No. 287.
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws,
Vrijdag 16 Juni 1916
Onder redactie van D. MANASSEN.
Ons Oorlogsdagboek.
DE VLUCHT
De toestand in den reuzenstrijd.
TWEEDE JAARGANG.
SOLDATENCOURANT
EEDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTEINASTR. 10, AMSTERDAM. DIT
BLAD VERSCHLTNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE. NUMMERS VOOR
MILITAIREN 1 CENT, VOOR BURGERS 8 CENT. ABONNEMENT BIJ VOORUIT
BETALING V<50R MILITAIREN 0.75, VOOR BURGERS 1.50 P.KWARTAAL
Voor Advertentie» wende men zich tot onze Administratie, Pal evlriti astraat 10
Amsterdam. Prjjs der Adverfcer.tien per regel 80 cent. Voor Ingezonden Mede'
deelingen op de tweede, derde en vierde pagina dubbel tarief'. By abonnement
reductie.
Het Russische offensief.
i-'KyAsgT-ejz.'zeji -» w
/roni..yoo^E'Ct. scTLa/fcetis-x?/—
Oosienr.-IPotzq;.
97cutz
Het stevige Russische, offensief, dat eiken
dag met dezelfde kracht, en bijna steeds
hetzelfde succes, wordt voortgezet, blijft
op het oogenblik wel het voornaamste feit
in de ontzaglijke» worsteling der volken.
Het aantal krijgsgevangen Oostenrijkers
beloopt reeds om en bij de 120,000, een
leger op zich zelf. Het felst woedt de strijd
in 't zuiden van Wolhynië, bij den ves
tingdriehoek Dubno, Luzk en Rowno, maar
ook verder naar 't zuiden worden de aan
vallen der Russen heviger, bijv. in Galicië
en de Boekowina.
We geven -nog een kaartje van het deel
Van 't Oosterfront, waarin beide genoemde
strijdterreinen voorkomen. We zien er in
de eerste plaats op, dat ook reeds op 9
Juni het front in Galicië, bij Potok Zloty
een eind was ingedrukt. Waar de Russen
echter nog niet vooruitgekomen zijn, is bij
Tarnopol, daar drongen ze in 1914 Galicië
binnen en veroverden ze al gauw Przemysl
en Lemberg, drongen verder westwaarts
door. Dat zal nu ook wel hun doel zijn,
maar volgens de jongste berichten zijn ze
hier tegenover Duitschers komen te staan
en die versperren htm den weg. Toch is de
strijd juist hier zeer belangrijk.
Ook een groot stuk van de Bukowina zien
wij op onze kaart, met de hoofdstad Czer-
nowitz (of Tsjernowitsj) heel in 't Zuiden,
aan de grens van Roemenië. Ook daar
dringen de Russen verder door, moeten ze
reeds de voorsteden hebben bezet. Dat zou
dan trouwens niet voor den eersten keer
zijn. Langs de rivier de Proeth rukken de
Russen tegenwoordig ook op en komen zoo
doende verder op den weg naar 't westen.
97ste week.
Van 5 Juni tot 12 Juni.
5 Juni: De Russen zijn een offensief be
gonnen tusschen Proeth en Styr.
De Rijkskanselier houdt in den
Rijksdag een redevoering over
binnen- en buitenlandsche poli
tiek.
De Engelsche minister van oor
log, lord Kitchener, komt, op reis
naar Rusland aan boord van het
oorlogsschip „Hampshire" bij de
Orkney-eilanden om het leven.
6. Het Russische offensief wordt
met succes voortgezet; de Oosten
rijkers moeten op enkele punten
terugtrekken en verliezen veel.
krijgsgevangenen en materiaal.
I. t» De Duitschers veroveren Hooge
op de Engelschen en het fort
Vaux op de Franschen.
2 ft De Oostenrijksche troepen nemen
nieuwe stellingen in aan de Styr;
de Russên hebben de stad Luzk
bezet en naderen de Strypa.
