No. 456 Zondag 15 Juli 1017 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Ons bezoek bij' den heer Van Aalst. VERLOREN. Taminiau's JAM DERDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIIJSSTR. 10», AMSTERDAM. DIT ®LAD VERSCHIJNT DRIEMAAR PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR HLLITAÏREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT, ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL Voor Advertentiën wende men zich tot onze Administratie, Vnleriumtraa'. 19* Amsterdam. Prjjs der Advertentiën per regel 30 cent. Voor Ingesonda:: Mede- deebngen op do tweede, dorde et vierde pagina dubbd tarief. Bjj aboutemenr reductie. c De slag is geleverd; de strijd is gedaan en er liearscht thans op het slagveld rust' en stiltezelfs de vogels wagen zich weer in do lucht. Een schoons, kalme avond breokt aan. Maar hij, die daar terneer ligt, zal er niet meer van genieten. Een hospitaal-soldaat wijdt hem zijn laatste diensten en laat hem nog eens drinken, een aalmoezenier bidt voor hem en een kameraad bidt in stilte mee, het zal weldra met hom gedaan zyn, en_ ver van zijn huis, vvr van verwanten, zal hij den laatsten adem geven. Een' treilend tooneel, zooals telkens w'aèr voorvalt op de slagvelden. MogmaaSs voSBedsge adressen gevraagd. Men maakt het onze administratie zoo mco- fleloos moeiiijk door, bij correspondentie over toezending van „De Soldatencoiirani" of bij afdracht per postwissel van gelden, niet dui delijk en volledig het militaire adres van den afzender te vermalden. In zoo'n geval weten wij niet met v;ien vzlj te doen hebben en kunnen dan aan verzoeken geen gevolg geven of op dan staat van hot betrokken onderdeel aanteekening van afdracht van gelden maken. Ook is veel onnoodSge cor respondentie van deze onachtzaamheid het ge volg. Men verzwaro dus onzen zeer omvangrijken arbeid niet en vermelde steeds duidelijk en volledig het militair adres van den afzender. Onze lezers wéten, dat wij in No. 446 van „De Soldatencoura^it" een oproep plaatsten van Luitenant Pjeters, om onze redactie be wijzen van instemming toe t© zenden Piet zijn schrijven van hulde en dank aan den heer G. J. K. t a n A a 1 8 t, den President der Nederlandsche Handelmaatschappij, gericht. Dit schrijven van Luitenant Pieters aan den heer Van Aalst luidde als volgt: BREDA, 22 Juni 1917. Hoogedelgestrenge Heer. In de' overtuiging verkeerond© te hande len naar den geest van een zeer groot ge deelte van de militairen van ons Leger en onze Vloot, is liet mij een diringendo 'be hoefte u namens die duizenden bijzonder hartelijk dank te zeggen voor uwe zoo grootscke daad, waardoor liet mogelijk is geworden dat onze geliefde „'Soldaten- courant" voor ons bohouden is geblovcn. Toen do rijles subsidié word ingetrokken, was er nauwelijks één meer in den lande die durfde hopen op heb blijven voortbe staan van dat blad, dat in de laatste drie jaren er zoo enorm toe heeft bijgedragen den band van eenheid onder onze soldaten te versterken en dat zoo ontzettend veel gedaan heeft dm den absoluut onmisbaren goeden goe6b in onze geledoren te verster ken. Ik kan u dan ook verzekeren, dat er als 't ware één juichkreet opging, zoowel ouder alle landverdedigers als onder hen, die belang stellen in onze weermacht, toen hot blijde bericht wereldkundig werd, dat de ;So 1 d a ten cour antbleef bestaan. Maar niet minder groot was de Vreugde onder Het was do avond voor het Kerstfeest: de heer Godfrin, do rijke financier, administra teur van verscheidene groote maatschappijen en afgevaardigde, zat in den weelderigen eet salon van zijn woning in do voorstad Saint- Honoré. Hij was juist aan het dessert, toen do deur geopend