Nader bericht omtrent Ge Soidatencourant ra. 443 Vrijdag 15 Juni 101? Orgaan ¥©<or Leger en VEoof. Oorlogsnieuws. BEHOUDEN. Onder redactie van D. MANASSEN. fes fes lefeer vi fe S.-C. Gs tossland in k DERDE JAARGANG. DE SOLDATENCOURANT REDACTIE JSN ADMINISTRATIE VALERlUSSTR. ).<J», AMSTERDAM, üli; BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MIL IT .EN 0.75, VOOR BURGERS/1.50 p.K WARTAAL Voor AdvertentiSn wende mon' zich tot onze Administratie, Vidurfusstroat 109 Amsterdam. Prijs der Advertectiën per regel UO cent. Voor Ingezonden Mede- deelingen op de tweede, derde et: vierde pagina dubb tarief. By abonnement reductie. mmzmËÉmÈmÈÊffimm Een gevecht op zee. Een verkennersvaartuig, een torpedojager of snelvarende kruiser van een der oorlogvoerende partijen heeft de nadering van een vijandelijk eskader ontdekt, en eenige kolossussen der moderne vloot stevenden uit de kust en zochten den tegenstander op. Wo zien een groot slagschip op den voorgrbud, verderop andere oorlogsschepen, 't Ie een woelig tooneel; de zware granaten doen het water hoog opschuimen, als zij in de toch al woelige zee vallenrookwolken drijven door de lucht en we kunnen ons voorstellen het gedaver der kanonnen te hoor en. (Van den le luitenant G. L. Kroes.) Voor Jan-Soldaat hebt gij uw gift- gegeven Aan den Soldaat, die go zoo zwervend weet, Nu is de wolk aan ons voorbij gedreven Al blijft bestaan het mobilisatieleed. Als eens uw naam aan ons bekend zal worden Leest dan deez' eed, we-doen hem vast ge stand 1 Steeds zal ook in üw naam het zwaard ons lijf omgorden Tot dank aan uwe gift, tot heil van 't vaderland, G. L. KROES, le Luit., 2-H-9 R.-L We hebben nu alweer een nieuw offen- siéE De Italianen zijn het weer begonnen, thans op een ander punt van het front. Eerst ging het om de Isonzo-linie, wilde men daar verder doordringen naar 't Oos ten, ten einde om het Karstplateau heen, dat met zulk grooto terreinbe- zwarèn dreigde, den weg te vinden naar Triest. De aanvallende beweging was hier niet zander resultaat en oen overwinning was de bezetting van den Monte Cucco. Daarbij bleef het echter en de andere hoogten konden de Italianen niet bezetten, hoe hevig hun aanvallen waren. £ij veranderden daarom van tactiek, en 't zou nu recht op Triest afgaan langB de kust der Adriatische "Zee. eerst over liet Karstplateau. Zoo werd. hier het offensief geopend, en alweer met succes, zoodat de aanvallers zelfs twee, drie en meer kilo meters vooruit kwamen. Maar de Oosten rijkers stelden zich te weer, wisten den •vijand eerst tegen te houden, daarna zelfs iet-wat terug te duwen, en weer verslapte hier het offensief, bleven de vijanden, on danks alle artillerie-actie, ongeveer in hun posities. Tharfs hebben de Italianen een nieuw offensief ingezet en wel op het Tiroolache (Naar het Duitscli.) George Werd au was aangenaam verrast, toen hij de verwachte logeergast aan het sta tion te München afhaalde. Zijn vrouw sprak altijd op zulk een medelijdenden toon over haarongetrouwde vriendin, sedert dezo een betrekking als 'hoofd van een huishoudschool had aangenomen. Daar hij altijd van de „ar me Hildegard", hoorde spreken, had hij zich voorgesteld een verflenst, door allerlei nooden afgetobt wezentje te zullen zien en hij had dun ook naar een oude-vrijsterachbige verschijning in ooiderwetsohe school juf fromvenkleercn uit gekeken. Tot zijn Verbazing sprang daar echter een legante dame uit den coupé, allerminst ceno met kort geknipt haar of met moderne sleeht-reohte scheiding, doch naar de mode gekapt, in een donkerblauw costuum, dat zeer goed om haar niet hijzonder slanke, maar groot© en krachtige gestalte sloot. Zij