No. 412 Woensdag 4 April Wi Orgaan voor Leger en VEoof. D@ Boschbrand. Oorlogsnieuws. Onder redactie van D. MANASSEN. üstwÉeig en Ontspanning. Ons Oorlogsdagboek. Sa toestand in das reuzenstrijd. DERDE JAARGANG. SOLDATENCOURANT REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIÜSSTR. 109. AMSTERDAM- DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEER. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.50P.KWARTAAL Voor Advertoiiti'.!n wende men zich tot onze Administratie, Valei iuBstraafc 109 Amsterdam» PryS der Advertentfen per regel 30 cent. Voor Ingezonden Mede. deeBgen op de tweede, derde en vierde ppgina dubbel tarief. 15'j abothemeac reductie. ..ijl thans een 20-tal orkesfcpartituren aan do muziekkorpsen zijn verstrekt, zal dit aantal ge leidelijk kunnen worden vermeerderd. Door eenige van de talrijke onder do gemobi- liseerden gevormde mannenkoren en kwartet ten, werd de wensch geuit, eenigo liederen te mogen ontvangen, gezet voor vierstemmig man nenkoor. Waar het zingen van do liederen uit den Zangbundel door deze mannenkoren mede kon worden beschouwd ala te zijn een indirecte pro paganda van het éénstemmig zingen van die lie deren, werd aan dit verlangen voidaan en voor- loopig de partituren en partijen van een 12-tal liederen uit dc-n Zangbundel, door den heer Oostveen vierstemmig gezet, aan do mannen koren en kwartetten verstrekt. Mocht men zich na een half jaar propaganda, ver]leugen over de vorkregen resultaten bij vele troepen-onderdeelen, bij vele andere bleek het dat, bij gebrek aan goede voorgangers, het zingen nog weinig werd beoefend. Dit werd aanleiding om te trachten de be schikking te verkrijgen, over een grooter aan tal zanger-propagandisten dan tot dusver, in verband waarmede in de maand November een tweetal cursussen zijn gehouden tot vorming van zanger-propagandisten. Deze cursussen, ieder gedurende pl.m. li dagen, werden be zocht in totaal door pl.m. 45 militairen en waar hiertoe uit den aard der zaak slechts voldoend muzikaal ontwikkelde militairen zul len worden aangewezen, van wie mot grond mag worden verwacht dab zij de overige mili tairen tot zingen zullen kunnen opwekken, laat heb zich aanzien dat na afloop van die cursussen nog vlugger en krachtiger liet be oogde doel zal kunnen worden nagestreefd. Thans zijn deze militaire propagandisten hij do verschillende divisies, liniën en stellingen te werk gesteld. Door den Opperbevelhebber is bepaald dat zij tweemaal in ieder kwartaal zullen samenkomen, telkens in een an der, door de commandanten van bovengenoem de troepenonderdeclen aan to wijzen garni zoen, en zulks om de op do cursussc-n opgedane kennis op peil te koudon. Bij deze bijeen komsten is dan steeds een der leeraren van den cursus aanwezig. Twee verlofgangers van het front, twee Fransehe krijgers. Voor eenige dagen zullen ze weer hot groote-stadsleven meemaken, andere dingen zien, dan de nauwe loopgraven, het „Niemandsland" daarvoor, het gew-vl achter 't front: iets anders hooren dan het geknetter der mitrailleurs of 't gedaver der kanonnen; zij zullen weer in andere gezichten dan die van hun krijgsmakkers staren, weer vrouwenge stalten zien en lachjes van vrouwenlippen. In hun ietwat woeste, misschien vuile en min of meer havelooze uniformen zijn ze uit de loopgraven gekomen, maar ze beseffen, dat zo nu eenig toilet moeten maken en ze beginnen met.zich de vale en bemodderde laarzen te laten poetsen. Dat is de aanvang, 't andere zal ook wel komen. Geen audiëntie. Blijkens bericht in de Staatscourant" wordt Donderdag a.s. door den Minister van Oorlog geen audiëntie verleend. HL Eenige mededeelingen