No. 449
Vrijdag 29 Mi 1217
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Onder redactie van D. MANASSEN.
van Je SssMatewiirani".
ANTOINETTE.
Het front bij Monastir.
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIUSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT, ABONNEMENT BTJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL
Voor Adverteiniên wende men zich tot onze Administratie, Vak-riuM-tjuat 109
Amsterdam. Prjja der AdyeVientifeli per regel 30 cent. Voor Ingezonden .Mede
deel: ngen op de tweede, dèrde etvierde pagina dubbel tarief. By abor.noment
reductie.
Dringend verzoek.
DritïgcneJ verzoeken wij bij correspondentie
«net ons of bij toezending van postwissels,
steeds duidelijk het volledige militaire adres
van den afzender te willen vermelden.
'Aan den oproep van luitenant Pieters
iVrorclt door een raassa van onze vrienden
'gevólg gegeven. Elke post brengt ons op
nieuw een stapel, betuigingen van sym
pathie en dank binnen voor den heer Van
Aalst, wiens royale daad het voortbestaan
van ons blad op den ouden voet verzekerde.
Treffend ia de toon van al die stemmen,
die nu langs ons redactiebureau tot den.
heer v. Aalst opgaan, omdat er zoo duide
lijk de oprechte dankbaarheid van onze jon
gens, van ons volk, uit spreekt, wanneer
er voor hen iets goed gedaan of behouden is.
Wij hebben die gevoelena van vertrou
wen en kameraadschap in de laatste jaren
>-an onze werkzaamheid als een voorrecht
leeren kennen. maar,, gevoelen, toch be
hoefte reeds thans allen hartelijk te dan
ken, die voor den heer Van Aalst hun brie
ven, kaarten en kaartjes inzonden en
vooral voor d6 spontane wijze, waarop
veler waardeering nu tevens tot uiting
kwara. Voegende week gaan, wij alles over
handigen.
Van de vele stukken, die wij ontvingen,
mogen wij een uitzondering maken voor liet
volgende en het in onze kolommen af
drukken:
Santpoort, gemeente Veüsen, 84 Juni.
Gaarne betuig ik mijn gtfoota biijdsdhiap
met het behoud van de Soldatenoourant,_ het
lijf orgaan van zoo menig kameraad.
De heer van Aalst heeft met de verzekering
daarvan, een voortreffelijke daad verriöbt.
De Soldatencourant ie een heerlijk blad.
En dit niet alleen voor den eenvoudigen
soldaat, en voor hen, die dagelijks met hem
omgaan en meeleven, maar ook voor ieder, die
eens wat meer wil weten van het soldaten
leven in den moeielijken mobilisatietijd, en
die onze jongens eens .wat nader .wil leeren
kennen.
Tn, hunne mooden en zorgen en verdrietelijk
heden, sprekende uit vragen en ingezonden
stukkenin hun blijdschap, lvumor en wee
moed, medegedeeld in proza of poëzie, rijm
of krempelrijm.
Jk lees de Solda.tencourant vanaf het eerste
nummer. Aan mijne collectie ontbreekt geen
exemplaar; ieder krantje lees ik weer met
genoegen. Er leeft zooveel moois en goeds en
hartelijks in onze jongens.
Mijn mobilisatieondervmding als troepen-
officier gedurende ruim een tweetal jaren,
heeft het mij geleerd. Het hart van den sol
daat is het hart van het volk.
Het mag zich eens wat ruw uiten, ruwer
dan bedoeld is, omdat men niet altoos het
juiste woord' of den juasten vorm weet te
kiezen, het| is niettemin toegankelijk voor
ieder, die cr oprecht een plaats in begeert.
Een het is zoo interessant om heb te belui
steren.
Ook in de Soldatencourant, waarin het steeds
aan heb jvoord is. Ik zou de Soldatencourant
eeij plaatsje tpewensehen in iedere huiskamer,
op iedere leestafel.
Men zou den soldaat nog anders leeren zien,
dan alleen ais „grijs-groen mannetje".
Menig vooroordeel in burgerkringen omtrent
•Soldatehvoorkeur voor ruwheid en ongebon
denheid zou er door verdwijnen, en de be
langstelling voor de nooden en behoeften van
weermacht cn weermannen, „onze eigen jon-
gons", zou er door winnen.
TH. J. WIJNOLDY DANIëLS.
majoor Stationscommandant.
