Zondag 29 JoSi 1317
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Generaal Supers.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGAW5.
SOLDATENCOURANT
BED ACTIE EN A DM INISTRATIE VALEBIÜSSTK. 10Ö, AMSTERDAM. DEC
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR-
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BET VOOEUÏT-
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL
Voor Advertentién wende men
Amsterdam. l'rüs der Adyvrtc-i:
deeb'ngen op de tweede, derde et
reductie.
30.cent. Voor Ingezonden Mode.
dubbel tariefBü abor-xement
.-
1,
Een overval van Duitsche troepen op een Fransch dorp. De aanval is hevig,
zooals men ziet, en gebeurt blijkbaar met overmacht. Doch de vijand, die het djrp
bezet houdt, geeft nog niet zoo gauw toe; elk huis wordt een vesting in 't klein en
uit deuren en venstens wordt geschoten. Vrouwen trachten nog te vluchten, niet
zelden in it noodlottig gevclg. Het is een straatgevecht, zooals in den strijd op het
Waste ijk fr.ont dikwijls is vertoond.
Op dén gedenkdag van zijn 45-jarig
officiersschap mocht de Opperbevelhebber,
generaal Snijders, jl. Donderdag ontelbare
blijken van belangstelling ontvangen.
Do Minister van Oorlog complimenteerde
den generaal namens de gekeele Regeering.
H. M. de Koningin en H. M. dq
Koningin-Moeder zonden generaal Snijders
telegrammen van gelukwenscliing in zeer
waardeerende bewoordingen gesteld.
Do officieren van heb Algemeen Hoofd
kwartier maakten hunne opwachting, als
mede.'een groot aantal militaire autoritei
ten, o. a, het .bestuur van de Vereeniging
ter beoefening van de Krijgswetenschap;
het hoof-dconiiüé van het Roode Kruis.
Een ganscho reeks telegrammen 'kwam in
van tal van officieren en oud-officieren en
van particulieren, o. m. van het bestuur
van de Vereeniging Ons Leger en van de
Vereeniging Volksweerbaarkeid
Voorts werden den generaal eenige prach
tige bloemstukken vereerd, in de qprste
plaats van de zijde der officiëren van den
Generalest Staf, van welk dienstvak, zoo
als men weet, de Opperbevelhebber chef is;
voorts van de Vereeniging ter beoefening
van de Krijgswetenschap, van de Belgen
uit het interneeringsdepót te Harderwijk;
van de Commissie tot ontwikkeling en ont
spanning der gemobiliseerde troepen^ afdee-
ling voor de forten, te Haarlem.
Ongetwijfeld spreken wij mede namens
onze duizenden Tszers van leger en vloot,
wanneer wij Generaal Snijders onze eerbie
dige gelukwensclien met dit zeldzame
officiersjubilee aanbieden en de hoop daarbij
uitspreken, dat Zijne Excellentie de ge
zondheid en de kracht moge behouden, om
zijn voor $en lande zoo hoogst gewichtige
taak ten einde toe te 'kunnen blijven uit
voeren-
Generaal Snijders trad op 17-jarigen
leeftijd als cadet in dienst, werd 26 Juli
1872 benoemd tot 2e-luit. bij het wapen der
genie en werd in het volgend jaar gedeta
cheerd bij het leger in Oost-Indië, waar hij
in Atjeh bij de gevechten bij Lamara Olelo
het 'ridderkruis der Militaire Willemsorde
verwierf.
Toen hij uit Indie was teruggekeerd,
werd hij achtereenvolgens geplaatst te
Utrecht, als leeraar aan de Kon. Militaire
Academie, te Dordrecht bij het korps genie
troepen, als hoofd van onderwijs aan de
Kon. MH. Academie, te Amsterdam en te
Gorinchem.
Lady Dumbler's verjaardag.
Zooals vele mensahen op Oudejaar plegen
te doen, zoo placht lady Dtrmbler op den
dag vóór haar verjaardag stil neer te zitten,
een blik terugslaande op het afgeloopen jaar
en aldus haar debet en credit opmakende.
En steeds had zij weer nieuwe fouten en
tekortkomingen ontdekt in haar karakter.
Heb doel van deze overpeinzingen was:
steeds zichzelf te verbeteren, te vervol
maken.
