No. 121:
Woensdag 26 Mei 1915
Orgaan voor Leger en Vloot.
Hoe hij het ijzeren kruis kreeg.
Gezondheidsleer,
De toestand in den reuzenstrijd.
Italië in den oorlog.
GEGRS. DOBBELMANN, Zeepfabrikanten.
Oplaag 45,000 exemplaren.
DE SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EN ADMINISTRATIE PALESTRINASTRAAT 10,
AMSTERDAM TELEFOON Z.4368. DIT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
WEEK 10SSÈ NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NIET-MILITA1-
REN 3 CENT, ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Voor Advertentie wende men rich tot het Aig. Advertentie-Bureau ROUMA&Co.
Heerengracht 226 Amsterdam, tot de Drukiery Jacob van Campen" N. Z. Voorburgwal
234-24(Keizerrijk Amsterdam of tot onze Administratie, Palestrinaatraat 10,
Amsterdam. Prys der Advertentie per regel 30 cent. By abonnement reductie'
leen aan petroleum om de plassen te bedekken
werd per jaar 7000 H.L. gebruikt.
In ons land wordt in de laatste jaren in ma
lariastreken ook veel gedaan om besmetting te
voorkomen. Bijzondere maatregelen, zooals dio
b.v. bij de koloniale troepen soms noodig zijn,
i zullen voor onze veldsoldaten weinig in aan-
merking komen. Slechts de militairen, die in
polderstreken gelegerd zijn. zullen mede kun
nen werken aan de bestrijding van de muggen
plaag, die in sommige moerasachtige plaatsen
hier te lande door de burgers onder leiding
van gezondheidscommissies en doktoren, op
uitgebreide schaal reeds plaats beeft. Vooral
op eenzaam gelegen forten zullen de militairen
door de bovengenoemde maatregelen wellicht
veel kunnen doen om de last die muggen ver
oorzaken te voorkomen.
Er is gemeld, dat bij het vergaan der „Lusitania die getorpedeerd werd door
een Duitschen onderzeeër, zich vreeseiijke tooneelen afspeelden. Onze plaat kan ons
hiervan eenige voorstelling geven. Men ziet, hoe de ongelukkige passagiers om hun
leven worstelen in het water, talrijke zijn er verdronken, zooals men weet, meer
dan 1500 menschen. We zien hier, hoe de booten neergelaten zijn, maar het reuzen-
schip helt zoo op zij, dat velen naar beneden stortten en de meeste verdronken.
Slechts enkele booten konden zich bijtijds van de „Lusitania" verwijderen, de andere
werded verpletterd, toen de stoomboot kantelde.
Geen audsentie.
Blijkens bericht in de Staatscourant"
wordt Donderdag a.s. door den Minister van
Oorlog geen audiëntie verleend.
door J. P. BIJL, officier van qezondheid.
XLI1I.
Muggen en malaria. III. "V an niet min
der beteekenis dan liet dooden der lar
ven 'is liet om te zorgen, dat de mug
gen ,geen plaatsen vinden waar zo hun
eieren kunnen leggen. Daarvoor is bet nuttig
om plassen, poelen, moerassen droog te maken.
Onwillekeurig denkt men hierbij aan den afvoer
van keukenwater te velde. In de nabijheid van
keukens kan men maar al te vaak groote poe
len vinden, die nooit opdrogen en een prach
tige gelegenheid vormen voor het uitbroeden
van ïhu'ggoheieren
Behalve het dooden van de muggenlarven en
het vernietigen van de broedplaatsen is het
nog van belang om de muggen zelf te dooden.
Dit kan weer op verschillende manieren gebeu
ren. Zoo kan men sommige insectenetende die
ren te 'hulp roepen, b.v. de vleermuis en voor
al de zwaluw. Deze dieren zal men uit dieu
hoofde dus moeten beschermen.
Ook kan men z.g.u. muggenvallen maken.
Een bak met water wordt op een beschutte
plaats gezet en de muggen gaan dan daarin
hun eieren leggen. Van tijd tot tijd wordt het
water met petroleum overgoten en de larven
gedood. Een andere methode is om ergens een
vat met één opening neer te zetten. De mug
gen komen in groote hoeveelheid in het vat een
rustig verblijf zoeken en worden na verloop
van oenigen tijd daarin gedood b.v. door zwa
veldampen.
