No. 451 Woensdag 4 Juli 1917 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. Ons Oorlogsdagboek. ANTOINETTE. DERDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT -RUI)ACTIE EN ADMINISTRATIE 'VALERIUSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT KLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WÉÉK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN I CENT, VOOR BURGERS 3 GENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL Voor Adverteutito wonde men zich tot opzo Administratie, Valerius»Haat JOu Amsterdam. Prjjs der Advertentie» per regel 30 cent. Voor In gezond o:: Modi), deelingen op de tweede, derde eu vierde pagina dubbel tarief. By abonnement reductie. Ben rusfcpooze in de loopgraven. De geweren zijn op zijde gezet en de mannen zitten of leunen op hun gemak. Het kanon moge nog daveren en een enkele granaat ontploffen in de nabijheid, de vijan,d Reeft blijkbaar zijn artillerie-ac'tie ingesteld en een infanterie-aanval wordt niet verwacht, naar het scitiinL' Zoo hebben de strijders op d'it punt van het westerfront een oogenblik rust en tns duidelijk' dat zij daarvan geniete,-*. Geen audiëntie. Blijkens een 6erich.t in de Staatscourant wordt door den Minister van Oorlog deze week geen audiëntie verleend. öb teest3iid in dsn reuzenstrijd. We beleven weer een paar slechte dagen, die wel in staat zijn bange voorgevoelens te wekken. De kans op vrede is er alweer niet beter óp geworden door de rede van den Engelschen eersten minister Lloyd George te Glasgow., De oorlog breidt zich uit, niet alleen wil Rusland opnieuw het offensief oponen en wordt er weer heftiger gestreden aan het westelijk front, er is ook weer een nieuwe mogendheid in oorlogstoestand ge raakt: Griekenland. Eindelijk wordt de situatie der neutralen steeds hachelijker, zooals zij steeds minder in aantal werden. De landen, die aan Duitschland grenzen, en daaronder ons land in de eerste plaats, worden op rantsoen gesteld door de geal lieerden, o. a. door Amerika, van waar wij ons graan en vele grondstoffen moeten heb ben. Bovendien heeft de Engelsche regee ring besloten de gevaarlijke zone uit te breiden op een wijze, die ons geheel zou afsluiten van het wereldverkeer. Onze re geering is echter in actie om van de Engel sche een betere regeling te krijgen. Maar we zien, hoe elk oogenblik ons een derge lijke afsluiting van alle handelsverkeer kan bedreigen. Er zijn dus redenen genoeg om pessimis tisch te zijn, toch mogen we nog hopen, dat de volken zélf, die naar vrede hunke ren, een middel zullen vinden om dien te verwerven. Zoo Rusland al werkelijk aan valt, het toont eiken dag opnieuw duidelijk genoeg, dat heb niets liever wil dan een eervollen vrede te sluiten, eervol ook voor den vijand in zooverre, dat er van geen annexaties zal sprake zijn. Troelstra heeft zich optimistisch betoond over de conferen tie te Stockholm en al noemt de Duitsch© „Vorwarfcs" het pad naar den vrede een „doornige", het blad meent, dat er toch kans is voor de democratie in de verschil lende landen om zich een weg naar dit doel te banen. Met Griekenland is thans de dertigste rao-' geudheid het oorlogspad opgegaan en heb ben de Centralen hun 26sten vijand gekré- gen. Venizelos laat er geen gras over 152e week. Van 25 Juni tot 2 Juli. 25 Junn In Cork (Ierland) ontstaan ern stige onlusten tengevolge van het optreden der Sinn Feiners tegen r eer uteer ingsbureaux President Wilson heeft een raad. ingesteld, belast met de toe passing der uitvoerverbods-bepa- lingen op grond van de spionnage- wet, waardoor belet kan worden, dat Duitschland door bemiddeling van de neutralen voorraden ont vangt. In Spanje worden de grond wettelijke waarborgen geschorst en wordt de censuur ingesteld. 