1 EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS.
f
Uit Het Amerihaansclit
Miss Guest Meld van verbazing haar adem
in. Hoe kwam het, dat hij haar zoo kende,
dat hij dit alles wist? Zij durfde hem niet
aanzien, want er was iets in zijn open, licht
grijze oegen, dat zoozeer sprak dat haar hart
ervan begou te beven. Onwillekeurig vroeg zij
zich af, wie die Giuliebta cn Angelina "mochten
zijn.
„Ongelukkig zal ik nimmer in staat zijn uw
gevoelens zoo te beantwoorden als uwe Ciu-
lietta's en Angelina's", zeido zij.
Wat een geruststellende "verzekering moest
aijn was haar integendeel heel onsympathiek.
„He ben zeker dat u van hen houden zult als
lü hen ziet."
Deze uitvlucht wond haar zichtbaar op. Hij
was dan ook stuitend, andere vrouwen zo#
familiaar in de conversatie op to nemen.
,,Ik vermoed van niet. Tic denk morgen
ochtend van hier te vertrekken", antwoordde
zij koel.
Finley kon zijn teleurstelling niet verbergen.
5,0", riep hij met onverholen spijt in zijn stem,
5,dat kunt u niet meenen?"
Miss Gnest was aanstonds verteederd. Zij kook
door het open vénstor naar buiten, maar enkel
om de uitdrukking van haar gelaat te verber
gen.
„Het is heerlijk op het water, nietwaar?"
Vroeg zij.
„Meent u het werkelijk, dat u morgen weg
/wilt gaan?"- yroeg;hoorbaar .angsti
ge» toon,'" ~1|y /•*—--
Os foesland in fa reuzenstrijd.
Wij leven weer in een zeer spannende
periode van .den geweldigen oorlog. Der
gelijke tijdvakken hebben wij meer gehad
in de laatst wrlóopen jaren, doch dan waren
het hool'ctzak&iijk grootsche gebeurtenissen
op de slagvelden, zooals dadelijk in den be
ginne de bezetting van België, het voort-
dringen in Frankrijk, later do enorme terug
tocht van de Russen, de inneming van Servië
en Montenegro, verder de overwinning van
Roemenië en eindelijk de offensieven der
geallieerden op het westelijk front. Op dit
oogenblik echter niets v$u dit alle3er is
aan de fronten niets bijzonders, al wordt er
hier en daar nog hevig gevochten. Wat op
de slagvelden voorvalt, boezemt ons maar
matige belangstelling in, gewichtiger
dingen gebeuren er op politiek gebied, Maar
nog is niet af te zien, waartoe die zullen
leiden, wat er geboren zal worden uit aide
gisting en woeling, en dat juist geeft het
spannende aan de dagen, die we beleven.
Allereerst zijn er weer gebeurtenissen in
Rusland, die hoogst belangrijk zijn, vooral
met het oog op de gevolgen. Het schijnt,
dat de revolutie daar een nieuw stadium
intreedt. In de laatste dagen waren de
berichten, die ervandaan kwamen, niet heel
duidelijk; integendeel, zij konden ons in de
war brengen. Er was meermalen sprake
van een nieuw offensief, van een krachtiger
optreden van het leger,' dat zich geheel
scheen te herstellen en waarbij de deser
teurs bij duizenden terugkwamen, waar-zich
zelfs regimenten zouden vormen van vrouwen
en meisjes. Haast konden we geloovenaan
een Rusland, waarin de strijdenslust her
leefde in volle kracht.
Thans komen er andere berichten. Be
richten van strijd ook, maar van binnen-
landscben strijd. De uiterste democraten en
de bourgeoisie, die de eigenlijke schepper
is van deze omwenteling, maar dietendeele
nog kapitalistische vormen heeft, komen
thans, naar het schijnt, met elkaar iu zeer
„Ja, zekor, we moeten morgen vertrekken",
antwoordde zij met madte stem. Maar in haar
binnenste zong het: „Ilij is bang dat ik weg
ga. Hij wil mij hier houden", en zij genoot van
zijn teleurstelling.
„Maar maar u kunt onmogelijk alléén
gaan", merkte hij met Mém op.
„Miss Benson zal natuurlijk vóór vanavond
wel hoven water bomen. Ik verwacht haar ieder
oogenblik. De arme oude sukkel", voegde zij er
medelijdend aan toe, „ik zal blij zijn als ik
haar zie".
„Staat het vast, dat die reisgezellin van u
hedenavond komt? Want als zij nu eens
niet
„Miss Benson? O, ongetwijfeld! Zij..."
