek: 13.30 Gevarieerde muziek; 14.05 Cabaret fin termezzo: Hé. zijn die getrouwd?, inter view); 14.30 Viool en piano; 15.00 Gra mofoonmuziek; 15.15 Voordracht; 15.30 Gramofoonmuziek; 16.00 Cultureel pro gramma; 16.45 Gramofoonmuziek; 17.00 Voor de jeugd; 17.30 Lichte muziek; 17.45 Regeringsuitzending: J. J. van der Laan: Chili; 18.00 Nieuws; 18.15 Sport- problemen; 18.25 Rep. of gramofoonmu ziek; 18.30 Lichte muziek; 19.00 Gespro ken brief uit Londen; 19.05 Gevarieerde muziek; 20.00 Nieuws: 20.05 De Schip breuk, cantate; 21.10 Circus Spencer, hoorspel; 22.30 Dansmuziek; 23.00 Nieuws 23.15 Sport; 23.3024.00 Gramofoonmuz. BRUSSEL 324 METER. 11.45 Gram.? 12.30 Weerberichten: 12.34 Gramofoon muziek: 13.00 Berichten; 13.15 Gramo foonmuziek; 13.30 Voor de soldaten; 14.00 Orkestconcert; 15.00 Voor de vrouw; 15.45 Verzoekprogramma voor de vrouw; 16.00 Operamuziek; 17.25 Voor de kinderen; 18.25 Gramofoonmuziek: 18.30 Operamuz.; 19.50 Nieuws; 20.30 Gramofoonmuziek: 20.40 Operamuziek; 22.00 Nieuws; 22.15 Dansmuziek; 22.5523.00 Nieuws. BRUSSEL 484 METER. 12.10 Gram.: 13.00 Nieuws; 13.20, 14.00 en 15.00 Gra mofoonmuziek; 16.00 Gevarieerde muz.; 17.00 Nieuws; 17.15 Verzoekprogramma: 18.30 en 19.00 Gramofoonmuziek; 19.45 Nieuws; 20.00 Hoorspelen (met muziek); 22.00 Nieuws; 22.10 Gevarieerde muziek; 22.50 Nieuws. om in de duisternis zo goed te raken. Hij hijgde een paar maal om op adem te komen. „Ik ging terug en zocht nog eens naar Jerry. Ik vond hem grazen in de buurt van de Grease Creek. Daar na heb ik de hele nacht rondgereden om de kudde op te zoeken. Ik vond die pas tegen de morgen. De beesten waren weer rustiger geworden, om dat het onweer voorbij was. Ik telde ze zo goed mogelijk en ik denk zo, dat er vijftig tot zestig aan ontbre ken." De geschoren bovenlip van Tom Valley beefde van woede en zijn baard trilde. Hij wendde zich naar zijn mannen om: „Jongens", zei hij plechtig, „we gaan er dadelijk op uit, om die hon den te zoeken en tot de laatste toe neer te schieten. Gaan jullie mee?" Een koor van verontwaardigde kre ten gaf toestemmend antwoord. „Wij zullen ze vinden, al moeten we ons gek zpeken!" We zullen ze.." Zijn dochter trok zijn hoofd naar zich toe en fluisterde: „Ik weet waar ze zijn, vader. Laten we dade lijk gaan. Stuur iemand naar de hoeve om aan moeder te zeggen, dat ik het goed maak en dan zal ik u naar het verblijf van de veedieven brengen." „Wat zeg je me nou?" vroeg Tom ernstig. „Wat weet jij van die ge schiedenis af?" „Ssst! Niet zo hard praten!" waar schuwde ze zachtje. „Bedenk toch wat ik tegen u gezegd heb over die man die zich Wes Wilder noemt. Hij mag het niet weten. Toe, vader, ver trouw me nu toch.dan hebben we de bende van Fetters in handen voor dat het dag wordt." „Fetters bende?" vroeg haar vader, nog steeds hardop in de hoogste ver bazing. „Wie zijn. dat? Hoe kom je aan die naam, Jack?" Het meisje ging beter rechtop zit ten en keek angstig rond. „O, kijk dan toch! Hij heeft het gehoord. Daat gaat hij!" De zogenaamde Wesley Wilder had meer dan genoeg gehoord. Terwijl allen hun aandacht op Jack gericht hadden, had hij zijn paard reeds on gemerkt omgewend. En daarop had hij het de sporen gegeven en vloog nu in volle ren de woestijn in. „O! O! laat hem toch niet ontsnap pen!" riep het meisje. „Hij is Wes Wilder niet! Hij is een van de vee dieven. Hij heeft de papieren van Wes gestolen. Wes was de man, die ik al die tijd heb geholpen om de dieven te vinden. Toe dan, tracht hem in te halen! Ik weet niet, hoe hij heet, maar wel, dat hij voor Wes moest poseren en u vannacht naai de Ironwine Flat brengen." De mannen om haar heen schenen haar zo gauw niet te begrijpen. „Achter hem aan dan toch!" riep Jack nogmaals. „Zitten jullie me toch niet zo stom aan te gapen! Vooruit dan toch!" (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1953 | | pagina 1