No. 449 Vrijdag 29 Mi 1217 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. van Je SssMatewiirani". ANTOINETTE. Het front bij Monastir. DERDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIUSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT, ABONNEMENT BTJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL Voor Adverteiniên wende men zich tot onze Administratie, Vak-riuM-tjuat 109 Amsterdam. Prjja der AdyeVientifeli per regel 30 cent. Voor Ingezonden .Mede deel: ngen op de tweede, dèrde etvierde pagina dubbel tarief. By abor.noment reductie. Dringend verzoek. DritïgcneJ verzoeken wij bij correspondentie «net ons of bij toezending van postwissels, steeds duidelijk het volledige militaire adres van den afzender te willen vermelden. 'Aan den oproep van luitenant Pieters iVrorclt door een raassa van onze vrienden 'gevólg gegeven. Elke post brengt ons op nieuw een stapel, betuigingen van sym pathie en dank binnen voor den heer Van Aalst, wiens royale daad het voortbestaan van ons blad op den ouden voet verzekerde. Treffend ia de toon van al die stemmen, die nu langs ons redactiebureau tot den. heer v. Aalst opgaan, omdat er zoo duide lijk de oprechte dankbaarheid van onze jon gens, van ons volk, uit spreekt, wanneer er voor hen iets goed gedaan of behouden is. Wij hebben die gevoelena van vertrou wen en kameraadschap in de laatste jaren >-an onze werkzaamheid als een voorrecht leeren kennen. maar,, gevoelen, toch be hoefte reeds thans allen hartelijk te dan ken, die voor den heer Van Aalst hun brie ven, kaarten en kaartjes inzonden en vooral voor d6 spontane wijze, waarop veler waardeering nu tevens tot uiting kwara. Voegende week gaan, wij alles over handigen. Van de vele stukken, die wij ontvingen, mogen wij een uitzondering maken voor liet volgende en het in onze kolommen af drukken: Santpoort, gemeente Veüsen, 84 Juni. Gaarne betuig ik mijn gtfoota biijdsdhiap met het behoud van de Soldatenoourant,_ het lijf orgaan van zoo menig kameraad. De heer van Aalst heeft met de verzekering daarvan, een voortreffelijke daad verriöbt. De Soldatencourant ie een heerlijk blad. En dit niet alleen voor den eenvoudigen soldaat, en voor hen, die dagelijks met hem omgaan en meeleven, maar ook voor ieder, die eens wat meer wil weten van het soldaten leven in den moeielijken mobilisatietijd, en die onze jongens eens .wat nader .wil leeren kennen. Tn, hunne mooden en zorgen en verdrietelijk heden, sprekende uit vragen en ingezonden stukkenin hun blijdschap, lvumor en wee moed, medegedeeld in proza of poëzie, rijm of krempelrijm. Jk lees de Solda.tencourant vanaf het eerste nummer. Aan mijne collectie ontbreekt geen exemplaar; ieder krantje lees ik weer met genoegen. Er leeft zooveel moois en goeds en hartelijks in onze jongens. Mijn mobilisatieondervmding als troepen- officier gedurende ruim een tweetal jaren, heeft het mij geleerd. Het hart van den sol daat is het hart van het volk. Het mag zich eens wat ruw uiten, ruwer dan bedoeld is, omdat men niet altoos het juiste woord' of den juasten vorm weet te kiezen, het| is niettemin toegankelijk voor ieder, die cr oprecht een plaats in begeert. Een het is zoo interessant om heb te belui steren. Ook in de Soldatencourant, waarin het steeds aan heb jvoord is. Ik zou de Soldatencourant eeij plaatsje tpewensehen in iedere huiskamer, op iedere leestafel. Men zou den soldaat nog anders leeren zien, dan alleen ais „grijs-groen mannetje". Menig vooroordeel in burgerkringen omtrent •Soldatehvoorkeur voor ruwheid en ongebon denheid zou er door verdwijnen, en de be langstelling voor de nooden en behoeften van weermacht cn weermannen, „onze eigen jon- gons", zou er door winnen. TH. J. WIJNOLDY DANIëLS. majoor Stationscommandant. 