Nader bericht omtrent Ge Soidatencourant
ra. 443
Vrijdag 15 Juni 101?
Orgaan ¥©<or Leger en VEoof.
Oorlogsnieuws.
BEHOUDEN.
Onder redactie van D. MANASSEN.
fes fes lefeer vi fe S.-C.
Gs tossland in k
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE JSN ADMINISTRATIE VALERlUSSTR. ).<J», AMSTERDAM, üli;
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MIL IT .EN 0.75, VOOR BURGERS/1.50 p.K WARTAAL
Voor AdvertentiSn wende mon' zich tot onze Administratie, Vidurfusstroat 109
Amsterdam. Prijs der Advertectiën per regel UO cent. Voor Ingezonden Mede-
deelingen op de tweede, derde et: vierde pagina dubb tarief. By abonnement
reductie.
mmzmËÉmÈmÈÊffimm
Een gevecht op zee. Een verkennersvaartuig, een torpedojager of snelvarende
kruiser van een der oorlogvoerende partijen heeft de nadering van een vijandelijk
eskader ontdekt, en eenige kolossussen der moderne vloot stevenden uit de kust en
zochten den tegenstander op. Wo zien een groot slagschip op den voorgrbud,
verderop andere oorlogsschepen, 't Ie een woelig tooneel; de zware granaten doen
het water hoog opschuimen, als zij in de toch al woelige zee vallenrookwolken
drijven door de lucht en we kunnen ons voorstellen het gedaver der kanonnen
te hoor en.
(Van den le luitenant G. L. Kroes.)
Voor Jan-Soldaat hebt gij uw gift- gegeven
Aan den Soldaat, die go zoo zwervend weet,
Nu is de wolk aan ons voorbij gedreven
Al blijft bestaan het mobilisatieleed.
Als eens uw naam aan ons bekend zal worden
Leest dan deez' eed, we-doen hem vast ge
stand 1
Steeds zal ook in üw naam het zwaard ons
lijf omgorden
Tot dank aan uwe gift, tot heil van 't
vaderland,
G. L. KROES,
le Luit.,
2-H-9 R.-L
We hebben nu alweer een nieuw offen-
siéE De Italianen zijn het weer begonnen,
thans op een ander punt van het front.
Eerst ging het om de Isonzo-linie, wilde
men daar verder doordringen naar 't Oos
ten, ten einde om het Karstplateau
heen, dat met zulk grooto terreinbe-
zwarèn dreigde, den weg te vinden
naar Triest. De aanvallende beweging
was hier niet zander resultaat en oen
overwinning was de bezetting van den
Monte Cucco. Daarbij bleef het echter en
de andere hoogten konden de Italianen niet
bezetten, hoe hevig hun aanvallen waren.
£ij veranderden daarom van tactiek, en 't
zou nu recht op Triest afgaan langB de
kust der Adriatische "Zee. eerst over liet
Karstplateau. Zoo werd. hier het offensief
geopend, en alweer met succes, zoodat de
aanvallers zelfs twee, drie en meer kilo
meters vooruit kwamen. Maar de Oosten
rijkers stelden zich te weer, wisten den
•vijand eerst tegen te houden, daarna zelfs
iet-wat terug te duwen, en weer verslapte
hier het offensief, bleven de vijanden, on
danks alle artillerie-actie, ongeveer in hun
posities.
Tharfs hebben de Italianen een nieuw
offensief ingezet en wel op het Tiroolache
(Naar het Duitscli.)
George Werd au was aangenaam verrast,
toen hij de verwachte logeergast aan het sta
tion te München afhaalde. Zijn vrouw sprak
altijd op zulk een medelijdenden toon over
haarongetrouwde vriendin, sedert dezo een
betrekking als 'hoofd van een huishoudschool
had aangenomen. Daar hij altijd van de „ar
me Hildegard", hoorde spreken, had hij zich
voorgesteld een verflenst, door allerlei nooden
afgetobt wezentje te zullen zien en hij had dun
ook naar een oude-vrijsterachbige verschijning
in ooiderwetsohe school juf fromvenkleercn uit
gekeken. Tot zijn Verbazing sprang daar echter
een legante dame uit den coupé, allerminst
ceno met kort geknipt haar of met moderne
sleeht-reohte scheiding, doch naar de mode
gekapt, in een donkerblauw costuum, dat zeer
goed om haar niet hijzonder slanke, maar
groot© en krachtige gestalte sloot.