2 ff Als opvolger van het afgetreden lid van den Zwitserscben Bonds raad Hoffmann, wordt gekozen de president van het internatio nale comité van het Roode Kruis, de heer Gustave Ador, lid van den Nationalen Raad; de Bonds raad besluit tot de instelling van een commissie voor de buitenland- sche aangelegenheden, waarin zitting nebben, do bondspresident, de vice-president en de heer Ador. 27 De soc. besprekingen te Stock holm zijn geëindigd. Het rapport van de Engelsche commissie in zako de operaties in Mesopotamia is verschenen en baart in Ehgchmd groot opzien De Entente overweegt de op zegging van alle handelsverdra gen Italië heeft dit reeds go- daan. Venizelos heeft een .Gxieksch I «uniaterie fievgrmd^) 28 De Amerikaansche Federation, of Labour" heeft verklaard geen deel te 'zullen nemen aan de interna tionale conferentie van vakver- eenigingen in September in Zwit serland te houden. 29 Griekenland verbreekt de betrek kingen met Duitschland. 30 In Galicië beginnen de Russen een 'nieuwe geweclbtsactie, die den in druk maakt een aanval te zullen worden. 1 Juli. Het Ckineescihe Keizerrijk hersteld onder Hsoean-Toeng. EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS. TJit Tiet Amerilcaansch. Slot.7 „Nu, hm, goed, ik zal u de waarheid vertel len, zeide Finley. Het is zoo'n bespottelijke waarheid, dat u bij het vernemen er van wel zult inzien, dat ik er wer kelijk niets van verzonnen hebU moet dan weten, dat ik mij in den laatsten tijd' steecis eenzamer en eenzamer voelde, tot dat ik liet namelijk hedenmorgen niet langer kon uithouden. En toen vertelde mijn Italiaan mij, dat er verscheidene Amerikanen in Pallanza verblijf hielden. Ik zie thans in, dat ik door booze machton bezeten was, maar op dat oogenblik was ik er van overtuigd dat het plan, dat in mij opkwam een schitterende gedachte van mijzelf was ik veronderstel dat .liet dit altijd is?" „Ik veronderstel het ook." „Nu dan, ik sprak met mijzelf af dat ik mijn beste witte pak zou aantrekken en bet een of andere eerste-lclas hotel zou opzoekèn, eu dan aan iemand denken, en, bij toeval, groeier.nauwelijks is hij minister-president te thene, en is hij daar de eigenlijke re geerder, of de diplomatieke betrekking 0 mot den Centralen en hun bondgenooten worden afgebroken. Een gevaar voor een nieuwen ommekeer te Athene vreest men blijkbaar niet meer: de Fransche troepen hebben do stad reeds verlaten en Venizelos is er als redder begroet. Zal Griekenland nu mee optrekken tegen de Centralen? Zal het Grieksche leger een gewillige macht zijn om te vechten ook tegen de Duitschers? En, mag men wel eerst vragen, tegen Ita lianen? Want de Grieken houden niet van do laatsten, die trouwens in de jongste we- ken Grieksche plaatsen bev.tten, alsof zij daar recht opjhadden. Zelfs in de kringen van Venizelos moet er haat zijn tegen Italië en dit maakt den nieuwen bondgenoot der geallieerden niet sterker voor dezen. Over 't geheel zal trouwens de hulp van Grieken land voor de Entente van geen groote be- teekenis zijn, het leger is in de laatste' maanden zeer verzwakt, Maar in elk geval vormt het nu voor Sarrail niet meer een vijand in den.rug. Met een enkel woord hebben we melding gemaakt van de rede van Lloyd George te Glasgow. Een zeer belangrijke rede, maar niet