Dit dooden door zwaveldampen, uitzwavelen
genaamd, moet ook gebeuren in alle ruimten
waar de muggen zich 's winters ophouden. In
kelders, in stallen, in beschutte hoeken van do
forten nestelen ze zich gedurende de winter
maanden en voordat zo door het zomerweer
naar buiten gelokt worden, moeten ze dus ge
dood worden.
Behalve door uitzwavelen, dat zooals bekend
is soms verf aantast, koper groen maakt, eet
waren doet bederven, kan men muggen dooden
Schets- uit den tegen-w oor dig en oorlog.
Dat ging heel eenvoudig toe. Sedert vier
dagen lagen wij in een loopgraaf. Daar had
den we ons heel gezellig ingericht. Wij be
zetten een vooruitgeschoven stelling en
moesten bijtijds rapport geven, als de vijand
nader kwam. En daar wij er waarschijnlijk
lang moesten blijven, hadden we het ons zoo
aangenaam mogelijk gemaakt. Y/ij liadden
stróo en een dak boven ons hoofd. Mijn lui
tenant had zelfs in zijn af deeling, die hij
deelde met den eersten luitenant, een schil
derij opgehangen. Dat had ik eens gevon
den in een tot puinhoop geschoten huis'. Liet
stelde een schoolrijdster voor in een circus,
die door een hoepelsprong. Ja, als men
niets beters heeft, is dat iu elk geval een
goed begin voor een schilderijen-verzame-
Kng...
Tot zoover zag alles er goed uit voor ons.
Tegenover ons en ook op zij. waren vijande
lijke loopgraven, die zoo dicht bij de onze
lagen, dat, als een daarin niesde, wij hem
proost" konden toeroepen.
De Engelschen en Eranschen toonden
zich daarvoor zeer erkentelijk. Als een van
Uit het
grenadier*
van een Pruisischen
door verbranden van een poeder, bestaande uit
2 deelen fijngestampte Spaansche peper, 1 deel
insectenpoeder, 1 deel poeder van Valeriaan-
wortel en 1 deel kalisalpeter. oor 50 vier. M.
gebruikt men 3 lepels van dit poeder. Het ver
branden gaat gemakkelijk, indien het poeder
op hoopjes van 1 lepel wordt aangestoken of
nog beter door een stukje gloeiende kool wordt
verbrand. Na 2 a 3 uur zijn de muggen dood of
bewusteloos op den grond gevallen en kunnen
dan gemakkelijk weggeveegd en verbrand wor
den. Eetwaren zal men niet aan de dampen
blootstellen. Aardappelen worden er evenwel
niet door bedorven.
Zijn er bezwaren om een ruimte door vergif
tige gassen van muggen te zuiveren, kan het
vertrek b.v. niet voldoende gesloten worden,
dan kan men de dieren dooden door ze met
vochtige doeken tegen den muur te drukken
of door ze met een lamp te verbranden. Dit
zijn beide natuurlijk vrij omslachtige bewerkin
gen.
Door deze verschillende bestrijdingsmiddelen
toe tc passen kan men met veel succes de mug
genplaag tegen gaan, maar toch zal het soms
noodig zijn om bovendien maatregelen te nemen
waardoor men zich tegen de steken der mala
riamuggen kan beschermen. Dit gebeurt door
gebruik te maken van vliegengaas. In streken
van Noord-Holland, waar wel malaria heersckt,
kan men dan ook zien dat sommige huizen
zoowel aan de deuren als aan de ramen vlie
gengaas hebben. Zoodoende wordt voorkomen,
dat de muggen in li6t huis kunnen dringen.
Zooals wij zagen worden de muggen bij voor
keur 's avonds steeklustig en gedurende den
«laap loopt men dus het meeste gevaaY om met
malaria besmet te worden. Een zeer goed voor
behoedmiddel daartegen is dan om onder een
muggennet te slapen. In Indië slaapt men dan
ook steeds onder zoo'n muskietennet of klam
boe.