Op dat oogenblik werd; geklopt. Een dienst
meisje kwam binnen met een telegram.
„Voor de Signorina!"
Haastig greep Miss Guest er naar.
„Het is van Bensie. Ilc ben er zeker van.
permitteert me even?..."
Finley keek haar aandachtig aan, terwijl
haar oogen do woorden opnamen, en tot zijn
groofce vreugd merkte hij op lioo haar mondhoe
ken even zenuwachtig trilden'en haar gelaat
dooreen lichten blos overdekt werd. Miss Guest
keek op, juist op het oogenblik, dat het zijne
straalde van voldoening en zag het. Zij
trachtte haar lippen in een anderen plooi te
brengen, zich tc beheerschen. Het was vcr-
geefsch. Als kinderen dieergens onweerhouden
pret over licbben zagen zij alléén het dol-ver-
makolijke van 't geval. Miss Gust en Einley
lachten, neen, zij schaterden. Zii hield hem het
tolegram voor, terwijl haar hand schudde vau 't
lachen dat zij deed, liet hoofd afgewond.
..Kleine zwarte tasch verloren. Kan niet ko
men voor het gevonden. Waéhtmij. E. B.", las
Einley luid-op.
„Maar wat is er-dan met dab taschjo
„Ik weet -niet jvai er jn zit. Dat webt Ben-
Is al ettelijke maanden ge
leden, dat het Saloniki-legqr do
grens van het vroegere Servië
overscheed en oprukte tot aan
en later tot voorbij Monastir.
Sedert is er aan dat front niet
veel verandering ingetreden; iu
de laatste weken wordt er echter
weer wat heviger gevochten.
Wij geven daarom een kaart van
dit terrein. Het zijn ook de
Servische troepen, 't overblijfsel
van het vroegere Servische leger,
die hier vechten voor hun land.
Zouals we zien op de kaart,
zijn ze nog maar een eindje, een
K.M, of tien, over de grens
gekomen. Vlak ten Noorden
van Monastir liggen de Bul-
gaarsche en Duitsche troepen.
hevige botsing. Het congres van afgevaar
digden der raden van arbeiders en soldaten
in geheel Rusland, heeft uitspraak gedaan,
wat er gebeuren moet iu het land, zal
de democratie geen' gevaar loopen. Welis
waar keurde het congres een coalLtie-
regeering goed, wil het noch de bourgeoisie,
noch het sociaal-democratisch element de
regeering in handen geven, moeten die
samen don nieuwen staat leiden, doch
het verlangt tevens, dat er een algemeene
vrede zal worden gesloten zonder annexatie
en schadeloosstelling, het eischt verder, dat
Doeina en Rijksraad, het oude parlement
dus, ontbonden zullen worden, en do be
sluiten, die deze hebben genomen, zullen
worden ingetrokken. Met dit laatste vooral
komen de raden van arbeiders en soldaten
in botsing met de meer rechtsgezinde rich
ting in de politiek, die juist Doema en
•Rijksraad bijeengeroepen hebben. Dat is dus
een conflict in vollen vorm. Een van beide
zal moeten toegevende Doema moet blij
ven of heengaan. Indien beide partijen op
hun stuk blijven staan, zou dus de binnon-
kindsche strijd, die al zoolang dreigde, zijn
uitgebroken en wat er dan in Rusland zul
gebeuren, is niet gemakkelijk te gissen.
Hoeveel vertrouwen men ook stelt in dè
landen der geallieerden op de hulp derVer-
eenigde Staten, dat men niettemin de zaken
in Rusland gadeslaat met belangstelling eu
spanning, is duidelijk en begrijpelijk. En
dat men zich door de beweging in het Rus
sische rijk ten deele laat leiden, valt ook
op te merken. Zelfs de Engelsche zeelieden
veranderen van meening, en zij vinden nu
best, dat de Engelsche sociaal-democraten
en arbeidersleiders naar Stockholm vertrek
ken. Dat de Engelsche regeering daarachter
zit, is zeker zeer waarschijnlijk. Van anderen
kant oefent do raad van arbeiders en sol
daten te Petrograd blijkbaar invloed op
Frankrijk; de Stockholmsche conferentie der
Russen, waaraan socialisten uit alle oorlog
voerende landen zullen deelnemen, is uil-
gesteld, opdat de Fransche sooialisten ook
zullen kunnen komen, de Franschen, aan
wie hun regeering passen heeft geweigerd!
Op die wijze woidfc uit Petrograd een pressie
uitgeoefend op de Fransche regeeriDg en
de Fransche Kamer, die niet zonder uit
werking kan blijven.
