Ko. 393
Zondag 18 Februari 1817
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws,
Onder redactie van D. MANASSEN.
dijk Nationaal Slguncomité 1014.
De bruid van Kandanos.
Tweede Kamer der Sfalan-Oeml,
Os toestand in Oen reuzenstrijd.
Se verscherpte duikbcolcnsorleg.
Taminiau's JAM
DERDE JAARGANG.
DE SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIUSSTR. 10y, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NEMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS a CENT. ABONNEMENT BIJ VOOROIT-
BETAIMNG VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS/1.00P.KWARTAAL
Voor Advcrteutitin wcndo men zich tot ouzo Atlministrr.'io, Valcriusatroat 1U9
Amsterdam. PTys dr-r Advwter.tiën por regel Jr> cl-o:. Voor Ingezondi»: Mede
deel :n gen op do tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief. Bij abonnement
reductie.
De oorlog ia ongetwijfeld een vreeselijke verschijning in de menschheid en
onberekenbaar zijn de rampen en de ellende, die hij veroorzaakt, maar te ontkennen
valt niet, dat hij in vele mannen heldenmoed en wilskracht staalt en dat hij aan
leiding kan geven tot groote heldhaftige, daden. Zoo zien wij er hier een afgebeeld.
Een Engelsch soldaat aan Jt westerfront is bezig met levensgevaar de projectielen
te halen uit een getroffen en reeds brandenden munitiewagen. Wie weet, wat
ammunitie waard is voor een troep, zal begrijpen waarom de man zijn leven waagde.
Eere-Voorzitster: H. M. de Koningin.
Derde oproep
Het Koninklijk Nationaal Steuncomité
moent opnieuw een beroep te moeten doen
op den weldadigheidszin, van het Nederland-
sche volk.
Behoorde in het afgeloopen jaar, dank zij
den verbeterden economischen toestand, de
werkloosheid' hier te lande tut de uitzonde
ringen en werden daardoor de geldmidde-
Ion van het comité belangrijk minder aange
sproken, thans zijn er omstandigheden inge
treden, waardoor opnieuw aan de financiën
dezer instelling zware eischen gesteld
worden.
Door de strenge vorst zijn tal van bedrij
ven tob stilstand gebracht. De aldus ont
staande werkloosheid zou ook in normale
tijden zijn voorgekomen; de kostbaarheid
der eerste levensbehoeften, en de betrekke
lijk korte, duur der economische opleving
veroorzaken echter, dat het voor tal van ge
zinnen niet mogelijk is geweest, voldoende
over te leggen, om gedurende de winter
werkloosheid in het ailemoodigste te voor-
zien.
Bovendien is er menige industrie, die
door gebrek aan grondstoffen of kolen thans
stil staat, of binnenkort waarschijnlijk zal
moeten stoppen.
Hare Majesteit de Koningin, de Hoogé
Eere-Voorzitster, heeft, naast de groote gif
ten, die reeds vroeger door Hare Majesteit
ter beschikking van het Koninklijk Natio
naal Steuncomité gesteld waren, thans op
nieuw een bedrag van f 50,000 aan deze in
stelling geschonken,
Aangemoedigd door deze schitterende bij
drage, meenen ondergeteekenden tot het
Nederlandsche volk de uitr 'diging te moe
ten richten, het voeten zijner Lands
vrouwe te willen volgen en hun door ruime
gaven de gelegenheid te openen, de taak, die
het Koninklijk Nationaal Steuncomité op
zich genomen heeft, tot het eind to ver
vullen.
Ilct Koninklijk Nationaal Steuncomité lQlj:
Mk. M. W. F. Teeub, lc Algern. Voor2.
F. E. Posthuma, '2e Algem. Voorzitter.
Dc Commissie van Uitvoering:
Prof. Ts. P. de Vooijs, Voorzitter.
Mevk. If. v. BiemaHijmans.
Jan. Mn. W. Ta. C. v- Doorn.
J. R. SnOECE HENkEMANS.
Mr. J. T. Linthorst Homan.
Prof. Dr. W. H. Nolens.
J. Oüdegeest.
H. A. van IJsselsteyn, Algem. Secret.
Giften worden ingewacht bij de Heeren:
Jer. Mr. W. Th. C. van Doorn,
lc Fennxngm., Koninginnegracht No. 35.
j\V. 'a Jacob, 2c Penningmeester,
Nassau Ouwerkerkstraat No. 8,
beiden te 's-Gravenhage.
O
Het voorjaar van 1S97 "bracht voor Krot©.,
waar 'de Christenbevolking zicli reeds meer
malen tegen do Turksehe heerschappij had
verzet, weder edn bewogen en bloedigon tijd.
