§)agbla9 pejëhnn
BIJ HET ZEVENDE EEUWFEEST
van Sinte Clara's dood
Zii
yirigley
OMYL
WOLLWEBER SPECIALIST
IN SABOTAGE
Veedieven j
(RAPI O
1
Wat een Wonderlijke Wereld
TWEEDE BLAD
WOENSDAG 12 AUGUSTUS 1953
heeft meer gedaan dan voor
helder
weer zorgen
•nstig gevaar
Het voorrecht
der armoede
Arbeiclsvrecle
Nieuwe minister in Oost-Duitsland
We kunnen van hem nog heel wat verwachten
cle echte
kauwgom
Snelle brommers
toch naar rijbaan
Verdelg ze met
Bewijs
WAT WEET het gelovige volk van Sinte Clara af? Dat zij de
patrones van het mooie weer is. Als je n.l. op vacantie
gaat, moet je een worst aan haar beloven voor de armen, dan
zal vast en zeker de zon schijnen.
Sinte Clara is haar vereerders echter in haar jubeljaar niet
zo erg gunstig geweest, of hebben zij misschien die worsten
vergeten. „Als 't ook alleen maar om die zonneschijn te doen
is...." zal zij denken op haar lichte hemeltroon.
Hoe komt soms een heilige aan zo'n aparte liefhebberij bij het verho-
ren als het zorgen voor mooi weer of het beschermen van de schutter of
het vrijwaren voor blikseminslag? Zij zelf kunnen daar gewoonlijk wei
nig aan doen. Hun vrienden op aarde vinden soms heel merkwaardige
l aanleidingen daarvoor. Zo is de H. Barbara de patrones o.a. van de
M artilleristen (het pacifisme was toen nog niet uitgevonden) en wel om-
1 dat de eerste kanonnen door de klokkengieters gemaakt werden. Klok
ken nu plegen in torens te hangen en zij wordt steevast met een toren
op de arm afgebeeld omdat ze in een grote toren heeft opgesloten
gezeten.
Zo heeft de H. Clara vanwege de associatie van haar naam: „de
klare" het voorrecht verworven vanuit de hemel de vacantiegangers te
mogen begunstigen.
U)E socialistische en katholieke
vakbonden hebben in Frank
rijk een gevaarlijk spel gespeeld.
Hun vrees, dat de bezuinigings
maatregelen der regering Laniel
het bestaansminimum van bepaal
de groepen beambten en arbeiders
aantastte, kan gegrond zijn ge
weest, maar ze moesten ook be
seffen, dat de communisten onmid
dellijk zouden trachten de zaak
over te nemen. En zo is het dan
ook geschied. Dat wat eerst als
staking van beperkte duur was
bedoeld, dreigt nu een geschiede
nis van lange adem te worden met
totale ontwrichting van het eco
nomische leven en weer nieuwe
imilliarden francs aan tekorten,
^bovenop de tekorten die reeds be-
stonden. Ook 't vreemdelingenver-
A/Jet dit privilege is zij echter vast
niet zo blij als met dat wat zij
van Paus Innocentius II ontving: al
tijd zonder vaste inkomsten in onze
kerheid van leven met haar zusters
achter slot en grendel te mogen wo
nen.
Zoals haar vriendinnen dol waren
op het schouwspel van de ten strijde
uittrekkende ridders, zo stond zij in
haar jeugd op een goede dag in vuur
en vlam voor de idealen van de rid
derlijke jonge Franciscus. die de wa
penrusting had verruild voor de be-
delpij.
Door zijn lichtend voorbeeld gegre
pen en zijn vurig woord aangespoord
verzon zij geheel in zijn geest een
romantische vlucht uit het vaderhuis.
Een fantastisch gezicht moet dat ge
weest zijn toen die eerste Minderbroe
ders haar tegemoet kwamen in het
duister toortsen in de hand en haar
zingend begeleidden tot voor het al
taar, waar zij haar prachtgewaad
aflegde en haar weelderig blond haar
liet afknippen om zich te hullen in
pij en sluier. Franciscus kon later blij
getuigen, dat hij Clara voor haar
Bruidegom Christus had geschaakt.
alles was bezield met de bruidsliefde
tot de gekruiste Koning Christus, over
wie zij zulke vlammende woorden
schrijven kan in haar brieven. Die
zij dag en nacht haar liederen
toezong in het koorgebed, met Wie zij
uren lang intiem kon omgaan voor het
tabernakel geknield.
IN HET HEILIGDOM VAN
SAN DAMIANO
Llier in dit armelijke heiligdom van
San Damiano werden alle wereld
se maatstaven op hun kop gezet. Hier
zag men schatrijke dochters van eer
ste families, weelde en huwelijk ver
smaden hier zag men door de jonk
heid aanbeden vrolijke en mooie meis
jes zich laten opsluiten in een gevan
genis om heel hun leven lang Vrouwe
Armoede te dienen, aardse liefde te
versmaden om een hoger en mooier
liefde te vinden. Nit één, maar een
hele stoet van kamelen trok door het
ook van de naald.
Hier zag men de bejaarde moeder
van Clara. Ortulana. die haar eens in
het weeldehuis had opgevoed, zich in
gehoorzaamheid schikken onder voor
schriften en raden van haar heilige
dochter.