Zij herkende hem dadelijk, terwijl hij nog
twijfelde, en reikte hem opgeruimd de hand.
Bijzonder knap kon ze nooit geweest zijn,
maar zij zag er gezand en frisch uit, en hij
had reeds dadelijk bij de begroeting een
sympathieken indruk gekregen; alsof zo el
kander eigenlijk in 't geheel niet vreemd
meren
Wat was zij vlug klaar met haar bagage!
Zij droeg alleen een klein loeren tasckje in de
hand; haar koffertje had ze reeds aan een
dienstman medegeven.
Met welk een stapel ba-gage reisd-» zijn
vrouw altijd, en wat cén' omstandige geschie
denis was dat, als zij aankwam.
«jKan ik dan neïgens cysde ipen, juf
front. Daar vielen 't- vorige jaar de Oosten
rijkers aan, drongen de Italianen tot over
de grens, veroverden er o.a. Arsiero en
Asiago en bezetten een stukje vaü Italië.
Zij werden weliswaar later teruggedrongen,
maar sedert staan zij toch nog altijd op
Italiaansch gebied. Het is thans voorname
lijk op dit door den vijand bezet stukje
Italië, dat de Italianen het offensief zijn
begonnen, n.l. op de hoogvlakte van Asiago.
Met eenig succes, beweren ook de Oosten
rijksche telegrammen, ten noordwesten van
Asiago zijn de Italianen in Oostenrijksche
loopgraven gedrongen. Volgens de be
richten uit Rome hebben de Italia
nen een gedeelte van een berg en
een pas bezet. Er i3 blijkbaar zeer
hardnekkig gevochten aan beide zijden,
maar cfpvb Vr zal blijken, of het aanvan
kelijk succes bok vervolgd zal worden door
de Italianen. Dat zijn wij niet gewoon van
offensieven, behalve misschien van dat der
centralen tegen Rusland in 1915 en tegen
Roemenië in 1916. Maar èn in 't westen
en aan het Italiaansche front werd. in 't
laatste jaar dikwijls een offensief ingezet,
dat de aanvallers een eind vooruitbracht,
maar nooit zoover, dat. een beslissing van
den strijd in 't vooruitzicht lag. Zal het
hier, bij Asiago, ook weer zoo gaan?
Totnogtoe heeft het Engelsche offensief
in Vlaanderen ook nog niet aan een spoe
dige beslissing doen gelooven. Weer een aan
vankelijk succes, weer daarop een verslap
ping in de aanvallende beweging, en tege
lijk grooter tegenweer van den vijand, die
misschien eerst verrast was. De Engelschen
beweren nog eenige vorderingen te hebbon
gemaakt bij Messines, maar veel kan 't niet
zijn, omdat zij nog steeds vochten or> dezelf
de plaatsen. Alleen maakt een Engelsch
stafbericht nu ook melding van een succes
vollen aanval bij Neuvo Chapelle. Verder
vooral levendig artillerievuur, zooals steeds
wordt gemeld van het. westelijk front. Ook
de Franschen maken hiervan gewag op hun
linie. Er werden ook Duitsche aanvallen
gedaan daar, doch die werden afgeslagen.
Over 't geheel is inderdaad liet nieuws
van dè slagvelden in den laatsten t-ijd niet
belangwekkend. En het politieke nieuws
niet opwekkend. Haast geen dag gaat er
voorbij, of aan de eene of de andere zijde
wordt wel het woord vrede" genoemd,
maar de vredesgezindheid in de verschil lende
landen wordt er blijkbaar niet grooter op.
Althans niet, volgens de berichten, die we
vernemen, in de regeeringskringen en aller
minst in die der Entente. Zelfs de soc-ialis-
frouiwP bent zoo ongewoon flink!"
„O, men leert zich behelpen, als men altijd
voor zich zelf moet zorgen!" zei zij, vroolijk
naast hem voortloopend. „Maar hoe maakt uw
vrouw het? Zij is toch niot ziek?"
„Neen. Maar u moet Emmy verontschul
digen, dat zij niet meekwam! De rit van de
villa naar de stad en weer terug is voor haar
al een inspanning en zij wilde toch in staat
zijn, om u te ontvangen".
Er was nog tijd genoeg voor een kop thee,
voordat de trein van München naar Stemberg
vertrok en Hildegard vond het heerlijk, om
buiten te zitten, en ademde met welbehagen
do frissche lucht in.
