No. 432
Zondag 20 Mei 1017
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws'.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Os dochter van dsn geyaiipne.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
SOLDATENCOURAN
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIÜSSTR. 109, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOORBURGERS CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL
Voor Advertentie wende men zich tot onze Administratie, ValerJUM*traat 109
Amsterdam. Pry's der AdvertectiSn per regel <K) cent. Voor Ingezonden Mcdè-
deelshgea op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. JJy oboL-oeinent
reductie.
Onze tijdelijke Minister van Oorlog.
Naar wij reeds hebben medegedeeld is de
Minister van Marine, kapitein ter zee
Rambonnet, met het tijdelijke beheer
van heb Departement van Oorlog belast, na
dat genera al-ma j oor Bosboom zijn ambt als
Minister van Oorlog had.neergelegd.
De Minister van Marine, tijdelijk Minis
ter van Oorlog Eambonnet verwierf in Indië
het kruis voor moed, beleid en brouw, de
Militaire Willemsorde.
Onze Soldateneoifrant.
Och lédt ons, onze couranti
(Van le Luitenant G. L. Kroes).
Gij, die vergadert in' ons mooi den Haag,
OcJi laat ons toch ons lijforgaan behouwen
Wo lezen 't immers allen even graag
En 't telt hij honderden, ja duizenden
[getrouwen.
Laat dezen jongens toch, die uit eenvoudigheid
Niets van „de Telegraaf' of „Rotterdammer"
[snappen.
Laat hun o Heeren met hun kloek beleid,
Laat hun de poëzie, de trommel met de
[grappen.
Laat hun de vragenbus, de praatjes van 't
.[pandoeren,
Verslagen van den strijd op 't Oost- en
[West'lijkon front,
Daar waar melancholie en lusteloosheid loeren
Daar maakt ons lijforgaan de ziel en 't hart
[gezond.
Geeft hun naast hunne wacht en 't flinke
[exerceeren
Ontspanning van den geest_ een beetje
[vroolijkheid,
Hun kuch en erwtensoep zal heter dan
[verteren
En zie, gij oogst van hen zeer zeker
[dankbaarheid.
O Heeren als gij pens uw eigen krant moest
[missen
Geen „Rotterdammer!' meer, geen Ochtend-
avondblad,
En gij zat in een dorp, met ligging niet te
[gissen
Al wtys 't maar ééne wcelc, zeg mij. hoe vondt
[gij dat?
Och, laat- ze voortbestaan de populaire, krant,
Die reeds drie jaren laug ons immer kwam
[verrassen
Met nieuws van heinde en ver, tot heil van
['t vaderland
Toont uwe dankbaarheid voor 't werk van
[D. Manassen.
Gs. L. KROES,
Mil. lc Luit.
2-II-9 R. J.
Da Scldatencourant en de XXX!II.
(Van mil. J. Knijff te Vianen.)
Wat is dat nu weer,
Geen 'subsidie meer,
Moet de S. G. verdorren en kwijnen?
Moet schier elke band,
Het was vroeg in den morgen.
Leidt deze weg naar H....3
Ja, was het korte eu ruwe antwoord van
een door do zon verbranden boer, die ter
stond zijn weg weer vervolgde.
Het was na den middag, en nog altijd
stapte het kleine meisje voort. Zij zag er
zwak en armoedig uit; door den losge torn den
stroolioed brandde do lieote zon op haar voor
hoofd, en do gescheurde schoenen konden
hare vermoeide voeten niet tegen den harden
grond beschermen.
Leidt deze weg naar H...?
Jawel, kleino meid. Maar wat wil je
in de stad doen
Het kind liep bevende heen, zonder den
vriendelijken grijsaard te antwoorden, die,
getroffen door deze verschijning, zijn paard
liet stilstaan, om iets van het- doel haver reis
te vernemen.
Inmiddels begon do avond te rallen, en
Kati stapte nog onophoudelijk door; 'maar
ach! eindelijk begonnen de voeten hunne
dienst te weigeren, en zij was genoodzaakt,
zich op een met mos begroeiden steen neder
te zetten. Hoe vermoeid zag zij er uit, haar
gelaat bedekte zij met beide banden, en soms
kon zij ternauwernood een rtaan onderdruk
ken.
Wat doet gij bier, lief kind! vroeg een
zachte, deelnemende stem.
Hoe niei|wsgierig! viel een ander de spre-
i ^on^® do reJÏQi en toen Kati opzag, ont-
Die ons bindt aan ons land,
Ten doode gedoemd zijn, verdwijnen?.
Heeft elk Kamerlid,
Do %ijsheid in 't bezit,
En géén hart meer voor de soldaten?.
