No. 456
Zondag 15 Juli 1017
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Ons bezoek bij' den heer Van Aalst.
VERLOREN.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIIJSSTR. 10», AMSTERDAM. DIT
®LAD VERSCHIJNT DRIEMAAR PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
HLLITAÏREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT, ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL
Voor Advertentiën wende men zich tot onze Administratie, Vnleriumtraa'. 19*
Amsterdam. Prjjs der Advertentiën per regel 30 cent. Voor Ingesonda:: Mede-
deebngen op do tweede, dorde et vierde pagina dubbd tarief. Bjj aboutemenr
reductie. c
De slag is geleverd; de strijd is gedaan en er liearscht thans op het slagveld
rust' en stiltezelfs de vogels wagen zich weer in do lucht. Een schoons, kalme
avond breokt aan. Maar hij, die daar terneer ligt, zal er niet meer van genieten.
Een hospitaal-soldaat wijdt hem zijn laatste diensten en laat hem nog eens drinken,
een aalmoezenier bidt voor hem en een kameraad bidt in stilte mee, het zal
weldra met hom gedaan zyn, en_ ver van zijn huis, vvr van verwanten, zal hij den
laatsten adem geven. Een' treilend tooneel, zooals telkens w'aèr voorvalt op de slagvelden.
MogmaaSs voSBedsge adressen
gevraagd.
Men maakt het onze administratie zoo mco-
fleloos moeiiijk door, bij correspondentie over
toezending van „De Soldatencoiirani" of bij
afdracht per postwissel van gelden, niet dui
delijk en volledig het militaire adres van den
afzender te vermalden.
In zoo'n geval weten wij niet met v;ien vzlj
te doen hebben en kunnen dan aan verzoeken
geen gevolg geven of op dan staat van hot
betrokken onderdeel aanteekening van afdracht
van gelden maken. Ook is veel onnoodSge cor
respondentie van deze onachtzaamheid het ge
volg.
Men verzwaro dus onzen zeer omvangrijken
arbeid niet en vermelde steeds duidelijk en
volledig het militair adres van den afzender.
Onze lezers wéten, dat wij in No. 446 van
„De Soldatencoura^it" een oproep plaatsten
van Luitenant Pjeters, om onze redactie be
wijzen van instemming toe t© zenden Piet
zijn schrijven van hulde en dank aan den
heer G. J. K. t a n A a 1 8 t, den President
der Nederlandsche Handelmaatschappij,
gericht.
Dit schrijven van Luitenant Pieters aan
den heer Van Aalst luidde als volgt:
BREDA, 22 Juni 1917.
Hoogedelgestrenge Heer.
In de' overtuiging verkeerond© te hande
len naar den geest van een zeer groot ge
deelte van de militairen van ons Leger en
onze Vloot, is liet mij een diringendo 'be
hoefte u namens die duizenden bijzonder
hartelijk dank te zeggen voor uwe zoo
grootscke daad, waardoor liet mogelijk is
geworden dat onze geliefde „'Soldaten-
courant" voor ons bohouden is geblovcn.
Toen do rijles subsidié word ingetrokken,
was er nauwelijks één meer in den lande
die durfde hopen op heb blijven voortbe
staan van dat blad, dat in de laatste drie
jaren er zoo enorm toe heeft bijgedragen
den band van eenheid onder onze soldaten
te versterken en dat zoo ontzettend veel
gedaan heeft dm den absoluut onmisbaren
goeden goe6b in onze geledoren te verster
ken. Ik kan u dan ook verzekeren, dat er
als 't ware één juichkreet opging, zoowel
ouder alle landverdedigers als onder hen,
die belang stellen in onze weermacht, toen
hot blijde bericht wereldkundig werd, dat
de ;So 1 d a ten cour antbleef bestaan. Maar
niet minder groot was de Vreugde onder
Het was do avond voor het Kerstfeest: de
heer Godfrin, do rijke financier, administra
teur van verscheidene groote maatschappijen
en afgevaardigde, zat in den weelderigen eet
salon van zijn woning in do voorstad Saint-
Honoré. Hij was juist aan het dessert, toen do
deur geopend werd en eensklaps zijn zoontje,
de kleine Raoui, een aardig kind van 4 jaar,
binnen trad, geieid door een 'Zwitsersche gou
vernante.
Goedendag, Raoul.
Goedendag, papa.
Papa wierp zijn servet weg en de kleine klau
terde aanstonds op zijn knie. Be vader nam
de kleine hand van het kind in de zijn9 en
kuste zo herhaaldelijk.