De goallieerden nemen, in ver
band met de overgave van
Grieksch gebied aan de Bulgaren,
voorzorgsmaatregelen. De Britsche
regeering neemt maatregelen ten
aanzien van den uitvoer van ko
len en de Grieksche scheepvaart
in Britsche havens, ten einde te
.voorkomen, dat den vijand voor
raden zullen bereiken. Bevel is
gegeven aan de douane te Cardiff
om eiken kolenuitvoer voor frrie*
De blokkade van de Grieksche
handelsvloot is sedert 7 Juni van
kracht geworden. De premier
houdt voortdurend besprekingen
met den koning.
De Russen trekken over de
Strypa; in het geheel hebben zij
1143 officieren en ruim 64.000
soldaten krijgsgevangen gemaakt.
-Tegen dr. Karl Liebknecht, lid
van Rijks- en Landdag is een
aanklacht ingediend wegens po
ging tot verraacfc
De Italiaansche kamer verwerpt
met 197 tegen 158 stemmen een
motie van vertrouwen in de actie
der regeering.
Zwakke Russische troepen over
schrijden de Roemeensche grens.
Het Russische offensief wordt
krachtig voortgezet; het aantal
O.-H. krijgsgevangenen is geste
gen tot 1700 officiereu en 114,000
man.
door
WILLIAM J. NEIDIG.
Duncan volgde den hoofdweg ongeveer
twee mijlen, tot daar waar, uit westelijke
richting, een zandweg uitkwam, welken hij
insloeg. Na een kwartier had hij een soort
van spleet bereikt, die dicht begroeid was
met ranken van klimop en wingerd, die
klaarblijkelijk van. ctruiken kwamen, welke
boven groeiden.
.Hier maakte hij halt en, &teeg vaa, zijn
De Russen gaan maar steeds voort de Oosten
rijkers voor zich uit te jagen en eiken dag ver
meerderen met tienduizendtallen hun krijgsge
vangenen. Hebben de centralen, op welk iront
ook, bij eenig offensief zooveel mannen in 's
vijands handen zien overgaan? In elk geval
niet in zoo korten tijd, zoo snel achtereen, zoo
steeds opnieuw. Op het oogenblik zijn het al bij
de 2000 officieren, tusschen de 110,000 en
120,000 minderen van de Oostenrijkers, die
door de Itussen zijn gevangen genomen. Dat ei-
generaals bij zijn, nebben we reeds gelezen,
't Behoeft waarlijk niet te verwonderen, dat
de legerberickten uit Weepen, nu niet meer
spreken van overwinningen in Italië, van ver
der doordringen, zelfs van nieuwe aanvallen
daar. Integendeel, er wordt melding gemaakt
van aanvallen der Italianen, juist in dezelfde
streek, waar de Oostenrijkers zegevierend .voor
uit gekomen, zijn. Vooralsnog zijn die aanvallen
afgeslagen, maar hoelang zal dat kunnen voort
duren, als de strijdkrachten in 't Oosten steeds
gedund worden en de vijand er steeds hard
nekkiger aanvalt?
Want dit doen de Russen. De strijd woedt
nu niet alleen meer met buitengewone felheid
in 't zuiden van Wolhynië, bij Luzk en Dubno,
maar ook in Galicië en de Bukowina. In Gali
cië blijken de Oostenrijkers bijzonder heftigen
tegenstand te bieden, geen wonder, want hier
langs leidt de weg, dien de Russen reeds een
maal gevolgd hebben, toen zij Lemberg en
Przemysl innamen, toen ze een heel eind op
rukten naar Krakau. En daar, aan den bene
denloop der Strypa, waar deze rivier uitmondt
in den Dnjester, stuiten de Russen niet alleen
op Oostenrijkers, maar ook op Duitschers, die
onder generaal Éothmer hun blijkbaar den weg
versperren naar Przevloka De Russen zijn hjer
■dan ook maar betrekkelijk weinig gevorderd.