herkende hem dadelijk, terwijl hij nog twijfelde, en reikte hem opgeruimd de hand. Bijzonder knap kon ze nooit geweest zijn, maar zij zag er gezand en frisch uit, en hij had reeds dadelijk bij de begroeting een sympathieken indruk gekregen; alsof zo el kander eigenlijk in 't geheel niet vreemd meren Wat was zij vlug klaar met haar bagage! Zij droeg alleen een klein loeren tasckje in de hand; haar koffertje had ze reeds aan een dienstman medegeven. Met welk een stapel ba-gage reisd-» zijn vrouw altijd, en wat cén' omstandige geschie denis was dat, als zij aankwam. «jKan ik dan neïgens cysde ipen, juf front. Daar vielen 't- vorige jaar de Oosten rijkers aan, drongen de Italianen tot over de grens, veroverden er o.a. Arsiero en Asiago en bezetten een stukje vaü Italië. Zij werden weliswaar later teruggedrongen, maar sedert staan zij toch nog altijd op Italiaansch gebied. Het is thans voorname lijk op dit door den vijand bezet stukje Italië, dat de Italianen het offensief zijn begonnen, n.l. op de hoogvlakte van Asiago. Met eenig succes, beweren ook de Oosten rijksche telegrammen, ten noordwesten van Asiago zijn de Italianen in Oostenrijksche loopgraven gedrongen. Volgens de be richten uit Rome hebben de Italia nen een gedeelte van een berg en een pas bezet. Er i3 blijkbaar zeer hardnekkig gevochten aan beide zijden, maar cfpvb Vr zal blijken, of het aanvan kelijk succes bok vervolgd zal worden door de Italianen. Dat zijn wij niet gewoon van offensieven, behalve misschien van dat der centralen tegen Rusland in 1915 en tegen Roemenië in 1916. Maar èn in 't westen en aan het Italiaansche front werd. in 't laatste jaar dikwijls een offensief ingezet, dat de aanvallers een eind vooruitbracht, maar nooit zoover, dat. een beslissing van den strijd in 't vooruitzicht lag. Zal het hier, bij Asiago, ook weer zoo gaan? Totnogtoe heeft het Engelsche offensief in Vlaanderen ook nog niet aan een spoe dige beslissing doen gelooven. Weer een aan vankelijk succes, weer daarop een verslap ping in de aanvallende beweging, en tege lijk grooter tegenweer van den vijand, die misschien eerst verrast was. De Engelschen beweren nog eenige vorderingen te hebbon gemaakt bij Messines, maar veel kan 't niet zijn, omdat zij nog steeds vochten or> dezelf de plaatsen. Alleen maakt een Engelsch stafbericht nu ook melding van een succes vollen aanval bij Neuvo Chapelle. Verder vooral levendig artillerievuur, zooals steeds wordt gemeld van het. westelijk front. Ook de Franschen maken hiervan gewag op hun linie. Er werden ook Duitsche aanvallen gedaan daar, doch die werden afgeslagen. Over 't geheel is inderdaad liet nieuws van dè slagvelden in den laatsten t-ijd niet belangwekkend. En het politieke nieuws niet opwekkend. Haast geen dag gaat er voorbij, of aan de eene of de andere zijde wordt wel het woord vrede" genoemd, maar de vredesgezindheid in de verschil lende landen wordt er blijkbaar niet grooter op. Althans niet, volgens de berichten, die we vernemen, in de regeeringskringen en aller minst in die der Entente. Zelfs de soc-ialis- frouiwP bent zoo ongewoon flink!" „O, men leert zich behelpen, als men altijd voor zich zelf moet zorgen!" zei zij, vroolijk naast hem voortloopend. „Maar hoe maakt uw vrouw het? Zij is toch niot ziek?" „Neen. Maar u moet Emmy verontschul digen, dat zij niet meekwam! De rit van de villa naar de stad en weer terug is voor haar al een inspanning en zij wilde toch in staat zijn, om u te ontvangen". Er was nog tijd genoeg voor een kop thee, voordat de trein van München naar Stemberg vertrok en Hildegard vond het heerlijk, om buiten te zitten, en ademde met welbehagen do frissche