een hoopvolle. De Engelsche eerste minister bespreekt zoowel den strategischen als den politieken toestand, doch hij heeft geen ander vooruitzicht dan dat de oorlog moet worden voortgezet en dat die eindelijk tot de overwinning zal leiden. Met het tegenwoordige Duitschland, dat nog wordt beheerscht door het Pruisische militarisme, kan geen vrede worden gesloten, doch wan néér het werkelijk democratisch is gewor- defl, kan het Duitsche volk den vrede krij gen. Verder geeft Lloyd George zoo ©enigs zins de voorwaarden aan, waarop vrede zou kunnen worden gesloten: teruggave .van België natuurlijk en schadeloosstelling voor dit land; teruggave van Elzas-Lotharingen aan Frankrijk; afstaan van Mesopotamië en Armenië door Turkije; besprekingen over de Duitsche koloniën, die waarschijn lijk niet zullen worden teruggegeven. Dit lijken geen voorwaarden, die door Duitsch land aangenomen kunnen worden en de strijd zal dus voortduren. Daar rekent Lloyd Geor&o blijkbaar ook op, en hij gaf een beschouwing van den strategischen toestand. Die zou goed zijn, wanneer al de geallieerden paraat waren ge weest. maar dat was Rusland niet, eu daaraan wijt Lloyd George blijkbaar het feit, dat het offensief in 't Westen tot staan is gebrachri Doch Rusland herstelt zich, zal weer krachtig worden; Amerika's steun wordt steeds grooter, en de kans om de overwinning te behalen wordt dus voor de geallieerden tseeds gunstiger. Mits..., voeg de de eerste minister er bij, het duikbooten gevaar wordt overwonnen. Hij geeft toe, dat de Engelsche verliezen aan handels schepen zwaar zijn geweest in Mei en Juni, en als dat zoo voortgaat zal het Engelsche volk zich nog meer beperkingen moeten op leggen, kunnen er in sommige takken van nijverheid noodtoestanden komen. Maar de Engelsche regeering begint het duikbooten gevaar reeds meester te wordenen als het volk meewerkt, zal er geen sprake van zijn, dat Engeland wordt uitgehongerd of dat de legers der geaJliëerden uit het veld wor den gedreven. Men ziet het, veelbelovend voor een spoe- digen vrede is deze rede van den Engelschen eersten minister niet. Doch het is een rede, midden in een hevigen strijd uitgesproken, en zij geeft althans eenige besliste voorwaar den aan, waarop de vrede zou kunnen wor den gesloten, voorwaarden, waarop door den tegenstander nog wel iets zou zijn af te din gen. Hoe onverzoenlijk de rede er uitziet, er blijkt uit, dat ook Engeland de weeën van den krijg steeds meer voelt, en dat moet op den duur den vrede steeds begeerlijker maken. Nog staan de vijanden te ver van eikaar om elkaar de hariu te reiken, toch valt het niet te ontkennen, dat zij elkaar naderen. Dan moet echter, en daar duidde Lloyd George eventjes op, ook Duitsch land ronduit zeggen, wat het wil; dat is totnogtoe niet gebeurd. Op het westelijk front wordt de strijd met kracht en met afwisselend geilde voort gezet. Bij Lens hebben de Engelschen weer eenige successen behaald; aan het Fransche front deden de I)uitschers op verschillende punten zeer hevige aanvallen, die hier en daar niet zonder resultaat bleven. Maar over 't geheel is de toestand er volstrekt niet door gewijzigd en het lijkt er nog niet op, dat dit jaar op de slagvelden de beslis sing in den strijd zal brengen. Zooals Lloyd George ook zei: Europa wordt nog steeds gedrenkt met het bloed van zijn beste en dapperste zonen. Hoelang nog? En hoevele duizenden en duizenden zullen een einde- lijke overwinning van een der tegenpartijen nog met hun dood moeten betalen? En