No. 432 Zondag 20 Mei 1017 Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws'. Onder redactie van D. MANASSEN. Os dochter van dsn geyaiipne. Taminiau's JAM DERDE JAARGANG. SOLDATENCOURAN REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIÜSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOORBURGERS CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL Voor Advertentie wende men zich tot onze Administratie, ValerJUM*traat 109 Amsterdam. Pry's der AdvertectiSn per regel <K) cent. Voor Ingezonden Mcdè- deelshgea op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. JJy oboL-oeinent reductie. Onze tijdelijke Minister van Oorlog. Naar wij reeds hebben medegedeeld is de Minister van Marine, kapitein ter zee Rambonnet, met het tijdelijke beheer van heb Departement van Oorlog belast, na dat genera al-ma j oor Bosboom zijn ambt als Minister van Oorlog had.neergelegd. De Minister van Marine, tijdelijk Minis ter van Oorlog Eambonnet verwierf in Indië het kruis voor moed, beleid en brouw, de Militaire Willemsorde. Onze Soldateneoifrant. Och lédt ons, onze couranti (Van le Luitenant G. L. Kroes). Gij, die vergadert in' ons mooi den Haag, OcJi laat ons toch ons lijforgaan behouwen Wo lezen 't immers allen even graag En 't telt hij honderden, ja duizenden [getrouwen. Laat dezen jongens toch, die uit eenvoudigheid Niets van „de Telegraaf' of „Rotterdammer" [snappen. Laat hun o Heeren met hun kloek beleid, Laat hun de poëzie, de trommel met de [grappen. Laat hun de vragenbus, de praatjes van 't .[pandoeren, Verslagen van den strijd op 't Oost- en [West'lijkon front, Daar waar melancholie en lusteloosheid loeren Daar maakt ons lijforgaan de ziel en 't hart [gezond. Geeft hun naast hunne wacht en 't flinke [exerceeren Ontspanning van den geest_ een beetje [vroolijkheid, Hun kuch en erwtensoep zal heter dan [verteren En zie, gij oogst van hen zeer zeker [dankbaarheid. O Heeren als gij pens uw eigen krant moest [missen Geen „Rotterdammer!' meer, geen Ochtend- avondblad, En gij zat in een dorp, met ligging niet te [gissen Al wtys 't maar ééne wcelc, zeg mij. hoe vondt [gij dat? Och, laat- ze voortbestaan de populaire, krant, Die reeds drie jaren laug ons immer kwam [verrassen Met nieuws van heinde en ver, tot heil van ['t vaderland Toont uwe dankbaarheid voor 't werk van [D. Manassen. Gs. L. KROES, Mil. lc Luit. 2-II-9 R. J. Da Scldatencourant en de XXX!II. (Van mil. J. Knijff te Vianen.) Wat is dat nu weer, Geen 'subsidie meer, Moet de S. G. verdorren en kwijnen? Moet schier elke band, Het was vroeg in den morgen. Leidt deze weg naar H....3 Ja, was het korte eu ruwe antwoord van een door do zon verbranden boer, die ter stond zijn weg weer vervolgde. Het was na den middag, en nog altijd stapte het kleine meisje voort. Zij zag er zwak en armoedig uit; door den losge torn den stroolioed brandde do lieote zon op haar voor hoofd, en do gescheurde schoenen konden hare vermoeide voeten niet tegen den harden grond beschermen. Leidt deze weg naar H...? Jawel, kleino meid. Maar wat wil je in de stad doen Het kind liep bevende heen, zonder den vriendelijken grijsaard te antwoorden, die, getroffen door deze verschijning, zijn paard liet stilstaan, om iets van het- doel haver reis te vernemen. Inmiddels begon do avond te rallen, en Kati stapte nog onophoudelijk door; 'maar ach! eindelijk begonnen de voeten hunne dienst te weigeren, en zij was genoodzaakt, zich op een met mos begroeiden steen neder te zetten. Hoe vermoeid zag zij er uit, haar gelaat bedekte zij met beide banden, en soms kon zij ternauwernood een rtaan onderdruk ken. Wat doet gij bier, lief kind! vroeg een zachte, deelnemende stem. Hoe niei|wsgierig! viel een ander de spre- i ^on^® do reJÏQi en toen Kati opzag, ont- Die ons bindt aan ons land, Ten doode gedoemd zijn, verdwijnen?. Heeft elk Kamerlid, Do %ijsheid in 't bezit, En géén hart meer voor de soldaten?. Is voor 'n soldaat, Het lezen soms kwaad, Gaven wij wel oorzaak tot haten? Als de heer Duymaer van Twist, 't Aantal S. C.