Zoo was er na [verloop van jaren geen
beminnelijker vrouw geweest dan lady Durn-
bier.
Reeds op jeugdigen leeftijd was ze met
den veel ouderen lord Dnmbler gehuwd:
dat was de wil van haar ouders geweest,
waartegen zij zich, als gehoorzame dochter,
niet verzet had, hoewel haar hart schreide,
een liefsten wensch verborgen houdende.
Zijn plotseling heengaan was een van die
buitengewone zegeningen geweest, die het
Lot ons toedenkt op tijden, dat wij ze het»
meest verdienen.
En niemand kon beweren, dat lady
Dumbler ze niet verdiend had; zelfs 'haar
bejaarde schoonmoeder niet.
Het eerste rouwjaar bracht ze in afzon
dering door. Geen kaarfcavondjes of jours,
geen Monte Carlo of Marienbad, noch „sea
son" in de City.
Het tweede jaar doorleefde ze in minder
jgsootg eenzaamheydoch zonder aanstoot
In 1901 is hij benoemd tob majoor en
eerstaanwezend ingenieur te Haarlem, in
1903 tot luit.-kolonel en commandant in
het le genie-cooijnandement te Utrecht, in
1906 tot kolonel, in 1908 tob generaal-
majoor, in 1910. tot chef van den generalen
staf en in 1911 tot luit.-generaal.
Toen in 1914 leger en vloot op voet van
oorlog zijn gebracht, is luit.-generaal Snij
ders benoemd en aangesteld tot Opperbevel
hebber van land- en zeemacht. Den 9
Augustus van dat jaar volgde zijn benoe
ming tot generaal.
De generaal wordt in September 65 jaar.
Donderdag j.l. 26 Juli, voor 45 jaar, zijn
tot. officier benoemd: bij het leger hier te
lande, bij de infanterie de cadetten A. E.
Roest van Limburg, A. Lettink, J. J. P.
Buhlman, L. W. van Hoek-, J. H. A. Bal»
bian van Doorn en" H. A. J. A. Timmer
man; bij de cavalerie: W. P. Boogaert,
F. N. Tkiange, jhr. C. J. Strick van Lin-
schoten, H. P. D. Braams, N. J. Erzey,
L. G. baron van Boetselaer, B. E. Onder
water, C. H- van der Mersch en E. W. van
Beusekom; bij de artillerie: W. A. P. F.
L. Rovers, L. C. Dijxhoorn, T. C. de Bor
des, W, A. Sodenkamp, J. E. de Man, H.
van Hogendorp, B. E. van Tubergen en
M. J. Perk; bij de genie: C. J. Snij
ders, P. de Bruin, K. F. B. van Nouhuijs
en W -A. H. Weijler.
Bij het leger in Oost-Indië: bij de infan
terie de cadetten: G. F. Soeters, B. Schaap,
W. Munqiks de Jongh en G. N. Levert;
bij de cavalerie: J. W. A. Oxenaar; bij
de artillerie: J. H. van Bloemmestein, M.
B. Rost van Tonningen, H. J. van Heutsz
en W. M. van den Broek; bij de genie:
H. JBijlevel'd en H. A. G. von Deuzscli.
Van hen is alleen de generaal C. J.
Snijders, Opperbevelhebber van Land- en
Zeemacht, nog in acfcïeven dienst.
Be tcGSiano' in den reuzenstrijd.
De toestand aan het Oostelijk front, ten
minste wat het gedeelte ten zuiden van de
Pripetmoerassen betreft, gelijkt op die van
1915, toen de Russen terugweken voor de
Duitsohiers en de Oostenrijkers en men bij
mijlen daags hun terugtocht kon berekenen.
Zelfs sneller nog dan toen gaan de legers der
centralen hier vooruit, en thans niet meer
alleen, zooals in de laatste dagen aan het
te geven door haar gedrag: Bridge-
partijtjes thuis, nog niet in de club; jours
bij heel intieme kennissen slechts, naar
Monte Carlo, doch met vermijding van het
Casino; in Marienbad ging ze slechts met
de doktersfamilie om en bezocht ze gedu
rende de season slechts kleine familie-
dineetjes.
Haar meest bekrompen benijders vonden
echter, dat het nu wel tijd werd, dat ze
terugkeerde in de wereld, om de plaats in
te nemen, die ze volgens geboorte en stand
in had te nemen en waar ze in thuis hoorde.