Is voor 'n soldaat,
Het lezen soms kwaad,
Gaven wij wel oorzaak tot haten?
Als de heer Duymaer van Twist,
't Aantal S. C.-lezers wist,
Hij had zich wel tienmaal bezonnen.
En de groote motie:
De kleine subsidie,
Was zeker en wis niet begonnen.
Een dure Courant,
Is niks voor ons stand,
Onze soldij wo willen niet smalen
Maar 't is veel te klein
Om O.W.er te zijn,
En de Kamer wil voor ons niets betalen.
Kamer II riep in koor,
Hielp de motieVoor
De Sold. Crt. moest maar gauw sterven.
En 't eindresultaat?
Schier iedereen gaat
Abonné's, nieuwe lezers, werven.
De zaak loopt niet spaak,
Wanneer wij onze taak
Vol ijver en liefde verrichten.
Want door do motio
Krijgen wij sympathie
En, XXXIII lange gezichten.
J. KNIJFF,
Vianen.
Os tossland in den reuzenstrijd.
Dg laatste dagen zijn rijk geweest aan fei
ten, aan gebeurtenissen in de raadzalen der
volksvertegenwoordiging en op het oorlogsveld.
Wij hebben hierbij op het oog de redevoeringen
in den Duitschen Rijksdag en de gevechten op
'het Italiaansche front, waar werkelijk een
groote aanvallende beweging schijnt te zijn be
gonnen. Vooral de rede van den Duitschen
Rijkskanselier is een feit-, waarnaar met span
ning, we wezen er in ons vorig nummer reeds
op, werd uitgezien, met spannende verwach
ting. Onze verwachting is niet vervuld. Wij
hadden gehoopt op een woord, dat den vrede
dichterbij zou brengen, op liet „verlossende
woord".'Von Bet-hmann. Hollweg heeft het volle
ver trouwen des Keizers, zijn woorden zouden ook
's Keizers woorden zijn; hij 'had vooraf een
reis haar Weencn gemaakt en wij kunnen er
zeker van wezen, dat hij sprak in volle over
eenstemming ftïèo de bewindsmannen in Oos-
tenrijk-Hongari.je. Wat hij zeide, kan gelden
voor wat men denkt en wil in de landen der
Centralen. Wat men nu van dezen man
hoopte, verwachtte bijna to liooren, was de
verzekering, dat do Cent-ra-len geen verove
ringsoorlog voerdeu, dat zij een vrede wilden
zonder annexaties, zonder schadeloosstellingen.
Als zulke woorden in den Duitschen Rijksdag
weerklonken waren, zou waarschijnlijk de
vredo dichterbij geweest zijn. Maar neen, niets
daarvan. De Duitsche rijkskanselier is weer zeer
vaag,, zeer algemeen in zijn uitlatingen geweest.
an heb oorlogsdoel der centralen hebben wij
mets bepaalds geboord. Niets van veroverin
gen, van annexaties, van vasthouden van bezet
gebied, van 't verlangen van schadeloosstellin
gen, maar evenmin iets van een vrede zonder
lütbreidiug van grondgebied, van een terugge
ven van 't bezette deel van Frankrijk, van
België, van Servië, Roemenië, enz. Alleen tot
Rusland weruhle de rijkskanselier zich en be
loofde. dat Duitschland aan Rusland niets zal
ontnemen, als dit laatste ook geen annexaties
verlangt. Hopen de bewindslieden der Centralen
nog steeds op een afzonderlijken vrede in 't
Oosten, opdat de strijd in :t Westen te krach
tiger zal worden gevoerd?
Wie zal 't zeggen? Zooveel is zeker, dat wij
omtrent de toekomst door deze kanseliersrede
niet wijzer zijn geworden. Wat duister was, is
duister gebleven. Omtrent de plannen, liet oor
logsdoel Tap Duitschland is niets onthuld. Toch
heeft von Bethmann-IIollweg verzekerd, dab de
centralen een gunstig einde van den vrede
naderen. Waarop dat vertrouwen berust, werd
er met bijgezegd, maar de Rijksdag juichte die
woorden levendig toe. En eigenaardig is, dat
alle partijen in den Rijksdag, daaronder de
uitersten, de conservatieven en de sociaal-demo
craten, bun instemming met de rede te kennen
geven zij, die naar een vrede-zonder-veroveriag
verlangen, en zij die op een overwinning-met-
annexaties hopen, vinden er evenzeer de bevre
diging hunner wenschen in. Is er wel beter
bewijs, dat do kanseliersrede ditmaal weer vaag
en onduidelijk was als vaker?
