I „Dat komt toch maar uit Rotjeknor! Zuidzande s wederopbouw in nieuwe phase föjlWai dc Urouwinteresseert Üf VII Bel DA] H. PA. Tl JO INKOI De huisvrouw en de vacantie Gaaf i Krijgt DAGBLAD DE STEM VAN ZATERDAG 2 JULI 1949! 6 De eerste rimboekist uitgegeven pi Gewacht wordt op de bouw van enkele hotels Hansweert op de film C Indisch Briefke TEVREDEN De tentoonstelling te St. Jansteen Voor ideale reiniging van elk kunstgebitook plastic 1 MIDDELBURG J. du F., een een 35-jarige opper man te Sluis, noemde een zekere P. van 't H., de grootste vuilte van Europa en gaf hem bovendien een slag op zijn rechterwang. Dit kostte hem een geldboete van f 30.subs. 15 dagen hechtenis, zulks conform de eis. Ornithopharma BI A, Sai Wij H.H. de C. TH] Extri 'Tandjoengsari, een buitenpost uit de velen, die Indonesië telt. Een doodgewone post, met niets bijzon ders, dat te vertellen zou zijn. Dage lijks doen de mannen -.r hun werk. Ze kloppen hun wachtje, lopen er hun patrouille, kankeren er op alles en nog wat en leiden er hun leventje van alle dag. Opeens komen er enkele luxe wa gens over de weg. Op zehzelf niets bijzonders, maar kennelijk zoeken de inzittenden iets in deze buurt. Bezoek! Voor wie? En dan een twee de, een derde, een vierde wagen. Er stappen enkele officieren uit. Er wordt een zware kist afgeladen en binnen gebracht. „Ons hart is bij u", staat op het deksel en daaronder een hart. Ze kennen dit embleem wel, on der anderen van hun Kerstpakket, het is het^ devies van de NIWIN. Maar wat dit allemaal te betekenen heeft, weten ze toch niet. Kerstpakketten zullen er niet inzitten, daar is het te vroeg voor en ze hebben niets ge hoord van Pinksterpakketten.... Inmiddels is het bezoek naar bin nen gegaan en al spoedig horen de mannen, wat deze drukte te betekenen heeft. Vandaag wordt hier op hun post, de eerste NIWIN-rimboekist af geleverd. Wat er de oorzaak van is, dat juist deze post werd uitgekozen, zal ze nog wel niet duidelijk zijn; het doet er niet toe. Er zijn honderden posten als deze en al die posten zul len een kist krijgen, maar één post moet de eerste zijn, en dat gaat met een korte plechtigheid gepaard. Daar om is de luitenant kolonel J. J. Mal ta de bataljonscommandant, hier. Daarom is de luit. kol. H. Voskuil meegekomen, namens de generaal Englos, de commandant van de G-di- visie „7 December". Daarom is hier de directeur van het Centraal Bureau Ni win, Jhr. Mr. P. Th. Six. En daar om is hier het hoofd van de Terr. Welzijnsverzorgingsdienst, de kapt. Blom, die, namens de Dienst Wel- zijnsverzorging en de NIWIN, de eer ste rimboekist zal overdragen aan het detachement. Nieuwsgierig dringen de mannen zich om de kist en 't groepje autoriteiten. De kapt. L. Blom spreekt het detachement toe met een kort en hartelijk woord. Hij somt op, wat er in de kist zit en daarna wordt de kist geopend. Éérst het houtwol verwijde ren en dan zien ze de keurig ver pakte inhoud van de kist. Twee jon gens worden aangewezen, om alles uit te pakken. „Voorzichtig", dat zijn de gramofoonplaten, 25 stuks. Onder wijl vertelt kapt. Blom nog enkele bijzonderheden. Deze platen kunnen met andere posten telkens worden verwisseld, zodat ze steeds andere muziek kunnen horen. De koffergra- mofoon is solide, zoals trouwens alle spullen uit de kist. De fonkelnieuwe voetbal, met reserve binnenbal en compleet met pomp en nippel, doet 'n gejuich opgaan. De volleybal zal heus genoeg heen en weer geslingerd wor den over het net en in de avonduren zullen de gecombineerde dam-, schaak- en dominospelen de zo ge wenste ontspanning kunnen brengen. Er zitten nog meer gezelschapsspelen in en vooral de grote stormlamp heeft veel bekijks. „Jongens, waar dient dat glas voor?" Dat glas hoort bij de stormlamp. Reserve „Ons hart is bij u". Dit is er be wijs van, dat dit geen holle woorden zijn. Dit is een geschenk, dat op de post wel degelijk gewaardeerd zal worden. Want er zijn zovele uren, dat men met zijn ziel onder de arm loopt. Eikaars gezichten kunnen ze uittekenen en ze zijn al uitgepraat over zoveel onderwerpen. Maar deze kist is de bron, waaruit ze weer nieuwe genoegens zullen kunnen put ten: sport en spel, muziek en denk sport, want daar in het hoekje steekt nog het boek „Hoe is de stand Mieke?" Aan de binnenkant van het