In Wolhynië daarentegen wijken de Oosten
rijkers steeds terug en ook Koiki, waar zij zoo
hardnekkig streden, moet nu, volgens Oosten
rijksche lezing, in handen der Russen zijn.
Üok in de Bukowina zijn deze laatsten vooruit
gekomen en zij schijnen reeds de voorsteden
der hoofdstad Czernowitz te hebben bezet. De
Oostenrijkers geven dit zijdelings toe door in
een telegram te verklaren, dat hun troepen
zich moesten „losmaken" van. de Russen, m.a..
w. moesten terugwijken. Het z'ou nu de derde
maal zijn, dat Czernowitz in banden der Rus
ten valt.
In 't noorden van 't Oosterfront vallen de
Duitschers de Russen krachtig aan, en naar 'i'
schijnt niet geheel zonder succes, al heeft di>
niet zooveel te beteekenen. Ook hier weten de
Russen stand te houden tegenover de felste
aanvallen en hun artillerie is in de weer, zoo
als nooit te voren. Zij blijken den winter niet
ongebruikt voorbij tè hebben laten gaan en de
oorlog ia het Oosten kan nog heel wat veras
singen brengen.
In de gevechten bij Czernowitz, dat even ten
noorden van de Roemeensche grens ligt, zfjh
Russische troepen over die grens gedrongen,
dus in Roemenië gevallen. Dit wordt als een
vergissing beschouwd en kan ook niet anders
zijn, want Rusland kan er slechts belang bij
hebben om met Roemenië goede betrekkingen
te onderhouden. Het heeft nl. kans om dit
land op zijn hand te krijgen, als het overwin
nend voorwaarts trekt in de Bukowina. Roeme
nië heeft zich totnogtoe onzijdig gehouden in
den strijdtusschen Oostenrijk en Bulgarije en
het ve'roverde Servië gelegen, was het aan drie
zijden door de centralen omgeven, en al waren
er velen, die Russisch-gezinde neigingen had
den, het was te gevaarlijk zich bij den ooste
lijken buurman aa.n ie sluiten; dit wordt echter
anders, wanneer de Russen straks overwinnen,
en voorwaarts rukken in de Bukowina en in
Galicië, mogelijk in Hongarije.
Het kan natuurlijk niet anders, of dit hevige
en hardnekkige offensief der Russen heeft zijn
uitwerking op den strijd aan de andere fron
ten men merkt daar thans reeds iets van,
maar de invloed zal nog duidelijker te voor
schijn komen. In de eerste plaats, we deden
hét reeds opmerken, aan het Italiaansche front.
Daar zijn de Oostenrijkers niet alleen tot staan
gebracht, maar de Italianen komen er nu blijk
baar vooruit. Volgens een bericht uit Rome
hébben in het dal van de Etsch de Italianen in
een schitterenden aanval, welke voorl&reid
werd door de artillerie, stormenderhand de
sterke linie tusschen de Parniesan-lioogte (ten
oosten van de Cimia Mezzana) en de Rio Ro-
mini genomen. Ze hebben de stellingen daar
bezet, waartegen de Oostenrijkers wel dadelijk
Maar de zon stond nog hoog en vóór liet
invallen van de duisternis kon niets worden
gedaan, behalve wiat de bagage betrof en
dat zelfs kon niet op den open weg gebeu
ren. Daarom droeg hij zijn fiets door de
struiken naar de tegenoverliggende helling,
buiten het gezicht van mogelijke voorbij
gangers, maakte zijn bagage los en keek
alles na om te zien of hij niets vergeten
had.
De reparatiedoos maakte hij nu apart
aan de fiets vast, maar de rest van de
bagage rolde hij weer in de deken en bond
z-e weer achter het- zadel. Toen verwisselde
bij het flanellen hemd en| het khaki-jasje
voor het linnen hemd en het blauwe jasje
van 's morgens.