lucht in. „Men vóelt hier toch al do nabijheid van do bergen! riep zij vroolijk uit. Toen zij daarop in de coupé zaten, toonde zij een war me vreugde over de zomersche weidevelden, den blauwen nevel van do wouden en ont dekte bij eiken blik uit het raampje iets nieuws en interessantsnu een veld met klaproozen, dan een hart, dat aan den woud- zoom wegsprong, en toen zij do bergen in het gezicht kregen, riep zij vol geestdrift „O, zie toch eens! Wat prachtig 1" Hij moest lachen, zooals zij genoot op dezen rit, dien hij dagelijks tweemaal moest maken ©n die hem gewoonlijk zoo lang viel. „Ik ben in een vacantiestemmiiig, mijn heer Werdau!" zei ze vroolijk. Ik heb in geen dri9 jaren verlof gehad en tot gisteren avond toe ben ik nog druk bezig geweest, om mijn - plaatsvervangster over alles in to lichten. Nu is liet een geluk, alleen toe te kijken en van de zomerlucht to genieten!" Het was reeds koel. t-oen zij van het sta tion naar do villa gingen, langs een smallen weg. omringd door bloeiende weidevelden. Het alleenstaande huis was begroeid met klimrozen en over het 'balkon leunde, wit cn slank als een Wie, een vrouwengestalte én j wenkte met een parasol tot groet,' ten in Engeland willen nog van geen vrod» weten, zonder schadevergoeding voor Bel gië, zonder 't afstaan van Elzas-Lotharin gen aan Frankrijk,, en Italië toont no^ 6teeds opmerkelijke neiging, tot annexatie. Op die wijze koenen de strijdende partij en zeker niet tot elkaar. De geallieerden van het Westen verhelen zioh niet, dat Ruslan*. als bondgenoot onbetrouwbaar is geworden, dat het als medestrijder wellicht zal moeten worden uitgeschakeld, maar zij stellen daartegenover de hulp van Amerika, dat weldra niet alleen geld, maar ook mannen zal zenden naar Europa, en dat op dio wijze zal helpen, boter misschien nog dan Rus land, om Duitschland te overwinnen, het te dwingen tot aaneming van vredesvoor waarden Uit R usland koipen nog steeds de vreemd ste berichten De regeering heeft er de han den vol werk. Te Kroonstad verzet de arbei ders- en soldiatenraad zich nog altijd tegen haar, cn de regeering zit daarmee wel wat verlegen. Er dreigt een burgeroorlog. Kroonstad is een zeer sterke vesting, goed van levensmiddelen voorzien en ondanks allo Vriendelijke bemiddeling, weigort het comi té van arbeiders en soldaten er om zich fe onderwerpen; het blijft,zich zelf beschouwe i als de eenige autoriteit. Daar komen tel kens weer hij moeilijkheden van do regee- riug met do bevelhebbers. Wij hebben ge zien, hoe nu de een clan de ander heengaat. Yoor den opperbevelhebber Ale-xojef ia Broeeilof in do plaats gekomen, dio overi gens ook ai zijn ontslag had genomen. Maar nu bijl opperbevelhebber J6 geworden, wil Dragomirof, de opperbevelhebber van het Russische noorderlegor. niet langer aanblij ven. De regeering heeft gepoogd hem nog t© belezen, maar Dragomirof eischt volle dige onafhankelijkheid van Broesilof en d;.e kan hom natuurlijik niet worden toegestaan. EMGELAND. Be socialistische conferentie to Petrogra-.! LONDEN". Er bestaat hier slechts weinig twijfel, dat de afgevaardigden der sccia! - tische minderheid, ondanks de moeilijk heden, toch naar Rusland zullen vertrek ken. De houding van de valcvereeniging van zeelieden en stokers zal de regeering zeker last veroorzaken. De naast deze vakvereeniging te Glasgow bestaande Seafarers Union (Zeelieutfn bond) heeft aangeboden, eeno bemanning te leveren voor een. schip, waarop deze afge vaardigden de reis zullen kunnen maken. Mevr, Pankhurst c.s. naar Petrograd. LONDEN. Mevr. Pankliuret, miss Kenny en de heer West van do F abianSociety zijn naar Petrograd vertrokken, aan boord van