deksel staat de naam geschilderd van de schenker van de kist: A. E. Dehnert, Straatweg 240, Rotterdam. De heer Dehnert heeft indertijd de eerste prijs gewonnen uit de NIWIN- loterij: een retourvlucht naar Indo nesië. Zo'n reis brengt heel wat moei lijkheden mee, je kunt niet zo opeens in de plane stappen en de boel de boel laten. De heer Dehnert is dan ook niet vertrokken, maar wel heeft hij de mannen in Indonesië laten mee delen in zijn prijs. Hij heeft de Ni- win en daarmee de troep drie rimboekisten geschonken. Hier staat zijn kist en de dankbaarheid van de jongens blijkt niet alleen uit de woorden van de compagniescomman dant. de lt. Plasman niet alleen uit de woorden van de soldaat eerste klas Keuier, die in sappig Rotterdams en met een beetje chauvinisme er op wijst, dat dit dan toch maar weer uit de Maasstad komt. Hij is hier ziekenverpleger, en weet de gevoe lens van de jongens behoorlijk te vertolken. Die dankbaarheid blijkt uit de woorden en de gezichten van allen, die rondom de kist staan, en uit het driewerf hoera, Als de direc teur van het Centraal Bureau Niwin, Jhr. Mr. Six, op gemoedelijke wijze een en ander heeft verteld over de Niwin en de rimboekisten, spreekt tot slot van deze bijzondere gebeurtenis in het rimboeleven de overtse Vos kuil. Daarna worden de gloednieuwe spulletjes aan een nader en nauw keurig onderzoek onderworpen. De stormlamp brandt al, de gramofoon heeft al een serenade laten horen, de voetbal is al opgepompt en de stuk ken van het schaakspel zijn gecontro leerd op hun aantal. Dan vertrekken de gasten weer. De kist blijft op de post en zal daar het lief en leed met de mannen delen en zeker gaan er vanavond enthousiaste brieven naar huis. DAAR STAAT DE EERSTE! De jongens van een detachement van 4-3 R.I. bü de plechtige overdracht van dc eerste, in Indonesië aangekomen rimboekist. Soldaat Ie klas W. F. Keuier uit Rotterdam spreekt een vlot bedankje. JJET IS IN ZUIDZANDE dan zover gekomen, dat het gemeentehuis in gebruik kon worden gesteld zoals wij Dinsdag hebben gemeld. Met deze ingebruikname is men in Zuidzande nog niet aan het einde van het Wederopbouw Latijn gekomen. Onder leiding van burgemeester Vermet heeft de gemeenteraad nog enkele belangrijke besluiten geno men. Aan de uitvoering van enkele dier plannen is men inmiddels al begonnen. JVE GEMEENTE HEEFT O.A. DE bouwvallen met de bijbehorende grond van de onder de naam „het Plek je" bekend staande buitenplaats aan gekocht. Op de bouwval is men nu be zig 2 lokalen van 9x6 meter te bou wen. Zijn deze lokalen klaar, dan zal de O. L. school hier voorlopig zijn In trek nemen. Dit zou in September moe ten plaats vinden, want danbegint men aan de nieuwe openbare Lagere School, die verrijzen moet op de fun damenten van de huidige, afgekeurde school. Wat zal er dan met de 2 lokalen op ,het Plekje" gebeuren zult U zich af vragen. De zaak zit in Zuidzande goed in elkaar: in de toekomst zal „het Plek je" dienst doen als verenigingsgebouw enkleuterschool. BEDRIJFSGEBOUWEN (Advertenties.) voor teintverbetering. Geeft frisheid en, ge zondheid aan Uw huid en maakt U knapper. ,QOK VERSCHILLENDE ZAKEN- mensen zullen er toe bijdragen.in de kern van Zuidzande de sporen van de oorlog uit te wissen. De plannen zijn reeds klaar. Met het hotel van de heer de Kramer kan elke dag begonnen worden. Dit is ook het geval met hotel de Witte. VOETBALVELD FINDELIJK IS HET DAN OOK ZO ver. dat men de hand heeft weten te leggen op een weide, waarvan een behoorlijk sportveld gemaakt kan wor den zonder veel moeite en kosten. Dit laatste is aantrekkelijk, daar de finan ciële draagkracht der Sportvereniging vrij gering is. Vorige week Woensdag is men aan het draineren geslagen, waar mee men nu nog bezig is. Elke avond verschenen 10 tot 20 burgers, leden der sportvereniging om belangeloos hand en spandiensten te verrichten bij de drainage. Alles wijst er op, dat zo als de Commissaris derN Koningin In Zeeland reeds bij de opening van het gerestaureerde gemeentehuis opmerk te Zuidzande een kleine, maar zeer levenskrachtige gemeenschap is. Filmactie dank zij de Muziek- ver. Scheldegalm TAE MUZIEKVERENIGING „Schelde- galmen" te Hansweert laat in sa menwerking met de Nederl. Federatie van Harmonie- en Fanfaregezelschap pen waar corpsen