„Men vóelt hier toch al do nabijheid van
do bergen! riep zij vroolijk uit. Toen zij
daarop in de coupé zaten, toonde zij een war
me vreugde over de zomersche weidevelden,
den blauwen nevel van do wouden en ont
dekte bij eiken blik uit het raampje iets
nieuws en interessantsnu een veld met
klaproozen, dan een hart, dat aan den woud-
zoom wegsprong, en toen zij do bergen in het
gezicht kregen, riep zij vol geestdrift
„O, zie toch eens! Wat prachtig 1"
Hij moest lachen, zooals zij genoot op dezen
rit, dien hij dagelijks tweemaal moest maken
©n die hem gewoonlijk zoo lang viel.
„Ik ben in een vacantiestemmiiig, mijn
heer Werdau!" zei ze vroolijk. Ik heb in
geen dri9 jaren verlof gehad en tot gisteren
avond toe ben ik nog druk bezig geweest, om
mijn - plaatsvervangster over alles in to lichten.
Nu is liet een geluk, alleen toe te kijken en
van de zomerlucht to genieten!"
Het was reeds koel. t-oen zij van het sta
tion naar do villa gingen, langs een smallen
weg. omringd door bloeiende weidevelden.
Het alleenstaande huis was begroeid met
klimrozen en over het 'balkon leunde, wit cn
slank als een Wie, een vrouwengestalte én j
wenkte met een parasol tot groet,'
ten in Engeland willen nog van geen vrod»
weten, zonder schadevergoeding voor Bel
gië, zonder 't afstaan van Elzas-Lotharin
gen aan Frankrijk,, en Italië toont no^
6teeds opmerkelijke neiging, tot annexatie.
Op die wijze koenen de strijdende partij en
zeker niet tot elkaar. De geallieerden van
het Westen verhelen zioh niet, dat Ruslan*.
als bondgenoot onbetrouwbaar is geworden,
dat het als medestrijder wellicht zal moeten
worden uitgeschakeld, maar zij stellen
daartegenover de hulp van Amerika, dat
weldra niet alleen geld, maar ook mannen
zal zenden naar Europa, en dat op dio wijze
zal helpen, boter misschien nog dan Rus
land, om Duitschland te overwinnen, het
te dwingen tot aaneming van vredesvoor
waarden
Uit R usland koipen nog steeds de vreemd
ste berichten De regeering heeft er de han
den vol werk. Te Kroonstad verzet de arbei
ders- en soldiatenraad zich nog altijd tegen
haar, cn de regeering zit daarmee wel wat
verlegen. Er dreigt een burgeroorlog.
Kroonstad is een zeer sterke vesting, goed
van levensmiddelen voorzien en ondanks allo
Vriendelijke bemiddeling, weigort het comi
té van arbeiders en soldaten er om zich fe
onderwerpen; het blijft,zich zelf beschouwe i
als de eenige autoriteit. Daar komen tel
kens weer hij moeilijkheden van do regee-
riug met do bevelhebbers. Wij hebben ge
zien, hoe nu de een clan de ander heengaat.
Yoor den opperbevelhebber Ale-xojef ia
Broeeilof in do plaats gekomen, dio overi
gens ook ai zijn ontslag had genomen. Maar
nu bijl opperbevelhebber J6 geworden, wil
Dragomirof, de opperbevelhebber van het
Russische noorderlegor. niet langer aanblij
ven. De regeering heeft gepoogd hem nog
t© belezen, maar Dragomirof eischt volle
dige onafhankelijkheid van Broesilof en d;.e
kan hom natuurlijik niet worden toegestaan.
EMGELAND.
Be socialistische conferentie to Petrogra-.!
LONDEN". Er bestaat hier slechts weinig
twijfel, dat de afgevaardigden der sccia! -
tische minderheid, ondanks de moeilijk
heden, toch naar Rusland zullen vertrek
ken. De houding van de valcvereeniging
van zeelieden en stokers zal de regeering
zeker last veroorzaken.
De naast deze vakvereeniging te Glasgow
bestaande Seafarers Union (Zeelieutfn
bond) heeft aangeboden, eeno bemanning te
leveren voor een. schip, waarop deze afge
vaardigden de reis zullen kunnen maken.
Mevr, Pankhurst c.s. naar Petrograd.
LONDEN. Mevr. Pankliuret, miss Kenny en
de heer West van do F abianSociety zijn
naar Petrograd vertrokken, aan boord van het
schip, waarmede arbeiders-gedelegeerden, van
plan waren geweest te reizen.
FRAMKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
Het Engelsch-Fransche offensief.
LONDEN. Veldmaarschalk Haig bericht
van Dinsdag: Wij zetten onze vorde
ringen ten Zuid-Oosten van Messines
voort. Wij hebben een loopgraven net
van den vijand in de buurt van de potten
bakkerijhoeve op een front van ongeveer
een mijl genomen en in den loop van den
dag in. deze streek nog meer terrein ge
wonnen. Wij veroverden verscheiden veld
stukken en maakten eenige gevangenen.
PARIJS. Bij kleine aanvallen op de
IJuitsche loopgraven in de richting der
Butte—Dumesnil'en in de streek van Haute
Chevauehée vernielden wij een aantal ver-
sterkingswerken en maakten wij tien ge
vangenen.
BERLIJN. In Vlaanderen werd de
gewone gevecht-s actie der laatste dagen
op verrasgende wijze onderbroken door Engel
sche cavalerie-aanvallen ten O. van Messines.
In drie golven galoppeerden de Engelsche esca-
drons over liet terrein, de ruiters echter, dio
niet in de versperringen bleven steken of in
de trechters ten val kwamen, werden wegge
maaid, door het Duitsche snelvuur. In enkele
minuten was alles voorbij; het terrein voor de
„Hoo aardig ziet dat er hier uit", zei Hii-
degaa'd in verrukking.
Maar toen zij even later Emmy omhelsde,
schrikte zij bijna. Haar vriendin was zulk
een beeldschoon moisjo geweest, toen zij to
zamen cp do schoolbanken zaten, een beval
lige, teere blondine met blozend, lieftallig ge
zichtje.
„Hemel wat ben je mager geworden!' out
vie haar onwillekeurig. Maar Emmy ram
deze uitroep van medelijden op als een com
pliment.
„Niet waai zei zij, haar tenger figuurtje
oprichtend. „Mijn naaister zucht ook altijd:
Als allo dames uw figuur hadden, mevrouw
Haar kleed viel ongetwijfeld zeer bevallig
om haar slanke heupen.
Een elegante, moderne verschijning was
Emmy zeker. Maar op Hildegard maakte het
een smartelijk en indruk, nu op de spitser ge
worden trekken een poederlaag lag, inplaats
van de zachtroode blos van vroeger, dat liaar
gelijke in leeftijd haar zoo verouderd voor
kwam. Een vermoeide, ontevredene trek op
hot bleeke gezichtje versherpte dezo indruk
nog, en toen Hildegard haar bewondering
lucht ga-f, door te zeggen: „Wat woon je hier
heerlijk! Het schijnt wol een bloemenpara-
dijs~" trok Emmy onverschillig de schouders
op en zei spottend
„O, dat is koren op George's molen! Men
moet altijd de villa bewonderen. Maar als men
wekenlang hier zit, moederziel alleen, dan
krijgt men gauw genoeg van het bloemen-
pnradijs!"
„En je zoon, Emni.v "Waar heb je dien lie
ven kleinen vent verstopt, dien ik toch gaarne
dadelijk zou willen zien Nu jk zijn portret
gezien heb, houd ik al veel van hem!"
,,Jo zu'.lt spoedig genoeg hébben van den
ondeugd. Op het portret maakt hij geen 6pcc-
takel
Een ges jarige blondkop sprong op zijn
Duitsche loopgraven was met dooden cn ster
vende ruiters en paarden bedekt, terwijl het
geringe overlevende overschot zich door met
razende snelheid te vluchten trachtte te red
den.'
Ton N. van de Doure deden de Engelschen
een infanterie-aanral. Een goring aanvankelijk
succes werd weder te niet gedaan door een
onmiddellijken tegenaanval. Ook ten Z. van de
Douve werden twee Engelsche aanvallen afge
slagen.
Aan het front in Artois bleef ten gevolge va
het niet heldere weder de artillerie-actie bin
non matige grenzen, Eerst tegen den avond
werd het vijandelijk vuur 6terkc-r; in den Lens-
boog wakkerde het aan tot vernielingsvuur. Op
verschillende punten werden Engclscko pa
trouilles, die aanvallend t© werk gingen, afge
slagen. Een Duitsche patrouille maakte ten Z.
van Neuvo Chapelle Portugfeezen krijgsgevan-
gen.
