No. 451
Woensdag 4 Juli 1917
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Ons Oorlogsdagboek.
ANTOINETTE.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
-RUI)ACTIE EN ADMINISTRATIE 'VALERIUSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT
KLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WÉÉK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN I CENT, VOOR BURGERS 3 GENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.K WARTAAL
Voor Adverteutito wonde men zich tot opzo Administratie, Valerius»Haat JOu
Amsterdam. Prjjs der Advertentie» per regel 30 cent. Voor In gezond o:: Modi),
deelingen op de tweede, derde eu vierde pagina dubbel tarief. By abonnement
reductie.
Ben rusfcpooze in de loopgraven. De geweren zijn op zijde gezet en de mannen
zitten of leunen op hun gemak. Het kanon moge nog daveren en een enkele granaat
ontploffen in de nabijheid, de vijan,d Reeft blijkbaar zijn artillerie-ac'tie ingesteld en
een infanterie-aanval wordt niet verwacht, naar het scitiinL' Zoo hebben de strijders
op d'it punt van het westerfront een oogenblik rust en tns duidelijk' dat zij daarvan
geniete,-*.
Geen audiëntie.
Blijkens een 6erich.t in de Staatscourant
wordt door den Minister van Oorlog deze
week geen audiëntie verleend.
öb teest3iid in dsn reuzenstrijd.
We beleven weer een paar slechte dagen,
die wel in staat zijn bange voorgevoelens te
wekken. De kans op vrede is er alweer niet
beter óp geworden door de rede van den
Engelschen eersten minister Lloyd George
te Glasgow., De oorlog breidt zich uit, niet
alleen wil Rusland opnieuw het offensief
oponen en wordt er weer heftiger gestreden
aan het westelijk front, er is ook weer een
nieuwe mogendheid in oorlogstoestand ge
raakt: Griekenland. Eindelijk wordt de
situatie der neutralen steeds hachelijker,
zooals zij steeds minder in aantal werden.
De landen, die aan Duitschland grenzen,
en daaronder ons land in de eerste plaats,
worden op rantsoen gesteld door de geal
lieerden, o. a. door Amerika, van waar wij
ons graan en vele grondstoffen moeten heb
ben. Bovendien heeft de Engelsche regee
ring besloten de gevaarlijke zone uit te
breiden op een wijze, die ons geheel zou
afsluiten van het wereldverkeer. Onze re
geering is echter in actie om van de Engel
sche een betere regeling te krijgen. Maar
we zien, hoe elk oogenblik ons een derge
lijke afsluiting van alle handelsverkeer kan
bedreigen.
Er zijn dus redenen genoeg om pessimis
tisch te zijn, toch mogen we nog hopen,
dat de volken zélf, die naar vrede hunke
ren, een middel zullen vinden om dien te
verwerven. Zoo Rusland al werkelijk aan
valt, het toont eiken dag opnieuw duidelijk
genoeg, dat heb niets liever wil dan een
eervollen vrede te sluiten, eervol ook voor
den vijand in zooverre, dat er van geen
annexaties zal sprake zijn. Troelstra heeft
zich optimistisch betoond over de conferen
tie te Stockholm en al noemt de Duitsch©
„Vorwarfcs" het pad naar den vrede een
„doornige", het blad meent, dat er toch
kans is voor de democratie in de verschil
lende landen om zich een weg naar dit doel
te banen.
Met Griekenland is thans de dertigste rao-'
geudheid het oorlogspad opgegaan en heb
ben de Centralen hun 26sten vijand gekré-
gen. Venizelos laat er geen gras over
152e week.
Van 25 Juni tot 2 Juli.
25 Junn In Cork (Ierland) ontstaan ern
stige onlusten tengevolge van het
optreden der Sinn Feiners tegen
r eer uteer ingsbureaux
President Wilson heeft een
raad. ingesteld, belast met de toe
passing der uitvoerverbods-bepa-
lingen op grond van de spionnage-
wet, waardoor belet kan worden,
dat Duitschland door bemiddeling
van de neutralen voorraden ont
vangt.
In Spanje worden de grond
wettelijke waarborgen geschorst en
wordt de censuur ingesteld.