Papa... het Kerstkindje... Zal het iets in
mijn schoen leggen? vroeg Raoul.
Zeker, indien gij braaf zijt, antwoordde
de vader; en zich tot do gouvernante wenden
de, vroeg hij
Zijt u goed over Raoul tevreden, juf-
Louw?
Do jufrouw kreeg een kleur en stelde zich
voor alle antwoord met een glimlachje tevreden,
dat ten volle de nieuwsgierigheid van mijnheer
Godfrin omtrent het gedrag van zijn zoontje
scheen te voldoen.
Het is mooi weer vandaag, hernam de
financier, maar koudindien u met Raoul gaat
wandelen, zorg dan, dat hij goed toegestopt is,
juffrouw.
Het meisje glimlachte weerMijnheer .God
frin omhelsde een laatste maal liet kind en
begaf zich daarna haastig naar do vestibule,
waar de bediende hem zijn pelsjas hielp aan
trekken en achter hem het portier sloot van
een sierlijk rijtuig.
Mi,jnheer Godfrin was weduwnaar. Zijn vrouw
was kort na do geboorte van Raoul gestorven.
De vader vergoodde liet kind, dat zijn trots
en zijn hoop was. Hij droomde grootsche plan
nen voor hem in de toekomst. Hij werkte van
den jnorgen tot den avond, om geld op to sta
pelt», altjjd meer geld, met de gedachte hem
eens een_ vorsteiijk fortuin na te laten. Maar
midde® ia de drukte van zaken en politiek
vond hij dagelijks nauwelijks eenige minuten
om zich met zijn geliefd kind bezig te houden.
Daardoor was do arme kleine bijna geheel over
gelaten aan de zorg van zijn Zwitsersche gou
vernante en de dienstboden.
Mijnheer Godfrin wist niet een edel gebruik
van zijn geld te maken, hij had niet begrepen,
dat heb geld enkel waard is begeerd to worden
voorzoover het dient om goed to doen en dat
het fortuin in de banden van den rijke slechts
een machtig middel moet zijn om lnm te hulp te
komen, dio in nood verkeeren cn lijden.
Den gekeelen middag reed deze rijke, ge-
eerde, maar zelfzuchtige man, die niet de ware
genoegens des levens kende, in zijn prachtig rij
tuig door do stad om zaken te doen. Toen hij
tegen den avond naar liuis reed, dacht hij er
aan, dat het morgen Kerstmis was en dat Raoul
geschenken verwachtte. Hij gaf den koetsier
het adres op van een groot speelgoedmagazijn.
Daar kocht hij een houten paard, een doos met
looden soldaten en veel ander prachtig speel
goed.
Een uur later stapte mijnheer Godfrin uit
het rijtuig cn trad zijn woning binnen. Hij
wilde zich naar zijn kamer begeven, toen hij
in de vestibuio do dienstboden in een kring zag
staan, allen met ontdaan gelaat en in een hoek
op een bank do gouvernante, die een kreet van
angst slaaikte, toen zij hem bemerkte en aan
stonds achter beide liandën haar met tranen
bedekt gelaat verborg. Mijnbeer Godfrin had
een voorgevoel van een ongeluk.
Wat moet dat beteokenen? Wat is er ge
beurd?
Charles, do kamerknecht, keek zijn meester
met medelijdenden blik aan cn mompelde ang
stig: De jongeheer Raoul
Mijn zoon, mijn kind? Wat is er ge
beurd
Venoren, mijnheer! die domme Zwitser-
schel... Verloren sinds vier uur in den namid
dag!
Do vader wankelde en do gouvernante wierp
zich voor zijn voeten, inet huilerige stem roe
pende: Vergiffenis 1 Vergiffenis!
Waar hebt gij hem uit'het gezicht ver
loren, ellcndelingo? Zeg de waarheid of ik ver
moord je. Waar hebt gij hem verloren! Waar?
Maar het ongelukkige meisje kon geen ant
woord geven, zij kon alleen schreien.
Aan den kant van de poort van Asnïères,
zoovelen van onze soldaten. en dat kan.
ik u uit eigen aanschouwing verzekeren
toen bekend w©rd, dat de prijs 1 cent per
exemplaar bleef. Er zijn er zco ontzettend
veel die niet meer kunnen en mogen be
steden voor hun lectuur.