Voorzichtig verwijderde hij de snor en
borg die weer in het doosje, waarin ze be
hoorde.
Nu bleaf hem niets meer te doen over
dan een gemakkelijk plekje te zoeken om
met zijn Snaansch boek rustig de duisternis
af te wachten.
Hij had aan alles godacht.
„Wees nooit onvoorzichtig!" zegt „Gra-
cian".
Twee en een half uur verliepen nog voor
dat hij het donker genoeg vond om zijn ver
dere maatregelen te nemen. Déze waren
doodeenvoudig.
Nadat hij zijn fiets teruggedragen had
door het struikgewas, legde hij die op den
grond met zijn khaki-jasje, flanellen hemd
en veldflescli, waarna hij alles met strui
ken en takken bedekte.
Toen begaf hij zich te. voet naai* Gilroy.
Hij wenschte liefst door niemand in het
stadje gezien te worden, want hij Avas nu
niet meer vermomd en men zou hem dus
.tp»B tetamen.
tegenaanvallen deden, dié echter werden afge
slagen.
Van het Westerfront kamt weinig of geen
nieuws. Bij Verdun is het kanon alleen aan 't
woord, geen infanterie-actie, volgens een tele
gram uit Parijs, dat zelfs van een rustigen toe
stand spreekt, behalve ten westen van de Maas.
Is dit ook reeds een gevölg, evenals de veran
derde positie in Italië, van het Russische of
fensief Hoe het zij, dit offensief heeft voor de
ïallieecden den toestand zeer verbeterd. De
uitschers zullen nu niet meer steeds nieuwe
legioenen naar Verdun en Yperen kunnen zen
den, de Italianen zijn van een druk bevrijd,
de Bulgaren moeten ook aan de Roemeensche
grens oppassen, waar men reeds spreekt van
het samentrekken van troepen, in één
woord, de centralen en hun bondgenooten krij-
.n do handen vol. Thans lijkt, meer dan
ooit, liet oogenblik gunstig voor het offensief
der geallieerden in het Westen. Engeland moet
nu zoo langzamerhand een ontzaglijke massa
artillerie verzameld hebben, zijn nieuw leger
zal ook wel aliengs gereed zijn gekomen, nu of
■nooit, schijnt het, moeten de geallieerden al
hun krachten beproeven en de Russen helpen
in hun aanvallen, zullen die niet weer dood
loopen.
BELGIË.
De oproeping van alle Belgen voor den dienst.
Uit Havre wordt aan de -V. R. Ct. ge
meld, dat het besluit, om alle Belgen ge
huwd of ongehuwd voor den dienst op te
roepen, door het Kabinet met algemeene
6temmen genomen is.
Er is een commissie gevormd om den vorm
van het besluit vast t'^ stellen. Dat besluit
zal aanstonds in werking treden. Die com
missie is samengesteld uit de ministers Ber-
ryer, binnenlandsche zaken, graaf Goblet
d'Alviella, handel, Helleputte, openbare
werken, en Renkin, koloniën. De beer Coo-
reman, minister van staat, is voorzitter.
Bij deze oproeping, die aanstonds bij wets
besluit zal geschieden, zal op de volgende
lichting vooruit worden geloopen in zoo
verre, dat ook de jongelieden van 18 jaar
van het contingent deel zullen uitmaken,
terwijl tot nog toe eerst die van 19 jaar wer
den opgeroepen.
Het onder de wapenen roepen van alle
weerbare mannen is een hulde, die België
wil brengen aan de aanzienlijke inspanning
van Frankrijk en Engeland.
Naar het Petit Journal meldt, zullen van
de opgeroepen Belgen de gehuwden tot 40
jaar voor den dienst achter het front wor
den gebruikt. Ze zullen nl. de ongehuwden
in de munitiefabrieken, in de hulpdiensten
en bij de militaire administratie vervangen,
opdat, deze naar het front kunnen gaan. De
ongehuwden van 35 tot 40 jaar zullen ook
slechts voor hulpdiensten worden gebruikt.