bstreffonde de zanspropaganda in het leger. Vaar uit het verslag over 1914 van de Na tionale V ereertiging tot bevordering van den volkszang bleek, hoezeer door die vereeniging er naar was gestreefd om ook onder de gemo- Iriliseerdcn den zang te bevorderen, en do ver- leniging „Onze Vloot", zich beijverd had door iet bekend geworden trio (de heer Van Trigt, teiej. van der Gugten, mej. Ter Laag) in tal ▼an kan torment enten zangavonden to doen ge ven, vormde een en ander aanleiding om van fle zijde van het legerbestuur nadero aandacht to sokenken aan de bevordering van den zang in het leger. Bij de voorbereidende besprekingen, waaraan •enige ter zake van den volkszang deskundige hecren welwillend hunne medewerking verleen den, bleek al spoedig do wenschelijkkeid om foor bet leger een nieuwen zangbundel samen stellen, waarin dan zouden kunnen worden opgenomen die liederen, die men voor den sol daat bet meest geschikt oordeelde. 139e Week. Van 26 Maart tot 2 April. 26 Maart-. De terugbocht van de Duitschers op het Wesfcfront is nog niet tob staan gekomen; de westelijke boog tus6chen Atrecht en Soissous wordt langzaam naar het oosten verlegd, met krachtige vasthou ding dier beide punten. In Rusland wordt naar Fransch voorbeeld een oorlogs raad ingesteld opperbevelhebber generaal Alexejef, - In het Lagerhuis verklaart de regeoring, dab geen wijziging (verscherping) in de blokkade- stellipg noodig geacht wordt. Het eerste gewapende Airieri- ka&nsche schip, de „St. Louis", is met oen aantal passagiers te Liverpool aangekomenduikboo- ten werden niet gezien. In het Lagerhuis bespreekt minister lord Robert Cecil de blokkadepoli tiek - De Engelsche admiraliteit rap porteert de torpedeering zonder waarschuwing van het hospitaal- séh>^ A n-H-irW in den nacht van 20 op 21 Maart. 28 ,t Het Lagerhuis nam met 341 tegqn 62 stemmen een motie voor kiesrechthervorming aan. 2) H Pe Duiteche Rijksdag neemt in In dezen zangbundel werden oofspronlceljjk opgenomen 52 liederen, terwijl thans een supple ment van 12 liederen aan dezen bundel is toe gevoegd. Do zangbundel kreeg don naam van „Zangbundel voor heb Nederlandscho Leger", voor het titelblad werd door don bekende kunst schilder Hoynck van Papendrecht een passende teekening vervaardigd. Van do zijde der com ponisten en dichters werd zeer gewaardeerde medewerking ontvangen en dc toestemming ver- eisoht om de liederen in den zangbundel te kunnen doen opnemen werd door bijna allen be langeloos verleend. Na het verschijnen van den zangbundel wor den op daarvoor het meest in aanmerking ko mende plaatsen een 20 tal zangdemousi,ratios georganiseerd, die werden geleid door drie be kende zanger-propagandisten, de heeren Oost veen, .Goossens en Van Trigt. Voor of na de demonstratie werd tevens aandacht geschonken aan het geven van inlichtingen aan die militai ren, die na de demonstratie de alsdan te hou den zangoefeningen zouden leiden. Aan alle militairen, die aan die zangoefeningen deelna men, werd een zangbundel uitsluitend met tekst verstrekt, terwijl aan den leider een zangbun del met zangnoten en pianobegeleiding in bruikleen werd uitgereikt. In totaal zijn thans 150,000 exemplaren met tekst onder den troep verspreid. Daar zich op verschillende plaatsen mobilisa tie-muziekkorpsen hebben gevormd, deed zich do wenschelijkheid gevoelen een aantal van de liederen uit den bundel voor Harmonie en Fan fare te doen instrumenteeren. De heer Hendriks, kapelmeester van het re giment Jagers, stelde zich beschikbaar tot het maken van de benoodigde arrangementen en ter drie lezingen de begrooting aan. De beide soc.