Zondag 1 April 1917
Orgaan w©©!* Leger ®n Vloot»
De Boschbrand.
Oorlogsnieuws.
Qe omwenteling in Rusland.
No. 411
Onder redactie van D. MANASSEN.
AAN HET WESTELIJK FRONT.
Ontwikkeling en Ontspeaninp.
De toestand in dsn reuzenstrFid.
Taminiau's JAM
DERDË JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 PKWARTAAL
Voor Advertentiën wend© men rich tot ouzo Administratie, Yalenuxjtraat lOö
Amsterdam. Prys der Advertentiën per regel HO cent. Voor Ingezonden Made»
deelingen op da tweede, derdo ea vierdo pagina dubbel tarief. By abonnement
reductie.
Amüwenv Parn/uu,
S^Sapdry
Bijgaande kaart geeft, in aansluiting met
de vroeger reeds gegeven eahets van heb
Som me-front, do vorderingen aan, die door
de Fransohe -troepen in de richting van. St.
Quentin, Le Fère en Laon werden gemaakt.
De lijn, tot waar zij ot> 28 dezer waren door
gedrongen, is op de kaart met streepjes aan
gegeven, beginnende ten N.W. van Savy
in het N. tot Vregny en, Chivres, in het Z.,
waar zij eindigt in de met een dikke lijn aan
gegeven Duïtsche Aisne-stelling, loopende
over C'ondé en Vailly naar Craonne enz.
De gearceerd© plekken op de kaart zijn
de geretrancheerde, door forten omringde,
kampen van Laon en, Le Fère en de sper-
vestingen bij Crépy en Condé.
ii.
Beoefening van huisvlijfc.
Op het gebied van de beoefening van huis
vlijt is tijdens de mobilisatie veel verricht. Tal
van gemobiliseerden toonden zich gaarne daar
aan te willen wijden, hetzij tot ontspanning en
afleiding, hetzij tot verhooging van hun kunst
vaardigheid.
Door verschillende Militaire autoriteiten werd
daaraan aandacht geschonken, medewerking en
leiding gegeven en werd in verschillende opzich
ten die beoefening aangemoedigd o.rn. door het
doen houden van Tentoonstellingen van het
vervaardigde.
Maar niettemin bleek toch de groote wensehe-
iijkheïd bij vele troepenonderdeelen meerdere
Een drama uit Bretagne.
leiding en voorlichting te'kunnen verschaffen,
waartoe het dan allereerst noodig was instruc
teurs te vormen. Dit mede met de bedoeling
er naar te streven vermelde beoefening niet
alleen bevorderlijk te doen zijn om een nuttig
gebruik van den vrijen tijd te leeren maken,
maar die tevens te doen strekken tot ontwik
keling en handigheid en kunstzin, wat voor
zeker aan de volkskunst ten goede komen kan
en ten slotte om velen in de gelegenheid te stel
len om voorwerpen met verkoopwaarde te leeren
maken.
In verband met een en ander werden to
's-Gravenhage cursussen met een tijdduur van
een maand georganiseerd, ter vorming van
dusdanigo instructeurs, aan welke cursussen,
waarvan de eerste aanving op 15 Mei 1.1., tegen
15 October a.s. een 250-tal militairen zullen
hebben deelgenomen. Deze zullen zooveel moge
lijk belast worden met de leiding en voorlichting
van de beoefenaars van huisvlijt, welke laatste
door verstrekking van gereedschap en grond
stoffen tegen den kostenden prijs vanuit een
centraal magazijn op de meest voordeelige voor-
(2
Een heerlijke reuk, die plotseling zich in
heb vertrek verspreidde, deed ons onmiddellijk
van onderwerp veranderen. De prachtige
vangst van onzen vriend deed haar intrede
in den vorm van een verrukkelijken schotel,
met uitgestrokten arm binnengebracht door
mevrouw Hernoy.