Allen weten nu, dat het de heer Van
Aalst is, die zijn groote waa race ring voor
ons werken en- onze plichtsbetrachting om
zette in zulk een edele daad.
Dat zij het buitengewoon op prijs stellc-n.
kunnen zij u onmogelijk allen persoonlijk
betuigen, maar dat de stapel adhaesiebetui-
gingen voor dit schrijven, die inkomt in
het redactiehureau van ons blad, u een
klein beeld moge geven van de greote
dankbaarheid van allo mannen, die eens
geroepen kunnen worden als hoogste
pliehtsoffer hun leven voor het vaderland
te geven.
Maar tevens ook zij het mij vergund u
nog mode te deelen, dat alle lezers van de
,r'Soldatencourant" met mij zullen instem
men als ik u de verzekering geef, dat wij,
nog meer daartoe aangezet door uw vorste
lijk streven, voort zullen gaan in strengo
p'l ichtsbetraohting met opgewekien geest
voor Koningin en Vaderland!
Met do meeste hoogachting heb ik de oor
te zijn
TTwc u dienstwillige
T. W. PIETERS,
Eerste-Luitenan b bij liet
2e Regiment Huzaren, j
Aan den bproep van den heer Pieters is
door leger en vloot op schitterende wijze ge
volg gegeven. Bij stapels tegelijk'stroomden
ons uit alle oorden des lands de brieven,
kaartjes en briefkaarten toe, alle even er-
kentelijk, waardeerend en hoffelijk van
toon en komende uit alle rangen, van hoog
tot laag, van onze Weermacht. Zelfs had
den onze jongens, zich hier en daar de
moeite en kosten van het drukken van dank
betuigingen niet ontzien.
De waarde en beteekenis van deze stapels
werden nog verhoogd door het feit, dat
vele brieven en kaarten nameqs gcheele on-
derdeelen van den troep spraken,
Dezer dagen nu hebben wij alles aan den
heer ,Van Aalst overhandigd en geen
wonder, dat Z.H.Ed.Gestr. zich getroffen
betoonde bij het zien van deze uitwerking
van .de3 heeren Pieters' oproep.
De heer Van Aalst verzocht ons na
drukkelijk u allen, die aan deze spontane
huldebetuiging hebt deelgenomen, dank to
zeggen. Hij zag thans opnieuw in welk een
groot© behoefte „De Soldatenccürapt;
voorziet en verzekerde nn dubbel verheugd 'i
te zijn, dadelijk na afstemming van de
Rijkssubsidie het orgaan voor leger en vloot
voor ondergang te hebben behoed.
Oc toestand in den reuzenstrijd.
De beslissing omtrent de politieke crisis
van Duitschland is nog niet genomen. Maar
de wildste geruchten gaan rond.
In parlementaire kringen verwacht men,
dat de toestand spoedig zal worden opgehel
derd.
Maar men begrijpt, dat de keizer ue
beslissingen, die in dit geval genomen
moeten worden, met den kroonprins hoeft
willen bespreken. De wenscben, door de
m eenderheid van den Rijksdag uitgesproken
zijn van zoo diep-ingrijpenden aard voor het
staatsleven in Duitschland, dat de beslis
sing daarover niet alleen den keizer, maar
ook de dynastie betreft, zoodat de keizer
met zijn zoon over de toekomst heeft willen
overleggen
Inmiddels is, ter aanvulling van de
Paaschboodschaj een keizerlijk besluit ver
sohenen, geteekend door don Pruisisckeu
antwoordden de dienstboden.
Als waanzinnig van smart sprong de onge
lukkige vader weer in bet rijtuig, nog steeds
gevuld met de mooie geschenken voor Raoul!
Bij de prefectuur aangekomen, stelde men
dadelijk alles in liet werk voor den invloedrij
ken afgevaardigde, dc prefect telefoneerde zelf
naar den commissaris van politie.
De ongelukkige vader bleef gedurende vijf
minuten alleen. Welke- vreeselijko cogenblikken
voor het 'arme vaderhart! Daarna verscheen
de prefect eensklaps met' een glimlach op de
lippen, tevredenheid was op zijn gelaat te le
zen Gevonden
Mijnheer Godfrin slaakte een luiden kreet
van vreugdethans was hij half waanzinnig
van blijdschap. Hij vloog -op den prefect toe
en drukte diens handen hartstochtelijk, -als
wilde hij ze verpletteren.
De prefect hernam na eenige oogenblikken
Hij is opgenomen door cc-kerc-n Piérron,
groentenkoopman rue des Cailloux te Leval-
lois-Perret.