En lady Dumbler deelde deze gedachte
geheel. Zij was jong, rijk en bezat charme;
ze was een persoonlijkheid geworden door
die jarenlange zdf-controle en dit alles
wist ze iets, wat de volbrenging van haar
levensidee, om haar gedragingen te vervol
maken, veel zwaarder maakte, daar ze nu
ook aan verzoekingen bloot stond, waarmee
zij vroeger nooit te kampen had gehad.
Plet bewijs, dat ze haar taak ernstig op
vatte, ligt al in het denkbeeld zelf opgeslo
ten, dat ze zelfbewust en nauwgezet met
haar potlood en notitieboekje in haar hand
zat en mompelde: ,,Ik moet niet te veel wil
len, vooral niet te veel."
Te veel willen is de klip, waarop zoo
menig vastberaden mensch strandt.
„Ik wil, begon ze, haar eerste aanteeke-
ning op papier zettende, Dumblers moeder
eens per week opzoeken err niet meer of
minder dan eens per week met haar dince-
ren."
Ze- pverwpog .gedurende enkele minuten
Galïciscbe front, maar ook zuidolijker, in
de Boskafwina, waar de Russen stand selie-
nen te zullen houden. Toch is de toestand
nu anders. Want in 1915 waren de centra
len de sterkste, hadden de Russen gebrek
aan kanonnen en mtmiiie, aan geoefende
troepen, nu daarentegen was het inder
daad een krachtig leger, dat tegenover den
vijand stond, goed gedrilde troepen, voor
zien van zwaar ge9chut, ook van Èngelschen
oorsprong, met overvloed van munitie, ter
wijl men kon aannemen, dat de Duitsche
en Oostenrijksche legers verzwakt waren
door den zoo hevigen strijd aan andere
fronten, in het westen en aan de Isonzo en
in Tirol. Het Russische leger is thans niet
krachteloos, maar het is machteloos, door
dat allo discipline ontbreekt, alle plichts
gevoel onder de soldaten, die eenvoudig
weigeren te vechten, die reeds vluchten voor
de aanval begint, die schieten op de artil
leristen achter hen, die hen willen, tegen
houden. 't Is waarlijk een wonder, dat "do
Duitschers en Oostenrijkers nog niet snel
ler vooruitkomen, en dat de toestand aan
't noordelijk front der Ruesen, bij Duna-
burg en Smorgon, zich zoo goed als niet
wijzigt, en daar de Duitschers alleen terug
wonnen het terrein, dat hun voor eenige
dagen werd ontnomen.
Er zijn ook nu nog in Het Russische leger
in Galicië wel dappere daden verrichtmen
hoort van de Russische artillerie veel goede,
maar zij werd meegesleept door do infante
rie; tal van officieren hebben zich heldhaf
tig gedragen en ontzaglijk grcot is het aan
tal van hen, die clen dood hebben gevonden.
Maar in den steek gelaten, zelfs neergescho
ten soms door de minderen, die niet wilden
strijden, konden zij niet verhinderendat de
vijanden met groote snelheid voorwaarts
drongen. Het aantal plaatsen, dat door de
Duitschere en Oostenrijkers is bezet, neemt
eiken slag toe- In Galicië zijn Tarnopol,
Stanislau, Nadworna en Trembowla in hun
handen; de Russen hebben van dit Oosten-
rijks'che land nu maar een heel klein stukje
meer in hun bezit. Doah ook verder naar 't
zuiden, iu de Boekowina, rukken de centra
len krachtig op. Achtereenvolgens vielen
nog Boeczacz, Tioemacz en Delatyn in hun
bezit en de Russen trekken terug op Czer-
nowite, de hoofdstad van de Boekowina,
dicht aan de Russische grens. Deze snelle
overwinningen wijzen wel op groote demo
ralisatie in het Russische leger. Er zijn ook
Engelsche en Fransche afdeeliugen in ói'
leger, o.a. van vliegers en auto's; zij hebben'
blijkbaar dapper gevochten, maar konden
de kans aiiet keeren. l>e Duitsche berichten
melden dan ook, dat de terugtocht der Rus
sen thans ontaard is in een wilde vlucht.
Kerenski, de minister-president, heeft
thans eon ontzaglijke taak op zijn schouders.