Tengevolge van een onbeduidende» twist
tussohen ëonlge Turksehe soldaten on Oliris-
ioriboeren kwam het tot een heftige botsing,
die een steeds grooteren omvang lwoeg. Met
bliksemsnelheid verbreidde zich de b 'and van
het oproer over liet go:heeIe eiland. Het Crgst
verging het hierbij de in het bineenir.n.l
wonende Turksehe bewoners, die zrch niet,
door eon tijdige vlucht konden redden; rij
werden zonder erbarmen neergesaneld.
De EuTopeescJio Mogendheden Insloten do
oide op Kreta te .herstellen, en zonden naar
allo groote havens van het eiland hun oor
logsschepen met' troepen, welke' .'etsten de
kust en de daar liggende hoogten bezetten.
Hot was in <le eersto dagen van Maart,
toen twee Makammeda arische bonrm in
Kan ca aankwamen en daar liet bericht ver-
apreidden dat het in het Zuidwesten van
Kreta gelegen Btadje Kandanos met zijm
Turksehe inwoners en zijn klein garnizoen
door een oppermachtige schaar opstandelingen
wa© ingesloten en dat er groot gevaar was.
dat de plaats door de belegeraars ve xl inse
nomen. Het lot der inwoners zou dan vreisolij!
»ijn.
fir ®exd Ucelotea terstond een expeditie
Wij allen, die den zegen van den vrede
genieten, sullen ons ongetwijfeld haasten
om aan dezen oproep van het Koninklijk
Nationaal Steuncomité te voldoen. Bange
tijden staan voor zeer velen van ons volk
voor de deur, maar met het krachtigste
wapen der eensgezindheid en welbegrepen
nationale solidariteit komen wij, Nederlan
ders, met God's hulp'alles te boven.
Hare Majesteit, onze beminde Koningin,
gaf ook hier weer het voorbeeld. Het Ko
ninklijk Nationaal Steuncomité staat ge
reed zijn niet genoeg te waardeeren arbeid
voort te zetten. Vergrooten wij daartoe de
mogelijkheid door elk naar ons vermogen
een steentje bij te dragen voor het gebouw,
dat duizenden broeders en zusters van ons
volk tegen ondergang beschutten moet.
Groot of-kl 'n men zend© zijn bijdrage
aan bovengenoemde adressen. En wie spoe
dig helpt, helpt dubbel.
JVlarmebegrooténg 5987.
Bij do voortgezette behandeling jl. Woensdag
van de Marinebegrooting in de Tweede Kamer
was aan do ordo de stemming over het amen
dement-Van der Voort van Zijp om art. 25 der
begrooting van hoofdstuk VI (Marine) der
Staatsbegrcoting voor 1917 te verminderen mot
75,000, aangevraagd als eersten termijn voor
den bouw van een overdekte zwem- en bad
inrichting te Willemsoord, waarvan de kosten
zijn geraamd op 150.000.
Het amendement, dat bedoelt dezen bouw
niet te doen plaats hebben, werd «érworpen
met 32 tegen 21 stemmen.
Bij art, 35 betoogt de heer BIOHON VAN
IJSSELMONDE dat het stichten van eigen
opleidingsschool voor gymnastiekonderwijzers
voor de Marine te Willemsoord leidt tot ver
snippering van krachten, en tot vermeerdering
van kosten.
De heer ELAND zet het belang uit
een van de gymnastische ontwikkeling, en
bespreekt, moeilijk of nagenoeg niet
verstaanbaar, do verschillende stelsels. Hij
is_ tegon den bouw, omdat hij de marine niet
wil laten gebruiken als proef bewijs v-ooy bet
Zweedsche stelsel, terwijl het Hóllandscli-Duit-
sche stelsel goed is.
De heer KOSTER zegt, dat als voor
een groep van de bevolking gymnastiek
ncodig is, het de marine is. In den strijd in
zake do stelsels wil spreker zich niet mengen.
Wat de oorlogservaring betreft, wijst spreker
er op, dat.de Engelscho soldaten heel andere
oefeningen maakten dan de Duitsche, en, toch
in uithoudingsvermogen niet bij de laatste»
ten achter staan.- Spreker steunt de plannen
van den Minister, waaraan wij iets goeds heb
ben.
Do MINISTER VAN MARINE, de heer
RAMBONNET, wijst erop, dat in bet buiten
land de sportbeweging een levensbelang voor do
Marine wordt geacht. Spreker beeft onder
vinding op liet gebied van de gymnastiek,
waaraan hij van jong officier tot nu toe heeft
gedaan. Spreker heeft steeds sportbeoefening
op de vloot bc-vorderd, totdat in do Eerste Ka
mer de heer (.Temer op 10 Juni 1915 opwekte
tot aansluiting bij liet Nederlandseh Olympisch
■Comité. Spreker stolde zich met den voorzit
ter daarvan in verbinding. Reeds op 21 'Juli
d.a.v. had een sporidenionstratïo te Nieitwe-
diep plaats. Do belangstelling in de sport- bij
de marine is zienderoogen toegenomen. Het
zou jamer zijn als daarop nu do domper werd
gezet. Do Norinaalscbietschool voldeed, wat
'•het sportonderwijs betreft, niet aan de eischen
van de marine. De marine-officier Coeq van
Leeuwen heeft zich 'toen voor de gyionastiek-
school te Amsterdam zeer geïnteresseerd. Hij
I werd daarop hoofd der gymnastiekschool te
Utrecht, maar door de marine moeten andere
eischen gesteld worden dan door een militie-
leger, en zoo kwam men om dezelfde redenen
waarom de Normaalschietsdhool werd losgela
ten, tot het verlangpen naar een afzonderlijke
school voor de Marine.