Hier zag men een praatziek geslacht
dag en nacht in zwijgen doorbrengen,
maar ook bij tijd en wijle in gezonde
vreugde uitbreken om de vrijheid der
kinderen Gods te beleven en te be
zingen.
Hier zag men levenslustige jonge
meisjes zich op haar voorbeeld op
sluiten achter tralies en muren,
waaruit alleen ontsnapping mogelijk
was voor de ziel om zich n.l. boven de
wolken te verheffen in het mystieke
gebed. Als Franciscus de idealist aan
het eind van zijn leven veel teleur
stelling ondervond vanwege de vele
broeders die niet meer zuiver volgens
zijn ideeën en voorbeeld leefden, dan
was zijn grootste troost steeds weer
Clara, die hem het best van allen be
grepen had en het volmaaktst van
allien ook zijn evangelische idealen
in praktijk bracht.
En toen na de dood van Vader de
broeders wel eens vurig verlangden
nog eens het gelaat en de gestalte van
hun leidsman te zien, kwamen zij
gaarne tezamen bij San Damiano om
de H. Clara te bezoeken, zij immers
gaf zo getrouw mogelijk het portret
weer van <je heilige patriarch.
In zijn ridderlijke Christusdienst,
in zijn najagen van de hoogste ar
moede, in zijn onbeperkt vertrouwen
op Gods vaderzorg, in zijn liefde voor
de door alles versmade Liefde, in zijn
tederheid voor zijn zusters en broe
ders de schepselen, in zijn dankbaar
heid voor alle goede gaven Gods, die
hij zag in een bloem, een korst brood
en een kind, was Clara zijn innigste
geestverwante.
Onvergetelijk is voor de velen, die
San Damiano bezochten dat daktuin
tje, waar Clara zeven eeuwen geleden
haar bloemen kweekte, en hoezeer ook
door drie hoge muren omsloten, aan
één zijde uitzicht geeft op het riante
Umbrische landschap. Daar wordt
men stil en vouwt de handen vanzelf
tot een dankgebed. Van hieruit heeft
Clara de heilige Vader op het eind
van zijn leven - terwijl hij uitgeput
en ziek in haar kloostertuin kampeer
de - het onvolprezen zonnelied horen
zingen.
Het klinkt daar altijd nog uit de
kelen van mussen en vinken, uit de
kleuren van bloemen cn klimplanten,
die de muren omkransen, uit het kla
teren van water uit de dakgoot, dat
altijd nog klaar en ootmoedig en kuis
is. van alles verstoken en aan alles
Januari van dit jaar aan het fees-
vol van de goddelijke liefde ontslaapt
Clara tenslotte 27 jaar na. haar vader
en leidsman liggend op de kale ste
nen vloer van de schemerachtige
slaapzolder. Men zou oppervlakkig
menen dat zij nauwelijks geluk had
gekend. Toch was zij altijd de blijde
zon in huis geweest en van die dank
bare blijdschap moest zij nog eens
getuigen in het bijzijn van de gees
telijke broeders en zusters: „Ga maar,
mijn ziel vertrekt gerust, want gij
hebt een veilig reisgeleide. Vertrek
maar. want Hij die u geschapen heeft,
heeft u ook geheiligd. Hij heeft u
steeds behoed als een moeder haar
kind en u met tedere liefde bemind.
De Heer zij geprezen, omdat Hij mij
geschapen heeft!"
FEESTEN
<„t, i vrecmaeimgenver- tsruioegom unnsius naü gescnaakt.
keer krijgt in deze vacantiemaand 1 Als bij een profane schaakpartij wa-
oor» imrniptiUPnrlo cloa "\X7o+ elanVt T6Ï1 daar OOk 'l"l heel VP.rhfilapn vafisr
een vernietigende slag. Wat denkt
men daardoor te winnen? Thorez en
Duclos lachen in hun vuistje. Hoe
beroerder het in Frankrijk gaat,
hoe beter hun zaak ervoor staat,
hoe groter de dank zal zijn van
hun Moskouse meesters. Maar de
lach en tevredenheid van deze lie
den betekenen ernstig gevaar voor
de vrije wereld.
^/AT in Frankrijk gebeurt, doet
ons weer eens extra goed be
seffen, wat de arbeidsvrede voor
een land waard is, de arbeids
vrede, welke ons land mede in
staat stelde na jaren van oorlog
er. uitplundering er weer zo be
trekkelijk snel bovenop te komen.
We mogen daarvoor zowel werk
nemersleiders als werkgevers
dankbaar zijn, die gelukkige vor
men van samenwerking wisten te
vinden. Er is een evolutie, die ook
verandering van deze vormen no-
dig kan maken. Doch als de geest
van solidariteit, van samen-staan
voor de welvaart van 't volk in zijn
geheel blijft gehandhaafd, behoe
ven we ook voor die evolutie niet
bang te zijn.
en daar ook 'n heel verbolgen vader
en diepgeschokte familieleden alsme
de vrienden van die vader die haar
wilden terugvoeren. Zij klampt zich
echter aan 't altaar vast en toont naar
kaalgeschoren hoofd om te laten zien
dat zij al geheel en onverdeeld aan
Christus toebehoorde. Enige weken
later waagt haar jongere zuster Agnes
hetzefde avontuur en zo sterk is de
aantiekkngskraoht van het nieuwe
evangelische leven, dat uiteindelijk
haar eigen Mo<*er zich onder haar
geestelijke leiding komt stellen
De adellijke jonkvrouwen lieten zich
opsluiten in een vervallen en arm
huisje met kale muren dat nu in de
zomer door duizenden pelgrims vol
piëteit wordt bezocht. Als men het
betreedt, griezelt men of staat ver
stomd van het primitieve leven dat
de eerste Clarissen daar leidden maar
niemand ontkomt toch aan dé be
koorlijkheid van die piek.