2 ff Als opvolger van het afgetreden
lid van den Zwitserscben Bonds
raad Hoffmann, wordt gekozen
de president van het internatio
nale comité van het Roode Kruis,
de heer Gustave Ador, lid van
den Nationalen Raad; de Bonds
raad besluit tot de instelling van
een commissie voor de buitenland-
sche aangelegenheden, waarin
zitting nebben, do bondspresident,
de vice-president en de heer
Ador.
27 De soc. besprekingen te Stock
holm zijn geëindigd.
Het rapport van de Engelsche
commissie in zako de operaties in
Mesopotamia is verschenen en
baart in Ehgchmd groot opzien
De Entente overweegt de op
zegging van alle handelsverdra
gen Italië heeft dit reeds go-
daan.
Venizelos heeft een .Gxieksch I
«uniaterie fievgrmd^)
28 De Amerikaansche Federation, of
Labour" heeft verklaard geen deel
te 'zullen nemen aan de interna
tionale conferentie van vakver-
eenigingen in September in Zwit
serland te houden.
29 Griekenland verbreekt de betrek
kingen met Duitschland.
30 In Galicië beginnen de Russen een
'nieuwe geweclbtsactie, die den in
druk maakt een aanval te zullen
worden.
1 Juli. Het Ckineescihe Keizerrijk hersteld
onder Hsoean-Toeng.
EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS.
TJit Tiet Amerilcaansch.
Slot.7
„Nu, hm, goed, ik zal u de waarheid vertel
len, zeide Finley. Het is zoo'n bespottelijke
waarheid, dat u bij het vernemen er
van wel zult inzien, dat ik er wer
kelijk niets van verzonnen hebU
moet dan weten, dat ik mij in den laatsten
tijd' steecis eenzamer en eenzamer voelde, tot
dat ik liet namelijk hedenmorgen niet
langer kon uithouden. En toen vertelde mijn
Italiaan mij, dat er verscheidene Amerikanen
in Pallanza verblijf hielden. Ik zie thans in,
dat ik door booze machton bezeten was, maar
op dat oogenblik was ik er van overtuigd dat
het plan, dat in mij opkwam een schitterende
gedachte van mijzelf was ik veronderstel
dat .liet dit altijd is?"
„Ik veronderstel het ook."
„Nu dan, ik sprak met mijzelf af dat ik
mijn beste witte pak zou aantrekken en bet
een of andere eerste-lclas hotel zou opzoekèn,
eu dan aan iemand denken, en, bij toeval,
groeier.nauwelijks is hij minister-president
te thene, en is hij daar de eigenlijke re
geerder, of de diplomatieke betrekking 0
mot den Centralen en hun bondgenooten
worden afgebroken. Een gevaar voor een
nieuwen ommekeer te Athene vreest men
blijkbaar niet meer: de Fransche troepen
hebben do stad reeds verlaten en Venizelos
is er als redder begroet. Zal Griekenland
nu mee optrekken tegen de Centralen? Zal
het Grieksche leger een gewillige macht zijn
om te vechten ook tegen de Duitschers?
En, mag men wel eerst vragen, tegen Ita
lianen? Want de Grieken houden niet van
do laatsten, die trouwens in de jongste we-
ken Grieksche plaatsen bev.tten, alsof zij
daar recht opjhadden. Zelfs in de kringen
van Venizelos moet er haat zijn tegen Italië
en dit maakt den nieuwen bondgenoot der
geallieerden niet sterker voor dezen. Over
't geheel zal trouwens de hulp van Grieken
land voor de Entente van geen groote be-
teekenis zijn, het leger is in de laatste'
maanden zeer verzwakt, Maar in elk geval
vormt het nu voor Sarrail niet meer een
vijand in den.rug.
