No. 287. Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws, Vrijdag 16 Juni 1916 Onder redactie van D. MANASSEN. Ons Oorlogsdagboek. DE VLUCHT De toestand in den reuzenstrijd. TWEEDE JAARGANG. SOLDATENCOURANT EEDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTEINASTR. 10, AMSTERDAM. DIT BLAD VERSCHLTNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE. NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 8 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT BETALING V<50R MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.KWARTAAL Voor Advertentie» wende men zich tot onze Administratie, Pal evlriti astraat 10 Amsterdam. Prjjs der Adverfcer.tien per regel 80 cent. Voor Ingezonden Mede' deelingen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief'. By abonnement reductie. Het Russische offensief. i-'KyAsgT-ejz.'zeji -» w /roni..yoo^E'Ct. scTLa/fcetis-x?/— Oosienr.-IPotzq;. 97cutz Het stevige Russische, offensief, dat eiken dag met dezelfde kracht, en bijna steeds hetzelfde succes, wordt voortgezet, blijft op het oogenblik wel het voornaamste feit in de ontzaglijke» worsteling der volken. Het aantal krijgsgevangen Oostenrijkers beloopt reeds om en bij de 120,000, een leger op zich zelf. Het felst woedt de strijd in 't zuiden van Wolhynië, bij den ves tingdriehoek Dubno, Luzk en Rowno, maar ook verder naar 't zuiden worden de aan vallen der Russen heviger, bijv. in Galicië en de Boekowina. We geven -nog een kaartje van het deel Van 't Oosterfront, waarin beide genoemde strijdterreinen voorkomen. We zien er in de eerste plaats op, dat ook reeds op 9 Juni het front in Galicië, bij Potok Zloty een eind was ingedrukt. Waar de Russen echter nog niet vooruitgekomen zijn, is bij Tarnopol, daar drongen ze in 1914 Galicië binnen en veroverden ze al gauw Przemysl en Lemberg, drongen verder westwaarts door. Dat zal nu ook wel hun doel zijn, maar volgens de jongste berichten zijn ze hier tegenover Duitschers komen te staan en die versperren htm den weg. Toch is de strijd juist hier zeer belangrijk. Ook een groot stuk van de Bukowina zien wij op onze kaart, met de hoofdstad Czer- nowitz (of Tsjernowitsj) heel in 't Zuiden, aan de grens van Roemenië. Ook daar dringen de Russen verder door, moeten ze reeds de voorsteden hebben bezet. Dat zou dan trouwens niet voor den eersten keer zijn. Langs de rivier de Proeth rukken de Russen tegenwoordig ook op en komen zoo doende verder op den weg naar 't westen. 97ste week. Van 5 Juni tot 12 Juni. 5 Juni: De Russen zijn een offensief be gonnen tusschen Proeth en Styr. De Rijkskanselier houdt in den Rijksdag een redevoering over binnen- en buitenlandsche poli tiek. De Engelsche minister van oor log, lord Kitchener, komt, op reis naar Rusland aan boord van het oorlogsschip „Hampshire" bij de Orkney-eilanden om het leven. 6. Het Russische offensief wordt met succes voortgezet; de Oosten rijkers moeten op enkele punten terugtrekken en verliezen veel. krijgsgevangenen en materiaal. I. t» De Duitschers veroveren Hooge op de Engelschen en het fort Vaux op de Franschen. 2 ft De Oostenrijksche troepen nemen nieuwe stellingen in aan de Styr; de Russên hebben de stad Luzk bezet en naderen de Strypa. De goallieerden nemen, in ver band met de overgave van Grieksch gebied aan de Bulgaren, voorzorgsmaatregelen. De Britsche regeering neemt maatregelen ten aanzien van den uitvoer van ko len en de Grieksche scheepvaart in Britsche havens, ten einde te .voorkomen, dat den vijand voor raden zullen bereiken. Bevel is gegeven aan de douane te Cardiff om eiken kolenuitvoer voor frrie* De blokkade van de Grieksche handelsvloot is sedert 7 Juni van kracht geworden. De premier houdt voortdurend besprekingen met den koning. De Russen trekken over de Strypa; in het geheel hebben zij 1143 officieren en ruim 64.000 soldaten krijgsgevangen gemaakt. -Tegen dr. Karl Liebknecht, lid van Rijks- en Landdag is een aanklacht ingediend wegens po ging tot verraacfc De Italiaansche kamer verwerpt met 197 tegen 158 stemmen een motie van vertrouwen in de actie der regeering. Zwakke Russische troepen over schrijden de Roemeensche grens. Het Russische offensief wordt krachtig voortgezet; het aantal O.