van alle gezindten bij zijn aangesloten) een film maken van en over het dorp. Deze film zal een zo volledig moge lijk beeld geven van het dorp en van heel het verenigingsleven ter plaatse. Op Maandag 11 Juli komt de klank en filmopnamewagen van de Nederl. Federatie om opnamen te maken van de karakteristieke plekjes, van de in woners, van de bedrijven en natuur lijk mag de jeugd in een gemeente film niet ontbreken. Daarom worden ook de schoolkinderen gefilmd, 's Avonds om 7 uur zal er in de Schoolstraat een optocht worden ge formeerd die gefilmd zal worden en waarvoor alle verenigingen zijn uitge nodigd, terwijl na afloop hiervan ge luidsopnamen voor de film worden ge maakt. Deze door de Nederl. Federatie be langeloos ontworpen filmactie voor de bij haar aangesloten verenigingen heeft tot doel de muziekverenigingen nu eens op een andere manier in het middelpunt van de belangstelling te plaatsen en wel op een dusdanige wij ze, dat de muziekverenigingen er ook nog een financieel voordeel van heb ben. Leo van Schijndel uit Lange- weg is nog altijd dezefde dikkert van vroeger. Hij is on danks de hete sambal en on smakelijke rijst nog niets afge vallen. En bovendien, hij is een optimist zoals ik er nog niet veel tegen gekomen ben. Op het ogenblik zit hij een beetje met zijn grote teen te klungelen. Er is iets niet in de haak en de dokter heeft hem geboden niet op patrouille te gaan, wat Leo vast niet be treurt. Want dat lopen onder die eeuwige warme zon kan wel eens leuk zijn, dagelijks doen brengt verveling mee. Zeker als je voortdurend in dezelfde kampongs terecht komt, in dezelfde sawahs natte voeten haalt en als je weinig tegen het lijf kuiert. Omdat Leo nu nog al wat tijd heeft, schrijft hij bosjes brieven naar Langeweg, waar de fami lie van Schijndel wekelijks een paar keer blij gemaakt wordt, maar waar ook zekere jonge juffrouw Rika van Gils trouw op post zit te wachten. Of zit Leo op post te wachten Ook natuurlijk. Maar daar komen brieven „zat" voor onze vriend uit Langeweg, die (het is waar) in een villa woont, heel deftig. Een villa (laten we eerlijk zijn) die een tikje bouwvallig is, wat op rekening komt van de re publikeinen en communisten, die er in huis gehouden hebben. Leo woont er en hij is er te vreden mee. Hij lacht ouder wets en kan grappen vertellen. De mensen van Langeweg, die het zeker goed menen met de paters, moeten ons niet kwaad aankijken als wij zeggen, dat Leo een grap verteld heeft van een blote-voeten-pater, die overdag door het dorp wandel de op zijn blote voeten en die warempel 's avonds bij het naar bed gaan slaapsokken aantrok. Enfin, aan de Langeweg een baarggroeten. Rika's in het bijzonder. jullie, PIET. Mooi succes voor de middenstand WANNEER MEN ACHTERAF DE belangstelling voor deze tentoon stelling bekijkt, dan moet men tot de overtuiging komen, dat ze in alle op zichten geslaagd is en zeer zeker aan de verwachtingen voldaan heeft. Er zijn zelfs zaken en goede zaken gedaan en ongetwijfeld hebben de deelnemers reeds nu. vruchten kunnen plukken van hun activiteit en Initiatief. In de tentoonstellingszaal werd de laatste kermisdag des avonds het woord gevoerd door de heer de Leeuw van de Smarius Koekfabrieken uit Tilburg, die een kort woord over middenstand en middenstandsbelangen sprak en de deelnemers van deze tentoonstelling aanspoorde om het volgend jaar weer te komen, maar dan op Iets grotere basis. Hij betoogde dat het van belang zou zijn de fabrikanten en ook de land bouw daarbij te betrekken en was de overtuiging toegedaan, dat men door samenwerking nog veel zou kunnen be reiken. Aan burgemeester Geirnaerdt, die ook aanwezig was, bood hij een prachtige ovale honingkoek aan. Deze ontving tevens een kaas van de Erue. De burgemeester feliciteerde de mid denstand met het behaalde succes en bracht tot uiting dat hier weer veel bereikt Was. Hij was hiervoor als hoofd der gemeente zeer erkentelijk en hoop te, dat de middenstand op de ingesla gen weg zou blijven doorgaan. De heer R. Bleyenbergh-van Osta bood aan de heer de Leeuw namens de standhouders een fraai crucifix aan. De voorzitter der middenstandsver eniging, de heer J. Bleyenbergh, bracht dank aan de verschillende sprekers en zeide, dat men op de ingeslagen weg zou voortgaan, teneinde