het schip, waarmede arbeiders-gedelegeerden, van plan waren geweest te reizen. FRAMKRIJK. Van het Westelijk Oorlogsterrein. Het Engelsch-Fransche offensief. LONDEN. Veldmaarschalk Haig bericht van Dinsdag: Wij zetten onze vorde ringen ten Zuid-Oosten van Messines voort. Wij hebben een loopgraven net van den vijand in de buurt van de potten bakkerijhoeve op een front van ongeveer een mijl genomen en in den loop van den dag in. deze streek nog meer terrein ge wonnen. Wij veroverden verscheiden veld stukken en maakten eenige gevangenen. PARIJS. Bij kleine aanvallen op de IJuitsche loopgraven in de richting der Butte—Dumesnil'en in de streek van Haute Chevauehée vernielden wij een aantal ver- sterkingswerken en maakten wij tien ge vangenen. BERLIJN. In Vlaanderen werd de gewone gevecht-s actie der laatste dagen op verrasgende wijze onderbroken door Engel sche cavalerie-aanvallen ten O. van Messines. In drie golven galoppeerden de Engelsche esca- drons over liet terrein, de ruiters echter, dio niet in de versperringen bleven steken of in de trechters ten val kwamen, werden wegge maaid, door het Duitsche snelvuur. In enkele minuten was alles voorbij; het terrein voor de „Hoo aardig ziet dat er hier uit", zei Hii- degaa'd in verrukking. Maar toen zij even later Emmy omhelsde, schrikte zij bijna. Haar vriendin was zulk een beeldschoon moisjo geweest, toen zij to zamen cp do schoolbanken zaten, een beval lige, teere blondine met blozend, lieftallig ge zichtje. „Hemel wat ben je mager geworden!' out vie haar onwillekeurig. Maar Emmy ram deze uitroep van medelijden op als een com pliment. „Niet waai zei zij, haar tenger figuurtje oprichtend. „Mijn naaister zucht ook altijd: Als allo dames uw figuur hadden, mevrouw Haar kleed viel ongetwijfeld zeer bevallig om haar slanke heupen. Een elegante, moderne verschijning was Emmy zeker. Maar op Hildegard maakte het een smartelijk en indruk, nu op de spitser ge worden trekken een poederlaag lag, inplaats van de zachtroode blos van vroeger, dat liaar gelijke in leeftijd haar zoo verouderd voor kwam. Een vermoeide, ontevredene trek op hot bleeke gezichtje versherpte dezo indruk nog, en toen Hildegard haar bewondering lucht ga-f, door te zeggen: „Wat woon je hier heerlijk! Het schijnt wol een bloemenpara- dijs~" trok Emmy onverschillig de schouders op en zei spottend „O, dat is koren op George's molen! Men moet altijd de villa bewonderen. Maar als men wekenlang hier zit, moederziel alleen, dan krijgt men gauw genoeg van het bloemen- pnradijs!" „En je zoon, Emni.v "Waar heb je dien lie ven kleinen vent verstopt, dien ik toch gaarne dadelijk zou willen zien Nu jk zijn portret gezien heb, houd ik al veel van hem!" ,,Jo zu'.lt spoedig genoeg hébben van den ondeugd. Op het portret maakt hij geen 6pcc- takel Een ges jarige blondkop sprong op zijn Duitsche loopgraven was met dooden cn ster vende ruiters en paarden bedekt, terwijl het geringe overlevende overschot zich door met razende snelheid te vluchten trachtte te red den.' Ton N. van de Doure deden de Engelschen een infanterie-aanral. Een goring aanvankelijk succes werd weder te niet gedaan door een onmiddellijken tegenaanval. Ook ten Z. van de Douve werden twee Engelsche aanvallen afge slagen. Aan het front in Artois bleef ten gevolge va het niet heldere weder de artillerie-actie bin non matige grenzen, Eerst tegen den avond werd het vijandelijk vuur 6terkc-r; in den Lens- boog wakkerde het aan tot vernielingsvuur. Op verschillende punten werden Engclscko pa trouilles, die aanvallend t© werk gingen, afge slagen. Een Duitsche patrouille maakte ten Z. van Neuvo Chapelle Portugfeezen krijgsgevan- gen. Aan