-H. krijgsgevangenen is geste gen tot 1700 officiereu en 114,000 man. door WILLIAM J. NEIDIG. Duncan volgde den hoofdweg ongeveer twee mijlen, tot daar waar, uit westelijke richting, een zandweg uitkwam, welken hij insloeg. Na een kwartier had hij een soort van spleet bereikt, die dicht begroeid was met ranken van klimop en wingerd, die klaarblijkelijk van. ctruiken kwamen, welke boven groeiden. .Hier maakte hij halt en, &teeg vaa, zijn De Russen gaan maar steeds voort de Oosten rijkers voor zich uit te jagen en eiken dag ver meerderen met tienduizendtallen hun krijgsge vangenen. Hebben de centralen, op welk iront ook, bij eenig offensief zooveel mannen in 's vijands handen zien overgaan? In elk geval niet in zoo korten tijd, zoo snel achtereen, zoo steeds opnieuw. Op het oogenblik zijn het al bij de 2000 officieren, tusschen de 110,000 en 120,000 minderen van de Oostenrijkers, die door de Itussen zijn gevangen genomen. Dat ei- generaals bij zijn, nebben we reeds gelezen, 't Behoeft waarlijk niet te verwonderen, dat de legerberickten uit Weepen, nu niet meer spreken van overwinningen in Italië, van ver der doordringen, zelfs van nieuwe aanvallen daar. Integendeel, er wordt melding gemaakt van aanvallen der Italianen, juist in dezelfde streek, waar de Oostenrijkers zegevierend .voor uit gekomen, zijn. Vooralsnog zijn die aanvallen afgeslagen, maar hoelang zal dat kunnen voort duren, als de strijdkrachten in 't Oosten steeds gedund worden en de vijand er steeds hard nekkiger aanvalt? Want dit doen de Russen. De strijd woedt nu niet alleen meer met buitengewone felheid in 't zuiden van Wolhynië, bij Luzk en Dubno, maar ook in Galicië en de Bukowina. In Gali cië blijken de Oostenrijkers bijzonder heftigen tegenstand te bieden, geen wonder, want hier langs leidt de weg, dien de Russen reeds een maal gevolgd hebben, toen zij Lemberg en Przemysl innamen, toen ze een heel eind op rukten naar Krakau. En daar, aan den bene denloop der Strypa, waar deze rivier uitmondt in den Dnjester, stuiten de Russen niet alleen op Oostenrijkers, maar ook op Duitschers, die onder generaal Éothmer hun blijkbaar den weg versperren naar Przevloka De Russen zijn hjer ■dan ook maar betrekkelijk weinig gevorderd. In Wolhynië daarentegen wijken de Oosten rijkers steeds terug en ook Koiki, waar zij zoo hardnekkig streden, moet nu, volgens Oosten rijksche lezing, in handen der Russen zijn. Üok in de Bukowina zijn deze laatsten vooruit gekomen en zij schijnen reeds de voorsteden der hoofdstad Czernowitz te hebben bezet. De Oostenrijkers geven dit zijdelings toe door in een telegram te verklaren, dat hun troepen zich moesten „losmaken" van. de Russen, m.a.. w. moesten terugwijken. Het z'ou nu de derde maal zijn, dat Czernowitz in banden der Rus ten valt. In 't noorden van 't Oosterfront vallen de Duitschers de Russen krachtig aan, en naar 'i' schijnt niet geheel zonder succes, al heeft di> niet zooveel te beteekenen. Ook hier weten de Russen stand te houden tegenover de felste aanvallen en hun artillerie is in de weer, zoo als nooit te voren. Zij blijken den winter niet ongebruikt voorbij tè hebben laten gaan en de oorlog ia het Oosten kan nog heel wat veras singen brengen. In de gevechten bij Czernowitz, dat even ten noorden van de Roemeensche