ook in Steen een blijvende activiteit te kunnen be houden. Op deze tentoonstelling hebben zeer velen hun activiteit getoond en ver schillende mooie stands waren een be wijs van de moeite, die men zich ge troost had. Verschillende winkeliers hadden echter nog op het laatste nip pertje ingeschreven en moesten zelfs nog 's-nachts doorwerken om op tijd klaar te komen. Dit is hun echter ge lukt en dat hun stands niet van de minste waren kan leder, die de ten toonstelling bezocht heeft, getuigen. De fraaie stand van de Silva van Goet- hem met zijn tent en dekzeilen bene vens lederwaren, die van de firma Her mans met zijn galanterieën en die van verschillende rijwielhandelaren o.a. £- Advertenties. Tast de natuurlijke kleur vun llir kunstgebit niet aan! PRODENTA AMERSFOORT M P 395 Vonck en schoenwinkeliers toonden wel aan, dat men voor een matige prijs iets goeds kon kopen. Ook de Erue stand was zeer aantrekkelijk. Na de officiële sluiting wisselden de aanwezi ge winkeliers nog geruime tijd van ge dachten. Al met al mag men op een geslaagde tentoonstelling terugzien. De duizenden bezoekers waren een bewijs, dat ze de moeite waard was. KOE DOOR MENIE VERGIFTIGD. U. G. deed aangifte van een dode koe, die gestorven was tengevolge van vergiftiging. Op de huid van de koe werden menievlekken aangetroffen, terwijl op een in de weide staande bun ker een opgedroogde plas menie werd gevonden. Na onderzoek bleek dat de 9-jarige J. M. uit een in aanbouw zijnd perceel een bus had weggenomen en daarmede aan het spelen was geweest in het weiland waarin de koe liep. Ten gevolge van het lekken van deze me nie is de koe gestorven. Voor de eige naar een schadepost van 350. Aanhoudingen. Terzake verduiste ring werd aangehouden en voorgeleid H. H., wonende te Koudekerke, ver dacht van verduistering. Op verzoek van de politie te Middelburg werd als verdacht van oplichting te Bussum aangehouden J. C. H. Ivezande Uitstapje. Een dezer dagen maakte de loterijvereniging „Den Berg" weer haar jaarlijkse trip. Dit jaar was de reis naar Dinant en omgeving, welke <><x><xxx>o<><><x>o<x><x><>c><><><>o<xx><x><x><x><><x><x ooooooooooo^ooooooooooooooooooooooooc DINNENKORT is het weer grote va cantie. Verschillenden van ons zijn al plannen aan 't maken om die vrije tijd nu eens goed te besteden. Onder dat „goed" verstaaft ze dan: eens flink uitrusten, of ook fietstoch ten maken, genieten van zon, bos of hei of strand, kortom zich te verzetten zodat alles eens anders is dan anders. Maar dc huisvrouw? Hoe zit het dèar mee? Kan die ook vacantie ne men en eens uitrusten, of heeft die het dan niet eerder nóg veel en veel drukker? „O, dat geeft niets", zal menige moeder aanstonds zeggen, „dat heb ik er graag voor over; als manlief en de kinderen maar genieten, dan is 't goed", en ze slooft en draaft dubbel onder de vacantie en merkt niet eens dat ze sjouwt omdat ze zo'n pret heeft met de kinderen. Ja, menige moeder zou hoogst verbaasd staan, als je zei: „Moet jij niet eens op vacantie?" „Och. dat heb ik toch al gehad" zou dan het antwoord zijn. En als je ver der zou vragen „hoe zo?" en „wanneer dan toch?" zou het blijken, dat heel haar vacantie bestaan heeft in eens één enkel dagje uit naar familie of kennissen. Geen enkele moeder zou wensen om wéken vacantie te hebben, ze zou Immers toch geen rust hebben en weer naar eigen huls, man en kin deren terug verlangen. Het is immers ons moede:3 eigen, we vinden geen rust tenzij bij man en kinderen thuis en het blijkt wel onze roeping te zijn het hen gezellig te maken. Maar, zes weken lang „alles" thuis kan ook wel eens te veel van ons vragen, tenslotte zijn ook onze krachten beperkt. Daar om moeten we verstandig zijn en willen inzien, dat een vacantietijd er niet is om ons doodmoe te werken en er later half overspannen op terug te zien. Het moet een tijd zijn van ver kwikking. van vreugde en verpozing en we moeten er allen met blijdschap en vreugde op kunnen terug zien. Dat kan, als we het een keertje verstandig weten te regelen. En moeder moet wat uit handen weten te geven, alles niet zelf alleen willen doen. Wil U eens een dag uit met de kinderen, laat dan ieder z'n eigen bed eens opdekken, de groteren kunnen dan de kleintjes even helpen, maar er zijn zelfs bewaar- AOOOOOOOOOOO<><>OOOOOOOO<X> o