Mijnheer Godfrin bedankte den prefect en
vloog weer in zijn rijtuig.
"Vlug koetsier, vlug.
Zijn ontroering, zijn angst, zijn vreugde
hadden hem doen begrijpen, hoezeer bij zijn
kind liefhad
Vlug koetsier.
Hij, die daar in dezen kor.deu Kerstnacht
in het rijtuig zat, dacht er niet meer aan mü-
lioenen en nnllioenen voor zijn zoon op te sta
pelen, hem te doen schitteren in de wereld.
Hij zal hem niet meer overlaten aan vreemden,
hij zal voortaan zelf zorgen voor zijn kleinen
Raoul. Hij zal de zuster van zijn vader laten
komen, de oude tante, die eenvoudige ziel.
voor wie hij zich vroeger schaamde, omdat ze
landelijk eenvoudig was. Zij zal over haar klei
nen neef waken...
- Vlug koetsier!
Het rijtuig houdt stil. Bij het licht der hel
dere lantaarns van bet rijtuig bemerkt mijn
heer Godfrin ppu laag. nederig huisje. Het
nommer klopt, hier moet die Pierron wonen.
Aanstonds wordt de deur geopend en ver
schijnt een man, een groote kerel met rooden
snor. Hij beschouwt een oogonblik het prach
tige span en don rijken heer in de mooie pels
jas, en zegt dan vroolijk":
minister-president, waarin het gelijke kies
recht voor Pruisen wordt toegezegd. In de
Paaschboodschap was, naar do „Nordd-
Allg. Ztg." uiteenaot, slechts het directe
en fpheimo kiesrecht toegezegdde vraag
was opengelaten of het een meervoudig of
gelijk kiesrecht zou zijn, en die 13 nu opge
lost door de beslissing, dat in Prinsen befc
gelijke, geheime en direoto kiesrecht wordt
ingevoerd en wel zoo spoedig, dat de earst-
volgende verkiezingen volgens dit nieuwo
kiesrecht kunnen worden gehouden.
Een der drie eiscben van de linkerzijde ifi
hierdoor'dus ingewilligd.
De tweede eisch geldt den parlementairen
legoeringsvorjn. Om dit dool te bereiken
vragen de verbonden linkergroepen do vor
ming van een coalitie-ministerie.
Dit is een moeilijker quaestie om op té
lossen. Omdat hierdoor een wijziging ge
bracht words in het goheele Duitsche staats
leven.
Waarschijnlijk echter is ook deze eisch in
beginsel aanvaard, en wordt in verband
daarmede het aftreden van alle ministers
on staatssecretarissen verwacht, opdat de
door den keizer te benoemen Rijkskanselier
dan een ministerie zou kunnen vormen.'
Inmiddels heeft de centrale commissie nit
den Rijksdag haar besprekingen geëindigd,
en de vergaderingen geschorst totdat de re-
geeringscnsïs is opgelost. De tekst der motio
is echter vastgesteld, en de meerderheid
schijnt vastbesloten te zijn, ook zonder dc
it edewerking der natior.aal-libcralen, op den
ingeslagen weg voort to gaan, daar reeds
een meerderheid in den Rijksdag is gevon
den, een meerderheid die nog zal toenemen,
wanneer behalve do centrumspartijdo vrij
zinnige volkspartij en de sociaal-demo
craten, ook do Duitscho fractie, de Polen,
de Elzassars, Denen en Wellen zich bij haar
aansluiten. Do meerderheid rekent cr op.
dat van de nationaal-liberale partij 13 leden
van den linkervleugel zich eveneens voor de
motie zullen verklaren.
De bedoeling van de meerderheid is, dat
do motie onmiddellijk in de volledige zitting
van den Rijksdag zal worden ingediend.
Do inhoud der motie komt waarschijnlijk
in hoofdzaak overeen met de verklaring,
die door dr. Quarck is opgesteld:
„De Rijksdag verklaart als eenig en uitsluitend
oorlogsdoel van Duitschland het handhaven en
het waarborgen van zijn economische, sociale en
politieke zelfstandigheid en dio zijner bondge-
nooten. Dit doel is DuiischJ&nd van zins'met
leger cn vloot door de uiterste inspanning van
allo krachten te bereiken en we'.:
1. naar buiten/door internationale overeen
stemming tusschen do oorlogvoerenden, die
langzamerhand moet worden verkregen, zon
der oenig geweld en vooropgesteld dat Duitsch-
lands vijanden zich evenzeer hiertoe geneigd
verklaren als Duitschland zelf.