Dank zij de verschillende methoden, waar
door men de malaria du» kan bestrijden, heeft
deze ziekte tegenwoordig niet alleen in ons
land, maar ook in tropische gewesten veel van
haar ernst verloren. Vooral in kampementen,
b.v. van het Britscli Indische leger en niet to
vergeten hij groote werken in malariastreken
is gebleken van hoeveel beteekenis de systema
tische malariabestrijding is. Het meest beken
de voorbeeld daarvan uit de laatste jaren is de
malariabestrijding bij het graven van het Pa-
naniakanaal. Alle plassen en poelen in de na
bijheid werden dichtgemaakt, het water werd
in beweging gebracht, de muggen gedood. Al
onze officieren op de slechte koffie bromde,
kon hij van daarginds woorden van sympa
thie hooren, zij hadden geen betere. Nu,
daar troostten wij ons mee. Maar wee, als
een van ons, vol vertrouwen op die vriend
schap, het hoofd ophief uit de loopgraaf.
Die was verloren!
De kerels schoten als Tiroolsche scherp
schutters. Ieder schot trof. Dadelijk volg
den dan de vijandelijke kanonnen en een
hagel van shrapnels viel over en op ons.en
maakte leemten iu de rijen onzer kamera
den.
Maar de dood is nu eenmaal een onver
mijdelijke metgezel in den oorlog. Men went
er aan, ja, men krijgt hem lief, want een al
te taai leven berokkent den soldaat een al
te groot leed, als hij toch doodelijk getrof
fen is. Het was stil, vreedzaam bijna om
ons heen, en wij hoorden alleen van tijd tot
tijd het geluid van de veldtelefoon, waar
door onze bataljonscommandant bericht van
ons kreeg of ontving.
Plotseling echter hield het gesnor van de
telefoon op, nadat wij een heelen dag weer
met granaten waren beschoten en aan een
hevig geweervuur waren blootgesteld.
En weer volgde rust op het gevceht,
maar het was een doffe, onheilspellende
rust. Want we hoorden niets meer van de
onzen. De telefoon was blijkbaar afgesne
den, de Duitschers waarschijnlijk terugge
trokken. W9 .waren reeds sedert yier dagen
Wat verwacht werd, is gebeurd Italië
heeft Oostenrijk-Hongarije den oorlog ver
klaard. Het aantal vijanden van de bond-
genooten is weer met een vermeerderd en de
geallieerden hebben nog een medestrijder
gekregen. En een, die meetelt, een, die
meer dan twee millioenen mannen in het
veld kan brengen, een flinke vloot heeft,
en wier land- en zeemacht versch in den
strijd komen.
Wij willen er hier niet op ingaan, of Ita
lië recht en reden had om zich in den strijd
te mengen, om zich aan de zijde der Enten
te te scharen. Maar eenigszins vreemd doet
het wel aan. Ziehier een mogendheid, die
dertig jaren lang de bondgenoot was van
twee andere rijken, met wie het zich had
verbonden bij plechtig onderteekend en
steeds vernieuwd verdrag. Houw en trouw
hadden de drie elkaar gezworen, en bij de
eerste de beste gelegenheid scheidt een der
drie zich af van de anderen, weigert eerst
mee te doen in den grooten oorlog en ver
klaart zich later tegen de bondgenooten,
vóór den vijand zijner vrienden. Een ver
drag, dat dertig jaren lang van kracht was,
wordt in een oogenblik verbroken, en is ge
worden een „vodje papier" zonder waarde!
Natuurlijk geeft, men te Rome een reden
op, voor dit verbreken van een contract.
De mede-onderteekenaars daarvan hebben
niet gedaan, wat zij beloofden Oostenrijk-
Hongarije heeft het geschonden, beweert
Italië, doordat het Servië eischen stelde en
bet den oorlog verklaarde, zonder Italië er
in te kennen. Misschien is daar wel iets van
aan; het schijnt, dat de regeering te Wee-
nen dit zelf gevoelde, want het bood Italië
groote concessies aan, indien het neutraal
bleef. Tien maanden lang is het dat ook
gebleven, tien maanden dobberde het tus-
schen oorlog en vrede, thans nu de kri1?
de andere mogendheden reeds ten deele
heeft verzwakt, mengt het zich in den
strijd.
