No. 453
Zondag.8 Juli 1817
Orgaan voor Leger en Viool.
m Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Zijn Saaiste wil
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
OLDATENCOURAN
RKBAGTLE EN ADMINISTRATIE VALERICSSTE. 109, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIT VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL
Voor Advertemiën wende men zich tot onze Administratie, VaV-rlu
Amsterdam. Pr (ja der AdvertOT.tiC-ii per regel 80 cent. Voor Ingczo
deel'ugcn op de tvreede, derde cc vierde pagina dubbel tarief. U|j
reductie.
Minister de Jonge.
JJooals onze lezers weten is jhr. mr. B. C.
de Jonge, administrateur aan bet
Departement van Oorlog,, als Minister van
Ooi-log opgetreden. In no. 444 van „De
Soldatencourant" hebben .wij bijzonderheden
betreffende de loopbaan van mr. De Jonge
medegedeeld. Thans plaatsen wij liet por
tret van onsen nieuwen Minister van Oor
log, die nu de zware taak van departements
chef van den heer Bosboom heeft overge
nomen.
Minister De Jonge bezit een krachtige,
opgewekte natuur en is vol belangstelling
voor alles wat onze Weermacht raakt, een
belangstelling; die, naar ons bij onze op
wachting aan Zijne Excellentie bleek, ook
ongetwijfeld tot „De Soldatencourant" zich
uitstrekt.
Dringend verzoek.
Dringend verzoeken wij bij correspondentie
met ons of bij toezending van postwissels,
steeds duidelijk het volledige militaire adres
van den -afzender te willen vermelden.
Afdraolil Gelden.
Wij" brongen in herinnering in antwoord
op enkele vragen dat de gelden voor de
„Soldatencourant" maandelijks per postwissel
aan ons adres
VALERIUSSTRAAT 109, AMSTERDAM
moeten, overgemaakt worden, zijnde de op
brengst h 1 cent per verkocht exemplaar, met
aftrek van 10 pCt. van het totaal.
V/ij rekenen op ieders trouwe medewerking
in deze, zoodat voor alle door ons verzonden
pakketten geldelijke afdracht regelmatig plaats
vindt.
Alleen hospitaalzendingen zijn gratis. Anders
zendingen, waarvoor niet betaald wordt, zullen
van onre expeditielijst worden gesohrapt.
Cs toestand in des reuzenstrijd.
De telegrammen gewagen thans van meer
den 18000 k/ijg^evangenen en van eén
aantal veroverd© kanonnen, door de Russen
op Duitschers en Oostenrijkers. Doch deze
overwlnningebe richten hebben nog betrek
king op Zondag en Maandag hoofdzakelijk.
Daarna is het offensief blijkbaar reeds ver
slapt, of stellen de troepen der centralen
zich krachtiger te weer, zijn er reserves ge
komen Er zjjn ten minste, na Dinsdag geen
veroveringen meer gemaakt, en wat bezet
ting van terrein in vijandelijke handen be
treft, schijnt het bij Konjuchi te zijn geble
ven, een dorp, dat geen belangrijk steun
punt lijkt. De zegepraal der Russen is dus
van geen overwegend belang en valt in 't niet
bij dé overwinningen, die zij 't vorige jaar
aan dit front behaalden. En toch, ook die
overwinningen hebben de beslissing geen
stap nader gebracht. Van veel strategische
beteekenis is het succes der Russen aan de
Zlota Lipa dan ook niet. Maar een moreele
beteekenis heeft zij zeker. Zij bewijst in do
eerste plaats, dat het Russische leger nog
klappen weet uit te deelen, en dat het de
regeering te Petrograd ernst is met de be
wering, dat zij de zijde houdt van haar
bondgenootendat zij er niet aan denkt, om
een afzonderlijken vrede te sluiten. Boven
dien blijkt, ook 'uit berichten van den kant
der geallieerden, dat het Russische leger,
op dit punt althans, er niet op achteruit
gegaan is. Integendeel, het was in menig
opzicht verbeterder waren zelfs tanks in
gebruik, de vliegdienst was bijzonder goed
ingericht, de kanonnen waren van groote:
kaliber en er was munitie in overvloed. Var
den geest der troepen hooien we niet veel,
maar er moet dapper gevochten zijn, en dat
zegt reeds veel. In elk geval zal het nu aan
Duitsohland duidelijk zijn geworden, dat
het voortaan niet alleen verdedigend in het
Westen, maar ook in het Oosten meet. op
treden, en dit op zich zelf is reeds belang
rijk, zelfs al zou het offensief niet worden
doorgezet.