-dean. fracties stem men er tegen. In Spanje wordt een decreet gepubliceerd tot schorsing van de constitutioneel© waarborgen in alle provincies van het rijk. De Engelschen beaettem de dorpen Ruyaulcourt, Sarol le Grand en Fins en winnen terrein in de bunrt van Hendiconrt. In Palestina behalen de Engel schen in een gevecht bij Gaza de algeheel© overwinning. D© voorloopigo regetfring in Rus land schaft de doodstraf af. Eeli drama uit Bretasjnc, (3 Jk zal niet trachten te beschrijven, wat ik zag. Ik was getuige van een schouwspel, dat aim de hel van Dunte ontleend scheen. „Het leek een ringvormig© muur van vlammen, die jt«;n aanval op liet woud deden. Zij schoten uit, vlogen voort, kropen terug als monsterachtige katten, nu eens vereenigd, dan weer afzonder lik elk met haar eigen vorm, haar eigen hel- schen gloed en haar eigen bedreigingvan ver woesting. Sommige kropen voort a's slangen, andere verhieven zich in de lucht als draken. Te midden van den gleed richtten zich half ver brand© stammen op, waarvan de verkoolde stronken buks en rechts uiteen vielen: men De weken, de maanden gaan voorbij; het begin van 1917 ligt reeds cLrie maanden ach ter ons. Onze lezor3 zullen zich nog herinne ren, hoe blijde vrij toen het nieuwe jaar in gingen, omdat ds roepstem van den vrech,v was weerklanken. Helaas, zij werd weldra overstemd, en de strijd laaide harder en hoogor pp dan ooit. Maar wel gingen in dit eerste vierde deel van dit jaar de gebeurte nissen sneller dan in andere jaren; de duik- booten-oorlog, Amerika's inmenging, de re volutie in Rusland, de terugtocht der Duit schers in Frankrijk, 't zijn alle buitenge wone feiten en die hun gewicht in de schaal zullen leggen. Maar zullen zij ons nader tot den vrede, brengen, of den krijg nog hard nekkiger doen. woeden, nog meer uit breiden Wij kunnen thans nog niet zeggen, welke gevolgen de groot© gebeurtenissen der laat ste maanden zullen, hebben. Op dit ©ogenblik minder dan ooit. Want juist dezer dagen weerklinkt èn weer een aarzelende vredes- steon, èn doemt de vrees op, dat de oorlog zich nog zal uitbreiden, dat ook de Veree" nigde Staten daadwerkelijk zullen meedoen. Het woord „vrede" weerklinkt weer van da zijde der c-entralen, ditmaal evenwel niet uit Berlijn, doch uit Weenen. We hebben dezer dagen reeds melding gemaakt van een plot seling bezoek van den Ocstemrijkschen keizer Karei te Berlijn met zijn minister van bui- tenkndscks zaken Czemin. Het is deze laat ste, die thans een balletje opwerpt vcor een vredesconferentie, opdat de strijdvcerende mogendheden althans beproeven, of zij niet tot overeenstemming kunnen komen, of er geen einde gemaakt kan worden aan den vernielenden, mcorddadigeu krijg, die met verwoesting dreigt van geheel Europa, van een deel der overige wereld. Volgens hem is zulk een vredesconferentie mogelijk, terwijl ondertusschen de strijd wordt voortgezet. Nog hebben wij niets gelezen in de bladen der geallieerden, hoe dit voorstel daar wordt begroet. Ook met wantrouwen, zooals het vredesaanbod van Duitschland in December kreeg den indruk, heel een woud van kruisen en galgen, een ontzaglijke Calvariënbcrg jn vuur voor zich te zien. „Kan men hier niet van een ontzettenden boschbrand spreken? vroeg de klompenmaker naast mij. „Ja, wij behoeven enkel nog maar te weten, wen wij er een compliment voor moeten maken", zei Hernoy. •Jozon .Sknn had zich opgesteld in een uitge hold gedeelte van de rotsen. Teen hij weer te voorschijn kwam, hield hij een aangestoken lan taarn in de hand. „Komt mee", zeide hij. Hij ging ons voor op eon bochtig voetpad, waar het zwakke ge rucht van een stroompje te liooren was ca bracht ons heb volgend cogenblik