1 EEN ZONDERLINGE GESCHIEDENIS. f Uit Het Amerihaansclit Miss Guest Meld van verbazing haar adem in. Hoe kwam het, dat hij haar zoo kende, dat hij dit alles wist? Zij durfde hem niet aanzien, want er was iets in zijn open, licht grijze oegen, dat zoozeer sprak dat haar hart ervan begou te beven. Onwillekeurig vroeg zij zich af, wie die Giuliebta cn Angelina "mochten zijn. „Ongelukkig zal ik nimmer in staat zijn uw gevoelens zoo te beantwoorden als uwe Ciu- lietta's en Angelina's", zeido zij. Wat een geruststellende "verzekering moest aijn was haar integendeel heel onsympathiek. „He ben zeker dat u van hen houden zult als lü hen ziet." Deze uitvlucht wond haar zichtbaar op. Hij was dan ook stuitend, andere vrouwen zo# familiaar in de conversatie op to nemen. ,,Ik vermoed van niet. Tic denk morgen ochtend van hier te vertrekken", antwoordde zij koel. Finley kon zijn teleurstelling niet verbergen. 5,0", riep hij met onverholen spijt in zijn stem, 5,dat kunt u niet meenen?" Miss Gnest was aanstonds verteederd. Zij kook door het open vénstor naar buiten, maar enkel om de uitdrukking van haar gelaat te verber gen. „Het is heerlijk op het water, nietwaar?" Vroeg zij. „Meent u het werkelijk, dat u morgen weg /wilt gaan?"- yroeg;hoorbaar .angsti ge» toon,'" ~1|y /•*—-- Os foesland in fa reuzenstrijd. Wij leven weer in een zeer spannende periode van .den geweldigen oorlog. Der gelijke tijdvakken hebben wij meer gehad in de laatst wrlóopen jaren, doch dan waren het hool'ctzak&iijk grootsche gebeurtenissen op de slagvelden, zooals dadelijk in den be ginne de bezetting van België, het voort- dringen in Frankrijk, later do enorme terug tocht van de Russen, de inneming van Servië en Montenegro, verder de overwinning van Roemenië en eindelijk de offensieven der geallieerden op het westelijk front. Op dit oogenblik echter niets v$u dit alle3er is aan de fronten niets bijzonders, al wordt er hier en daar nog hevig gevochten. Wat op de slagvelden voorvalt, boezemt ons maar matige belangstelling in, gewichtiger dingen gebeuren er op politiek gebied, Maar nog is niet af te zien, waartoe die zullen leiden, wat er geboren zal worden uit aide gisting en woeling, en dat juist geeft het spannende aan de dagen, die we beleven. Allereerst zijn er weer gebeurtenissen in Rusland, die hoogst belangrijk zijn, vooral met het oog op de gevolgen. Het schijnt, dat de revolutie daar een nieuw stadium intreedt. In de laatste dagen waren de berichten, die ervandaan kwamen, niet heel duidelijk; integendeel, zij konden ons in de war brengen. Er was meermalen sprake van een nieuw offensief, van een krachtiger optreden van het leger,' dat zich geheel scheen te herstellen en waarbij de deser teurs bij duizenden terugkwamen, waar-zich zelfs regimenten zouden vormen van vrouwen en meisjes. Haast konden we geloovenaan een Rusland, waarin de strijdenslust her leefde in volle kracht. Thans komen er andere berichten. Be richten van strijd ook, maar van binnen- landscben strijd. De uiterste democraten en de bourgeoisie, die de eigenlijke schepper is van deze omwenteling, maar dietendeele nog kapitalistische vormen heeft, komen thans, naar het schijnt, met elkaar iu zeer „Ja, zekor, we moeten morgen vertrekken", antwoordde zij met madte stem. Maar in haar binnenste zong het: „Ilij is bang dat ik weg ga. Hij wil mij hier houden", en zij genoot van zijn teleurstelling. „Maar maar u kunt onmogelijk alléén gaan", merkte hij met Mém op. „Miss Benson zal natuurlijk vóór vanavond wel hoven water bomen. Ik verwacht haar ieder oogenblik. De arme oude sukkel", voegde zij er medelijdend aan toe, „ik zal blij zijn als ik haar zie". „Staat het vast, dat die reisgezellin van u hedenavond