grens ligt, zfjh Russische troepen over die grens gedrongen, dus in Roemenië gevallen. Dit wordt als een vergissing beschouwd en kan ook niet anders zijn, want Rusland kan er slechts belang bij hebben om met Roemenië goede betrekkingen te onderhouden. Het heeft nl. kans om dit land op zijn hand te krijgen, als het overwin nend voorwaarts trekt in de Bukowina. Roeme nië heeft zich totnogtoe onzijdig gehouden in den strijdtusschen Oostenrijk en Bulgarije en het ve'roverde Servië gelegen, was het aan drie zijden door de centralen omgeven, en al waren er velen, die Russisch-gezinde neigingen had den, het was te gevaarlijk zich bij den ooste lijken buurman aa.n ie sluiten; dit wordt echter anders, wanneer de Russen straks overwinnen, en voorwaarts rukken in de Bukowina en in Galicië, mogelijk in Hongarije. Het kan natuurlijk niet anders, of dit hevige en hardnekkige offensief der Russen heeft zijn uitwerking op den strijd aan de andere fron ten men merkt daar thans reeds iets van, maar de invloed zal nog duidelijker te voor schijn komen. In de eerste plaats, we deden hét reeds opmerken, aan het Italiaansche front. Daar zijn de Oostenrijkers niet alleen tot staan gebracht, maar de Italianen komen er nu blijk baar vooruit. Volgens een bericht uit Rome hébben in het dal van de Etsch de Italianen in een schitterenden aanval, welke voorl&reid werd door de artillerie, stormenderhand de sterke linie tusschen de Parniesan-lioogte (ten oosten van de Cimia Mezzana) en de Rio Ro- mini genomen. Ze hebben de stellingen daar bezet, waartegen de Oostenrijkers wel dadelijk Maar de zon stond nog hoog en vóór liet invallen van de duisternis kon niets worden gedaan, behalve wiat de bagage betrof en dat zelfs kon niet op den open weg gebeu ren. Daarom droeg hij zijn fiets door de struiken naar de tegenoverliggende helling, buiten het gezicht van mogelijke voorbij gangers, maakte zijn bagage los en keek alles na om te zien of hij niets vergeten had. De reparatiedoos maakte hij nu apart aan de fiets vast, maar de rest van de bagage rolde hij weer in de deken en bond z-e weer achter het- zadel. Toen verwisselde bij het flanellen hemd en| het khaki-jasje voor het linnen hemd en het blauwe jasje van 's morgens. Voorzichtig verwijderde hij de snor en borg die weer in het doosje, waarin ze be hoorde. Nu bleaf hem niets meer te doen over dan een gemakkelijk plekje te zoeken om met zijn Snaansch boek rustig de duisternis af te wachten. Hij had aan alles godacht. „Wees nooit onvoorzichtig!" zegt „Gra- cian". Twee en een half uur verliepen nog voor dat hij het donker genoeg vond om zijn ver dere maatregelen te nemen. Déze waren doodeenvoudig. Nadat hij zijn fiets teruggedragen had door het struikgewas, legde hij die op den grond met zijn khaki-jasje, flanellen hemd en veldflescli, waarna hij alles met strui ken en takken bedekte. Toen begaf hij zich te. voet naai* Gilroy. Hij wenschte liefst door niemand in het stadje gezien te worden, want hij Avas nu niet meer vermomd en men zou hem dus .tp»B tetamen. tegenaanvallen deden, dié echter werden afge slagen. Van het Westerfront kamt weinig of geen nieuws. Bij Verdun is het kanon alleen aan 't woord, geen infanterie-actie, volgens een tele gram uit Parijs, dat zelfs van een rustigen toe stand spreekt, behalve ten westen van de Maas. Is dit ook reeds een gevölg, evenals de veran derde positie in Italië, van het Russische of fensief Hoe het zij, dit offensief heeft voor de ïallieecden den toestand zeer verbeterd. De uitschers zullen nu niet meer steeds nieuwe legioenen naar Verdun en Yperen kunnen zen den, de Italianen zijn van een druk bevrijd, de Bulgaren moeten ook aan de Roemeensche grens oppassen, waar men reeds spreekt van het samentrekken