Het is net als met de heilige Frans-
hij deed van alles afstand en was eeri
groot boeteling: maar de hele wereld
liep hem achterna, want hij bracht
een stukje van de hemel op aarde,
Hoe primitief, ruw en van alle'ge
mak verstoken het leven van die Jonk-
vrouwe met haar zusters ook was,
haar geest behield de souplesse, de
gratie, de hoge adeldom, de bemin
nelijkheid en de aantrekkelijkheid
waarmee zij in haar korte „wereldse"
loopbaan vele harten had gewonnen.
Maar alles was op hoger plan gezet,
Tn Italië en meer in het bijzonder te
Rome en Assisië is men al vanaf
Januari van ditJ jaar aan het fees
ten organiseren ter ere van de Sera
fijnse moeder aller Clarissen.
De negen Klarissenkioosters in Ne
derland willen hierbij niet achter
blijven en hoewel hun huizen en le
venswijze zich moeilijk lenen tot uit
bundig feestvertoon, ieder op zijn wij
ze viert het zevende eeuwfeest der
herdenking van Clara's dood ofwel
met een triduum. ofwel met een voor
afgaande noveen en op de dag zelf
natuurlijk met een zo plechtig mo
gelijke Hoogmis in de sobere kapel.
Wie meer van Clara en het leven
der Clarissen wil weten, raadplege een
der geschriften, die ook in ons land
ter gelegenheid van het Jubileum ver
schenen zijn o.a. ,.De Geest van Cla
ra" door Pater Or. OptatUs O.F.M.
Cap. en het nieuwe boek van
de bekende priester-dichter Jacques
Schreurs M.S.C. Een meer populaire
uitgave, is „Het Kleine Plantje van
Franciscus" Uitg. C. B. der Derde
Orde te Brummen.
Het zou ons te ver voeren uiteen te
zetten welk een onmisbare taak de
Clarissen steeds nog te vervullen heb
ben in het inwendig leven van Chris
tus' mystieke Lichaam; moge het voor
vele mensen die volop aan de Katho
lieke en Sociale actie in al zijn vor
men hun krachten wijden, voldoende
zijn. dat wij nog eens gewezen heb
ben op de onzichtbare, maar werkelij
ke steun, die zij vanuit dergelijke
krachtcentralen van gebed en offer
voortdurend ontvangen.
Ook voor Clara's dochters zelf zal
het een jaar van bezinning en inkeer
betekenen opdat zij na zeven eeuwen
nog onverminderd zich hun roeping
bewust het evangelisch leven even ra-
J)E BENOEMING van Ernst
(Advertentie)
EMART KINSBURN
30)
„Nou.. ik zal eens zien", antwoord
de ze aarzelend, al trachtte ze haar
stem streng te doen klinken.
,.<U naar uw papa gaan, ja? U
niet wegrijden, als Christobal de
leidsels in uw handen geven?"
-Nee, ik zal er niet vandoor gaan",
beloofde ze hem.
Ze i13*1 Plotseling al haar halfge-
vormde plannen veranderd. Ze zou
ais de verloren zoon haar vader tege
moet treden. Hij alleen kon Wes Wil
der helpen.
Ze begreep dat hij in een wan
hopige toestand moest verkeren. Om
KT? redden wilde ze al het moge-
ijke doen. Onder het rijden trachtte
an nieuwe gevoel te ontleden.
heel natuurlijk, dat zij zich
er haar vriend bezorgd maakte, nu
.esamen met hem zulke geweldige
1 nturen had beleefd. Maar waarom
voelde ze zo'n pijnigend verdriet
over zijn verlies? Waarom kreeg ze
I eon brok in haar keel en kon ze haar
iranen nauwelijks inhouden, als ze
I ich voorstelde, hoe hij nu misschien
leen gevangene van Snag Fetters was?
I Kon het haar dan zoveel schelen, als
[ze hem
Zc drong met geweld haar tranen
terug. Ze moest zich weten te be-
Wollweber tot minister van
Binnenlandse Zaken in O.
Duitsland brengt een man op de
voorgrond, wiens activiteit in de
laatste 35 jaren de politie van
vele landen aan het werk heeft
gezet.
De in 1898 in Hannover-Münden ge
boren Ernst Wollweber, nam voor het
eerst aan revolutionnaire acties deel
aan het eind van de eerste wereld
oorlog, toen hij als stoker op de krui
ser „Helgoland" in Kiel meehielp de
rode vlag te hijsen. Hij nam van die
tijd af ononderbroken deel aan de ac
ties van de Spartacus-groep en later
van de communistische partij.
In 1928 maakte hij deel uit van de
„Landdag van Pruisen". Hij behoor-
de steeds tot de radicale communisten.