-lezers wist, Hij had zich wel tienmaal bezonnen. En de groote motie: De kleine subsidie, Was zeker en wis niet begonnen. Een dure Courant, Is niks voor ons stand, Onze soldij wo willen niet smalen Maar 't is veel te klein Om O.W.er te zijn, En de Kamer wil voor ons niets betalen. Kamer II riep in koor, Hielp de motieVoor De Sold. Crt. moest maar gauw sterven. En 't eindresultaat? Schier iedereen gaat Abonné's, nieuwe lezers, werven. De zaak loopt niet spaak, Wanneer wij onze taak Vol ijver en liefde verrichten. Want door do motio Krijgen wij sympathie En, XXXIII lange gezichten. J. KNIJFF, Vianen. Os tossland in den reuzenstrijd. Dg laatste dagen zijn rijk geweest aan fei ten, aan gebeurtenissen in de raadzalen der volksvertegenwoordiging en op het oorlogsveld. Wij hebben hierbij op het oog de redevoeringen in den Duitschen Rijksdag en de gevechten op 'het Italiaansche front, waar werkelijk een groote aanvallende beweging schijnt te zijn be gonnen. Vooral de rede van den Duitschen Rijkskanselier is een feit-, waarnaar met span ning, we wezen er in ons vorig nummer reeds op, werd uitgezien, met spannende verwach ting. Onze verwachting is niet vervuld. Wij hadden gehoopt op een woord, dat den vrede dichterbij zou brengen, op liet „verlossende woord".'Von Bet-hmann. Hollweg heeft het volle ver trouwen des Keizers, zijn woorden zouden ook 's Keizers woorden zijn; hij 'had vooraf een reis haar Weencn gemaakt en wij kunnen er zeker van wezen, dat hij sprak in volle over eenstemming ftïèo de bewindsmannen in Oos- tenrijk-Hongari.je. Wat hij zeide, kan gelden voor wat men denkt en wil in de landen der Centralen. Wat men nu van dezen man hoopte, verwachtte bijna to liooren, was de verzekering, dat do Cent-ra-len geen verove ringsoorlog voerdeu, dat zij een vrede wilden zonder annexaties, zonder schadeloosstellingen. Als zulke woorden in den Duitschen Rijksdag weerklonken waren, zou waarschijnlijk de vredo dichterbij geweest zijn. Maar neen, niets daarvan. De Duitsche rijkskanselier is weer zeer vaag,, zeer algemeen in zijn uitlatingen geweest. an heb oorlogsdoel der centralen hebben wij mets bepaalds geboord. Niets van veroverin gen, van annexaties, van vasthouden van bezet gebied, van 't verlangen van schadeloosstellin gen, maar evenmin iets van een vrede zonder lütbreidiug van grondgebied, van een terugge ven van 't bezette deel van Frankrijk, van België, van Servië, Roemenië, enz. Alleen tot Rusland weruhle de rijkskanselier zich en be loofde. dat Duitschland aan Rusland niets zal ontnemen, als dit laatste ook geen annexaties verlangt. Hopen de bewindslieden der Centralen nog steeds op een afzonderlijken vrede in 't Oosten, opdat de strijd in :t Westen te krach tiger zal worden gevoerd? Wie zal 't zeggen? Zooveel is zeker, dat wij omtrent de toekomst door deze kanseliersrede niet wijzer zijn geworden. Wat duister was, is duister gebleven. Omtrent de plannen, liet oor logsdoel Tap Duitschland is niets onthuld. Toch heeft von Bethmann-IIollweg verzekerd, dab de centralen een gunstig einde van den vrede naderen. Waarop dat vertrouwen berust, werd er met bijgezegd, maar de Rijksdag juichte die woorden levendig toe. En eigenaardig is, dat alle partijen in den Rijksdag, daaronder de uitersten, de conservatieven en de sociaal-demo craten, bun instemming met de rede te kennen geven zij, die naar een vrede-zonder-veroveriag verlangen, en zij die op een overwinning-met- annexaties hopen, vinden er evenzeer de bevre diging hunner wenschen in. Is er wel beter bewijs, dat do kanseliersrede ditmaal weer vaag en onduidelijk was als vaker? Nu is liet waar, dat men tob op zekere hoogte zich de weifeling