Welke gevolgen deze interventie van Ita
lië zal hebben, is niet af te zien nog. D9
strijd wordt er voor Duitschland en Oosten
rijk-Hongarije te moeilijker door. Dit laat
ste rijk zai nu ook aau Italië's grens zich
moeten verdedigen en daarheen heel wat
troepen moeten zenden het rekent hierbij
zooals blijkt uit 't manifest van keizer Frans
Jozef, op hulp van zijn wapenbroeder.
Maar dan moeten de twee, troependeelen
onttrekken aan het Westelijk of Oostelijk
oorlogsterrein of aan beide. Bovendien kan
Italië hulptroepen zenden naar Frankrijk:
werd al niet gemeld, dat een half millioen
Italiaansehe soldaten naar den Yser zouden
gaan? 't Zou best kunnen, dat die daar een
beslissing brengen.
De mogelijkheid bestaat, dat het meedoen
van Italië den oorlog bekort. We krijgen
den indruk, dat er ook aan den kant der ge
allieerden wel een wensch is naar vrede,
doch eerst moet Duitschland zijn verslagen,
in zooverre, dat het uit België en Noord-
Frankrijk is teruggedrongen. En uit Polen
insgelijks. Tot nog toe hebben de geallieer
den daartoe geen kans gezien. Nog altijd
was niet uit te maken, wie de overwinnaar
zou zijn, en nog maanden lang kon de on
besliste strijd voortduren. In zooverre kan
de inmenging van Italië de beslissing bren
gen- en, wie weet, een spoediger einde dan
anders.
Doch dat moet afgewacht worden. Voor-
Iloopig zal de oorlog nog heftiger worden,
zich nog uitbreiden. Nieuwe oorlogsterrei
nen zullen er komen, nieuwe slagen zullen
1 er plaat3 hebben. Wat er op de verschil-
I lende fronten in de laatste dagen is voorge-
vallen, vinden onzo lezers vermeld onder
't oorlogsnieuwser is niets, dat hier een
nadere vermelding verdient: een overwin
ning van eenig belang is niet behaald, in
"t Westen, noch in 't Oosten een beslissing
zijn we nog geenszins nader gekomen. De
berichten blijven tegenstrijdig: van beide
kanten schrijven do tegenpartijen zich klei
ne voordeelen toe. Ook aan de Dardanellen
wil de strijd niet opschieten. De landings
troepen staan nog altijd bij Sedul Bahrze
worden telkens aangevallen door Turken,
trekken zelf ook op, maar schijnen niet ver
der te komen. De oorlogsschepen der ge
allieerden stoomen nu en dan de zeeëngten
binnen en beschieten de forten, maar blijk
baar zonder veel succes, wel zouden de
Turksche batterijen een paar Engelsche oor
logschepen hebben beschadigd.
De oorlogsverklaring.
Zondagmiddag heeft de Italiaansehe gezant
te Weenen aan den Oostenrij'ksoh-Hongaarschen
minister van Buitenlandsche Zaken Burlan de
volgende oorlogsverklaring ter hand gesteld:
„Weenen 23 Mel 1915,
Cevolg gevende aan de bevelen van Zijne
Majesteit den Koning, mijn doorluchtïgen
souverein, heeft de ondergeteekende, ambassa
deur van italië, de eer aan Uwe Excellentie,
minister van Buitenlandsche Zaken van Oos
tenrijk-Hongarije, het navolgende mede te
deelen.
Op 4 Mei is de Keizerlijk-Koninklijke regee
ring in kennis gesteld van de ernstige gronden,
die Italië, vertrouwende in zijn goed recht, er
toe bewogen om het tractaat van bondgenoot
schap met Oostenrijk-Hongarije, welk bondge
nootschap door de Keizerlijk-Koninklijke regee
ring geschonden Is, vernietigd en voortaan
waardeloos te verklaren, en te dien opzichte
zijn volledige vrijheid van handelen te herne
men. Zijner Majesteits regeering, vastbesloten
door alle middelen waarover zij beschikt over
de rechten en belangen van Italië te waken,
zou meenen aan haar plichten te kort te doen
als zij niet tegenover alle bedreigingen, zoowel
van het heden als in de toekomst, alle maat
regelen nam die de gebeurtenissen haar opleg
gen voor de verwezenlijking van haar nationale
verwachtingen.