werd en eensklaps zijn zoontje, de kleine Raoui, een aardig kind van 4 jaar, binnen trad, geieid door een 'Zwitsersche gou vernante. Goedendag, Raoul. Goedendag, papa. Papa wierp zijn servet weg en de kleine klau terde aanstonds op zijn knie. Be vader nam de kleine hand van het kind in de zijn9 en kuste zo herhaaldelijk. Papa... het Kerstkindje... Zal het iets in mijn schoen leggen? vroeg Raoul. Zeker, indien gij braaf zijt, antwoordde de vader; en zich tot do gouvernante wenden de, vroeg hij Zijt u goed over Raoul tevreden, juf- Louw? Do jufrouw kreeg een kleur en stelde zich voor alle antwoord met een glimlachje tevreden, dat ten volle de nieuwsgierigheid van mijnheer Godfrin omtrent het gedrag van zijn zoontje scheen te voldoen. Het is mooi weer vandaag, hernam de financier, maar koudindien u met Raoul gaat wandelen, zorg dan, dat hij goed toegestopt is, juffrouw. Het meisje glimlachte weerMijnheer .God frin omhelsde een laatste maal liet kind en begaf zich daarna haastig naar do vestibule, waar de bediende hem zijn pelsjas hielp aan trekken en achter hem het portier sloot van een sierlijk rijtuig. Mi,jnheer Godfrin was weduwnaar. Zijn vrouw was kort na do geboorte van Raoul gestorven. De vader vergoodde liet kind, dat zijn trots en zijn hoop was. Hij droomde grootsche plan nen voor hem in de toekomst. Hij werkte van den jnorgen tot den avond, om geld op to sta pelt», altjjd meer geld, met de gedachte hem eens een_ vorsteiijk fortuin na te laten. Maar midde® ia de drukte van zaken en politiek vond hij dagelijks nauwelijks eenige minuten om zich met zijn geliefd kind bezig te houden. Daardoor was do arme kleine bijna geheel over gelaten aan de zorg van zijn Zwitsersche gou vernante en de dienstboden. Mijnheer Godfrin wist niet een edel gebruik van zijn geld te maken, hij had niet begrepen, dat heb geld enkel waard is begeerd to worden voorzoover het dient om goed to doen en dat het fortuin in de banden van den rijke slechts een machtig middel moet zijn om lnm te hulp te komen, dio in nood verkeeren cn lijden. Den gekeelen middag reed deze rijke, ge- eerde, maar zelfzuchtige man, die niet de ware genoegens des levens kende, in zijn prachtig rij tuig door do stad om zaken te doen. Toen hij tegen den avond naar liuis reed, dacht hij er aan, dat het morgen Kerstmis was en dat Raoul geschenken verwachtte. Hij gaf den koetsier het adres op van een groot speelgoedmagazijn. Daar kocht hij een houten paard, een doos met looden soldaten en veel ander prachtig speel goed. Een uur later stapte mijnheer Godfrin uit het rijtuig cn trad zijn woning binnen. Hij wilde zich naar zijn kamer begeven, toen hij in de vestibuio do dienstboden in een kring zag staan, allen met ontdaan gelaat en in een hoek op een bank do gouvernante, die een kreet van angst slaaikte, toen zij hem bemerkte en aan stonds achter beide liandën haar met tranen bedekt gelaat verborg. Mijnbeer Godfrin had een voorgevoel van een ongeluk. Wat moet dat beteokenen? Wat is er ge beurd? Charles, do kamerknecht, keek zijn meester met medelijdenden blik aan cn mompelde ang stig: De jongeheer Raoul Mijn zoon, mijn kind? Wat is er ge beurd Venoren, mijnheer! die domme Zwitser- schel... Verloren sinds vier uur in den namid dag! Do vader wankelde en do gouvernante wierp zich voor zijn voeten, inet huilerige stem roe pende: Vergiffenis 1 Vergiffenis! Waar hebt gij hem uit'het gezicht ver loren, ellcndelingo? Zeg de waarheid of ik ver moord je. Waar hebt gij hem verloren! Waar? Maar het ongelukkige meisje kon geen ant woord geven, zij kon alleen schreien. Aan den kant van de poort van Asnïères, zoovelen van onze soldaten. en dat kan. ik u uit eigen