Er heersoht groote verwaring, niet alleen in
het leger, aokin Pctrograd. Wat we vandaar
vernemen, 13 verre van duidelijk, doch wel
blijkt, dat er strijd is tusschen de partijen.
Weliswaar krijgt de centrale regoering van
verschillende kanben sympathie-betuigingen,
Ook uit arbeiderskringen, maar wat heipen
woorden, waar het leger niet meer gehoor
zaamt, waar grcote groepen zich tegenover
devegeering stellen? Volgens de laatste be-
rienben zou Kerenski gewond zijn bij een
bezoek aan het front. Hij%lijkt nog de
eenige, die invjoed heeft op het volk en de
soldaten.
Aan het Westelijk front is de strijd* van
maar betrekkelijk weinig belang in de laat
ste dagen, al wordt er wel hevig gevochten
hier en daar. Hardnekkig is er vooral ge
streden in het middenfront, in de streek
van Reims, waar de Duitschers een succes
van eenige bëteckcnis hebben te boeken. Zij
drongen daar, volgens het Fransche bericht,
door, in de eerste linie van den vijand, ten
zuiden van Aillesde Duitschers zelf meld
den, dat zij een terrein ter breedte van
1800 M. en ter diepte van 400 M. ver
overden. Veel is bet niet over 't ontzaglijke
front van de zee tob de grens van Zwitser
land, maar 't bewiist, line fel de strijd ook
in 't westen is op sommige punten. O'ok in
Champagne en in Vlaanderen is gevochten
hier was het vooral de artillerie, die het
werk deed. Een Duitsch telegram meldt
echter, dat ook op de Èngelschen belang
hei voor en tegen hiervan en herhaalde:
„eens per week" inplaats van „eens in de
zes weken" en „eens per maand" in plaats
van „eens in de zes maanden." Een minder
ervaren en practisch „besluiten-maker" zou
zeker het eens geschrevene hebben laten
staan en de fout pas ontdekt hebben bij de
uitvoering daarvan.
Het volgènde stond spoedig op 't papier
en bleef zonder wijziging of verbetering
staan.
„Ik wil niet meer weigeren gewoon bridge
te spelen, als ik het andere niet ken.''
Het derde bezorgde haar meer hoofdbre
kens en was met zichzelf in strijd.
„Voor kleedgeld zal ik niet meer dan
1000 per jaar besteden." Toch vond ze
het bedrag te laag, overwoog en bekeek dit
punt nog eens van alle kanton en haalde een
dikke streep door die woorden.
„Ik wil niet meer uitgeven dan mij con
venieert," stond er nu.
Ze had goede voornemens, een gewichtig
getal; toch zou er uog wel iets auders bij
kunnen een minder serieus besluit; b.v.:
„Ik wil geen man het geringste recht
gpven te veronderstellen, dat ik wel zijn
vrouw zou willen zijn, als ik niet genoeg
van hem houd, om zijn vrouw te willen
zij"-" -
Onmiddellijk echter zag ze de onmogelijk
heid' van uitvoering er van in; ze had iets
gemakkelijkere willen kiezen en nu had haar
brein iets uitgedacht, wat zoo onbeschrijfe
lijk zwaar was.
'Joch met hardnekkigheid zon ze 'dit
rijke gedeelten van stellingen zijn veroverd,
dat daarbij 1200 krijgsgevangenen werden
genomen en rijke buit gemaakt. Van de
overige fronten geen berichten van eenig
belang.
Omtrent "t vooruitzicht op vrede niet véél
nieuws. Toch wordt er wel over gesproken
er wordt voor gewerkt. In de landen der
centralen niet alleen, in Engeland ook. In
het Lagerhuis hébben Ramsay Macdonald
en Trevelyan. een motie voor den vrede in
gediend. Zij werd met 148 tegen 19 stem
men verworpen, blijkbaar door een zeer
slecht bezet Huis. De verwerping toonde
duidelijk aan, dat men in het Britcche La
gerhuis nog niet gelooft aan Duitschlaml's
vredelievendheid. Dit deed vooral Asquith,
de vroegere eerste minister, -uitkomenin
zi jn rede was veol merkwaardigs. Hij erken
de, dat de wereld naar den vrede verlangde,
dat die niet alleen door de regecringen maar
ook vooral-door de volken moest worden ver
kregen, maar hij achtte den tijd er voor
nog niet rijp, omdat niet slechts de Duit-
eche regecring. doch ook het Duitsche volk
nog niet heeft getoond den vrede te ver
langen, dien de wereld noodig heeft. Ook de
arbeiderspartij heeft zich laten hooren iu
het Lagerhuis en zij stelde zich geheel aan
de zijde van Asquith.