op een be graasde ronde vlakte, die omringd werd door een aantal gladde boomen met gemarmerde schors. Hier wachtte hij een minuut lang, tot dat wij hem hadden ingehaald: het volgende oogenblik trad hij op een van de grootste boomen tos. „Wilt u zoo goed zijn, wat dichterbij te komen, mijnheer de burgemeester, en eens te lezen wat hier staat Het licht van den lantaarn bescheen de schors van dichtbij en nu öntdekten wij de diepe sporen van eeu afgesleten inscriptie. Clau dius liet mij naderbij treden. „Hier. mijn waarde, oud schrift ,to ontcijfe ren, ts meer speciaal uw werk". Ik voldeed aan zijn verlangen en spelde niet zonder moeite: Goede Vrijdag 1884. ..Dat staat er ook", bcvcstigdo de meester klompenmaker. „Achttienhonderd vier en tachtig, dat was mijn laatste dienstjaar "bij het regiment", zei Claudius. „En wat is nu de heteekenis van dien datum op dien boom?" vroeg hij, zich tot Jozon Skan richtende. „Dat is nu juist de vraag, dia ik wilde, dat 1916; ook met tegen-voorstellen dio volko men onaannemelijk waren voor de cen- tralen Intusschen, voorloopig lijkt het er eerder op, dat do geweldige wereldstrijd zich nog zal uitbreiden. De Vereenigdo Staten, zul len zich blijkbaar msfc langer buiten den krijg kunnen houden. Professoren zeggen als hun meening, dab, schoon zij tegen den oorlog zijn, er toch uitzonderingen bestaan, die het wettigen als een volk naar do wape nen grijpt, en zoo n uitzondering is er hier voor Amerika. Vrouwen reiken een adres in cm Duitschland den krijg te verklaren, aan president Wilson, en onder haar zijn twee dochters van den president zelf, een bewijs, dat hij het met het adres niet oneens is. Op heb oogenblik, dab we dit schrijven, is het Congres der Verecnigde Staten in buitengewone zitting en men ver moedt, dab president Wilson het verzoeken zal to verklaren, dat er ten gevolge van de handelingen der Duitschers een oorlogstoe stand is ontstaan tusschen de Unie en Duitschland. I'o vraag Ï6 echter, of dit wel dadelijk een versterking der Entente betee- kenfe. Geen land, is er gezegd, zal uit dezen oorlog komen, zooals het er in gegaan is. Duitschland ton minste waarschijnlijk niet, zooals uit do delmtfesn in den Rijksdag is op te maken. De revolutie in Rusland heeft ook den geest der democratie in de Duïtsche staten wakker gemaakt en het lijkt er niet op, dat deze oorlog voorbij kan gaan zonder dat er een groote ver andering plaats dooft, of is voorbereid, zonder dat het Duitsche volk eon nieuwen ruimeren staatsvorm heeft gekregen. Het kan nu toch niet verre ten achter staan bij Rusland, al zal het daarvan misschien, niet spoedig do gelijke worden in politiek op zicht. Want in Rusland nadert men blijk baar al meer hot ideaal van een grooten federalen staat, n 1, een statenbond on der één bestuur, met zelfbestuur voor de afzondert ij :ko deden. Dit is stellig het doel, dat de nieuwe Russische regeering zich voorstelt. Zij schijnt daarbij steun te zuilen krijgen van de sociaal-democraten, die natuurlijk in dit opzicht meegaan. Of echter de nieuwe toestand in Rusland tot stand zal komen zonder, schokken; of dit zal kunnen gebeuren. terwijl tegelijk de oorlog met grooto kracht wordt gevoerd, •is nog steeds aan twijfel onderhevig, als is het wel merkwaardig, hoezeer de voerloo- pige regeering in Rusland steeds meer vast heid krijgt. Aan het Westorfrout houdt do terugtocht der Duitschers aan. Ook do laatste berick ten spreken nog steeds van eon vooruitdrin gen der Franscbeai en. Engolschcn cn niet cp een enkel punt., maar op verschillenue punten. Wij lezen van nieuw bezette dor pen, van vorderingen, waarbij steunpunten worden