Met een enkel woord hebben we melding
gemaakt van de rede van Lloyd George te
Glasgow. Een zeer belangrijke rede, maar
niet een hoopvolle. De Engelsche eerste
minister bespreekt zoowel den strategischen
als den politieken toestand, doch hij heeft
geen ander vooruitzicht dan dat de oorlog
moet worden voortgezet en dat die eindelijk
tot de overwinning zal leiden. Met het
tegenwoordige Duitschland, dat nog wordt
beheerscht door het Pruisische militarisme,
kan geen vrede worden gesloten, doch wan
néér het werkelijk democratisch is gewor-
defl, kan het Duitsche volk den vrede krij
gen. Verder geeft Lloyd George zoo ©enigs
zins de voorwaarden aan, waarop vrede zou
kunnen worden gesloten: teruggave .van
België natuurlijk en schadeloosstelling voor
dit land; teruggave van Elzas-Lotharingen
aan Frankrijk; afstaan van Mesopotamië
en Armenië door Turkije; besprekingen
over de Duitsche koloniën, die waarschijn
lijk niet zullen worden teruggegeven. Dit
lijken geen voorwaarden, die door Duitsch
land aangenomen kunnen worden en de
strijd zal dus voortduren. Daar rekent Lloyd
Geor&o blijkbaar ook op, en hij gaf
een beschouwing van den strategischen
toestand. Die zou goed zijn, wanneer
al de geallieerden paraat waren ge
weest. maar dat was Rusland niet, eu
daaraan wijt Lloyd George blijkbaar het
feit, dat het offensief in 't Westen tot staan
is gebrachri Doch Rusland herstelt zich, zal
weer krachtig worden; Amerika's steun
wordt steeds grooter, en de kans om de
overwinning te behalen wordt dus voor de
geallieerden tseeds gunstiger. Mits..., voeg
de de eerste minister er bij, het duikbooten
gevaar wordt overwonnen. Hij geeft toe,
dat de Engelsche verliezen aan handels
schepen zwaar zijn geweest in Mei en Juni,
en als dat zoo voortgaat zal het Engelsche
volk zich nog meer beperkingen moeten op
leggen, kunnen er in sommige takken van
nijverheid noodtoestanden komen. Maar de
Engelsche regeering begint het duikbooten
gevaar reeds meester te wordenen als het
volk meewerkt, zal er geen sprake van zijn,
dat Engeland wordt uitgehongerd of dat
de legers der geaJliëerden uit het veld wor
den gedreven.
Men ziet het, veelbelovend voor een spoe-
digen vrede is deze rede van den Engelschen
eersten minister niet. Doch het is een rede,
midden in een hevigen strijd uitgesproken,
en zij geeft althans eenige besliste voorwaar
den aan, waarop de vrede zou kunnen wor
den gesloten, voorwaarden, waarop door den
tegenstander nog wel iets zou zijn af te din
gen. Hoe onverzoenlijk de rede er uitziet,
er blijkt uit, dat ook Engeland de weeën
van den krijg steeds meer voelt, en dat moet
op den duur den vrede steeds begeerlijker
maken. Nog staan de vijanden te ver van
eikaar om elkaar de hariu te reiken, toch
valt het niet te ontkennen, dat zij elkaar
naderen. Dan moet echter, en daar duidde
Lloyd George eventjes op, ook Duitsch
land ronduit zeggen, wat het wil; dat is
totnogtoe niet gebeurd.
Op het westelijk front wordt de strijd
met kracht en met afwisselend geilde voort
gezet. Bij Lens hebben de Engelschen weer
eenige successen behaald; aan het Fransche
front deden de I)uitschers op verschillende
punten zeer hevige aanvallen, die hier en
daar niet zonder resultaat bleven. Maar
over 't geheel is de toestand er volstrekt
niet door gewijzigd en het lijkt er nog niet
op, dat dit jaar op de slagvelden de beslis
sing in den strijd zal brengen. Zooals Lloyd
George ook zei: Europa wordt nog steeds
gedrenkt met het bloed van zijn beste en
dapperste zonen. Hoelang nog? En hoevele
duizenden en duizenden zullen een einde-
lijke overwinning van een der tegenpartijen
nog met hun dood moeten betalen? En het
is niet0 onwaarschijnlijk, dat die overwin
ning nooit zal komen, dat men ten slotte
toch door een vergelijk vrede zal moeten
sluiten
Over-gens blijft de wereld vol vreemde
dingen. Terwijl men overal in de wereld
voor de democratie striidt, wordt China
van een republiek een keizerrijk
naar hem of haar vragen..."
„Hoe kwam u er toe, aan m ij te dénken?"