het Aisne-front deden de Franschen wanhopige pogingen om do den lOden Juni verloren loopgraven ten W. van Cerny te her overen. Den llden Juni lag op dezo stollingen van den vroegen ochtend af zwaar artillerie ën mijnenvuur. Daarna deden de Franschen in den loop van den dag en tot in den nacht niet minder dan vijf aanvallen. Twee daarvan liepen reeds in het begin dood in het Duitsche vernielende vuur. Nog driemaal deden de uit geputte Fransche troepen aanvallen, telkens echter werden zij in verbitterde gevechten op korten afstand met zware verliezen afgeslagen Ten N. van Reims, aan beide zijden van den weg van Ripot naar Taliuro en op de hoogte van Combres werden vijandelijke aanvallen af geslagen. RUSLAND. Van het Oostelijk Oorlogsterrein. Aan het Russische front. BERLIJN. Officieel. Aan de Duna bij Smorgon en Baronowitsji en vooral bij Brze- zany en aan do Narajofka is de gevechtsactie weer levendig geworden. WEENEN. Officieel. In Oost-Galicië werd de artillerie-actie van den vijand leven diger en ook de lucht-aciic. PETROGRAD. Russische batterijen bombardeerden het dorp Mesrisjki, vijf werst ten N. van Tweretsj en veroorzaakten daar hevige branden. De vijandelijke staf, die in dat dorp gevestigd was, nam de vlucht. Bij het dorp Groot-Dikewitsj en ten Z.W. van Pinsk beschoot Russische artillerie met succes convooien van den vijand en bracht zij ontploffingen teweeg. Op ae rest van het front van tijd tot tijd geweervuur. Ten Z.O. van Jakobstadt schoot Duit sche artillerie een Russisch vliegtuig naar beneden. Dit viel te pletter in.de Russische linies. De aviateur werd gedood. In de buurt van Sjoembaly ten N.O. van Galitsj schoot de vijand een Russische kabelballon in brand. De officier-waarne mer werd gewond. Dg toestand te Kroonstadt. PETROGRAD. Dinsdagmiddag zal een oommissie bestaande uit den minister van justitie en vertegenwoordigers van den Raad van werklieden en soldaten-afgevaardigden naar Kroonstadt vertrekken' om een nauw keurig onderteek in te stellen in zake het ge vangennemen van de geïnterneerde zeeoffi cieren en anderen. In verband met de politieke en militaire toestand te Kroonstadt i3 ieders aandacht thans gevestigd op het fort Ino. Zaterdag vergaderde de bezetting van het fort en be sloot met vrij wel algemeens stemmen, dat de Raad -van Kroonstadt alle bevelen van de voorloopige regeering zou hebben uit te voeren. Zondag werd echter opnieuw verga derd, toen wartn minderartilleristen en meer infanteristen aanwezig. De laatsten waren pas onlangs van Kroonstadt naar het fort Ino gedetacheerd. Tien leden van het uitvoerend comité en een aantal soldaten uit Kroonstadt die bij de tweede vergadering tegenwoordig waren, besloten, dat er door de verschillende com- pagniën opnieuw gestemd moest worden. Uit de algemeens mededeelingen die in de dagbladen gepubliceerd werden blijkt nu, dat de artilleristen de regeering en de Raad vader toe, die hem teeder in de hoogte hief, en gaf de nieuwe tante een weinig verlegen de hand. Maar Hildegard was spoedig met hem op goeden voet. Zij had een doos met dieren meegebracht, di© zij voor hem opzette .en Wou tertje was zoo luidruchtig, dat zijn mama af werend de handen voor de ooren hield. „Neen, alstjeblieft, Hildegard, ik krijg hoofdpijn van dat lawaai! Ik kan het niet verdragen! Morgen kun je met hem in de kinderkamer spelen! Vandaag wil ik iets aan je bobben!" Wonter moest goeden nacht zeggen en Em my legde zich in een vermoeide houding op •het rustbed neer. Zij zog er aangedaan en mismoedig uit. Wat heeft zij het goed! Welk een overvloe dig geluk! Een heerlijke woning! Een man. die haar op de handen draagt! Een lief