Olaudius verzuimde natuurlijk niet tegenover
'Jozon Skan do aardigheid van den rector te
herhalen over de Goede Vrydagforellen.
Opnieuw glimlachte de jongeman.
,,Dat is bij den Barroz af, zei hij. „Daar
Rijn ook slechts branden, juist op Goeden Vrij
dag."
En hij liet er op volgen, op half schertsen
den, half ernstigen toon
„Heeft de bosohwachter van Korveltrec u
ook verteld, waarom er altijd brand is op dien
dag en niet op een anderen?"
Da vraag kon niet meer rechtstreeks gedaan
*y*.
,,Neen", antwoordde do burgemeester. ..Op
dat punt heeft hij geen enkele opheldering
ibunnen geven, noch tegenover het hoofd der
politie to Calalc, noch tegenover mij."
'Skan bewoog zioh niet op zijn stoel, maar
zeide op kalmen toon, do oogen naar het pla-
fo«i gericht: „Dan heeft hu dat niet gewild."
„Hé. "Wat wil dat zeggen?" viel Claudius
uit.
,,Dat wil zeggen, mijnheer Hernoy, dat ik
er eindelijk genoeg van heb, Bertrand Rou-
zbs telkens lafhartig den naam van zijn doch
ter to hooren noemen in verband met de
geschiedenis, die er niets mee to maken
heeftHij wil zeggen dat eindelijk,
op zekeron keer, de waarheid gehoord zai
moeten worden; des te erger voor dengenen-,
dien hot treftDenk eens na als ik de
oorzaak was, dat al die mededirfgers afgewe
zen wareli, denkt u dan dat zij dom genoeg
zouden zjjn om zich bloot te 6tcllcn aan het
bagno, door de bosschen van Iverveltrec in
brand to steken, terwijl zij zich ieder oogenblik
in hinderlaag konden leggen om zich tot den-
zelfden prijs op mij te wreken?"
Hij was opgestaan. Zijn donkerblauwe oogen
schenen een storm aan te kondigen.
,,Ncen en nogmaals neen! leder heeft zijn
vijanden, zooals ieder zijn vrienden lieeft. Hoo
het ook afloopt, het wordt tijd dat er een eind
aan die come<he komt. En daarom ben ik, zoo
gauw ik den brand op don Barroz ontwaarde,
naar hier gekomen, mijnheer de burgemeester,
opdat u er niet heen zoudt gaan... Ik heb het
gewaagd, u te storen, trouwens niet wetende,
dat u hezoek laadt. Maar mijnheer zal mij nil-
len verontschuldigen, hoop ik", voegde hij or
aan toe. zich tot mij. richtende.
Mijnheer is een van do onzen, een telg van
het woud", zei Claudius. ,,Je kunt tegen hem
even- vrijuit spreken, als tegen mij".
„O, ik ben. gewend, voor niets en voor nie
mand bang to zijn", antwoordde de klompen
maker. „Duister dus, als u wilt. Bertrand
Rouzès ia een huichelaar ca ik zal u het mid
waarden daarover de beschikking kunnen, ver
krijgen.
Aldus en mede door het organsieeren van
tentoonstellingen en het uitschrijven van prijs
vragen wordt vertrouwd, dat de beoefening van
huisvlijt ten zeerste wordt bevorderd en mede
op een hooger peil gebracht zal kunnen worden.
U n t s p a n n n g.
Bij het voortduren der mobilisatie bleek de
noodzakelijkheid van overheidswege óók meer
dere aandacht to wijden aan. hen verschaffen
van voegzame ontspanning, voor zoover daarin
niet van particuliere zijde dan wel door eigen
initiatief werd voorzien.
En dit was te meer wenschelijk, waar juist
door dien langen duur m mindere mate dan aan
vankelijk, te rekenen blijkt op zulk eene mede
werking, al moge met groote waardeering wor
den erkend, dat van vele zijden in velerlei rich
ting nog op liet onderwerpelijk gebied immer
krachtige hulp wordt verleend.