Den heer Biclion merkt de Minister op dat
wij een eigen inrichting voor de marine heb
ben, omdat de eischen voor marine en leger
verschillen.
De Minister zet voorts, aan de hand van
verschillende schrijvers, tegenover den heer
Eland uiteen, dat de Dui/tsche gymnastiek geen
sportieve gymnastiek is.
De tijd van overwegen is voor spreker voor
bij. Met vaste hand moet in de ingeslagen rich
ting worden verder gestuurd.
De heer ELAND repliceert.
Eet artikel wordt z. h. st. goedgekeurd.
Bij art. 40 (kosten der Marine-bakkerijbe
pleit do heer HELSDIXGEX Ioonsverho'oging
voor de bakkers.
De MINISTER zegt, dat deze zaak niet in
de stukken is behandeld, en dat hij er dus niet
op in kan gaan. Hij zal de zaak overwegen.
Bij de afdeeling Loodswezen bespreekt de
heer JANSEN de positie van het personeel. De
regeling der traktementen bij het loodswezen is
voor den buitenstaander moeilijk te begrijnen.
Do heer VAN DER VOORT VAN ZIJP
bepleit eveneens positieverbetering.
De heer TER LAAN betoogt, dat de loodsen
eigenlijk niet onder een militair- departement
thuis behooren, maar bijvoorbeeld onder het
departement van Landbouw.
De MINISTER moet vasthouden aan liet
steeds dcor hem ingenomen standpunt tegen
over menschen die vragen om positieverbete
ringen, een standpunt, dat deel uitmaakt van
het algemeen regeeringsbeleid. De regeling
van het loodswezen heeft tot nu toe goede
practisdhe resultaten opgeleverd. De Minister
zet uiteen hoe de regeling van do minima en
maxima der looncn van de loodsen is. In deze
tijden, nu aan loodsgelden weinig binnenkomt,
lieeft het personeel een toelage gekregen,
waardoor hun inkomen gelijk is aan vroeger.
Van de lichtwachters zijn in 1914 alleen 'Ij
minimumloonen niet veranderd. Er is aanLt.^
genoeg. Het marinepersoneel heeft de voor
keur. Wat de pensioenen voor de machinisten
van het loodswezen betreft, deze zullen wor
den herzien na het weder intreden van nor
male omstandigheden.
De heer BIOHON VAN IJSSELMONDE
wijst er op, dat in do laatste 30 a 40 jaar da
aanvangswedden van het personeel van de be
tonning en verlichting niet zijn verhoogd.
De heer TER LAAN repliceert.
De MINISTER dupliceert. Hij zegt, dat,
als ér ooit tijdsomstandigheden waren, waar
in een opmerking omtrent het onderbrengen
ven het loodswezen, bij een civiel departement
beter achterwege ware gebleven, het deze wel
waren.
Bij art. 98 bespreekt de heer VAN DER
VÓÓRT VAN ZIJP do toepassing van de Loods-
pensioenwet ten aanzien van den heer J. L, van
Hoeke. Het geldt hier een uitzonderingsgeval.
De Minister schenke nog eens ernstig aandacht
aan deze zaak. Bij de behandeling na het desbe
treffend adres bleek, dat de Minister ten deze
op den stenn van de Kamer kan rekenen. Bij
de vroegere salarisverbetering kwam het mee-
rendeel van de toegestane gelden onder de
hoogere rangen terecht.
De MINISTER zegt, dat de quaesiie, die
het hier geldt-, niet zoo eenvoudig is als het
oppervlakkig lijkt,Het gaat niet alleen om
den heer Hoeke, maar om de consequenties,
die deze maatregel voor alle takken van
dienst zou hebben, indien men iemand, die
bij indiensttreding reeds een gebrek had, zou
pensionneeren wegens gebreken in en door den
dienst bekomen.
De begrooting wordt daarop z. h. s. aange
nomen. y
Voorts wordt z. h. s. aangenomen liet wets
ontwerp tot nadere verhooging der begrooting
van het staatsbedrijf der Artillerie-Iiiiichlin-
gen voor 1916 (Vergoedingen wegens lever am
tiën en diensten voor het departement van
Oorlog) en het wetsontwerp tot nadere verhoo
ging van het VHIe Hoofdstuk der Staatsbe-
grooting voor 1910 (Kosten kazernementen
Amersfoort en Zuid-Limburg).