Aan het Aisne-front deden de Franschen
wanhopige pogingen om do den lOden Juni
verloren loopgraven ten W. van Cerny te her
overen. Den llden Juni lag op dezo stollingen
van den vroegen ochtend af zwaar artillerie
ën mijnenvuur. Daarna deden de Franschen
in den loop van den dag en tot in den nacht
niet minder dan vijf aanvallen. Twee daarvan
liepen reeds in het begin dood in het Duitsche
vernielende vuur. Nog driemaal deden de uit
geputte Fransche troepen aanvallen, telkens
echter werden zij in verbitterde gevechten op
korten afstand met zware verliezen afgeslagen
Ten N. van Reims, aan beide zijden van
den weg van Ripot naar Taliuro en op de hoogte
van Combres werden vijandelijke aanvallen af
geslagen.
RUSLAND.
Van het Oostelijk Oorlogsterrein.
Aan het Russische front.
BERLIJN. Officieel. Aan de Duna bij
Smorgon en Baronowitsji en vooral bij Brze-
zany en aan do Narajofka is de gevechtsactie
weer levendig geworden.
WEENEN. Officieel. In Oost-Galicië
werd de artillerie-actie van den vijand leven
diger en ook de lucht-aciic.
PETROGRAD. Russische batterijen
bombardeerden het dorp Mesrisjki, vijf
werst ten N. van Tweretsj en veroorzaakten
daar hevige branden. De vijandelijke staf,
die in dat dorp gevestigd was, nam de
vlucht.
Bij het dorp Groot-Dikewitsj en ten Z.W.
van Pinsk beschoot Russische artillerie met
succes convooien van den vijand en bracht
zij ontploffingen teweeg.
Op ae rest van het front van tijd tot tijd
geweervuur.
Ten Z.O. van Jakobstadt schoot Duit
sche artillerie een Russisch vliegtuig naar
beneden. Dit viel te pletter in.de Russische
linies. De aviateur werd gedood.
In de buurt van Sjoembaly ten N.O.
van Galitsj schoot de vijand een Russische
kabelballon in brand. De officier-waarne
mer werd gewond.
Dg toestand te Kroonstadt.
PETROGRAD. Dinsdagmiddag zal een
oommissie bestaande uit den minister van
justitie en vertegenwoordigers van den Raad
van werklieden en soldaten-afgevaardigden
naar Kroonstadt vertrekken' om een nauw
keurig onderteek in te stellen in zake het ge
vangennemen van de geïnterneerde zeeoffi
cieren en anderen.
In verband met de politieke en militaire
toestand te Kroonstadt i3 ieders aandacht
thans gevestigd op het fort Ino. Zaterdag
vergaderde de bezetting van het fort en be
sloot met vrij wel algemeens stemmen, dat
de Raad -van Kroonstadt alle bevelen van
de voorloopige regeering zou hebben uit te
voeren. Zondag werd echter opnieuw verga
derd, toen wartn minderartilleristen en
meer infanteristen aanwezig. De laatsten
waren pas onlangs van Kroonstadt naar het
fort Ino gedetacheerd.
Tien leden van het uitvoerend comité en
een aantal soldaten uit Kroonstadt die bij
de tweede vergadering tegenwoordig waren,
besloten, dat er door de verschillende com-
pagniën opnieuw gestemd moest worden.
Uit de algemeens mededeelingen die in de
dagbladen gepubliceerd werden blijkt nu,
dat de artilleristen de regeering en de Raad
vader toe, die hem teeder in de hoogte hief,
en gaf de nieuwe tante een weinig verlegen de
hand. Maar Hildegard was spoedig met hem
op goeden voet. Zij had een doos met dieren
meegebracht, di© zij voor hem opzette .en Wou
tertje was zoo luidruchtig, dat zijn mama af
werend de handen voor de ooren hield.
„Neen, alstjeblieft, Hildegard, ik krijg
hoofdpijn van dat lawaai! Ik kan het niet
verdragen! Morgen kun je met hem in de
kinderkamer spelen! Vandaag wil ik iets aan
je bobben!"
Wonter moest goeden nacht zeggen en Em
my legde zich in een vermoeide houding op
•het rustbed neer. Zij zog er aangedaan en
mismoedig uit.
Wat heeft zij het goed! Welk een overvloe
dig geluk! Een heerlijke woning! Een man.
die haar op de handen draagt! Een lief kind!
dacht Hildegard. En zij begreep deze houding
van martelares, deze moede onverschilligheid
van haar vriendin niet.