aanschouwing verzekeren toen bekend w©rd, dat de prijs 1 cent per exemplaar bleef. Er zijn er zco ontzettend veel die niet meer kunnen en mogen be steden voor hun lectuur. Allen weten nu, dat het de heer Van Aalst is, die zijn groote waa race ring voor ons werken en- onze plichtsbetrachting om zette in zulk een edele daad. Dat zij het buitengewoon op prijs stellc-n. kunnen zij u onmogelijk allen persoonlijk betuigen, maar dat de stapel adhaesiebetui- gingen voor dit schrijven, die inkomt in het redactiehureau van ons blad, u een klein beeld moge geven van de greote dankbaarheid van allo mannen, die eens geroepen kunnen worden als hoogste pliehtsoffer hun leven voor het vaderland te geven. Maar tevens ook zij het mij vergund u nog mode te deelen, dat alle lezers van de ,r'Soldatencourant" met mij zullen instem men als ik u de verzekering geef, dat wij, nog meer daartoe aangezet door uw vorste lijk streven, voort zullen gaan in strengo p'l ichtsbetraohting met opgewekien geest voor Koningin en Vaderland! Met do meeste hoogachting heb ik de oor te zijn TTwc u dienstwillige T. W. PIETERS, Eerste-Luitenan b bij liet 2e Regiment Huzaren, j Aan den bproep van den heer Pieters is door leger en vloot op schitterende wijze ge volg gegeven. Bij stapels tegelijk'stroomden ons uit alle oorden des lands de brieven, kaartjes en briefkaarten toe, alle even er- kentelijk, waardeerend en hoffelijk van toon en komende uit alle rangen, van hoog tot laag, van onze Weermacht. Zelfs had den onze jongens, zich hier en daar de moeite en kosten van het drukken van dank betuigingen niet ontzien. De waarde en beteekenis van deze stapels werden nog verhoogd door het feit, dat vele brieven en kaarten nameqs gcheele on- derdeelen van den troep spraken, Dezer dagen nu hebben wij alles aan den heer ,Van Aalst overhandigd en geen wonder, dat Z.H.Ed.Gestr. zich getroffen betoonde bij het zien van deze uitwerking van .de3 heeren Pieters' oproep. De heer Van Aalst verzocht ons na drukkelijk u allen, die aan deze spontane huldebetuiging hebt deelgenomen, dank to zeggen. Hij zag thans opnieuw in welk een groot© behoefte „De Soldatenccürapt; voorziet en verzekerde nn dubbel verheugd 'i te zijn, dadelijk na afstemming van de Rijkssubsidie het orgaan voor leger en vloot voor ondergang te hebben behoed. Oc toestand in den reuzenstrijd. De beslissing omtrent de politieke crisis van Duitschland is nog niet genomen. Maar de wildste geruchten gaan rond. In parlementaire kringen verwacht men, dat de toestand spoedig zal worden opgehel derd. Maar men begrijpt, dat de keizer ue beslissingen, die in dit geval genomen moeten worden, met den kroonprins hoeft willen bespreken. De wenscben, door de m eenderheid van den Rijksdag uitgesproken zijn van zoo diep-ingrijpenden aard voor het staatsleven in Duitschland, dat de beslis sing daarover niet alleen den keizer, maar ook de dynastie betreft, zoodat de keizer met zijn zoon over de toekomst heeft willen overleggen Inmiddels is, ter aanvulling van de Paaschboodschaj een keizerlijk besluit ver sohenen, geteekend door don Pruisisckeu antwoordden de dienstboden. Als waanzinnig van smart sprong de onge lukkige vader weer in bet rijtuig, nog steeds gevuld met de mooie geschenken voor Raoul! Bij de prefectuur aangekomen, stelde men dadelijk alles in liet werk voor den invloedrij ken afgevaardigde, dc prefect telefoneerde zelf naar den commissaris van politie. De ongelukkige vader bleef gedurende vijf minuten alleen. Welke- vreeselijko cogenblikken voor het 'arme vaderhart! Daarna verscheen de prefect eensklaps met' een glimlach op de lippen, tevredenheid was op zijn gelaat te le zen Gevonden Mijnheer Godfrin