het is niet0 onwaarschijnlijk, dat die overwin ning nooit zal komen, dat men ten slotte toch door een vergelijk vrede zal moeten sluiten Over-gens blijft de wereld vol vreemde dingen. Terwijl men overal in de wereld voor de democratie striidt, wordt China van een republiek een keizerrijk naar hem of haar vragen..." „Hoe kwam u er toe, aan m ij te dénken?" „Ik weet Eet niet." ,,TJ wéét het niet? Maar-hadt u dan van mij gehoord?" Zijn stem werd heel ernstig en overtuigend. „Zoo 'zeker wij hier in deze boot zitten, geof ik u mijn woord van eer, dat ik nog nimmer van u gehoord had. Ik had u nooit gezien. Ik had er nooit van gedroomd dat u in Palanza waart, of ergens anders ter wereld, dan alleen in mijn droomen." „Maar... maar... hoe... waarom?" vroeg zij peinzend. „Hoe ik aan uw naam kwam?" „Ja." „Ik weet het niet. Ik kan het u niet zeg gen", antwoordde hij somber. „Het was zoo dwaas, onzinnig was het... ik ging aan iemand denken, die. daar waarschijnlijk niet zijn kon... aan iemand, die niet bestond... Ik ging .recht op het doel af en keek uit en wachtte af... wachtte tot ik iemand ontmoeten zou die mij aansprak, die mij zou inlichten... Uw naam... ja, toen kwam uw naam tot mij.. Ik herhaal het u, hij kwam tot mij... Ik ga' dien naam op... En... en... u bestondtU waart daar!... En toen verschenen wij voor elkaar... Ik kan u niet zeggen, hoe hulpeloos ik mij vooru voelde... Zco kwam ik er toe, u dien noodleugen te vertellen, van uw broer." Hij wachtte op baar wederwoord. Zij haalde diep adem. „En dus die naam m ij n naam kwam vanzelf tot u?" fluisterde zij als in gepeins. Finley legde een oogenblik zijn hand op de hare, en trilde toen hij die hand voelde trillen. „Het is alles de volle waarheid, zoo waar er maar iets is in en buiten de wereld", zeide hij. „O", fluisterde zij, „hoe vreemd". „Vreemd, het zij zoo", herhaalde hij. „Als wij ten minste van vreemde gebeurtenissen willen spreken. "Wij arme'menschen weten zoo weiuip. „Er is niets vreemds voor de goden", citeerde hij. „Niets vreemds voor de goden", herhaalde zij. „U ziet, dat -het móést gebeuren. Er is nog iets, dat ik u non-niet 'verleid haK. omdat het «UtTSCHLAWD. Luitenant Allmenröder. t Luitenant Allmenröder, een der beste vliegers van het eskader-Richthof en, is ge vallen, in een luchtgevecht op 27 Juni. Hij had 30 vijandelijk© vliegtuigen neergescho ten, en had verschillende onderscheidingen gekregen, waarbij de „Ordre Pour le Mérite". ENGELAND. Lloyd Ceorge te Dundee. LONDEN. Lloyd George werd Zaterdag bot eereburger der stad Dundee benoemd. In de rede, waarin hij dankte voor de hem be wezen eer, zeide de premier, dat Engeland zoo groote resei res aan munitie heeft, dat zelfs de Duitsche onderzeeërs het niet de munitie, wel ke noociig is voor de voortzetting van den oor log tot de eindoverwinning, kunnen ontnemen. Van den aanvang af heeft Lloyd George de fabricatie voorgestaan van groote hoeveelheden groote kanonnen en van een overvloed van de benoodigdheden voor de vernieling der van draadversperring voorziene loopgraven des vij and-s. Ongetwijfeld heeft het feit, dat Engeland over zoovele kanonnen van bet zwaarste kaliber en een overvloed van munitie beschikt, het mo gelijk gemaakt vele menschenlsvens te sparen. (Toejuichingen), Engeland heeft het groote Duitsche leger on der den grond gedreven. Het moet voor dat leger een gr'oote vernedering zijn, zich in gaten in den grond te moeten verbergen. „Kunt gij u voorstellen, dat de keizer vóór den.oorlog in een van zijn