komt? Want als zij nu eens niet „Miss Benson? O, ongetwijfeld! Zij..." Op dat oogenblik werd; geklopt. Een dienst meisje kwam binnen met een telegram. „Voor de Signorina!" Haastig greep Miss Guest er naar. „Het is van Bensie. Ilc ben er zeker van. permitteert me even?..." Finley keek haar aandachtig aan, terwijl haar oogen do woorden opnamen, en tot zijn groofce vreugd merkte hij op lioo haar mondhoe ken even zenuwachtig trilden'en haar gelaat dooreen lichten blos overdekt werd. Miss Guest keek op, juist op het oogenblik, dat het zijne straalde van voldoening en zag het. Zij trachtte haar lippen in een anderen plooi te brengen, zich tc beheerschen. Het was vcr- geefsch. Als kinderen dieergens onweerhouden pret over licbben zagen zij alléén het dol-ver- makolijke van 't geval. Miss Gust en Einley lachten, neen, zij schaterden. Zii hield hem het tolegram voor, terwijl haar hand schudde vau 't lachen dat zij deed, liet hoofd afgewond. ..Kleine zwarte tasch verloren. Kan niet ko men voor het gevonden. Waéhtmij. E. B.", las Einley luid-op. „Maar wat is er-dan met dab taschjo „Ik weet -niet jvai er jn zit. Dat webt Ben- Is al ettelijke maanden ge leden, dat het Saloniki-legqr do grens van het vroegere Servië overscheed en oprukte tot aan en later tot voorbij Monastir. Sedert is er aan dat front niet veel verandering ingetreden; iu de laatste weken wordt er echter weer wat heviger gevochten. Wij geven daarom een kaart van dit terrein. Het zijn ook de Servische troepen, 't overblijfsel van het vroegere Servische leger, die hier vechten voor hun land. Zouals we zien op de kaart, zijn ze nog maar een eindje, een K.M, of tien, over de grens gekomen. Vlak ten Noorden van Monastir liggen de Bul- gaarsche en Duitsche troepen. hevige botsing. Het congres van afgevaar digden der raden van arbeiders en soldaten in geheel Rusland, heeft uitspraak gedaan, wat er gebeuren moet iu het land, zal de democratie geen' gevaar loopen. Welis waar keurde het congres een coalLtie- regeering goed, wil het noch de bourgeoisie, noch het sociaal-democratisch element de regeering in handen geven, moeten die samen don nieuwen staat leiden, doch het verlangt tevens, dat er een algemeene vrede zal worden gesloten zonder annexatie en schadeloosstelling, het eischt verder, dat Doeina en Rijksraad, het oude parlement dus, ontbonden zullen worden, en do be sluiten, die deze hebben genomen, zullen worden ingetrokken. Met dit laatste vooral komen de raden van arbeiders en soldaten in botsing met de meer rechtsgezinde rich ting in de politiek, die juist Doema en •Rijksraad bijeengeroepen hebben. Dat is dus een conflict in vollen vorm. Een van beide zal moeten toegevende Doema moet blij ven of heengaan. Indien beide partijen op hun stuk blijven staan, zou dus de binnon- kindsche strijd, die al zoolang dreigde, zijn uitgebroken en wat er dan in Rusland zul gebeuren, is niet gemakkelijk te gissen. Hoeveel vertrouwen men ook stelt in dè landen der geallieerden op de hulp derVer- eenigde Staten, dat men niettemin de zaken in Rusland gadeslaat met belangstelling eu spanning, is duidelijk en begrijpelijk. En dat men zich door de beweging in het Rus sische rijk ten deele laat leiden, valt ook op te merken. Zelfs de Engelsche zeelieden veranderen van meening, en zij vinden nu best, dat de Engelsche sociaal-democraten en arbeidersleiders naar Stockholm vertrek ken. Dat de Engelsche regeering daarachter zit, is zeker zeer waarschijnlijk. Van anderen kant oefent do raad van arbeiders en sol daten te Petrograd blijkbaar invloed op Frankrijk; de Stockholmsche conferentie der Russen, waaraan socialisten uit alle oorlog voerende landen zullen deelnemen, is uil- gesteld, opdat de Fransche sooialisten