Moeders moeten zelf g g ook wat rust nemen. CKXXXxX><X><><XxX><><X>0<XXXX><>' schoolkinderen, die het al heel aardig doen. En vat betekent het nu toch voor een keertje, dat de dekens niet precies gc.d liggen of een laken ver keerd, ze zullen na een prettige dag er heus niet te minder om slapen. Laat de oudsten U meehelpen om bo terhammen te maken en bespreek daags tevoren, hoe U de dag zult re gelen. Qok moet U niet teveel poetsen en boenen onder de vacantie. Wat hebben de kinderen aan een piekfijn huis zonder één stofje, maar een ze nuwachtige doodvermoeide moeder, die nooit eens tijd voor hen heeft. Nee, dan onder de vacantie maar een paar „vlokken" onder 't bed, maar een la chende moeder, die pret weet te ma ken en opgaat met de plannen en uit stapjes van de kinderen. Als U zó het werk regelt, allen meehelpen, dan krijgt U óók een vacantiegevoel, om dat alles anders wordt thuis dan an ders: 't huis voller en tóch niet veel meer werk, omdat allen een handje mee willen helpen. Maar dan moet U het ook uit handen wilen geven, vol komen, zonder steeds te gaan kijken of alles goed gedaan wordt of zoals U het zou doen. Maak toch zoveel U kunt van de vacantie een prettige tijd, waar U van de winter bij Uw kacheltje nog over kunt lachen, na praten en nagenieten. Er zijn nu al moeders, die klagen: „Onderhand va cantie, bah, véél te lang voor die kin deren. Ze gaan zich tóch vervelen." A Is U Uzelf vergeet en het de kinde- ren wat prettig weet te maken, eens tijd neemt voor een spelletje, een wan deling, een vertelling, een praatje, een vriendje of vriendinnetje laat komen, of als U ze zichzelf laat leren bezig houden met een mooi boek, muziek, knutselwerk, tekenen, kleuren, och, dan is de vacantie niet gauw te lang voor de kinderen. Dat sommige moe ders na twee weken al verzuchten: „Ik wou, dat de vacantie óm was" en an deren op 't eind zeggen: „Wat ls die vacantie omgevlogen", ligt heus niet altijd aan de kinderen, maar meestal aan moeder zelf, die geen vacantie als vacantie kan beleven. Moeders, gun uw kinderen een on bezorgde vacantie, maar neem het er zélf ook zo veel mogelijk prettig van. Wel, na de vacantie poetsen we ons huis weer schoon bij de bewuste „na- jaarsschoonmaak" en alles gaat dan weer op orde en regelmaat. werd gemaakt met de nieuwste auto bus van gebr. van Fraassen. Iedereen was opgetogen over de reis en de vele bezienswaardigheden, zodat deze reis bijzonder geslaagd kan heten. RAADSVERGADERING. Hoewel sympathiserend met het doel zag de Raad zich gedwongen afwijzend te beschikken op de subsidieaanvraag van de Bond tegen het schenden door het vloeken van Gods Heiligen Naam. Besloten werd het onderhoud van een gedeelte van het Achterwegje van het Waterschap Ovezande over te ne men tegen een overeengekomen ver goeding gedurende 20 jaar. Voor het gemeentepersoneel wordt een nieuwe kindertoelage-regeling vast gesteld. De geloofsbrieven van de nieuw be noemde raadsleden worden onderzocht en in orde bevonden. Derhalve worden de volgende heren als lid van de Raad toegelaten: L. Boonman. M. J. de Jon ge, W. A. Mol, J. Oostdijk, J. de Win ter, K. L. van Steenbergen en W. Re- mijn. Gezellige avond. Als blijk van waar dering en dank voor al hetgeen werd gepresteerd bij zijn zilveren priester feest, heeft pastoor v. d. Ven het feest comité en alle medewerkers een gezel lige avond bezorgd. De goochelkiuiste naar Willy Albert uit Rotterdam ver toonde gedurende ruim 2 uur zijn ver bijsterende goocheltoeren, gepaard met een ongekende humor. Het applaus was niet uit de lucht en men keerde te vreden, maar even wijs als toen men kwam, huiswaarts. Collecte De opbrengst van de An jerdag bedroeg alhier f 29.84. Lamswaarde Geslaagd. Voor het te Middelburg gehouden practiikexamen bakkerspa troons slaagde onze dorpsgenoot J. Blomaart. Eede Biezenkermis. De uitslag der prijs- bolling is als volgt: le prijs: Richard v. d. Wynckel Marcel de Keyzer; 2e prijs: Richard de Croock Jozef Bau- te; 3e prijs: André Marteyn Werner Herman: 4e prijs: Jeroom Bonamie Robert de Windt. De laatste drie prijzen, welke gelijk matig zijn verdeeld, vielen te beurt aan: René Nobus René Verwulst; Florent de Vreeze Georges de Croock; René de Windt Prudent Staelens. Vermeld dient nog te worden, dat Marcel