Terwijl door de Vereemging „Onze Vloot"
door heb Algemeen Ned. Verbond en zoo ook
del aan de hand doen om hem te ontmaskeren".
„Voor den drommel, Jcz-on, het gaat er op
lijken, dat jo ons wilt wijsmaken, dat hij den
brand heeft gesticht".
„Hij weet tenminste, wio het wèl heeft ge
daan en ter gedachtenis van weiken Goeden
Vrijdag, neen, van welken treurigen ^'rijdag,
hij Jiete^loct" verzekerde de jongeman op een
bijna woesten toon.
„Je neemt aan, heb tc bewijzen?"
„Voor geen ander doel ben ik bi erge komen...
Het besta bewijs zal de bekentenis van den
boschwadhter zelf zijn, denkt u niet? Welnu,
mijnheer de burgemeester, het is slechts aan
u, die af t-o nemenitc belast mij er mee, hem
die bekentenis te ontlokken".
„Waar? Wanneer? Hoe?"
..Zoo spoedig ais heb maar kan... Maar mis
schien zult u ter wille van mijnheer vanavond
het boscli niet in willen kruipen."
„Waarom niet? Mijn vriend is de eerste,
die zioh rekenschap zal willen geven..."
Ik Het hem niet uitspreken.
..Jo vriend, waarde Olaudius. verzoekt er je
zelfs om, je te mogen vergezellen, indien ten
minste de meester klompenmaker mij niet
overbodig vindt".
..Waarachtig niet", antwoordde hij. met een
beweging van het hoofddie veel weg had, van
die van oen wild dier. „Voor u znl het een
I heel werk zijn... Maar u zult meteen prachtig
den brand kunnen zien... Dat is de moeite
waard. Op het oogenglik moet li ij ongeveer
oen hectare in omvang zijn. Het-"brandde reeds
fel, toe-r. ik de trappen van den Barroz
liet. Reusachtige hoornen wrongen zich
huilden, a-'=of bet levende wezens waren...
j had modelijden met hen, maar toch, ik keerde
door vele particulieren, in de behoefte aan boe
ken, tijdschriften, enz., veelal op loffelijke wijze
werd en nog wordt, voorzien, zoo kon op den
duur niettemin, voornamelijk bij op afgelegen
gekantonneerde troepenonderdeelen, ten deze
nader© voorziening niet worden ontbeerd. Gelei-
ieidelijk werden dan ook ©en 25000 tal boeken
verdeeld over een 700 verschillende titels, aan
geschaft, en worden di© op aanvraag ten ge-
bruike aan de militair© autoriteiten verstrekt,
ter vorming van tjdelijke bibliotheken. Van
deze blijkt veelvuldig door de militairen gebruik
gemaakt te worden. Op een nauwgezet beheer
en onderhoud wordt steeds nauwlettend toege
zien, zoowel in het belang der gebruikers
zelve, al3 ter verzekering van het beschikbaar
blijven van de uitgegeven boeken.
Eene verstrekking, als ten aanzien van boe
ken, geschiedt mede ten opzichte van gezel
schapsspelen waarvan immer een hoeveelheid
in voorraad wordt gehouden om spoedig in zich
openbarende behoefte te kunnen voorzien.
Voorts worden in overleg met de militaire
autoriteiten veelvuldig regelingen getroffen,
omtrent het geven van ontspanningsavonden,
het doen houden van voordrachten, enz. En
voornamelijk wel daar, waar, wegens plaatselijk
omstandigheden op medewerking en steun van
particulieren niet te rekenen valt.
Terwijl verschillende mobilisatie-muziek
korpsen ten getale van een 160 zich vormden,
en voornamelijk uit eigen middelen in de on
kosten voorzagen, bleek het, na vertrek van
vele landweerplichtigen, veelal in het bezit
van eigen instrumenten, dat steun van over-
heidswege niet wel ontbeerd kon worden,
wilde men die korpsen in stand doen blijven.