van den rijkskanselier waarde zij eene vriendelijke jonge dame- benevens een jongen man. klaar wat voert u toch hierheen vroeg Natalie Maiwald, terwijl zij zich tot het meisje wendde. Ik wil naar H... gaan, antwoordde Kati verlegen. Hoor eens, Goorge, heb kind wil naar H... gaan. Weet gij wel, mijn lieved dat gij dan nog nrio uren hebt te loopen? Kati schudde bet lioofd, en wischte de tranen weg, die in hare oogen opwelden. Maar waarom wilt gij toch naar H...? Geen antwoord. Hebt gij reeds uw avondeten gebruikt? Kati schude het hoofd. Of uw middageten? Het kind schudde nogmaals het hoofd. Het arme kind moet bijna verhongerd zijn. Hoe heet gij? Kati. Wel, Kati! gij moest bij ons komen en iets gebruiken. To voet naar IIgaan. het is waarlijk onmogelijk, onmogelijkKom Kati, hedennacht zult gij bij ons uitrusten, en mor- gen_ zullen wij over uwe verdere reis spreken. Kati volgde de vriendelijke dame en haren begeleider. Wolk een heerlijk schouwspel ver toonde zich aan hare oogenEen huis als een paleis, en met broede .lanen omgevenoveral vertoonden zich do kenteekenen van den rijk dom. Zij gingen een breede laan op, waar de olmen en eiken hunne schadu\v verspreidden, en vóór bet buis stonden perken met de welrickendsto bloemen; do pilaren vóór bet buis waren met wijnranken begroeid^ diq zich om de vensters heen slingerden'/ om den vrede aan te geven, dien Duitschland wil, kan voorstellen. De geallieerden houden nog maar steeds vol, dat Duitschland's mili taire macht zal worden gebroken. Te Londen zoowel als te Parijs roept men nog maar steeds van den krijg tot 't bittere eindo en van vrede wordt er niet gerept; Lloyd George heeft nog onlangs verklaard, dat het oorlogsdoel der ge allieerden nog steeds hetzelfde is en lord Robert, Cecil en Asquith vragen afstand van grondgebied der Centralen. En toch, Duitsch land, het volk moge er veel gebrek lijden, het is nog geenszins verslagen, ook niet aan 't AVest- front; het doet den vijand groote schade met zijn duikbooten; het mag vol verwachting den blik blijven richten naar Rusland, en hopen, dat daar het verlangen naar vredo al dringen der wordt. Inderdaad, do berichten, die uit Rusland komen, worden met den dag belangrijker, zij bet ook niet duidelijker. Do voorloopige regee ring, die men liberaal zou kunnen noemen, moot steeds meer wijken voor den raad van arbeiders en soldatendezo heeft bet nu zoover gebracht, dab Miljoekof, do ziel der voorloo pige regeering, is afgetreden en dat Kerenski benoemd is tob minister van oorlóg en munitie. Dit is een zeer belangrijk feit, maar er zijn er ook nog andere; op het ontslag van de gene raals Roeski en Kornilof is gevolgd het heen gaan van de generaals Broessilof en Goerko. Vooral generaal Broessilof is een bekend legeraanvoerder, de man, die in 1916 de Oosten rijkers maar steeds terug joeg en er honderd duizenden gevangen nam. Hij kon blijkbaar den toestand niet langer aanzien, hij wil strijden, aanvallen en nu daar geen kans op is, gaat hij been. Zoo winnen de mar.nen van het comité van arbeiders- en soldaten-afgevaardigden steeds meer veld, en waar dit op den duur naar toe moot, is niet te zeggen. Er is thans reeds een coalitie-ministerie, waarin liberalen, of burgerlijk democraten, zoo men wil, en sociaal-democraten naast elkaar zitten, maar hoelang zal het nog duren, dat de laatsten do eersten hebben overvleugeld en vast aansturen op een vrede? Nog willen zij geen afzónderlijken vrede, maar mogelijk zien zij op den duur kans om hun bondgenooten in 't westen te dwingen bun oorlogsdoeleinden te wijzigen. Is het te verwonderen, dat meu in Duitschland vol ver wachting uitziet, naar wat daar in Rusland ge beurt, en hoopt, dat vandaar de vrede nadert? Neen, een afzonderlijken vrede zal Rusland wel niet sluiten, te minder, nu het pas van Amerika een leening van 100 mjllioen dollar heeft gekregen. Men kan moeilijk geld leenen van iemand en hem tevens niet ter wille te zijn, en bet is Amerika's wil, dat de oorlog wordt voortgezet, tot Duitschland' gedwongen is tot den vrede, dien de geallieerden verlangen. Welke vrede dat is, hebben wij in.het Brit- sche Lagerhuis dezer dagen gehoord van mi nister Cecil en van den oud-premier Asquith. Die hebben redevoeringen «gehouden van nog minder vredesgezindheid dan die van de;i Duitschen x-ijkskanselicr. 