Werdau voelde zioh klaarblijkelijk ook be
drukt door de onprettige stemming van zijn
vrouw. Hij was een levenslustige, krachtig-
optredendc man. die vlijtig arbeide om zijn ge
zin tot welvaren te brengen, doch hiervoor ook
gaarne met een tevreden gezicht en dank-
ibarè vroolijkheid belo.ond wilde worden. Na
alles, wat uit het gesprek bleek, moest hij
iederen avond slechts klachten over kleine
ergernissen in de huishouding en over vor-
veLing aanhooren.
Daar Hildegard zich meer tot zijn frissche,
warmbloedige, opbouwende natuur aange
trokken voelde, was zij volkomen op zijn hand,
terwijl zij zich van haar vriendin, die zij als
vroolijk bakvischje, als overmoedig, gevierd
jong meisje gekend had, geheel vervreemd ge-
voedde.
De zon wekte haar den volgenden morgen
vroeg. Het was tcoveraebtig schoon in den
ruefc reseda-geur ycfrulden tuin, vanwaar men
Ten einde misverstand te voorkomen, doelen wij bij
deze even mede, dat bij den verkoop van De Soldaten-
courant door niemand eenige risico wordt geloopen.
Alleen de exemplaren, die VERKOCHT worden, moeten
met l et. per stuk worden betaald, waarna van deze
totaalopbrengst ÏO pCt. bij toezending per postwissel
aan ons adres mag worden ingehouden.
Natuurlijk is bet van belang, dat men derhalve onge
veer zooveel exemplaren bestelt, als in den regel ver
kocht worden. Alen kan er telkens, zoo noodig, meer
bestellen. Blijven er enkele exemplaren over, dan be
hoeven deze dus niet te worden betaald, maar zij kun
nen ons als drukwerk bij 3 stuks /gelijk portvrij worden
teruggezonden, of anders FRANCO bij grooter aantal in
een pakket.
ADMINISTRATIE.
van arbeiders en soldaten afgevaardigden té
Fetrograd willen steunen, terwijl de infante
rie zich aan de zijde van den Raad van
Kroonstadt schaart.
Crootvorst Nlkolaas.
Telegrammen uit Stockholm melden, dat
grootvorst Nokolaas Nikolajewitsj te Tiflis
gearresteerd ia en naar Petrograd wordt
overgebracht, waar hij zich zal moeten ver
antwoorden in het proces tegen den vroe-
geren minister van oorlog Soechomlinof
werd belastend materiaal tegen den groot
vorst ontdekt.
De Russische gezant te Parijs.
Volgens te Kopenhagen ontvangen
Russische telegrammen zal niet de socialist
Plechanof, maar de Kadet Maklakof als
gezant naar Parijs gaan. Maklakof heeft
in zijn benoeming toegestemd, zoodat zijn
vertrek binnenkort te wachten is.
Oorlogsmoeheid.
Onz© correspondent te Stockholm verneemt,
dat een Russisch regiment ecu Fransche on
derscheiding van de hand heeft gewezen, om
dat het den kapitalietischen oorlog, moede is.
Oekraïne.
STOCKHOLM. Volgens „Stockholm1* Dag
blad" hebbon de Oekrainers ©on ultimatum
(aan de regeering) gezonden, waarin zij wa
pens en munitie cisches r, dreigen b'.j wei
gering tot gewelddaden over t© gaan.
ITALIË.
Aan het italiaansche front.
ROME. Op het Asiago-plateau belem
merde de slechte weersgesteldheid Dinsdag
de artillerie-actie.
Aan het Julisohe front groote activiteit
van de vijandelijke artillerie tegen de Ita
liaansche. stellingen op den Vodice en de
hoogten ten N.O. van Görz. De Italiaan
sche artillerie beantwoordde het vuur
krachtig.
WEENEN. Officieel. De gevechten op
het plateau Tan Asiago duren voort.
De Italiaansche aanvallen waren hoofd
zakelijk tegen de Monte Forno, de
Monte Chiesa en de grenshoogten ten
noorden daarvan gericht. Op het zui
delijke -gedeelte van dit terrein mislukten
zij reeds in den namiddag, dank zij het ge
schutvuur der Oostenrijkere. Bij de grens
gevechten hadden de Oostenrijksche troepen
het zwaar te verantwoorden. Er werd met
d© bajonet en met handgranaten gevochten.