En waar door deze zooveel wordt bijgedragen
tot het onderhouden van een goeden en opge-
wekten geest in het leger, bestond er alle aan
leiding dien steun te verleenen, wat dan ook
zooveel mogelijk geschiedde.
Dat ten deze de uitgaven van Rijkswege wat
beperkt konden blijven is te danken aan de be-
langlooze medewerking van militairen en par
ticulieren en aan den geldelyken steun van
velen ondervonden, zoowel als aan de omstan
digheid, dat uit batige overschotten van ver
schillende militaire cantines uitgaven te dezer
zake konden worden bestreden.
Bevordering van den zang in
het leger.
In het najaar van 1915 werd de bevordering
van den zahg in het leger ter hand genomen.
Nu toch zoo velen zich ouder de wapenen be
vinden, bestond er gereede aanleiding voor te
gaan met de verbetering van den volkszang.
Alet dat doel werd een zangbundel voor het
Nederlandscke leger samengesteld, werden door
fine bekende propagandisten zanguitvoeringen
.voor militairen georganiseerd, om hon op te
wekken zich meer dan tot dusver aan den ge-
meenschappelijkcn zang t© wijden, en werd ge
tracht onder de militairen zelve leiders te vor
men, om in eigen kring propaganda voor de
beoefening van den zang te maken.
Met liet oog op dit laatste zullen enkele cur
sussen te 's-Gravenhage worden georganiseerd,
waaraan 'dan deel te nemen door voldoend
muzikaal ontwikkelde personen.
Een 159,000 exemplaren van vermelden hun-
del werden bereids onder de müitairen ver
spreid, terwijl thans nog een even groot aantal
met gelijk doel ter perse is.
Met voldoening is er op te wijzen, dat reeds
bij verschillende troepenonderdeelen de zang
mgang gevonden heeft. Het is geenszins een
zeldzaamheid meer troepen op marsch of mili
tairen bijeen gezamenlijk een lied uit den bun
del te hooren aanheffen. Ten einde den zang
nog meer ingang te doen vinden, werden tal
van liederen uit den bundel voor orkest be
werkt-, en de aldus verkregen partituren ter
beschikking van de mobilisatie-muziekkorpsen
gesteld. Als indirecte bevordering van den al-
gemeenen (éénstemmigen) zang werden, door
verstrekking van partituren, aan vierstemmige
mannenkoren, die zich onder de militairen ten
getale van 80 gevormd hebben, ook deze koren
in de gelegenheid gesteld, liederen uit den
bundel ten gehoore te brengen. Een aange
name ontspanning wordt daarmede aan velen
bereid.
Bij de volvoering van de aan het Hoofd der
Afdeehng Ontwikkeling en Ontspanning van
de Gemobiliseerde Troepen opgedragen taak,
op de vorenomschreven wijze, moest het hem
terzijde gestelde personeel geleidelijk uitbrei
ding ondergaan. Thans om vac dit: 7 officieren;
y onder-officieren3 korporaals en 21 man
schappen. (Thans phm. 80 man).
Daaronder bevinden zich mede de leiders en
onderwijzers aan de nog in gang zijnde cur
sussen, ter vorming van leiders in lichaams
oefeningen, en van instructeurs voor beoefe
ning van huisvlijt. Vcor bureelen, magazijnen
en werkplaatsen wordt beschikt over twee
woonhuizen, twee gemeubileerde kamers,
eemge werklokalen en een lokaal van de voor
malige kanongieterij.
(Wordt vervolgd.)
mij telkens om, om er naar te kijken, van zulk
een verschrikkende schoonheid is dat gezicht.
Het moet geen onhandige kerel zijn, begrijpt
u, om in zoo korten tijd een dergelijke flam
bouw te doen branden! En dan op zoo'n kal
men dag, denk eens aan wat het geworden zon
zijn. als liet minste windje was opgestoken".