„Ik weet Eet niet."
,,TJ wéét het niet? Maar-hadt u dan van mij
gehoord?"
Zijn stem werd heel ernstig en overtuigend.
„Zoo 'zeker wij hier in deze boot zitten,
geof ik u mijn woord van eer, dat ik nog
nimmer van u gehoord had. Ik had u nooit
gezien. Ik had er nooit van gedroomd dat u
in Palanza waart, of ergens anders ter wereld,
dan alleen in mijn droomen."
„Maar... maar... hoe... waarom?" vroeg zij
peinzend.
„Hoe ik aan uw naam kwam?"
„Ja."
„Ik weet het niet. Ik kan het u niet zeg
gen", antwoordde hij somber. „Het was zoo
dwaas, onzinnig was het... ik ging aan
iemand denken, die. daar waarschijnlijk niet
zijn kon... aan iemand, die niet bestond... Ik
ging .recht op het doel af en keek uit en
wachtte af... wachtte tot ik iemand ontmoeten
zou die mij aansprak, die mij zou inlichten...
Uw naam... ja, toen kwam uw naam tot mij..
Ik herhaal het u, hij kwam tot mij... Ik ga'
dien naam op... En... en... u bestondtU
waart daar!... En toen verschenen wij voor
elkaar... Ik kan u niet zeggen, hoe hulpeloos
ik mij vooru voelde... Zco kwam ik er toe, u
dien noodleugen te vertellen, van uw broer."
Hij wachtte op baar wederwoord.
Zij haalde diep adem.
„En dus die naam m ij n naam kwam
vanzelf tot u?" fluisterde zij als in gepeins.
Finley legde een oogenblik zijn hand op de
hare, en trilde toen hij die hand voelde trillen.
„Het is alles de volle waarheid, zoo waar
er maar iets is in en buiten de wereld", zeide
hij.
„O", fluisterde zij, „hoe vreemd".
„Vreemd, het zij zoo", herhaalde hij. „Als
wij ten minste van vreemde gebeurtenissen
willen spreken. "Wij arme'menschen weten zoo
weiuip. „Er is niets vreemds voor de goden",
citeerde hij.
„Niets vreemds voor de goden", herhaalde
zij.
„U ziet, dat -het móést gebeuren. Er is nog
iets, dat ik u non-niet 'verleid haK. omdat het
«UtTSCHLAWD.
Luitenant Allmenröder. t
Luitenant Allmenröder, een der beste
vliegers van het eskader-Richthof en, is ge
vallen, in een luchtgevecht op 27 Juni. Hij
had 30 vijandelijk© vliegtuigen neergescho
ten, en had verschillende onderscheidingen
gekregen, waarbij de „Ordre Pour le
Mérite".
ENGELAND.
Lloyd Ceorge te Dundee.
LONDEN. Lloyd George werd Zaterdag
bot eereburger der stad Dundee benoemd.
In de rede, waarin hij dankte voor de hem be
wezen eer, zeide de premier, dat Engeland zoo
groote resei res aan munitie heeft, dat zelfs de
Duitsche onderzeeërs het niet de munitie, wel
ke noociig is voor de voortzetting van den oor
log tot de eindoverwinning, kunnen ontnemen.
Van den aanvang af heeft Lloyd George de
fabricatie voorgestaan van groote hoeveelheden
groote kanonnen en van een overvloed van de
benoodigdheden voor de vernieling der van
draadversperring voorziene loopgraven des vij
and-s. Ongetwijfeld heeft het feit, dat Engeland
over zoovele kanonnen van bet zwaarste kaliber
en een overvloed van munitie beschikt, het mo
gelijk gemaakt vele menschenlsvens te sparen.
(Toejuichingen),
Engeland heeft het groote Duitsche leger on
der den grond gedreven. Het moet voor dat
leger een gr'oote vernedering zijn, zich in gaten
in den grond te moeten verbergen.