In 1933 werd hij naar Moskou ge
roepen voor het volgen van een „spe
ciale opleiding". Sindsdien staat Woll
weber bekend als de man, die „onwel
gevallige schepen" tot zinken liet
brengen.
Wollweber is de man, die op de
scheepswerven en in de havens van
Europa de sabotage organiseert. Daar
toe behoort het voorbereiden van sta
kingen, alsmede het aanleggen van
brandhaarden op schepen. Maar er is
meer
De stopzetting van de verkoop van
spoorkaartjes vanuit de O.-zone naar
Berlijn en de organisatie van de over
val van 6000 communistische Oost-
Duitsers op de distributiekantoren van
West-Berlijn geschiedde op initiatief
van Ernst Wollweber.
De voormalige havenarbeider en
zeeman Wollweber, behoort sedert ja
ren tot het illegale apparaat van de
communisten, dat zich met het inwin
nen van inlichtingen en het plegen van
sabotage bezig houdt. In de belang
rijkste Europese havensteden heeft de
^irganisatie-Wollweber haar agenten,
tlie voortdurend nauwgezet gegevens
verzamelen omtrent lading en bestem
ming van binnenkomende schepen.
Voor dit doel heeft Wollweber zich
reeds'20 jaren geleden voorzien van
betrouwbare medewerkers in de ver
schillende havensteden.
„VERKEERS-
SPECIALIST"
dicaal achter hun tralies beleven als
eenmaal dc heilige Moeder het deed.
,.Als bezitlozen en toch: zij bezitten
alles."
P. ELPID1US BRUNA O.F.M.
"W^OLLWEBER is sedert 30 jaren de
erkende „verkeersspecialist" van
de Duitse communisten. Hij is
voor directe actie en hij deinst voor
uiterst gevaarlijke en gewaagde ope
raties niet terug. Zijn persoonlijke
moed heeft hem geholpen in 1934 in
Moskou een „bijzondere opdracht" te
krijgen. Hij organiseerde een „bureau
van actie" in Kopenhagen, dat bij
voorkeur Japanse en Italiaanse sche
pen „onder handen" nam.
Toen de Duitsers in 1940 Denemar
ken bezetten, week Wollweber uit naar
Stockholm. Hier werd hij spoedig ge
arresteerd en tot 3 jaar dwangarbeid
veroordeeld. Maar de regering van de
Sovjet-Unie verlangde zijn uitlevering
en Stockholm voldeed hieraan.
Als Russisch staatsburger keerde
Wollweber na de oorlog terug naar
D'^fciiand.
A.N.W.B. meent:
rvE op 1 Augustus afgekondigde
bromfietsregeling heeft meege
bracht, dat zeer uiteenlopende soorten
bromfietsen, die, tengevolge van het
jarenlang uitblijven van een wettelijke
regeling, onbelemmerd zijn gecreëerd,
thans alle plotseling mét het inten
sieve rijwielvërkeer samengedrongen
zijn op hetzelfde pad.
Zo zijn thans ook de snellere brom
fietsen naar het rijwielpad verwezen,
terwijl deze voertuigen niet zijn ge
bouwd op het rijden met lage snel
heden gedurende langere tijd.
Daar komen ook de mogelijkheden
van deze door hun berijders duur aan
geschafte voertuigen niet tot hun
recht, terwijl bovendien de wielrij
ders en de* langzamere typen brom
fietsen door hun snellere broeders in
hun bewegingen worden belemmerd.
De klachten van al deze soorten weg
gebruikers zijn dan ook legio.
De A.N.W.B. is echter van mening,
dat de getroffen regeling zeer zeker
dQ mogelijkheid biedt, de snellere en
zwaardere bromfietsen van het rijwiel
pad te halen en uiteraard mèt ri.i
bewijs en kentekenbewijs over te
brengen naar de rijbaan.
Immers, zo redenert men, van de
bromfietsen, die op de lijst der goed
gekeurde staan, is alleen het motortje
gekeurd.
Onder normale rijwieleigenschappen,
die zo'n goedgekeurde bromfiets ook
moet bezitten, worden verstaan: de
aanwezigheid van stuur, trappers, en
1 of meer rijwielzadels, welke delen
zodanig aan het voertuig moeten zijn
aangebracht, dat dit ook met blijvend
uitgeschakelde hulpmotor gedurende
langere tijd en met een redelijke
krachtsinspanning trappend kan wor
den voortbewogen of aan de hand kan
worden meegevoerd. Voorts moeten de
velgen tenminste 50 c.m. diameter heb
ben. Dit betekent in feite, dat ieder
voor zich zal moeten nagaan of zijn
bromfiets, naast het bezit van een
goedgekeurde motor, ook aan deze an
dere eisen voldoet. Is men van mening,
dat dit niet het geval is, dan zal men
dus zijn bromfiets als motorrijwiel
moeten gaan beschouwen, hetgeen
meebrengt dat men een kenteken
bewijs en een rijbewijs moet aan
vragen.
(Advertentie)
OMYL het afdoende middel ter verdel
ging van: vlieg, vlo, mug, luis, enz.
Deze onhygiënische, hinderlijke insecten
veronaangenamen U het leven en ver
storen Uw gemoedsrust. OMYL bevat
twee insectendodende stoffen, waardoor
het snel werkt én lang blijft nawerken.
OMYL als vloeistof om te verspuiten.