Aan het Wester front houdt de geweldige
strijd aan, maar successen van beteekenis
worden niet behaald. Weliswaar deelt een
stafberiebt va^ ^ï.^arschalk Haig mee, dat
de Engelschen i>i| Hóliebeke hiiu iront oen
weinig hebben vooruitgeschoven over 600
M., naar wat is nü 600 meter bij een
front van bijna 800 kilometers? Verder
zouden zij met goed succes aanvallen heb
ben gedaan in de buUrt van Wieltje en
Nieuwpoort. dus ook op Belgisch gebiod.
Zeer verwoed moet er gevochten zijn aan
het Fransche front aan den Chemin-des-
Dames. Er werden hevige aanvallen ge
daan, volgens de Duitschers van Franscheu
kant, volgens de Franschen van Duitschen
kant. Maar, heet het, de vijandelijke aan
vallen werden allen afgeslagen, met groote
verliezen, natuurlijk aan de zijde der
tegenpartij. De Fransche berichten spreken
zelfa van een aanval der Duitschers op
groote schaal over een breedte zelfs van on
geveer twintig kilometer. Maar de Duitsche
aanval was een mislukking, volgens do Fran
schen, en de Fransche aanvallen, die, naar
de Duitsche telegrammen meldden, vijftien
maa). werden herhaald, eveneens. Wat we
uit deze tegenstrijdige berichten moeten op
maken? Dat er bij den Chemin-des-Dames
zeer bloedig is gevochten, zonder dat er een
overwinning is behaald. Op andere'punten
aan het Westelijk front hooren wij van niet
door
ISABELLE KATSER.
De zieke rilde en sloot zich enger de sjaal
om de schouders.
„TF moet naar binnen gaan, mijnheer," ver
maande de pleegzuster.
Hij knikte; maar toch wendde hij zijn oogen
nog niet af van de groote zonneschijf, die lang
haam wegstierf, evenals hij, met een tragische
zachtheid.
„Wat een heerlijke aanblik tochHoe
groptsch en hoe liefelijkl Laat mij het nog
éénmaal zienprevelde Douglas Lindsay.
„Maar, mijnheer, wees toch verstandig. U
weet hoe slecht de avondlucht voor u is," be
rispte zacht de ptem der verpleegster.
Het was inderdaad het voor teringlijders zoo
verraderlijke uur, dt in het Zuiden onmiddel
lijk na zonsondergang aanbreekt. Een uur vol
1 verlokking van schoonheid en rust, maar dooi
de plotselinge afkoeling zoo verderfelijk.
De zieke rijst met moeito op, onwillig. Wat
deerde hem het gevaar? Hij wist dat hij dezen
nacht weer hoesten zou. Maar wist hij, of hij
morgen de zon zou wederzien?
Hij heeft den arm genomen van de pleeg
zuster en stapt nu langzaam naar het hotel,
waarvan do tuin uitkomt aan den Boulevard
de la Croisette.
Bij het gaan iangs een kleino villa, die als
dépendance dienst, vraagt hij
„Is 't niet hier, dat dat jonge meisje zoo
plotseling gestorven is?"
„Ja ja, mijnheer. Haar vader en haar ver
loofde moeten ontroostbaar zijn."
„Waarom?... Gelukkig kind! Benijdens
waardig, zóó te mogen sterven bemind en
betreurd..."
Do zuster zwijgt, discreet. Onder deze ver
zuchting ligt een zoo bittere spijt verborgen.
Want niemand zal hem betreuren don armen
rijke 1
Hij gaat, de hooge gestalte reeds gebogen
naar do aarde. Maar in de houding en in de
manieren van dezen ten dood opgesehrevene
bleef toch nog het air van mannelijkheid, van
voornaamheid, dat den Engelschman van goe
den huize eigen is.
Op den drempel van het hotel keert hij
«Aol» most «ana om naar de zee. Do luister, is
er van verdwenen: het water is grauw gewor
den, en slechts eenmo hooge wolkjes gloeien
nog een weinig na. Het licht is gestorven. De
nacht breekt aan.
„Ja ja", mompelt de zieke ,,zoo sterft
ellcen avond de zon en de aards draagt
rouw over haar."
En hij sleept zich in de weelderig uitge
ruste vestibule, waar een lakei eerbiedig voor
den rijken Brit de deuren ontsluit.
Toen eenigo uren later, de arts uit de ka
mer van Lord Lindsay komt, zegt hij dat 'men
op alles moet voorbereid zijn, dat de patiënt
nog slechts enkele dagen heeft te leven.
„Of hij nog veel zal moeten lijden?" vraagt
de verpleegster.