„Kunt gij u voorstellen, dat de keizer vóór
den.oorlog in een van zijn blufferigste toespra
ken tot de Prusische garde, iets van de vol
gende strekking zou gezegd hébben
„Mijne dappere strijders I "{afstammelingen
van de mannen die onder itoijn voorvader
Fréderik den Groote hebben gestreden
Opnieuw is de tijd gekomen, waarop gij
tegenover den vijand des vaderlands zult
staan. Ik zal er voor zorgen, dat er diepe
kuilen in den grond worden gegraven (ge
lach), waarin gij u voor uwe vijanden kunt
verbergen (gelach), vooral' voor het vcr-
acbtolijke Britsche legertje, dat u naar lipt
leven staat; en zoo de vijand door de een
of andere duivelscho machine in staat
mocht zijn die schuilplaatsen te vernielen,
dan zal ik zorgen, dat daarachter nieuwe
schuilplaatsen gereed zijn, waarin gij vluch
ten kunt (gedach)en als gij dan uwe
kanomen niet kunt medcr.-'""'"0, dan iaat
gij die eenvoudig achter." (Gelach.)
Als het trobsche Duitsche leger tot zulk een
taktiek worde gedwongen, dan beteebent dat
het begin van het einde (toejuiching). Het is
do taktiek van konijnen (gelach) en hetblijkt
thans, dat wij in iedere porie van de Duitsche
militaire hersenen het gevoel hunner minder
waardigheid gestampt hebben (toejuichingen).
Dit is goed voor den oorlogstijd, maar zal
daarna nóg heilzamer uitwerking hebben. Het
is noodzakelijk dat den Pruisen met hevige
zoo buitengewoon dwaas is. U zult riiij natuilr-
lijk uitlachen."
„Wat is het? Ik hen töch al in staat tot
lachen of weenen om alles en iedereen..."
..De oude Guilietta, een vreeselijke verschij
ning, die waarzegt uit kaarten, kwam mij van
daag opzoekèn en heusch, ik overdrijf niet!
'vertelde mij, dat ik hier in Italië onver
wachts <3e persoon het meisje zou ont
moeten, met wie ik trouwen zou. En zij liet
er op volgen dat hot een schoon gevormde
vrouw was en dab haar naam luidde... maar
natuurlijk had zij dien op mijn boot gelezen.
Ja, zij zeide dat haar eerste naam Antoinette
was. Ik erken, dat het een wonderlijk geval
is, maar ik vertel u precies wat er gebeurd is."
„Is dat alles wat zij vertelde?"
„Ja... hm... ja... ten minste, zij..."
Miss Guest voorkwam driftig ziin conclusie.
„Zij zijn dikwijls hee( onbedachtzaam, die
oude vrouwen."
„Ik waj opgetogen over alles wat zij zei",'
glimlachte Finley. „En het is allemaal uit
gekomen ook".
Zij durfde hem niet verder te ondervragen.
„Alles wat wij hebben gedaan" be son Finley
weer, „ons komen naar Italië, mijn dwaze
avontuur in hot hotel, uw zoekraken yan Miss
Benson, alles was blijkbaar to voren zoo
beschikt."
Finley sprak met den naleven eenvoud van
eon kind dat met een ander kind praat. Dnder
bet luisteren leek liet Miss Guest een even
schoone werkelijkheid en schittering als in haar
kinderlijke droomen. Trapsgewijs was zij in
ds open ruimte van den magisehen cirkel
geraakt.
Terwijl zij zich aarzelend van hem afkeerde,
vroeg zij zacht, onder het spelen van haar
vinger in het water: „Gelóóft u... aan die
dingen?"
..O zeker,en u?"
Zij kon de waarheid niet zeggen, nóg
niet.
„Als men er maar zeker van kon zijn",
zei ze, om tijd te wónnen.
„Er is maar één groote, zekere waarheid voor
ij op de wereld", antwoordde hij met een zekere
teederheid in zijn stem. ..Voor mij althans.
Dat-is./dat -hier of daar yoor^ieder_ een vnlko-
slagen de deugd der nederigheid wordt geleerd.
Ii"t is noodzakelijk, dat, do natie eensgezind
blijft. Zulk eene eensgezindheid ziet men in
Frankrijk en Italië. Ook in Rusland is zij thans
bereikt. Zij is noodig om de overwinning op den
gemeenschappelijke!! vijand te verzekeren."