Zijne Majesteit de Koning verklaart zich,
met Ingang van morgen, te beschouwen als zijn
de In staat van oorlog met Oostenrijk-Hongarije.
De ondergeteekende heeft tevens de eer aan
den minister van Buitenlandsche Zaken ken
nis te geven dat heden de paspoorten ter be
schikking zullen worden gesteld van den Kei
zerlijk-Koninklijken ambassadeur te Rome en
zal Uwe Excellentie zeer Erkentelijk zijn indien
maatregelen worden genomen dat ook hem de
zijne worden overhandigd.
w.g. AVARNA.
BERLIJN. De Italiaansehe regeering heeft
Zondag door haren ambassadeur, hertog van
Avarna, aan de Oostenrijksch-Hongaarsche re.
geering doen mededeeien, dat Italië van mid
dernacht af In staat van oorlog met Oostenrijk-
Hongarije Is.
De Italiaansehe regeering heeft door dezen
ongemotiveerden aanval op de Donaumonarchle
ook het verbond met Duitschland zonder recht
of rede verbroken. De door het wapenbroeder
schap nog versterkte bond van trouw tusschen
Oostenrijk-Hongarije en het Duitsche Rijk Is
door den afval van den derden bondgenoot en
zijn overgang naar het kamp hunner vijanden
onverzwakt gebleven. De Duitsche ambassadeur
prins Bülow heeft derhalve opdracht ontvangen,
onmiddellijk met den Oostenrijksch-Hongaar-
schen ambassadeur baron Macchlo Rome te ver
laten.
zonder onze keuken, onze proviand was op,
onze achterwaartsche verbindingen ernstig
bedreigd, en tot overmaat van ramp raak
ten on'ze patronen zoo goed als op.
Toen zag de zaak er zeer bedenkelijk uit.
Want, alsof de vijanden tegenover ons daar
van lucht hadden gekregen, misschien
had een ons ook afgeluisterd, overstelp
ten zij ons onophoudelijk met shrapnels en
onophoudelijk knalden de geweren.
De toestand werd steeds moeilijker.
Ze begraven ons hier allemaal nog, zei
onze luitenant. Lang zal dat wel niet meer
duren.
Hij scheen gelijk te krijgen. Onze loop
graaf was vol zwaargewonden en dooden.
Nu was onze goede luim weg. De dood
stond midden tusschen ons in.
Er is nog maar één middel, zei de
eerste luitenant. Terugkruipen en munitie
halen.
Alsof dat een antwoord was op zijn woor
den, ontplofte een granaat boven ons en
bracht den schrik en den dood opnieuw in
onze loopgraaf. De mannen werden bleek
en keken elkaar aan.
De officier waagde het niet, om vrijwil
ligers op te roepen. Het was zoo goed als
den dood in den arm te loopen, als men uit
de loopgraaf kroop. Maar een van ons moest
het toch wagen.
Toen meldde ik mij bij den compagnies
commandant: ik wilde het probeeren. Hij
schudde mij de hand en sprak heel vriende
lijke woorden tot mij. Als het gelukte...
maar de toou zijner stem was niet zeer over
tuigend. Maar men moet toch eens sterven
en ik wilde het probeeren.
Mijn kameraden in mijn nabijheid schud
den mij ook de hand en zagen me vast in
de oogen. Toen kroop ik uit de loopgraaf,
terwijl onze compagnie een verwoed snel
vuur opende op den vijand.
Die zag me echter toch en schoot op me.
Maar God was met mij. Ik werd slechts een
maal licht gewond. Den afstand tot het
achter ons liggend boschje legde ik ten slotte
loopend af en kwam er gelukkig aan.
Nu er door en naar het naaste dorp
Bij den ingang daarvan kom ik een oud
moedertje tegen. Het vrouwtje sloeg de
handen in een, toen ze me zag.
Franscheu, zei ze, Franschen!
Ik keek om me heen en ook naar een her
berg in de buurt. Daar had een der vijan
den, die voor een venster zat mij al gezien
en er werd op me gevuurd.