van troepen, in één woord, de centralen en hun bondgenooten krij- .n do handen vol. Thans lijkt, meer dan ooit, liet oogenblik gunstig voor het offensief der geallieerden in het Westen. Engeland moet nu zoo langzamerhand een ontzaglijke massa artillerie verzameld hebben, zijn nieuw leger zal ook wel aliengs gereed zijn gekomen, nu of ■nooit, schijnt het, moeten de geallieerden al hun krachten beproeven en de Russen helpen in hun aanvallen, zullen die niet weer dood loopen. BELGIË. De oproeping van alle Belgen voor den dienst. Uit Havre wordt aan de -V. R. Ct. ge meld, dat het besluit, om alle Belgen ge huwd of ongehuwd voor den dienst op te roepen, door het Kabinet met algemeene 6temmen genomen is. Er is een commissie gevormd om den vorm van het besluit vast t'^ stellen. Dat besluit zal aanstonds in werking treden. Die com missie is samengesteld uit de ministers Ber- ryer, binnenlandsche zaken, graaf Goblet d'Alviella, handel, Helleputte, openbare werken, en Renkin, koloniën. De beer Coo- reman, minister van staat, is voorzitter. Bij deze oproeping, die aanstonds bij wets besluit zal geschieden, zal op de volgende lichting vooruit worden geloopen in zoo verre, dat ook de jongelieden van 18 jaar van het contingent deel zullen uitmaken, terwijl tot nog toe eerst die van 19 jaar wer den opgeroepen. Het onder de wapenen roepen van alle weerbare mannen is een hulde, die België wil brengen aan de aanzienlijke inspanning van Frankrijk en Engeland. Naar het Petit Journal meldt, zullen van de opgeroepen Belgen de gehuwden tot 40 jaar voor den dienst achter het front wor den gebruikt. Ze zullen nl. de ongehuwden in de munitiefabrieken, in de hulpdiensten en bij de militaire administratie vervangen, opdat, deze naar het front kunnen gaan. De ongehuwden van 35 tot 40 jaar zullen ook slechts voor hulpdiensten worden gebruikt. DUITSCHLAND. Vermindering der rantsoenen. De Berlijnsche magistraat heeft zich ver plicht gezien, de hoeveelheid aardappelen die per hoofd en per week voor de burgerij beschik, haar gesteld worden, tot 5 pond per week te verminderen. Het meelrantsoen wordt daaren tegen iets verhoogd en degenen, die misschien ook deze vijf pond aardappelen niet mochten kunnen krijgen, zullen 700 gram brood daar voor in de plaats krijgen. Bovendien zullen voortaan slechts twee eieren per week en per hoofd mogen afgegeven worden. ENGELAND. Een lijkdienst voor lord Kitchener. LONDEN. In St. Pauls Kathedraal is een lijkdienst gehouden ter eere van de na gedachtenis van lord Kitchener. De koning en de koningin waren aanwezig, evendis het kabinet, het corps diplomatique en verte genwoordigers van leger, vloot en domi nions. Het aantal belangstellenden was zeer groot. Ierland. LONDEN. Do unionistisch© raad van Ulsteir machtigde Carson de onderhandelin. gen over Ierland voort te zetten op don grondslag van definitieve uitsluiting van de zes graafschappen van Uister. Hij begaf zich daarom dwars door de velden naar het station, om de straat te vermijden; hij nam aan het loket geen kaartje, maar wilde den conducteur in den trein betalen. In een donker hoekje van een der coupe's bleef hij staan gedurende de tien minuten, die de reis duurde, en toen de trein stopte, sprong hij vlug naar huiben. Om tien uur vijf-en-vijftig kwam hij aan te San Francisco, waar hij een tram nam naar de Markt. Hier gebruikte hij in een der restaurants een stevig souper, nam daarna weer een tram 'naar de Ferry en zat eindelijk in zijn eigen kamer in Oakland. Zijn voorbereidende maatregelen waren genomen. Nu aan het werk II. In plaats van den volgenden ihorgen vroeg uit te gaan, bleef Duncan dien dag tot 's avonds op zijn kamer. Toen hij uit ging, nam hij geen tram naar het zuiden, maar een naar het