Do Duitscho Rijksdag begroet derhalve do
Russische verklaring voor oen vrede zonder ge
weld, zonder annexaties en zonder schadeloos
stellingen en geeft zijn uitdrukkelijke toestem
ming om vredesonderhandelingen aan te knoo-
pen op dezo grondslagen;
2. naar binnen verklaart de Rijksdag, dat het
volstrekt noodzakelijk is voor het waarborgen
van Duiischlands oorlogsdoeleinden, om onmid
dellijk een coalitie-ministerie te vormen en zoo
snel mogelijk over te gaan tot do invoering
van het rijksdagkicsrecht in Pruisen
3. de Duitscho Rijksdag verklaart zoo lang
samen te willen blijven tot do regeeriug zich
met deze beginselen heeft vereenigd en de ver
wezenlijking .ervan. heeft gewaarborgd."
De beslissing zal wellicht spoedig vallen.
Het voornemen is, de motie clio ongeveer
in den geest van de verklaring van den afge
vaardigde Quarck is opgeetold de vorm
staat nog niet vast, daar de centrale com
missie niet vergadert -jspoedig in den
Rijksdag in te dienon. Tenminste wan
neer de plotselinge ziekte van dr. Spahn,
den voorzitter van de centrale commissie,
geen spaak in het wiel steekt.
Kom binnen, mijnheer, en woes maar
niet bang, den jongen is niets overkomen.
Hij liet den bezoeker binnen en voegde' er
bij, den vinger op den mond leggend
Sst 1 hij. slaapt.
Bij het licht van een kleine lamp die zeer
slecht verlicht en een onaangenamen geur ver
spreidt, bemerkt mijnheer Godfrin een kast.
waaraan ec-n lade. ontbreekt, eenige kreupele
stoelen on :n ronde tafel, waarop een balf ge
vulde fleseh staat, drie glazen en in een schaal
een stuk vlecsch.
De groentenkoopman neemt de lamp en op
dé teenen loopend, verlicht hij een hoek der
.kamer waar in een zindelijk bed tveo jongens
diep in slaap liggen. In het jongste der twee
kinderen, op wiens schouder de and ere, bescher
mend zijn arm gelegd heeft, herkent de rijke
financier zijn zoon.
De twee snaken vielen bijna van slaap
om. zegt Pierron, terwijl hij zijn ruwe stem
tracht te verzachten. Omdat ik niet wist wan
neer men don kleine zou komen halen-, heb ik
hem maar te;bed gelegd en ben toen naar den
commissaris gegaan, om hem van liet treva! in
kennis, tp stellen. Gewoonlijk heeft Zirlóre zijn
bedje onder de pannen, maar ik dacht bij mij
zelf: Daar zijn ze beter, ik kan wel ec-n nacht
den slaap missen.
Staar mijnheer Godfrin luistert nauwelijks.
In eën voor hein geheel nieuw© ontroering be
schouwt hij de twee slapende kinderen. Zij
liggen in een oud ijzeren bed, onder een grijs
achtige kazernedeken. "Wrik oen treffende
groep nochtans! "Wat schiint Raoul. die- zijn lief
fluweelcn pakje aangehouden heeft, in de
armen van zijn makker zwak en feeder! De
vader, een oogenblik van zijn kind beroofd,
benijdt bijna liet gebruinde cn gezonde gelaat
van den armen jongen van den groentenkoop
man.
Fs dat je zoen? vraagt hij den koopman.
Neen, mijnheer antwoordt de nmn. Tk
ben nooit' getrouwd geweest. Twee jaren erele
den stierf een buurvrouw, een weduwe, haar
kind onverzorgd achterlatende- Toen heb ik
den jongen bij mo genomen. Ik bob geen groo
te verdiensten en spoedig- ben 'ik voor mijn
goode daad beloond geworden. Hij is nauwelijks
zeven jaar, maar hij maakt zich reeds ver
dienstelijk voor me.
De conservatieve fractie hoéft besloten
ook een motio in lo dienen over oorlog en
vrede, waarin de bekende op annexaties en
schadevergoeding gerichte oorlogsbedoolin-
gen dor Al-duitechers worden opgesomd.
Men verwacht, dat de motie der drie par
tijen de meerderheid zal hebben, ook al zou
den eenige centrumleden zich. or tegen ver
klaren.
De Fransche pers volgt de politieke ge
beurtenissen in 'Duitschland met groote aan
dacht.