slaakte een luiden kreet van vreugdethans was hij half waanzinnig van blijdschap. Hij vloog -op den prefect toe en drukte diens handen hartstochtelijk, -als wilde hij ze verpletteren. De prefect hernam na eenige oogenblikken Hij is opgenomen door cc-kerc-n Piérron, groentenkoopman rue des Cailloux te Leval- lois-Perret. Mijnheer Godfrin bedankte den prefect en vloog weer in zijn rijtuig. "Vlug koetsier, vlug. Zijn ontroering, zijn angst, zijn vreugde hadden hem doen begrijpen, hoezeer bij zijn kind liefhad Vlug koetsier. Hij, die daar in dezen kor.deu Kerstnacht in het rijtuig zat, dacht er niet meer aan mü- lioenen en nnllioenen voor zijn zoon op te sta pelen, hem te doen schitteren in de wereld. Hij zal hem niet meer overlaten aan vreemden, hij zal voortaan zelf zorgen voor zijn kleinen Raoul. Hij zal de zuster van zijn vader laten komen, de oude tante, die eenvoudige ziel. voor wie hij zich vroeger schaamde, omdat ze landelijk eenvoudig was. Zij zal over haar klei nen neef waken... - Vlug koetsier! Het rijtuig houdt stil. Bij het licht der hel dere lantaarns van bet rijtuig bemerkt mijn heer Godfrin ppu laag. nederig huisje. Het nommer klopt, hier moet die Pierron wonen. Aanstonds wordt de deur geopend en ver schijnt een man, een groote kerel met rooden snor. Hij beschouwt een oogonblik het prach tige span en don rijken heer in de mooie pels jas, en zegt dan vroolijk": minister-president, waarin het gelijke kies recht voor Pruisen wordt toegezegd. In de Paaschboodschap was, naar do „Nordd- Allg. Ztg." uiteenaot, slechts het directe en fpheimo kiesrecht toegezegdde vraag was opengelaten of het een meervoudig of gelijk kiesrecht zou zijn, en die 13 nu opge lost door de beslissing, dat in Prinsen befc gelijke, geheime en direoto kiesrecht wordt ingevoerd en wel zoo spoedig, dat de earst- volgende verkiezingen volgens dit nieuwo kiesrecht kunnen worden gehouden. Een der drie eiscben van de linkerzijde ifi hierdoor'dus ingewilligd. De tweede eisch geldt den parlementairen legoeringsvorjn. Om dit dool te bereiken vragen de verbonden linkergroepen do vor ming van een coalitie-ministerie. Dit is een moeilijker quaestie om op té lossen. Omdat hierdoor een wijziging ge bracht words in het goheele Duitsche staats leven. Waarschijnlijk echter is ook deze eisch in beginsel aanvaard, en wordt in verband daarmede het aftreden van alle ministers on staatssecretarissen verwacht, opdat de door den keizer te benoemen Rijkskanselier dan een ministerie zou kunnen vormen.' Inmiddels heeft de centrale commissie nit den Rijksdag haar besprekingen geëindigd, en de vergaderingen geschorst totdat de re- geeringscnsïs is opgelost. De tekst der motio is echter vastgesteld, en de meerderheid schijnt vastbesloten te zijn, ook zonder dc it edewerking der natior.aal-libcralen, op den ingeslagen weg voort to gaan, daar reeds een meerderheid in den Rijksdag is gevon den, een meerderheid die nog zal toenemen, wanneer behalve do centrumspartijdo vrij zinnige volkspartij en de sociaal-demo craten, ook do Duitscho fractie, de Polen, de Elzassars, Denen en Wellen zich bij haar aansluiten. Do meerderheid rekent cr op. dat van de nationaal-liberale partij 13 leden van den linkervleugel zich eveneens voor de motie zullen verklaren. De bedoeling van de meerderheid is, dat do motie onmiddellijk in de volledige zitting van den Rijksdag zal worden ingediend. Do inhoud der motie komt waarschijnlijk in hoofdzaak overeen met de verklaring, die door dr. Quarck is opgesteld: „De Rijksdag verklaart als eenig en uitsluitend oorlogsdoel van Duitschland het handhaven en het waarborgen van zijn economische, sociale en politieke zelfstandigheid en