No. 374
Vrijdag 5 Januari 1®7
Orgaan voor Leger en Vloot.
Het Jaar 1918.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Gezondheidsleer
Oos Oorlogsdagboek.
Hei Schilderij.
OEROE J»8E<2/>R<3.
SOLDATENCOURANT
REDACTIE EN ADMINISTRATIE VALERIUSSTR. 109. AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NT7MMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 3 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING VOOR MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1-50 P.K WARTAAL
Voor Adverteiitien wende men zich tot oru» Adminlstratlo, VateriusïL-a*t JCO
Amsterdam. Prtji der Advertentiên per regel 30 cent. Voor Ingezon^u Mefia-
deelingen op de tweede, derdo en vierde pagina dubbel tarief. Bij auonnemen:
reductie.
De strijd in Roemenië is uitgeloopen op een groote neerlaag voor dit land
en op een teleurstelling der geallieerden, die van de toetreding ervan tot de
Entente veel heil verwachtten. Maar van drie kanten rukten de legers der centralen
Walachije binnen. Van het zuiden kwam generaal Von Mackensen, en deze was
het, die Boecharest bezette. Hij moest daardoor den zeer breeden Donau overtrekken.
Hiertoe werd door zijn troepen een hulpbrug geslagen, die we hierboven zien afge
beeld. Generaal Von Mackensen kijkt toe, dat zijn mannen de brug overtrekken.
Wij zien hem hier, ten halve verborgen achter een anderen officier.
door J. P. BIJL, officier van gezondheid.
LXXII.
Verspreidingswijze besmettelijks ziekten. V.
Hst besbudèeren van de verspreidingswijze
van mazelen, roodvonk en pokken levert vele
bezwaren op, omdat de microben, de bacte
riën, die deze ziekten veroorzaken, niet of on
voldoende bekend zijn. Meer zekerheid aan
gaande de plaats, waar de ziektekiemen huizen,
en van vaar zij in de buitenwereld terecht
kpmen om weer anderen te besmetten hebben
wij evenwel bij enkele andere ziekten van
welke de ziektekiemen wel bekend zijn.
In de eerste plaats noem ik als zoodanig de
gevreesde kinderziekte diphterie. Vooral de
ouderen weten welke sokrik en angst het
wóórd diphterie te weeg bracht indien de
geneesheer het uitsprak na een ziek kind
onderzocht te hebben. Tegenwoordig, nu een
zeer doeltreffende behandeling voor do ziekte
bestaat en nu men weet welko maatregelen
genomen moeten worden om besmetting te
voorkomen, kan men zich nauwelijks voorstel
len dat het nog slechts enkele tientallen jaren
geleden niet zoo heel zelden voorkwam, dab
binnen een week 3 of 4 kinderen in hetzelfde
gezin aan die ziekte stierven.
Diphterie is zooals men weet een ziekte,
die vooral hij kinderen voorkomt. De kinde
ren zijn gewoonlijk zwaar ziek, in de keel
ontstaan velletjes, grijs, wit, grauw van kleur,
die steeds grooter worden, steeds lager in de
keel komen, zoodat stikkingsgevaaar optreedt.
Door de nauwkeurige onderzoekingen van ver
schillende geleerden, weet men tegenwoordig
pVeeies welke bacterie de oorzaak is van deze
ziekte; men kan de bacterie afzonderen en
in het laboratorium in het leven houden en
Van 25 Dec. tot 1 Jan.
26 Dec. Duitschland beantwoordt .Wil
son's nota.
De centralen bezetten in Wa
lachije Fiijpesfci aan de lijn Boe-_
zeoe-Braila, Russen en Roeme-
niërs hebben de Dobroedsja ont
ruimd.
De eerste ministers van de
dominions zijn uitgenoodigd tob
een conferentie te Londen in
Februari.
In een persverklaring kondigt
de Russische minister van bu>-
tenlandsche zaken Pokrowsky
aan. dab. heb militair verbond
tusschen Rusland, Engeland en
Frankrijk geconsolideerd aal
worden door een nauwe econo
mische verbinding.
27 Generaal Joffre wordt maar
schalk: van Frankrijk.
De centralen veroveren Roni-
nicu-Sarat in Walachije, waar
door zij de Serethlinie bedreigen.
Duitschland antwoordt toe
stemmend op de Zwitsersch»
nota.
Het Luxemburgsche ministerie
is afgetreden.
De Engelsche troepen nemen
weer een gedeelte van de Fran-
sche linie aan het Somme-front
over.
De Tsaar verklaart in een le
gerorder, dat de strijd moet
voortduren, totdat de Russen
Konstantinopel en de Dardanel
les hebben bezet, beueveus ge
heel Polen.