Men wil dus in Engeland doorvechten,
tot de zego behaald is. ï>at dit niet gemak
kelijk zal gaan, ziet men wel in, vooral
nu de gebeurtenissen in Rusland een. loop
nemen die ook de EngolSehe regeering
eoni-gszius onthutst maakt. Maar doorzet
ten intusschen, klinkt het van allen kanten,
en aan den eisch: afstand van Elzas-Lotha-
riïigen aan Frankrijk, werd vastgehouden
in [het Lagerhuis, zoo niet door Asquith dan
toch door minister Bonar Law. Toch wordt
het duidelijk, dat ook in de geallieerde
landen het verlangen naar vrede toeneemt-,
er zullen daar conferentiën worden gehou
den, waarop niet alleen de militaire plan
nen, maar ook het oorlogsdoel en de vre
desvoorwaarden wel zullen moeten worden
besproken
Zeker zal men van Engelsche zijde wel
telkens terugkomen op de onbevredigende
rede van Miehaelis, maar men zal toch
moeten erkennen, dat die rede ook in de
den ocratische kringen in Duitechland al
minder bevredigt, al meer onduidelijk
wordt gevonden, en men zal moeten toege
ven, dat in het Duitsche volle een werke
lijk verlangen naar vrede leeft. Dat blijkt-
uit de motie, aangenomen met algemeene
stemmen door de conferentie van vrije
vakrereenigingon (Freie Gewerbechafi)
daarin wordt uitgedrukt, dat de arbeiders
in Duitechland er niet alleen mee instem
men, dat de oorlo» zoo spoedig mogelijk
wordt beëindigd, maar dat zij ook bereid
en besloten zijn meer nog dan voorheen,
alle kracht ter bereiking van dit doel aan
te wenden. Verder heeft do commissie uit
de Centrums-partij in haar vergadering te
Frankfort a. M. zich uitgesproken voor
een vrede docr vergelijk en onderhandeling,
al word daaraan do allee- en niets-zeggende
formule toegevoegd, dat het een vrede
moest ziin, die Duitsch lands politieke ze
kerheid en economische ontwikkeling waar
borgen. Daar kunnen do -tegenstanders
weer uit lezen., dat België niet maar zoo
geheel vrij en onafhankelijk most werdon
verklaard
Doch hoe dit alles zij, het verlangen
naar vrede, do wensch om den vrctrëliiken
strijd te eindigen, nemen toe in alle lan
den;- .die vrede en dat.- einde zullen niet
dan n* jaren worden bevochten op het
slagveld; Rusland brengt telkens nieuwe
verrassingen afdoende hulp van Amerika
is nog steeds toekomstmuziek, zoude men
in de strijdvoerende landen niet meer en
meer worden doordrongen van het feit, dat
het nu mooi genoeg is?
EMGELAKD.
Vredesdobal in het Lagerhuis.
LONDEN. Bij de behaifSeling in
het Lagerhuis van de motie vau Mac
donald en Trevelyan, waarin deze ver
klaren, dat do onlangs in dan Duitschen
Rijksdag ingediende vredesresolutie begin
selen huldigt, dio Engeland steeds heeft
besluit trachten te volvoeren.
Eu verward en eenigszins duizelig door
den omvang van deze vermetelheid sloot ze
haar boekje weg.
Het was ongeveer vijf uur in den middag
van haar geboortedag, dat de salon van
lady Dumbles gevuld was met bezoekers,
onder wie vele flinke, vriendelijke en ge
leerde mannen en géén onder hen, dio zich
niet „eau plaats" in het leven had ver
overd. Zij allen waren daar zonder het te
moeten, zonder „omdat ze niet weg konden
blijven" van den dag waarop lady Dumbler
haar rouw had afgelegd en geen enkele
van die achtenswaardige mannen had de
laatste willen zijn. Dus., kwamen ze allen
en brachten geschenken en vele goedo
wenschen mede. Het was een ware vuur
proef, die de beminneli jke gastvrouw had te
doorstaan. Dat ééne voornemen ten uitvoer
te breugeu in al zijn beteekenis, reeds.op
den dag na zijn geboorte, was een omstan
digheid, die zij niet had voorzien, zo zag
zich heden geplaatst tegenover een groot
aantal nummers ineer.