blufferigste toespra ken tot de Prusische garde, iets van de vol gende strekking zou gezegd hébben „Mijne dappere strijders I "{afstammelingen van de mannen die onder itoijn voorvader Fréderik den Groote hebben gestreden Opnieuw is de tijd gekomen, waarop gij tegenover den vijand des vaderlands zult staan. Ik zal er voor zorgen, dat er diepe kuilen in den grond worden gegraven (ge lach), waarin gij u voor uwe vijanden kunt verbergen (gelach), vooral' voor het vcr- acbtolijke Britsche legertje, dat u naar lipt leven staat; en zoo de vijand door de een of andere duivelscho machine in staat mocht zijn die schuilplaatsen te vernielen, dan zal ik zorgen, dat daarachter nieuwe schuilplaatsen gereed zijn, waarin gij vluch ten kunt (gedach)en als gij dan uwe kanomen niet kunt medcr.-'""'"0, dan iaat gij die eenvoudig achter." (Gelach.) Als het trobsche Duitsche leger tot zulk een taktiek worde gedwongen, dan beteebent dat het begin van het einde (toejuiching). Het is do taktiek van konijnen (gelach) en hetblijkt thans, dat wij in iedere porie van de Duitsche militaire hersenen het gevoel hunner minder waardigheid gestampt hebben (toejuichingen). Dit is goed voor den oorlogstijd, maar zal daarna nóg heilzamer uitwerking hebben. Het is noodzakelijk dat den Pruisen met hevige zoo buitengewoon dwaas is. U zult riiij natuilr- lijk uitlachen." „Wat is het? Ik hen töch al in staat tot lachen of weenen om alles en iedereen..." ..De oude Guilietta, een vreeselijke verschij ning, die waarzegt uit kaarten, kwam mij van daag opzoekèn en heusch, ik overdrijf niet! 'vertelde mij, dat ik hier in Italië onver wachts <3e persoon het meisje zou ont moeten, met wie ik trouwen zou. En zij liet er op volgen dat hot een schoon gevormde vrouw was en dab haar naam luidde... maar natuurlijk had zij dien op mijn boot gelezen. Ja, zij zeide dat haar eerste naam Antoinette was. Ik erken, dat het een wonderlijk geval is, maar ik vertel u precies wat er gebeurd is." „Is dat alles wat zij vertelde?" „Ja... hm... ja... ten minste, zij..." Miss Guest voorkwam driftig ziin conclusie. „Zij zijn dikwijls hee( onbedachtzaam, die oude vrouwen." „Ik waj opgetogen over alles wat zij zei",' glimlachte Finley. „En het is allemaal uit gekomen ook". Zij durfde hem niet verder te ondervragen. „Alles wat wij hebben gedaan" be son Finley weer, „ons komen naar Italië, mijn dwaze avontuur in hot hotel, uw zoekraken yan Miss Benson, alles was blijkbaar to voren zoo beschikt." Finley sprak met den naleven eenvoud van eon kind dat met een ander kind praat. Dnder bet luisteren leek liet Miss Guest een even schoone werkelijkheid en schittering als in haar kinderlijke droomen. Trapsgewijs was zij in ds open ruimte van den magisehen cirkel geraakt. Terwijl zij zich aarzelend van hem afkeerde, vroeg zij zacht, onder het spelen van haar vinger in het water: „Gelóóft u... aan die dingen?" ..O zeker,en u?" Zij kon de waarheid niet zeggen, nóg niet. „Als men er maar zeker van kon zijn", zei ze, om tijd te wónnen. „Er is maar één groote, zekere waarheid voor ij op de wereld", antwoordde hij met een zekere teederheid in zijn stem. ..Voor mij althans. Dat-is./dat -hier of daar yoor^ieder_ een vnlko- slagen de deugd der nederigheid wordt geleerd. Ii"t is noodzakelijk, dat, do natie eensgezind blijft. Zulk eene eensgezindheid ziet men in Frankrijk en Italië. Ook in Rusland is zij thans bereikt. Zij is noodig om de overwinning op den gemeenschappelijke!! vijand te verzekeren." Lloyd George sprak