de Keyzer een beker, die als ex tra prijs werd gegeven, in de wacht sleepte. Wegverbetering. Een grote verbete ring is gaande aan de Sarabeitsweg in de Biezen. Het „Vrije van Sluis" is n.l. druk bezig het puin, an de in Eede welbekende „Molenberg", daarheen te voeren, zodat het spoedig een harde weg zal zijn, tot vreugde van de be woners aldaar. POLITIERECHTER MIDDELBURG IN DE WERELD DER RECORDS De Klokkenberg is er goed mee. Een stukje geschiedenis. Over de invloed van flankwinden Een millioen moet er komen. Gokken en huis houdgeld. Ras in De Heen. 7LJAANDAG jongstleden hebben we een extra-uitzending gegeven van deze rubriek, die zoals ge weet is voorbehouden aan de Zaterdag. Dit is gebeurd naar aanleiding van de sensationale St. Vincent in de C.C. E., afstand 1000 km. waarop de auto werd vervlogen. We zitten nu in het hoogseizoen van de wedstrijdsport. Chateauroux en St. Vincent zijn achter de rug; Limoges, Bordeaux en Dax zijn nu de vluchten waar veler aandacht, en veler hoop op gevestigd is. Vandaag, Zaterdag 2 Juli staat on ze sport in het teken van de liefda digheid. IJs en weder dienende zijn er vanmorgen om vijf uur eens te meer een paar duizend gevleugelde vrien den opgestegen, ditmaal in Limoges, 7.0 om en nabij de zevenhonderd ki lometer van hier. En het batig saldo wordt niet als surplus uitgekeerd aan prijzen en premies voor de overwin naars. maar wordt dit jaar voor de vierde maal in successie afgedragen aan de Klokkenberg. Ware het mij gegeven in de welver sneden ganzeveer te klimmen van mijn duivenvriend H. P. Corssmit te Tilburg, de man van het Wit-Gele Kruis in onze provincie, dan zou ik daar eens even een speech over af steken, die klonk als een klok. Want daar zullen wij het rllen wel over eens zijn: Mee te helpen tot het lenigen van de nood dergenen, die een strijd voeren op leven en dood in de klauwen van de TBC, een van de Goddank weinige ziekten, waar de wetenschap nog geen afdoende be strijdingsmiddelen tegen heeft gevon den zij het ook dat de geleerden vergevorderd zijn op de goede weg dat is een schoon en waardig doel. EEN IS GEEN TWEE Un nu moet ik één ding zeggen en dat zijn er geen twee. Op de dui venliefhebbers is nimmer een ver geefs beroep gedaan, waar het de liefdadigheid betrof. Ik wil njemand te na spreken, maar meen te mogen zeggen dat er geen sport of liefheb berij is, die gemeten naar draag kracht zoveel gedaan heeft, doet en zal doen om de geldsommen bij een te brengen, die nodig zijn om het lot onzer lijdende medemensen te verzachten. Vraag het Ome Jan v. Zutfen, de grote promotor van „Zon nestraal". Ontelbare rode ruggen heb ben de duivenliefhebbers hem ge schonken. Hij is zachtjes aan 90 jaar oud, maar zijn geest is nog fit en waag het niet een onvertogen woord te zeggen aan het adres van een dui- vensjapper, omdat hij maar van de arbeidersklasse is. Ome Jan weet be ter dan wie ook dat het kwartje van de arbeiders zwaarder om te geven is dan het tientje van de fabrikant. Vandaag is dan weer de grote dag van de Klokkenberg en vandaag zul len en met dubbeltjes en kwartjes weer duizenden gulden worden bij eengebracht voor het goede doel. Nu ik toch op mijn praatstoel zit over duivensport en liefdadigheid, vraag ik bij uitzondering maar eens wat meer ruimte van het Dagblad De Stem. Ik weet zeker, dat mijn heer Bruna er geen bezwaar tegen heeft. Voor de oorlog had Noordbrabant met haar meer dan een millioen in woners, slechts de beschikking over één sanatorium alleen voor man nen dat aan plm. 80 patiënten plaats bood. Tien, twaalf jaar geleden reeds zijn er door het Provinciale Wit-Gele Kruis en de TBC-vereniging pogin gen in het werk gesteld om te komen tot de bouw van een modern sana torium. dat plaats zou bieden aan vierhonderd lijders, zijnde een derde deel van het totaal aantal TBC-ge- vallen dat telken jare in onze pro vincie opneming in een sanatorium behoeft. Deze pogingen slaagden aanvanke lijk niet, wegens financiële moeilijk heden. Tijdens de oorlog konden die worden opgelost, maar ter elfder ure kwam het bouwverbod der bezetten de macht met het gevolg dat de plan nen moesten worden uitgesteld. Van uitstel kwam echter geen af stel. ZONDER SLAG OS STOOT Tte genoemde organisaties hadden reeds 'n som geld afgezonderd van eigen