Fles met 200 cm3 1 1,15. Ook ver
krijgbaar m grotere flessen en bussen.
OMYL als poeder om te verstuiven.
50 gram f 0,65 - 150 gram I 1,65
N. V. ORGANON-
DONDERDAG 13 AUGUSTUS.
HILVERSUM I, 402 METER. KRO:
7.00 Nieuws; 7.10 Gramofoonmuziek; 7.15
Gymnastiek; 7.30 Gramofoonmuziek; 7.45
Morgengebed en liturgische kalender;
8.00 Nieuws en weerberichten; 8.15 Gra
mofoonmuziek; 9.00 Voor de huisvrouw;
heersen, want ze zou nog heel wat te
doorstaan krijgen.
De andere ruitertroep was nu van
richting veranderd en kwam naar
hen toe galopperen. Ze wist, dat haar
vader altijd een sterke kijker bij zich
had, als hij uit rijden ging. En toen
de ruiters dicht genoeg bij waren,
za® °P het; Pas getemde
paard Cactus reed. Het dier schoot
niet grote sprongen voor de anderen
uit. Haar vader kwam in wilde galop
lecht op haar aan. Vlak naast haar
hield hij de teugels pas in.
Jacqueline was doodsbleek geworden
Haar handen beefden. Ze had haar
vader nog nooit zo streng zien kijken
Ket volgend ogenblik had hij haar uit
haar zadel getild Grote tranen spron
gen uit zijn ogen. Hij zei geen woord.
Hij hield haar slechts over zijn zadel
heen in zijn armen en drukte haar
zo vast tegen zijn borst, dat haar
ledematen er pijn van deden.
Ze beantwoordde aan zijne omhelzing
en sloeg haar armen zijn hals. Nu
stroomden de tranen ook over haar
wangen en voor het eerst besefte
zij, misschen voor het eerst, hoeveel
ze van haar ruige, eenvoudige vader
hield.
„Kom, kom. kom", suste de oude
Tom haar eindelijk. „Nu is alles weer
in orde. Wat je gedaan hebt en waar
je geweest bent, kan me geen snars
schelenIk heb je in mijn armen
terug. Jacqueline..., en daar komt
het alleen op aan. We moeten gauw
naar je moeder toe, wat?"
„Vadertjeik heb 't heus., niet
kwaad bedoeld", snikte ze „En ik
probeerde alleenu te helpen
heus! Ik., ik.."
„Tu, tut! Komt er niks op aan!
Maakt niks geen verschil. Kom, rijd
maar gauw mee naar huis. Moeder is
doodongerust".
Hij wendde zich om naar de an
deren.
„Ik rijd naar mijn hoeve terug",
zei hij. „Volgen jullie maar op een
afstand. Vang een van allen dat losse
paard daar op. Mijn dochter rijdt met
haar oude, baardige vader mee, net
als vroeger, toen ze nog te klein was,
om op een paard te klimmen."
Jacqueline hief het hoofd op en
kuste hem nogmaals en keek hem
met haar grote, schitterende ogen,
hartelijk aan. Daarop fluisterde ze:
„Houdt een oogje op die man, die
zich Wesley Wilder noemt, paps! Ge
loof me op mijn woord, dat is hard
nodig. Zorg, dat hij er niet vandoor
gaat. Wilt u dat doen en me daarin
vertrouwen en wachten, tot ik het
later uitleg?"
Als antwoord wendde Tom zich in
het zadel om en riep:
„Flapoor, kom eens naast me rijden,
gauw!"
De aangesprokene, een cowboy van
de Splayfoot Hoeve, die „Flapoor"
Solomon heette, gehoorzaamde ter
stond,
„M'n dochter zegt, dat ik op die
Wilder moet letten", zei hij zachtjes.
„Dat ik hem niet mag laten weg
rijden. M'n dochter heeft me nog
nooit bedrogen. Bewaak Wilder dus
goed.
Flapoor knikte zwijgend en wendde
zijn paard om.
„En nou ga ik slapen paps", mom
pelde Jacqueline. „Ik zou zo wel
duizend jaar kunnen maffen. U
moogt gerust galopperen., dat hin
dert me helemaal niet Ik ben doodop,
paps,doodop",
„Slaap jij maar kindje", zei hij
zachtjes. En Jacqueline sloot haar
ogen en kroop dicht tegen haar vader
aan, terwijl het paard met haar wie
gende gang naar de Splayfoot Hoeve
draafde.
Jack sliep nu en dan werkelijk,
maar toch bemerkte ze, dat een der
mannen vlak naast hem kwam rijden
en gejaagd tegen haar vader sprak,
waaruit ze begreep, dat er iets bijzon
ders aan de hand was. Ze schudde
zich wakker en luisterde scherp toe.
„Tom", zei de man. „Daar komt
iemand naar ons toegereden in vlie
gende vaart van de kant van de
Grease Creek. Als ik je kijker even
mag hebben, zal ik proberen te zien
wie het is. Het paard heeft veel weg
van dat gele paard Jerry, dat Jimmy
McCloy bereed in de Witch's Mitten.
Het loopt zo onregelmatig.
HOOFDSTUK JXII.
ERKENNING.
Jacqueline sloeg de ogen op, toen
de man, die tot haar vader gesproken
had, terugkeerde en de kijker aan
zijn eigenaar teruggaf.