„Als men jou zoo hoort, zou men werkelijk
donken dat het jou ndefc spijten zou, als dc
wind opgestoken zou zijn", merkte de burge
meester schertsend op.
Een levendig rood purperde de wangen van
Jozon. Skan, alsof de gloed van den brand op
zijn gelaat terugsloeg. Hij antwoordde
„Ik wilde enkel maar zeggen, dat het een
flinke brand is en dat u er goed aan zult doen,
u niet het rijtuig niet te wagen tot voorhij
Kerbemè-sDus zult u het best doen, als
n me gelooven wilt, langs den weg met bet
karrespoor te voet te gaan tot aan de splitsing
bij de Kluizenaarsrots, waar ik u op zal wach
tenHoofdzaak is, dat de boschwachter niets
vermoedtVertrouw voor het overige op
mij, laat mij u mogen raden, zonder u iets
te willen gelasten, mijnbeer de burgemeester en
vergun mij met u mede te gaan".
„Genoeg. Jozon, we zullen zorgen op tijd op
de aangewezen plaats te ziïn...' maar neem ten
minste een afscheidsdronk".
„Ik dank u. maar ik zal niet verder ge
bruik maken, duizendmaal dank, zoowel aan u
als aan mevrouw Hernoy", zeide liij. terwijl bij
den stormband van zijn muts met duivenveer
onder zijn kin bracht en met den vluggen gang
waaraan Lij ongetwijfeld zijn naam (Skan be-
f,eekent „licht, vlue"! te danken had, begaf
bij ach naar den uitgang.
Het woord vrede wordt weer eens gelezen
in do telegrammen, al is het dan ook met een
heel groot vraagteeken or achter. Kr wordt
n.i. beweerd, bevestigd is het op liet ougc-u-
Mik, dat we dit Belirijven nog niet, dat
do Oostcnryksclto keizer Karei met zijn mi
nister van buitenlandsclie zaken Czernin, een
bezoek brengt aan Berlijn. Dit bezoek zou heel
onverwachts zijn gekomen, en daar nog niet
zoo heel lang geleucn keizer Wilhelm en daar
na de Duit.vrhe rijkskanselier in Wcenen op
bezoek zijn geweest, moet er wel ecu. belang
rijke reden zijn voor deze keizerlijke visite
aan Berlijn. Volgens een EngeLch blad is
deze reden bekenddo centralen zouden
nieuwe vredesvoorstellen aankondigen en wel
naar aanleiding van dc revolutie in Rusland.
Een mededeeling van dezen aard van En
tente-kant, verdient zeker niet volkomen ver
trouwen, maar onmogelijk is het zeker niet
iheelemaal, dat de Duitsclio legeering een eer-
vollen vrede voorstelt aan Rusland, en in
Duitscliland wil men zeker gaarne den vrede.
Maar nu reeds in de revolutie in Rusland een
aanleiding te willen vinden om vredesvoorstel
len te doen, lijkt van do Duitscho diplomaten
•wel wat voorbarig. Er zijn zeker Vredev-gozin-
de elementen in het Russische rijk en het is
mogelijk, dut zij de bovenhand krijgen, maar
voorloopig willen de tegenwoordige heersobers
nog steeds do voortzetting van den oorlog. Ten
minste wanneer wij de meeste berichten, die
uit Re trograd komen, moeten gelooven daarin
is van haast niets anders sprake dan van
voortzetting van don strijd, van evm.gezind
heid van volk, regeering en leger in dit op
zicht. Haast niet anders, zeggen wij, want tu—
schen deze berichten druipen enkede door, dio
ons een eenigszins anderen kijk op de zaken
geven. Telkens hooren wij bijv., dat de „ver
dedigende" oorlog tegen Duitscliland moet
worden voortgezet," dat wil dus zeggen, dat
mc-n do groote plannen van vroeger, verove
ring van Konstantinopel, e nz. heeft opgegeven
Zelis Miljoekof spreekt daar niet meer van
en de leiders der arbeiders nog minder.