ook zullen kunnen komen, de Franschen, aan wie hun regeering passen heeft geweigerd! Op die wijze woidfc uit Petrograd een pressie uitgeoefend op de Fransche regeeriDg en de Fransche Kamer, die niet zonder uit werking kan blijven. Doch spannend is niet alleen wat Rus land doormaakt, of wat Rusland doet, ook in andere landen heeft men crisissen, die van ernstigen aard zijn en het geheele volk betreffen. Daar is bijv. Griekenland: ver deeldheid heerseht er nog onder de bevol king en de nieuwe koning wankelt blijkbaar tusschen twee partijen. Er hebben betoo gingen plaats gehad in de hoofdstad Athene. De geallieerden echter willen er meester blijven en Venizelos is hun man, die re- ^eeren moet. Fransche troepen hebben thans Athene bezet; V'enizelos is met een auto de stad binnen gereden, door den koning ont vangen,. en hij zal belast worden met de vorming van een kabinet. Zoo heeft Gne- si© alleen. Zij zou liever sterven, dan liet kwijt zijnantwoordde Miss Quest, terwijl zij een traan van het lachen wegpinkte. „Ha! Dan kunt u morgen niet vertrekken!" rièê Finley uit. „Als zij bet niet vindt, kan ik misschien wel nooit weg!" antwoordde zij met een grappig hoofdknikken. „Ik zal hier mijn lieelo leven moeten blijven. Want Bensie zal Venetië den rug niet t-oekeeron voor zij baar scbat terugge vonden heeft. O, het is afschuwelijk van baar om mij bier te laten als een gijzelaar! Ik kan niet uitgaan, en ik kan mij niet alleen in dio vreeseb'jko eetzaal vertoonen Linley greep moed. „Miss Guest", begon bij op overredenden toon, „u kunt u niet eenzaam in uw kamer lopsluiten. Ik heb een plan, o, zeg dat het schitterend is!..." Zij stak den draak met hem. „ïk ben cr zeker van, mijnbeer Finley, „bet i s schitterend." „Ik ben bier gekomen in mijn bootteen kleine, motorboot-, door mijzelf gebouwd. Waar om ik het deed, vertel ik n wel eens een anderen keer. Wilt u niet kunnen wij niet? Het is volkomen serieus bedoeld. Tk ben een respectabel ^man. zelfs voor .Italië, Wilt u niet met mij in do boot gaan, en met mij dinecren op Isold Pescatori een klein visscliersdorp op het eiland een hemelspil plekje op aarde, beplant met wijngaarden en met het uitzicht over het meereen plek waar de toerist niet bedorven wordt en de milliojfnair niets kan wegstelen, en waar het eten in een woord perfect is. Hoe denkt u er over?" bliss finest aarzelde. Maar weldra stemde zij toe. „Ik ben bier niet in Amerika", overwoog zij. ..Ik beu bier... nergens. 'En niemand wacht mij. Ik...'ik doe het".'' kenland partij gekozen ten gunste der En tente, maar volkomen vrij kan men die keuze niet noemen. In nog oen ander neutraal land is de toestand op het oogenblik kritiek: in Spanje. Daar heeft do regeering den staat van beleg afgekondigd over 't geheele land: een maat regel, waartoe men niet zoo spoedig over gaat. Maar er i3 gisting en woeling in Spanje, het volk is er ontevreden, ook al door de ontwrichting van het economische leven, hst gebrek dat velen er lijden. Dit wijt men grootendeels aan den duikbooten-oor- l)g,'en een deel des volks, daaronder leger- organisaties, drong aan op aansluiting aan de zijde der geallieerden, Koning Alfons evenwel wenscht zijn volk buiten den oorlog te houden, en hij droeg aan Garcia Pietro do vorming van een kabinet op, een man, die bekend staat als anti-Duitscher, doch tevens als een voorstander van een onwrik bare neutraliteit in dezen oorlog. Hij kon het e,venwel met de Kamer niet, bolwerken en nu vormdq de conservatief Dato een ka binet, en dit staat meer aan den kant der Contralen dan aan dien van de Entente, 't Gevolg hiervan was, dat de geprikkeldheid, de spanning in Spanje grooter werd, en blijkbaar was de stemming onder het volk nu zoo geworden, dat