28 Volgens inededeeling van de
Engelsche admiraliteit heeft een
escadrille marinevliegèrs met
succes bommen geworpen op
vijandelijke kampen in Gallipoli.
De strijd in Oost-Walachije
en het noordelijk deel van de
Dobroedsja wordt krachtig voort
gezet de centralen dringen op in
d* richting yau de Seretk. De
zich laten voortkweeken. Daardoor is men in
staat allerlei bijzonderheden over de versprei
dingswijzen der ziekte te bestudeeren.
Zooals te verwachten is bij een ziekte, waarbij
zulke belangrijke veranderingen in de keel te
zien zijn is de smetstof steeds te vinden in de
keel van lijders aan diphterie. Wanneer men
het keelslijm, de velletjes, die in de keel ont
staan, onderzoekt vindt men daair in de
dipkteriebacillen. De verspreiding van uit de
keel gebeurt dan natuurlijk weer op dezelfde
wijze als bij andere ziekten, waar de smetstof
in de keel te vinden ismet hoesten, met
niezen, door zakdoeken, door drinken uit een
glas, door tusschenkomst van besmette vin
gers, kleeren enz. Men kon aantoonen, dat
da bacteriën vrij lang kunnen blijven leven
huiten het mer.Bohelijk Iidbaaim. 4.1 naar ge
lang van uö omstandigheden, of zij aan het
zonlicht zijn blootgesteld of in het donker
zijn, of zij in een droge of in een vochtige
omgeving zijn enz., kunnen zij korter of lange-
ren tijd in staat blijven nieuwe ziekten te vér-
oorzaken.
Maar ondanks het feit, dat de smet
stof soms langen tijd aan voorwerpen
kan kleven zonder af te sterven, bleek toch
meermalen, dat diphterie ontstond zonder dat
iemand in aanraking geweest was met een
lijder aan die ziekte of zonder dat
er sprake van kon zijn dat besmette
voorwerpen de ziekte had overgebracht.
Het bleek b. v. dat wanneer in een
gezin een diphterie-geval geweest was, dat
eenigen -tijd later, wanneer het patiëntje vol
komen hersteld was, ook al was voor nauw
keurige ontsmetting zorg gedragen, een nieuw
diphterie-geval optrad bij andere leden van
het gezin of bij iemand die toevallig in zoo'n
gezin geweest was. Men dacht dan gewoonlijk,
dat de ontsmetting niet goed gebeurd was
er werd opnieuw ontsmet en zoo mogelijk met
nog meer zorg, maar desondanks zag men dan
dikwijls een paar weken later weer een diph-
Bulgaren bezetten heb dorp
Rackel in de Dobroedsjade Duit
schers Dxunifcrestu in Walachije.
In Engeland is een commissie
van deskundigen benoemd om
maatregelen te nemen ter be
spoediging van den scheepsbouw.
Verhoogde Duitsohe actie voor
Verdun op den westelijken Maas
oever (hoogte 304, een zuidelijke
helling van den Mort Homrne.)
De Entente geeft een afwijzend
antwoord op het vredesaanbod
van de centralen.
Eliza toonde een boos gelaat, warm nog van
een conflict m de kouken, en diende aan op
somberen toon
Juffrouw, een dame om u te spreken.
Een stevige, goed gekleedo figuur zweefde
langs de overblufte Eliza, en zonder notitie
te nemen van juffrouw Lavinia's uitgestoken
hand, het zij zich vallen in een gèmakkeliikeu
6toel.
't Is mij heel aangenaam u te zien, me
vrouw Goodali, zei juffrouw Lavinia met ouder-
wetsche hoffelijkheid; ik heb niet dikwijls hst
genoegen een visite van u to ontvangen.
Mevrouw Goodali had 't to kwaad met de
sluiting van haar halsbontje.
Ik kwam om de muzieklessen van de
meisjes te betalen, verkondigde zij zonder om
wegen.
Lavinia was een beetje verbaasd over deze
afwijking van de gewone procedure. Zij was
gewend een postwissel te ontvar.gen voorliet
lesgeld. Nu drie jaar lang had zij pianoles
gegeven aan de twee jonge juffrouwen Goodali;
dientengevolge kreunde twee maal per week
haar oude instrument onder de onsympathieke
aanraking van weinig geoefende Vingers, 't
Was een wreede heiligschennis, maar 't hielp
haar een beetje bij den eeuwigen strijd om het
budget to doen kloppen.
Nieuwsgierig en eenigszins onder den indruk
volgde zij mevrouw Goodali's witte, fïjnge-
schoeide vingers,i die doken in een bruin lede
ren taschje met verguld montuur.