veroverd, van opmarsen steeds in de richting der grens. Do strijd beperkt zich niet meer let het Sommefront, hij woedt ook aan de Oise, in Champagne, bij Ype ren, m dei' Elzas. En hij wordt met meer verwoedheid gestreden, dan voor eenige weken; do Duitschers bieden niet alleen üifetigea tegenstand, zij vallen ook vaker en krachtiger aan. Maar dikwijls zonder suc ces te hébben, naar het schijnt. Zij moeten blijkbaar nog verder terug dan de rechte lijn van Atrechtnaar Reims. Zoo blijft het nog steeds een raadsel, of deze terugtocht aan 't Westerfront vrijwillig of gedwongen was. De stellingen, die de Duitschers heb ben opgegeven moeten verbazend sterk zijn or waren in botou uitgebouwde loopgraven, waaraan een paar jaar gewerkt was. Zonder veel strijd, vrijwillig dus, heeft Hinden burg die laten ontruimen. Dat hij daar mee iets voor had, kan haast niet andere, maai wafel Dat is het groote raadsel. Het is te begrijpen, dat de Fransohen en Engel schen meer en meer overhellen tot de me-e- ning, dat do terugtocht gedwongen was, dab de Duitschers niet anders konden. Dit lijkt met de weinige activiteit op do andere fronten, met het overschot van mannen, dat zij dus in het westen moeten hebben, niet aannemol ijk Want op het uitgestrekte front in 't Oos- u aan den boschwachter van Kervel tree stelde". „En wanneer liij zich nu eons houdt, of hij nergens van weoet?" „Dan zal ik aanwezig zijn, om hem het ge heugen wat op te frisse hen", antwoordde met emstigen stem de jonge man, terwijl hij zich weer aan het hoofd van den stoet stelde. Wij Iiadden nog niet de lichte ruimte beTeikfc, waar het huis van Kerveltreo staat, of dc hon den hadden door hun geblaf reeds onze komst aangekondigd. „Houd jullie bekken, beesten", riep Jozon' Skan. Op hetzelfde oogenblik ging dc deur der wo ning wijd open en vertoonde zich in de ver lichte ruimte het bevallige silhouet van een jong meisje. ,.Hefc is mijnheer dc burgemeester. Jeanne... Met een van zijn vrienden, dio ook nog een oude konnis van je is", lichtte de meester klompenmaker haar in. De dochter van den boschwachter noodigde ons uit. in de keuken te komen en schoof* stoe len voor ons aan. „Mijn vader is naar den brand", zeide zij. „Maar ik zal hem waarschuwen". Zij nam een wnldhoren op. zooals zich in de Bretonsohe boerderijen onder den naam van cornboud steeds bevinden, trad naar buiten en deed drie lange stooten op het instrument hoo ren, dio door de echo's van het boseh weer kaats werden. Teen zij tot ons teruggekeerd was, vatte Jozon Skan haar bij de mouw van haar justin, een klcedingstuk. van zwart laken met finweel afgezet, zeor.ls do vrouwen van Carhaix dragen. „Jeanne, ik heb geen g-legcnheid gevonden naar Pierres-Lcnrrurs te vaan, om te komen eten en mijn plcogmoeder ral ongerust zijn. Zou je me een pleizier willen doen en de arme oude vrouw te gaan zeggen, dat ze zich geen mui- ton wordt in den laaie ben tijd niet veel aan vechten gedaan. Duiteche telegrammen doelen moe, dat van den kant dor oontralen daar in den eersten, tijd ook geen offonsiof is te verwachten; hot jaargetij zelf, da toe stand van het terrein zouden jiet al verhin deren. Hier en daar mogo oen aanval wor den gedaan; verkennerspatrouilles mogen eenia in botsing komen, do artillerie moge zich cans laten hooren, -dat is zoowat alles. Ook van de andere strijdterreinen, Mace donië, Italië, enz. valt weinig te zeggen, 't is er stil. In Palestina is nu ook gevochten, ©venals in Sinaï. In Mesopotamia komen bn do Russen èn de Engelsohon steeds voor uitd© laatsten staan nu al 35 mijlen ten noorden cm 36 mijlen ten westen van Bag dad de Turken trekken hier steeds terug. Do