't Is of de ketieu tegen elkaar opspelen om te bewijzen, dat zij krijgslustig zijn als bij 't begin van den oor log. O zeker, ook de Engelschen vechten niet voor annexaties en veroveringen, maar zij ge ven oiidertussohen te kennen, dat de billijk heid, het recht I eisóhendat Elzas-Lotharin- gen weer aan Frankrijk komt, Itaüaansch Oostenrijk aan Italië, Armenië en Arabië aan Turkije worden ontnomen, dat Jhiitschlnnd zijn koloniën niet terugkrijgt, enz. Minister Coril en Asquith meenen, dat de Russische leiders het met zóó'n vrede-zonder-verovering eens zijn. Daarin konden zij op den duur wel eens bedrogen uitkomen. Al za.l Rusland voor- loopig geen afzonderlijken vredo sluiten, dat zij den rredesweg geheel zal verlaten, gelooveri we niet. Van de oorlogsterreinen komt nog geen over weldigend nieuws. Ook niet van den strijd tus- sehen Italië en Oostenrijk. We meldden reeds, dat do Italianen daar een offensief hebben be gonnen Dit strekt zich uit over een vrij groot frontj^Van Tolmino' (of Tolmein) tot aan de Adrintische Zee. Górz, de reeds veroverde Oos- tenrijkschc stad, ligt ongeveer in het midden van do aanvalslinie. Langs deze gelieele lijn, overal vrijwel ten Oosten van de Isonzo, heb ben de Italianen met kracht aangevallen en eenig succes behaald, die in Italië breed worden uitgemeten, in de Oostenrijksche berichten niet worden tegengesproken, maap- intusschcu niet van dien aard zijn, dat er van een groote overwinning gesproken kan worden. Er is eenig terreinwinst in het noorden, bij Piava en bij Görzook zijn er ruim 1000 krijgsgevangenen gemaakt, maar in de laatste dagen bieden de Oostenrijkers'blijkbaar zeer dapper tegenstand. Afwachten, wat er van dit offensief terecht komt. is nog yoprloopig 'de boodschap. Intus- schen hebben Oostenrijksche strijdkrachten ter zee ook hun krachten beproefd en wel in de Straat van Otranto, waarbij drie vijandelijke handelsschepen, twintig gewapende handels vaartuigen cn een Italiaansche torpedoboot ten offer zouden zijn gevallen. Dé strijd ging overigens ook tegen Engelsche en Fransche schepen en o.a. werden 72 Engelschen gevangen genomen. Susanna, zeide do jonge dame tegen de huishoudstergeef dit arme meisje iets te eten. Zij zai zeer hongerig en vermoeid zijn. Later zullen wij zien, wat haar te doen staat. Susanna zag bet arme meisje vriendelijk aan, nam bare bevende hand, en bracht haar in de keuken. Intusschen werd hare geschiedenis, of liever bet korte ons bekende gcdeelto in het salon besproken. Natalie, gemakkelijk op een sopha gezeten, deed haar verhaal met sprekende ge baren, die duidelijk verrieden, hoe avontour- 1 ijk zij dezo .ontmoeting vond. Ik zou toch gaarno willen weten, waarom zij naar II.... gnat, zeide Natalie nadenkend. Wij moeten haar een beteren hoed geven, en een paar schoenen; misschien kunnen wij liaar morgen ook een eind laten rijden, als hare reis van gewicht is. Hoe vreemd en zonderling komt mij dat alles voor! Wat is bier toch aan de hand, lieve dochter O, zijt gij daar, vader! ik spreek van een klein arm meisje, zij lean nauwelijks tien jaar oud zijn. Zij zat geheel alleen op een steen aan den weg, en zeide dat zij naaf Hwilde gaan. Ik ontmoette haar ook, antwoordde de vriendelijke oude heer. Zij vroeg mij naar den weg, ik wilde nog wat met haar spreken, maar zij stapte voort. Waar is zij In de keuken, lieve