„En?" vroeg haar vader.
„Het is Jimmy McCloy. vast en
zeker. Hij rijdt als een razende ik
denk, dat hij ons moet hebben. Laat
ons even halt houden."
Tom haalde de teugels aan en
wendde Cactus om. Jack dommelde
weer in. Dat ging gemakkelijk, nu
Cactus stilstond. Ze werd pas wak
ker, toen de cowboy zijn dampend
paard vlak bij hen steigerend inhield
„Tom", zei hij hijgend, „ze hebben
de oude Nat Labarre vannacht te
pakken gehad. Dwars door hem heen-
geschoten. En ze zijn er vandoor ge
gaan met vijftig tot zestig stuks vee,
vlak voordat de storm losbrak."
„Hebben ze Nat Labarre vermoord?
vroeg Tom vol ontzetting.
„Dat hebben ze gedaan, ja. Nat had
de nachtwacht. Ik sliep in ons kamp
Ik hoorde opeens schieten. Ik er op
uit en op zoek naar mijn paard. De
opkomende storm had het bang ge
maakt. Hij had de kluisters vernield
en ik kon hem nergens vinden. En
toen ben ik te voet de woestijn inge
gaan. Maar ik was erg bang, dat ik
het vee op hol zou jagen, want het
was al onrustig door de stromende
regen en de dieren konden licht
schrikken als ik te voet aankwam..
Dus dorst ik niet hard te lopen. En
toen struikelde ik over het lijk van
Nat. Ik stak een lucifer aan. Hij was
morsdood. Drie kogelgaten. Ze moeten
hem van dichtbij beslopen hebben
JULLIE VOEREN OORLOG met
J bacteriën, zeiden de Communis
ten met listige gezichten tegen een
Amerikaanse krijggsevangene in
Korea. En men vertelde hem het
Aveinig opwekkende verhaal van
besmette vliegen, die zijn landge
noten boven hun arme hoofden had
den uitgeworpen. Als bewijs lieten
zij hem een van die insecten zien.
die ze ten koste van grote moeite
hadden gevangen Zonder blikken
of blozen slikte de Amerikaan het
beestje in en dat vond de vlieg er
ger dan de soldaat. Om hun gezicht
te redden lieten de communisten
hem in allerijl naar het ziekenhuis
brengen en rondvertellen, dat hij er
erg aan toe was.
Niks aan het handje, heeft de
Amerikaan gezegd, nu hij als krijgs
gevangene is uitgewisseld.
Niet dat de Amerikaan aan poli
tiek doet, maar hij heeft de com
munisten een vlieg afgevangen.
Liefde
CR IS BIJ ONS iemand helemaal
warm geworden. Oorzaak was
een briefje, waarin beleefd werd
verzocht, een berichtje op te ne
men. Dat kan. Wat staat er echter
onder? Geliefde! Dit betekent iets,
zei de man heet. Sedert dat ogen
blik gaat hij fluitend door het le
ven. Maar scherpere geesten hebben
uitgezocht, dat er best ook ..gelieve"
kan staan en dan is er een heel deel
van de aardigheid af.
Bed
IN DE ROOSENDAALSE Hof
straat was een gouden bruilofts
feest. En een noest werkend hul
digingscomité. Willem zat daar
ook in. Het feest voor de buren
is pas morgen, redeneerde Willem
en daarom ging hij reeds om 8
uur naar bed. Dat namen de ove
rige comitéleden niet. Zij deden
een beroep op Willems vrouw
die over het algemeen wel gezag
heeft over haar echtgenoot, maar
die er deze keer toch niet mee
klaar kwam hem tot opstaan te
bewegen. Resoluut stapten de
comitéleden daarop naar Willems
slaapkamer en droegen hem met
bed en al naar buiten.
Of Willem diezelfde avond door
diezelfde mannen naar bed is
gebracht, wist Piet niet.
IJver
•"TOON IS BIJ ONS de man van
de definities. Wanneer wij' tob
ben met andere woorden voor moei
lijke woorden raadplegen wij Toon,
die zich dan onvervaard in een
duister hoekje terugtrekt en daar
de mensheid verontrust met diepe
zuchten en gelaten gemompel.
Een typisch voorbeeldje van mijn
denkkracht, kwam hij gisteren be
scheiden zeggen. Wat is beroeps
ijver? Beroepsijver is, als een be
grafenisondernemer zijn vrouw ver
moordt. als het wat slap wordt in
zijn bedrijf.
Wraak
rERST WERD DE AUTO van
tandarts Pefferly in Ontario in
puin geslagen. Twee dagen later
vergreep men zich aan de driewie
ler van zijn zoontje, die ook kun
dig werd vernield. Weer wat later
werden al zijn ruiten ingeslagen,
die van zijn bril incluis. Nu is zijn
huis afgebrand. Moedwillig in brand
gestoken, concludeerde de tandarts.
Hier vermoedt de politie weer,
dat hij een patiënt te hard heeft
behandeld.