Ik spring snel terug en zoek dekking ach
ter een huis en begin ook te schieten. Er
waren niet veel Franschen. Blijkbaar een
patrouille, die zich hier had gewaagd, na
dat de Duitschers het dorp hadden ont
ruimd. Onvoorzichtig genoeg komen zij den
een na den ander buiten, ik kan ze den een
na den ander onder schot nemen ik kon
nu eenmaal niet anders. Er waren er zeven.
De eerste botsingen.
PARUS De „Petit Parisien'' verneemt
uit Rome dat de ,,Gionade d'Italia" in een
speciale editie een telegram uit Brescia pu
bliceert dat er een nieuwe botsing heeft
plaats gehad tusschen Italia an scha Alpen
jagers en een Ooetenrijksche patrouille, dio
in den ochtend op Italiaansch grondgebied
doordrong. De Alpenjagers vielen hen aan
en vervolgden hen maar nadere bijzonder
heden zijn niet bekend.
Wat Frankrijk wint.
PARIJS. De „Gaulois" wijst op de be
langrijke voordeelen, die de interventie van
Italië zal opleveren voor de Triple Entente
en speciaal voor Frankrijk.
„Het eerste resultaatzegt het blad, ,,is
een overeenkomst over de Middel landsche
Zee, waar onze belangen solidair worden en
aan ons beide en Engeland met ons de heer
schappij over de Middellandsche Zee ver
zekeren, ten nadeele van Duitschland en
Oostenrijk, die voor goed buitengesloten zijn
uit de Latijnsche Zee.
De interventie van Italië brengt ons nog
een meer onmiddellijk voordeel: zij schept
n.l. een derde front, waar de Oostenrijk-
scbe en Duitsche legers moeten strijden en
ten slotte is zij een moreele aanmoediging
van de grootste beteekenis en een reden te
meer om met zekerheid de overwinning te
verwachten."
In oorlogstoestand.
LONDEN. De correspondent van Reuter
aan de Italiaansehe grens seint:
Groote bewegingen vinden plaats aan de
Zwitsersch-Italiaansche grens. Italië richt
hospitalen in en doet alles om bet leven der
soldaten te veraangenamen. De hertog en
hertogin van Aosta hebben hun prachtig
paleis te Turijn ter beschikking gesteld van
het Roode Kruis, als een hospitaal.
De koningin-moeder presideerde een ver
gadering belegd door het comité der dames
van de koninklijke hofhouding. De oudste
dochter van den koning, prinses Yolanda,
maakt deel uit van het comité, dat zich tot
taak heeft gesteld extra-kleedingstukken en
andere geschenken uit to reiken aan de
troepen, zoodra zij in bet veld gaan.
BERLIJN. Het Italiaansehe ministerie
van marine maakt bekend, dat de scheep
vaart in de Adriatische Zee gestaakt moet
worden.
PARIJS. Den priesters Ehrle en Haa-
gen, directeuren van de bibliotheek en het
observatorium in het Vaticaan, is, evenals
aan de andere geëmployeerden van Duitsche
of Oostenrijksche nationaliteit, dcor den
Paus verzocht Rome te verlaten. Geen Duit-
scher of Oostenrijker zal tijdens den oorlog
in het Yaticaan blijven.
De legers van Italië.
Italië heeft, reeds in vredestijd, zooals de
Duitsche pers opmerkt, doen blijken,
dat het zijp. veldleger in vier legers zou
verdeelen. Ook de bevelhebbers ziju toen
genoemd. Dit zouden zijn de luitenant-
generaals Hertog van Aosta., Zuccari, Fru-
goni en Xava. Hoe die legers echter ver
deeld worden in corpsen is geheim gehou
den en niemand weet daar eigenlijk thans
iets van.
De „ALmanach de Gotha" (1915) geeft
aan als de commandanten van twaalf
Italiaansehe legercorpsen respectievelijk
de luitenant-generaals Ragr.i Turijn)
Escard (II. Alexandria); Camerana (Hl,
Milaan)Masi (IV, Genua)Aiiprindi
(V, Vérona)Porro (NI, Bologna)Garioni
(VII, Ancona)Delia Xoce (VIII, Flo
rence) Marini (IX, Rome)Barattieri di
San Pietro (X, Napels)Cigliana (XI,
Bari)di Robila-nt (XII. Palermo).
Het is de vraag of deze generaals ook in
oorlogstijd die functies bekleeden.