kind! dacht Hildegard. En zij begreep deze houding van martelares, deze moede onverschilligheid van haar vriendin niet. Werdau voelde zioh klaarblijkelijk ook be drukt door de onprettige stemming van zijn vrouw. Hij was een levenslustige, krachtig- optredendc man. die vlijtig arbeide om zijn ge zin tot welvaren te brengen, doch hiervoor ook gaarne met een tevreden gezicht en dank- ibarè vroolijkheid belo.ond wilde worden. Na alles, wat uit het gesprek bleek, moest hij iederen avond slechts klachten over kleine ergernissen in de huishouding en over vor- veLing aanhooren. Daar Hildegard zich meer tot zijn frissche, warmbloedige, opbouwende natuur aange trokken voelde, was zij volkomen op zijn hand, terwijl zij zich van haar vriendin, die zij als vroolijk bakvischje, als overmoedig, gevierd jong meisje gekend had, geheel vervreemd ge- voedde. De zon wekte haar den volgenden morgen vroeg. Het was tcoveraebtig schoon in den ruefc reseda-geur ycfrulden tuin, vanwaar men Ten einde misverstand te voorkomen, doelen wij bij deze even mede, dat bij den verkoop van De Soldaten- courant door niemand eenige risico wordt geloopen. Alleen de exemplaren, die VERKOCHT worden, moeten met l et. per stuk worden betaald, waarna van deze totaalopbrengst ÏO pCt. bij toezending per postwissel aan ons adres mag worden ingehouden. Natuurlijk is bet van belang, dat men derhalve onge veer zooveel exemplaren bestelt, als in den regel ver kocht worden. Alen kan er telkens, zoo noodig, meer bestellen. Blijven er enkele exemplaren over, dan be hoeven deze dus niet te worden betaald, maar zij kun nen ons als drukwerk bij 3 stuks /gelijk portvrij worden teruggezonden, of anders FRANCO bij grooter aantal in een pakket. ADMINISTRATIE. van arbeiders en soldaten afgevaardigden té Fetrograd willen steunen, terwijl de infante rie zich aan de zijde van den Raad van Kroonstadt schaart. Crootvorst Nlkolaas. Telegrammen uit Stockholm melden, dat grootvorst Nokolaas Nikolajewitsj te Tiflis gearresteerd ia en naar Petrograd wordt overgebracht, waar hij zich zal moeten ver antwoorden in het proces tegen den vroe- geren minister van oorlog Soechomlinof werd belastend materiaal tegen den groot vorst ontdekt. De Russische gezant te Parijs. Volgens te Kopenhagen ontvangen Russische telegrammen zal niet de socialist Plechanof, maar de Kadet Maklakof als gezant naar Parijs gaan. Maklakof heeft in zijn benoeming toegestemd, zoodat zijn vertrek binnenkort te wachten is. Oorlogsmoeheid. Onz© correspondent te Stockholm verneemt, dat een Russisch regiment ecu Fransche on derscheiding van de hand heeft gewezen, om dat het den kapitalietischen oorlog, moede is. Oekraïne. STOCKHOLM. Volgens „Stockholm1* Dag blad" hebbon de Oekrainers ©on ultimatum (aan de regeering) gezonden, waarin zij wa pens en munitie cisches r, dreigen b'.j wei gering tot gewelddaden over t© gaan. ITALIË. Aan het italiaansche front. ROME. Op het Asiago-plateau belem merde de slechte weersgesteldheid Dinsdag de artillerie-actie. Aan het Julisohe front groote activiteit van de vijandelijke artillerie tegen de Ita liaansche. stellingen op den Vodice en de hoogten ten N.O. van Görz. De Italiaan sche artillerie beantwoordde het vuur krachtig. WEENEN. Officieel. De gevechten op het plateau Tan Asiago duren voort. De Italiaansche aanvallen waren hoofd zakelijk tegen de Monte Forno, de Monte Chiesa en de grenshoogten ten noorden daarvan gericht. Op het zui delijke -gedeelte van dit terrein mislukten zij reeds in den namiddag, dank zij het ge schutvuur der Oostenrijkere. Bij de grens gevechten hadden de Oostenrijksche troepen het zwaar te verantwoorden. Er werd met