„Lichamelijk zeer weinig maar geestelijk
des te meer," antwoordt de dokter, die ook
eeen scherpzinnig psycholoog is. „De man
gaat sinds eenigen tijd gedrukt onder een sen-
timeuteele zwaarmoedigheid, die hij tering
lijders niet zeldzaam is. Wat hem beklemt en
beangstigt, is do gedachte van alléén te moe
ten heengaan zonder eenige liefde achter te
laten, zonder door iemand betreurd te wor
den...... Miss Mary, doe uw best om hem de
laatste urén nog to verzachten. Dat. is heb
éónige liefdewerk, dat wij dog voor hem kun
nen doen."
„Maar hoe kan ik dat? Wat kan ik voor
hem doen?"
„U bent vrouw, eu, van een ziekbed heb
ben alle vrouwen een weinig van moeders, die
woorden vinden om het leed te verzachten. Ik
heb u dus niets te leeren."
Peinzend keerde zij in de kamer van den
zieke terug.
Daar heerschte al het gerief, dat geld ver
schaffen ka cn dat de hand cener vrouw kan
verfijnen. Overal reuklooze bloemen, anemo
nen en kefc witte heidekruid van Frójus. Het
zou bijna de innigheid heben gehad van een
„home" zonder heb spooksel van de ziekte,
dat hier rondwaarde eu zijn prooi bespiedde.
De zuster buigt zich over het bed, waarop-
de veroordeelde rust, met cresloten oogen. Ja,
hij draagt wel het doodsmerk op zijn voor
hoofd. De neusvleugels zijn pijnlijk ingeval
len. do bloedlooze lippen hijgen naar adem. En
toch is dc physionomie nog zoo jong. De oog
wimpers zijn lang, en het blonde haar is over
vloedig. En op dit jonge, maar toch manne
lijke gelaat ligt bijna reeds de gewijde iphoon-
heid van hen over wie de dood is heengegaan.
De jonge vrouw sluit de gordijnen, tempert
liet lamplicht* maakt een drank gereed. en
veel anders dan van artillerievuur. Over 't
geheel i, de actie, hoe hevig dan ook, voor
den uitslag van den oorlog van weinig be
teekenis, en nu wij reeds bijna weer mid-,
den Juli schrijven, is er weinig kijk op, dat
dit jaar ons op de slagvelden een beslissing
zal brengen.
Wij verwachten daar trouwens ook de be
slissing niet, tenzij de strijd, het bloedver
gieten, het uitmoorden der volken nog ja-,
ren duurt. Of het einde dan op een andere
wijze zal komen? Mogelijk is dat. Het
vrëdesverlangon onder de volken neemt toe,
niet echter onder de machthebbers. Ook
blijkbaar niet in Duitschlanct, waar, naar
men meent, het hardst naar den vrede,
wordt gesnakt. Uit de woorden van Hin
denburg konden we opmaken, dat het Duit
sche legerbestuur nog altijd cjenkt aan het
voortzetten van den strijd. Donderdag heeft
in den Duitschen Rijksdag de voorzitter go-
sproken; zijn rede sprak van niets anders
dan volhouden. En diezelfdo toon weerklinkt*
uit de redevoeringen van de leidende per
sonen in de geallieerde landen, zelfs in Rus
land, al wordt daar gezegd, dat de Russi
sche regeering haar best doet om zoowel
de vija iden als de neutralen en bondgenoo
ten over te halen om een eervol einde aan
den strijd te maken. En zoo blijft, ondanks
alles, onze hoop op den vrede gevestigd èn
op Rusland èn op de volken zelf, die strijd
voeren, en dezen al meer moede worden.
BELGIË.
Vliegers boven Beigië.
LONDEN. De admiraliteit bericht, dat in
den nacht van 3 'op 4 Juli marine-vliegtui
gen bommen tot een gewicht van vele ton
nen wieroen op het vliegkamp bij Ghistglles
en dat van Nieuwmuneter. Ook werden de
vliegloodsen bij Ostende beworpen en eon
trein bij Zarren. De toestellen keerden on
gedeerd terug.
ÖU1TSCHLAND,
Luitenant Dosaenbaoh f.
BERLIJN. De reserve-luitenant Deesc-n-
bach, een van de knapste Duitsche officie
ren van de luchtvloot, is in een luchtgevecht
gèsneiiveld.
ENGELAND.
Vliegtuigen boven Essex.
LONDEN. Officiéél. Er zijn elf dooden
cn SS £•■•-•■■ r.idor.