En een dozijn malen brak ze met haar
voornemen en evenveel keeren deed ze bet-
juist niet-, als zo dat had moeten doen. Het
was het getal aanbidders onder hen.
Zoo bijvoorbeeld wilde zo een praatje
maken met een der keeren, dier er vrien
delijk en goed uitzag en dacht ze.er aan,
hoe aardig hij wel moest zijn en hoe pret
tig .om zijn vrouw te wezen, of daar viel
haar oog op een andere, die er weer beter
uitzag. Kn zoo bracht ze heb niet-verder
voorgestaan, waarom zij do regoering aan
sporen om in verbinding met de bondge-
nooten do vredesvoorwaarden opnieuw,
overeenkomstig dio resolutie vast te
stellen, verklaarde Asquith, dat naar
zijne raeening Ramsav Macdonald «,l
Trevelyan meer gewicht hechten aan
de resolutie van den Rijksdag dan
zij verdient. Asquith ontkent, dat de demo
cratie gesteund zou worden ii.dien met hoi
tegenwoordige Duitechland vrede zou wor
den gesloten, maar wel acht hij 'fc goed op
nieuw het oorlogsdoel der geallieerden vast
te stellen. Ook minister Bonar L»aw en an
deren verzetten zich tegen do vredesmotie
en deze werd met 148 tegen 19 stemmen
verworpen.
Een soc. conferentie te Londen.
LONDE-N. Op de Donderdag gehouden
conferentie van de Russische gedelegeerden
cn leden der Labour Party, nWardle, pre
sident van de labour fiarbij, Henderson,
lid van het oorlogskabinet, George Roberts,
Ramuay Macdonald on Jowett word besloten
te Londen een conferentie van socialisten
uit de geallieerde landen te houden op 8 en
'9 Airgrtstos a.s.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogaterreln.
Het Engelsch-Franscha offensief.
PARIJS. De Duitschers -hebben ge-
"durende Donderdagnacht een buitengewone
levendigheid betoond- Infanterie-aanvallen
werden sedert Woensdagavond met volhar
ding uitgevoerd op een front van 3 K.M.
van de streek O. van Hurtebise tot aan die
van La Bovelle.
De Duitschers hebben, hoewel zij belang
rijke krachten in het vuur brachten, slechts
ten koste van buitengewoon hooge offers,
kunnen doordringen in eenige gedeelten der
Fransche eerste linie ten Z. van Ailles. Hun
herhaalde aanvallen op de hoeve Hurtebise
en meer oostelijk werden allen afgeslagen
in het Fransche vuur.
In Champagne werd, na een hevige be
schieting een snelle en hevige aanval gedaan
op den Mout Haut. Het gevecht duurde
den geheelen nacht, maar de Fransche troe
pen weerstonden elke poging van den vijand
om door te dringen.
Daarentegen hebben de Franschen in een
operatie ten N. van Auberive kunnen door
dringen in de niet bezette Duitsche loop
graven.
Hun vooruitgang voortzettend kwamen zij
in aanraking msi Duiiz. u.. Loepen, die zij
belangrijke verliezen hebben toegebracht.
Op den linker Maasoever wederzijdscho
aptillerie-actie. die met dezelfde hevigheid
werd voortgezet.
PARIJS. De gevechten bij Hurte
bise en Ailles duurden den geheelen
dag voort, de vijand maakte echter
niet de geringste vorderingen en de
Franschen herwonnen ©enig terrein. De
vijand herhaalde don aanval in Champagne,
maar zender succes.
BBRLIJ NOf ficieelLegergroep - prins
Ruipprecht: In onverminderde heftigheid
cn herhaaldelijk tot trommelvuur toe no
men d, ging tussohen de kust en de Lijs de
aitilleriestrijd voort. Donderdagnacht ver
minderde de beschieting slechts weinig. Bij
liet lichter worden nam de beschieting
weder toe tot de grootste kracht.