De bezoekster was inderdaad een zeer irn-
poneerendo verschijning. Reusachtige struis-
vceren verhieven zich, boven een opziohtigen
hoed en om el leen pols bengelde een zware
gouden armband. Onwillekeurig bedacht Lavi
nia, dat alleen liet halsbont een arm gezin ge
torie-geval optreden b.v. bij een vriendje, dar,
bij het vroegere patiëntje gespeeld had.
Dergelijke gevallen waren moeilijk te ver
klaren en er werd daarom gezocht of die
diphterie-bacillen, de oorzaak van de ziekte,
misschien nog op andere plaatsen te vinden
zouden zijn. En toen bleek, dat bij verschil
lende patiënten de smetstof niet alleen tijdens,
de ziekte in de keel te vinden was. maar dat
ook daarna nog wekenlang de diphterie-baeil-
len in de keel aantoonbaar waren, ook al was
de zieke/geheel Jiéfktold. Door deze vondst
kreeg men natuurlijk een geheel anderen kijk
op de wijze van besmetting. Wat gaf het onder
dergelijke omstandigheden of de kamer al met
formaline ontsmet werd, of het beddegoed al
in de ontsmettingsoven ging, of alles niet lysol
werd afgesponsd? Zoolang iemand ia huis
was, die de smetstof in zijn keel had, in wiens
keel de bacteriën zich met millioenen ver
menigvuldigden, om met iedere hoestbui over
do andere kinderen te worden uitgestrooid,
om voortdurend aan drinkglazen, aan lepels
en vorken, kortom aan alles wat met den mond
in aanraking kwam vast te kleven, gaf ont
smetting natuurlijk niets. De bron van de be
smetting was niet te zoeken in besmette voor
werpen'. maar in een kind of mensch, die
hoewel reeds volkomen gezond, nog steeds de
bacillen verbreidde; de bron van besmetting
was te zoeken in wat men noemt een bacillen
drager.
Toen eenmaal bekend was, dat mensphen
die gezond waren', maar vroeger diphterie
gehad hadden, toch de bacillen in hun keel
konden herbergen, ging men verder zoeken en
toen bleek, dat de bacillen soms ook voor
kwamen bij geheel gezonde menschendie
nooit diphterie gehad hadden, maar die in de
omgeving geweest waren van dergelijke lijders.
Deze menschen waren dus blijkbaar besmet
geworden, maar waren om de een of andere,
ons onbekende, reden ongevoelig voor diphte
rie. De bacillen groeiden welig in hun keel,
maar waren niet in staat hun kwaad te
doen. Zoo iemand is natuurlijk zeer ge
vaarlijk voor zijn omgeving. Hij kan een an
der, die wèl gevoelig is voor de ziekte besmet
ten.
Zeer begrijpelijk is het dus, dat men
schen of kinderen, die zeker weten niet bij een
zieke geweest te zijn en die niet in aanraking
zijn gekomen met besmette voorwerpen toch,
ziek kunnen worden. De besmetting is dan
gewoonlijk afkomstig van een bacillendrager.
Tallooze voorbeelden zou men daarvan kunnen
noemen. Ik noem b.v. een school waar her
haaldelijk kinderen diphterie kregen. Onv-
smetten hielp niet en men besloot daarom alict
Ieerlinge.n van de klassen waarin de gevallen;
voorkwamen to onderzoeken. Er werden geen
bacillendragers gevonden onder de kinderen,
maar het bleek dat de onderwijzeres, die nooit
ziek geweest was, de smetstof :n de keel her
bergde. Toen zij uit de klasse verwijderd were,
om geneeskundig behandeld te worden, was
het uit met de diphterie. Sedert werden geen
kinderen mee* door die ziekte aangetast.
(Wordt vervolgd.)
Vervolg en slot.)
Indien heb geen vrede wordt, indien de
geweldige strijd, met nog grooter woede,
wordt voortgezet, zal, 9chijnt het, aan het
Westerfront ten slotte de beslissing moeten
vallen.
Is daar kans op? Niemand zal dit zeker
durven voorspellen. Maar wel is het jaar
1916 in dit opzicht leerzaam geweest. Den
eersten Juli begonnen da Engelschen en
Franschen er hun groot offensief, lang voor
durende een jaar had kunnen onderhouden.
Mevrouw Goodali vond ten laatste wat zij
zocht.
Eindelijkriep ze zegevierend.
Ze legde Lavinia's rekening op het versleten
tafelkleed.