Nu is liet waar, dat men tob op zekere
hoogte zich de weifeling van den rijkskanselier
waarde zij eene vriendelijke jonge dame-
benevens een jongen man.
klaar wat voert u toch hierheen vroeg
Natalie Maiwald, terwijl zij zich tot het meisje
wendde.
Ik wil naar H... gaan, antwoordde Kati
verlegen.
Hoor eens, Goorge, heb kind wil naar
H... gaan. Weet gij wel, mijn lieved dat gij
dan nog nrio uren hebt te loopen?
Kati schudde bet lioofd, en wischte de
tranen weg, die in hare oogen opwelden.
Maar waarom wilt gij toch naar H...?
Geen antwoord.
Hebt gij reeds uw avondeten gebruikt?
Kati schude het hoofd.
Of uw middageten?
Het kind schudde nogmaals het hoofd.
Het arme kind moet bijna verhongerd
zijn. Hoe heet gij?
Kati.
Wel, Kati! gij moest bij ons komen en
iets gebruiken. To voet naar IIgaan. het
is waarlijk onmogelijk, onmogelijkKom Kati,
hedennacht zult gij bij ons uitrusten, en mor-
gen_ zullen wij over uwe verdere reis spreken.
Kati volgde de vriendelijke dame en haren
begeleider. Wolk een heerlijk schouwspel ver
toonde zich aan hare oogenEen huis als een
paleis, en met broede .lanen omgevenoveral
vertoonden zich do kenteekenen van den rijk
dom.
Zij gingen een breede laan op, waar de olmen
en eiken hunne schadu\v verspreidden, en vóór
bet buis stonden perken met de welrickendsto
bloemen; do pilaren vóór bet buis waren met
wijnranken begroeid^ diq zich om de vensters
heen slingerden'/
om den vrede aan te geven, dien Duitschland
wil, kan voorstellen. De geallieerden houden
nog maar steeds vol, dat Duitschland's mili
taire macht zal worden gebroken. Te Londen
zoowel als te Parijs roept men nog maar steeds
van den krijg tot 't bittere eindo en van vrede
wordt er niet gerept; Lloyd George heeft nog
onlangs verklaard, dat het oorlogsdoel der ge
allieerden nog steeds hetzelfde is en lord
Robert, Cecil en Asquith vragen afstand van
grondgebied der Centralen. En toch, Duitsch
land, het volk moge er veel gebrek lijden, het
is nog geenszins verslagen, ook niet aan 't AVest-
front; het doet den vijand groote schade met
zijn duikbooten; het mag vol verwachting den
blik blijven richten naar Rusland, en hopen,
dat daar het verlangen naar vredo al dringen
der wordt.
Inderdaad, do berichten, die uit Rusland
komen, worden met den dag belangrijker, zij
bet ook niet duidelijker. Do voorloopige regee
ring, die men liberaal zou kunnen noemen,
moot steeds meer wijken voor den raad van
arbeiders en soldatendezo heeft bet nu zoover
gebracht, dab Miljoekof, do ziel der voorloo
pige regeering, is afgetreden en dat Kerenski
benoemd is tob minister van oorlóg en munitie.
Dit is een zeer belangrijk feit, maar er zijn er
ook nog andere; op het ontslag van de gene
raals Roeski en Kornilof is gevolgd het heen
gaan van de generaals Broessilof en Goerko.
Vooral generaal Broessilof is een bekend
legeraanvoerder, de man, die in 1916 de Oosten
rijkers maar steeds terug joeg en er honderd
duizenden gevangen nam. Hij kon blijkbaar den
toestand niet langer aanzien, hij wil strijden,
aanvallen en nu daar geen kans op is, gaat hij
been. Zoo winnen de mar.nen van het comité
van arbeiders- en soldaten-afgevaardigden
steeds meer veld, en waar dit op den duur naar
toe moot, is niet te zeggen. Er is thans reeds
een coalitie-ministerie, waarin liberalen, of
burgerlijk democraten, zoo men wil, en
sociaal-democraten naast elkaar zitten, maar
hoelang zal het nog duren, dat de laatsten do
eersten hebben overvleugeld en vast aansturen
op een vrede? Nog willen zij geen afzónderlijken
vrede, maar mogelijk zien zij op den duur kans
om hun bondgenooten in 't westen te dwingen
bun oorlogsdoeleinden te wijzigen. Is het te
verwonderen, dat meu in Duitschland vol ver
wachting uitziet, naar wat daar in Rusland ge
beurt, en hoopt, dat vandaar de vrede nadert?