Doch spannend is niet alleen wat Rus
land doormaakt, of wat Rusland doet, ook
in andere landen heeft men crisissen, die
van ernstigen aard zijn en het geheele volk
betreffen. Daar is bijv. Griekenland: ver
deeldheid heerseht er nog onder de bevol
king en de nieuwe koning wankelt blijkbaar
tusschen twee partijen. Er hebben betoo
gingen plaats gehad in de hoofdstad Athene.
De geallieerden echter willen er meester
blijven en Venizelos is hun man, die re-
^eeren moet. Fransche troepen hebben thans
Athene bezet; V'enizelos is met een auto de
stad binnen gereden, door den koning ont
vangen,. en hij zal belast worden met de
vorming van een kabinet. Zoo heeft Gne-
si© alleen. Zij zou liever sterven, dan liet
kwijt zijnantwoordde Miss Quest, terwijl zij
een traan van het lachen wegpinkte.
„Ha! Dan kunt u morgen niet vertrekken!"
rièê Finley uit.
„Als zij bet niet vindt, kan ik misschien wel
nooit weg!" antwoordde zij met een grappig
hoofdknikken. „Ik zal hier mijn lieelo leven
moeten blijven. Want Bensie zal Venetië den
rug niet t-oekeeron voor zij baar scbat terugge
vonden heeft. O, het is afschuwelijk van baar
om mij bier te laten als een gijzelaar! Ik kan
niet uitgaan, en ik kan mij niet alleen in dio
vreeseb'jko eetzaal vertoonen
Linley greep moed.
„Miss Guest", begon bij op overredenden
toon, „u kunt u niet eenzaam in uw kamer
lopsluiten. Ik heb een plan, o, zeg dat het
schitterend is!..."
Zij stak den draak met hem.
„ïk ben cr zeker van, mijnbeer Finley, „bet
i s schitterend."
„Ik ben bier gekomen in mijn bootteen
kleine, motorboot-, door mijzelf gebouwd. Waar
om ik het deed, vertel ik n wel eens een
anderen keer. Wilt u niet kunnen wij
niet? Het is volkomen serieus bedoeld. Tk
ben een respectabel ^man. zelfs voor .Italië,
Wilt u niet met mij in do boot gaan, en met
mij dinecren op Isold Pescatori een klein
visscliersdorp op het eiland een hemelspil
plekje op aarde, beplant met wijngaarden en
met het uitzicht over het meereen plek
waar de toerist niet bedorven wordt en
de milliojfnair niets kan wegstelen, en
waar het eten in een woord perfect is. Hoe
denkt u er over?"
bliss finest aarzelde.
Maar weldra stemde zij toe. „Ik ben bier
niet in Amerika", overwoog zij. ..Ik beu bier...
nergens. 'En niemand wacht mij. Ik...'ik doe
het".''
kenland partij gekozen ten gunste der En
tente, maar volkomen vrij kan men die
keuze niet noemen.
In nog oen ander neutraal land is de
toestand op het oogenblik kritiek: in Spanje.
Daar heeft do regeering den staat van beleg
afgekondigd over 't geheele land: een maat
regel, waartoe men niet zoo spoedig over
gaat. Maar er i3 gisting en woeling in
Spanje, het volk is er ontevreden, ook al
door de ontwrichting van het economische
leven, hst gebrek dat velen er lijden. Dit wijt
men grootendeels aan den duikbooten-oor-
l)g,'en een deel des volks, daaronder leger-
organisaties, drong aan op aansluiting aan
de zijde der geallieerden, Koning Alfons
evenwel wenscht zijn volk buiten den oorlog
te houden, en hij droeg aan Garcia Pietro
do vorming van een kabinet op, een man,
die bekend staat als anti-Duitscher, doch
tevens als een voorstander van een onwrik
bare neutraliteit in dezen oorlog. Hij kon
het e,venwel met de Kamer niet, bolwerken
en nu vormdq de conservatief Dato een ka
binet, en dit staat meer aan den kant der
Contralen dan aan dien van de Entente,
't Gevolg hiervan was, dat de geprikkeldheid,
de spanning in Spanje grooter werd, en
blijkbaar was de stemming onder het volk
nu zoo geworden, dat de regeering wel tot
den staat van beleg moest overgaan.
Inderdaad, de neutrale staten maken
booae tijden door. Dat was reeds lang zoo.
maar 't wordt nu van erg tot erger, niet
het minst doordat de Vereenigde Staten
van neutraal, partijgenoot zijn geworden.