vader. Suzanne zal haar iets te eten geven, en als zij wat verkwikt is, zullen wij met haar 6preken. Een drietal vroolijkei meisjes kwam nu de kamor binnen, de arbeid werd op zij gelegd, de lamp aangestoken en vroolijke gesprekken '^verbanden iedere treurige gedachte,. Maar Op het Westelijk front duurt do strijd voort; de Franschen veohten steeds hardnek kig in de streek vaü Reims en maakten vor deringen o.a. ten oosten van Craonne; do Engelschen zetten krachtig den strijd voort aan do Scarpa en hebben nu het ge lieele dorp Bullecourt bezet. Maar de Duit- schors bieden overal tegenstand en doen te genaanvallen en do vorderingen der geallieer den zijn niet va*i dien aard, dat op dezo wijze spoedig een .beslissing te velde is te verwach ten. Van de andere fronten geen belangrijker nieuws. De Vereenigde Staten hebben de eerste ha- pende strijdkrachten voor de geallieerden ge zonden een Amerikaansck eskader torpedo- booten is gestuurd naar de Europeescho wata ren.. ENGELAND. Vredesdebat in het Lagerhuis. Onïtrenfc het debat in het Lagerhuis over de resolutie der pacifisten als amendement op de wet op de middelen, seint onze Lon- denscho correspondent eenige belangwekken de bijzonderheden: Het debat over de resolutie van Snowdon c.s. in het Lagerhuis was zeer belangwok- ked. Treffend was de rustige aandacht, waarmede de redevoeringen der pacifisten werden aangehoord en ook de lofrede van lord Robert Cecil op de beste rede van paci fistische zijde, uitgesproken door Ramsay Mac Donalcï. Lord Robert Cecil behandelde achtereen volgens het Tsjechisch-Slowenië, Italia irre denta, Elzas-Lotharingen enz. en vroeg tel kenmale de pacifisten welke-hunne opvattin gen omtrent recht en billijkheid ten opzich te van elk dezer quaesties waren. Bij deze rothorische methode waren de pacifist-em in het nadeel. Snowden merkte op, dat de soort schik king die de democratie eischt, een volks vrede is. Er kan geen liga van naties bestaan, waar toe niet ook de centrale, mogendheden be- hooren. De oorlog mag niet door de geheime diplomatie beëindigd worden. Als de regee- riug verstandig is, dient zij het voorstel van den Raad van Petrograd te aanvaarden. Ramsay Macdonaid verklaarde dat eene verplettering van Duitschland met de wape nen, geen einde zou maken aan de geschil len. Engeland moet in vertrouwelijke com municatie met Rusland treden. Tenzij het gelukt eene volledige sympathie tusschen beide lanrlcn teweeg te brengen, dreigt heb gevaar, dat Rusland een afzonderlijken vrede zal sluiten met Duitschland. Snowden merkte op, dat eene gewijzigde definitie van het oorlogsdoel der geallieerden absoluut noodzakelijk is geworden, omdat de hunne nota van Januari jl. tengevolge van de Russische revolutie niet meer gel dig is. Hij vestigt zijn hoop op de interna tionale socialistische conferentie, welke de Raad van arbeiders- en soldaten-afgevaar digden beleggen zal en is ervan verzekerd, dat deze conferentie tot de formule: ,,gcen annexatie, geen schadevergoeding" zal ko men en tevens algemeenen vrijhandel en in ternationale arbitrage zal eischen. Lees Smith, die in het leger gediend heeft, drong er sterk op aan, dat de regeering vre desonderhandelingen zou aanvangen. Hij achtte het huidige tijdstip zeer geschikt om dat Rusland's eisch: de annexatie van Con- stantinopel en de zeeëngten vervallen is. En geland moet alle eereverplichtingen waar voor., het ten oorlog is gegaan, vervullen, maar alle andere quaesbies kunnen langs den weg van onderhandeling geregeld worden. Frederick Whyte hield een weloverwogen rede, waaruit groote kennis van buitenland- sche aangelegenheden bleek. Hij wilde niets weten van den eisch der mannen van tot ..heb bittere einde": „geen vrede met de Hohenzollems", maar evenmin van de phrase „geen annexaties", die dé mannen van het andere uiterste tot parool gekozen hebben. Het