noordén. Hij droeg geen valies; zijn handen waren leeg. In de tram, waar het gewoonlijk stampvol was, zoodat hij nauwelijks plaats kon vinden, zaten nu alleen een paar kantoorbedienden en eea man met een ongunstig uiterlijk, die er uitzag als een struikroover, op weg om zijn slag te slaan. Volkomen kalm, zonder de minste zenuwachtigheid, verliet Duncan de tram, liep door het zuidelijk gedeelte van de stad en ging langzaam den hen val beklim men. Hij droeg nu zijn nieuwen hoed, maar hij behoefde niet de beschutting van de booaaeu te zoeken j later, als hij ia het gé- Arbeiders en dienstplicht. In de hoofdbestuursvergadering van den Na- tionalen Transportarbeidersbond te Glasgow gehouden is een motie, waarin de intrekking van de dienstplichtwet werd verlangd, met 100,000 tegen 82,000 stommen verworpen. De motie werd verdedigd door Tom Mann en be streden door Ben Tillett. Het vonnis over kapitein Colthurst. De krijgsraad te Dublin heeft kapitein J. C. Bowep C'oithurst, die Sheeby Skeffington, Tlm- mas Dickson en Patrick Maclntyre in ae Portebello-kazcrne heeft laten doodschieten, 6chuldig verklaard aan moord. Het gerecht nam echter tevens aan, dat Colthurst tijdens het .bedrijven van deze misdaad waanzinnig was. FRANKRIJK. Van het Westelijk Oorlogdterrein, PARIJS. Aau den rechteroever van de Maas hernieuwden Maandagavond laat de Duitschers hun aanvallen op alle sectoren ten westen van de hoeve Thiaumont. Zij drongen enkele vooruitge schoven loopgraafgedeelten van de Fran- scbe liniën aan de oostelijke hellingen van hoogte 321 binnen. Overal elders misluk ten hun aanvallen in het Fransc'ne vuur. Aan den linkeroever van de Maas be schieting in de streek van Chattancourt. EngeUch legerberïcht. LONDEN. (Bericht van veldmaarschalk Haig.) Een aanval, dien de Canadee- zen Dinsdagochtend deden, leidde vol komen tot het beoogde doel, de her overing nl. van de oude Engelsche stelling ten zuidoosten van Zillebeke over een front van 1500 yards. Zij brachten den vijand zware verliezen toe en namen 126 man gevangen. De Canadeezen werden daar na verscheidene uren lang zeer hevig bescho ten; zij behielden echter het gewonnen ter rein, dat nu versterkt wordt*. De zware beschietingen door den vijand duurden den geheelen dag voort. De Engel sche artillerie beantwoordde het vuur krach tig en verijdelde de pogingen van de vijan delijke infanterie om een tegenaanval te doen. Dinsdagnacht deden de Engelschen met succes twee aanvallen op de vijandelijke loopgraven in de buurt van Yperen. BERLIJN. De generale staf rapporteert. Tegen een deel van onze nieuwe stellin gen op de hoogten ten Z.O. van Yperen zijn Dinsdag plaatselijke aanvallen van de En gelschen begonnen. Op den rechter-Maasoever schoven wij aan weerszijden van den van het fort Douau- mont naar het Z.W. loopenden hoogterug- onze stellingen vooruit. De strijd om Verdun. De „Times" bespreekt in een hoofdarti kel, waarin het verklaart in de aanwezig heid van Briand, generaal Joffre, generaal Rogues, Clementel, Denys Cochin en eenige leden van den Franschen generalen staf een hoopvol teeken te zien voor- nog nadere samenwerking bij de operaties, de actie voor Verdun. De Duitschers, zegt het blad, heb ben zich zóó diep in hun offensief tegen Verdun gestoken, dat zij blijkbaar beslo ten zijn de zaak door te zetten zonder acht te slaan op de verliezen. Hun verovering van de ruïnes van het- fort Vaux heeft een onbetwistbaar gevolg, hetwelk wij goed zul len doen flinkweg onder de oogen te zien. Het brengt hen wat dichter bij de stad dan zij ooit.zijn geweest en onze bewondering voor de schitterende verdediging door het garnizoen mag het feit niet doen wegcijfe ren, dab de vijand eenig terrein heeft ge wonnen. Evenfnin moeten wij