kapitaal. De Stichting voor Sa- natoriumverpleging „De Klokken berg" werd genoemd naar de plaats waar de bouw van het sanatorium was geprojecteerd. De „Klokkenberg" ligt in de omgeving van Tilburg, in de bosrijke streek tussen deze fabrieks stad en Loon op Zand en Dongen. Toen na de bevrijding isolering van TBC-patiënten, mede in verband met behuizingsmoeilijkheden, meer dan ooit geboden was, heeft het bestuur der Stichting, na vele moeilijkheden te hebben overwonnen, gedaan ge kregen dat het Juvenaat Mariahof van de Broeders Penitenten te Boekei mocht worden gebruikt als noodsa- natorium. Binnen enkele maanden tijds wer den hier vierhonderd patiënten onder gebracht en verpleegd, weliswaar nog met primitieve hulpmiddelen, met 'n toewijding en onder zulke uitmun tende medisch leiding dat weldra van dit nood-sanatorium een roep uit ging over het ganse land. Echter zagen dr. Dijkstra en zijn staf zich, zonder Rijkssubsidie en zon der steun van enige overheidsinstan tie, weldra voor onoverkomenlijke financiële moeilijkheden geplaatst. Dank zij de grootscheepse actie van twee zakenlieden-Klokkenberg- vrienden in Tilburg en hun medestan ders, konden die moeilijkheden in zo verre worden opgelost dat namens de Tilburgse Industrie een bedrag van twee ton kon worden geschonken. Er kwamen giften van vijf en tien mille binnen, naast stromen guldens en rijks daalders waarbij ook de Tilburgse burgerij zich van haar beste zijde deed kennen. Uit die tijd winter 1945'46 dateren, ook de eerste besprekingen over een z.g. Klokkenberg-vlucht met postduiven. In de bestuursvergadering van de traditionele Brabantse kampioenen dag onder de bezielende leiding van Mr. Louis Donders werd het plan ge opperd om de duivensport in de pro vincie Nobrdbrabant blijvend in dienst te stellen van dit specifiek Brabants sanatorium. Er werd beslo ten de verste ééndagsvlucht, in dit geval Limoges, bij de Zuid-Neder landse Bond van Duivenliefhebbers „vrij" te krijgen voor dit doel. Dit lukte zonder slag of stoot. Reeds in de zomer van 1946 kon de eerste Klokkenbergvlucht worden ge houden. De eerste keer was dit niet Limoges, maar Orleans (450 km.), in verband met het feit dat de duiven- stapel zich eerst moest herstellen van de vernietigende slag welke haar door de Duitse verordening van Augustus 1942 (totale afslachting) was toege bracht. Op dien Orleans in 1946 vlogen 902 duiven in dienst der liefdadigheid. Joh. van Loon te Oudenbosch won de eerste prijs en het batig saldo voor de Klokkenberg bedroeg de som van f 2500. Reeds 1 jaar daarop kon de vlucht worden gehouden vanuit haar plaats van bestemming Limoges. Ondanks pessimistische verwachtingen van de meeste bestuursleden bedroeg het aantal deelnemende duiven 2297 en werd het batig saldo f 6000 afgedra gen. Schitterende overwinnaar was de ervaren liefhebber en oud-kam pioen Bernard Kruissen te Tilburg. Verleden jaar is de deelname nog groter geweest, nl. 2632 duiven. Ook met de afdracht werd een record ge boekt. Niet minder dan f 6500 kon onder couvert aan de Klokkenberg worden overhandigd. En dat ondanks de sterk gestegen vrachttarieven, waardoor de verzen ding der duiven zoveel duurder kwam Een zeer opmerkelijke prestatie. Dit resultaat zou niet bereikt zijn, indien de rekenaar Van de Ven en zijn medewerkers hun rechtmatige aanspraken op 5 pet. van de poule- gelden niet reeds van het begin af hadden laten vallen. Te weinig realiseren wij liefheb bers ons soms wat deze grote sport mannen opofferen. Dat is met geen dubbeltje of kwartje goed te maken. Dat gaat over vele honderden guldens Ge hebt er eenvoudig geen gedacht van wat daar allemaal aan vast zit. MILLIOENENFONDS VV'at de vlucht van Limoges be- treft: Het is steeds 't streven van Klokkenbergvlucht zouden kunnen deelnemen met gelijke kansen, d.w.z. zonder dat de ligging in verband met windkracht en windrichting een over wegende rol zou spelen. Vandaar dat men Limoges heeft uitgekozen en niet Orleans, op welke laatste vlucht de deelname veel groter pleegt te zijn. De resultaten wijzen er echter op dat l.et niet zo eenvoudig is de fac tor zijwind uit te schakelen. Bij N.