Neen, een afzonderlijken vrede zal Rusland
wel niet sluiten, te minder, nu het pas van
Amerika een leening van 100 mjllioen dollar
heeft gekregen. Men kan moeilijk geld leenen
van iemand en hem tevens niet ter wille te zijn,
en bet is Amerika's wil, dat de oorlog wordt
voortgezet, tot Duitschland' gedwongen is tot
den vrede, dien de geallieerden verlangen.
Welke vrede dat is, hebben wij in.het Brit-
sche Lagerhuis dezer dagen gehoord van mi
nister Cecil en van den oud-premier Asquith.
Die hebben redevoeringen «gehouden van nog
minder vredesgezindheid dan die van de;i
Duitschen x-ijkskanselicr. 't Is of de ketieu
tegen elkaar opspelen om te bewijzen, dat zij
krijgslustig zijn als bij 't begin van den oor
log. O zeker, ook de Engelschen vechten niet
voor annexaties en veroveringen, maar zij ge
ven oiidertussohen te kennen, dat de billijk
heid, het recht I eisóhendat Elzas-Lotharin-
gen weer aan Frankrijk komt, Itaüaansch
Oostenrijk aan Italië, Armenië en Arabië aan
Turkije worden ontnomen, dat Jhiitschlnnd
zijn koloniën niet terugkrijgt, enz. Minister
Coril en Asquith meenen, dat de Russische
leiders het met zóó'n vrede-zonder-verovering
eens zijn. Daarin konden zij op den duur wel
eens bedrogen uitkomen. Al za.l Rusland voor-
loopig geen afzonderlijken vredo sluiten, dat
zij den rredesweg geheel zal verlaten, gelooveri
we niet.
Van de oorlogsterreinen komt nog geen over
weldigend nieuws. Ook niet van den strijd tus-
sehen Italië en Oostenrijk. We meldden reeds,
dat do Italianen daar een offensief hebben be
gonnen Dit strekt zich uit over een vrij groot
frontj^Van Tolmino' (of Tolmein) tot aan de
Adrintische Zee. Górz, de reeds veroverde Oos-
tenrijkschc stad, ligt ongeveer in het midden
van do aanvalslinie. Langs deze gelieele lijn,
overal vrijwel ten Oosten van de Isonzo, heb
ben de Italianen met kracht aangevallen en
eenig succes behaald, die in Italië breed worden
uitgemeten, in de Oostenrijksche berichten
niet worden tegengesproken, maap- intusschcu
niet van dien aard zijn, dat er van een groote
overwinning gesproken kan worden. Er is eenig
terreinwinst in het noorden, bij Piava en bij
Görzook zijn er ruim 1000 krijgsgevangenen
gemaakt, maar in de laatste dagen bieden de
Oostenrijkers'blijkbaar zeer dapper tegenstand.
Afwachten, wat er van dit offensief terecht
komt. is nog yoprloopig 'de boodschap. Intus-
schen hebben Oostenrijksche strijdkrachten ter
zee ook hun krachten beproefd en wel in de
Straat van Otranto, waarbij drie vijandelijke
handelsschepen, twintig gewapende handels
vaartuigen cn een Italiaansche torpedoboot ten
offer zouden zijn gevallen. Dé strijd ging
overigens ook tegen Engelsche en Fransche
schepen en o.a. werden 72 Engelschen gevangen
genomen.
Susanna, zeide do jonge dame tegen de
huishoudstergeef dit arme meisje iets te eten.
Zij zai zeer hongerig en vermoeid zijn. Later
zullen wij zien, wat haar te doen staat.
Susanna zag bet arme meisje vriendelijk aan,
nam bare bevende hand, en bracht haar in de
keuken.
Intusschen werd hare geschiedenis, of liever
bet korte ons bekende gcdeelto in het salon
besproken. Natalie, gemakkelijk op een sopha
gezeten, deed haar verhaal met sprekende ge
baren, die duidelijk verrieden, hoe avontour-
1 ijk zij dezo .ontmoeting vond.
Ik zou toch gaarno willen weten, waarom
zij naar II.... gnat, zeide Natalie nadenkend.
Wij moeten haar een beteren hoed geven, en
een paar schoenen; misschien kunnen wij liaar
morgen ook een eind laten rijden, als hare reis
van gewicht is. Hoe vreemd en zonderling komt
mij dat alles voor!
Wat is bier toch aan de hand, lieve
dochter
O, zijt gij daar, vader! ik spreek van
een klein arm meisje, zij lean nauwelijks tien
jaar oud zijn. Zij zat geheel alleen op een steen
aan den weg, en zeide dat zij naaf Hwilde
gaan.