binaenlandsche toestand in Griekon land heet thans bijna onhoudbaar. Het volk lijdt gebrek aan hos noodigste. Er zijn ge vallen, dat mensohen, dio nia lang hotige ren s, graan on rijst kregen, di© rauw aten, omdat zij niet konden wachten. DUiTSCHLAND. Duitschland In afwachting. Een correspondent van „De Tijd" in Duitsch land schrijft: Is Duitschland in afwachting van den vrede? Neen. Is Duitschland gereed voor een krachts inspanning toe do afdoende zegepraal? Even min. Het Duitsche volk is apathisch. Afgezien van een troepje al-Duifschers, dat nog maar niet 't jakkeren over 'n grooter Duitschland en de ontwikkeling van een nog grooter krijgsge weld opgeeft na den oorlog zullen die lui mc-c groote monden door liet volk worden uit gebannen 1 leeft de groote massa lijdzaam onder allo gebeurtenissen, die thans do wereld beroeren. Er zijn al zooveel militaire zege pralen behaald en zooveel teleurstellingen ge leden, er is al zooveel over den vrede gepraat en zooveel oorlog gevoerd, dat men feitelijk geen verwachtingen meer heeft, noch van een zegepraal, noch van een nederlaag, noch van den oorlog, noch van den vrede. Men gelooft niet meer, men wacht maar af, lijdzaam, en wat men afwacht is... niets. Wanneer men de menscben spreekt over een dreigenden nienwen' oorlog met hot reusach tig© Amerika, do problematische resultaten van den duikbooteu-oorlog, waarop aan vankelijk zoo hoog was gebouwd, of de moge lijkheid van een misschien door de Russische omwenteling toch nog plotseling ons in den schoot vallenden vrede, kan men behalve een vleugje van traditioneel optimism© en het nog nawerkend geschoold vertrouwen in tl© van ouds beproefd© Duitsche kracht, nauwelijks iets opmerken, wat op een onmiddellijk© hoop celijkt. Men wacht maar af, men wacht maar afwat? Niemand weet het, niemand zegt het. Wel gaan allerlei geruchten over den nieu wen militairen opzet van Hindenburg, die een reeds gevorderd Italiaansch offensief zou heb ben opgegeven, om zich plotseling met allo kracht tegen het stuiptrekkend, en onder een laatsten slag misschien in eenzin kei: d Rusland te keeren, maar belangstelling en zeer bit tere belangstelling bestaat er eigenlijk al léén voor de rechtstreeks en allerpijnlijkst ge voelde nooden van het oogenblikhet waarlijk nu scherp nijpende levensmiddelen-gebrek. Ik zal daarvan niet de sombere iooneelen der werkelijkheid ophangen, ook omdat er reeds genoeg van naar buiten lekt, en omdat een openhartige mededeelzaamheid in dezen zoo gauw door een partijdige oordeelvelling over het werkelijk heldhaftig en tragisch lijdende Duitsche volk lijkt ingegeven. Genoeg zij het gezegd, dat het zich op het oogenblik aan een krachtproef onderwerpt, die her schier den adem beneemt, en waarvan de uitkomst ook hier in do leidende kringen met angst wordt afgewacht. Wat den in Duitschland reridijrenden bui tenlander. die ook in do kennis 'van interna tionale verhoudingen een beetje thuis is. moed geeft te midden van al dïfcniet-optimisme, niet- pessimisme, maar vrrnge stemming van dulden en verdragen en maar afwachten, is de demo cratiseering van Duitschland, de langzame maar zekere omzetting van de conservatieve, militaire, jonkerïijke, keizerlijke, alléén-heer- sdiende regeering in een völksregecring. Do voltrekking van het proces gaat inderdaad niet vlug, maar geleidelijk, en zeker vlugger dan door den Keizer, den Rijkskanselier,~de mili taire opvattingen, de Pruisisch© vasthoudend heid aanvankelijk toelaatbaar werd geoordeeld. Opmerkzame toeschouwers, ook in het buiten- zennissen in hfefc hoofd haalt, maar dat ik bij mijnheer Hernoy hen?" Zij wierp hem een teederen