LONDEN, i De admiraliteit meldt, dat
marinevliegers van Duinkerken de vijande
lijke raiders van Harwich opvingen; twee
Duitsche machines werden brandend neer
geschoten; een derde is naar werd waarge
nomen, beschadigd. Verschillende andere
werden nog beschoten. Al onze machines
keerden terug.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogdterrein.
Het Engelsch-Fransche offensief.
PARIJS. Vrijgroote activiteit der
wederzijdeche artillerie in de streek van
Moronvilliers, Prunay, hoogte 3Ü4. Niets
te melden van het overige front.
Ten noordwesten van Moronvilliers is ©en
D'uitsch vliegtuig dat door ons mitrailleur-
vuur werd getroffen, neergevallen.
LONDEN. Communiqué. Sir Douglas
Haic seint.: Ten z.w. vail Hollebake brach
ten wij onze linie over 600 yards frondbreedte
iets vooruit.
Donderdagnacht deden wij met succes
invallen in ae Duiteche linies bij Wieltje en
Nieuwpoorb en maakten wij een aantal ge
vangenen.
dan, met een boek in de hand, zet zij zich neer
tob haar nachtwaken.
De zieke had de oogen geopend en volgde
haar met den blik.
De harmonische bewegingen dezer vrouwe
lijke figuur waren hem als muziek voor de
oogen. Er ging zuljs een rust van haar uit, dat
het soms was of zij de ziekte in bedwang hield.
De lange maanden, gedurende welke zij hem
had verpleegd, waren de beste voor hem ge
weest. Hij had in zijn leven reeds heel vat
verpleegsters gehad; maar geen nog had spo
ren in zijn geheugen achtergelatenMiss Mary
was de toewijding in persoon. Zij behoorde tot
die vereeniging van ziekenverpleegsters, die
gerecruteerd wordt uit de beste families van
Engeland. Misschien had de zieke zich aan
haar zoo bijzonder gehecht omdat zij een land-
genoote van'hem was en zijn taal sprak.
Zij had hem niet als een loontrekkende ver
pleegd, maar als een zuster, gekomen om een
lijdenden broeder te verzorgen en hem den
overgang nadr het huis des vaders te verge
makkelijken. i
Hjj sprak ook tot haar niet als tot een on
dergeschikte, maar als tot,oen dame uit zijn
eigen kring, die licm de eer bewees van door
baar aanwezigheid zijn bittere eenzaamheid te
verzachten.
Hij sloot zijn oogen en trachtte in te slui
meren, gewiegd door het ruischon van do zee
en het zuchten van den wind in de pijnboomen.
Zuster Mary las in baar boek: „Wanneer
uw broeder arm geworden is en u do handen
toesteekt om liulp, zoo steun hem clan. En doet
dit ook den vreemdeling, opdat hij u zegene..."
Tegen middernacht ontwaakte de zieke plot
seling cn kromde zich onder een lange en lie
vige hoestbui. De verpleegster steunde zijn
arm lichaam, geschud door de- ruwe stooten,
dio opkwamen als uit de holte van een graf.
Uitgeput zonk Hij eindelijk neer, oen weinig
rochelend.
Zij wildé schellen. Maar met een wanhopig
gebaar hield hij haar arm terug.... Waartoe?...
Hij wilde geen getuigen bij zijn doodsstrijd.
Niemand immers Icon liem helpen. Waartoe dan
iemand 'te roepen
Zijn vingers tastten over het dek, met een
deerlijke poging, ais om iets ongrijpbaars te
zoeken
Daar nam zij zijn vermagerde banden In de
hare.
Do zieke opende wijd zijn oogen. Hij voelde
iets als deelneming _en zwaretranen; de
BERLIJN. Officieel. 'Legerjront-prins
IlupprcchtIn Vlaanderen en Artois bleef
Woensdag de vuuractie meestal goring. Op
verschillende plaatsen werden vijandelijke
verkenuings-aanvallen afgeslagen.
L eg erg roep- Duitsche Kroonprins. Onze
terreinwinst aan den Cbemin des Dames,
ten O. van Cerny, gaf den Franschen aan
leiding ook Woensdag- en Donderdagmorgen
om aan te vallen; zij werden echter met ver-
lie3 afgeslagen.
Totnogtoe hebben de Franschen daar 15
maal, zonder ©enig succes, doch telkens met
groqfe offers aan dcoden, gewonden en ge
vangenen gepoogd, het verloren gebied te
herwinnen.
Aan beide oevers der Maas nam de vuur
actie tegen den avond toe.
JLegerg>rocp-hertog AlbrechtIn de laat
ste dagen voerden verkenningstroepen ten
O. van de Moezel herhaaldelijk geslaagde
ondernemingen- uit.