al te veel hechten aan den hoogen prijs, dien de Duit schers hebben betaald. Dat is hun eigen zaak, en wij zijn geneigd te denken, dat wellicht de geallieerde pers te veel nadruk legt op de Duitsche verliezen voor Verdun. Wij mogen werkelijk wel aannemen, dat de te brengen offers berekend zijn en dat de stapels Duitsche Tijken niet uitsluitend heb gevolg zijn van krankzipnigheid. De Duit sche leiders weten heel goed hoeveel verlies percentage hun volgzame troepen kunnen zicht van de hut zou zijn gekomen, zou daarvoor nog tijd genoeg zijn.. Bovendien, hij vreesde het maanliciht niet. Toen hij langzaam den hellenden weg opliep, overtuigde hij er zich van, of hij alles bij zich had, wat noodig was. Zijn pet droeg hij in den zak, het doosje met de valsche snor voelde hij in den re*skter- vestzak, zijn bankpapier had hij in 'een leeren zalfje op zijn borst hij had alles, wat hij bezat, dien middag van de Bank gehaald. En do twee andere dingen, die voor hem van even groot belang waren als het geld, droeg hij in de zijzakken. Zoo'n hoop geld hij je te dragenHij zou wel eens willen weten, of hij lang alleen zou zijn gebleven, als de man mei. het ongunstige uiterlijk daarvan maar iets had vermoed. Die gedachte deed hem glimlachen De hut stond aan het uiteinde van het hosohje, naar hej oosten gekeerd. In eeci nacht als deze zou Duncan haar het ge makkelijkst van den noordkant kunnen bereiken, beschermd door de schaduw van een cypressenhaag, die het belendende eigendom geheel omsloot. Duncan had dat alles bij vorige bezoeken reeds overlegd. Hij kende het terrein en alle wegen ervan uit zijn hoofd. Voornamelijk had hij zijn aandacht geschonken aan de tuinen, die de hut omgaven, aan de haag, aan een grooten seringenstruik en aan de paardenschuur. Er waren natuurlijk geen honden op het erfNor ah had ze nooit kunnen verdra gen en als ze er wel waren de gedachte alleen deed'hem glimlachen. Als Norah anders was gewesst, zou ze nu niet in deze afgelegen hut wonen met een Anderen man. Dunqaa stond ié kijken ia de sqhaduw lijden en indien zij hun mannen ertoe kun nen brengen voor een bepaald doel zoovekn op te offeren, dan doen wij beter op het doel te letten dan op de offers. Daarna wijst het blad erop, dat den Duit schers nochtans een geduchte taak wacht. Bij het fort van Vaux. In de „Daily Chronicle" komt de vol gende beschrijving der laatste aanvallen der Duitschers op het fort van Vaux voor: Twee Duitseho regimenten trokken tegen de westelijke stellingen van het fort op en kwa- men in het vuur der batterijen terecht. Vijf minuten nadat het vuur geopend was, was er van de gebeele grijze linie der aanval lers niets meer te zien. Er waren zelfs gecu lijken meer waar te nemenslechts stukken van wat kort tevoren menschen geweest waren, lagen over het veld verspreid. De strijd in de noordelijke stellingen was het ontzettendste wat ik nog ooit heb gezien. Linie op linie werd vooruit geworpen. De mannen vochten met messen, sabels en revolvers. Twee van onze soldaten, die al hunne wape nen kwijt waren, gebruikten hunne stalen hel men om mee te vechten. Een van hen sloeg daarmede een Obcrleutnant de hersens in Zoo vochten wij 18 uur lang en telkens wer den aan beide zijden nieuwe versterkingen aangevoerd. Nog nooit tevoren hadden de Duitschers zoo veel gebruik gemaakt van de „Flammenwer- fer". Stroomen vloeibaar vuur vielen op onze stellingen, die gedeeltelijk ontruimd moesten worden, maar later, bij een tegenaanval, her nomen werden. Bijzondere staaltjes van dapperheid werden er vertoond. Een kapitein die afschuwelijk aan gezicht en hals verbrand was en den dood voor oogen zag, keerde toch, zijn pijn vergetend, naar zijn compagnie terug om die aan te voeren. Een sergeant wierp