- Westen wind is Oost-Brabant sterk bevoordeeld, bij Zuid-Oostenwind moet ge de kopprijzen in het Wes ten gaan zoeken. Bij gelijke kwaliteit van duivenmateriaal verdeelt de (flank-)wind de hoofdprijzen, zelfs hoewel in mindere mate van een serieuze fondvlucht als Limoges. Nochtans hoeft het bestuur er geen spijt van te hebben dat zij dit sta tion van loslating heeft gekozen, noch uit sportief, noch uit financiëel oog punt. Intussen gaat de grote actie voor de Klokkenberg voort. De eerste mijlpaal is de som van f 1.000.600 bij elkaar te brengen. Dit bedrag immers was nodig om de bouw van het sanatorium mogelijk en de explotatie ervan sluitend te ma ken. Het is in dit „Millioenenfonds" dat de duivenliefhebbers hun bijdra gen storten. Eind 1948 was het al ver voor me kaar, maar het sparen gaat verder, want zodra het nieuwe sanatorium er staat moet er een z.g. Nazorgkolonie bij komen, een werkgelegenheid waar reconvalescenten, die lichte werk zaamheden mogen verrichten, zich weer kunnen bekwamen of herscho len voor hun terugkeer in de maat schappij. De instelling van dit onderdeel is haast even noodzakelijk als het sana torium zelf. Geld blijft steeds nodig, zodat de duivenliefhebbers zullen moeten blijven voortgaan onze dui ven in te zetten voor de bestrijding der TBC. deze zo vreselijke volks ziekte. Verleden jaar won Harry Kles- sens uit Bladel de eerste prijs, 't Blijft gelijk wie het vandaag is. Zijn duif vliegt evenals alle andere in dienst van de liefdadigheid. Hoe meer het er zijn hoe meer geld voor de Klokkenberg. MET EEN GROTE K UTN dan is er nog een brief te be antwoorden. Iemand schrijft ons dat hij de overwinnaar van St. Vin cent beschouwt als een „outsider", daar er zowat geen cent op stond en dat de eigenaar, als hij geweten had dat die duif „eerst" zou vliegen er toch zeker vijftien gulden op gezet zou hebben, al is hij dan ook maar landarbeiders. Briefschrijver denkt misschien: Dikken Bruine is een grappenmaker die zal er wei een kwinkslag over heen gooien. Maar dat raadt hij vandaag met. Heel West-Brabant weet dat de dui ven van Antoon Schouteren geweldig vliegen. Maar deze rechtschapen huis vader gokt niet met het huishoud geld van zijn vrouw. De lezers van De Stem, die hem bloemen en tele grammen hebben gestuurd en de pas toor van De Heen, die hem kwam gelukwensen, niet in de eerste plaats Advertentie. De beste, goedkoopste en meest betrouwbare specialiteiten voor duiven, zyn die van OOMENS' INSTITUUT VOOR DUIVENGENEESMIDDELEN 52 jaar ervaring. met de prestatie van zijn duif, heb ben een beter begrip getoond. Op St. Vincent tegen 3500 duiven zijn er geen outsiders en geen favo rieten. De weergaloze „Dullen Blauwen" van Staf Dusarduyn, was eenmaal de beste fondduif van Nederland. Maar hij heeft nimmer een eerste nationaal gewonnen. En dat terwijl de deelname voor den oorlog toch beduidend minder groot was. Ik zal het eens anders zeggen Schou teren heeft het kweekkoppel waaruit zijn eerste prijs nationaal voortkomt nog zitten. Doffer en duivin zijn schit terende rasvogels van onschatbare waarde. En hij heeft er bovendien minstens een dozijn jongen van zit ten. En hij heeft er van weg gedaan in De Heen (bakker Meesters), in Steenbergen, Willemstad, Bergen op Zoom enz., die als ze nog niet inge houden zijn wegens hun formidabel vliegen, kampioenen zijn met een gro te K., hoewel iedereen nu inziet dat Quievrain en St. Quentin voor deze duiven niet de „meest geschikte af stand" is. Ik zal het sterker zeggen. Dikken Bruine is kind in huis bij Huijskens-van Riel, Gebr. Cattrijsse, Peeters-Beaufort enz. en hij kent hun bijzondere duiven tot in finesses. Welnu, het ras van Antoon Schou teren doet voor deze wereldberoemd heden niet onder. Onder gelijke om standigheden gespeeld, d.w.z. op we duwschap en in handen van zulke ar- tisten, zou ik niet weten welke duif in België, de „14", de „08", de „02" of „de Lichten" van Antoon Schouteren op afstanden van 700 tot 1000 km zou kunnen verslaan! Allemaal goeie! Dikken Eruine desgewd ke befcaj AXELSI 946o N. Ni Terneu LANDBO AANHAD KWALIT1 R. J. HAAHDÏ lands, zo| speciaal en modd vormwerl vermogeif Brieven 284-0 Voor het met Cormii rapen van F van 20 tot tragel LAAT DE 124-0 I. GRAAI1 PEl BESTELT aaaischok B K N - Balder. Ali Levert uw| Beleefd aa ADRES VC ADRES: •OOOc Wij ontving! ZO'N KOOI A. J. NE)

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1949 | | pagina 6