Lloyd George sprak vervolgens over dc
houding, wcllco de Duitaehers in 1870/71 hobbcn
aangenomc-n, toen zij Elzas-Lothaiingen, die
Fransche provincies, van Frankrijk hebben af
gescheurd. Hunne leer van 1S70 is ook dio van
heden en die is het, welke wij bestrijden.
„Het is evenzoo gesteld met Italië, dat
weder met zijn volk onder vreemde heerschappij
staat, wil vereenigd worden; en met do Polen,
die opnieuw den draad hunner nationale onaf
hankelijkheid willen opvatten. Het "is onze wil,
dat dit zal geschieden.
En zoo staat bet ook met Mesopotamia en
Palestina. Wij zullen niet toestaan, dat de
menschen, die daar loven, als zedeloos vee weg
gedreven worden volgens den wil van keizers.
Hiervoor strijden wii. Voor het recht van den
mensch als mensch. En wij zullen overwinnen.
(Toejuichingen.)
FRANKRIJK.
Van het i/Vestelijk Oorlogsterrein.
Het Engel3ch-Fransche offensief.
PARJJS Communiqué, Ondanks toe-
nuneude beschieting worden van den
sector Cerny-Ailles slechts plaatselijke
gevechten gemeld. Pogingen der Duit
schers om op verschillende punten van
dit front vooruit te komen werden door de
Fransche granaatwerpers verijdeld. In de
streek ten oosten van Reims waren de eer-te
Fransche liniën in het begin van Zondag
nacht aan een hevig bombardement onuei-
worpen. Alle door de Duitschers onderno
men coups de main ten oosten van La Poin-
pelle en ten noorden en noordoosten van
Prunay brachten den aanvallers slechts
ernstige verliezen zonder eenig resultaat.
Aan den linkeroever van de Maas duurt
de hevige artilleriestrijd voort in de streek
van het bosch van Avocourt, hoogte 304 en
den Mort ïïomme. Een Duitsche aanval in
het xeduit van Avocourt brak in het Fran
sche vuur.
Ten -westen van den Mort Homme ont
wikkelde zich een levendig gevecht om een
der vooruitgeschoven Fransche posten, die
vijf malen verloren en herwonnen werd,
maar ten slotte verlaten werd, daar deelen
der stelling door het bombardement volko
men waren vernield.
LONDEN;'Officieel. Hun successen van
Zaterdag voortzettend deden onze troepen
Zondagnacht een aanval op het front aan.
den noorlelijken oever van de Souche/, over
een halve mijl .onmiddellijk ten zuidwesten
en westen van Lens.
Ten noordoosten van Epehy werd met
succes een raid uitgevoerd.
BERLIJN. Officieel. Bij regen en
nevel bleef aan het geheele front het
vuur gering. Eenige verkenningsge
vechten verliepen gunstig voor onze ver
kenners. Bij de legergroep van den kron-
prins trachtte de Franschen tevergeefs de
door onze korpsen aan den Chemin des
Dames en aan den westelijken oever van de
Maas behaalde terreinwinsten te heroveren.
Ten oosten van Cerny deed de vijand na
korte vuurvermeerdering, driemalen een
aanval op de. op de hoogte ten zuiden van
de hoeve La Bovelle, veroverde loopgraven.
Alle aanvallen werden bloedig afgeslagen.
Gebruik makend van de verwarring bij den
vijand en van de afleiding van zijn aan
dacht bestormden hippische bataljons ver
der oostelijk de Fransche liniën tot den weg
AlliesPaissy. Door dit succes stijgt het
aantal van de door de beproefde Westfaal-
tehe divisie in drie gevechtsdagen gemaakte
gevangenen tot tien officieren en meer dan
650 man. Aan den westelijken oever van
de Maas trachtten de Franschen in herhaal
delijke aanvallen ons uit de op hoogte 304
en ten oosten daarvan veroverde loopgravên
te verdrijven. Zij werden in het versper-
ringsvuur en door verbitterde gevechten
met handgranaten afgeslagen.
men liefde bestaat. Zou ik niet weten, en
zéker weten, wanneer ik die gevonden heb
Toen wist zij, ontwijfelbaar., dat hij haar
liefhad, en zij wist eveneens, zóó dat zij het
wel hail willen 'uitschreien, dat zij hem lief
had, en, naar het soheon, altijd liefgehad had
„Zie nu eens waar wij heen gedreven zijn",
zei Finley plotseling, „onder ons praten
door!..."