debat werd aan beide zijden met groote bekwaamheid gevoerd. De staking van het omnibus-perscneel geëindigd. LONDEN. De staking van het omnibus- personeel te Londen is geregeld. Vrijdag zou het werk worden hervat. FRANKRIJK. Van het Westelijk Oorlogsterrein. Het Engelsoh-Fransch offensief. PARIJS. De Duitechers deden gedurende Donderdagnacht opnieuw aanvallen in de streek ten n. van den molen van Laffaux. Al hunne pogingen om het terrein, dat door do Franschen in tegenaanvallen was ge wonnen, te heroveren, mislukten. De strijd, aio op sommige punten zeer lievig was, had overal ee-i voor do Franschen gunstig ver loop en kwam den Duitschers, die tal van gevangenen in handen der Franschen moes ten laton, zeer duur te staan. Ten n. van Braye-eu-Lamiois trachtten drie Duitsche siormafdoeiingon herhaaldelijk do Fransche linies in den sector La Royërc- hooveEpino do Chcvrigny to naderenzij leden echter door het Fransche spervuur zware verliezen en bereikten ui ft liet minst e resultaat. In Champagne patrouille-gevechten in de buurt van den Comillet. De Franschen maakten krijgsgevangenen. Van de rest van heb front valt niets te vermelden. LONDEN. Generaal Haig meldt: Na dat onze loopgraven aan beide oevers van de Scarpe zwaar gebombardeerd, waren ging de vijand Donderdagochtend op den noordelijken oever tusschen Gravelle én de rivier tot een zwarq tegenaanval over. De vijandelijke troepen drongen onder het verwoestend ->:uur van onze ar< illerie en onze machinegeweren gedurende '-en korten tijd voorwaarts. Doordat de vijand veel grooter in aantal was, moesten onze voor posten de voorgeschoven stellingen ver laten. Bij den tegenaanval, waartoe wij on middellijk daarna overgingen, wonnen wij echter al het. terrein dat wij tijdelijk ver loren hadden terug. Wij droven den vijand terug en brachten hem buitongewoon zware verliezen toe. Wij maakten bij die gelegen heid een aantal krijgsgevangenen In den loop van den dag wisten onze troepen ten noordoosten van Delccourt in de Hindeïburg-linie vooruit te dringen. Ten zuidoosten van Yperen werd een raid van den vijand met succes afgeslagen. Woensdag dwongen wij een Duitsch vlieg tuig te landen. Wat er daarna geschiedde kon niet gecontroleerd worden. Wij missen één vliegtuig. LONDEN. Donderdag voltooiden onze troepen de inneming vau Bullecourt. Zij maakten ongeveer zestig gevangenen. Het gehede dorp is thans in handen der Engel schen. BERLIJN. (Off.) Front-prins Rupprecht Ten gevolge van een krachtigen tegenaanval der Engelschen moesten de Duitschers een terreinwinst in het dorp Roeux, die vroeg in den ochtend was behaald, weder opgeven. De in aansluiting aan dit gevecht ten N. van de Scarpe in den voor- en namiddag gedane hevige aanvallen der Engelschen werden met zware verliezen aan de zijde van den vijand afgeslagen. Ook ten Z.W. van Rieucourt bleven aan vallen der Engelschen zonder eenig resul taat. Aan het front dezer legergroep werden in Mei tot dusverre 2300 Engelschen krijgs gevangen gemaakt. Front-Duitschc kroonprins: Bij Vauxail- lon en ten O. van Laffaux legden de Duit schers hunne linies door een verrassenden aanval eeuige 100 M. vooruit. Zij hand haafden zich in hun bezit ondanks de aan vallen der Franschen. De vijand leed bloedige verliezen in deze gevechten en bovendien moest hij nog ge vangenen en .verscheiden mitrailleurs in handen der Duitschers laten. Ook ten W. van de Froidmont-hoeve bij Braye gelukte het den Duitschers den vi jand een gedeelte van een voorgeschoven stelling te- ontrukken en daarbij gevangenen te maken. Het aantal gevangenen, dat sedert het begin van deze.maand aan dit front is ge maakt, is geklommen tot 2700 man. Overigons was de gevechtsactie bij deze legergroep en op dp andere fronten in het westen ten gevolge van den regen zocr ge ring. Eist bi] Arnhem. Natalie, op eenmaal weer aan