zich in het heetst van het gevecht op een Duitscher die een Flam- menwerfer droeg, ontrukte hem dit toestel en keerde het tegen de Duitschers, van wie hij een aantal verbrandde. Nog een bijzonder moedige daad werd ver richt door drie brancard-dragers. Drie oren lang bleven zij kameraden, die brandwonden hadden opgeloopen, op het slagveld opzoeken en redden zoo meer dan 150 man van een af schuwelijken dood. Eerst toen zij zelf ernstige brandwonden hadden gekregen, moesten zij hunne taak neerleggen. Engelsche verliezen bij Hooge. Naar de Times meldt, verloren de Cana- deozen bij Hooge den generaal-majoor Mer cer en brigade-generaal Williams, de laatste werd gevangen genomen, generaal Mercer wordt sinds Saterdag vermist. Een bericht uit Ottawa zegt, dat generaal Mereer zal worden vervangen door generaal Lipsett, generaal Williams door generaal Hughes. Van generaal Mercer's lot is nog niets be kend, maar men vreest, dat bij gedood is. Kolonel Embury zal generaal Hughes op volgen als brigade-commandant. Het is slechts door een toeval, dat de com- mandeerende generaal van het Canadeescbe corps niet evenals de generaals Mercer en Williams in 's vijands handen gevallen is. Slechts door een van zijn wil onafhanke lijk© gebeurtenis kon hij geen gevolg geven aan zijn plan, de hndere generaals dien dag \naar de loopgraven te volgen. RUSLAND. Van het Oostelijk oorlogsterrein. PETROGRAD. (Bericht van den Grooten Generalen Staf.) Daar de Oostenrijkseh-Hongaarsche en Duitsche troepen op vele plaatsen het terrein, waar de Russische zuiderlegers agee- ren, hebben verlaten, is het aantal gevange nen sedert. Maandag slechts weinig toegeno men; het bedraagt, thans in het geheel 1700 officieren en 114,000 manschappen. Naar wordt medegedeeld, hebben de troepen van generaal Letchitsky sedert het begin der operaties drie regimentscommandanten, 754 andere officieren en 37,832 soldaten gevan gen genomen en 120 mitrailleurs, 49 kanon nen en 21 bommenwerpers buitgemaakt. Ten noordwesten van Gojitsja naderden de Russische troepen, nadat zij de Duit schers hadden verdreven, de rivier Stochod. Ten westen van Loetsk hebben de Russi- van liet eeringenboschje, vlak bij de ope ning in de haag, waardoor de weg van hét huis naar den stal leidde. De maan stond nog laag en het huisje wierp een lichte schaduw op de plek, waar hij stond. Hij wist, waarom hij zich daar had geposteerd. Zijn vorige speurtochten hadden hem ge leerd. dat Crandall cm half negen naar den stal ging om zich ervan te overtuigen, of de paarden goed verzorgd waren en de deur op slot was. Klaarblijkelijk waren de enkele knechts alleen overdag in dienst. Dat zou ook wel weer de wensch van Norah zijn. Hij herin nerde zich, dat toen hij met haar getrouwd wa3, zij hunne wittebroodsweken in net zoo'n hut hadden doorgebracht, 's Avonds mocht er dan geen knecht zijn. Deze herinnering maakte hem zenuw achtig. Hij moest deze gedachte nu maar wegdringen tot later. Het was twintig minuten over achten op zijn horloge. De deur kon nu elk oogen blik opengaan. Hij stond bewegingloos, in gespannen aandacht, als een kat die op de loer ligt voor een muizenhol. Wat was dat? Het geluid van een motor, die afgezet werd, en van stemmen, gevolgd door voetstappen aan den ingang van de hut gelach en andere stemmen. Toen werd de deur dichtgedaan en alles was weer stil Norah had bezoek. Daar had hij niet op gerekend. Het zou waarschijnlijk voor van avond verloren spel zijn. Op z'n vroegs», zouden de bezoekqpre over een half uur weg gaan te laat dus voor zijn zorgvuldig opgemaakte tijdsverdeeling. Hij zou dus morgenayond opnieuw móeten beginnen; maar hij g^-zijh wachten niet op. fW.ordt

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1916 | | pagina 1