De boot was nog maaT eenige meters van
land. Miss Guest zag een oogenblik op. als om
het terrein te herkennen.
„Het is Isola Madre", zei ze „ons eiland!"
„Ons eiland".
Het volgend oogenblik waren zij zoo vlakbij,
dat. Finley met behulp van zijn stok de boot
aan land 'kon halen. En een minuut later, na
dat de 'boeg de steenen aan den oever had ge
schuurd, zaten zij nog bewegingloos in hun
boot...
De groote, statige boomen wierpen breede
schaduwen op hun gelaate rhing een geur van
bloemen, zoo doordringend dat het scheen
alsof de onzichtbaar geworden bloesems zich
zwevend in de lucht hadden begeren verlich
te steenen balustrades, spookachtig beschenen
door het licht van de maan, vertoonden zich
in de verte en daarachter doemde in denzelf
den schijn het oude palazzo op. Finley strekte
de hand uit, Miss Gucst greep dio en stapte
met hem aan land. Hand in hand wandelden
zij terug naar hun vorige, halfvergeten ver
blijfplaats.
„Wij zijn teruggekeerd.-samen... terug
gekeerd naar huis", zei Finley op gedempten
toon.
„Ja. naar huis", glimlachte zij.
Zij zaten samen op de ruwe bank van ge
houwen steen op het terras, waar in vroeger
tijd de rozen in trossen overheen gehangen
hadden: en zelfs nu kroop hier en daar nog
een verdwaalde bloem over de leuning.
Door een opening in het gebladerte keken
zij op het meer in avondglans, en aan het verre
strand pinkten de lichten van de dorpen, als
kleine schitterende juweslen aan een gebroken
halssieraad.
Piotsering begon Antoinette luidop te
lachen.
„Wat i6 .er yroeg Finlev, onwillekeurig
De Amerikanen aan het Westfront.
PARIJS. Do commandant van do flot
tielje, dio do Amerikaansche troepen
inaar Frankrijk bracht, zeide in oen onder
houd met oen journalist, dankbaar te zijn
voor de krachtig© eu nauwe samenwerking
bij deze buitengewone oxpeditie ontvangen
van de zijde van don Amerikaan3cken ge
neraal en zijn soldaten. Nooit was samen
werking tussckon leger leger en vloot noo-
digor en vollediger dan bij dezo gelegenheid.
Generaal Pershing verklaarde, zien geluk
kig te achten toen do Amerikaansche troe
pen veilig onder do bescherming der Fran
sche marine aan wal kwamen. Onze plicht,
zei do hij, is duidelijk. Met do hulp der
Fransche generaals, dio do resultaten hun
ner ondervinding ter beschikking stelden,
hopen wii troepen te vormen, die door
kracht en kennis waardig zijn aan de zijde
van het Fransche leger te strijden.
RUSLAND.
Van het Oostelijk Ooriogsterrein.
Aan het Russische front.
PETROG RAD. In eenige sectoren ton
Z. van de Pripjet groote activiteit van de
Russische en de vijandelijke artillerie, voor
al. in de richtingen Zlcczow en Br^ezauy.
BERLIJN. Officieel. Front-Leopold
van Beieren. De Rueeische regeermg
heeft zich aan het dringen van de
leidende ententemogendheden niet kunnen
onttrekken en eeif deel van het leger tot dln
aanval bewogen. Na een den geheelen dag
aanhoudend vernietigingsvuur tegen onze
stellingen van de Boven-Strypa tot de Nara-
jowka hadden des namiddags krachtige aan
vallen plaats van de Russische infanterie
op een front van ongeveer 30 KM. De aan-
valstroepen werden overal door ons afweer-
vuur met zware verliezen gedwongen terug
te gaan. Ook nachtelijke aanvallen, -waarbij
de Russen zonder artillerievoorbereiding in
het vuur werden gedreven mislukten ter
weerszijden van Brzezany en bij Zwizin. Het
vuurgevecht breidde zich noordelijk uit tot
de raidden Stochod, zuidelijk tot bij Stan is-
lau, zonder dat echter tot dusver daar werd
aangevallen.