Zij hebben er nu ook belang bij, dat Duitsch-
land den strijd verliest, en wie Duitschlaud
willens of onwillens, helpen het langer vol
te houden, moeten de gevolgen daarvan
ondervinden. Uit Amerika komen vele
voorraden graan en steenkolen en grond
stoffen voofal, welnu, do neutralen
zullen nu op rantsoen worden gesteld en er
zal voor gezorgd worden, dat niets daarvan
overglipt naar de c-entralen. Nederland be
hoort allereerst tot de Janden, die daarvan
de gevolgen zullen ondervinden.
Zoo is, wat buiten de slagvelden voorvalt,
thans van haast grooter belaDg, dan de strijd
aan de fronten. Vooral omdat vandaar maar
betrekkelijk weinig nieuws.komt. Gevochten
wordt er nog steeds, en hier en daar met
groote hevigheid, doch nergens blijkt nog,
dat de eene tegenpartij eenig overwicht
heeft of krijgt over de andere. Op het Itali
aansche -front, aan de grens van Tirol, hebben
de Oostenrijkers eenig succes behaald in 't
zuiden van het Brentadal en er o. a. 1SOO
krijgsgevangenen gemaakt. In het Westen
hadden de Franschen eenig resultaat bij
Hurtebise, behaalden de Engelschen voor-
deelen bij Lens, maar de Duitschers doen er
steeds ook hardnekkige aanvallen en van
eigenlijk vooruitkomen is geen sprake. Zoo
brengt noch aan t Italiaansche front, noch in
Frankrijk of België de Btrijd nader tot een be
slissing, terwijl er op andere oorlogsterreinen
zoo goed als niets gebeurt.
ENGELAND.
Ongeregeldheden te C-ork.
LONDEN". liet schijnt, dat de ongere
geldheden in het laatst der vorige week
dcor de Sinn Feiners te Cork (Ierland) ver
oorzaakt ernstig zijn geweest.
Gebleken is, dat de politie met opgezette
bajonetten verscheen en dat de soldaten
machinegeweren op de menigte richtten.
Ongeveer dertig menschen kregen bajonet
steken.
De Lord Mayor van Cork en de Sinn
Feinleiders verspreidden proclamaties waar
in er bij de volgelingen en bij allen die met
de zaak sympathiseerden- op aangedrongen
werd om geen geweld meor te gebruiken.
De Sinn Feiners hadden do stad van
Zondagochtend a£ volkomen in hun macht.
De menigte begon met het vernielen van
gebouwen toen een detachement politie
agenten met geweren en opgeplante bajo
netten aanrukten. Zij gingen onmiddellijk
töt een bajonetaanval over waarbij echter
niemand werd gewond. De menigte viel
daarop do schterhoedo van de politiei aan.
Da agenten zagen zich genoodzaakt een
Einley beloonde haar met een blik van dc
dankbaarste vreugde. „O, Gmliet-ta", dacht
hij, opgetogen, „ik ga werkelijk dineeren niet
de onverwachte gast.5-'
En tot Miss Guest zei hij, op' eenigszins jon-
gensachtigen toon: „Ik wil er wat om wed
den. dat wij het heerlijkste diner ter wereld
zullen gebruiken."
Einley leidde Miss Gucst naar een kic'ne,
kiezelaelitio'e kreek waar liij de boot had vasr-
gemeerd. /ii was in de vroolijksto stemming,
nu zij eenmaal haar aarzeling tegenover hagr
reisgenoot had afgelegd.
Het meer lag voor hen, en bewoog zich met
zachte, teedero golving. Achter hen lag liet.
vaste land, dat zij gingen verlaten. Zélfs de
waschmoisjes, die aan den kant van lier accr
zich op de kleine houten steigers bewogen,
schenen geheel bij het landschap te passou,
Finley noodigdo haar lachend uit. '„Mag ik
u helpen?'5
Zij had een gevoel over zich, toen rij raai
den kant trad, ulsof hij met dienzelfden glim
lach gezegd liad„Gaat u met mij mee naar Jiet
eind van do wereld?" cn dan zou zij het óók
gedaan hebben. Finley stond in-de boot en
stak (le eéne hand naar haar uit.
Plotseling bleef zij staan, haar blik gericht
op den hoog van de boot. Weer overtrok dat
donkere lood haar wangen; zij had ten gevoel
alsof zij droomde.