Maar met het opgeven van tiezo plannen wil
men daarom den riede nog niet j:l Rusland,
dat blijkt ook uit de houding van het leger
in vele gevallen. Do soldaten wekken uo arbei
ders op om voort te gaan met :n do munitie
fabrieken te werkencn als er betoogingen wor
den gehouden, -willen zij wel, dat dit met roode
vlaggen geschiede, maar niet met vaandels, die
het opschrift dragen: „weg met den oorlog
De arbeiders zelf hebben afgezien van hun eizch
van den 'acht-uren-wcrkdag gedurende den oor
log: zij begrijpen, dat er munitie gemaakt en
dus hard gewerkt moet worden.
Weliswaar behoeft men dit alles niet precies
aan te zien als een afbeelding van den wexke-
lijken toestand in Rusland; we weten nog zoo
weinig van wat daar achter de schermen ge
beurt; wio wo6t, of daar niet door de democra
ten reeds een actio op touw is gezet voor een
spoedigen vrede. Maar de uiterlijke teekenen
wijzen daar niet op en het lijkt er eerder op,
dat de liberale regeeringsleden en do uiterste
revolutionairen door wederzij dsche concessies
dichter tot elkaar komen, dat de regeering over
het geheel dus meer vastheid verkrijgt. Indien
dit zoo is, zal een vrede wel niet geheel onmo
gelijk zijn, 'maar is hij voorloopig nog niet
waarschijnlijk, ten minste wanneer de onder
handelingen van den kant van Rusland moeten
beginnen.
Toch lijkt het er op, dab men in Duitschland
er eenigszins op rekent, dat Rusland weldra
tot den vrede zal zijn bereid. In de Rijksdag
zitting van Donderdag is het woord vrede ter
sprake gekomen, meer dan ^ns. De sociaal
democraat Xcsko eischte van de regeering, dat
zij, zoodra d© vreöesstemming in Rusland drin
gend werd, niets zou nalaten wat <im vrede
kan bevorderen. En in zijn rede verklaarde de
rijkskanselier later, dat Duitscliland zich
geenszins in de binnenlandsche zaken van Rus
land zou mengen, dat het ten opzichte t an dit
land mets anders verlangde dan een spoedigen
vrede op een voor beide partijen eervollen
grondslag. Dit is duidelijk en openhartig ge
sproken, zal deze stem weerklank vinden in
Rusland? We vreezen voorloopig niet, maar op
den duur? Dat is iets anders. Bij den nog altijd
verwarden, troebelen toestand in bet Russische
rijk kan op den langen duur, zou men zeggen,
geen oorlog met succjs worden gevoerd. Inch
zal dez© zomer nog wei met vechten voorbij
gang.
Van dc ooi logsteiTcinen komt niet zoo heel
veel nieuws. Ann het westelijk front wordt de
strijd voortgezet, zij het de laatste dagen min
der krachtig, in het voordeel der geallieerden.
Donderdag veroverden de Engelse-hen na een
zwaar gevecht het dorp XeuvilleBourjonvol
terwijl zij eenige gelukkige aanvallen deden in
do buurt van Atreoht. Op liet oostelijk oorlog;-
Eist bij Arnhem.
terrein lezen wc voornamelijk van aanvallen
van den kant der centralen, welke echter door
de Rusescn werden afgeslagen, van pogingen tot
Ccn offensief, dat verhinderd werd. 't Gaat- daar
overigens vrij stil toe, evenals in Macxdonië,
terwijl wij uit Mesopotamia ,Jk niet veel nieuw*
meer hooren in den laats'en tijd, behalve, dat
dc Russen uit Perzië nog steeds oprukken naar
't westenze moeten nu al voor een deel over
de grens zijn cn Mosoel zijn genaderd. Van
Roemenië valt in den laatatcn tijd hecJcmaal
niet; t© vertellen. Daarentegen komen er nu
berichten van gevechten in Egypte, waar dc
Engclschen een overwinning zouden hebben be
haald cn 900 krijgsgevangenen hebben buitge
maakt.