Ccmité-Ceneraal,
Aan de orde was nu de behandeling van
Hoofdstuk VIII (Oorlog) der Staatsbegrootiug
1917.
De VOORZITTER doelde mede, dat op grond
lot redding van Kandanos uit te zenden.
Nog denzelfden dag kregen verscheidene
'Fransdie en Oostenrijkscüie oorlogsschepen
het bevel, om onmiddellijk het bevrijdings-
werk te beginnen.
Ik bevond mij destijds als adelborst op
dc ..Stephanie". Den. 7den Maart begon de
landing der troepen. De Engelsoho kapitein
R-ainer' voerde het opperbevel. Bij de expe
ditie was ook ik gecommandeerd.
Voprmiddags tien uur zette de troep zich
in beweging. Des avonds sloegen wij onze
voorposten op bij liet dorp Sj an labos. Ik ging
eens op verkenning uit in de heuvels en be
merk to bij eon boom, waar ik langs kwam,
plotseling een menschel ijke gestalte. Ik trok
mijn revolver, de gestalte kwam nader, hij
droeg de kleoding van een opstandeling-.
..Robert," klonk het toen in het zuiversto
Duitsch uit zijn mond, „ben je het dan
workelijk
Ik vond van verbazing geen woorden.
„Je kent mij ndet meer?",ging hij voort.
„Mijn naam is EuiiJ Gerh'opulos".
„Emir-, riep ik. „Jij? Is het mogelijk?"
Inderdaad, hij was het, de zoon van een
ijken Grieksdien koopman uit Korinthe,
'oor zijn vader twee jaar geleden naar zijn
filialen te Fiunio gezonden. Daar had ik
Tem leeren kennen en vriendschap met hem
gesloten. En nu stond de rijke patricierszoon
voor mij. in de wildernis als insurgent, het
geweer in c!e hand.
„Nu, TF&t_ is daar voor vreemds aan?"
antwoordde hij. „Voor drie weken verbet ik
Korinthe en liet mij bij een opstandelinUen-
iroep inlijven, om do Kreten sische stambroe
ders in hun heiligen strijd voor de vrijheid
bij te staan".
Ik keek onafgewend in. het gelaat van mijn
vriend en meende, trots zijn woorden, de scha
duw van somibere zwaarmoedigheid op zijn
voorhoofd te zJen liggen. Ik uitte mijn gedach
ten. De Griek antwoordde eerst niets, toen zei
hij: Robert, jo hebt goed gezien Luister.
Acht dagen geleden, toen ik vroeg in den mor
gen op verkenning uitging in do bcsschen, zag
ik iu het gras een met bloed bedekt lijk
liggen, waarschijnlijk een Muzelman, en over
hem heen boog zich snikkend een jong meisje,
eveneens iu Turksehe Meeding. Haar sluier
was teruggeslagen en tooide mij een heerlijk
gelaat mot do liefelijkste trekken. Zoodra liet
meisje mij zag, maakte het een beweging om
te vluchten. ïk greep haar echter bij de band
en had haar weldra zoo ver. gekalmeerd, dat ze
mij haar leed klaagde. Den vorigen dag was
Dcldi, haar lievelingsgei:, weggelcopen. Haar
vader, een rijke zilversmid, Ali Hamdas, was
's avonds uit huis gegaan om het dier op te
zoeken. Hij keerde niet meer terug. Dezen mor
gen was zij uitgegaan om liaar vader te zoe
ken. „En daar daar", zij wees onder nieuw
heftig ween en naar het lijk „daar vond ik
hem eindelijk doodgeschoten".
Het ritselde in het bosclije en in het volgend
oogenblik stond" de aanvoerder van de insur-
gentenafdeeling, waarbij ik diende, kapitein
Papenision, voor mij. Aigya zoo heette het
meisje beefde bij dein aanblik van den ru
wen- .woesten map, en snelverborg zij haar ge
van het Reglement van Ordo door ecnige
leden sluiting der deuren is gevraagd, t.w.
door de heeren Ruys de Bcerenbrouok, Dc
Kavornin Lobman. Van_ Sasso van JJeselt,
Duymaer van Twist, Van Veen, Van dor
Voort van Zijp, Scbimmelpennmck, De Monté
YerLoren, Artz, Van Wijnbergen en Van
Vu uren.