Tegen middernacht trachtte de vijand
tusschen do Monte Forno en den grensrug
met aanzienlijk strijdkrachten door te bre
ken. Het pogen bleef echter zonder resul
taat. Verder geen nieuws.
Een 'ltaliaansdb luchtschip bombardeerde
Durazzo. Verscheiden Albaneezen werden
Orr. de Hermada-steljing.
Aan de „Berliner Zeitung am Mittag"
wordt d.d. 5 Juni uit het Oostenrijksche
perskwartier- geseind
blik over het meer en de bergen
genoot.
„Oh, wat bent u al vroeg op!" begroette
haar Werdau vergenoegd. „Hoe prettig, dat
iemand me gezelschap houdt bij het ontbijt.
Zoo goed heb ik het sinds lang niet meer ge
had, dat mij- de thee ingeschonken en de boter
hammen gesmeerd worden
.Zij waren zoo aangenaam in gesprek aan
d_e kleine tafol op de veranda, dat hij zuchtend
zijn horloge te voorschijn haalde. „Ja, nu
moet ik helaas weg! Doe mij nu eens een plei-
zier, juffrouw, brengt u me naar den trein!
Het is een prettige weg en mijn vrouw komt
eerst over een nur of drie te voorschijn."
De dauw la.g op de relden, de zon glin
sterde vroolijk over de margrieten en boter
bloemen en blauwe klokjesuit hot boseh
kwam ©en heerlijke, frissche genr. Hildegard
had haar metgezel gevraagd naar den arbeid,
die hem wachtte, en het scheen hem buitenge
woon veel genoegen te geven, dat li ij eens kon
spreken over zijn werk, waarin hij geheel op-
ging-.
Hij als archteet den bouw van kleine huis
jes in de voorsteden in de nabijheid van het
boseh op zich genomen, en reeds een geheele
kolonie van villa's gesticht, waarin ook minder
bemiddelden zich de weelden van een eigen
huis konden veroorloven. En hij verheugde
zich over deze opdracht, want hij was er stel
lig van overtuigd, dat dit buitenwonen, dit
leven in een mooie omgeving niet a'leetn licha-
lijke gezondheid voor de toekomstige gene
ratie, maar ook een verheffing van den
smaak, ©en verfijning der beschaving tenge
volge zou hebben.
Hildegard ging met warmte op zijn ideeën
in en zij kwamen opgewekt in een druk ge
sprek aan het kleine, stille spoorwegstation.
Hij kon haar nog slechts viugtig de hand
drukken ..Tot weerzins van avond". Van uit
de coupé knikte hij haar nog toe,
Sedert gisterenmiddag is op do Knrst en in
het gebied van Görz weer ecu slag in gang. Of
schoon de Italianen na het mislukken van hun
groote poging om naar do Hernia da door te bre
ken, roet inspanning van aJlo krachten en oor
logsmateriaal een nieuwen geweldigen aanval
voorbereidden, ging het initiatief bij dezen flag
van de Oostenrijks h-Hongaarscho troepen uit.
Op liet oogenblik, dat do nieuwe aanval van do
Italianen zou beginnen, en hun vcrsche storm-
brigaden reeds in het Vallpnadal en achter
Moritfalcone waren opgehoopt) en steeds nieuwe
regimenten langs den benden loop van de Isonzo
opmarcheerden, deden de Oostcurykiscli-Hon-
gaarsche afdeclingcn een hevigen tegenaanval,
die do Italianen overrompelde en hen bij don
eersten aanloop uit hunno stellingen ten Zuiden
Van do Karst wierp.
Bij de aanvallen van 2325 Mei was het hun
zooals bekend gelukt, tusschen dc kust en het
gebied van Cons tan je vice ongeveer een kilome
ter vooruit to komen. Aan de kust stelden zij
zich in het bezit van do Banjistelling en van
San Giovanni, tcu oosten van Monfalcone.
Meer noordelijk namen zij Jamiano, waaruit zij
in den negenden slag aan de Isonzo ook reeds
eenmaal geworpen waren. In dit stadium van
den slag was do 3nnvalskracht van de Italiaan
sche stormbrigaden voorloopig uitgeput en trad
er een pauze ter verademing in.