de regeering wel tot den staat van beleg moest overgaan. Inderdaad, de neutrale staten maken booae tijden door. Dat was reeds lang zoo. maar 't wordt nu van erg tot erger, niet het minst doordat de Vereenigde Staten van neutraal, partijgenoot zijn geworden. Zij hebben er nu ook belang bij, dat Duitsch- land den strijd verliest, en wie Duitschlaud willens of onwillens, helpen het langer vol te houden, moeten de gevolgen daarvan ondervinden. Uit Amerika komen vele voorraden graan en steenkolen en grond stoffen voofal, welnu, do neutralen zullen nu op rantsoen worden gesteld en er zal voor gezorgd worden, dat niets daarvan overglipt naar de c-entralen. Nederland be hoort allereerst tot de Janden, die daarvan de gevolgen zullen ondervinden. Zoo is, wat buiten de slagvelden voorvalt, thans van haast grooter belaDg, dan de strijd aan de fronten. Vooral omdat vandaar maar betrekkelijk weinig nieuws.komt. Gevochten wordt er nog steeds, en hier en daar met groote hevigheid, doch nergens blijkt nog, dat de eene tegenpartij eenig overwicht heeft of krijgt over de andere. Op het Itali aansche -front, aan de grens van Tirol, hebben de Oostenrijkers eenig succes behaald in 't zuiden van het Brentadal en er o. a. 1SOO krijgsgevangenen gemaakt. In het Westen hadden de Franschen eenig resultaat bij Hurtebise, behaalden de Engelschen voor- deelen bij Lens, maar de Duitschers doen er steeds ook hardnekkige aanvallen en van eigenlijk vooruitkomen is geen sprake. Zoo brengt noch aan t Italiaansche front, noch in Frankrijk of België de Btrijd nader tot een be slissing, terwijl er op andere oorlogsterreinen zoo goed als niets gebeurt. ENGELAND. Ongeregeldheden te C-ork. LONDEN". liet schijnt, dat de ongere geldheden in het laatst der vorige week dcor de Sinn Feiners te Cork (Ierland) ver oorzaakt ernstig zijn geweest. Gebleken is, dat de politie met opgezette bajonetten verscheen en dat de soldaten machinegeweren op de menigte richtten. Ongeveer dertig menschen kregen bajonet steken. De Lord Mayor van Cork en de Sinn Feinleiders verspreidden proclamaties waar in er bij de volgelingen en bij allen die met de zaak sympathiseerden- op aangedrongen werd om geen geweld meor te gebruiken. De Sinn Feiners hadden do stad van Zondagochtend a£ volkomen in hun macht. De menigte begon met het vernielen van gebouwen toen een detachement politie agenten met geweren en opgeplante bajo netten aanrukten. Zij gingen onmiddellijk töt een bajonetaanval over waarbij echter niemand werd gewond. De menigte viel daarop do schterhoedo van de politiei aan. Da agenten zagen zich genoodzaakt een Einley beloonde haar met een blik van dc dankbaarste vreugde. „O, Gmliet-ta", dacht hij, opgetogen, „ik ga werkelijk dineeren niet de onverwachte gast.5-' En tot Miss Guest zei hij, op' eenigszins jon- gensachtigen toon: „Ik wil er wat om wed den. dat wij het heerlijkste diner ter wereld zullen gebruiken." Einley leidde Miss Gucst naar een kic'ne, kiezelaelitio'e kreek waar liij de boot had vasr- gemeerd. /ii was in de vroolijksto stemming, nu zij eenmaal haar aarzeling tegenover hagr reisgenoot had afgelegd. Het meer lag voor hen, en bewoog zich met zachte, teedero golving. Achter hen lag liet. vaste land, dat zij gingen verlaten. Zélfs de waschmoisjes, die aan den kant van lier accr zich op de kleine houten steigers bewogen, schenen geheel bij het landschap te passou, Finley noodigdo haar lachend uit. '„Mag ik u helpen?'5 Zij had een gevoel over zich, toen rij raai den kant trad, ulsof hij met dienzelfden glim lach gezegd liad„Gaat u met mij mee naar Jiet eind van do wereld?" cn dan zou zij het óók gedaan hebben. Finley stond in-de boot en stak (le eéne hand naar haar uit. Plotseling bleef zij