vervolgens over dc houding, wcllco de Duitaehers in 1870/71 hobbcn aangenomc-n, toen zij Elzas-Lothaiingen, die Fransche provincies, van Frankrijk hebben af gescheurd. Hunne leer van 1S70 is ook dio van heden en die is het, welke wij bestrijden. „Het is evenzoo gesteld met Italië, dat weder met zijn volk onder vreemde heerschappij staat, wil vereenigd worden; en met do Polen, die opnieuw den draad hunner nationale onaf hankelijkheid willen opvatten. Het "is onze wil, dat dit zal geschieden. En zoo staat bet ook met Mesopotamia en Palestina. Wij zullen niet toestaan, dat de menschen, die daar loven, als zedeloos vee weg gedreven worden volgens den wil van keizers. Hiervoor strijden wii. Voor het recht van den mensch als mensch. En wij zullen overwinnen. (Toejuichingen.) FRANKRIJK. Van het i/Vestelijk Oorlogsterrein. Het Engel3ch-Fransche offensief. PARJJS Communiqué, Ondanks toe- nuneude beschieting worden van den sector Cerny-Ailles slechts plaatselijke gevechten gemeld. Pogingen der Duit schers om op verschillende punten van dit front vooruit te komen werden door de Fransche granaatwerpers verijdeld. In de streek ten oosten van Reims waren de eer-te Fransche liniën in het begin van Zondag nacht aan een hevig bombardement onuei- worpen. Alle door de Duitschers onderno men coups de main ten oosten van La Poin- pelle en ten noorden en noordoosten van Prunay brachten den aanvallers slechts ernstige verliezen zonder eenig resultaat. Aan den linkeroever van de Maas duurt de hevige artilleriestrijd voort in de streek van het bosch van Avocourt, hoogte 304 en den Mort ïïomme. Een Duitsche aanval in het xeduit van Avocourt brak in het Fran sche vuur. Ten -westen van den Mort Homme ont wikkelde zich een levendig gevecht om een der vooruitgeschoven Fransche posten, die vijf malen verloren en herwonnen werd, maar ten slotte verlaten werd, daar deelen der stelling door het bombardement volko men waren vernield. LONDEN;'Officieel. Hun successen van Zaterdag voortzettend deden onze troepen Zondagnacht een aanval op het front aan. den noorlelijken oever van de Souche/, over een halve mijl .onmiddellijk ten zuidwesten en westen van Lens. Ten noordoosten van Epehy werd met succes een raid uitgevoerd. BERLIJN. Officieel. Bij regen en nevel bleef aan het geheele front het vuur gering. Eenige verkenningsge vechten verliepen gunstig voor onze ver kenners. Bij de legergroep van den kron- prins trachtte de Franschen tevergeefs de door onze korpsen aan den Chemin des Dames en aan den westelijken oever van de Maas behaalde terreinwinsten te heroveren. Ten oosten van Cerny deed de vijand na korte vuurvermeerdering, driemalen een aanval op de. op de hoogte ten zuiden van de hoeve La Bovelle, veroverde loopgraven. Alle aanvallen werden bloedig afgeslagen. Gebruik makend van de verwarring bij den vijand en van de afleiding van zijn aan dacht bestormden hippische bataljons ver der oostelijk de Fransche liniën tot den weg AlliesPaissy. Door dit succes stijgt het aantal van de door de beproefde Westfaal- tehe divisie in drie gevechtsdagen gemaakte gevangenen tot tien officieren en meer dan 650 man. Aan den westelijken oever van de Maas trachtten de Franschen in herhaal delijke aanvallen ons uit de op hoogte 304 en ten oosten daarvan veroverde loopgravên te verdrijven. Zij werden in het versper- ringsvuur en door verbitterde gevechten met handgranaten afgeslagen. men liefde bestaat. Zou ik niet weten, en zéker weten, wanneer ik die gevonden heb Toen wist