Vrijdag 30 Apri! 1Eö Orgaan voor Leger en Vloot. Oorlogsnieuws. Dobbelman's NO. TFÜ. Opmag mar,pop exempraron. Onder redactie van D. MANASSEN. Prinses Juliana. De Nerierlandsche Veldpost „Mevrouw Scheivisch". SOLDATENCOURANT ADRES DER REDACTIE EX ADMINISTRATIE PALESTRIXASTRAAT 10, AMSTERDAM. TELEFOON Z.4968. DTT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NEET-MILITAI- REN 3 CENT,. ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN. Voor Advertentiën wende men zich tot Let A!g. Adn-riende-Bureau ROTA Hetrengracht 226 Amsterdam. rotde Drukker;) „Jacob Ton Caïcpen" N. Z. V 234-340 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, Pale«!rini Amsterdam. Prils der Advertentiën per regel 39 cent. B nb- mit Heden, dm laatsten Aprildag, verjaart ons Koningskind. Hare Majesteit de Konin gin geeft aan ons allen het voorbeeld, die gevoelen, dat dew tijden er niet naar zijn om feest to vieren, en zoo zal ook deze zesde verjaardag van ons prinsesje geen nationale feestdag zijn als in andere jaren. Maar daarom toon wel een nationale herdenk dag, die ons in gedachten verwijlen doet bij het Oranjekind, waarop de hoop van 0113 volk is gebouwd, en wier lot onafscheidbaar is sa am geweven met dat van de Neder! a nd- Eche natie. Een kind van zes jaren gevoelt nog niet den ernst en de zwaarheid van een grootem fcijd, en dat is gelukkig ook. Prinses Juliana zal dezen dag vieren onder de hoede harer koninklijke ouders met al de onbevangen heid en de vreugde van een opgewekt kind zij zal blij zijn met de geschenken, die zij ontvangt en de liefde, die haar gebracht wordt. Zij zal lachen en juichen als kinde ren doen, die jarig zijn. Eu in stilte, alleen niet openbaar vlaggenvertoon, zullen wij ons met haar verheugen, en haar onze innigste wenschen bieden op dezen verjaar dag, wenschen voor een lang en gelukkig leven, voor voorspoed eu vrede van ons volk, die ook voor haar voorspoed en vrede zullen zijn. Het lot van een voretenkind is riet altijd benijdbaar, het leven kan haar zwaarder te dragen gewen dan iemand an ders, want zij. gevoelt en zij lijdt niet alleen voor haar zelf, maar voor hooi een volk mee. Doch daar is ook, dat ee-n vorstin troosten kan over veel leed en bekommernis, dat is de liefde van gansoh een volk, de genegen heid van een geheels natie. Die liefde en die genegenheid zijn op dezen dag met haar, do telg uit het oude gedacht, welks stam moeder denzelfden naam droeg, het ge slacht, dat met ons geleden en gestreden heeft, ecuwen door, dat met ons volk groot en beroemd is geworden. Heil het kind van Oranje-Nassau BELANGRIJKE MEDEOEELING. Nu en dan plaatst do Directeur van de Hoofd- expcxlltlo Veldpost in „Do Soldatenoourant" een oproep van hen, van wie ie zijnen bureel® correspondentie berust. Dezo oproepingen zijn dus zeer belangrijk en ktmnen loder9en aangaan, leder militair leze derhalve steeds naawkeurlg ,,De Soldaten- courant". Dit kan voor hem van het grootste belang zijn. Wij plaatsen dezo berichten ge lijk heden In do Correspontfentierufcrlek. poos A. P. BEKJAMSNSE, Directeur Hoofdexpeditie Veldpost. V. De uitbetaling van postwissels en postbewij- een, alsmede de nfgifie van aangeteekend© stukkon en veldpostiestauto, brieven aan mi litairen geschiedt door de postambtenaren rechtstreeks, indien de belanghebbenden dit versoeken en er omtrent hunne identiteit n ot de minste twijfel bestaat. Beslaat die twijfel wol, dan kan do uitbetaling of de uitreiking niet anders geschieden dan door tusschenkomst van den facteur of hulpfacteur of wel nadat do identiteit door den facteur of door twee ten veldpostkar.tore bekende gotuïgen voldoende is