„Wat is er?" vroeg Finley bezorgd. Scheelt
u iets? Of voelt u toch niet onwel?"
Haar oogen keken verwonderd als die van
een kind. toen zij liaar blik sloeg op den naam
van de boot.
„Hoe is dat?... Waarom? stamelde zij.
„Waarom... mijn naam?"
Hij boog zich tot haar over mot een onbe
stemd gevoel van teederheid.
„Tic weet het zelf niet... Ik zou niet kunnen
zeggen *waarom.».;lk had geen''anderen inval...'
schuilplaats te zoeken. Verschillend© koeren
«erd gevuurd
Toen d© politie versterking had gekregen
kon men do menigte een tijd lang uiteen
jagen, doch later kreeg het publiek weder
do overhand en had de politie geducht te
lijden. Weer voerde de politiemaout een
charge uit, maar dit keer werd zij terugge
slagen:-" Toen werd minstens zes keer achter
elkaar gevuurd. Vast etaat, dat twee per
sonen bij die gelegenheid zwaar gewond
werden, van den een zegt men, dat hij ster
vend© is.
De soldaten werden te hulp geroepen. In
de hoofdstraten plaatsten zij machinegewe
ren. Verschillende politie-agentén werden
gewond.
De Lord-Mayor publiceerde Maandag
avond het volgende manifest: De betreurens
waardig© incidenten die Zondagavond in
dö straten van onze stad plaats hadden,
hebben een ieder wien de belangen onzer
stad ter harte gaan met leedwezen vervuld.
Een herhaling van het gebeurde kan voor
de bezittingen en de persoon van onz©
medeburgers niet andere dan noodlottige
gevolgen hebben. Ik ben er van overtuigd,
davt betgeen thans geschied is, uitsluitend
veroorzaakt werd door de gedragingen van
personen die geen verantwoordelijkheids
gevoel bezitten. Herhaling van een on ander
moet zoo mogelijk worden voorkomen, van
daar, dat ik mijn medeburgers van eiken
rang en stand verzoek alles te doen wat in
hun macht staat om geweld te verhinderen
en alles to vermijden wat tot het plegen
van geweld aanleiding zou kunnen geven,
i Ook de Sinn Feinleiders hebben een pro
clamatie uitgevaardigd, waarin zij er 'op
aandringen alles wat tot ongeregeldheden
aanleiding zou kunnen geven te vermijden,
daar dit "de nationale organisatie in discre-
diet zou brengen.
Een ander relaa3 van den opstand zegt,
dat ongeveer dertig personen meer of min
der ernstig door bajonetten gewond werden.
Te midden)acht waren de ongeregeldheden
vrijwel onderdrukta Arrestaties hadden niet
plaats.
Ropbesailles wegens lucntaanvailan.
In het Engelsche Hooge-rhuis bracht, naar
Reuter ons seint, lord Strachie het
vraagstuk der represailles aan de orde. Hij
stelde voor, na iederen aanval, die de bur
gerbevolking trof, een aanval op veel groo-
terc schaal te ondernemen op een Duitsche
stad, die van de Engelsch-Fransche linies
uit te bereiken is.
Lord Sydenham zeide namens de regee
ring, dat zoo Engeland mocht besluiten^tot
represailles over te gaan, het ©enige doel
daarvan zóu zijn, het leven van Engelsche
roh-conihattanten, vrouwen en kinderen te
beschermen. Persoonlijk is hij van meoning
dat represailles van dien aard volkomen
achterwege moeten blijven en dat het Engel
sche volk in latere jaren blijde zou zijn,
dat- hot niet tot het peil der Duitschers is
afgedaald.
Bovendien worden er dagelijks represailles
genomen. De Engelsche. vliegers werpen
voortdurend bommen op spoorwegstations,
treinen met troepen, munitie-depots, hoofd
kwartieren te veide en spoorwegen. Indien
het Engelsche volk wist, met welk"- resultaat
dit geschiedt, dan zou het tevreden zijn.
Hot publiek verneemt t© weinig hierom
trent.
Op gezag van het hoofd van den Engel
schen luchtdienst iü Frankrijk kon hij ver
zekeren, dat voor ieder© bom, die de
vijand achter de Engelsche linies laat val
len, honderd achter de Duitsche iinies neer
komen. Hierbij worden achter alleen punten
van militaire befceekenis aangevallen. Spr.
geloofde, dat het geheele volk zal inzien,
dat het niet wenschelijk is tie Duitsche gru
weldaden na te volgen en dat het vermoor
den van vrouwen en kinderen, volgens de leer
„oog om oog, tand om tand" beneden de
waardigheid van Engeland is.