dio zijner bondge- nooten. Dit doel is DuiischJ&nd van zins'met leger cn vloot door de uiterste inspanning van allo krachten te bereiken en we'.: 1. naar buiten/door internationale overeen stemming tusschen do oorlogvoerenden, die langzamerhand moet worden verkregen, zon der oenig geweld en vooropgesteld dat Duitsch- lands vijanden zich evenzeer hiertoe geneigd verklaren als Duitschland zelf. Do Duitscho Rijksdag begroet derhalve do Russische verklaring voor oen vrede zonder ge weld, zonder annexaties en zonder schadeloos stellingen en geeft zijn uitdrukkelijke toestem ming om vredesonderhandelingen aan te knoo- pen op dezo grondslagen; 2. naar binnen verklaart de Rijksdag, dat het volstrekt noodzakelijk is voor het waarborgen van Duiischlands oorlogsdoeleinden, om onmid dellijk een coalitie-ministerie te vormen en zoo snel mogelijk over te gaan tot do invoering van het rijksdagkicsrecht in Pruisen 3. de Duitscho Rijksdag verklaart zoo lang samen te willen blijven tot do regeeriug zich met deze beginselen heeft vereenigd en de ver wezenlijking .ervan. heeft gewaarborgd." De beslissing zal wellicht spoedig vallen. Het voornemen is, de motie clio ongeveer in den geest van de verklaring van den afge vaardigde Quarck is opgeetold de vorm staat nog niet vast, daar de centrale com missie niet vergadert -jspoedig in den Rijksdag in te dienon. Tenminste wan neer de plotselinge ziekte van dr. Spahn, den voorzitter van de centrale commissie, geen spaak in het wiel steekt. Kom binnen, mijnheer, en woes maar niet bang, den jongen is niets overkomen. Hij liet den bezoeker binnen en voegde' er bij, den vinger op den mond leggend Sst 1 hij. slaapt. Bij het licht van een kleine lamp die zeer slecht verlicht en een onaangenamen geur ver spreidt, bemerkt mijnheer Godfrin een kast. waaraan ec-n lade. ontbreekt, eenige kreupele stoelen on :n ronde tafel, waarop een balf ge vulde fleseh staat, drie glazen en in een schaal een stuk vlecsch. De groentenkoopman neemt de lamp en op dé teenen loopend, verlicht hij een hoek der .kamer waar in een zindelijk bed tveo jongens diep in slaap liggen. In het jongste der twee kinderen, op wiens schouder de and ere, bescher mend zijn arm gelegd heeft, herkent de rijke financier zijn zoon. De twee snaken vielen bijna van slaap om. zegt Pierron, terwijl hij zijn ruwe stem tracht te verzachten. Omdat ik niet wist wan neer men don kleine zou komen halen-, heb ik hem maar te;bed gelegd en ben toen naar den commissaris gegaan, om hem van liet treva! in kennis, tp stellen. Gewoonlijk heeft Zirlóre zijn bedje onder de pannen, maar ik dacht bij mij zelf: Daar zijn ze beter, ik kan wel ec-n nacht den slaap missen. Staar mijnheer Godfrin luistert nauwelijks. In eën voor hein geheel nieuw© ontroering be schouwt hij de twee slapende kinderen. Zij liggen in een oud ijzeren bed, onder een grijs achtige kazernedeken. "Wrik oen treffende groep nochtans! "Wat schiint Raoul. die- zijn lief fluweelcn pakje aangehouden heeft, in de armen van zijn makker zwak en feeder! De vader, een oogenblik van zijn kind beroofd, benijdt bijna liet gebruinde cn gezonde gelaat van den armen jongen van den groentenkoop man. Fs dat je zoen? vraagt hij den koopman. Neen, mijnheer antwoordt de nmn. Tk ben nooit' getrouwd geweest. Twee jaren erele den stierf een buurvrouw, een weduwe, haar kind onverzorgd achterlatende- Toen heb ik den jongen bij mo genomen. Ik bob geen groo te verdiensten en spoedig- ben 'ik voor mijn goode daad beloond geworden. Hij is nauwelijks zeven jaar, maar hij maakt zich reeds ver dienstelijk voor me. De conservatieve fractie hoéft besloten ook een motio in lo dienen over oorlog en vrede, waarin