het kleine meis je denkende, nep in do handen klappend uit: nu zal ik u eens iets wijzen, en daarop ver dween zij. Zij vond Susanna in het vertrek naast de keukon 'aan den arbeid. Waar is liet kind? vroeg Natalie. Zij zit op den drempel van de deur, ant woordde de huishoudster, en vervolgde hare bezigheid. Er is niemand bij de deur, Susanna. Wel zeker, juffrouw! Met deze woorden stond Susanna op, en ging snel naar do deur. Lieve hemel, zij is weg! Hier zat zij na het avondeten, toen ik aan mijn werk ging; zij zag altijd naar do sterren, en ik dacht, dat moet wel een vroom en goed kind wezen maar nu zie ik toch, juffrouw, dab zij sluw en slim is als alle landloopers, weg is zijIk zal maar eens nazien of zij geen zilveren lepels of vorken medegenomen heeft, dat volkje is zoo bij de hand. Hebt gij haar niet gezegd, dat zij den nacht hier blijven vroeg Natalie en liep zoe kende rond, alsof zij haar nog zou ontdekken. Ja, dat heb ik haar gezegd, juffrouw! en ik zeide haar ook, dat. zij een goed bed zou hebben maar zij zag mij met hare groote oogen aan, alsof ze mij in 't geheel niet begreep. Het arme kind scheen, recht ongelukkig te zijn, zeide Natalie treurig; ik zou haar kleederen, een hoed en schoenen hebben ge geven, en haar naar H... hebben laten rijden. Misschien komt zij terug; wilt gij het mij dan terstond laten weten? Als zij komt, ja juffrouw, maar ik geloof het niet, antwoordde 'de huishoudster, -terwijl zij 'weder ■aan .'haar ;werb ging./' Kleine Kati kwam niet terug. Zij had. een gunstig oogenblik waargenomen onopgemerkt heen te gaan, en was reeds een heel eind ver; toen het donkerder werd kroop zij in oen koren schoof, en bracht don nacht onder den bloot en hemel door. Gaarne -was zij maar altijd door- geloopen; maar zij vreesde in de duisternis te zullen verdwalen. Heden heeft er een vreemd voorval plaats gehad, sprak een der gevangenbewaarders tot zijn chef. Wij vonden daar buiten een weenend klein moisje, dat mijne vrouw bij zich in huis heeft genomen, omdat wii bet toch niet van gebrek konden laten omkomen. Haar naam wil zij ons nog niet zeggen. Zij noemt zich niet anders dan Kati ik geloof, dat zij iemand hier in de gevangenis wil be zoeken, maar men kan niets uit baar krijgen, men weet noc-h van waar zij' komt, noch waar zij heen wil gaan. r— Breng haar hier, sprak de chef. Mijne vrouw heeft in hare huishouding een meisje Weinige oogenblikken later stond Kati, bevende over haar gansohe lichaam, voor den directeur der gevangenis. Het was een lief kind. Hare groote blauwe oogen hadden een sombere uitdrukking, en baar geheel voorko men boezemde belangstelling in. Yan waar komt gij, kleine meid! yroeg de directeur vriendelijk. Van B...., antwoordde zij op zachten toon, Gij zijt toch niet- te voet gekomen Ja, mijnheer! antwoordde zij verlegen. Waarom kwam je hier? Om mijn vader te zien, bij deae-wpor- den barstte zij in een luid, snilckon/uit, en)' ^ij;beefdo;san MVharqdeden/ Het Fransche opperbevel. PARIJS. Do ministerraad heeft in zijn vergadering van Woensdagochtend bcx sloten Retain te benoemen tot opper bevelhebber. IJij woes verder Ni volle aan ala commandant van een legor- groop en benoemde Foch tot chef van den gcncralen staf. RUSLAND. Brocsilof en Coerko vragen ontslag. PETROGRAD. Kort voor Goetajkof kennis gaf van zijn aftreden ak minister van oorlog, dienden ook do generaals Broe- ei lof en Goerko hun ontslag in. Daarop zal c-en beslissing worden genomen nadat Goetsjkofs opvolger benoemd zal zijn. Een Russisch coalltie.kabfnst. PETROGRAD. Na besprekingen, die den gjheolon dag duurdenj werd overeon- riemming verkregen tusschen het Uitvoerend Comité van den Raad van arbeiders en sol daten. en de Voorloopige Regeering. Dezo zal daarover een verklaring publiceeron. Erio soc.