Van bouwval tot waardige zetel van het stadsbestuur I I i 1 I f I PROGRAMMA Hoe in ruim 4lA jaar het Stadhuis herhoren werd >or inck Nooddruft oorzaak van de enige luxe Hier ligt de kern van Hulst Niet zo lang geleden was liet zó 14 VIERDE BLAD ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1952 11 i ter gelegenheid van de plechtige inoebruilc- neming van het gerestaureerde Stadhuis te Huist op ZATERDAG 13 SEPTEMBER 1952 14.25 uur 15.00 uur 16.00 uur 17.00 uur 18-19 uur 19-20 uur 20.30 uur 22.00 uur 24.00 uur ZONDAG 14 SEPTEMBER A.S. 11.30-13 uur 20.00 uur M f I Verschillende modellen Huiskamers in prijzen van f.600,- tot f.2500,- ;hel n zoals t om ■ijken N JUNI 1948 werd een begin gemaakt met de restauratie van de Stadhuistoren naar een ontwerp van de architect Canne- man van het Rijksbureau voor de Monumentenzorg. De toren was zeer bouwvallig geworden; stukken natuursteen vielen naar beneden, zodat jarenlang een omheining het publiek van het val lende gesteente verwijderd hield. De noordwesthoek van de natuurstenen bekleding was op on rustbarende wijze gaan uitwijken en na vele brief- en telegram wisselingen met het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen zegde eindelijk de minister een subsidie van 50 pet. in de restauratiekosten toe. Artistieke interieurs een wonder dat de raadszaal niet ooit eens in- J Burgemeester B. A. Th. M. Truffino J gestort is. Vandaag een grote dag Een oud trapgeveltje van het pensionaat. Vroeger sprong men soms vreemd om met oud stadsschoon. Een dikke cementlaag heeft het aan zien van deze trapgevel bepaald geen goed gedaan. Het bekende torentje is dat van de voormalige Abdij van Baudeio, die de stichting van de stad Hulst tot gevolg had. De paters van Baudeio waren het, die de polders van Zeeuwsch-Vlaanderen indijkten en vruchtbaar maakten. LIET monument heeft nu een ge- daante gekregen, die in zijn pro porties wel zeer aanmerkelijk ver schilt van de vroegere. Wanneer men nu de oude foto's ziet. is de toren bouw wel veel aantrekkelijker, voor al ook door zijn schone, natuurste nen balustrade, die het oude schriele hekwerk van vroeger vervangt en nu zwaar rustend op de buiten het toren lichaam uitstekende consoles, in een nieuwe vorm, met rijzige pinakels een markante omkransing geeft aan de omgang van de vierkante romp. De waterlijsten breken de vlakke gevels en de kleur van binnen- en buitenzijde der iuiken haalt de een tonige roomkleur van de niet ver weerde lede-steen op. Weer spiegelt zich de dubbelkoppi- ge. gekroonde adelaar in de zon en komende van noordelijke richting ziet men de 36 meter hoge toren uitkij ken boven het kerkdak. In April 1950 was de uitwendige restauratie van de toren voltooid. Het inwendige gedeel te is bij de restauratie van het inte rieur van het Stadhuis getrokken. De uitwendige restauratie van de to ren kostte ruim f 102.000. In Juni 1950 verhuisden burgemees ter, secretaris en secretarie naar de lokalen boven de openbare school en behielpen zich in de kale, verlaten schoolruimte, om het begin mogelijk te maken van de afbraak van het oude huis, dat nauwelijks de naam van huis der gemeente meer waard was. Muren waren op onbegrijpelijke wijze op vele plaatsen gescheurd en scheurden nog; de vloer van de se cretarie zakte centimeters van de plint onder het gewicht der zware ar chiefkasten. Een ondoelmatige inde ling maakte de ruimte, die er was onbruikbaar. Het dak en de goten lek ten aan alle kanten door. De kelders waren ongeschikt door lage ton-ge- welven. van de trappenpui vielen de stenen uit, en het mos en gras groei de welig in de uitgeholde voegen. De lantaarns aan de balustrade waren al jarenlang verdwenen; door de tand des tijds aangevreten. DOOR DE VLOER MA een kleine verbouwing in 1927, waardoor de secretarie raadzaal werd en omgekeerd, is er niets meer aan het gebouw ten koste