•Éen onzer vliegers-eskaders deed Woens
dag een aanval op de militaire inrichtingen
en kustversterkingen bij Harwich, aan de
Oostkust van Engeland. Ondanks het krach
tige afweervuur van de aarde eu van de
Engelsche luchtstrijdkracht werden ©enigo
duizenden K.G. bommen neergeworpen; het
succes van den aanval werd waargenomen.
Alle vliegtuigen keerden onbeschadigd naar
de basis terug
Een dagorder van generaal Pétain.
PARIJS. Ter gelegenheid van den Ame-
rikaanschen onafhankelijkheidsdag heeft ge
neraal Pétain de volgende dagorder voor
de Franscho troepen uitgevaardigdMor
gen zullen de eerste Amerikaansche troepen, die
in Frankrijk geland zijn, door Parijs trekken
om zich daarna bij de mannen aan het front te
voegen. Wij heeten de nieuwe wapenbroeders
van ganscher harte welkom, dio zonder eenige
gedachte aan verovering eu uitsluitend bezield
door het verlangen om de zaak van recht en
vrijheid te verdedigen, zich aan onze zijde ge
schaard hebben.
Andere troepen maken zich gereed om deze
eerste transporten te volgen. Weldra zullen zij
onzen bodem betreden hebben.
De Vereenigde Staten stellen zonder eenïg
voorbehoud hunne soldaten, hun geld, hunne
fabrieken, hunne schepen, ja, hun geheele land
tot onze beschikking.
Zij wenschen de honderdvoudige dankbaar
heidsschuld jegens Lafayette en zijn vrienden te
betalen. Laat dan den 4den Juli een zelfden
kreet weerklinken van alle deelen van het front
Leve de groote zusterrepubliekLeven de Ver
eenigde Staten!
Cevangenen en buit der geallieerden.
PARIJS. Van 15 April tot- 30 Juni
hebben de Fransche en Brïtsche troepen
aan het westelijk front G3.222 gevange
nen gemaakt, van wie 1278 officieren. Het in
dien tijd buitgemaakte materiaal omvat 509
zware en veldkanonnen, 503 loopgraaf kanon
nen en 1318 mitrailletirs.
Een gevecht met deserteurs.
PARIJS. Donderdag had te Pautin bij
Parijs, een ernstige kloppartij plaats tus-
schen de politie en een aantal deser
teurs, dio met revolvers op de politie
schoten. Een agent werd gedood, drie
gendarmes on vier /politiesgenten gewond. Het
geiuid van de. schoten lokte een talrijke mé-
nigte, die de deserteurs trachtte te lynchen.
Slechts met de grootste moeito konden ze in
veiligheid gebracht worden.
De Duitsche reserves.
Volgens een Renter-telegram uit; Londen
houdt Reuters correspondent bij het Fransche
leger zich nog weer eens bezig met de Duitsche
reserves, waarbij hij natuurlijk tot de conclusie
komt, dat de mannenkracht van liet Duitsche
leger afneemt, dat n.l. dit jaar het maximum
van de „man power" door de Duitschers is be
reikt en deze nu elke week vermindert door de
laatste, rolden over zijn wangen.
..Zuster Mary is het niet vreeselijk, zóó
te moeten sterven zonder iemand die mij
lief heeft, heel alléén?"
Als een echo» hoorde de verplegster de ver
maning van den aj/ts„Doe uw best om heai
do laatste uren nog to verzachten. Dat is het
/énige liefdewerk, dat wij hem nog kunnen
aandoen."
Daarom zeide zij: ..Beu ik er dan niet?"
,,U o, u! Ja ja, u hebt mij braaf, ver
pleegd u bent goed voor mij geweest.
zoodat ik mij bij u haast omringd voelfle door
een lieve familie. Maar ik weet dat u dezelfde
zorg zoudt gewijd hebben .voor den eerste den
beste onder uw zieken, en dat u straks het
zelfde medelijden zult voelen voor een sterven
den bedelaar. Is het niet zoo?"
Hij sprak de waarheid; en zij had dus be
lmoren te antwoorden: „Ja". Maar de blik
dier brekende oogen kwam tot haar met een
wonderlijke uitdrukking van spanning, weife
lend tusschen vrepgde en teleurstelling. Zij
voelde dat hier de waarheid een wreedaardig
heid, de leugen daarentegen een troosteres.se
zou zijn, en dat in deze uiterste ure' het
ideaal vau alle dingen gelegen was in Irei één
woordteederheid.