de bekende op annexaties en schadevergoeding gerichte oorlogsbedoolin- gen dor Al-duitechers worden opgesomd. Men verwacht, dat de motie der drie par tijen de meerderheid zal hebben, ook al zou den eenige centrumleden zich. or tegen ver klaren. De Fransche pers volgt de politieke ge beurtenissen in 'Duitschland met groote aan dacht. Tot dusver blijkt nog steeds do meening te bestaan, dat de pogingen, om ook in Duitschland tot democratische ontwikkeling te komen, niet in staat zijn ©enigen invloed to oefenen op de oorlogspolitiek der Enten te. Want de bladen in Frankrijk zien in do gebeurtenissen in Duitschland slechte ©en vrcdes-ipan oeuvre. Wat Seheidemann te Stockholm niet ge lukt is, zeggen zij, een spoedigon vrode tot stand te brengen, moot thans Érzbergor zien gedaan te krijgen door do quasi-dc-raocrati- sche hervormingen. En de Fransche bladen zion daarin slechts een bewijs van het volkorafcn mislukken van den duikboot-oorlog, en een voorteeken van de naderende overwinning der Entente. Aan het Engeleche front drongen do Dait- schers, in den duinsector, na een hevige-be schieting. de Engelsche stellingen binnon hef Engelsche bericht zegt, dat over een fiont van 1400 yards en over een diept© van f-00 yards de Ënge-lsche stelling in handen der D'uitsdhers viel. net Duitsche boricht meldt, dat daarbij 1250 man gevangenen waren gemaakt, onder wie 27 officic-reu. De Duitschers bereikten daar den rechteroever van de Yser, bij de zee. Overigens waren op het westelijk front de gevechtsacties' gering. Op het- Oostelijk front hebben de Russen, na Halitsj, bezet, te hebben, den rechteroever van de Lomnitza bereikt; de rivier werd' overschreden en eenige Duitsche posities bezet. In het front Bochorodsjan-Polotewin werden eveneens eenige stellingen bezet. De Russen namen 12.000 man gevangen, eu hebben sedert Zondag 80 kanonnen buit go- maakt. De Russen zetten hun snellen en bewon- dcrcuswaardigen aanval bij Stanislau-llalitsj krachtig voort.- Volgens de jongste berichten is do stad Kaloesj, aan de Siwka, ten w. van do Lomnitza, in Russische banden- gevallen. Kaloesj ligt aan den spoorweg Stanislau- Lemborg en was de zetel van cou Duitsch- G'ostenrijksck hoofdkwartier, en van een legerstaf. Het Oostenrijksche legerbericht meldt, dat bij Kaloesj op den westelijken oever der rivier gestreden wordt, waaruit dus valt af te leiden, dat de Russen bij Ka loesj ook de Siwka zijn overgetrokken, zoo dat de Oosisenrijksclhé troepen daar de stad niet alleen moesten ontruimen, maar on de overrijd© van de rivier teruggaan. De Rus sen trokken echter ook dé rivier over, en zeiten aan den westelijken oever de vervol ging van den vijand voort. BELGIË. Het lot der gedeporteerde Beigen. Volgens de „Times" heeft men te Parijs uit vertrouwbare bron verschrikkelijke berichten ontvangen over het lot tier gedeporteerde Belgen, vooral over dat van lien, die naar het interneeringskamp van Soltau gezonden waren. Toen de gedeporteerde Belgen to Soltau aan kwamen, werd hun gelast een arbeidscontract te teekenen, maar daar de meesten weigerden, werden zij naar kleinere kampen, dat van Königsmoor, Teufeismoor en Lichtcnhorst ge zonden, waar de voeding zóó slecht vu;, dut hot ziekenhuis enkele dagen later reeds stamp vol was. Ten slotte werd besloten de meest verzwakten naar liet centrale hospitaal te Soltau te zenden. Maar die maatregel werd te iaat genomen, Eenige jaren geleden heb ik door een onge luk een arm verloren en nu k&n ik zonder hulp niet goed uit de voeten. Hij helpt mijn kar retje voortduwen. Vroeger was ik zoo'n flink werkman, mijnheer, die tien frank per dag maakte! Zidorc is een vlug kereltje, hij heeft uw zoontje