staan, haar blik gericht op den hoog van de boot. Weer overtrok dat donkere lood haar wangen; zij had ten gevoel alsof zij droomde. „Wat is er?" vroeg Finley bezorgd. Scheelt u iets? Of voelt u toch niet onwel?" Haar oogen keken verwonderd als die van een kind. toen zij liaar blik sloeg op den naam van de boot. „Hoe is dat?... Waarom? stamelde zij. „Waarom... mijn naam?" Hij boog zich tot haar over mot een onbe stemd gevoel van teederheid. „Tic weet het zelf niet... Ik zou niet kunnen zeggen *waarom.».;lk had geen''anderen inval...' schuilplaats te zoeken. Verschillend© koeren «erd gevuurd Toen d© politie versterking had gekregen kon men do menigte een tijd lang uiteen jagen, doch later kreeg het publiek weder do overhand en had de politie geducht te lijden. Weer voerde de politiemaout een charge uit, maar dit keer werd zij terugge slagen:-" Toen werd minstens zes keer achter elkaar gevuurd. Vast etaat, dat twee per sonen bij die gelegenheid zwaar gewond werden, van den een zegt men, dat hij ster vend© is. De soldaten werden te hulp geroepen. In de hoofdstraten plaatsten zij machinegewe ren. Verschillende politie-agentén werden gewond. De Lord-Mayor publiceerde Maandag avond het volgende manifest: De betreurens waardig© incidenten die Zondagavond in dö straten van onze stad plaats hadden, hebben een ieder wien de belangen onzer stad ter harte gaan met leedwezen vervuld. Een herhaling van het gebeurde kan voor de bezittingen en de persoon van onz© medeburgers niet andere dan noodlottige gevolgen hebben. Ik ben er van overtuigd, davt betgeen thans geschied is, uitsluitend veroorzaakt werd door de gedragingen van personen die geen verantwoordelijkheids gevoel bezitten. Herhaling van een on ander moet zoo mogelijk worden voorkomen, van daar, dat ik mijn medeburgers van eiken rang en stand verzoek alles te doen wat in hun macht staat om geweld te verhinderen en alles to vermijden wat tot het plegen van geweld aanleiding zou kunnen geven, i Ook de Sinn Feinleiders hebben een pro clamatie uitgevaardigd, waarin zij er 'op aandringen alles wat tot ongeregeldheden aanleiding zou kunnen geven te vermijden, daar dit "de nationale organisatie in discre- diet zou brengen. Een ander relaa3 van den opstand zegt, dat ongeveer dertig personen meer of min der ernstig door bajonetten gewond werden. Te midden)acht waren de ongeregeldheden vrijwel onderdrukta Arrestaties hadden niet plaats. Ropbesailles wegens lucntaanvailan. In het Engelsche Hooge-rhuis bracht, naar Reuter ons seint, lord Strachie het vraagstuk der represailles aan de orde. Hij stelde voor, na iederen aanval, die de bur gerbevolking trof, een aanval op veel groo- terc schaal te ondernemen op een Duitsche stad, die van de Engelsch-Fransche linies uit te bereiken is. Lord Sydenham zeide namens de regee ring, dat zoo Engeland mocht besluiten^tot represailles over te gaan, het ©enige doel daarvan zóu zijn, het leven van Engelsche roh-conihattanten, vrouwen en kinderen te beschermen. Persoonlijk is hij van meoning dat represailles van dien aard volkomen achterwege moeten blijven en dat het Engel sche volk in latere jaren blijde zou zijn, dat- hot niet tot het peil der Duitschers is afgedaald. Bovendien worden er dagelijks represailles genomen. De Engelsche. vliegers werpen voortdurend bommen op spoorwegstations, treinen met troepen, munitie-depots, hoofd kwartieren te veide en spoorwegen. Indien het Engelsche volk wist, met welk"- resultaat dit geschiedt, dan zou het tevreden zijn. Hot publiek verneemt t© weinig hierom trent. Op gezag van het hoofd van den Engel schen luchtdienst iü Frankrijk kon hij ver zekeren, dat voor ieder© bom, die de vijand achter de Engelsche linies laat val len, honderd achter