gelegd. Toen de aannemer van restauratie werken, l. Woudenberg en Zn. te Middelburg, begon te onderzoeken wat van de oude bouw kon blijven en wat moest verdwijnen, bleek al spoe dig dat alleen de buitenmuren kon den blijven staan. Geen balk was meer gaaf, geen muur stoiid recht of goed gefundeerd. De meeste balken waren bij de vorige restauratie uit stukken aan elkaar gezet; verder wa ren ze in de vochtige muren tot meer dan de helft weggerot. In de raadzaal was op drie plaat sen een oude schoorsteen bedekt door een muur die er tegen aan hing en dreigde naar beneden te schuiven bij gebrek aan steun. Een raam aan de zuidzijde was achter eenzelfde zwe vende muur verborgen. Het mag een wonder heten dat de raadzaal is blij ven staan op momenten dat meer dan honderd personen de vloer bezwaar den. Gelukkig is ook tijdens de res tauratie geen ongeluk gebeurd tenzij dat eens de uitvoerder door de raad zaal zakte. Maar hij is er zonder let sel afgekomen! De plattegrond van de indeling van het Stadhuis heeft heel wat hoofdbrekens gekost. De eerste ont werpen, waarbij alle diensten in 't oude gebouw werden ondergebracht, dateren uit 1917, maar bewezen dat het gebouw juist te klein was om alles te bevatten. NIEUWE INDELING Zo was de Markt vroeger het gezicht op het voornaamste stedelijk bouwwerk werd belemmerd door vele bomen. Stedebouwkundig is de nu gevonden toegepaste oplossing veel aesthetischer. Men ziet hier het stadhuis al in de steigers. 70 ontstond op de verdieping van het oude Stadhuis een grotere raadzaal en een nieuwe burgerzaal, waarin de torenkamer uitkomt (vroe ger burgemeesterskamer) en een gar derobe (vroeger secretariskamer) met toiletruimte. Beneden is nu de hal aan de westzijde als hoofdingang voor het publiek (vroeger brandweerre mise), waarin uitkomen de torenka mer van de begane grond, die spreek kamer voor de wethouders is gewor den (vroeger brandwacht); hierte genover het kantoor van de gemeente ontvanger (vroeger trappenhal naar de bovenverdieping van de school) en daar achter, rechts, de toegang tot 't trappenhuis naar de bovenverdieping, de secretarie, de zolder en de toren. Links is de benedengang waaraan ge legen zijn de burgemeesterskamer en de archivariskamer en achter aan het eind van de gang is de benedeningang van het Stadhuis, die dienstbaar is aan de trouwzaal (vroeger kantoor van de gemeente-ontvanger en verga derkamer van de Oudheidkundige Kring). De Oudheidkundige Kring heeft nu de beschikking gekregen over de voor malige oud-archiefbewaarplaats, nu 't oud archief verdwenen is in de kel der van het Stadhuis, met een ingang vanuit de ai chivariskamer. De Oud heidkundige Kring kreeg aan de Oostzijde van het Stadhuis een nieu we ingang voor het museum. Deze is een ontwerp van architect Sturm. De toegang tot de centrale verwar ming van het gebouw is volkomen ge scheiden door een aparte ingang via de deur in de trappenpui. Door deze oplossing is de derde steen in die ge vel komen te vervallen. Het is de on verklaarde steen met het Engelse wa pen en het opschrift „l'Honny soit qui mal y pense". Over het weer aanbren gen van de twee wapenstenen is nog heel wat te doen geweest, daar niet iedereen het eens was met deze over matige „versiering" van de trappen pui. Maar de wens van Monumentenzorg gaf hier de doorslag. De verwachting dat de gescheurde stenen uit elkaar zouden vallen bij het uitnemen en te rug zetten,' is niet in vervulling ge gaan dank zij de goede zorgen van een kundige assistentie bij de werk zaamheden vanwege het Rijksbureau voor de Monumentenzorg en de wapenstenen waren terug. Zware balken met betonnen vloeren houden nu de dikke buitenmuren sa men. Het geheel werd sober afge werkt, maar met een degelijkheid, de oude bouwmeesters en de architect Sturm waardig. Slechts de raad- en burgerzaal kregen een eenvoudige wandversiering van eikenhouten