Had zij niet zïchzelve bestemd tot diena
resse barer medemenschen En was haar gods
dienst niet een godsdienst van zelfopoffering?
Daarom zeide zij: „Neen"heel een
voudig, maar met neergeslagen oogen, alsof zij
een bekentenis uitsprak.
En toen verscheen er op zijn gelaat een
opklaren, alsof er door een venster een zonne
straal op viel. En toen. door dezo' blijde op
welling als geknakt, liet hij zijn hoofd weer op
het kussen vallen. Maar hij had de hand dei-
ge vrouw gevat en drukte zo aan zijn lip
pen.
„Héb dank, Marv", preveld© hij. Heb
dank
Toen de kaïnerdienaar morgens binnentrad
vond hij zijn heer op een sofa gezeten, onge
duldig om op te staan.
De gordijnen werden opgetrokken eh do
groote zon van de Riviera, die de patiënt den
vorigen avond had zien ondergaan, verrees
wederom voor hem.
Hij liet zich zorgvuldig aankleeden. ontbeet
met den eetlust van een reconvalescent, en
oen de dokter binnentrad, zeide hij tot hem
..O, ik ben veel beter!"
De medicus zweeg. Hij wist wat Iiij van dit
optimisme te denken had^-Hij veroorloofde den
verliezen. Do correspondent maakt melding van
een Fransche becijfering, dat de verliezen, dio
do Duitschers moeten aanvullen, maandelijks
300,000 zouden bodragen, maar do correspon
dent zelf acht die becijfering te hoog en wil het
totaal der te. vervangen verliezen op 200,Q0Ü per
maand stellen. Deze cijfers bewijzen wel hoezeer
men bij al deze berekeningen op veronderstel
lingen bouwt, die aan de waarde zeker zeer veel
afdoen.
RUSLAND.
Van het Oostelijk Oorlogsterrein.
Het Russische offensief.
BERLIJN. In hot groote Russische of
fensief ia reeds op den derden goveebts-
dag een pauzo ingetreden. Do „nick-
sichtlosigkeit", waarmee do Russische divisies
onder leiding van Engelsche en Franscho offi
cieren in den strijd werden gedreven, stond
nauwelijks achter bij de bloedige methoden van
.do Tsaristische legeraanvoering, ja overtrof
dezo zoo mogelijk zelfs nog. De talrijke gevan
genen bleken blijde uit deze hel te zijn ontko
men. Allen verklaarden, dat cavalerie gereed
stond om de wijkenden terug te drijven.
Op den 4 Juli 6tokte aan het geheele Russi
sche front de aanval. Alleen bij Brzezany kon
den de Russen hun aanvallen hernieuwen. Het
gruwelijk beeld van het zomeroffensief van
1916, toen de aanvallers regimentsgewijzo Vie
len, herhaalde zich. Elk inzetten van versche
krachten hielp de Russen niet verder. Reeds
des morgens waren ten zuiden van Brzezany
verschillende sterke aanvallen gebroken. Te een
uur 's middags werd tegen de stellingen ten
noorden van den spoorweg Brzezany-Tarnopol
opnieuw een hevig vuur van alle kalibers inge
zet. Tegen den avond vielen do Russen de
hoogten van Brzezany aan. Een Russisch ne?t
ter breedte van een compagnie was het geheele
succes van de met veelvoudige overmacht oni
dernomen aanvallen. Het is thans grootendoels
reeds weer gezuiverd. Eigen ondernemingen
tegen de Russische stellingen aan den westelij
ken oever van de Zlota Lipa en bij Zwizin le
verden gevangenen op.
MOSKOU. Naar van hier uit aan d©
„Daily Telegraph" werd gemeld, openden
twee Britech© gepantserde auto's op de hoog
ten rond Brzezany den aanval.
STOCKHOLM. „Aftontyadet" verneemt
uit Haparanda- D© arbeiders- en soldaten-
raad te Toraea kreeg telegraphisoh bericht,
dat het Russische offensief negon Russische
divises gekost heeft.
STOCKHOLM. Van welingelichte
Russische zijde verneem ik, dat het
offensief pileer de politiek© bedoeling
heeft om Parijs en meer nog Londen
ervan te ©vertuigen, dat .Rusland geen
afzonderlijken vrede wil sluiten. Men
wil door dit c-ffensief de Engelsche en Fran
sche regeeringen en vooral ook de bevolking
dier landen er van overtuigen, dat Rusland
der Entente trouw blijft. Mijn zegsman is
de meening toegedaan, dat de oorlog langer
zou duren wanneer het offensief gelukt. Is
dit niet het geval, dan zou het einde van
den krijg bespoedigd worden. Kerenski
speelt een hoog spel, het is echter de vraag
of hij het. zal winnen.