Generaal Haig, de opperbevelhebber dei' En
gelscho troepen, heeft een toespraak gehouden,
welke alle aandacht verdient, als een uiting
van de militaire leiders in Engeland, en die
zullen met de tegenwoordige regeering wel niet
veel van meening verschillen. Natuurlijk moet
deze rede raet zeker voorbehoud worden aan
vaard zij werd uitgesproken tegenover de
Fransche journalisten, die ec-n bezoek hebben
gebracht aan het Engelscho front in 't Wes
ten, en vermoedelijk heeft Haig wel wat ster
ker op den voorgrond gehouden, wat hij wens eli
te dan wel wat zekerheid is. Maar in elk
geval, van vrede is in deze toespraak geon
sprake, alleen van%en bitteren strijd, een strijd
tot de overwinning, en als, zegt Haig, de Duit-
schors dit jaar niet zóó worden verslagen, dat
zij den vrede der geallieerden aannemen, dan
zal do oorlog ook het volgend ja-ar voortduren.
Een beangstigend vooruitzicht, en dat toch
volgens Haig zelf, zeer goed werkelijkheid kan
worden. Want deze Engelsche opperbevelheb
ber is er we zeker van, dat dit jaar de troepen
der geallieerden door do Duitsche linies zullen
heem-breken, maar daarmee Iran nog best de
volledige overwinning, die D uitsehlonds macht
voorgoed breekt, niet zijn behaald. Of dit
terugduwen der vijanden alleen betrekking
heel't op het Westerfront, of de Centralen ook
teruggejaagd zullen worden uit het groote
bezette gebied in Rusland, uit Roemenië, uit
Servië, dat zegt Haig er niet bij. En als nu de
Duitschers zelfs aan het Westerfront eens
krachtiger blijken dan men in de vijandelijke
landen wel denkt, wat dan?
Dook dat is voor degeallieerden een vraag
van latercn datum. Zeker is, dat de geallieer
den zullen trachten liet zoover ts brengen.
Een meedoogenlooze strijd wacht ons dus in do
eerstvolgende, maanden, oen strijd zoo verwoed,
zoo bloedig waarschijnlijk als de wereld nog
nooit heeft aanschouwd, zelfs niet in dezen
verlbitterdsten van alle oorlog. De strijd zal
gov oer d worden ter zee en te land. zon
der op- of omzien, zonder genade, hij zal met
alleen uit gevechten bestaan, maar getracht
zal niet minder worden van beide kanten om
den tegenstander economisch te verslaan, hem
uit tg hongeren. De Duitschers zullen hiervoor
de duikbooten gebruiken, de geallieerden al hun
macht als totnogtoe aanwenden om de centra
len van de geheele wereld afgesloten te houden.
Waarschijnlijk kunnen we dus weldra, nu we
weer het voorjaar tegemoet gaan, van beide
kanten groote aanvallende bewegingen ver
wachten. In vele opzichten staan de geallieer
den er dit jaar beter voor dan d© vorige, zij
zullen zic-h niet zoo gemakkelijk weer laten
verrassen. D3ar staat tegenover, dab ook som
mige van hen verzwakt zijn, Frankrijk bijv.,
en financieel blijkbaar ook Rusland. Doch is
dat met Duitschland en Oostenrijk-Hongarije
niet ingsgelijks het geval? Vooral op het Wes
terfront 'ril blijkbaar de Entente, met Enge
land aan het hoofd, een geweldig© kracht ont
wikkelen; ©en offensief an grooten stijl, over
een breeder front dan totnogtoe, is dus te ver
wachten. Misschien zal de aanvallend© bewe
ging geschieden over het geheele front, zooals
do centralen in 1915 er een uitvoerden in 't Oos
ten tegen Rusland. De rustelocze munitie-aan
maak in Engeland, de nieuwe 'legers, die dit
in den strijd brengt, doen daaraan wel geloo-
ven. Welk een ontzettende verliezen aan men-
schenlevens, aan volkskracht, aan geld moet
dit jaar ons dan wel weer brengen!
Het is de vraag, of de westelijk© mogendhe
den daarbij voldoende ondersteund zullen wor
den door Rusland. Dit kan mannen genoeg in
het veld brengen, millioenc-n nog, maar hoe is
hot met zijn biunenlandsche politiek gesteld
Nog altijd is daarin veel duisters, nog altijd
weet men niet, welke machten er van 't krach
tigst zijn, nog altijd is men er niet zeker of
een partij', aio naar den vrede neigt, er niet de
overwinning zal behalen. Het schijnt ook met
Rus lands fmaneieelen toestand niet al te goed
gesteld, dit moet geld noodig hebben, veel
geld natuurlijk, en Engeland kan en wil dit
verschaffen, echter als het zekerheid heeft-,
dat in het rijk van den Tsaar mannen aan liet
hoofd Kijven, die den oorlog willen voortzet
ten. Deze quaesfcies schijnen op de conferentie
te Petrograd vooral besproken te worden. Be
richt wordt, dat ook de'Engelsche en Fransche
premiers Lloyd Georgo en Briand, daarheen
zijn vertrokken. Er zullen dus wel zeer drukke
besprekingen plaats hebben; zal Rusland toe
staan, dat Engeland medezeggenschap krijgt
in zijn biunenlandsche vraagstukken?
laat met haar sluier. Maar een blik uit. het
oog van Papenision verried, dat hij haar
schoonheid reeds bemerkt had.