hulpeloos en verlaten op straat ge vonden. Hoe. roept mijnheer Godfrin, dat kind heeft... Ja. mijnheer, hij is een wakker kereltje. Hij kwam uit de school, toen hij uw kind ont moete©, dat tra non met tuiten schreide. Hij sprak hem aan, hij troostte hem zoo goed hij kon. Aücen begreep bij niet goed, wat- uw zoontje vertelde. Engelsch© c-n Fransche woor den, maar er was geen middel, om zijn naam en zijn adres nit hem ie krijgen. Zi-dore heeft hem toen meegenomen. Ik was niet ver uit de buurt, ik was mijn salade aan het verknopen. De vrouwen, die ons omringden, kwaakten ais kikrorschcn Breng hegi bii den commissar! Maar Zidore protesteerde daartegen. Da kleine zal bang worden, ze; hij. Daarbij wilde uw jongen hem niet meer vcrl;»u:i. Zooveel te erger voor mij; ik kon niet voortgaan met verkoope.il en moest mijn kroppen salade mee naar huis nemen. Zij hebben samen een stuk- brood gegeten en zijn daarna samen naar bed gegaan. Aardige kinderen beiden, vindt u niet? 'i Vi 2s vreemd, wat er in de ziel van mijn heer Godfrin omging. Zoo juist, in zijn rij lui?, stelde hij zich we! voor, aan htm, die zijn zoon bad opgenomen, een goede belooning te geven. Maar r.u hadmen voor den rijken man een tip van het gordijn opgelicht, dat liet leven der ar men verbergt, zoo moedig in hun ellende, zoo liefdadig onder elkaar. Do edelmoedigheid van 'dien man, die het hulpelooze weeskind tot zich had genomen, de goedheid van dien kleinen knaap van de straat, dat alles ontroerde mijn heer Godfrin. Neen, hij zou zich niet tevreden stellen zijn beurs te openen, hij wilde beter en meer doe:i voor Zidoro eu Pierron, den v<--r- minkte, hij wilde hun ecu geruste en blijde toekomst bereiden. Hij wilde zich ook herin'nc- neren, dat er nog andere armen en gèbrekkisen zijn dan Pierron, nog andere verlaten weeskin deren dan Zidore. Zoo droomde de rijke'financier voor de twee slapende kinderen. Eist bij Arnhem. want,een groot doel 'lor Belgen bezweek ree L onderweg. Alleen to Lichten horst loods wan 39 Belgen gestorven. Op <kn nuchb vroren één hut nogon man dood. Tien anderen war< f van do koudo bewusteloos geworden. In h hospitaal te Soltau stierven gmniddeld menuchen per dag. Toch was er g<n epi-lenr --J. 1 n v, IJ Itp J tf.ii 1 l ib do medische aanwijzingen boven dd< bleek, dat de gestorvenen bezweken warén «Igemcene uitputting. «3U£TSCKL£&a Invoering van het gelijke kiesrecht voor d3 Prulslschen Landdag. BERLIJN'. (Off.) De koning (van Fruisoi heeft aan den president van het. staaumini-tl rie het volgende schrijven gericht: 1 „Naar aanleiding van het mij ingevolge, va mijn dekreet van 7 April d. j. uitgebrachte ra; port van mijn staatemiuiaterio bepaal ik bij dez in aanvulling daarvan, dat mm wetsontwerp Ixr treffendo wijziging van het kiesrecht voor hc. Huis van Afgevaardigden op den grondslag va, het gelijko kiesrecht, dat bij den Landdag do- monarehio zal worden ingediend, opgmnaait moet worden. Het ontwerp moet in elk geva zoo tijdig worden ingediend, dat de eer.Mkonum dc verkiezingen volgens het nieuwe kicsrech kunnen worden gehouden. Ik draag u op in ver band daarmede dc nood)go maatregelen te trch fen". Groot Hoofdkwartier. II Juli 1917. Wil helm I. R. Beihmann Hollweg. Aan den president van het staatemininterie BERLIJN. De „Norddcutsehe Aligerncim Zeitang" schrijft n3ar aanleiding van het de creet van den Ivoning: „Dit- decreet brengt wat liet Pruisische kies- rcchtvraagstuk betreft, volledige klaarheid aan gaande dc in de Pnasrh-boodschap voorloops niet besliste vraag, of in het wetsvoorstel op dr kiegrcditwijziging naast het directe en geheime kiesstelsel, ook nog een meervoudig kiesrecht zou worden toegelaten, of wel alleen het gelijke kiesrecht moest bevatten. Thans is de beslissing ten gunste van het laatste stelsel gevallen. Hiermede wordt het staatsrninisetrie. nadat het 't door den Koning gevraagde verslag hert ingediend, een bepaalde weg voorgeschreven bij het opmaken van het ontwerp, waarover dc Landdag te beslissen zal hebben. Terwijl de Kouïng uit eigen b'wegmg zijn wil te kennen—g&efi. bekrachtigt hij tïoo.