blik toe. dia tege lijk toestemming inhield. Daarop richtte 'zij zich tot ons. „U zult mij wel willen verontschuldigen, mijnheeren Mijn vader zal wel spoedig" ko men". „Ga maar, beste meid!" antwoordde Clau dius. Hierop verwijderde zij zich. „Is het met opzet, dat j© haar hebt .wegge stuurd vroeg dee burgemeester. „Met opzet. De ooren van de kinderen zijn niet geschikt om de zonden van hun vader nan te hooren". Zijn woorden werden gevolgd door ec-n stilte, d-ie geen onzer trachtte te verbreken. Do jonge man had zich tusschen een kast cn den muur opgesteld in het meest afgelegen gedeelte van het vertrek. De burgemeester en ik hadden aan de tafel plaats genomen, waarop een walmende kandelaar stond. Bij wijlen drong het geraas van de vlammen als een ondersardsch geluid tot ons door en verlichtten schrikwekkende flikkeringen dc-n hemel. Vijftien, twintig mi nuten verliepen, die 0113 een eeuwigheid toe schenen. Eindelijk weerklonken voetstappen. De boschwachter trad binnen. Van zijn jachtmuts tct aan zijn schoenen vertoonde hij niets dr.n modder en vlekken. ,.Ik geef u maar geen hand mijnheeren", zeie hij„ik ben met geen tang aan te raken". Hij bleef tegen de tafel geleund staan zonder de tegenwoordigheid van Jozon Skan op te merken, maar de afwezigheid van zijn deenter verwonderde hem. „Wat is dat? Zijt u alleen? Waar is Jeanne gebleven?" Hij wilde haar zooken, ma-ar de burgemeester voorkwam hem. „Zy heeft ons met opzet alleen gelaten land, hcbbftn do ovolutio der Duitecho binncn- landadio toort&nden reeds kunn'-n waarnemen, maar in een versneld tempo zullen hun in do naaste weken en maanden ingrijpende her vormingen verrassen. Eerder dan do machthebbers in Duitschland wilden, sneller dan Engeland verwachtte, wordt do demoeratiscoring voltrokken van het Duit sche staatswezen, tot dusver als zuiver „mili- tariatisch" :n da Entente-landen buitensporig uitgekreten. Indien do Rijkskanselier, in zijn hort een opportunist-goede scheepmanï- kunst gebruikt, kan do omwenteling m Rus land (die hier onmiskenbaar een grooten invloed hoeft uitgeoefend) niet enkel een leer zaam voorbeeld van onmiddellijke p-volgen zijn, maar wordt ook het groot© struikelblok tot een toenadering der oor log voeren do mogend heden op vredelievende wijze uit den weg ge ruim. Immers, do groote grief van Engeland en de Entente o.a. herhaaldelijk door Asquith geformuleerd was het in Duitsch land vigeer end o stelsel, hetwelk telkens als het Vgevaar van Europa" tegen do vrijere regeormgavormon van Engeland en Frankrijk werd gesteld. Ongemerkt gaat thans do door Asquith uitgesproken verwachting, dat lm» Duiteche volk zelf een einde zou maken aan zijn autocratisch staatswezen, in vervulling. Wellicht niet zoo radicaal als do Entente het had gewenscht. maar toch voldoende, om van nu af een toenadering mogelijk te maken, daar 'fe Entente-hoofddoel feitelijk wordt be reikt. En nu Rusland, tot dusver zelf mc-t do democratie der Entente in flagrantcn strijd, eindelijk zijn eigen, vrijen regeeringsvorm heeft gekozen, kan do Bond der volkeren hersteld of. wil men. eindelijk gestiehr. worden. De stemming van hert „Naoh Pari»" ia bij het Duitsche volk voorgoed verdwenen, maar het heeft den goeden weg loeren vinden ,,nach Berlin" beter dan de Entente. En nu de oorlog ook asn Duitschland zoo geweldjgo fouten heeft afgeleerd, kan een gezuiverde •amenlc-ving der natiën niet l»ng meer uit blijven. FRANKRiJK. Van hc' Wastelijk Oorlogaterrein» Het Engelsoh-Fransche offensief. PARIJS. Aan de Somme en 0:6© is da artiHericrtrijd tamelijk levendig in de streek van Roupy en aan het front Essigny-Benay, In den sector van