Ik zou de kwitantie graag meenemen,
zei ze; dat spaart tijd en een postzegel, niet-
Deze ietwat ruwe toespelling op haar be
krompen omstandigheden deed Lavinia blozen
'tob de wortels van het grijsdoorspikkelde haar.
Toch gehoorzaamde zij zwijgend, en schreef
haar naam met flinke band onder de kwitantie.
Toen deze formaliteit verricht was, stond de
bezoekster op
Ik hoop, dat u tevreden is over de vor
deringen van uw dochters? waagde Lavinia
op te merken, om toch iets te zeggen.
Nu kwam het losl De veeren op den hoed en
de gebogen neus gaven aan de verontwaardi-
de matrone een merkwaardige gelijkenis met
een woedende kakatoe.
Neen, dat ben ik niet! Edwin wilde dat
ik er niet over zou spreken, en wij wilden u
sparen. Maar nu u er toch over begint... Ik
kan u verzekeren, dat ik mij nooit zoo ge
schaamd heb als verleden Donderdag bij de
familie Provis. Gladys Provïs die les heeft
van een echten muziekloeraar, speelde allerlei
moeilijke dingen ook klassiekmaar toen
Emily en Agnes volgden met het Dauwdrop
duet" had ik wel door den grond kunnen
zinken! U is bij uw tijd ten achter, juffrouw,
een heel eind ten achter! Maar 't is schande,
dab mijn arme kinderen daaronder moeten
lyden.
Op dat öogeublik werd mevrouw Goodali zoo
overweldigd door moederlijk gevoel, dat ze
haar toevlucht moest nemen tot een grooten
zakdoek.
Juffrouw Lavinia bleef een poos zwijgend
staan. Zij wachtte, tot de zakdoek zijn rust
plaats weer had bereikt in het met goud go-
monteerde taschje en de eigenares met een
zucht van onderwerping zich had gewend in
de richting van de deur.
Toen riep Lavinia eensklaps: ,,Halt!" en
het hevelende in haai' gewoonlijk makke stem
verbaasde haarzelf.
Mevrouw Goodall's b°ogrood gezicht was
bijna komisch in zijn verontwaardiging.
Ik heb zwijgend uw verwijten aangehoord,
zei Lavinia langzaam sprekend, hoewel haar
hart angstig klopteomdat ilc voel dat n het
recht heeft mij te beschuldigen, dat ik bij mijn
tijd ten achter ben. Dat is een gebrek, dat ik
met meer kan herstellen, daarvoor ben ik te
oud. ("Zij glimlachte even, toen voor haar
geest het visioen verrees van de domme, dik-
vingcrige jongedames Goodali.) Ik zie liever
->•" rriiVrid te laten
betere leiding voor uw dochters t§ zoeken.
bereid, eenigszins in de war gebracht alleen
door den on verwachten aanval der Duifc-
schers bij Verdun. Doch van den anderen
kant ook weer begonnen onder gunstige
voorteek en en. Want de centralen hadden
de handen vol. Rusland was reeds een
maand vroeger zijn aanvallende beweging
begonnen en sloeg de Oostenrijkers terug,
maakte talrijke krijgsgevangenen, behaalde
grooten oorlogsbuit, won elke week meer
terrein. De Italianen zetten zich schrap te
genover de Oostenrijkers aan de Tiroolsche
grens, begonnen daarna een heftigen aanval
op het Karsfcplateau en namen welhaast
Görz. de zoolang bedreigde stad, in en sche
nen den weg naar Triest te betreden. Sar-
reil maakte zich gereed om Servië te her
winnen en trok op naar 't noorden. Op
verschillende andere fronten werden de cen
tralen bedreigd, geslagen zelfs, nu scheen
het de tijd om hen ook aan het Westerfront
met kracht aan te vallen.
Dat hebben de Engelschen en Franschen
gedaan, en, wij weten het, met succes. Wij
kunnen zelfs spreken van groot succes, niet
het minst, wat de Franschen betreft, die
niet alleen aan de Somme, maar ook bij
Verdun den vijand hadden te weerstaan,
hem daar later aanvielen. Het Somme-offen-
sief heeft getoond, dat de Duitschers niet
onverwinbaar waren. De strijd was er moei
lijk, het geheele. front was er als 't ware
een groote, deels onderaardsche vesting.