l>ewezen. De geadresseerden zullen zich daar- toe ten veldpost ka ntoro hebben te vervoegen, i De op de ad vies lijsten ingeschreven stukken j worden tegen kwijting in de laatste kolom door I de facteurs overgegeven aan do hulpfacteurs, I die deze stukkeu overbrengen in hunne regis- ters. Deze overbrenging geschiedt ook voor I zooveel het de stukken betreft, die door den I facteur zelf zijn te bestellen ,in zijn eigen re- I gister. I De ontvangen correspondentie wordt door den facteur gesplitst volgens do onderdeelen on door hem li q. door do hulpfacteurs) aan tie geadresseerden uitgereikt. De uitreiking geschiedt op de door de com- niandanten der betrokken troependeelen vast gestelde tijdstippen, terwijl de militairen, voor wie postpakketten zijn aangekomen, door de facteurs en hulpfacteurs daarvan in kennis worden gesteld, voor zoover directe uitreiking met mogelijk is. De commandant van het troc- pencleel bepaalt, waar die postpakketten 'tij— oeljjk zullen worden bewaard. Bij verplaatsing van de troepen worden de niet uitgereikte pak ketten door de zorg van dien commandant. imar de volgc-udo legerplaats meegenomen. M at de behandeling van spaarbankzaken be treft, hiertoe kan de veldpost zijn bemidde ling verleenen tusSchen den belanghebbende en de naastbij of daartoe gunstigst gelegen postjinrichting. De op spaarbankboekjes te rugbetaalde gelden zullen door bemiddeling van de veldpostkautoren en de hoofd- en an dere facteurs, den belanghebbenden worden ter hand gesteld. Omgekeerd zullen inlagen op spaarbankboekjes op dezelfde wijze kun nen plaats hebben. Ycor iedere inlage wordt door het veldpostkantoor een voorloopig ont vangbewijs afgegeven, dat bij terugontvangst van het boekje moet ingeleverd worden. Quitantiën en wissels worden door de veld post-kantoren niot behandeld. De uitvoering van dezen dienst is bij de herhaalde verplaat sing der onderdeelen. der facteurs cn der mi litairen zelf onmogelijk uit te voeren. "W orden door de facteurs quitantiën ter invordering ontvangen van het postkantoor ter plaatse van levering, dan zijn deze te behandelen zoo als in den Inwendigen Dienst is voorgeschre ven. Het aanhouden, van het daarin vermelde register is noodzakelijk om te voorkomen, dat quitanties verloren gaan en do facteur voor de bedragen aansprakelijk wordt gesteld. Eisch voor iedere betaalde quitantie steeds de hand- tcekening voor ontvangst der gelden om ver schillen te voorkomen. Expresse zendingen en per post te bezorgen telegrammen worden, zoodra zij het veldpost- kantoor bereikt hebben, met de gewone stuk ken gelijkgesteld en verder als zoodanig be handeld, behalve wanneer ze besterad zijn voor militairen, gelegen in do plaats, waar het vcld- postkahtoor is gevestigd Het gebeurt echter in 't laatsto geval ook herhaaldelijk, dat ex pressebestelling vergeefs geschiedt, omdat noch liet bataljonsbureau, noch het compagniesbu reau met zekerheid kunnen zeggen waar de. geadresseerden zich herinden in geval van in kwartiering, en dat hij oefeningen buiten d© bebouwde kom zelfs die onderdeelen in den re gel niet to vinden zijn, dus zeker niet de en kele manschappen. De zekerste weg om de ex pressestukken hun bestemming te doen berei ken is bestelling per facteur, zoodat deze stuk ken eren spoedig hun doel bereiken als tege lijkertijd verzonden niot-expresse stukken. Bo vendien is het noodig om bij expreese-st ukken heb adres nauwkeuriger op te geven als bij niot- expressesiukken daar de bestelling moet ge schieden door niet-militair personeel. Hetzelfde geldt voor telegrammen. Meesten tijds wordt juist in telegrammen het adres on voldoende vermeld. Ter