„Kapitein," zeido ik, .,dir- meisje is de
dochter van dien, doode daar, den zilversmid
Ali Hamdis uit Kandanos.
„Al wel," viel mij Papenision ïn de rede,
en wendde zich tot. het meisje, „bom mei
mij mee!"
„Excuseer, kapitein," zoide ik tegelijker
tijd, „.het meisje zal ouder mijn geïeide
ongedeerd naar Kandanos terngkeeren.
„Hobo," stoof Papenision op, „dat willen
wij toch eens zien.'' En hij vloog op Aigya
af.
„Weg daar," riep ik thans, „.raak het meisje
niet aan of".,.
„Hond," schreeuwde de kapitein en hief
zijn geweer in de hoogte. ..daar!"
Het schot knalde, maar ik bleef ongedeerd.
Het volgende oogenblik vuurde ik mijn pis
tool af, en getroffen zonk de rechterarm van
mijn tegenstander neer. „Vooruit", beval ik.
Hij sloop tandeknarsend weg. f
„Thans vlug," vermaande ik, voor hij ons
zijn lui achterna stuurt. Ik greep den doode
Onder de armen, Aigya hief hem bij de voe-
ton omhoog en nu ging hot zoo snel mogelijk
in de richting van Kandanos. In de nabij
heid der' plaats gekomen, legde ik het lijk
neer. Het meisje dankt© mij nog in warms
bewoordingen en» toen wij eindelijk scheid
den. waren onze harten het eens.
„Wat verder gebeurde," ging Emil na een
pauze voort, -..is spoedig verteld. De terug
weg naar mijn broeders was mij versperd,
De verhouding tusschcn Duitschland en de
Vereenigde Staten is op het oogenblik n->g
weinig gewijzigd, maar de kans op het voortbc-
8taan van den vredo Wordt cr niet grootor op.
Elke dog kan nieuwe gevaren brengen voor
oen volledige breuk, eiken dag ka» ©én Ameri
kaanse» schip getorpedeerd worden, kunnen
Amerikaanscbe levens verloren gaan. Eigen
aardig genoeg is bet een OostenrnTfohe duik
boot geweest, dj© thans, in dc M-iddellandsche
Zee, een Amerikaansch schip heeft doen zin
ken. eigenaardig omdat Amerika de diplomu-
tieke betrekkingen met do Donau-xnonarcliie
nog altijd niet heeft afgebroken, en deze dus
altijd nog een verbinding vormt tusscben de
Unie en Duitschland. Gelukkig ook had dc tor
pedeering niet plaats zonder waarschuwing en
werd de bemanning gered. Het geval behoeft
dus nog g?en oorlogsreden t© zijn.
Van do oorlog-Terreinen valt niet veel
nieuws te vertellen. Zeker is do activiteit er
nooit in de drie voorgaande winters zoo groot
geweest als thans, maar dc behaalde voord celen,
van Melken kant ook, zijn niet zeer belangrijk.
Doch van het westelijk© en het owtelijkc
front, van het Iteliaansrhe en het Macedoni
sche oorlogsterrein, uit Mesopotamia cn Roe
menië komen berichten van gerechten, van ar
tillerie-activiteit, van vliegersnetie, enz., die
alle er op wijzen, dat men den strijd geen
oogonblik laat rusten. De groot© aanvallend©
bewegingen, die verandering in den toestand
moeten brengen, zijn echter nog niet begonnen.
Een marincordcT van den Duitschen Keizer.
BERLIJN. Het „.Marineverordnungs-
blatt" publiceert de volgende order, van
den Keizer:
Aan mijn marine. In den aanstaanden
beslissenden strijd rust op mijn marine de
taak hot Engelsche oorlogsmiddel van de
uithongering, waarmede onze meest gehate
hardnekkigste vijand het Duitsche volk wii
ten onderbrengen, tegen hem en zijn bond-
genooten te kceren door bestrijding van hün
verkeer ter zee met alle ten dienste staande
middelen. Hierbij zullen de duikbooten in
de eerste rij staan. Ik verwacht dat dit in
wijze vooruitziendheid technisch hoog ont
wikkelde wapen, gesteund door krachtige
werven, in samenwerking met alle andere
strijdmiddelen der marine en gedragen door
den geest, die het in het geheele verloop
van den oorlog tot schitterende daden in
staat stelde, den oorlogsvril van onze tegen
standers zal breken.
Groet Hoofdkwartier, 1 Febr. 1917.
Wilhelm.
De Vereenigde Staten en Duitschland.