Ook boden de Duitschers er krachtig en
dapper tegenstand. Desniettemin hebben do
geallieerden groote resultaten bereikt. In
een grooten boog is ten noorden, en ten
deele ook ten zuiden der Somme het Duifc-
sche front teruggeduwd. Bloedig en hard
nekkig is er gevochten en schoone zegepra
len zijn er behaald, tal van Franschen dor
pen en stadjes werden heroverd, al was er
niet veel meer van over; Fransch grondge
bied werd bij kilometers teruggewonnen,
schoon onvruchtbaar voor jaren. Maar niet
is gelukt, wat toch het doel moest zijn, door
do Duitsche linie heen te breken, den
vijand zoo te verslaan, dat hij terugweek
tot de grens. Hij staat nog altijd, onwrik
baar, op Fransch gebied, heeft zco goed als
heel België in zijn bezit en van een over
winnaar aan 'fc Westerfront is nog geen
sprake. De tegenstanders houden er eikan
der nog steeds in evenwicht, zelfs na de
krachtige aanvallen der Franschen bij Ver
dun, waar zij den Duitschers het vroeger
veroverd gebied stuk voor stuk weer ontne
men. Dat op d6n langen duur op deze wijze
de Duitschers uit Frankrijk en België terug
gedreven worden is mogelijk, doch dan moet
de oorlog nog jaren duren, zal hij nog mil
lioenen offers vragen.
En dan moet de oorlog ook op andere
fronten hardnekkiger worden gevoerd, met
grooter kr-acht worden deorgezet. De Ita
lianen staan thans op verschillende punten
in 's vijands land, maar na anderhalf jaar
strijdens zijn zij nog betrekkelijk zeer wei
nig gevorderd. Het Oostenrijksche offensief
was snel en voorspoedig en verraste, maar
bet was ook kort en zonder gevolgen. De
Italianen hebben vrijwel het verloren ge
bied in 't noorden van hun land herwonnen;
zij hebben verder aan de noordoostgrens., in
de Karsrt-streek, werkelijke successen be
haald, en althans een der beide steden, die
zij bij hun land willen voegen, Görz (Gori-
zia) is in hun handen gevallen; zij hebben
ten zuiden er van bij kleine gedeelten hun
bezit uitgebreid, maar er is nog weinig kijk
Zij nam het bankbiljet van het tafelkleed
en zonder een zweem van aarzeling wierp zij
de zuurverdiende vrucht van harden arbeid in
het vuur
Mevrouw Goodali zette zulke oogen op, dat
ze er bijna uitrolden en bleef 'n poos ademloos.
Die vrouw is gok! riep zo eindelijk en
snelde naar buiten.
Juffrouw Lavinia zat in de schemering bij
't vuur. Er was een uitdrukking van hopeloo-
ze ellende in de vriendelijke blauw© oogeu.
Natuurlijk had zij op dat geld gerekend, om
diverse kleine schulden af to doen: Eiiza's
maandloon, den pianostemmer en oen rekening
voor muziek, gekocht ten behoev van de
Goodall's.
Lavraia peinsde en peinsde, doch kon geen
bevredigende oplossing vinden.
Zij stak het gas aan en 't volle licht ont
hulde de armoede van de geheele omgeving.
De kamer was poover gemeubeld, het tapijt
tot den draad versleten.
't Eenige wandsieraad van belang was een
olieverf-schilderij in breeden, gouden lijst, 't
Stelde een landschap voor. Lavinia beschouw
de het altijd met eerbiedig© belangstelling;
want 'fc was eon werk van haar overleden
vader en stelde de plaats voor waar hij als
kind had vertoefd. Zij beschouwde het als een
bezit van onschatbare waarde.
Als zij er naar keek, was het, of zij de
stem haars vaders hoorde, terwijl zijn oogen
droevig rustten op het tafereel zijner -jeugd.
En ook nu weer hoorde zij de ernstige, dik-'
wijls herhaalde vermaning:
Doe 't nooit weg, Lavinia, wat er ook
gebeurt.
En nu was de beproeving gekomerr.
Den volgenden morgen keken op straat vele
menschen naar 't wonderlijk vrouwtje met het
slecht zittende wintermantel tje, dooh Lavinia,
haastig voortspoedend door het stadsgewoel,
merkte er niets van.
Eindelijk had zij haar bestemming bereikt.
De kunsbkooper, een heertje van zestig jaar
ongeveer, vroeg beleefd, wat zij verlangde.
Lavinia toonde een groot pak van ettelijke
vellen bruin papier, waaruit een schilderij te
voorschijn kwam.
De kunstkooper beschouwde het heel nauw
keurig.
De lijst moet nocdig opnieuw verguld
worden, zei hij eindelijk en als u wilt-, kunnen
wij 't schilderij wat restaureeren. Wij doen
dat heel zorgvuldig...
Lavinia viel hem in de rede.
Ik wil het niet laten restaureeren; ik
wil ;t verkoopenriep zij zenuwachtig.
's Mans, hoffelijkheid verdween als bij toover-
slag. 7
't Spiit mij, dame, maar...