toelichting diene ech ter, dat alle aanwijzingen, die ter verduidelij king van het adres dienen kosteloos worden overgeseind en dat de vermelding van het militair adrea voldoende is om het -telegram op zijn bestemming te doen komen. Het ver melden van de plaats van bestemming ia bij het veldleger niet aan te bevelen, omdat zoo'11 telegram dan van plaats tot plaats wordt na gezonden ingeval van vertrek van den geadres seerde, terwijl bij niet vermelding van de plaats van bestemming het telegram van uit Am sterdam of Rotterdam, waar do legering der treepen bekend is, naar zijne bestemming wordt doorgezonden. Bij detachementen is do vermelding van de plaats van bestemming noo dig, maar men m«>efc daarbij niet uit het oog verliezen, dat ook het onderdeel vermeld moet worden, om bij eventueel vertrek de mogelijk heid tot nazending te openen. Bijv. J. Groen, milicien eerste comp. derde Bat., zeven tiende Reg. Infanterie, gedetacheerd brug Moerdijk. Voor do berekening van de kosten komen alleen in aanmerking de drie eerste en het laatste woord, zoodat de geheelo indeeling kos- Een Indische Schets. Toen Naatje Lepel 2e meid was bij de fami- lie Schol op de Leliegracht te Amsterdam en zich in dat gezin verdienstelijk maakte, doer het lappen der glazen, het^cliuren van vaat- werk, hot schrobben der straat en het schil- Ion van aardappelen, had zij niet gedroomd, dat zij nog éénmaal zou betiteld worden met het predikaat Mevrouw". Naatje was het echte type der Amsterdr.ra- scho vrouw uit het volk. Zij behoefde haar niet al te klein mondje niet open te doen, om in haar to doen vermoeden oen der dochteren van 1 den ,,Jordaan"deed zij echter dat „Arse naal" wel open, dan was alle twijfel verdwe nen en een stortvloed van „welluidende" Amsterdamsclie uitdrukkingen en kwalificaties deden haar kennen als inboorlinge van Neer- I land's hoofdstad. Naatje had de gestalte van een kurassier en d© gezetheid van een Müuchener bierbrou wersknecht, waarin de slagersjongen aanlei ding vond om liaar ..stoomwals" te noemen, echter gebruikte hij deze titulatuur slechts, wanneer hij op een respectabelen afstand van de 24 jarige schoono verwijderd was. Naatje was niet bepaald leelijk, alhoewel verre van en schoonheid te zijn hadden hare gelaats trekken iets leuk-brutaals. Dat zij niet op haar mondje was gevallen, had zij bij menige gelegenheid bewezen. Wee den vermetele, die ich durfde verstouten haar df maling tg Dy-rncn; niet; besphaamde Jta-J ken zou hij afdruipen. Naatjo's wolsprekend heid was in dergelijke gevallen groot en hare bedrevenheid in nieuwe scheldwoorden te creëeren en te combineeren was bepaald ge niaal. Naatje was overigens te vroolijk van aard om lang kwaad te 1c,innen zijn en als do boos doener haar neer toelachte, was zij '.li*; ver geten eu was dan wel voor een aardig woordje te vinden. Naatje veranderde om de veertien dagen van vrijer en ook van haar kon voorspeld worden: „haar zal veel vergeven worden, omdat zij veel heeft lief gehad." Zij had een bijzondere voorliefde voor liet krijgsvolk. Er was geen troepenafdeeling te Amsterdam, die haar nog geen vrijer gelever 1 had. Zij betreurde het, dat de stad niet bete" voorzien was van garnizoen en zou zeer gaarne nog eonige eseadrons huzaren, benevens lenige batterijen gele of andere „rijers" in hare ge boortestad gehuisvest wenschen te zien. Toen Naatje op zekeren mooion zonnigen zomerdag "s morgens de straat was aan 't doen, trok zij de aandacht van een voorbij komend onderofficier van het O. I. leger. Deze Marszoon 6cheen veel gevoel te hebben massaal schoon en liet met welgevallen zijne blikken vallen op de, in