-democraten en drie nationale socialisten zullen in het nieuwe kabinet op genomen worden. LONDEN. Do correspondent van de „Daily Chronicle" te Petrograd seint: In eene buitengewone zitting van den Raad van arbeiders- en soldaten-afgevaar digden, welke Maandagnacht werd gehou den en waarin ook Kerenski aanwezig was, werd met een-en-veertig tegen negentien stemmen besloten, het voorstel tot vorming van ccn coalitie-kabinet to ondersteunen. Ten eind© echter geschillen en misverstand met die elementen in d© voorloopige re geering, welk© de Raad beschouwt als de steunpilaren van het imperialism© en van de reactie, te vermijden, werden er voor waarden opgesteld, onder welke vertegen woordigers van de socialistische partijen er in zouden toestemmen om in de voorloopige se geering zitting te nemen. Wij laten hier de voornaamste punten volgen lo. Do leiding dor buiten landacbe poli- tiok moet er vooral op gericht zijn, zoo I spoedig mogelijk een algemeenen vredo te i sluiten, een vrede zonder annexaties of schadeloosstelling en die allen nationali- I teilen het. recht geeft over hun eigen lot te beslissen. I 2o. Er moeten beslissende stappen eodaan i worden om het leger op democratischen j grondslag te reorganiseeren en het front ter verdediging van de vrijheid te verster ken. 3o. Er moet eene reeks radicale, sociale, economische en financieele hervormingen worden ingevoerd. 4o. Zoo spoedig mogelijk moet de consti tute rende vergadering te Petrograd bijeen worden geroej^en. 5o. Do vertegenwoordigers der socialisti sche partijen in de voorloopige regeering zullen verantwoordelijk zijn jegens een Al- Russisch congres van.den Raad van arbei ders- en soldaten-afgevaardigden en, totdat dit congres bijeengeroepen zal zijn, aan den Raad te Petrograd. Dat do leiders van den Raad den ernst van den toestand volkomen begrijpen, blijkt ook uit de uitvoerige proclamatie welke aan do socialisten ïn de geheel© wereld en ook aan het leger is gezonden. De leiders van het uifvoereud comité heb ben reeds gelegenheid gehad or. blijk te geven van hunne geschiktheid voor het staatsmansschap cn hunne opneming in de regeering kan slechts tot vreugde stemmen." PETROGRAD. De generaals Alexejef, Drggomirof, Goerko en Broesilof, dio hier zijn aangekomen om over den militairen toe stand te confereeren. hebben verklaard, dab een coalitie-regecring beslist noodig 13. wil inen het moreel van het leger heretellen. De benoeming van Kerensky (tot minister van oorlog) wordt door heb leger ten zeerste toe gejuicht. Wie is uw vader? vroeg de directeur vriendelijk. Mijn vader heet Weisz, .atvocv-Jde de kle:nc. zoodra het heftige snikken haar ver oorloofde te spreken. Wii hebben drie gevangenen, die WeLsz heeten. - Jozef, Benno en David, mérkte de ge vangenbewaarder aan op den vragenden Liik van z:jn chef. Zeg, kleine 1 hee* üw vader Jozef? Kati antwoordde niet; want de doorgestane overspanning en al wat haar omgaf hadden haar bijna geheel het bewustzijn ontnomen. Zoo 't Jozef is, mompe.de de gevangen bewaarder, dan is 't een beroerde kereljuist heden morgen is hij achter dubbel slot ge komen, omdat hij trachtte los te brekenhij verdient zulk een aardfg lief dochtertje niet. Nu, komaan, kleine! wij zullen uwen vader opzoeken. H'.j nam Kati's bevende hand in de zijne, leidde haar door lange donkere gangen, langs zwarte, vochtige muren en sterk gegrendelde deuren. De zware voetstappen van dén gevan genbewaarder en van den directeur achter hen verwekten eenen ake'igen echo in de vochtige gewelven van het gebouw. Het scheen een groote gepleisterde grafkelder, welken zij door gingen, oen graf, waarin levende harten be graven werden, harten, wier kloppen men bijna hooren kon in do afschuwelijke stilte. Alles syak hier van misdaad en van vrwse- lijke slechts door "do wet arm handen gelegde hartstochten,. (Slot-vojaty)

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1