DUITSCHLAND.
Vermindering der rantsoenen.
De Berlijnsche magistraat heeft zich ver
plicht gezien, de hoeveelheid aardappelen die
per hoofd en per week voor de burgerij beschik,
haar gesteld worden, tot 5 pond per week te
verminderen. Het meelrantsoen wordt daaren
tegen iets verhoogd en degenen, die misschien
ook deze vijf pond aardappelen niet mochten
kunnen krijgen, zullen 700 gram brood daar
voor in de plaats krijgen.
Bovendien zullen voortaan slechts twee
eieren per week en per hoofd mogen afgegeven
worden.
ENGELAND.
Een lijkdienst voor lord Kitchener.
LONDEN. In St. Pauls Kathedraal is
een lijkdienst gehouden ter eere van de na
gedachtenis van lord Kitchener. De koning
en de koningin waren aanwezig, evendis het
kabinet, het corps diplomatique en verte
genwoordigers van leger, vloot en domi
nions. Het aantal belangstellenden was zeer
groot.
Ierland.
LONDEN. Do unionistisch© raad van
Ulsteir machtigde Carson de onderhandelin.
gen over Ierland voort te zetten op don
grondslag van definitieve uitsluiting van de
zes graafschappen van Uister.
Hij begaf zich daarom dwars door de
velden naar het station, om de straat te
vermijden; hij nam aan het loket geen
kaartje, maar wilde den conducteur in den
trein betalen.
In een donker hoekje van een der
coupe's bleef hij staan gedurende de tien
minuten, die de reis duurde, en toen de
trein stopte, sprong hij vlug naar huiben.
Om tien uur vijf-en-vijftig kwam hij aan
te San Francisco, waar hij een tram nam
naar de Markt. Hier gebruikte hij in een
der restaurants een stevig souper, nam
daarna weer een tram 'naar de Ferry en zat
eindelijk in zijn eigen kamer in Oakland.
Zijn voorbereidende maatregelen waren
genomen.
Nu aan het werk
II.
In plaats van den volgenden ihorgen
vroeg uit te gaan, bleef Duncan dien dag
tot 's avonds op zijn kamer. Toen hij uit
ging, nam hij geen tram naar het zuiden,
maar een naar het noordén. Hij droeg geen
valies; zijn handen waren leeg. In de tram,
waar het gewoonlijk stampvol was, zoodat
hij nauwelijks plaats kon vinden, zaten nu
alleen een paar kantoorbedienden en eea
man met een ongunstig uiterlijk, die er
uitzag als een struikroover, op weg om zijn
slag te slaan.
Volkomen kalm, zonder de minste
zenuwachtigheid, verliet Duncan de tram,
liep door het zuidelijk gedeelte van de
stad en ging langzaam den hen val beklim
men.
Hij droeg nu zijn nieuwen hoed, maar
hij behoefde niet de beschutting van de
booaaeu te zoeken j later, als hij ia het gé-
Arbeiders en dienstplicht.
In de hoofdbestuursvergadering van den Na-
tionalen Transportarbeidersbond te Glasgow
gehouden is een motie, waarin de intrekking
van de dienstplichtwet werd verlangd, met
100,000 tegen 82,000 stommen verworpen. De
motie werd verdedigd door Tom Mann en be
streden door Ben Tillett.
Het vonnis over kapitein Colthurst.
De krijgsraad te Dublin heeft kapitein J. C.
Bowep C'oithurst, die Sheeby Skeffington, Tlm-
mas Dickson en Patrick Maclntyre in ae
Portebello-kazcrne heeft laten doodschieten,
6chuldig verklaard aan moord. Het gerecht
nam echter tevens aan, dat Colthurst tijdens
het .bedrijven van deze misdaad waanzinnig
was.
FRANKRIJK.