zijn oog. bekoorlijke vormen dor schrobbende „jordaUnnimf." Naatje had al 6poedig „in de gaten", dat zij op dezen militair indruk maakte., zij lachte hem aanmoedigend toe, met het gevolg dat beiden weldra in een drukke conversatie wa len. Het trof uitstekend: zij had net don vorigen avond „mot" gehad, met haar korporaal, die haai- had yenveteP. dat io haar hart liefde teloo© wordt overgeseind. Luidde het adrest milicien J. Groen, brug Moerdijk, dan zou bij eventueel vertrek van het deta chement het telegram niet nageseind kunnen, worden, terwijl het in 't eerste geval van Moerdijk naar zijne bestemming gaat recht streeks indien de plaats van bestemming lij kend is, of andera via Rotterdam. Voor troè- pen in kazernes gelegerd en vooral voor troe pen tot de depots behoodende is het noo-ik; sn het adres tevens de sect.*? of kamers op ie nemen, omdat afgifte gesc hiedt aan den wacht commandant, die natuurlijk niet zoo goed met de geadresseerden bekend ia nis de facteur. In verband met de herbaalde verplaatsingen, di>- tacheeringen enz., waardoor 1 telegram, dik wijls naar 3 of 4 verschillende adressen tegelijk wordt nagezonden, wordt geen kennis gegeven aan den afzender indien een telegram aan ee n adres niet terecht komt. Ook hier geldt dus weer, dat ieder steeds na iedere overplaat sing bij een ander onderdeel onmiddellijk zijn nieuw militair adres opgeeft aan zijn familie, waartegen, in verband met den portvrijdom, ge nerlei bezwaar bestaat. Maar vraag vóór het opgeven van jo adres aan je sectiecomman- danh of je sergeant-majoor, of het adies zoo- als het in jo brief vermeld staat goéd is. Gc~f ook steeds kennis van opneming in een ho.-.pf- taal en daaropvolgende eventueele overp'a.-.t- eing in een depot of legerdepotbataljon. Mij is eeu geval bekend van een milicien, die ni*t bij de begrafenis van zijn vrouw aanwezig ko*» zijn, omdat hij vrrzuimd had op te geven, dat hij eerst in een hospitaal was opgenomeu en later overgeplaatst naar een depot. Bij de adressen voor hen, die in hospitalen opgenomen zijn, moet steeds het oorspronkelijk onderdeel vermeld worden om bij nazending te kunnen dienen. Met alle onbestelbare telegrammen wordt door tusschc-nkomst van het Hoofd- expeditiekantoor van do Veldpost alsnog per post beproefd, ze aan de geadresseerden af te leveren, wat in den regel, uanneer de adressen niet to onvolledig zijn, nog gelukt, terwijl hij blijkbaar onjuiste vermelding van de indeeliiig de nazending telegrafisch geschiedt. Wanneer zal het de manschappen van de oude lichtingen toch doordringen, dat er geen 4e bataljons meer bestaan? Dat iemand be houdend is, mij goed, maar als lii.j opgeeft, dat hij bij een -ie bataljon is, dan is hij achterlijk. (L. W. natuurlijk uitgezonderd). De strijd toil Yperen. Es toestand in den reuzensirijl In ons tand is een internationaal congres voor vrouwen bijeengekomendaar staat op den voorgrond een beweging om tob vrede, of althans voorloopig tot een wapenstilstand te komen. Het is de vraa». of deze beweging iets zal uitwerken, 'm^ai- zeker is, dat de strijd op het oorlogsterrein zelden heftiger is geweest dan anders in den laatsten tijd. De oorlogvoerenden blijken voor het oogenblik geheel afstand gedaan te hebben van de vredesidee; biina overal woedt de oorlog op geduchte wijze en nieuwe actiee worden op touw gezet. Zoo aan de Darda nelles waar de gealliëerden thans weer vast van plan schijnen om voortgang te ma ken, de forten aan de zeoëngte in te nemen en dan op te 6toomen naar Konstantinopel. We spraken reeds van het plan om aan de kust der Dardanellen troepen aan land te zetten, telegrammen meldden, dat dit