FolumbrayCoucy-le- Chateau hebben schermutselingen tusschen patrouiliee plaats gehad. Ten N. en Zuiden van de Aillette heb ben de Franschen in den loop van den nacht aanmerkelijke vorderingen gemaakt, taeh name ten Noordoosten van Margival. Aanvalspogineen der Duitschera op kleins Fransehe posten ten zuidoosten van Craonne, bij Vauyens en in de streek ten Westen van den Mort-Homme leden volkomen schipbreuk. De Franschen maakten gevan genen. OveraL elders is de nacht kalm ver» loopen. Ondanks het voortdurend ongunstige weer hebben do Fransehe vliegers in den loop van de vorige week tal van gevechten gele verd en 7 Duitsche machines vernield. Luit. Dormi schoot zijn 18e vijandelijke toe stel neer, kapt. Doumer en adjudant Casaie hun Je, terwijl kapt. Claton zijn 5e over winning behaalde. LONDEN. Het communiqué van generaal Haig luidt Na hevigen strijd hebben wij het dorp Savy, vier mijl van St. Quentin, veroverd. Wij maakten 61 gevangenen en veroverden 4 machinegeweren. De vijand leed zware verhezen; voor het front van een enkel ba taljon telden wij de lijken van 70 Duit- j schers. Ook het woud van Savy, een mijl tea Noordoosten van het dorp, alsmede de dor- pen Vendelles, Epépy en Peizière, vielen i ons in handen. Ten Noordwesten van Croisellcs hebben I wij opnieuw vorderingen gemaakt. 1 Een gedeelte van onze troepen drong ge durende den nacht en in de morgenuren i do vijandelijke loopgraven binnen ten N. van Eeclincourt, ten N. \V. van Neuvilla Saint Vaasfe en ten Z. W. van Givencliy. IV7ij maakten nog enkele krijgsgevangenen en brachten den vijand vele verliezen toe. j Bij de luchtgevechten welke Zaterdag plaats hadden werden twee Duitecho vlieg tuigen vernield en drie andere tob dalen gedwongen. Wij missen één toestel. In den V. t hebben ernstige dingen met elkander te bespreken. JJertraud ..V©:veiir:k!:e!»jk© dingen, mijnheer de bur gemeester, dingen, vnarvan men zich in ccn land van willen geen idee- zou kunnen vormen... Nu", vervolgde hij, terwijl hij zich speciaal tot mij richtte, „u zic-t uw boscli van Saint-Servais m een prachtigen sta3t terug! En u kimt trotseh op uw landgenooten zijn. Een groot gedeelte van den Barroz gaat op in vlammen. Mijn mooiste parken weggemaaid, vernietigd, weggevaagd van den aardbodem. En wat mij betrett, mijn vijf cn dertig jaren van onver moeide waakzaamheid als t ware in vlammen opgegaan met de boaschenwant in ons vak is één brand een leeüjk© strop twee branden zijn eën noodlottig© waarschuwing; de derde is een knal: voor altyd. Wat dus zeggen wiluw dienaar weggejaagd uit, Kerveltreo en het bosch uitgejaagd ais een ongeschikte, een doe niet! O, die bandieten. En waarom dat <c? Omdat ik een doohtcr heb, mijnheer de burge meester, die..." ..l'ardon, Bcrtrand"', viel do burgemeester in „sta mij toe 11 te herinneren, dat de n-ren door u aangewezen na dia laatste misdadige poging na onderzoek alle moesten worden op gegeven... Misschien zou het goed zijn. ergens i'iers t-- zoeken Indien de afwijzingen van Jeanne eenigen harcr aanbidders hebben kun nen kwetsen, hoeveel vijanden heb jij je •mis schien zelf niet gemaakt, Bertrand Rouzès, in i <lo vijf en dertig jaren, dat j© ep strenge wijze je plicht trachtte te doen, vijf en dertig jaren, waarvan ik, voor zoover het in mijn macht staat, zal zorgen, dat de vruchten je niet ont gaan. Ik zeg er niets kronkends cf afkeurends mee, met v.aar, wanneer ik zou beweren, dat j© bijvoorbeeld zelden medelijdend of tegemoet- komend niet smokkelaars of zelfs koutsprokke- I laars znlt omgegaan zijn". J (Wordt vervolgd/.

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1917 | | pagina 1