WASHINGTON. De officieele beves
tiging van het feit, dat de Ameri
ka ana che gezant to Brussel, "W hit-
lock, van de Duitsche autoriteiten bevel
heeft gekregen om de vlag der Vereenigde
Staten, die van het gebouw der Amerikaan
sch© legatie te Brussel woei, neer te halen,
heeft in officieel© kringen hier ter stede
groot© ontroering veroorzaakt en. naar men
erkent, ertoe bijgedragen c-in de betrekkin
gen met Duitschland meer gesipannen te
maken.
De gevolgen van de blokkade.
LONDEN. De „Times" verneemt uit New-
York: de feitelijke blokkade van do .AinerLiiaan-
sehe havens ten gevolge van de weigering van
Amerikaansch© en ander© neutrale schepen om
den Atlancischen Oceaan over te steken, ver
oorzaakt een geweldige ophooping van goederen
aan de havens en spoorwegstations. Geschat-
wordt, dat ruim een millioc-n ton staal in New-
York ligt, terwijl talrijke goederentreinen niet
kunnen ontladen worden, omdat er geen schepen
zijn. Reeds was er ernstig gebrek aan goede
renwagens voor binnenland soh vervoer-en nu
wordt de toestand verergerd, doordat de wa
gons aan de Atlantische havens niet kunnen
worden ontladen. Het vervoer van graan vooral
is bijna geheel in de war. In Chicago ligt een*
voorraad tarwe viermaal zoo groot als ae nor
male voorraad voor dit seizoen.
Boston heeft zooveel graan, dat het niets
meer kan hergen. De Delaware-Lackawanna-
spoor heeft het voorbeeld gevolgd van de
Pennsylvania New-York Central Railway,
door aan tc kondigen, dat geen goederen meer
worden vervoerd van de westelijke havens tot
dat de huidige ophooping is verminderd.
WASHINGTON. De vertegenwoordigers
vaai dertig groote Amerikaansehe spoorweg
maatschappijen hebben, besloten het vervoer
van goederen voor uitvoer stop te zetten,
totdat de huidige ophooping in de oceteïijke
havens is verminderd. Deze beslissing wordt
goedgekeurd door de commissie voor den
Eist bij Arnhem.
ouderlingen handel tUMohen de staten, die
op de bijeenkomst verklaarde, dat do on
voldoende gelegenheid tot verzending dor
goederen en daarnevens de strenge winter
en stormen den tegen woord igon bijna on
dragelijker tosstand hebben doen ontstaan.
"De Amerikaaiuehe -proef 'schepen.
Do Frank f. Zritung verneemt nit Bern. dat
volgens door <3© Temps ontvangen inlichtingen
de beido Amërikaonsche „proef1"schepen ,4to-
cbwiter" on „Orleans" ((.üc zonder do door
Duitschland verlangde bndoruchoidingstoeke-
nen door d8 verboden zrno naar Frankrijk zou
den vertrokken) d© Amerikaansch© wateren
nog niet hebben verlaten.
Poging tot smokkelarij.
NEW-YORK. De federale beamb
ten, die in het belang der neu
traliteit het passagiersschip „Frederick
VIII'*, waarmede graaf Bernetorff naar
Duitschland terugkeert onderzochten, von
den verscheidene honderden ponden rubber
aan boord verborgen. De rubber werd ge-
confiskocrd en een aantal bij de passagiers
gevonden revolvers werden aan den kapi
tein overhandigd.
De Dcensche scheepvaart.
KOPENHAGEN. De onderhandelingen
tusscben de reeders en de zeelieden over de
verhooging der oorlogstoelagcn en de ver
zekeringsbedragen zijn mislukt. Dat bctee-
kent (zegt Wolff) de volkomen staking van
de Deensche scheepvaart.
BERLIJN. De Lokal. An:, verneemt uit
Kopenhagen dat Donderdag of Vrijdag het
6.8. Kopenhagen naar Amerika zou vertrek
ken. Het schip heeft lading in en neemt ce
'post mee, diocr geen passagiers. Over de
heropening van het passagiersvervoer ig
nog geen beslissing genomen.
Duitschland en China.
BERLUN. De Chineesc-he gezant over
handigde Woensdag den minister van bni-
tenlaudsche zaken het afschrift van Uo
nota, welke zijn regeering don Duit
schen gezant <e Peking op 9 Febr.
toezond en waarin tegen de nrivve maat
regelen voor den dnikbocten-oorlog nadruk
kelijk wordt geprotesteerd. Het bericht
van den vijandelijken telegramuienst, dat
de Chineesche .regeering ae diplomatieke
betrekkingen met Duitschland heeft afge
broken of dat zulk een ?t.ap onmiddellijk
aanstaande is, i3 onjuist.
De guaestie ran de bewapening van koop-'
raardere.