zij, ontwijfelbaar., dat hij haar liefhad, en zij wist eveneens, zóó dat zij het wel hail willen 'uitschreien, dat zij hem lief had, en, naar het soheon, altijd liefgehad had „Zie nu eens waar wij heen gedreven zijn", zei Finley plotseling, „onder ons praten door!..." De boot was nog maaT eenige meters van land. Miss Guest zag een oogenblik op. als om het terrein te herkennen. „Het is Isola Madre", zei ze „ons eiland!" „Ons eiland". Het volgend oogenblik waren zij zoo vlakbij, dat. Finley met behulp van zijn stok de boot aan land 'kon halen. En een minuut later, na dat de 'boeg de steenen aan den oever had ge schuurd, zaten zij nog bewegingloos in hun boot... De groote, statige boomen wierpen breede schaduwen op hun gelaate rhing een geur van bloemen, zoo doordringend dat het scheen alsof de onzichtbaar geworden bloesems zich zwevend in de lucht hadden begeren verlich te steenen balustrades, spookachtig beschenen door het licht van de maan, vertoonden zich in de verte en daarachter doemde in denzelf den schijn het oude palazzo op. Finley strekte de hand uit, Miss Gucst greep dio en stapte met hem aan land. Hand in hand wandelden zij terug naar hun vorige, halfvergeten ver blijfplaats. „Wij zijn teruggekeerd.-samen... terug gekeerd naar huis", zei Finley op gedempten toon. „Ja. naar huis", glimlachte zij. Zij zaten samen op de ruwe bank van ge houwen steen op het terras, waar in vroeger tijd de rozen in trossen overheen gehangen hadden: en zelfs nu kroop hier en daar nog een verdwaalde bloem over de leuning. Door een opening in het gebladerte keken zij op het meer in avondglans, en aan het verre strand pinkten de lichten van de dorpen, als kleine schitterende juweslen aan een gebroken halssieraad. Piotsering begon Antoinette luidop te lachen. „Wat i6 .er yroeg Finlev, onwillekeurig De Amerikanen aan het Westfront. PARIJS. Do commandant van do flot tielje, dio do Amerikaansche troepen inaar Frankrijk bracht, zeide in oen onder houd met oen journalist, dankbaar te zijn voor de krachtig© eu nauwe samenwerking bij deze buitengewone oxpeditie ontvangen van de zijde van don Amerikaan3cken ge neraal en zijn soldaten. Nooit was samen werking tussckon leger leger en vloot noo- digor en vollediger dan bij dezo gelegenheid. Generaal Pershing verklaarde, zien geluk kig te achten toen do Amerikaansche troe pen veilig onder do bescherming der Fran sche marine aan wal kwamen. Onze plicht, zei do hij, is duidelijk. Met do hulp der Fransche generaals, dio do resultaten hun ner ondervinding ter beschikking stelden, hopen wii troepen te vormen, die door kracht en kennis waardig zijn aan de zijde van het Fransche leger te strijden. RUSLAND. Van het Oostelijk Ooriogsterrein. Aan het Russische front. PETROG RAD. In eenige sectoren ton Z. van de Pripjet groote activiteit van de Russische en de vijandelijke artillerie, voor al. in de richtingen Zlcczow en Br^ezauy. BERLIJN. Officieel. Front-Leopold van Beieren. De Rueeische regeermg heeft zich aan het dringen van de leidende ententemogendheden niet kunnen onttrekken en eeif deel van het leger tot dln aanval bewogen. Na een den geheelen dag aanhoudend vernietigingsvuur tegen onze stellingen van de Boven-Strypa tot de Nara- jowka hadden des namiddags krachtige aan vallen plaats van de Russische infanterie op een front van ongeveer 30 KM. De aan- valstroepen werden overal door ons afweer- vuur met zware verliezen gedwongen terug te gaan. Ook nachtelijke aanvallen, -waarbij de Russen zonder artillerievoorbereiding