Van het Westelijk Oorlogdterrein,
PARIJS. Aau den rechteroever van
de Maas hernieuwden Maandagavond
laat de Duitschers hun aanvallen op
alle sectoren ten westen van de hoeve
Thiaumont. Zij drongen enkele vooruitge
schoven loopgraafgedeelten van de Fran-
scbe liniën aan de oostelijke hellingen van
hoogte 321 binnen. Overal elders misluk
ten hun aanvallen in het Fransc'ne vuur.
Aan den linkeroever van de Maas be
schieting in de streek van Chattancourt.
EngeUch legerberïcht.
LONDEN. (Bericht van veldmaarschalk
Haig.) Een aanval, dien de Canadee-
zen Dinsdagochtend deden, leidde vol
komen tot het beoogde doel, de her
overing nl. van de oude Engelsche
stelling ten zuidoosten van Zillebeke over
een front van 1500 yards. Zij brachten den
vijand zware verliezen toe en namen 126
man gevangen. De Canadeezen werden daar
na verscheidene uren lang zeer hevig bescho
ten; zij behielden echter het gewonnen ter
rein, dat nu versterkt wordt*.
De zware beschietingen door den vijand
duurden den geheelen dag voort. De Engel
sche artillerie beantwoordde het vuur krach
tig en verijdelde de pogingen van de vijan
delijke infanterie om een tegenaanval te
doen.
Dinsdagnacht deden de Engelschen met
succes twee aanvallen op de vijandelijke
loopgraven in de buurt van Yperen.
BERLIJN. De generale staf rapporteert.
Tegen een deel van onze nieuwe stellin
gen op de hoogten ten Z.O. van Yperen zijn
Dinsdag plaatselijke aanvallen van de En
gelschen begonnen.
Op den rechter-Maasoever schoven wij
aan weerszijden van den van het fort Douau-
mont naar het Z.W. loopenden hoogterug-
onze stellingen vooruit.
De strijd om Verdun.
De „Times" bespreekt in een hoofdarti
kel, waarin het verklaart in de aanwezig
heid van Briand, generaal Joffre, generaal
Rogues, Clementel, Denys Cochin en eenige
leden van den Franschen generalen staf een
hoopvol teeken te zien voor- nog nadere
samenwerking bij de operaties, de actie voor
Verdun. De Duitschers, zegt het blad, heb
ben zich zóó diep in hun offensief tegen
Verdun gestoken, dat zij blijkbaar beslo
ten zijn de zaak door te zetten zonder acht
te slaan op de verliezen. Hun verovering
van de ruïnes van het- fort Vaux heeft een
onbetwistbaar gevolg, hetwelk wij goed zul
len doen flinkweg onder de oogen te zien.
Het brengt hen wat dichter bij de stad dan
zij ooit.zijn geweest en onze bewondering
voor de schitterende verdediging door het
garnizoen mag het feit niet doen wegcijfe
ren, dab de vijand eenig terrein heeft ge
wonnen. Evenfnin moeten wij al te veel
hechten aan den hoogen prijs, dien de Duit
schers hebben betaald. Dat is hun eigen
zaak, en wij zijn geneigd te denken, dat
wellicht de geallieerde pers te veel nadruk
legt op de Duitsche verliezen voor Verdun.
Wij mogen werkelijk wel aannemen, dat de
te brengen offers berekend zijn en dat de
stapels Duitsche Tijken niet uitsluitend heb
gevolg zijn van krankzipnigheid. De Duit
sche leiders weten heel goed hoeveel verlies
percentage hun volgzame troepen kunnen
zicht van de hut zou zijn gekomen, zou
daarvoor nog tijd genoeg zijn.. Bovendien,
hij vreesde het maanliciht niet.
Toen hij langzaam den hellenden weg
opliep, overtuigde hij er zich van, of hij
alles bij zich had, wat noodig was. Zijn
pet droeg hij in den zak, het doosje met de
valsche snor voelde hij in den re*skter-
vestzak, zijn bankpapier had hij in 'een
leeren zalfje op zijn borst hij had alles,
wat hij bezat, dien middag van de Bank
gehaald. En do twee andere dingen, die
voor hem van even groot belang waren als
het geld, droeg hij in de zijzakken.