Nu was Lavinia uit het veld geslagen.
De man randde^ dat uiterste nood baar tot
op, dat zij spoedig Triest, hun doel met
dezen oorlog, zullen bereiken. Naar Triest
is het nog een lange, lang© weg.
Vooral in den Balkan zal de strijd tus
schen de legers der geallieerden en der cen
tralen en hun bondgenooten van karakter
moeten veranderen. Voor de Dardanellen is
Saloniki in de plaats gekomen; zal het laat
ste bij voortzetting van den strijd geen mis
lukking worden als de eerste, dan zal Lloyd
George moeten zorgen voor meer troepen in
Macedonië. Dit zal met veel moeilijkheden
gepaard gaan. maar als generaal Sarrail
geen belangrijke versterkingen krijgt, zal
het hem niet licht gelukken, vreest men ook
in kringen der geallieerden, om verder in
Servië door te dringen.
Roemenië heeft maar al te duidelijk ge
leerd, dat de kracht der centralen, van
Duitschland in de eerste plaats, nog niet
verloren is, zelfs niet veel verminderd, 't
Heeft lang geduurd, 't kostte veel wikken
en wegen, veel overredingskracht, voor de
Roemeensche regeering in 't laatst van
Augustus 1916, zich aansloot bij de geal
lieerden; toen het dat toch deed, ter onza
liger ure, verwachtte men in Engeland en
Frankrijk, in Rusland niet het minst, daar
van groote dingen, en velen Duitschers slóeg
de schrik om het hart. Maar der Duitsche
leiding blijkbaar niet. Falkenhayn van uit
het noorden joeg de Roemenen, die reeds
vrij ver in Zevenburgen stenden, terug,
Von Mackensen drong met de Bulgaren de
Dobroedsja binnen, veroverde Tootrakan,
bezette Silistria, nam 20,000 Roemeensche
soldaten gevangen, drong al verder door en
kwam bij Czernawoda, met zijn beroemde
spoorwegbrug, over den Donau- Het verder
verloop van den strijd in Roemenië ligt
nog te kort achter ons, om er hier voel van te
zeggen: van 't noorden, van 't oosten, van
't zuiden drongen de centralen door, in de
Dobroedsja viel de havenstad Constanza, in
Walachije de hoofdstad Boecharest in hun
handen, na nog geen vier maanden oorlog-
voerens waren deze gebieden in hun maolit
en drongen zij Moldavië binnen, bedreigen
zij thans Russisch Bessarabië en de Russi
sche steden aan de Zwarte Zee. De Russi
sche en Roemeensche troepen werden door
de legers der centralen voortgedreven;
alleen, en dit is ten minste een goede post
op de rekening der geallieerden, zij werden
niet omsingeld, zij konden, al was het een
overschot, ontwijken naar de Serefch-linie.
s
Ons bestek godoogb natuurlijk niet om
anders dan in groote lijnen do geschiedenis
van het aan feiten zoo rijke jaar 1916 te
schetsen. Behalve op de oorlogsvelden is er
nog veel gebeurd, dat onze aandacht trekt.
Op de zee bijv. hebben weer een paar ge
vechten plaats gehad in de Noordzee, waar
van de slag aan het Skagerak vooral be
langwekkend is. Niet om bet resultaat, want
hij heeft slechts bevestigd, dat de vloten
tot nog toe geen rol van beteekenis konden
spelen in dezen oorlog, en deze zeeslag was
zelfs zoo weinig beslissend, dat zoowel de
Engelschen als de Duitschers zich de zege
praal toeschreven. Als het op aanvallen ter
zea aankomt, blijft de Duitsche vloot niet
ten achter bij de Engelsche. Tot tweemaal
toe dit jaar zocht een eekader Duitsche oor-
logsschépen de Engelsche vloot op, in het
Kanaal en bij Ramsgate, waar de k-ust be
schoten werd. De Duiteeke onderzeeërs heb
ben ook weer hun taak verricht, zij het iets
minder meedoogeuloos dan het vorige jaar.
dezen stap dreef en kreeg medelijden... Hij
kon 't ding wel kooped uit barmhartigheid.
Maar 't gezond verstand zegevierde over
zwakke opwellingen en hij dacht aan de stren
ge dame, die zijn levensgezellin was en nauw
keurig zijn inkomsten en zijn uitgaven con
troleerde.
Wij koopen alleen door onze agenten,
verklaarde hij óp vriendelijken toon. Maar ik
wil toch wel iets voor u doenhet stuk expo-
seeren in onze étalage; komt er dan iemand,
die er lust in krijgt (hij staarde weifelend naar
eenige dubieuze viervoetige gedierten, die het
landschap stoffeerden), dan zal ik 't u dade
lijk laten weten. Mag ik uw adres?