Truc
pEN 28-JARIGE gevangene, die
overtuigend met een bos sleu
tels rammelde, wandelde onlangs
kalmpjes de gevangenis van Dublin
uit en niemand, die hem terug heeft
gezien. De ondernemende gevange
ne, die zijn jaartjes deed vanwege
een grote kraak, ontsnapte op de
volgende manier:
Hij rammelde aan de celdeur tot
dat een bewaker verscheen. Toen
vroeg hij om een handdoek. De
bewaker, die niets in de gaten
had, kwam actief met die handdoek
terug, kreeg die secuur over het
hoofd geworpen en werd met een.
vaart in een hoek getrapt. Dat deed
allemaal onze Thomas McGrath.
Deze nam daarop de bos sleutels
van de bewaker, sloot de deur van
zijn cel en begon toen omslachtig
met de sleutels te slingeren, om
de argwaan van enkele andere be
wakers ongedaan te maken.
Drie minuten later werd er weer
op de deur geklopt. Nu door de
beAvaker, die vertellen moest, hoe
het gegaan was.
Maar Thomas was al Aveg!
- JT
Beivijs
JN Londen stond een jongeman te
recht, die beschuldigd was van
diefstal van een broek. Hij hield
stijfkoppig vol, dat hij de broek in
een kledingmagazijn had gekocht.
De rechter beval de beklaagde om de
broek te tonen. Toen viel hij door
de mand en kreeg 60 gulden, boete.
De broek paste niet.
Geen gevaar
]"NANSERS en danseressen van de
Sadler's Wells Hall behoeven
geen vrees meer te hebben, dat
ze gedurende een uitvoering door
de vloer zakken en zich opeens ac
tief dansend in een donker kelder
gewelf terugvinden. Men heeft het
toneel verstevigd.
Worst
£EN WEENSE slager heeft
een man ontmaskerd, die
de lage gewoonte had elke
dag een worst uit zijn zaak
te stelen. De slager wist op
het laatst maar éen manier
meer om te proberen de dief
te vangen. Hij bond een bel
letje aan een van zijn pro
ducten en wachtte maar af.
En jawel hoor, nog diezelfde
middag hoorde hij onder de
jas van een zijner bedienden
gerinkel. De worst zat er nog
aan.
Gezin
]W[E VROUW Gladys Tucker In
Ohio heeft een dezer dagen
haar twintigste kind ter wereld ge
bracht. Een meisje. Het zal wel even
duren alvorens zij precies weet, wie
er nu allemaal broers en zusters
van haar zijn in haar stadje. Me
vrouw Tucker is 44 jaar.
Hulp
EEN DRUK kruispunt in De-
troit vielen de verkeerslichten
uit. Een koen taxi-chauffeur zou de
zaak wel eens even regelen Maar
men schijnt zijn goede bedoelingen
niet erg te hebben gewaardeerd.
Eerst werd de arme man van de
sokken gereden en toen hij goed en
wel uit het ziekenhuis werd ont
slagen moest hij voor de rechter
komen. Hij kreeg tien dollar boete
wegens belemmering van 't verkeer.
9.40 Gramofoonmuziek. NCRV: 10.00
Gramofoonmuziek; 10.03 Orgelconcert;
10.30 Morgendienst. KRO: 11.00 Voor
de zieken; 11.45 Gramofoonmuziek; 11.50
Als de ziele luistert, causerie; 12.00 An
gelus; 12.03 Gramofoonmuziek (12.30-12.33
Land- en tuinbouwmededelingen); 12.55
De R.K. Nationale Bond van E.H.B.O.is
toch niet door de warmte bevangen?:
13.00 Nieuws en katholiek nieuws; 13.20
Gramofoonmuziek; 14.00 Gramofoonmuz.;
14.45 Voor de vrouw; 15.15 Gramofoon
muziek; 15.25 Bas-bariton en piano; 16.00
Bijbellezing; 16.30 Strijkkwartet; 16.55
Gramofoonmuziek; 17.00 O ja, dat óók
nog, klankbeeld voor de jeugd: 17.20
Gramofoonmuziek; 17.40 Voordracht; 18.00
Kamerorkest; 18.35 Op de stelling, caus.;
18.45 Gramofoonmuziek; 19.00 Nieuws en
weerberichten; 19.10 Levensvragen van
allerlei aard en een pastoraal antwoord;
19.30 Gramofoonmuziek; 20.00 Radiokrant
20.20 Luister wedstrijd; 21.15 Achter
grachten, wallen en kantelen, klankb.;
21.45 Lichte muziek; 22.15 Piano a quatre
mains; 22.40 Gramofoonmuziek: 22.45
Avondoverdenking: 23.00 Nieuws en SOS
berichten; 23.1524.00 Gramofoonmuziek.