de Duitsche iinies neer komen. Hierbij worden achter alleen punten van militaire befceekenis aangevallen. Spr. geloofde, dat het geheele volk zal inzien, dat het niet wenschelijk is tie Duitsche gru weldaden na te volgen en dat het vermoor den van vrouwen en kinderen, volgens de leer „oog om oog, tand om tand" beneden de waardigheid van Engeland is. Het juiste beginsel bij represailles is, de bom men aanva lien te richten op bruggen, munitie-fabrieken en ander© objecten van militaire beteekenis: dit is een billijk en eerlijk, en'dus een juist beginsel. Het moet aan de militaire overheid worden Het behoort cr allemaal bij... Allemaal biT^Te vreemde geschiedenis... Kom!...." Zwijgend liet zij toe, dat ki/haar in de boot hielp. Daarop deed hij zijn mantel af, stroopt© zyn mouwen op. zette den motor aan. maakte net haar gemakkelijk met kussens iu haar ru* cn stootte den boot van wal. De kleine macb-'ne wag begonnen te werken. Geen van beiden sprak. Met een gevoel van voldoening zag zij naar hem op, zoo vaak liij niet op haar lette." „Een knap gezicht voot- degeen die van hem zou houden overlegde zij bij zichzelf. En zij overlegde verder, dat cr misschien velen waren d:e van hem hielden. Waarop jilotseling de ge dachte in haar oprees: „Hij zon toch niet ge trouwd zijn?" Hoe vreesdijk, dat zij .dat ver moeden niet eerder geopperd had, dat zij geen zekerheid had! „Tsjoep-a! tsjoep-a! tsjoep-a! tsjoep-a (iced de motor. Finley zat er naast, de band aan liet wiel. Hij straalde van voldoening en streek zich over liet- gelaat. „Zoo zijn .we nu werkelijk van land gestoken, cn de kleine machine laat zich leiden als een lam. Vindt- n ze niet mooi, do kleine boot? Tl: heb ze met eigen hand gebouwd". „Ze is een heerlijkheidstemde Miss Guest met geestdrift toe. ..Het schijnt me :n be wonderenswaardig stuk werk. Heht u ze in Italië gebouwd?" Hij lachte. „Ja. Iner op bet meer van Gbiffa heb ik ze gebouwd. JLk had op dit oogenblik niets beters te doen, moet u weten. Angelina en ik be woonden samen een vrèeseüjk kleine vü-a. Hebt u ooit zooiets gezien als die spookachtige, ongezellige Italiaansche villa's? Zij zijn als de decoraties van zeildoek van een boerenthca- ter, zoo als ze hier en daar op de heuvels zijn neergezet.'Het is een jammerlijk"gezicht,'want- overgelaten, <1© luchtstrijdkrachten te ge bruiken op de wijze dio haar. 'f.ct beet. voor komt, om Engeland tegen luchtaanvallen te beveiligen. FRANKRIJK. Van hot Westelijk Ooriogatorret». Hot Engelsch-Fransche offensief. LONDEN. Veldmaarschalk Haig be richt: Wij namen do in onze opei-.ties ton N.W. van Fontaine Croisillea aangevallen punten met geringe verliezen. Twee met belangrijke strijdmachten ondernomen tegenaanvallen sloegen wij met succee af. Dinsdag Raakten wij verdere vorderingen. Ten Z.W. van Lens wonnen .wij nog meer terrein. De Duitsche stellingen dwars over de Souchez, over een front van tv;ec mijlen breedte en 1000 yards diep vielen in on.zo handen. Wij bezetten Coulette. Maandag schoten wij vijf Duitsche vlieg machines neer. Een onzer machines wordt vermist. PARUS. Maandag legen het vallen van den avond ondernamen dc Fransche troepen na een korte a r ti 1e rio-v oor be rc i d i n g een schitterende aanval ten n.w. van Hurtebise; binnen zeer korten tijd hadden do Fran schen do eerste Duitsche linie bereikt, waar van zij zich meester maakten. De Duitsche tegenaanvallen, die tegelij kertijd op de beide eindpunten van de stel ling gericht werden en die een hevig bom bardement ondersteunde wc-rden door het Fransche vuur verijdeld. De Duitschers die door de snelheid waarmede do aanval plaats vond, verrast werde^ leden aan zienlijke verliezen en moesten meer dan driehonderd krijgsgevangenen, waaronder 