Engelsche verkenmnirsaanvallen duren
voort-, maar zonder succes.
In Artois weder hevige artilleriebeschie
ting der stellingen bij Lens.
Bij Monchy veroverden de Liibecksckc
E-tormafdeelingen, in verbinding met vlam -
men werpers, ©en belangrijk stuk loopgraaf,
dat de vijand driemaal tevergeefs poogde te
hernomen.
Legergroep-Duit&che KroonprinsNa
krachtige vuurvqorberoiding namen in den
avond gedeelten van het West-faalsch© regi
ment in storm da Fransch© stellingen ten
z. van Allies over ©en broedt© van 1800
M. en in diepte van 400 M.
Donderdagmorgen gingen do Neder-Rijn
sche bataljons, ten n. van Hurtebise, tot
den verrassenden aanval over en,ontrukten
den vijand een beheerschend deel van den
hoogtekam.
dan beiden beleefd en correct t© behande
len en een eenigszins zusterlijko genegen
heid t© betoonen. En dat ging zoo steeds
voort. Haar hoofd was verward.do aar
digste man scheen het eene oogenblik veel
bcminneliiker dan het andere.
Ook was er onder deze mannen geen,
dio niet met pijnlijken schrik dio zusterlijk©
toeneiging bemerkte, als zij met hen sprak.
Gelukkig dat aan alle dingen een einde
Jiomt dus ook aan'lady Dumbles re
ceptie.
Ze wa3 eindelijk alleen in het salon ach
tergebleven, bekeek zichzelf iu een langen
spiegel en verwonderde zich zeer, dat zo
er niet vermoeid en afgemat uitzag. In
tegendeel! naar wangen gloeiden, de oogen
tintelden; hoe jong en schoon was ze nog!
Wat hiervan de rgden wel mocht zijn
En zo voelde zich steeds opgewondener
tot de klok kwart voor zeven wees en een
taxi voor het huis 6cheen te stoppen, waar
op kort daarna een gast, ua vluchtig klop
pen, onaangediend binnentrad.
..O, Frank", riep zo verbaasd uit en
reikte hem beide handen.
Frank zag er vriendelijk noch forsch,
geleerd noch achtenswaardig uit-, alleen ver
moeid. bezorgd en hoogst eenvoudig.
„Kom ik niet te vroeg, Babs. ik meen
lady Dumbler?", vroeg hij verward.
Haar voornaam was Bat tv.
1 „Noem mij weer Babs, Frank."
j Beschroomd kwam die naam over zijn-
lippen, want het was zoo wreed zich te
herinneren,, dat hij eens in stilte verloofd.
Eist bij" Arnhem.
In OJiampagne voorxlen Slocswjjk-TIol
steineche on MarkLsch© stormtroepen me'
Isi coea^ een. aanval uit; zij namen van dor
jMont^Haut de reflt.wan -het op 11 JuÜ it
'tie.Jiaud dervFmnschcn, goblevcn gedeelte»
D" vijand- ging op dezetirio geveclit/cvekioi
tot. tegenaanvallen over, die zijn bloedig»
er liezen uog deden toenemen. In hel. g>
heel bleven 1150 gevangenen, onder wie 4f
.officieren, en <y:i groot aantal loopgraaf
'wapens in onae Lfcwulcn.
Do conferentie ttor sealliëerxlen.
PARIJS. De vertegenwoordigers <lcr ge-
alliec-rdcn zijn Woensdagochtend om ti'-r
uur op het ministerie van buitenlandreis
zaken voor het houden van hunne eersk
vergadering bijeen gekomen.
Do minister-president Ribot heette don
aanwezigen welkom en wees verder vooral
op den veranderden toestand in den Bah
kan, door het toetreden ran Griekenland
•tot de geallieerden. Alle volken, wier legere
op den Balkan strijden, waren op de confe
rentie vertegenwoordigd.
Met groote vokkxmixig kunnen wij cou
sin te eren, eindigde Riïiot, dat drie jaren
van oorlog, noch onze kracht,, noch onzin
wil om te overwinnen verzwakt hebben.
Frankrijk acht zich geluid:ig U te ontvan
gen. Sta-mij'toe-u allen uitzijn naam wel
kom te heet-eTL
RUSLAND,
Van het Oostelijk Oorfogsterrein.