Het juiste beginsel bij represailles is, de
bom men aanva lien te richten op bruggen,
munitie-fabrieken en ander© objecten van
militaire beteekenis: dit is een billijk en
eerlijk, en'dus een juist beginsel.
Het moet aan de militaire overheid worden
Het behoort cr allemaal bij... Allemaal biT^Te
vreemde geschiedenis... Kom!...."
Zwijgend liet zij toe, dat ki/haar in de boot
hielp. Daarop deed hij zijn mantel af, stroopt©
zyn mouwen op. zette den motor aan. maakte
net haar gemakkelijk met kussens iu haar ru*
cn stootte den boot van wal. De kleine macb-'ne
wag begonnen te werken. Geen van beiden
sprak.
Met een gevoel van voldoening zag zij naar
hem op, zoo vaak liij niet op haar lette." „Een
knap gezicht voot- degeen die van hem zou
houden overlegde zij bij zichzelf. En zij
overlegde verder, dat cr misschien velen waren
d:e van hem hielden. Waarop jilotseling de ge
dachte in haar oprees: „Hij zon toch niet ge
trouwd zijn?" Hoe vreesdijk, dat zij .dat ver
moeden niet eerder geopperd had, dat zij
geen zekerheid had!
„Tsjoep-a! tsjoep-a! tsjoep-a! tsjoep-a
(iced de motor. Finley zat er naast, de band
aan liet wiel. Hij straalde van voldoening en
streek zich over liet- gelaat.
„Zoo zijn .we nu werkelijk van land gestoken,
cn de kleine machine laat zich leiden als een
lam. Vindt- n ze niet mooi, do kleine boot? Tl:
heb ze met eigen hand gebouwd".
„Ze is een heerlijkheidstemde Miss Guest
met geestdrift toe. ..Het schijnt me :n be
wonderenswaardig stuk werk. Heht u ze in
Italië gebouwd?"
Hij lachte.
„Ja. Iner op bet meer van Gbiffa heb ik ze
gebouwd. JLk had op dit oogenblik niets beters
te doen, moet u weten. Angelina en ik be
woonden samen een vrèeseüjk kleine vü-a.
Hebt u ooit zooiets gezien als die spookachtige,
ongezellige Italiaansche villa's? Zij zijn als
de decoraties van zeildoek van een boerenthca-
ter, zoo als ze hier en daar op de heuvels zijn
neergezet.'Het is een jammerlijk"gezicht,'want-
overgelaten, <1© luchtstrijdkrachten te ge
bruiken op de wijze dio haar. 'f.ct beet. voor
komt, om Engeland tegen luchtaanvallen
te beveiligen.
FRANKRIJK.
Van hot Westelijk Ooriogatorret».
Hot Engelsch-Fransche offensief.
LONDEN. Veldmaarschalk Haig be
richt: Wij namen do in onze opei-.ties ton
N.W. van Fontaine Croisillea aangevallen
punten met geringe verliezen. Twee met
belangrijke strijdmachten ondernomen
tegenaanvallen sloegen wij met succee af.
Dinsdag Raakten wij verdere vorderingen.
Ten Z.W. van Lens wonnen .wij nog meer
terrein. De Duitsche stellingen dwars over
de Souchez, over een front van tv;ec mijlen
breedte en 1000 yards diep vielen in on.zo
handen. Wij bezetten Coulette.
Maandag schoten wij vijf Duitsche vlieg
machines neer. Een onzer machines wordt
vermist.
PARUS. Maandag legen het vallen van
den avond ondernamen dc Fransche troepen
na een korte a r ti 1e rio-v oor be rc i d i n g een
schitterende aanval ten n.w. van Hurtebise;
binnen zeer korten tijd hadden do Fran
schen do eerste Duitsche linie bereikt, waar
van zij zich meester maakten.
De Duitsche tegenaanvallen, die tegelij
kertijd op de beide eindpunten van de stel
ling gericht werden en die een hevig bom
bardement ondersteunde wc-rden door het
Fransche vuur verijdeld. De Duitschers die
door de snelheid waarmede do aanval
plaats vond, verrast werde^ leden aan
zienlijke verliezen en moesten meer dan
driehonderd krijgsgevangenen, waaronder
10 officieren, in handen der Franschen
laten.
Verschillende Duitsche aanvallen ©p
kleine Fransche posten in de Allies en
Argonne-sectoren en in de streek om Tahuro
mislukte door het vuur der Franschen.