deu ren en stijlen, waartussen de panelen kleur kregen, om de grauwe muren te verlevendigen. KUNSTZINNIGE ONTWERPEN vooropgezette plan was. De plafonds van prefabricated betongewelfjes kre gen een roestwerking, die in druip ontaardde, zodat de velden met olie verf dienden bestreken te worden, om het betonijzer voor vocht-aanslag af te sluiten. Verder bleek de raadzaal onbe spreekbaar en het is daarom dat een stoffering van tapijt en overgordij nen is aangedurfd. Wanneer men dan ook enige luxe mag ontdekken, dan is die enkel en alleen uit nooddruft ge boren. De raadzaal is in Maart 1950 in gebruik genomen, maar met het oude ameublement, waarvan de tafelschra- gen en veel te kleine stoelen roepen om het nieuwe, dat door ir de Lussa- net de la Sablonière ontworpen is en rn bewerking is bij de firma F. Man- naert. De burgerzaal is gemeubileerd met de gerestaureerde tafel van de vroegere raadzaal (voor 1927 later die van burgemeester en wethouders. Twee banken werden daarbij ge maakt. De oude geldkist, voor 1927 de enige brandkast van de gemeente, versiert de wand tussen raad- en bur gerzaal, terwijl het daarboven ge plaatste ijzeren wapen van de ge meente van de hand is van de smid Lampo, naar een ontwerp van ir de Lussanet de la sabloniere en het schilderwerk van de beeldhouwer Ten Clooster. Twee omvangrijke koperen lusters vullen de ruimte van 13Vi bij 10 meter en 4'/2 meter hoogte in de burgerzaal en eenzelfde in de raad zaal. die de grondafmetingen van 10 bij 1012 meter heeft. Het zijn enorme werkstukken, weer naar een ontwerp van ir de Lussanet en vervaardigd door de leerlingen van de R.K. Tech nische School „St. Bernard". De burgemeesterskamer heeft een ameublement dat als geschenk door de burgerij en de gemeente in 1950 is aangeboden ter gelegenheid van het zilveren ambtsjubileum van burge meester Truffino ook een ontwerp van ir de Lussanet. De secretaris had in December 1951 tijdelijk zijn intrek genomen in de archivariskamer en de secretarie in de trouwzaal, tot einde lijk in Juli 1952 de secretaris en de secretarie konden verhuizen naar hun nieuwe verblijven, waar ook het oude, haveloze meubilair riep om vernieu wing. Dezer dagen is ook daar het nieuwe meubilair aangekomen en de restau ratie is nu zo goed als geheel voltooid. LNOOR de omstandigheden is de in- richting rijker geworden dan het SCHETS BEPLAHTWG RAADHU/STU//1HUL5T rrr? eö TT SCHAAL in meters Het ontwerp voor de aanleg en beplanting van het door de stadhuisgebouwen omsloten terrein. Aankomst vertegenwoordiger van Zijne Excellentie de Minister van Onderwijs, Kunsten en W etenscliappen en de Heer Commissaris der Koningin met de Heren leden van Gedeputeerde Staten van de Provincie aan de gemeentegrens op Tivoli. Buitengewone Zitting in de Raadzaal voor genodigden. Onthulling Gedenkplaat in de Burgersaal voor genodigden. Herdenking oorlogsslachtoffers vóór het Stadhuis. Bezichtiging Stadhuis voor genodigden. Concert op de Markt door de Koninklijke Stedelijke Harmonie te Hulst. Concert op de Markt door de Kon. Harmonie Ons Genoegen" te Vlissingen. Sladhuisspel „De Fakkels Branden", door Drs. Ls. Lockef eer, eindigend in een fakkeloptocht, waaraan iedereen kan deelnemen. Intekenhal voor genodigden in de Burgerzaal. Op de Markt dansen op pierement. Taptoe door de Kon. Harmonie „Ons Genoegen". Bezichtiging van het Stadhuis voor belangstellenden. Herhaling Openluchtspel. 512-0 Hulst. 6 September 1952. Burgemeester en Wethouders van Hulst, B. A. TH. M. TRUFFINO, voorzitter. J. F. VAN DENDEREN, Secretaris. :p 1 WÊÊ&L Ter gelegenheid van de opening van het stadhuis, houden wy 'n speciale Gothische week, waarbij wij U een beeld geven van de grote sortering meubelen, die wij U in deze stijl kunnen leveren, o.a. WONINGINRICH T I N G -HU LAT

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1952 | | pagina 13