Ik ontmoette haar ook, antwoordde de
vriendelijke oude heer. Zij vroeg mij naar den
weg, ik wilde nog wat met haar spreken, maar
zij stapte voort. Waar is zij
In de keuken, lieve vader. Suzanne zal
haar iets te eten geven, en als zij wat verkwikt
is, zullen wij met haar 6preken.
Een drietal vroolijkei meisjes kwam nu de
kamor binnen, de arbeid werd op zij gelegd,
de lamp aangestoken en vroolijke gesprekken
'^verbanden iedere treurige gedachte,. Maar
Op het Westelijk front duurt do strijd
voort; de Franschen veohten steeds hardnek
kig in de streek vaü Reims en maakten vor
deringen o.a. ten oosten van Craonne; do
Engelschen zetten krachtig den strijd
voort aan do Scarpa en hebben nu het ge
lieele dorp Bullecourt bezet. Maar de Duit-
schors bieden overal tegenstand en doen te
genaanvallen en do vorderingen der geallieer
den zijn niet va*i dien aard, dat op dezo wijze
spoedig een .beslissing te velde is te verwach
ten. Van de andere fronten geen belangrijker
nieuws.
De Vereenigde Staten hebben de eerste ha-
pende strijdkrachten voor de geallieerden ge
zonden een Amerikaansck eskader torpedo-
booten is gestuurd naar de Europeescho wata
ren..
ENGELAND.
Vredesdebat in het Lagerhuis.
Onïtrenfc het debat in het Lagerhuis over
de resolutie der pacifisten als amendement
op de wet op de middelen, seint onze Lon-
denscho correspondent eenige belangwekken
de bijzonderheden:
Het debat over de resolutie van Snowdon
c.s. in het Lagerhuis was zeer belangwok-
ked. Treffend was de rustige aandacht,
waarmede de redevoeringen der pacifisten
werden aangehoord en ook de lofrede van
lord Robert Cecil op de beste rede van paci
fistische zijde, uitgesproken door Ramsay
Mac Donalcï.
Lord Robert Cecil behandelde achtereen
volgens het Tsjechisch-Slowenië, Italia irre
denta, Elzas-Lotharingen enz. en vroeg tel
kenmale de pacifisten welke-hunne opvattin
gen omtrent recht en billijkheid ten opzich
te van elk dezer quaesties waren. Bij deze
rothorische methode waren de pacifist-em in
het nadeel.
Snowden merkte op, dat de soort schik
king die de democratie eischt, een volks
vrede is.
Er kan geen liga van naties bestaan, waar
toe niet ook de centrale, mogendheden be-
hooren. De oorlog mag niet door de geheime
diplomatie beëindigd worden. Als de regee-
riug verstandig is, dient zij het voorstel van
den Raad van Petrograd te aanvaarden.
Ramsay Macdonaid verklaarde dat eene
verplettering van Duitschland met de wape
nen, geen einde zou maken aan de geschil
len. Engeland moet in vertrouwelijke com
municatie met Rusland treden. Tenzij het
gelukt eene volledige sympathie tusschen
beide lanrlcn teweeg te brengen, dreigt heb
gevaar, dat Rusland een afzonderlijken
vrede zal sluiten met Duitschland.
Snowden merkte op, dat eene gewijzigde
definitie van het oorlogsdoel der geallieerden
absoluut noodzakelijk is geworden, omdat
de hunne nota van Januari jl. tengevolge
van de Russische revolutie niet meer gel
dig is. Hij vestigt zijn hoop op de interna
tionale socialistische conferentie, welke de
Raad van arbeiders- en soldaten-afgevaar
digden beleggen zal en is ervan verzekerd,
dat deze conferentie tot de formule: ,,gcen
annexatie, geen schadevergoeding" zal ko
men en tevens algemeenen vrijhandel en in
ternationale arbitrage zal eischen.
Lees Smith, die in het leger gediend heeft,
drong er sterk op aan, dat de regeering vre
desonderhandelingen zou aanvangen. Hij
achtte het huidige tijdstip zeer geschikt om
dat Rusland's eisch: de annexatie van Con-
stantinopel en de zeeëngten vervallen is. En
geland moet alle eereverplichtingen waar
voor., het ten oorlog is gegaan, vervullen,
maar alle andere quaesbies kunnen langs den
weg van onderhandeling geregeld worden.
Frederick Whyte hield een weloverwogen
rede, waaruit groote kennis van buitenland-
sche aangelegenheden bleek. Hij wilde niets
weten van den eisch der mannen van tot
..heb bittere einde": „geen vrede met de
Hohenzollems", maar evenmin van de
phrase „geen annexaties", die dé mannen
van het andere uiterste tot parool gekozen
hebben.