Lavinia dankte hem met warmte en liet 'fc
stuk onder zijn hoede. Op weg naar huis nam
zij 50 gulden op van het kapitaaltje, waar
van zij moest leven.
Na een wachttijd van veertien dagen be
zweek Lavinia's optimisme. Aanbod van leasen
had ook geen verder resultaat gehad dan één
ongemanierden jongen, die heel weinig betaal
de en haar veel moeite bezorgde.
En zoo kwam op een goeden morgen Lavinia
logs vaar buigen de Engelsche oorlogsschepen
op, eenmaal in het Kanaal, een andermaal
eindelijk tot de laatste uitvlucht van verarm
de dames van goeden huizeze zette voor 't
raam een bordje met: Kamers te huur".
Met ongeduld wachtte zrij op succes, doch
velen passeerden het raam. versaheidenen
lazen het bordje, maar niet één belde aan, om
inlichtingen te vragen.
Dan, op een namiddag ia 't laatst- van de
week, juist toen Lavinia haar eenigen leer
ling had gehad, kwam er een bezoeker, een
deftig heer. 'Hij werd 'aanstonds binnengelaten.
Juffrouw Lavinia Briarley? zei hij, bur
gend.
Lavinia was bijna te ontroerd om te spre
ken. Ze schoof hem den gemakkelijksten stoel
toe en wierp roekeloos een groot stuk steen
kool op 't vuur, terwijl ze al bedacht, of de
vreemde thuis zou willen dineeren en hoe laat.
Ik zal mijn best doen, 'fc zoo prettig mo
gelijk voor u te maken", haastte zij zich hem
te verzekeren. „Mqar 't werk is voor mij nog
nieuw, ziet u... (Haar lippen trilden een
beetje)... Dit is de zitkamer, die u geheel vrij
krijgt, en als u even boven wilt zien...
Zijn verbaasde blik deed haar zwijgen.
O... kwam u niet om de kamers?... De
blijdschap verdween van Lavinia's gelaat.
Neen, zei hij kalm, ik kwam om het schil
derij.
'fc Spijt me, antwoordde zij. maar 't is niet
meer te koop. Ik schreef vanmorgen aan
meneer Johnson, dat ik 't terug wilde heb
ben. Ik had 't nooit uit mijn huis moeten laten
gaan.
'fc Ia jameiee'. zei de oude hseiu Jk «sg
Dit was sommigen kringen in Duitschland
niet naar den zin, en ouder hen echynfc
admiraal Von Tirpit®, de minister van
marine te bahooren, dio zijn ontslag nam om
gozon d hoid sredenen.
Intusschen nog steeds worden vijande
lijke, vooral Engelsche, maar ook néntralu
handelsschepen getorpedeerd, en Engeland»
handel en schoepvaart ondervindt groot na
doel van deze soort van blokkade. Een zwoto
slag voer do geallieerden betcekende ook
het verlies van eenigo oorlogsschepen, die
getorpedeerd werden of op mijnen stieten,
wij noemen aileen heb Fransche slagschip
„Suffren", dat 12 Februari ep het Engel
sche pantserschip Russell", dat begin Sei
zonk en waarbij vele menschenlevens verlo
ren gingen. Verder heeft vooral indruk ge
maakt het fcorpedeeren van den Franschen
hulpkruiser ..Provence II" (28 Februari),
waarbij 1000 menschen omkwamen en het
Russische hospitaalschip „Portugal", ep 1
April. Een bijzonder gespannen houding
tusschen Duitschlaud en do Ver. Stalen
deed de torpedeering van het passagiers-
stoomschip „Sussex" ontstaan, 25 Maart
aan de kust van Frankrijk, waarbij ook
eenige Amerikaansche reizigers den dood
vonden, en van de „Marina" op 30 Octo
ber, met een meerendcels Amerikaanache
bemanning. Het scheen soms geen haar to
schelen of de diplomatieke betrekkingen
zouden worden verbroken tusschen. Duitsch
land en de Ver. Staten en er was meer dan
eens dreiging van oorlog.