Tot dusver blijkt nog steeds do meening
te bestaan, dat de pogingen, om ook in
Duitschland tot democratische ontwikkeling
te komen, niet in staat zijn ©enigen invloed
to oefenen op de oorlogspolitiek der Enten
te. Want de bladen in Frankrijk zien in do
gebeurtenissen in Duitschland slechte ©en
vrcdes-ipan oeuvre.
Wat Seheidemann te Stockholm niet ge
lukt is, zeggen zij, een spoedigon vrode tot
stand te brengen, moot thans Érzbergor zien
gedaan te krijgen door do quasi-dc-raocrati-
sche hervormingen.
En de Fransche bladen zion daarin slechts
een bewijs van het volkorafcn mislukken van
den duikboot-oorlog, en een voorteeken van
de naderende overwinning der Entente.
Aan het Engeleche front drongen do Dait-
schers, in den duinsector, na een hevige-be
schieting. de Engelsche stellingen binnon
hef Engelsche bericht zegt, dat over een
fiont van 1400 yards en over een diept© van
f-00 yards de Ënge-lsche stelling in handen
der D'uitsdhers viel. net Duitsche boricht
meldt, dat daarbij 1250 man gevangenen
waren gemaakt, onder wie 27 officic-reu. De
Duitschers bereikten daar den rechteroever
van de Yser, bij de zee. Overigens waren op
het westelijk front de gevechtsacties' gering.
Op het- Oostelijk front hebben de Russen,
na Halitsj, bezet, te hebben, den rechteroever
van de Lomnitza bereikt; de rivier werd'
overschreden en eenige Duitsche posities
bezet. In het front Bochorodsjan-Polotewin
werden eveneens eenige stellingen bezet. De
Russen namen 12.000 man gevangen, eu
hebben sedert Zondag 80 kanonnen buit go-
maakt.
De Russen zetten hun snellen en bewon-
dcrcuswaardigen aanval bij Stanislau-llalitsj
krachtig voort.- Volgens de jongste berichten
is do stad Kaloesj, aan de Siwka, ten w. van
do Lomnitza, in Russische banden- gevallen.
Kaloesj ligt aan den spoorweg Stanislau-
Lemborg en was de zetel van cou Duitsch-
G'ostenrijksck hoofdkwartier, en van een
legerstaf. Het Oostenrijksche legerbericht
meldt, dat bij Kaloesj op den westelijken
oever der rivier gestreden wordt, waaruit
dus valt af te leiden, dat de Russen bij Ka
loesj ook de Siwka zijn overgetrokken, zoo
dat de Oosisenrijksclhé troepen daar de stad
niet alleen moesten ontruimen, maar on de
overrijd© van de rivier teruggaan. De Rus
sen trokken echter ook dé rivier over, en
zeiten aan den westelijken oever de vervol
ging van den vijand voort.
BELGIË.
Het lot der gedeporteerde Beigen.
Volgens de „Times" heeft men te Parijs uit
vertrouwbare bron verschrikkelijke berichten
ontvangen over het lot tier gedeporteerde
Belgen, vooral over dat van lien, die naar het
interneeringskamp van Soltau gezonden waren.
Toen de gedeporteerde Belgen to Soltau aan
kwamen, werd hun gelast een arbeidscontract
te teekenen, maar daar de meesten weigerden,
werden zij naar kleinere kampen, dat van
Königsmoor, Teufeismoor en Lichtcnhorst ge
zonden, waar de voeding zóó slecht vu;, dut
hot ziekenhuis enkele dagen later reeds stamp
vol was.
Ten slotte werd besloten de meest verzwakten
naar liet centrale hospitaal te Soltau te zenden.
Maar die maatregel werd te iaat genomen,
Eenige jaren geleden heb ik door een onge
luk een arm verloren en nu k&n ik zonder hulp
niet goed uit de voeten. Hij helpt mijn kar
retje voortduwen. Vroeger was ik zoo'n flink
werkman, mijnheer, die tien frank per dag
maakte! Zidorc is een vlug kereltje, hij heeft
uw zoontje hulpeloos en verlaten op straat ge
vonden.
Hoe. roept mijnheer Godfrin, dat kind
heeft...
Ja. mijnheer, hij is een wakker kereltje.