Het debat werd aan beide zijden met
groote bekwaamheid gevoerd.
De staking van het omnibus-perscneel
geëindigd.
LONDEN. De staking van het omnibus-
personeel te Londen is geregeld. Vrijdag
zou het werk worden hervat.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogsterrein.
Het Engelsoh-Fransch offensief.
PARIJS. De Duitechers deden gedurende
Donderdagnacht opnieuw aanvallen in de
streek ten n. van den molen van Laffaux.
Al hunne pogingen om het terrein, dat door
do Franschen in tegenaanvallen was ge
wonnen, te heroveren, mislukten. De strijd,
aio op sommige punten zeer lievig was, had
overal ee-i voor do Franschen gunstig ver
loop en kwam den Duitschers, die tal van
gevangenen in handen der Franschen moes
ten laton, zeer duur te staan.
Ten n. van Braye-eu-Lamiois trachtten
drie Duitsche siormafdoeiingon herhaaldelijk
do Fransche linies in den sector La Royërc-
hooveEpino do Chcvrigny to naderenzij
leden echter door het Fransche spervuur
zware verliezen en bereikten ui ft liet minst e
resultaat.
In Champagne patrouille-gevechten in de
buurt van den Comillet. De Franschen
maakten krijgsgevangenen.
Van de rest van heb front valt niets te
vermelden.
LONDEN. Generaal Haig meldt: Na
dat onze loopgraven aan beide oevers van
de Scarpe zwaar gebombardeerd, waren
ging de vijand Donderdagochtend op den
noordelijken oever tusschen Gravelle én de
rivier tot een zwarq tegenaanval over.
De vijandelijke troepen drongen onder
het verwoestend ->:uur van onze ar< illerie en
onze machinegeweren gedurende '-en korten
tijd voorwaarts. Doordat de vijand veel
grooter in aantal was, moesten onze voor
posten de voorgeschoven stellingen ver
laten. Bij den tegenaanval, waartoe wij on
middellijk daarna overgingen, wonnen wij
echter al het. terrein dat wij tijdelijk ver
loren hadden terug. Wij droven den vijand
terug en brachten hem buitongewoon zware
verliezen toe. Wij maakten bij die gelegen
heid een aantal krijgsgevangenen
In den loop van den dag wisten onze
troepen ten noordoosten van Delccourt in
de Hindeïburg-linie vooruit te dringen.
Ten zuidoosten van Yperen werd een
raid van den vijand met succes afgeslagen.
Woensdag dwongen wij een Duitsch vlieg
tuig te landen. Wat er daarna geschiedde
kon niet gecontroleerd worden.
Wij missen één vliegtuig.
LONDEN. Donderdag voltooiden onze
troepen de inneming vau Bullecourt. Zij
maakten ongeveer zestig gevangenen. Het
gehede dorp is thans in handen der Engel
schen.
BERLIJN. (Off.) Front-prins Rupprecht
Ten gevolge van een krachtigen tegenaanval
der Engelschen moesten de Duitschers een
terreinwinst in het dorp Roeux, die vroeg in
den ochtend was behaald, weder opgeven.
De in aansluiting aan dit gevecht ten N.
van de Scarpe in den voor- en namiddag
gedane hevige aanvallen der Engelschen
werden met zware verliezen aan de zijde
van den vijand afgeslagen.
Ook ten Z.W. van Rieucourt bleven aan
vallen der Engelschen zonder eenig resul
taat.
Aan het front dezer legergroep werden
in Mei tot dusverre 2300 Engelschen krijgs
gevangen gemaakt.
Front-Duitschc kroonprins: Bij Vauxail-
lon en ten O. van Laffaux legden de Duit
schers hunne linies door een verrassenden
aanval eeuige 100 M. vooruit. Zij hand
haafden zich in hun bezit ondanks de aan
vallen der Franschen.
De vijand leed bloedige verliezen in deze
gevechten en bovendien moest hij nog ge
vangenen en .verscheiden mitrailleurs in
handen der Duitschers laten.
Ook ten W. van de Froidmont-hoeve bij
Braye gelukte het den Duitschers den vi jand
een gedeelte van een voorgeschoven stelling
te- ontrukken en daarbij gevangenen te
maken.
Het aantal gevangenen, dat sedert het
begin van deze.maand aan dit front is ge
maakt, is geklommen tot 2700 man.
Overigons was de gevechtsactie bij deze
legergroep en op dp andere fronten in het
westen ten gevolge van den regen zocr ge
ring.
Eist bi] Arnhem.