BERLIJN. Officieel.
Legcryrocp-I'rinlitt/pprcch': Langs hel
front -. ii beide zijden op vele plaatsen artil-
lerje-actie met groot ammunitie-verbruik.
Tegen dc infanterie-steliingen richtte ziclx
het vuur slechts op enkele plaatsen, meestal
tot voorbereiding van verkenningsaanval-
len, die op eenige plaateen tot gevechten in
de Joopgriven leidden.
Leyergrotjh'Didltche Kroonpr.inBij
Vauxaillon krachtige Fransche besoh-'ef ten
der sedert de gevechten van 20 en 21 Juni
vast in on3 bezit zijnde loopgraven. Na
levendige vuurgevechten deden de Fran
schen een aanval ten n.w. van het gehucht
Hurtebise op de door ons gewonnen hoogte-
stelling. Ondanks de greote verliezen, die
zijn storm colon nes in ons vuur ondergingen,
drong de vijand op enkele plaatsen in onzo
linies.
Dadelijk begonnen tegenaanvallen wier
pen hem weder uit het grootste deel der
loopgraven
De artillerieactie was ook op andere dee-
len van het- front aan de Aisne en in Cham
pagne, bij helder weder, zeer levendig.
Onzo eigen aanvalscolonne3 behaalden
ten z.-o. van Tahure het gewsnsehte succes.
Legergroep-prins Albrecht: Niets bijzon
ders.
Baron von Richthofen schoot- in luchtge
vechten m de laatste dagen zijn 54e, 55c en
56e tegenstander, luitenant Allmenrodtr
zijn 30e tegenstander neer.
De strijd om Lens.
Reuters correspondent (bijz. dienst)
bij het Engelsche leger in Frankrijk seint
dd. 26 Juni. dat de strijd in da buurt van
Lens den geheelen dag voortduurde en do
Duitschers hier en daar tocgavsr. aan den
druk der Engelsche en Canadeesche troe
pen. De Engelschen hebben het dorp la
Coulotte, dat ongeveer een mijl ten zuiden
van Lens ligt-, genomen en hunne linie nog
voorbij het dorp gebracht in do richting
van Liévin.
De Duitschers hebben Lens en Liévin
grootendeels vernield, versterkingen in de
straten aangelegd en een groot aantal
machinegeweerstellingcn gereed gemaakt.
Ondanks do zware verliezen, welke zij door
het Engelsche vuur lijden, ontruimen zii
Lens niet.
Italië is zoo vol architecten isch schoon oude
palazzi en dergelijke. Vindt u ook nietl"
„Je. zij is... O, pardon", verontschuldigde
zich .Miss Guept. „Ik... dacht even aan iets
andera".
En na eenige oogenblikken
„Is hm is Angelina uw uw
vrouw?" Zy had het op haar onvcrschiJlujsten
tcon gevraagd.
I'iniej- zag haar verwonderd aan. Daarop
trok hij zijn lip tot een zachten, ongeduldigen
glimlach. Miss Guest- verzamelde al haar trote.
„Neen, neen!" haastte hij te verzekeren.
„Ik heb cr geen nergens ter wereld! Ange
lina. wel... is de kat!" -
Zij trachtte „Oh!" te zeggen op ecu Iood.
alsof haar noch de vrouw noch de kat iets aan-
gins-
Maar liet g-wal was zoo gok, dat zij 't vol
gend oogenblik moest uitproesten. Er was
nieis aan te doen, zij moesten beiden lachen
om dezelfde malle situatie.
„IJ moet mij wel gehouden hebben voor een
""n...", begon Finley.
Het hem geen tijd om don zin te volein-
d:gen!- V'D'Al
moet wel dol zijn on booten en watcf-
toclujes, is het niet?" leidde zij af.
..Gaat- vrij well Ik ben al een waterrat sinds
mijn jongensjaren. In mijn geboorteplaats aan
do Sound, in Amerika, gimr ik veel cm met
een ouden kindervriend,- die zooveel een
hootbouwer was. We maakten samen allerlei
soort van booten. En een jaar geleden maakte
ik deel uit van een roei vereen iging te Har
vard', antwoordde hij.
M--a had zi--b net tot 'tr.mov b-nr?rig
opgericht. Zij wierp hem een ernstigen blik toe.
„Te waar?" wild© zij herhaald hebben.
„Te Harvard", scd -3Jj zonder erg.
„Oh!"- (Wordt vervolgd.)