Hij kwam uit de school, toen hij uw kind ont
moete©, dat tra non met tuiten schreide. Hij
sprak hem aan, hij troostte hem zoo goed hij
kon. Aücen begreep bij niet goed, wat- uw
zoontje vertelde. Engelsch© c-n Fransche woor
den, maar er was geen middel, om zijn naam
en zijn adres nit hem ie krijgen. Zi-dore heeft
hem toen meegenomen. Ik was niet ver uit de
buurt, ik was mijn salade aan het verknopen.
De vrouwen, die ons omringden, kwaakten ais
kikrorschcn
Breng hegi bii den commissar!
Maar Zidore protesteerde daartegen. Da
kleine zal bang worden, ze; hij. Daarbij wilde
uw jongen hem niet meer vcrl;»u:i. Zooveel te
erger voor mij; ik kon niet voortgaan met
verkoope.il en moest mijn kroppen salade mee
naar huis nemen. Zij hebben samen een stuk-
brood gegeten en zijn daarna samen naar bed
gegaan. Aardige kinderen beiden, vindt u niet?
'i Vi 2s vreemd, wat er in de ziel van mijn
heer Godfrin omging. Zoo juist, in zijn rij lui?,
stelde hij zich we! voor, aan htm, die zijn zoon
bad opgenomen, een goede belooning te geven.
Maar r.u hadmen voor den rijken man een tip
van het gordijn opgelicht, dat liet leven der ar
men verbergt, zoo moedig in hun ellende, zoo
liefdadig onder elkaar. Do edelmoedigheid van
'dien man, die het hulpelooze weeskind tot zich
had genomen, de goedheid van dien kleinen
knaap van de straat, dat alles ontroerde mijn
heer Godfrin. Neen, hij zou zich niet tevreden
stellen zijn beurs te openen, hij wilde beter en
meer doe:i voor Zidoro eu Pierron, den v<--r-
minkte, hij wilde hun ecu geruste en blijde
toekomst bereiden. Hij wilde zich ook herin'nc-
neren, dat er nog andere armen en gèbrekkisen
zijn dan Pierron, nog andere verlaten weeskin
deren dan Zidore.
Zoo droomde de rijke'financier voor de twee
slapende kinderen.
Eist bij Arnhem.
want,een groot doel 'lor Belgen bezweek ree L
onderweg. Alleen to Lichten horst loods wan
39 Belgen gestorven. Op <kn nuchb vroren
één hut nogon man dood. Tien anderen war< f
van do koudo bewusteloos geworden. In h
hospitaal te Soltau stierven gmniddeld
menuchen per dag. Toch was er g<n epi-lenr
--J. 1 n v, IJ Itp J tf.ii 1
l ib do medische aanwijzingen boven dd<
bleek, dat de gestorvenen bezweken warén
«Igemcene uitputting.
«3U£TSCKL£&a
Invoering van het gelijke kiesrecht voor d3
Prulslschen Landdag.
BERLIJN'. (Off.) De koning (van Fruisoi
heeft aan den president van het. staaumini-tl
rie het volgende schrijven gericht: 1
„Naar aanleiding van het mij ingevolge, va
mijn dekreet van 7 April d. j. uitgebrachte ra;
port van mijn staatemiuiaterio bepaal ik bij dez
in aanvulling daarvan, dat mm wetsontwerp Ixr
treffendo wijziging van het kiesrecht voor hc.
Huis van Afgevaardigden op den grondslag va,
het gelijko kiesrecht, dat bij den Landdag do-
monarehio zal worden ingediend, opgmnaait
moet worden. Het ontwerp moet in elk geva
zoo tijdig worden ingediend, dat de eer.Mkonum
dc verkiezingen volgens het nieuwe kicsrech
kunnen worden gehouden. Ik draag u op in ver
band daarmede dc nood)go maatregelen te trch
fen".
Groot Hoofdkwartier. II Juli 1917. Wil
helm I. R.
Beihmann Hollweg.
Aan den president van het staatemininterie
BERLIJN. De „Norddcutsehe Aligerncim
Zeitang" schrijft n3ar aanleiding van het de
creet van den Ivoning:
„Dit- decreet brengt wat liet Pruisische kies-
rcchtvraagstuk betreft, volledige klaarheid aan
gaande dc in de Pnasrh-boodschap voorloops
niet besliste vraag, of in het wetsvoorstel op dr
kiegrcditwijziging naast het directe en geheime
kiesstelsel, ook nog een meervoudig kiesrecht
zou worden toegelaten, of wel alleen het gelijke
kiesrecht moest bevatten. Thans is de beslissing
ten gunste van het laatste stelsel gevallen.