HILVERSUM II, 298 METER. AVR.O:
7.00 Nieuws; 7.10 Gramofoonmuziek;
VPPRO: 7.50 Dagopening; AVRO: 8.00
Nieuws; 8.15 Gramofoonmuziek; 9.00
Morgenwijding; 9.15 Koor en orgel; 9.30
Voor de vrouw: 9.35 Waterstanden; 9.40
Gramofoonmuziek; 10.50 Voor de kleu
ters; 11.00 Omroeporkest; 11.45 Voordr.;
12.00 Hammondorgelspel; 12.25, In het
spionnetje; 12.30 Laud- en tuinoouwme-
dedelingen; 12.33 Gramofoonmuziek; 12.50
Uit het Bedrijfsleven, 13.00 Nieuws; 13.15
Mededelingen en gramofoonmuziek: 13.30
Gevarieerde muziek; 14.05 Cabaret fin
termezzo: Hé. zijn die getrouwd?, inter
view); 14.30 Viool en piano; 15.00 Gra
mofoonmuziek; 15.15 Voordracht; 15.30
Gramofoonmuziek; 16.00 Cultureel pro
gramma; 16.45 Gramofoonmuziek; 17.00
Voor de jeugd; 17.30 Lichte muziek;
17.45 Regeringsuitzending: J. J. van der
Laan: Chili; 18.00 Nieuws; 18.15 Sport-
problemen; 18.25 Rep. of gramofoonmu
ziek; 18.30 Lichte muziek; 19.00 Gespro
ken brief uit Londen; 19.05 Gevarieerde
muziek; 20.00 Nieuws: 20.05 De Schip
breuk, cantate; 21.10 Circus Spencer,
hoorspel; 22.30 Dansmuziek; 23.00 Nieuws
23.15 Sport; 23.3024.00 Gramofoonmuz.
BRUSSEL 324 METER. 11.45 Gram.?
12.30 Weerberichten: 12.34 Gramofoon
muziek: 13.00 Berichten; 13.15 Gramo
foonmuziek; 13.30 Voor de soldaten; 14.00
Orkestconcert; 15.00 Voor de vrouw; 15.45
Verzoekprogramma voor de vrouw; 16.00
Operamuziek; 17.25 Voor de kinderen;
18.25 Gramofoonmuziek: 18.30 Operamuz.;
19.50 Nieuws; 20.30 Gramofoonmuziek:
20.40 Operamuziek; 22.00 Nieuws; 22.15
Dansmuziek; 22.5523.00 Nieuws.
BRUSSEL 484 METER. 12.10 Gram.:
13.00 Nieuws; 13.20, 14.00 en 15.00 Gra
mofoonmuziek; 16.00 Gevarieerde muz.;
17.00 Nieuws; 17.15 Verzoekprogramma:
18.30 en 19.00 Gramofoonmuziek; 19.45
Nieuws; 20.00 Hoorspelen (met muziek);
22.00 Nieuws; 22.10 Gevarieerde muziek;
22.50 Nieuws.
om in de duisternis zo goed te
raken.
Hij hijgde een paar maal om op
adem te komen.
„Ik ging terug en zocht nog eens
naar Jerry. Ik vond hem grazen in
de buurt van de Grease Creek. Daar
na heb ik de hele nacht rondgereden
om de kudde op te zoeken. Ik vond
die pas tegen de morgen. De beesten
waren weer rustiger geworden, om
dat het onweer voorbij was. Ik telde
ze zo goed mogelijk en ik denk zo,
dat er vijftig tot zestig aan ontbre
ken."
De geschoren bovenlip van Tom
Valley beefde van woede en zijn
baard trilde. Hij wendde zich naar
zijn mannen om:
„Jongens", zei hij plechtig, „we
gaan er dadelijk op uit, om die hon
den te zoeken en tot de laatste toe
neer te schieten. Gaan jullie mee?"
Een koor van verontwaardigde kre
ten gaf toestemmend antwoord.
„Wij zullen ze vinden, al moeten we
ons gek zpeken!" We zullen ze.."
Zijn dochter trok zijn hoofd naar
zich toe en fluisterde: „Ik weet
waar ze zijn, vader. Laten we dade
lijk gaan. Stuur iemand naar de
hoeve om aan moeder te zeggen, dat
ik het goed maak en dan zal ik u
naar het verblijf van de veedieven
brengen."
„Wat zeg je me nou?" vroeg Tom
ernstig. „Wat weet jij van die ge
schiedenis af?"
„Ssst! Niet zo hard praten!" waar
schuwde ze zachtje. „Bedenk toch wat
ik tegen u gezegd heb over die man
die zich Wes Wilder noemt. Hij mag
het niet weten. Toe, vader, ver
trouw me nu toch.dan hebben we
de bende van Fetters in handen voor
dat het dag wordt."
„Fetters bende?" vroeg haar vader,
nog steeds hardop in de hoogste ver
bazing. „Wie zijn. dat? Hoe kom je
aan die naam, Jack?"
Het meisje ging beter rechtop zit
ten en keek angstig rond.
„O, kijk dan toch! Hij heeft het
gehoord. Daat gaat hij!"
De zogenaamde Wesley Wilder had
meer dan genoeg gehoord. Terwijl
allen hun aandacht op Jack gericht
hadden, had hij zijn paard reeds on
gemerkt omgewend. En daarop had
hij het de sporen gegeven en vloog
nu in volle ren de woestijn in.
„O! O! laat hem toch niet ontsnap
pen!" riep het meisje. „Hij is Wes
Wilder niet! Hij is een van de vee
dieven. Hij heeft de papieren van
Wes gestolen. Wes was de man, die
ik al die tijd heb geholpen om de
dieven te vinden. Toe dan, tracht
hem in te halen! Ik weet niet, hoe
hij heet, maar wel, dat hij voor Wes
moest poseren en u vannacht naai
de Ironwine Flat brengen."
De mannen om haar heen schenen
haar zo gauw niet te begrijpen.
„Achter hem aan dan toch!" riep
Jack nogmaals. „Zitten jullie me toch
niet zo stom aan te gapen! Vooruit
dan toch!" (Wordt vervolgd.)