PETROGRAD. Bij legerorder zijn da
veldkrijgsraden in de militaire afdeeiing
Petrograd en de plaatsen, welke niet in da
legerzone liggen, opgeheven.
Do betoogingen, vergaderingen cn omme
gangen van soldaten, die de voortzetting
van den oorlog mot de grootst mogelijke
Ier acht eischeu, totdat de eindoverwinning
is behaald, duren, te Petrograd voort.
De raad van arbeidemafgevaardigden to
Moskou heeft besloten de- verkorting van
den arbeidsdag uit to stollen tot na don
oorlog, daar zulk een vermindering scha
delijk zou zijn voor do nationale defensie.
PETROGRAD, Een deputatie van officieren
cn manschappen van do tweede, zoogenaamd
speciale, artilleriebrigade onder aanvoering
van den commandant, bezocht minister Goetej-
kof en verzocht dezen, dat de brigade onmiddel
lijk voor den actie ven dienst zou worden uit
gezonden.
Er wordt ©cn bond van kozakkentroe-pen
gevormd op den grondslag van volkomen eoli-
'lafiieifc met het program vau dc voorloopig©
regeering.
G-neraal Ivanof is te Kief gearresteerd;
bij wordt naar Petrograd overgebracht.
PETROGRAD. Berichten uit de provincie
toonen das de boeren stelselmatig een militie
organiseer en ter vervanging van de oud©
politie, nieuwe plaatselijke gezagsorganen
scheppen en gemeentelijk© vergaderingen bij
eenroepen.
Zij verzekeren de nieuwe regeering tc zullen
steunen cn de landbouwproducten to zullen ver-
koopen. ter voorziening van leger en bevolking.
In vele gouvernementen hebben de boeren wel
willend de prijzen verlaagd.
De burgemeester van Nisjni Novgorod heeft
een reis gedaan door het gouvernement cn
bracht den indruk mede dat de aflevering van
graan op de' markten sterker zou worden.
Een aantal plaatselijke vergaderingen bren
gen een fonds samen om ©en reeks politiek©
conferenties te organiseeren
Ooi: op liet platteland krijgt het. denkbeeld
van gelijkstelling der vrouwen meer uitbreiding.
In het gouvernement Jekaterinoslaf zonden dc
boeren naar het uitvoerend comité vrouwelijk©
gedelegeerden.
De revolutie en het leger.
PETROGRAD. De speciale commissi© voor d©
i hervorming van het leger bij liet ministerie van
'oorlog onder voorzitterschap vanden zeer po-
pulairen oud-minister van oorlog Poliwanof
heeft drio beginselen aangenomen als grond-
slag der hervorming: lo. afschaffing vun bet
recht van anciënniteit voor de benoeming tot
i functies bij het oppercommando en de gene-
j ral© staven, 2o vrije keuze der subaliernen
rioor hun onmiddellijke chefs en 3o. persoon-
I Hjke verantwoordelijkheid der chefs voor tl©
j door lien gekozen suLalternen.
De minister van oorlog Goetskof en oonfmis-
sarissen van de Doema brengen een bezoek
san de icgers aan bet front. Zij worden overal
niet geestdrift begroet en vernemen van de
manschappen, dat bet leger eenparig besloten
i is den oorlog voort te zetten totdat DuitscH-
I land, dat een voor:durend© bedreiging is voer -
I pogingen tot bevrij iiifg der volken, totaal ver-
i slagen is.
Tal van deputaties vau officieren en Bolda-
i ten komen dagelijks van de legcrfronten om
san de oorlogscommissie uit de Dcema te ver-
klaren, dat het de vaste wil is van de afdec-
lingen, door welke zij zijn afgevaardigd, den
strijd met den vijand voort te zetten tot do
volkomen, definitieve overwinning.