Hiermede wordt het staatsrninisetrie. nadat
het 't door den Koning gevraagde verslag hert
ingediend, een bepaalde weg voorgeschreven
bij het opmaken van het ontwerp, waarover dc
Landdag te beslissen zal hebben.
Terwijl de Kouïng uit eigen b'wegmg zijn
wil te kennen—g&efi. bekrachtigt hij tïoo.- ten
daad van breed,» strekking zijn vast vert rouwen
in om volk, dat zoo schitterende daden kerft
volbracht, <n zqo zware beproevingen heeft
doorstaan. Ifct is eene daad van be«li-"cmlc
beteekenis voor Pruisen cn DniccbJaml,
die do Koning door de onderteekening van zijn
decreet heeft volbracht. Dat van deze daad,
voortvloeit uit de geweldig© gebeurtenissen in
dozen oorlog, do consequenties Kroon en volk
duurzaam tot heil mofren strekken, gc'oovcn
wij ipct vol vertrouwen."
Een nieuwo zitting van den Kroonr2«Hï.
BERLIJN. De blarien vernemen, dat
ook Woensdag een ritting ven. don Kroon
raad is gehouden, waarbij ook de kroonprins
tegenwoordig was.
Bethir.ann-Kcüweg treedt niet af.
BERLIJN. D© berichten van zekere
bladen over het aftreden van Von Both
nia nn-Hol 1 weg ais Rijkskanselier zijn on
juist.
ENGELAND.
In het Lagerhuis.
LONDEN. Een afgevaardigde vroc^ den
staatssecretaris van buitc-nlandsche za
ken qf deze eenig officieel bericht had
ontvangen, dat Duitsche autoriteiten 3000
jongo Belgische meisjes van Antwer
pen naar Roemenië had gezonden. „Eu
indien het zoo is", zoo vervolgde bii
„kan dan niet op de een of andere wijze
We hebben nu nies anders meer ie doen
dan uw kind in het rijtuig te dragen, tei de
koopman, want- liij zal bij u veel beter rijn dan
bij mij. O, ge. hoeft hem slechts in uw armen
to nemen, hij zal er niet wakker door worden.
Mc-n slaapt zoo vast op dien leeftijd. Eerst
moeten wij hem echter zijn schoenen aantrek
ken
En den blik van dc-n groentenkoopman vol
gende Ijemcrkte. mijnheer Godfrin voor zich,
dicht bij den haard, waar nog een klein vuurtje
smookte, twee paar kinderschoenen, de fijne
bottines van Raoul en do breede schoenen van
Zidoro en ieder paar bevatte een taaitaai-man
ca wat suikergoed.
Let daar niet op, mijnheer, mompelde
Pierron verlegen. Zidore hooft alvorens naar
b©d te gaan, daar zijn schoenen en die van
uw zoon gezet. Men kan wel zeggen, dat het
maar gekne.l is, doch de kinderen geloovcn
nog altijd aan het Kerstkindje. Toen ik van
den commissaris terugkeerde, heb ik. daar ik
niet wist of men uw kind nog voor den nacht
zou komen terughalen, die dingetjes gekocht...
u begrijpt... opdat de jongens hij hun ont
waken...
Mijnheer Godfrin had tranen in zijn oogen.
Plotseling vérüet hij het vertrek eu trad na
verloop van eenigen minuten weer binnen, de
armen belader, rnë: eer vrachtig hobbelpaard, de
groote doos looden soldaten, mooi© zwcepen cn
al liet overige, dat hij dien middag gekocht had
en dat in het rijtuig, was blijven liggen. Hij leg-
do x :r last neer naast de kleine tehoepé»,
terwijl dc groentenkoopman, hem verbaasd aan
keek. Daarna nam hij de hand van den armen
man in de zijne eu me*, ontroerde stem zei hij:
Mijn vriend, mijn beste vriend, zie hier
do geschenken, dio heeft het- Kerstkindje voor
mijn kleinen Raoul bestemd. Ik wil, dat' hij
z© hier na zijn ontwaken vindt en ze deelt
met Zidore, die voortaan zijn kameraad zal
zijn. Ik wil mij met u en uw kind belasten en
ik blijf steeds uw schuldenaar, want gij hebt
cr mij aan herinnerd, dat er arme menschen
waren, mij, slechten rijke, die leerde, zond. r
daaraan te denlcc-n. Maar ik beloof het bij
deze twee kinderen, dat ik het nooit meer zal
vergeten.