d© bajonet en met handgranaten gevochten. Tegen middernacht trachtte de vijand tusschen do Monte Forno en den grensrug met aanzienlijk strijdkrachten door te bre ken. Het pogen bleef echter zonder resul taat. Verder geen nieuws. Een 'ltaliaansdb luchtschip bombardeerde Durazzo. Verscheiden Albaneezen werden Orr. de Hermada-steljing. Aan de „Berliner Zeitung am Mittag" wordt d.d. 5 Juni uit het Oostenrijksche perskwartier- geseind blik over het meer en de bergen genoot. „Oh, wat bent u al vroeg op!" begroette haar Werdau vergenoegd. „Hoe prettig, dat iemand me gezelschap houdt bij het ontbijt. Zoo goed heb ik het sinds lang niet meer ge had, dat mij- de thee ingeschonken en de boter hammen gesmeerd worden .Zij waren zoo aangenaam in gesprek aan d_e kleine tafol op de veranda, dat hij zuchtend zijn horloge te voorschijn haalde. „Ja, nu moet ik helaas weg! Doe mij nu eens een plei- zier, juffrouw, brengt u me naar den trein! Het is een prettige weg en mijn vrouw komt eerst over een nur of drie te voorschijn." De dauw la.g op de relden, de zon glin sterde vroolijk over de margrieten en boter bloemen en blauwe klokjesuit hot boseh kwam ©en heerlijke, frissche genr. Hildegard had haar metgezel gevraagd naar den arbeid, die hem wachtte, en het scheen hem buitenge woon veel genoegen te geven, dat li ij eens kon spreken over zijn werk, waarin hij geheel op- ging-. Hij als archteet den bouw van kleine huis jes in de voorsteden in de nabijheid van het boseh op zich genomen, en reeds een geheele kolonie van villa's gesticht, waarin ook minder bemiddelden zich de weelden van een eigen huis konden veroorloven. En hij verheugde zich over deze opdracht, want hij was er stel lig van overtuigd, dat dit buitenwonen, dit leven in een mooie omgeving niet a'leetn licha- lijke gezondheid voor de toekomstige gene ratie, maar ook een verheffing van den smaak, ©en verfijning der beschaving tenge volge zou hebben. Hildegard ging met warmte op zijn ideeën in en zij kwamen opgewekt in een druk ge sprek aan het kleine, stille spoorwegstation. Hij kon haar nog slechts viugtig de hand drukken ..Tot weerzins van avond". Van uit de coupé knikte hij haar nog toe, Sedert gisterenmiddag is op do Knrst en in het gebied van Görz weer ecu slag in gang. Of schoon de Italianen na het mislukken van hun groote poging om naar do Hernia da door te bre ken, roet inspanning van aJlo krachten en oor logsmateriaal een nieuwen geweldigen aanval voorbereidden, ging het initiatief bij dezen flag van de Oostenrijks h-Hongaarscho troepen uit. Op liet oogenblik, dat do nieuwe aanval van do Italianen zou beginnen, en hun vcrsche storm- brigaden reeds in het Vallpnadal en achter Moritfalcone waren opgehoopt) en steeds nieuwe regimenten langs den benden loop van de Isonzo opmarcheerden, deden de Oostcurykiscli-Hon- gaarsche afdeclingcn een hevigen tegenaanval, die do Italianen overrompelde en hen bij don eersten aanloop uit hunno stellingen ten Zuiden Van do Karst wierp. Bij de aanvallen van 2325 Mei was het hun zooals bekend gelukt, tusschen dc kust en het gebied van Cons tan je vice ongeveer een kilome ter vooruit to komen. Aan de kust stelden zij zich in het bezit van do Banjistelling en van San Giovanni, tcu oosten van Monfalcone. Meer noordelijk namen zij Jamiano, waaruit zij in den negenden slag aan de Isonzo ook reeds eenmaal geworpen waren. In dit stadium van den slag was do 3nnvalskracht van de Italiaan sche stormbrigaden voorloopig uitgeput en trad er een pauze ter verademing in. Terwijl hij nu een tweeden aanval voorbe reidde, kwam hem het Uostenrijksch-Hongaar- sche Isonzoleger voor, doordat dit zclt een tegenaanval deed