Een half uur later bevonden wij ons beiden
op weg naar het bosch, begeleid dor den stal
jongen van Claudius, dien wij te Kerbenès met
het rijtuig zouden terugsturen. Op den achter
grond stegen verlichte dampen voor ous op, ter
wijl aan onze rechterhand zich in de gedaante
van een indrukwekkenden muur van schaduwen
de eerste toppen van de hoogergelegen bosschen
verhieven. De Aprilhemel boven ons hoofd leek
doorschijnend en wemelde van sterren. Het
zwaarmoedig getik van dauwdruppels was het
eenige wat de tooverachtige stilte verbrak.
Niemand zou eenig vermoeden gehad hebben
van het vernietigingswerk, dat zich daarginds
afspeelde. Claudius en ik wisselden van gedach
ten omtrent den klompenmaker en omtrent do
weinig vriendschappelijk© gevoelens, die hij je
gens zijn aanstaanden schoonvader koesterde.
„Die woudmenschen", zoo sprak mijn vriend,
„zijn anders aangelegd dan gewone menechen.
Zij hebben een bestaan, zeden en gedachten op
hun eigen hand. Zij verschijnen, verblijven
eenige seizoenen lang en keeren dan, vanwaar
zii gekomen zijn. Het zijn trekvogels. Meesten-
ds kennen ze hun oigen familie niet. Doordat
ze elkander onderling allerlei hijnamen geven,
weten ze dikwijls werkelijk hun eigen naam
niet. Voor 't overige zijn ze in den regel zeer
sympathiek, de eerlijkste en meest vertrouw
bare menseben, die ge u denken kunt. „Het
woo-d van den klompenmaker is even zc-ker ;.ls
zijj bijlslag", zegt het spreekwoordSlechts
met de bosehwachters kunnen zij niet opschie
ten. Deze zijn hun te twistziek cn te plagerig,
zooals langen tijd 't geval was met 'touch* ever
zwijn van Kerveltree, want hij is niet altijd zoo
inschikkelijk geweest, die Bertrand Rmizès
Alleen in de laatste tien laren heeft hij wat
v aier in zijn wijn gedaan, ook om de vroegere
v""»i;t©n, die hem niet ten onrechte bereikten,
wat tot zwiigen te brengen".
..Er schijnt toch nog iicel wat oude wrok to
zitten".
„Piijkbaar wol. Het zonderlinge is, dat cie
wrok het meest tot uiting schijnt gekomen to
zij'n. zoodra Jozon -Skan zich hier neerzette".
„Ja, dat kan ik niet ontkennenMaar
daar ligt Kerbenès en hier ri de weg met het
korrespoor, aan let eind waarvan nu de sleu
tel tot het raadsel gevonden moet worden".
Het was een ellendige weg, die weg met het
kerrespoor, nog te moeilijker begaanbaar, om
dat w j er blindelings langs moesten gaan. De
htmel, ds sterren, het schemerlicht van de
nachtelijk© glanzen, alles was verdwenen voor
het volmaakte duister van het- woud. Gelukkig
dat Claudius, gelijk hij beweerde, „boschoogen"
bezat. Deze zijn eigenschap maakte het ons mo
gelijk zonder veel letsel oj> te klimmen tot het
soort van voorgebergte, dat vooraf ging aan
het land, bekend onder den naam dc Kluize
naars rots.
„Hierheen", weerklonk plotseling een stem
die niet die van den burgemeester was.
Op den buik gelegen op een van de groote
rotsstenen wachtte Jozon Skan ons ©p de ei-
gesproken plaats op. Hij stak ons de band io",
om ons t^t hem op te trekken. Het was niet
zonder een gevoel van verliohting, jk beken het,
dat ik mij uit de boomenzee voelde opgeheven.
„Zie eens voor u nit", zeide de jongeman,
toen ik met zijn hulp den top van eea soort ko
lossaal hnnnebed bestegen had.
(Wordt vervolgd).