Een afzonderlijke groep vormen de
Alpentroepen met 8 regimenten die o. a. 36
batterijen omvatten. Bij mobiliseerng komen
13 halve militie-bataljons en 26 landstorm
bataljons daarbij benevens 12 batterijen. Die
Alpen-troepen krijgen de beste hulpmiddelen
die het Italiaansehe leger bezit.
Landweerdivisies vullen ook elk leger -
j oorps aan in oorlogstijd. Berslagieri regi
menten, gevormd uit de sterkste, gezond
ste eo vlugste Italiaansehe ec^daten, staan
ook voor elk legercorps ter beschikking. Die
merkwaardige Berslagieri regimenten be
staan ieder uit vier bataljons van drie com-
pagnieën waarvan een ee t rijwielcompagnie
b. Het kost den niet rijwielbezittenden Ber-
Flagieri echter geen nKxrite om in den snellen
j pas waarop zij meestal marcheeren, het op
den duur uit te houden tegen do wielrijder?.
Hun waarde bestaat echter voornamelijk
daarin dat zij geoefende bergbeklimmers
zijn en ongelooflijke staaltjes van lichame
lijke uithoudingsvermogen kunnen geven.
Voor elk legercorps kan men ook aan-
j nemen dat het 15 telegraafcorapagnieën
teilen zal en vermoedelijk zal elk corps in
gedeeld zijn in twee divisies van elk twee
brigaden van twee regimenten.
Aan te nemen is dat er vier cavalerie
divisies zullen zijn in oorlogstijd en twee
of drie regimenten arti'ierie. Elk artillerie
regiment heeft 20 batterijen.
Het veldleger is gewapend met het Man-
lichergeweerde landstorm met een ouder
model (Veterli) geweer.
Wij moeten echter herhalen, dat elke
beschouwing over den tegen woo rdigen toe
stand van het leger van Italië onder voor
behoud moet gegeven worden, daar juist dit
leger in het laatste jaar groote wijzigingen
in de organisatie heeft ondergaan. Het
legerbestuur is aanhoudend op bezwaren
getsuit met de organisatie en het kostte
altijd veel hoofdbrekens om te voorzien in
het te kort aan reserve-officieren.
Maar overigens duidt alles er op, en dit
wordt ook, zelfs in Duitschland erkend,
dat Italië thans een zeer krachtig en slag
vaardig leger op den been kan brengen (of
nu reeds zal gebracht hebben).
Ook is door twee-jarige oefening, waar
aan stipt de hand is gehouden, een zeer
groot getal geschoolde onderofficieren nu
beschikbaar, hetgeen natuurlijk veel
waard is.
De Italiaansehe vloot.
Hierbij geven we in 't verkort eenige der voor
naamste oorlogsschepen op, met hun inhoud,
bewapening, enz.
Dreadnoughts.
Toen ik bemerkte, dat er geen vijand
meer was, liep ik naar het dorp. De tele
foon was ongeschonden. De patrouille had
ze nog niet vernield. Dat zou onze redding
wordèn. Ik kreeg aansluiting met den naas
ten post en berichtte onzen nood.
Binnen een half uur komt de munitiewa
gen, deelde men mij mee. We rukten weer
vooruit.
Toen ik door de telefoon vertelde, dat ik
alleen een geheele Fransche patrouille had
neergeschoten, lachten ze me uit. Toen heb
ik de paarden der Franschen vastgebonden
aan de herberg, die moesten ze dan vinden,
als ze binnen rukten. En bij de zeven man
was er nog een, die steunde. Ik verbond
hem zoo goed en kwaad als het ging en
troostte hem er mee, dat de onzen weldra
zullen komen.
Daarna keek ik om me heen. De paar in
woners van het dorp hadden groot ontzag
voor me gekregen, toen ik de patrouille had
neergeschoten. Ik maakte hen door gebaren
duidelijk, dat ik proviand verlangde.
Zij brachten me zoo gauw mogelijk, wat
ze nog hadden. Zelfs een kip requireerde ik.
Die was voor mijn luitenant. Ik stopte alle
zakken van mijn uniform vol, pakte het
andere in een grooten zak, alles door elkaar:
brood en wijn en 6tukken vleesch. Voordat
ik heenging: zag ik onzen munitiewagen,
begeleid van dragonders in razende vaart
naderen,
Bewapening.