die ten doel had de poging der Italianen, om de Hermada om to trekken tegen te werken. Deze genaanval werd ge organiseerd uit het gebh-J ten westen van Htdcazza en Brestowic. Bchijnaanvallen bij Görz en aan de' Fajti Hrb moesten den vijand misleiden over liet plan van aanval, (-.i-sterca begon do artillerievoorbereiding tusschen do kust en het gebied ten Zuiden van Jamiano. Dezo was uiterst hevig en trommelde in korten tijd de door de Italianen hersteld© dekkingen stuik. Dit trommelvuur werd beantwoord met een hevigheid gordijnvuur van de Italianen. Dezen konden echter den Oostenrijksch-Hongaarschen stormtroep niet verhinderen vooruit te dringen. Zij kwamen in den "frontboog,- die om de Hcr- mada ligt. beklommen de hoogten dio do Italia nen den 23sten Mei hebben veroverd en zetten, zich vast in de loopgraven. Nóg dienzelfden nacht liet do vijand aanzienlijke reserveu aan rukken. De brigaden, die voor den aanval ge reed stonden, werden in automobielen naar het gevechtsterrein gebracht en deden verwoede aanvallen, om den Otivtenrijkseh-Hcngaarschen regimenten do heroverde stellingen weer te ont. rukken. Het handgemeen was buitengewoon verbit terd. De aanval'.i - wisten -zich' echter overal to handhaven. Ook een pc,ging van de Ita lianen, om <!e:i zuidelijken vleugel te ontlasten, door bij Costanjewice en op de heuvels van Görz hevig© aanvallen te doen, was vergeefs. Do stormkolonnen werden OTeral teruggeslagen, pe Oostenrijksch-Hongaarsebo artillerie legde dicht achter de Italianen een zoo dicht gordijn van vuur, dat duizenden geen uitweg vonden. Het g©tal dooden cn gewonden is zeer aanzien lijk. Het getal on ge wonde gevangenen op het smalle front bedraagt reeds tegen dé 7000. Door dit succes der Oostenrijksch-Hongaar- sche troepen zijn de plannen van de Italianen tegc-n de Hermada voorloopig grondig verijdeld. erder werden zij gedwongen, nu reeds hun kaarten bloot te leggen en op de linie van do zee tot Görz weer aan te vallen en duizenden op te offeren voor zij nog goed op verhaal ge komen waren. Beiden hadden zij liet gevoelWolk heerlijke morgenwandeling was dat! Hildegard had reeds brieven geschreven en niot Wouter :n den tuin gespeeld toen Emmy einde! i-c versheen, bleek, vermoeid en ge ërgerd, omdat de keukenmeid vergeten had viseh te bestellen en nu het eerste gerecht voor het. middageten moest vervallen. Zij kwam eerst weer wat tot kamte toen haar vriendin haar dringend vorzoch:„In 'n hemelsnaam! Voor mij alstjeblieft geen hoofd breken om hot eten! Mij smaakt alles cn daar om is het "mij werkelijk hetzelfde, v.at ik eet". „O, je weet niet boe mpeilijk het is om zich in deze landelijke eenzaamheid te provian deeren. hoe verschrikkelijk ik me hier met de huishouding moet vermoeien!" zuchtte Emmy. Hildegard lachte: „Maar Emmy! Je man is aHeen :s avonds thuis. Jii en het kind! En daar maak je je al druk over! Denk eens aan, ik moet voor zestig peseonen het eten klaar maken en onze school ligt ook ver van de stad, nog veel eenzamer dan hier!" orsehnkkelijkIk zou er den geiteden nacht nier* van kunnen slapen W outer mocht niet medegaan wandelen, ofschoon Hildegard er om verzecht. Men slen terde langzaam van de eene rustbank naar de ander en bracht den middag door bij de aan legplaats der stoomboot, om naar de men- séhen te kijken, die aankwamen. Emmy had een prachtig zaeht-lila costuum, dat zij toch niet alleen door de weilanden en bosschen wild© laten bewonderen. Maar Hildegard bedacht onwillekeurig, hoeveel prettiger toch haar morgenwandeling geweest wah en verheugde zich op den terugkeer van den heer des huizes. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1