Zoo'n hoop geld hij je te dragenHij
zou wel eens willen weten, of hij lang
alleen zou zijn gebleven, als de man mei.
het ongunstige uiterlijk daarvan maar iets
had vermoed.
Die gedachte deed hem glimlachen
De hut stond aan het uiteinde van het
hosohje, naar hej oosten gekeerd. In eeci
nacht als deze zou Duncan haar het ge
makkelijkst van den noordkant kunnen
bereiken, beschermd door de schaduw van
een cypressenhaag, die het belendende
eigendom geheel omsloot. Duncan had dat
alles bij vorige bezoeken reeds overlegd.
Hij kende het terrein en alle wegen ervan
uit zijn hoofd. Voornamelijk had hij zijn
aandacht geschonken aan de tuinen, die de
hut omgaven, aan de haag, aan een grooten
seringenstruik en aan de paardenschuur.
Er waren natuurlijk geen honden op het
erfNor ah had ze nooit kunnen verdra
gen en als ze er wel waren de gedachte
alleen deed'hem glimlachen. Als Norah
anders was gewesst, zou ze nu niet in deze
afgelegen hut wonen met een Anderen man.
Dunqaa stond ié kijken ia de sqhaduw
lijden en indien zij hun mannen ertoe kun
nen brengen voor een bepaald doel zoovekn
op te offeren, dan doen wij beter op het
doel te letten dan op de offers.
Daarna wijst het blad erop, dat den Duit
schers nochtans een geduchte taak wacht.
Bij het fort van Vaux.
In de „Daily Chronicle" komt de vol
gende beschrijving der laatste aanvallen der
Duitschers op het fort van Vaux voor:
Twee Duitseho regimenten trokken tegen de
westelijke stellingen van het fort op en kwa-
men in het vuur der batterijen terecht.
Vijf minuten nadat het vuur geopend was,
was er van de gebeele grijze linie der aanval
lers niets meer te zien. Er waren zelfs gecu
lijken meer waar te nemenslechts stukken
van wat kort tevoren menschen geweest waren,
lagen over het veld verspreid.
De strijd in de noordelijke stellingen was het
ontzettendste wat ik nog ooit heb gezien. Linie
op linie werd vooruit geworpen. De mannen
vochten met messen, sabels en revolvers.
Twee van onze soldaten, die al hunne wape
nen kwijt waren, gebruikten hunne stalen hel
men om mee te vechten. Een van hen sloeg
daarmede een Obcrleutnant de hersens in
Zoo vochten wij 18 uur lang en telkens wer
den aan beide zijden nieuwe versterkingen
aangevoerd.
Nog nooit tevoren hadden de Duitschers zoo
veel gebruik gemaakt van de „Flammenwer-
fer". Stroomen vloeibaar vuur vielen op onze
stellingen, die gedeeltelijk ontruimd moesten
worden, maar later, bij een tegenaanval, her
nomen werden.
Bijzondere staaltjes van dapperheid werden
er vertoond. Een kapitein die afschuwelijk aan
gezicht en hals verbrand was en den dood voor
oogen zag, keerde toch, zijn pijn vergetend,
naar zijn compagnie terug om die aan te
voeren.
Een sergeant wierp zich in het heetst van
het gevecht op een Duitscher die een Flam-
menwerfer droeg, ontrukte hem dit toestel en
keerde het tegen de Duitschers, van wie hij
een aantal verbrandde.
Nog een bijzonder moedige daad werd ver
richt door drie brancard-dragers. Drie oren
lang bleven zij kameraden, die brandwonden
hadden opgeloopen, op het slagveld opzoeken
en redden zoo meer dan 150 man van een af
schuwelijken dood. Eerst toen zij zelf ernstige
brandwonden hadden gekregen, moesten zij
hunne taak neerleggen.