Aan het Russische front.
BERLIJN. OfficieoL Front-prins Leo
pold, legBrgroep-von Eïchhorn: Tori z. van
Srr-orgon verminderde onze artincsicl>->
schieung de door do Ruesen bezette stro/k.
De vijand moest teruggaan. Bijna do ge-
heelo vroegere stelling is' weder in ouzo
harden.
Legergroep-Böhm Ermoili In hevigen
etnjd. bezetten ouzo divisies de hoogte ten
n.o. van Tarnopol en in de Grif-sna-vlakton,
tot aan den straat weg Jrembowls-Husiateui
Moer naar het t.w zijn Boytejatej1'fye-j
matsj, Otynia en Delrtyn genomen.
Front-aartshertog Jozef. Aan het Rus
sische Karpatbenfront is de vijand, door
den druk ten n- van den Dn jester, nu ook
ten z. van den Tataren pas. teruggedreven.
Hij trekt, «laar terug in <le richting van
TsjernowïtsjBij oen aanval werden de
Russen Woensdag' van de Baba-Loedowc-
btigten verdreven.
Front-v. MackeneenVan Woensdag
middag tot het duister worden toe duurdo
de levendig© artillerie-strijd voort aan den
Benedenloop van de Sereth.
BERLIJN. Officieel- De verdere succes-
sen der bondgenootei? in Oosfc-Galicië nood
zaakten den Russen hun Karpathen-front
op te geven tot aan den Kirlibaba-sector.
BERLIJN Ook den 25en Juli werd
in Ocst-Galicië veel terrein ge wonnen
en werden in militair opzicht buitenge
woon belangrijke voordcekm behaald. Do he
vige. lner on daar buitengewoon verbitterds
tegenstand der met spoed aangevoerde Russi
sche trocpenafdeelingcn en sterke achterhoe
den. o.a. tc-n O. en "ten Z. van TamopI tea
N. van Boetsjetsj, kon het voorwaartsdringen
der Duitsche divisies niet tegenhouden. Do
Russen werden op alle punten Tcruggei.lagvn.
De vliegers droegen wederom krachtig bij
tot de successen.
Tussehen Tarnopol en Tiembcwla drongen de
Du r-cheis ten O. van de Sereth op een diepte
van 16 K.M. vooruit. Naar het zutdej; en zuid
oosten 'toe br-reïk'.en zij de irr.ie LaskoUisjo-
BoetsjatsjKonopieqOttyniaDelatyn-»-Mi-
lsöt-li zyn en bereikten daarmede reeds een
aanzienlij;.? verkorting van het front. Op hou
goheele 250 K.M. lange ïront zijn de bori'ly-
nooten tot een gemiddelde diepte vau CO K..M.
vooruitgekomen. Kindelooze munitie-colour es
en kanonnen trekken dag en nacht voort.
Door de inneming van het stadje Mikoüiczyn,
vlak ten X. van de Jablonica-j
i-pas en Delatyn
was geweest met het meisje, dat nu die
schitterende vrouw was.
„Jij komt nocit te laat, Frank," zei ze;
en toen ze hem een. stoel aangfewezon had, P
ging ze vlak naast hem zitten op Êen voe- 1
teribaakje,
„Frank", sprak ze ,,ik heb maar één goed
voornemen voor dit jaar," e-n do beloofd- 1
heid eischte van hem te vragen, waarin dat f
■bestond,
„Ik ben besloten," antwoordde ze, „goen
man het geringste recht te geven te ver- 1
onderstellen dat ik wel zijn vrouw zal wil
len zijn, als ik niet genoeg van hem. houd,
om zijn vrouw te willen zijnNa de.to
woorden omhelsde zij hem
Frank mocht er vermoeid en bezorgd
en eenvoudig uitzien, maar ze vond hem
een man met energie, een bijzonder flink
karakter.
-Trouw je mij, Babs?"
„Ja, liefste." was haar antwoord, waar
na het eenige miuuten stil bleef. Toon
vroeg lii j
„Waarom nam je dat dwaze besluit, lie
veling?"
„Was 't dwaas, lieve Frank? Zou je 'fc
mij hebben durven vragen, als ik-dat plan
niet had gemaakt?"
„Oh!" riep hij uit, begrijpende.
..Ja. liefste, daarom heb ik het ge
maakt