Andrea Doria23,025 1913 1312in.16 6in.
Caïo Duilio23,025 1913 1212in., 16 6in.
Giulio Cesare20.010 HUI 18 12in., 18*¥ln
Leonardo da Vinei.. 20,010 1911 1212in., 18 4.7in
Conté di Cavour.... 2 ,010 1911 13 12in., 184.7in
Danto AIJghicri20,010 1910 12 12in., 20 4.7in
Prae-Dreadnoughts.
Eoma12,425 1S07 2 12in., 12 8in
Napoli 12.425 1905 2 12iik, 12 8in
Regina Elena12,425 1904 2 12in., 12 Sin
V. Emanuele III 12,425 1904 2 12Jn., 12 8in
Benedetto Brin 13,207 1901 4 12in., 4 Sin
R. Margherita. 13,207 1901 4 12in., 4 8in
A di Saint Bon. 9,645 1897 4 lOin., 8 6:u
E. Filiberto. 9,645 1897 4 lOin., 8 6ïn
Sicilia.13,085 1891 4 l3-5in„ 8 6ïn
Sardegna13.640 1890 4 13-5in., 8 6in
Re Umberto 13,825 1888 4 13-Sin., 8 6in
Gewapende kruisere.
San Giorgio9,680 1908 4 lOin. 8 7.5in*
San Marco9,680 1908 4 lOin. 8 7.5in.
Amalfi9,980 1908 4 iOin. 8 7.5in.
Pisa 9J80 1907 4 lOin., 8 7.5in.
F. Ffrruccio7.234 1902 1 lOin., 2 8in.
Varese7.234 1899 1 lOin-, 2 èin.
G. Garibaldi...... 7,234 K>99 1 lOin., 2 Sin.
Carlo Alberto 6,396 1896 12 6in., 6 4.7ïn.
Vettor Pisani 6,396 1895 12 6in., 6 4.7in.
Marco Polo....... 4,511 1892 6 6in., 10 4.7in.
Victor Emmanuel III.
Nu Italië de bondgenoot met 'fc zwaard
is geworden van Engeland herinnert de
Engelsche pers er aan dat Koning Vicipr
MEN LETTE
bij het koopen van onze KARNEMELKZEEP
vooral op ons gedeponeerd Fabrieksmerk
„HET ANKER" en weigere onvoorwaar
delijk alle andere soorten. Een geregeld
gebruik dezer Zeep maakt de handen
blank als sneeuw, het gelaat zacht als
fluweel.
ALOM VERKRIJGBAAR.
NIJMEGEN.
Nu werd ik ook nog volgestopt en volge
propt met patronen, zelfs nam ik er eenige
mee in den mond, en daarna terug, ter
wijl de munitie-wagen tot achter het boschje
reed om te zien, hoe hij bij ons kon komen 1
De loopgraaf behouden tot eiken prijs
Er komt ontzet.
Ik liep, ik viel, 'ik sprong weer op het
boschje door! En daarna rende ik, zoo hard
ik kou, in allerlei bochten, als een opgejaag
de haas, naar de loopgraaf.
Daar kwam ik onder het vijandelijk vuur.
Een gekraak, een gesuis om mij heen, de
aarde sprong tot mijn gezicht, zoodat ik
soms niet uit de oogen zien kon.
Ineens een steek in den rechterbovenarm,
ik had gelukkig den zak op mijn linker
schouder. De rechterarm viel slap neer.
Daarna kreeg ik als een stoot tegen 't been
ik viel, ik kroop verder... steeds verder,
blind van het bloed, ik werd akelig, slap...
maar verder... ik kom bij de loopgraaf...
en dan weet ik niets meer...
Mijn kameraden hebben me later verteld,
dat zij nog zes uren tegen den vijand heb
ben gestreden, ter rijl rondom een gevecht
woedde. Toen zegevierden de onzen en wier
pen door een bajonet-aanval den tegenstan
der uit zijn stelling.
Ik kwam weer bij in den ziekenwagen.
Zes kogels had ik in mijn lichaam...
Ja, en later, op mijn bed in het hospitaal,
'ikreeg ik het. ijzeren kruis...j