- ten daad van breed,» strekking zijn vast vert rouwen in om volk, dat zoo schitterende daden kerft volbracht, <n zqo zware beproevingen heeft doorstaan. Ifct is eene daad van be«li-"cmlc beteekenis voor Pruisen cn DniccbJaml, die do Koning door de onderteekening van zijn decreet heeft volbracht. Dat van deze daad, voortvloeit uit de geweldig© gebeurtenissen in dozen oorlog, do consequenties Kroon en volk duurzaam tot heil mofren strekken, gc'oovcn wij ipct vol vertrouwen." Een nieuwo zitting van den Kroonr2«Hï. BERLIJN. De blarien vernemen, dat ook Woensdag een ritting ven. don Kroon raad is gehouden, waarbij ook de kroonprins tegenwoordig was. Bethir.ann-Kcüweg treedt niet af. BERLIJN. D© berichten van zekere bladen over het aftreden van Von Both nia nn-Hol 1 weg ais Rijkskanselier zijn on juist. ENGELAND. In het Lagerhuis. LONDEN. Een afgevaardigde vroc^ den staatssecretaris van buitc-nlandsche za ken qf deze eenig officieel bericht had ontvangen, dat Duitsche autoriteiten 3000 jongo Belgische meisjes van Antwer pen naar Roemenië had gezonden. „Eu indien het zoo is", zoo vervolgde bii „kan dan niet op de een of andere wijze We hebben nu nies anders meer ie doen dan uw kind in het rijtuig te dragen, tei de koopman, want- liij zal bij u veel beter rijn dan bij mij. O, ge. hoeft hem slechts in uw armen to nemen, hij zal er niet wakker door worden. Mc-n slaapt zoo vast op dien leeftijd. Eerst moeten wij hem echter zijn schoenen aantrek ken En den blik van dc-n groentenkoopman vol gende Ijemcrkte. mijnheer Godfrin voor zich, dicht bij den haard, waar nog een klein vuurtje smookte, twee paar kinderschoenen, de fijne bottines van Raoul en do breede schoenen van Zidoro en ieder paar bevatte een taaitaai-man ca wat suikergoed. Let daar niet op, mijnheer, mompelde Pierron verlegen. Zidore hooft alvorens naar b©d te gaan, daar zijn schoenen en die van uw zoon gezet. Men kan wel zeggen, dat het maar gekne.l is, doch de kinderen geloovcn nog altijd aan het Kerstkindje. Toen ik van den commissaris terugkeerde, heb ik. daar ik niet wist of men uw kind nog voor den nacht zou komen terughalen, die dingetjes gekocht... u begrijpt... opdat de jongens hij hun ont waken... Mijnheer Godfrin had tranen in zijn oogen. Plotseling vérüet hij het vertrek eu trad na verloop van eenigen minuten weer binnen, de armen belader, rnë: eer vrachtig hobbelpaard, de groote doos looden soldaten, mooi© zwcepen cn al liet overige, dat hij dien middag gekocht had en dat in het rijtuig, was blijven liggen. Hij leg- do x :r last neer naast de kleine tehoepé», terwijl dc groentenkoopman, hem verbaasd aan keek. Daarna nam hij de hand van den armen man in de zijne eu me*, ontroerde stem zei hij: Mijn vriend, mijn beste vriend, zie hier do geschenken, dio heeft het- Kerstkindje voor mijn kleinen Raoul bestemd. Ik wil, dat' hij z© hier na zijn ontwaken vindt en ze deelt met Zidore, die voortaan zijn kameraad zal zijn. Ik wil mij met u en uw kind belasten en ik blijf steeds uw schuldenaar, want gij hebt cr mij aan herinnerd, dat er arme menschen waren, mij, slechten rijke, die leerde, zond. r daaraan te denlcc-n. Maar ik beloof het bij deze twee kinderen, dat ik het nooit meer zal vergeten.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1