Natalie, op eenmaal weer aan het kleine meis
je denkende, nep in do handen klappend uit:
nu zal ik u eens iets wijzen, en daarop ver
dween zij.
Zij vond Susanna in het vertrek naast de
keukon 'aan den arbeid.
Waar is liet kind? vroeg Natalie.
Zij zit op den drempel van de deur, ant
woordde de huishoudster, en vervolgde hare
bezigheid.
Er is niemand bij de deur, Susanna.
Wel zeker, juffrouw! Met deze woorden
stond Susanna op, en ging snel naar do deur.
Lieve hemel, zij is weg! Hier zat zij na
het avondeten, toen ik aan mijn werk ging;
zij zag altijd naar do sterren, en ik dacht,
dat moet wel een vroom en goed kind wezen
maar nu zie ik toch, juffrouw, dab zij sluw
en slim is als alle landloopers, weg is zijIk
zal maar eens nazien of zij geen zilveren lepels
of vorken medegenomen heeft, dat volkje is
zoo bij de hand.
Hebt gij haar niet gezegd, dat zij den
nacht hier blijven vroeg Natalie en liep zoe
kende rond, alsof zij haar nog zou ontdekken.
Ja, dat heb ik haar gezegd, juffrouw! en
ik zeide haar ook, dat. zij een goed bed zou
hebben maar zij zag mij met hare groote oogen
aan, alsof ze mij in 't geheel niet begreep.
Het arme kind scheen, recht ongelukkig
te zijn, zeide Natalie treurig; ik zou haar
kleederen, een hoed en schoenen hebben ge
geven, en haar naar H... hebben laten rijden.
Misschien komt zij terug; wilt gij het mij
dan terstond laten weten?
Als zij komt, ja juffrouw, maar ik geloof
het niet, antwoordde 'de huishoudster, -terwijl
zij 'weder ■aan .'haar ;werb ging./'
Kleine Kati kwam niet terug. Zij had. een
gunstig oogenblik waargenomen onopgemerkt
heen te gaan, en was reeds een heel eind ver;
toen het donkerder werd kroop zij in oen koren
schoof, en bracht don nacht onder den bloot en
hemel door. Gaarne -was zij maar altijd door-
geloopen; maar zij vreesde in de duisternis te
zullen verdwalen.
Heden heeft er een vreemd voorval plaats
gehad, sprak een der gevangenbewaarders
tot zijn chef. Wij vonden daar buiten een
weenend klein moisje, dat mijne vrouw bij
zich in huis heeft genomen, omdat wii bet
toch niet van gebrek konden laten omkomen.
Haar naam wil zij ons nog niet zeggen. Zij
noemt zich niet anders dan Kati ik geloof,
dat zij iemand hier in de gevangenis wil be
zoeken, maar men kan niets uit baar krijgen,
men weet noc-h van waar zij' komt, noch waar
zij heen wil gaan.
r— Breng haar hier, sprak de chef. Mijne
vrouw heeft in hare huishouding een meisje
Weinige oogenblikken later stond Kati,
bevende over haar gansohe lichaam, voor den
directeur der gevangenis. Het was een lief
kind. Hare groote blauwe oogen hadden een
sombere uitdrukking, en baar geheel voorko
men boezemde belangstelling in.
Yan waar komt gij, kleine meid! yroeg
de directeur vriendelijk.
Van B...., antwoordde zij op zachten
toon,
Gij zijt toch niet- te voet gekomen
Ja, mijnheer! antwoordde zij verlegen.
Waarom kwam je hier?
Om mijn vader te zien, bij deae-wpor-
den barstte zij in een luid, snilckon/uit, en)'
^ij;beefdo;san MVharqdeden/
Het Fransche opperbevel.
PARIJS. Do ministerraad heeft in
zijn vergadering van Woensdagochtend bcx
sloten Retain te benoemen tot opper
bevelhebber. IJij woes verder Ni volle
aan ala commandant van een legor-
groop en benoemde Foch tot chef van den
gcncralen staf.
RUSLAND.
Brocsilof en Coerko vragen ontslag.
PETROGRAD. Kort voor Goetajkof
kennis gaf van zijn aftreden ak minister
van oorlog, dienden ook do generaals Broe-
ei lof en Goerko hun ontslag in. Daarop zal
c-en beslissing worden genomen nadat
Goetsjkofs opvolger benoemd zal zijn.
Een Russisch coalltie.kabfnst.
PETROGRAD. Na besprekingen, die
den gjheolon dag duurdenj werd overeon-
riemming verkregen tusschen het Uitvoerend
Comité van den Raad van arbeiders en sol
daten. en de Voorloopige Regeering. Dezo
zal daarover een verklaring publiceeron.