Do beteekenis van het Russische offensief.
Reuter zendt ons een uitvoerig uit
treksel uit een hoofdartikel in de „West
minster Gazette" over de beteekenis van
het Russische offensief. Dit is vooral hierin
gelegen, dat thans de Grieksche, de nieuw-
toegeruste Roemeensche, de Russische legers
en dat van Sarrail 'eene geweldige bedrei
ging vormen in het Oosten en Zuid-Oosten,
juist op het oogenblik, dat noch Duitsch-
land, noch Oostenrijk van de overige be
dreigde gevechtsfronten troepen kunnen
wegnemen.
Broessilof streeft er natuurlijk naar Lem-
patiënt een uitritje in de zon. En de jonge
pleegzuster kleurde bij den blik van hernieuw
de hoop, waarmede Douglas Lindsay haar ont-
Zii voelde nu wel een groote verantwoorde-
I ijk Leid op haar schouders. Zij wilde tot hem
spreken als voorheenmaar hij zag baar ver
legenheid voor schuchterheid aan, en hij zei
haar de bekentenis te herinneren d:e zij hem
den avond tevoren" had gedaan haar onder
haar verplichting te stellen om haar woorden
met daden te staven.
Dus glimlachte zü tegen hem en zij volhard
de in haar goedheid.
Het was een dier Februari-dagen, di© ©en
voorsmaak brengen van de lente, en aan dc
ten doode opgesehrevenen een belofte even
bedriegeliik als schoon van hernieuwd leven
en herstelde kracht.
Douglas Lindsay genoot van deze milde lucht
als van een levensbad. Hii ontdekte in het
landschap nieuwe bekoorlijkheden, en al de.
schoonheid er van was voor hem slechts de
lijst van het lieve kopje van een vrouw.
..Maar", zeide hij als je mij een beetje
hefhebt dan geloof ik dat ik nog genezen
zal."
..Ja ,ja! TT zult nog genezen," verzekerde
zij heel zacht, met neergeslagen oogen.
,.En zal jc mij da"n niet verlatenmijn...
mijn bruidje?"
Zij sidderde. Haar hart kwam in opstand...
Maar liet was slechts een schim, die daar
tot haar sptek. Hij stond reeds zóó dicht bij
den dood. dat hij de nabijheid er van niet
meer voelde... En wederom, bij deze gedachte,
overwon in haar 'de deernis, en zij trok
"haar hand niet terug.
Den ziek© echter was 'r alsof hij een belofte
van liefelijk en verjongd leven tusschen zijn
vingers hield.
Hij sloeg ook ditmaal geen acht op hot on
dergaan van de zon. Ilij meende dat er voor
hem geen nacht meer kon aanbreken.
Den volgenden dag wilde Douglas Lindsay
alleen zijn. Daarna ontving hij verscheidene
bezoeken.
Des avonds, toen Mary kwam waken aan
zijn bed, sp!-ak hij haar over dc toekomst, niets
dan over do toekomst met een stem. die
reeds r.ict meer van deze wereld was. Hij be
schreef haar een kleine villa te Bournemouth,
waar zij zich zouden terugtrekken wanne»r
bij genezen en zij zijn vrouw zou gewerden zijn.
Eist bij Arnhem.
berg weder in bezit t© krijgen tu dienten
gevolge het Duitach-Ooatenrijkech© front
achteruit te drukken, om daarna den strijd
in het open veld te voeren, waarbij hij gun
stiger kans op slagen heeft dan do troepen
der Centralen, die na den langdurige» stel
lingsoorlog to veel op vasthouden en te
weinig op beweging geoefend zijn.
'Kroonstad en Petrograd.
PETROGRAD. Een. aantal matrozen
uit Kroonstad kwam naar Petrograd in
opdracht van den Raad van arbeiders- en
soldaten-afgevaardigden te Kroonstad.
Zij trachtten toegang to krijgen tot do
cellen van de gesrresteerde anarchisten,
maar de wachten beletten dit.
De troepenmachten in Finland.
PETROGRAD. Een telegram uit Hol-
singfors meldt, dat de Russische troepen,
overeenkomstig het verzoek van het plaat
selijk comité, Uleaborg verlieten.
Soortgelijk© verzoeken kwamen uit ver
schillend© streken van Finland. De stad
Tamme!ask gaf als reden op, dat het onder
houd der. troepen zooveel geld kost.
De ten doode gowijden.