Tusschen de Karpathen en de Zwarte Zee
geen bijzondere gebeurtenissen.
Ceen afzonderlijke vrede.
Door het Congres der Baden Van Arbei
ders en Soldaten uit geheel Rusland is met
overweldigende meerderheid een motie aan
genomen om geen afzonderlijken vrede te
sluiten.
Do ter dood gewijden.
Een legerbericht uit Petersburg meldt dat
talrijke bataljons der „ter dood gewijden" wor
den gevormd, die als kleeren aannemen rood ca
zwart, rood als symbool van de verdediging der
vrijheid, zwart als eymbooi van rouw, wijl Rus
land anders zou moeten, ondergaan.
In een dagorder van Broessilof wordt dit
edele optreden begroet en wordt aan de batal
jons van vrijwilligers opgedragen dezelfde
chevrons en onderscheidirfgsteekeucn to dra
gen a!s die der soldaten van de aanvalseolonnes.
De- namen der vrijwilligers zullen worden me
degedeeld aan de Constïtueerendo Vergadering,
met verzoek die namen te bewaren, als een
herinnering aan de brave soldaten, dio den
vijand tegemoet gingen in een critiek oogen
blik om de geschiedenis van Rusland, om de
toekomst en de eer van het vaderland te. red
den.
ITALIË.
De bezetting van Janina.
Volgens berichten uit Lugano verklaarde Se
nator Franchctti in den „Corriere della Sera",
dat het italië:s belang is, door zijn optreden
in Epirus de toekomstige Grieksche uitbrei
dingsplannen te beperken. Dit moet door de
bondgenooten wonden goegekeurd, willen zij
het verbond met Italië niet verbreken.
denzelfden toon meektckend. „Wat is er? Is
het om mij
Zij schudde het hoofd.
„O, ik weet zelfs... je vóórnaam niet!"
'bracht zij ten laatste uit.
Hij vond er niets lachwekkends in. „Ja...
dan ha-dt je Guilliotta moeten raadplegen",
zei hij plagend. „Mijn naam was Chrastopho-
rus. toen ik de laatste keer op aarde...
„Nu... Ohristophorus.wat lijkt me dat 'n
heel bijzondere naam... maar zeg eens, wat
moeten ze ginds in mijn hotel wel niet van mij
denken?... Denk je dat toch eens in, o!..."
„Inderdaad, lic-f lrind!" erkende hij op
schuldigen toon. „Jij beat in staat mij alles
te doon vergeten! Ik vergeet zelfs dat wij
hier zijn, hier en dat op dit uur! Ons hotel is
ongetwijfeld reeds voor ons gesloten. Wij kun
nen hen daar niet eens meer meededen, dat
wij reeds morgen wenschen te trouwen!..."
Op korten afstand vernam men nu liet ge
rucht van een andere boot, die over de stee
nen schuurde.
„Wacht een oogenblik", zei hij. „Ik ben cn-
middollijk terug".
Binnen enkele minuten keerde hij weer.
„Het is in orde", zei hij. „Het was een van
de warmoeziers, die juist van Pallanza huis
waarts keerde. Ik heb hem verteld, dat wij
hier aan land geworpen warenHij zal ons
dadelijk terug roeien. Kom mee!"
„Gelukkig!" zei Antoinette met 'n zucht
van verlichting. „Hoe kwam je er toe?"
„Hij de tuinman vertelde mij, dat er
een krankzinnige vrouw zit op do pier van
Pallanza, met een tasch in de hand, en te
keer gaande als een wezenlooze. Ze kunnen
haar niet verstaan en ze wü de plek niet ver
laten".
„O o, Ohristophorus, lieve Christopher:f
dat is Bc-nsie! Dat is Bensieriep Antoinette
wanhopig uit. „Hoe zal ik haar alles ver
tellen?!"
„Denk eens aan mij!" spotte hij. „Hoe zal
ik alles aan Angelina vertellen?"
Langzaam roeide de boot naar het nieuwe
oord des gelnks.