in het vuur werden gedreven mislukten ter weerszijden van Brzezany en bij Zwizin. Het vuurgevecht breidde zich noordelijk uit tot de raidden Stochod, zuidelijk tot bij Stan is- lau, zonder dat echter tot dusver daar werd aangevallen. Tusschen de Karpathen en de Zwarte Zee geen bijzondere gebeurtenissen. Ceen afzonderlijke vrede. Door het Congres der Baden Van Arbei ders en Soldaten uit geheel Rusland is met overweldigende meerderheid een motie aan genomen om geen afzonderlijken vrede te sluiten. Do ter dood gewijden. Een legerbericht uit Petersburg meldt dat talrijke bataljons der „ter dood gewijden" wor den gevormd, die als kleeren aannemen rood ca zwart, rood als symbool van de verdediging der vrijheid, zwart als eymbooi van rouw, wijl Rus land anders zou moeten, ondergaan. In een dagorder van Broessilof wordt dit edele optreden begroet en wordt aan de batal jons van vrijwilligers opgedragen dezelfde chevrons en onderscheidirfgsteekeucn to dra gen a!s die der soldaten van de aanvalseolonnes. De- namen der vrijwilligers zullen worden me degedeeld aan de Constïtueerendo Vergadering, met verzoek die namen te bewaren, als een herinnering aan de brave soldaten, dio den vijand tegemoet gingen in een critiek oogen blik om de geschiedenis van Rusland, om de toekomst en de eer van het vaderland te. red den. ITALIË. De bezetting van Janina. Volgens berichten uit Lugano verklaarde Se nator Franchctti in den „Corriere della Sera", dat het italië:s belang is, door zijn optreden in Epirus de toekomstige Grieksche uitbrei dingsplannen te beperken. Dit moet door de bondgenooten wonden goegekeurd, willen zij het verbond met Italië niet verbreken. denzelfden toon meektckend. „Wat is er? Is het om mij Zij schudde het hoofd. „O, ik weet zelfs... je vóórnaam niet!" 'bracht zij ten laatste uit. Hij vond er niets lachwekkends in. „Ja... dan ha-dt je Guilliotta moeten raadplegen", zei hij plagend. „Mijn naam was Chrastopho- rus. toen ik de laatste keer op aarde... „Nu... Ohristophorus.wat lijkt me dat 'n heel bijzondere naam... maar zeg eens, wat moeten ze ginds in mijn hotel wel niet van mij denken?... Denk je dat toch eens in, o!..." „Inderdaad, lic-f lrind!" erkende hij op schuldigen toon. „Jij beat in staat mij alles te doon vergeten! Ik vergeet zelfs dat wij hier zijn, hier en dat op dit uur! Ons hotel is ongetwijfeld reeds voor ons gesloten. Wij kun nen hen daar niet eens meer meededen, dat wij reeds morgen wenschen te trouwen!..." Op korten afstand vernam men nu liet ge rucht van een andere boot, die over de stee nen schuurde. „Wacht een oogenblik", zei hij. „Ik ben cn- middollijk terug". Binnen enkele minuten keerde hij weer. „Het is in orde", zei hij. „Het was een van de warmoeziers, die juist van Pallanza huis waarts keerde. Ik heb hem verteld, dat wij hier aan land geworpen warenHij zal ons dadelijk terug roeien. Kom mee!" „Gelukkig!" zei Antoinette met 'n zucht van verlichting. „Hoe kwam je er toe?" „Hij de tuinman vertelde mij, dat er een krankzinnige vrouw zit op do pier van Pallanza, met een tasch in de hand, en te keer gaande als een wezenlooze. Ze kunnen haar niet verstaan en ze wü de plek niet ver laten". „O o, Ohristophorus, lieve Christopher:f dat is Bc-nsie! Dat is Bensieriep Antoinette wanhopig uit. „Hoe zal ik haar alles ver tellen?!" „Denk eens aan mij!" spotte hij. „Hoe zal ik alles aan Angelina vertellen?" Langzaam roeide de boot naar het nieuwe oord des gelnks.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1