PETROGRAD. Een telegram uit Kifïr-
barofsk meldt, dat de matrozen van do
Amoervloot een af deeling ten dood© gewij-
den hebben gevormd. Een gedeeït© 'van
dezen groep is reeds nasr het front vertrok
ken.
Ook de vrouwen zijn bezig een afdeding
te vormen.
GRIEKENLAND.
Crieksch graan aan de geallieerden troepen.
I.ONDEN. Do .Morning Post" meldt uit
Athene d.d. 4 Juli, dat do ministerraad be
sloot vijftien duizend ton tarwe van don Tbes-
salischen oogst aan het leger der geallieerden
in Saloniki te leveren.
VEREENIGDE STATEN.
Onderzeeërjagers.
WASHINGTON. Het ministerie van
marine doot stappen om da fabricage
verf 0TidcT7<cërjag<yrb belangrijk te ver-
grooteu. Een groot aantal schepen van
dit typ© zal spoedig d© Amerikaan
sche vloot versterken. Nu de eerste onder
zeeërjager, naar het systeem der massa-
fabricage gebouwd, met goed gevolg proef
vaarten heeft gedaan, zijn de autoriteiten
er van overtuigd, dab dit type schepen
groot© waarde zal hebben. Er worden reeds
honderden van gebouwd op de marine- en
particuliere werven, terwijl er juist bestel
lingen voor het dubbele aantal zijn gedaan,
welke binnen enkele maanden gereed zul
len zijn.
De mislukte aanvallen der Duitsche on
derzeeërs op de schepen, welke Let, Ameri
kaansche expeditielegcr naar Frankrijk heb
ben overgebracht, zullen, naar men ver
wacht, verdere maatregelen ter bestrijding
van het Duitsche snionnage-stelsel ten ge
volge hebben en misschien zelfs leiden tot
zoo mogelijk nog scherper maatregelen o»i
de troepenbewegingen voor den vijand ge
heim t© houden.
Er' zijn aanduidingen die erop wijzen,
dat het département van justitie za'. ver
zocht worden om een onderzoek in te stel
len, wanneer de volledige rapporten van
Er was iets diep aandoenlijks in déze schil
dering van een geluk, dat onwezenlijker was
dan een fata morgana.
Zijn adem gin'j; voortdurend moeilijker:
maar pijn had 3.ij niet. Door het venster, met
uitzicht over de zee, kwam het luchtje aange
blazen, dat bod© van d© lente was. Maar do
plee/zusier voelde een bod© er in ran het ont
zaglijke, het geheimzinnige, dat over dc aard©
komt zoo vaak een inencehanz:©] as a de eng©
handen barer gevangenis ontvlieden gaat.
Toen hoog zij zich over den stervende, en rij
bad voor hem. En verstaande d<-n wens'h, dien
hjj niet meer kon uitspreken, drukte z:j, zon
der tegenzin, haar lippen eerbiedig op de zijne.
Arme man dacht zij. In u kus ik al het leed
en al het lijden van de nienschheid.
Hii sloot zijn oog eu. Hij sloot ze in zaiigo
zekerheid van haar liefde. En h?j opende zo
met weer... Dat éene oogensluitcn was geheel
zijn sterven.
Bij de opening van Lord Lindsay's testa
ment. opgemaakt cr. onderteekend voor zijn
sterven, verklaarde do notari,s voor de getui
gen, dat de overledene zijn vroegere testament
vernietigd had, waarin hij al zijn goed ver
maakte aan liefdadige instellingen. Dar.r:-"
verbrak hij het verzegelde document en los dc
woorden
..Ik benoemd tot nr'jn universeel© erfgename
de vrouw die mij bemint, Mary Sullivan, mijn
verloofde."
Verbazing teekende zich op aller gezicht, en
aller oogen wendden zich naar de jonge Engel
sche verpleegster
Mary was ópgestaan'. zeer bleek. Aan dit ge
volg van haar daad van piëteit had zij nooit
zelfs gedacht.
Zij uara het papier nit de handen van den
notaris, las het cn toen, met een langzame
beweging, terwijl zij den man der wet strak in
de oogén keek, verscheurde zij hot knuselïogl
..Mijnheer", zeide zij, „liet eerste testament
van Lord Lindsay alléén blijft geldig. Dit' stuk
hier, dat ik verscheurde, was onwaar dus
onwettig-
.AVat riep de verbaasde notaris.
..Zooals ik u zeg, mijnheer. Er stond ge
schreven: ..Ik benoem tot mijn universeel© erf
gename de vronw die mij bemint." Hij is ge
lukkig gestorven en daardoor beu ik be-
loond. Maar ik heb hem nooit liefgehad."