Terwijl hij nu een tweeden aanval voorbe
reidde, kwam hem het Uostenrijksch-Hongaar-
sche Isonzoleger voor, doordat dit zclt een
tegenaanval deed die ten doel had de poging
der Italianen, om de Hermada om to trekken
tegen te werken. Deze genaanval werd ge
organiseerd uit het gebh-J ten westen van
Htdcazza en Brestowic. Bchijnaanvallen bij
Görz en aan de' Fajti Hrb moesten den vijand
misleiden over liet plan van aanval, (-.i-sterca
begon do artillerievoorbereiding tusschen do
kust en het gebied ten Zuiden van Jamiano.
Dezo was uiterst hevig en trommelde in korten
tijd de door de Italianen hersteld© dekkingen
stuik.
Dit trommelvuur werd beantwoord met een
hevigheid gordijnvuur van de Italianen. Dezen
konden echter den Oostenrijksch-Hongaarschen
stormtroep niet verhinderen vooruit te dringen.
Zij kwamen in den "frontboog,- die om de Hcr-
mada ligt. beklommen de hoogten dio do Italia
nen den 23sten Mei hebben veroverd en zetten,
zich vast in de loopgraven. Nóg dienzelfden
nacht liet do vijand aanzienlijke reserveu aan
rukken. De brigaden, die voor den aanval ge
reed stonden, werden in automobielen naar het
gevechtsterrein gebracht en deden verwoede
aanvallen, om den Otivtenrijkseh-Hcngaarschen
regimenten do heroverde stellingen weer te ont.
rukken.
Het handgemeen was buitengewoon verbit
terd. De aanval'.i - wisten -zich' echter overal
to handhaven. Ook een pc,ging van de Ita
lianen, om <!e:i zuidelijken vleugel te ontlasten,
door bij Costanjewice en op de heuvels van
Görz hevig© aanvallen te doen, was vergeefs.
Do stormkolonnen werden OTeral teruggeslagen,
pe Oostenrijksch-Hongaarsebo artillerie legde
dicht achter de Italianen een zoo dicht gordijn
van vuur, dat duizenden geen uitweg vonden.
Het g©tal dooden cn gewonden is zeer aanzien
lijk. Het getal on ge wonde gevangenen op het
smalle front bedraagt reeds tegen dé 7000.
Door dit succes der Oostenrijksch-Hongaar-
sche troepen zijn de plannen van de Italianen
tegc-n de Hermada voorloopig grondig verijdeld.
erder werden zij gedwongen, nu reeds hun
kaarten bloot te leggen en op de linie van
do zee tot Görz weer aan te vallen en duizenden
op te offeren voor zij nog goed op verhaal ge
komen waren.
Beiden hadden zij liet gevoelWolk
heerlijke morgenwandeling was dat!
Hildegard had reeds brieven geschreven en
niot Wouter :n den tuin gespeeld toen Emmy
einde! i-c versheen, bleek, vermoeid en ge
ërgerd, omdat de keukenmeid vergeten had
viseh te bestellen en nu het eerste gerecht voor
het. middageten moest vervallen.
Zij kwam eerst weer wat tot kamte toen
haar vriendin haar dringend vorzoch:„In 'n
hemelsnaam! Voor mij alstjeblieft geen hoofd
breken om hot eten! Mij smaakt alles cn daar
om is het "mij werkelijk hetzelfde, v.at ik eet".
„O, je weet niet boe mpeilijk het is om zich
in deze landelijke eenzaamheid te provian
deeren. hoe verschrikkelijk ik me hier met de
huishouding moet vermoeien!" zuchtte Emmy.
Hildegard lachte: „Maar Emmy! Je man
is aHeen :s avonds thuis. Jii en het kind! En
daar maak je je al druk over! Denk eens aan,
ik moet voor zestig peseonen het eten klaar
maken en onze school ligt ook ver van de stad,
nog veel eenzamer dan hier!"
orsehnkkelijkIk zou er den geiteden
nacht nier* van kunnen slapen
W outer mocht niet medegaan wandelen,
ofschoon Hildegard er om verzecht. Men slen
terde langzaam van de eene rustbank naar de
ander en bracht den middag door bij de aan
legplaats der stoomboot, om naar de men-
séhen te kijken, die aankwamen. Emmy had
een prachtig zaeht-lila costuum, dat zij toch
niet alleen door de weilanden en bosschen wild©
laten bewonderen. Maar Hildegard bedacht
onwillekeurig, hoeveel prettiger toch haar
morgenwandeling geweest wah en verheugde
zich op den terugkeer van den heer des huizes.
(Wordt vervolgd.)