Erio soc.-democraten en drie nationale
socialisten zullen in het nieuwe kabinet op
genomen worden.
LONDEN. Do correspondent van de
„Daily Chronicle" te Petrograd seint:
In eene buitengewone zitting van den
Raad van arbeiders- en soldaten-afgevaar
digden, welke Maandagnacht werd gehou
den en waarin ook Kerenski aanwezig was,
werd met een-en-veertig tegen negentien
stemmen besloten, het voorstel tot vorming
van ccn coalitie-kabinet to ondersteunen.
Ten eind© echter geschillen en misverstand
met die elementen in d© voorloopige re
geering, welk© de Raad beschouwt als de
steunpilaren van het imperialism© en van
de reactie, te vermijden, werden er voor
waarden opgesteld, onder welke vertegen
woordigers van de socialistische partijen er
in zouden toestemmen om in de voorloopige
se geering zitting te nemen.
Wij laten hier de voornaamste punten
volgen
lo. Do leiding dor buiten landacbe poli-
tiok moet er vooral op gericht zijn, zoo
I spoedig mogelijk een algemeenen vredo te
i sluiten, een vrede zonder annexaties of
schadeloosstelling en die allen nationali-
I teilen het. recht geeft over hun eigen lot te
beslissen.
I 2o. Er moeten beslissende stappen eodaan
i worden om het leger op democratischen
j grondslag te reorganiseeren en het front
ter verdediging van de vrijheid te verster
ken.
3o. Er moet eene reeks radicale, sociale,
economische en financieele hervormingen
worden ingevoerd.
4o. Zoo spoedig mogelijk moet de consti
tute rende vergadering te Petrograd bijeen
worden geroej^en.
5o. Do vertegenwoordigers der socialisti
sche partijen in de voorloopige regeering
zullen verantwoordelijk zijn jegens een Al-
Russisch congres van.den Raad van arbei
ders- en soldaten-afgevaardigden en, totdat
dit congres bijeengeroepen zal zijn, aan den
Raad te Petrograd.
Dat do leiders van den Raad den ernst
van den toestand volkomen begrijpen, blijkt
ook uit de uitvoerige proclamatie welke aan
do socialisten ïn de geheel© wereld en ook
aan het leger is gezonden.
De leiders van het uifvoereud comité heb
ben reeds gelegenheid gehad or. blijk te
geven van hunne geschiktheid voor het
staatsmansschap cn hunne opneming in de
regeering kan slechts tot vreugde stemmen."
PETROGRAD. De generaals Alexejef,
Drggomirof, Goerko en Broesilof, dio hier
zijn aangekomen om over den militairen toe
stand te confereeren. hebben verklaard, dab
een coalitie-regecring beslist noodig 13. wil
inen het moreel van het leger heretellen. De
benoeming van Kerensky (tot minister van
oorlog) wordt door heb leger ten zeerste toe
gejuicht.
Wie is uw vader? vroeg de directeur
vriendelijk.
Mijn vader heet Weisz, .atvocv-Jde de
kle:nc. zoodra het heftige snikken haar ver
oorloofde te spreken.
Wii hebben drie gevangenen, die WeLsz
heeten. - Jozef, Benno en David, mérkte de ge
vangenbewaarder aan op den vragenden Liik
van z:jn chef. Zeg, kleine 1 hee* üw vader
Jozef?
Kati antwoordde niet; want de doorgestane
overspanning en al wat haar omgaf hadden
haar bijna geheel het bewustzijn ontnomen.
Zoo 't Jozef is, mompe.de de gevangen
bewaarder, dan is 't een beroerde kereljuist
heden morgen is hij achter dubbel slot ge
komen, omdat hij trachtte los te brekenhij
verdient zulk een aardfg lief dochtertje niet.
Nu, komaan, kleine! wij zullen uwen vader
opzoeken.
H'.j nam Kati's bevende hand in de zijne,
leidde haar door lange donkere gangen, langs
zwarte, vochtige muren en sterk gegrendelde
deuren. De zware voetstappen van dén gevan
genbewaarder en van den directeur achter hen
verwekten eenen ake'igen echo in de vochtige
gewelven van het gebouw. Het scheen een
groote gepleisterde grafkelder, welken zij door
gingen, oen graf, waarin levende harten be
graven werden, harten, wier kloppen men
bijna hooren kon in do afschuwelijke stilte.
Alles syak hier van misdaad en van vrwse-
lijke slechts door "do wet arm handen gelegde
hartstochten,.
(Slot-vojaty)