Engelsche verliezen bij Hooge.
Naar de Times meldt, verloren de Cana-
deozen bij Hooge den generaal-majoor Mer
cer en brigade-generaal Williams, de laatste
werd gevangen genomen, generaal Mercer
wordt sinds Saterdag vermist. Een bericht
uit Ottawa zegt, dat generaal Mereer zal
worden vervangen door generaal Lipsett,
generaal Williams door generaal Hughes.
Van generaal Mercer's lot is nog niets be
kend, maar men vreest, dat bij gedood is.
Kolonel Embury zal generaal Hughes op
volgen als brigade-commandant.
Het is slechts door een toeval, dat de com-
mandeerende generaal van het Canadeescbe
corps niet evenals de generaals Mercer en
Williams in 's vijands handen gevallen is.
Slechts door een van zijn wil onafhanke
lijk© gebeurtenis kon hij geen gevolg geven
aan zijn plan, de hndere generaals dien dag
\naar de loopgraven te volgen.
RUSLAND.
Van het Oostelijk oorlogsterrein.
PETROGRAD. (Bericht van den
Grooten Generalen Staf.) Daar de
Oostenrijkseh-Hongaarsche en Duitsche
troepen op vele plaatsen het terrein,
waar de Russische zuiderlegers agee-
ren, hebben verlaten, is het aantal gevange
nen sedert. Maandag slechts weinig toegeno
men; het bedraagt, thans in het geheel 1700
officieren en 114,000 manschappen. Naar
wordt medegedeeld, hebben de troepen van
generaal Letchitsky sedert het begin der
operaties drie regimentscommandanten, 754
andere officieren en 37,832 soldaten gevan
gen genomen en 120 mitrailleurs, 49 kanon
nen en 21 bommenwerpers buitgemaakt.
Ten noordwesten van Gojitsja naderden
de Russische troepen, nadat zij de Duit
schers hadden verdreven, de rivier Stochod.
Ten westen van Loetsk hebben de Russi-
van liet eeringenboschje, vlak bij de ope
ning in de haag, waardoor de weg van hét
huis naar den stal leidde. De maan stond
nog laag en het huisje wierp een lichte
schaduw op de plek, waar hij stond. Hij
wist, waarom hij zich daar had geposteerd.
Zijn vorige speurtochten hadden hem ge
leerd. dat Crandall cm half negen naar
den stal ging om zich ervan te overtuigen,
of de paarden goed verzorgd waren en de
deur op slot was.
Klaarblijkelijk waren de enkele knechts
alleen overdag in dienst. Dat zou ook wel
weer de wensch van Norah zijn. Hij herin
nerde zich, dat toen hij met haar getrouwd
wa3, zij hunne wittebroodsweken in net
zoo'n hut hadden doorgebracht, 's Avonds
mocht er dan geen knecht zijn.
Deze herinnering maakte hem zenuw
achtig. Hij moest deze gedachte nu maar
wegdringen tot later.
Het was twintig minuten over achten op
zijn horloge. De deur kon nu elk oogen
blik opengaan. Hij stond bewegingloos, in
gespannen aandacht, als een kat die op
de loer ligt voor een muizenhol.
Wat was dat? Het geluid van een motor,
die afgezet werd, en van stemmen, gevolgd
door voetstappen aan den ingang van de
hut gelach en andere stemmen. Toen werd
de deur dichtgedaan en alles was weer stil
Norah had bezoek. Daar had hij niet op
gerekend. Het zou waarschijnlijk voor van
avond verloren spel zijn. Op z'n vroegs»,
zouden de bezoekqpre over een half uur weg
gaan te laat dus voor zijn zorgvuldig
opgemaakte tijdsverdeeling. Hij zou dus
morgenayond opnieuw móeten beginnen;
maar hij g^-zijh wachten niet op.
fW.ordt