10 officieren, in handen der Franschen laten. Verschillende Duitsche aanvallen ©p kleine Fransche posten in de Allies en Argonne-sectoren en in de streek om Tahuro mislukte door het vuur der Franschen. BERLIJN. Officieel. Legcryrocp-I'rinlitt/pprcch': Langs hel front -. ii beide zijden op vele plaatsen artil- lerje-actie met groot ammunitie-verbruik. Tegen dc infanterie-steliingen richtte ziclx het vuur slechts op enkele plaatsen, meestal tot voorbereiding van verkenningsaanval- len, die op eenige plaateen tot gevechten in de Joopgriven leidden. Leyergrotjh'Didltche Kroonpr.inBij Vauxaillon krachtige Fransche besoh-'ef ten der sedert de gevechten van 20 en 21 Juni vast in on3 bezit zijnde loopgraven. Na levendige vuurgevechten deden de Fran schen een aanval ten n.w. van het gehucht Hurtebise op de door ons gewonnen hoogte- stelling. Ondanks de greote verliezen, die zijn storm colon nes in ons vuur ondergingen, drong de vijand op enkele plaatsen in onzo linies. Dadelijk begonnen tegenaanvallen wier pen hem weder uit het grootste deel der loopgraven De artillerieactie was ook op andere dee- len van het- front aan de Aisne en in Cham pagne, bij helder weder, zeer levendig. Onzo eigen aanvalscolonne3 behaalden ten z.-o. van Tahure het gewsnsehte succes. Legergroep-prins Albrecht: Niets bijzon ders. Baron von Richthofen schoot- in luchtge vechten m de laatste dagen zijn 54e, 55c en 56e tegenstander, luitenant Allmenrodtr zijn 30e tegenstander neer. De strijd om Lens. Reuters correspondent (bijz. dienst) bij het Engelsche leger in Frankrijk seint dd. 26 Juni. dat de strijd in da buurt van Lens den geheelen dag voortduurde en do Duitschers hier en daar tocgavsr. aan den druk der Engelsche en Canadeesche troe pen. De Engelschen hebben het dorp la Coulotte, dat ongeveer een mijl ten zuiden van Lens ligt-, genomen en hunne linie nog voorbij het dorp gebracht in do richting van Liévin. De Duitschers hebben Lens en Liévin grootendeels vernield, versterkingen in de straten aangelegd en een groot aantal machinegeweerstellingcn gereed gemaakt. Ondanks do zware verliezen, welke zij door het Engelsche vuur lijden, ontruimen zii Lens niet. Italië is zoo vol architecten isch schoon oude palazzi en dergelijke. Vindt u ook nietl" „Je. zij is... O, pardon", verontschuldigde zich .Miss Guept. „Ik... dacht even aan iets andera". En na eenige oogenblikken „Is hm is Angelina uw uw vrouw?" Zy had het op haar onvcrschiJlujsten tcon gevraagd. I'iniej- zag haar verwonderd aan. Daarop trok hij zijn lip tot een zachten, ongeduldigen glimlach. Miss Guest- verzamelde al haar trote. „Neen, neen!" haastte hij te verzekeren. „Ik heb cr geen nergens ter wereld! Ange lina. wel... is de kat!" - Zij trachtte „Oh!" te zeggen op ecu Iood. alsof haar noch de vrouw noch de kat iets aan- gins- Maar liet g-wal was zoo gok, dat zij 't vol gend oogenblik moest uitproesten. Er was nieis aan te doen, zij moesten beiden lachen om dezelfde malle situatie. „IJ moet mij wel gehouden hebben voor een ""n...", begon Finley. Het hem geen tijd om don zin te volein- d:gen!- V'D'Al moet wel dol zijn on booten en watcf- toclujes, is het niet?" leidde zij af. ..Gaat- vrij well Ik ben al een waterrat sinds mijn jongensjaren. In mijn geboorteplaats aan do Sound, in Amerika, gimr ik veel cm met een ouden kindervriend,- die zooveel een hootbouwer was. We maakten samen allerlei soort van booten. En een jaar geleden maakte ik deel uit van een roei vereen iging te Har vard', antwoordde hij. M--a had zi--b net tot 'tr.mov b-nr?rig opgericht. Zij wierp hem een ernstigen blik toe. „Te waar?" wild© zij herhaald hebben. „Te Harvard", scd -3Jj zonder erg. „Oh!"- (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1