LONDEN. De „Morningpost" verneemt
uit Washington, dat het kabinet daar reeda
de quaestie heeft besproken van de bewape-
nirig van koopvaarders. Er is geen officieele
mededoeling gedaan; algemeen vermoedt
reen, dat er meeningsverschi 1 bij de regee
ring bestaat. Tenminste twee leden vreezen,
dat zulk een bewapening onverstandig zou
zijn en een Duitschen aanval zou uitlokken.
De president zal de quaestie'beslissen.
Een vraag.
STOCKHOLM. „Aftonbladet" vraagt
waarom do Amerikanen,„die pochen op het
recht der Amerikanen op vrije vaart- voer
1 Amerikaansch© vaartuigen, dat recht niet
bewijzen door een vaart naar Hamburg,
I Stettin of Triest.
BELGIË.
Vliegersactie tegen de haven van Srugga.
LONDEN. De admiraliteit meldt, dat
r.r: rinevliegtuigen Woensdag een aanval
deden op de haven van Brugge en de sche-
pen aldaar. Met succes werden bommen ge-
l worpen. Alle bestuurders en toestellen keer-
den ongedeerd terug op een na.
DUITSCHLAND.
Het Amerikaansche geschenk.
De Amerikaansche gezant-, Gerard, heeft
voor zijn vertrek uit Berlijn aan dr. Von
Gwinner, directeur der Duitsche Bank, een
bedrag van 389.624,10 Mark ter hand ge
steld, waarbij neg later pl.m. 150.000 Mark
komen, als fonds door Amerikanen bijeen-
want ik 3ia<L tegen mijn kapitein de wapens
opgenomen, cn zoo was mijn leven, naar
ouzo krijgswetten, verloren.
.„Wel had ik gelegenheid gehad, naar mijn
vaderland terug te keeren, maar het gloeien
de verlangen naar het meisje boeide mij
aan deze plek. Robert", en hij greep s-nec-
kend mijn rechterhand, „je moet mij helpen!
Hoe.' dat weet ik nog niet. Maar je behoort
tot de expedifcietroepen, het kan je niet al te
zwaar vallen, Aigya aan Papenision te ont
rukken ©n naar d© kust te brengen. Van
daar breng ik dan mijn meisje naar mijn
vaderland. Help mij dus, help mij!"
Ik gaf hem de meest geruststellend© ver
zekeringen, hoewel ik voorloopig nog geen
raad wist. Het was reeds middernacht, toén
wij scheidden.
Vroeg in den morgen kreeg ik bevel van mijn
kapitein naar Kakodïki ie rijden, waar met de
opstandelingeii zou worden onderhandeld. Een
der afgevaardigden dezer lieden was Papeni
sion, dio cic-n arm in het verband droeg.
Do onderhandelingen hadden eerst geen
succes.
De opstandelingen waren niet to bewegen het
beleg voor Kandanos op te breken. Ten slotte
eindelijk begonnen zij meer toegeeflijk te wor
den Papenision trad naar voren en verklaarde
zich bereid allen inwoners vrijen aftocht to© te
staan, onder voorwaarde echter dat de dochter
van den gedoqden zilversmid Ali Hamdis, hem
ten deel zou vallen.
De kapiteins bespraken het geval. Ten slotte
kwam men overeen, dat men er zich niet tegen
zou verzetten. Als Papenision het meisje uit
Kandanos wegvoerde, om haar tot zijn vrouw te
maken, voor het'geval dat het meisj© hem be
reidwillig volgde.
Men ging bevredigd uiteen.
Tegen den middag kwamen we weer in
Sjaniakos aan. Een sterke afdeeling, waartoe
ik ook behoorde, werd naar Kadanos gezonden,
om bij het ontzet aanwezig tc zijn.
Onder weg zon ik on de redding van Aigya,
maar geen geschikt plan kwam mij in don zin.
„Eb bion mon ami!" klonk naast mij een
vroolijko stem, „zoo in gedachten? Wat scheelt
je vandaag?"
Ik zag in hei- lachende gezicht van een piep
jongen ad elixirs tvan den Franschen kruiser
„Chanzy", genaamd Alphonso Charpetli ij was
een knappe, baardeloozé jongeling, slank en
rijzig, daarbij een guit van top tot teen, driest
en dol in hei gevaar. Nauwelijks zag ik zijn
schelmsch gezicht of ik dacht: „Charpet zal
helpen."
ïk vertelde liem mijn ontmoeting met Emil,
diens liefde voor Aigya t_n het gevaar waarin
het meisje verkeerde. Charpet blies een tijd
lang nadenkend den. rook van zijn sigaret cis
zijn mond. „Parbleu", riep hij teen plotseling,
lachend, „ik heb het. Zoo zal het gaan. Het
wordt een kostelijke grap".
Hij was echter niet te bewegen zijn plan mee
tc doelen Toen wij evenwel dea volgenden dag
onzen marsch naar Kandanos voortzetten, was
Charpet verdwenen.
"(Sfof volgt.)