Ons land heeft ook zijn aandeel gehad in
de verliezen ter zoo door den krijg. Enkele
daarvan hebben bijzonder gerucht gemaakt
en aanleiding gegeven tot gedachtenwi&se-
ling tusschen de Nederlandsche en Duitsche
regeeringen, zooals vooral do torjjedeering
der „Tubantia" geheel is deze quaestio nog
niet opgelost. We geven Lier een lijstje der
meest bekende Nederlandsche schepen, die
getorpedeerd zijn of op een mijn liepen:
midden Februari de „Mecklenburg" der
Mij. Zeeland; 12 Maart „Zaandijk" der
HollandAmerika-lijn15 Maart de „Tu-
bantia" van den Kon. Holl. Lloyd; 18
Maart de „Palembang"in April do schoe
ner „El zin a Helena"; 25 April de „Berkcl-
stroom" der Holl. Stoomv. Mij.'op 26
April de „Dubhue", „Maasdam" en
„Noordzee"; 17 Mei de ..Batavier V"; 9
Oct-ober de „Blommersdijk" motgraan
voor de Nederlandsche regeering aan de
Amerikaansche kust; 1 December de „Re-
diri". Melding dient hier nog te warden
gemaakt van de opbrengiug door de Duit
schers van ons stoomschip „Prins Hendrik"
op 23 Sept. en van de „Batavier II" op 24
September. Als de Duitschers iete doen,
schijnen ze het tweemaal achtereen te
doen, dat zagen we ook aan het torpedee-
ren van de „Tubantia" op 15 en van do
„Palembang" op 18 Maart van 't verloopfia
jaar.
Behalve de zwerftochten der Duitsche
„Möwe", die 4 Maart behouden in een va-
derlandsche haven terugkeerde, na menig
vijandelijk handelsschip vermeestejrd te
hebben, kunnen we hier niet onvermeld la
ten de prestatie van de hau delsdulkboob
„Deutsckland", welke tweemaal een tochfc
naar Amerika deed en behouden terug
keerde voor den tweeden keer op 9 Decem
ber. Een zusterschip van denzolfden aard
de „Bremen" moet echter op de heenreis
vergaan zijn.
Naast, den krijg op en in de aarde, op en
'fc toevallig in de étalage en 't trok mij aan.
Kan ik u niefc verleiden Ik wil graag beta
len, elke redeiijke som die u vraagt.
Lavinia weifelde.
Elke som, die zij vroeg? Do moede oogen
dwaalden naar het noodlottige stuk bordpapier
met de uitnoodiging aan vreemden, cm haar
huiselijk heiligdom binnen te dringen; zij hoor
de aan de voordeur Elize kijven met de groen
tevrouw, die om betaling maande... Maar plot
seling werd het smalle, oudachtiee gezichtje
veredeld door den glans van een kloek beslui:.
!n haar geest ruischte de vermaning haars
vaders..Doe 'fc nooit weg Lavinia, wat er ook
gebeurt".
Zij wilde dat vertrouwen niet voor de twee do
maal beschamen.
Neen, sprak ze flink, ik kan er niet van
scheiden....
En God geve, dat je 't nooit doet, zei
nu de vreemdeling, opstaande; herken je m:j
niet, Lavinia?
Zij schudde het hoofd.
Och ja, hoe zou je dat! lachte hij. Ik
herinner me, dat jij een klein meisje was fcoeu
ik naar Australië gbc.
Er kwam een lichtvonkje in Lavinia's
breinhet wakkerde langzaam aan en einde
lijk:
Dan bent u vaders jongito broer!
Ja en de zondebok ran do familie, vulde
hij aan. Ik ben ginds tamelijk forttrinlijk^gc-
weest, fortuinlijk genoeg, om naar *t vader
land terug te keeren en berouw te toonen ©ver
mijn zonde. Maar ik zal nooit, vergeten, dat
't jou rader was, die mij hielp, eèn nieuw
leven te beginnen.
En nu vertelde hij Lavinia, dc-fc hij een pc ;.r
maanden na zijn terugkomst te Londen vruch
teloos gezocht had naar haar, zijn eenige bloed
verwante, die nog ia-leven was.
Ik had byna dat hopeloos werk opgege-
ton, zei hij, toen ik bij toeval dat schilderij
ontdekte bij Johnson voor het raam. Ik her
kende 'fc dadelijk, ging naar binnen, om te
inrormeeren en tot mijn blijde verrassing ga
ven ze mij jouw adres.
Hij nam Lavinia's bevend handje in de
Ongelukkig kan ik mijn broeders edel
moedigheid niet meer aan hem zelf vergoeden
maar ik vertrouw, dot zijn dochter een weinig
ter afdoening van de oude schuld zal willen
aannemen.
Toen mevrouw Goodali hoorde, dat Lavinia
ging samenwonen met een rijken oom uit
Australië, snapte de wijze dame aanstonds, hoe
de vork in den steel zat.
Ik dacht wel, dat zij ze achter de mouw
had, merkte zij heel slim op, anders zou ze
nooit dat baakbiljet verbrand hebben.