al gebeurd is. Uit dit optreden blijkt, dat de mogend heden vooriocpig den oorlog nog niet als geëindigd beschouwen. D^ actie tegen Tur kije zal, indien de geallieerden slagen, den toestand nog ingewikkelder maken. Zullen zij echter slagen? Daar valt nog niets van te zeggen. De landingstroepen zijn reeds slaags geweest met de Turksche, maar we kunnen waarlijk niet zeggen aan welke zij de de overwinning is gevallen. Zelden, ^en dat wil in dezen oorlog heel wat zeggen, hebben we tegenstrijdiger berichten ge lezen. Volgens de telegrammen uit Londen zijn de troepen der geallieerden aan beide zijden van de Dardanellen geland onder uitmuntende omstandigheden. Ze zijn op gerukt en hebben na een gevecht vele ge vangenen gemaakt. Maar nu bezie men de Turksche lezing eens. Volgens het rapport uit het Turksche hoofdkwartier bleven de vijandelijke troe pen onder bescherming van het scheepsge schut en buiten hun versterkte stellingen; deze laatete werden Dinsdag genomende geallieerden moesten zich van het geheel e front terugtrekkeneen deel der troepen roeide zoo snel mogelijk naar de schepen, huisde voor méér dan één infanterist, waarop Naatje riposteerde, dat zo zoo'n dooien dien der best kon missen en... helaas de zooveelste eerlijke verkeering van Naatje was af. Do koloniaal maakte zich bekend als staf- hoornblazer of te wel kapelmeester, bij het Indische leger, hij vertelde het „aanvallige kind" dat hij binnen eenige maanden naar Indië zou terugkeerea en dat hij zulks ge trouwd wenschte te doen. Zijn naam was Sel ders. Men sprak af 's avond s samen een wan deling to doen ter fine van nadere kennisma king. Orn kort te gaan, eenige dagen later bood de kapelmeester haar hand, hart en tractement aan, benevens het predikaat „.mevrouw" waarmede Naatje in Indië zoude betiteld wor den. I)it laatste was een argument, waarvoor Naatje moest bezwijken. Zij zou evengoed me vrouw gaan heeten als dat kreng van een me vrouw, waar ze thans bij diende, het was voor Naatje om van te duizelen. Hare bloedverwanten vonden alles uitste kend zij kreeg een dozijn zakdoeken, bene- Tens hun zegen als huwelijksgeschenk mede, de kapelmeester zou wel voor het overige zor gen. Het huwelijk had te Amsterdam plaats. Veel drukte wenschte het gelukkige paar er niet van te maken en den avond van den ge lukkigen dag, die deze beido zielen „gloeiend aanééusmeedde" vertrokken de jonggehuwden naar Harderwijk, alwaar zij in de kazerne, tot den dag van vertrek naar Indië, in eene onderofficicrskamer gehuisvest werden. Naatje zwom in zaligheid. Zij vond haar "Vim een leuken vent, al hield hij van een „elókkie", en dan zoo midden tueschen al dat soldatenvolk, ztü dig rteeds Van de Duitsche voordeelen, ten N. en ten N.W. van Yperen behaald, is een ger deelte weder verloren gegaan. Al dadelijk de positie ten westen van het Yserkanaal en de Yperlee. Aan* de overzijde van het kanaal lag de stelling bij Lizerne, die de Franschen bezet hadden. Die stelling moesten zij ont ruimen, teen de Duitechers ach bij Steen- straate en het Sas een overgang over 't ka naal hadden weten te verschaffen. De Fran- sche bezetting van Lizerne trok op Boesinghe terug. Mar- reecÏ3 twee dagen ia ter meld den de Fransche berichten, dat hunne troe pen Lizerne hadden heroverd. Aanvanke lijk werd dit in de Duitsche berichten be slist tegengesproken. Dinsdag kwam echter ook van die zijde de erkenning, dat de stel ling bij het geheel in elkaar geschoten Li zerne door hunne troepen was ontruimd. Maar daarbij bleef het niet. De Fran schen trokken daar, nadat zij lizerne had den heroverd, het kanaal over en herna men het Sas, dat op den Oostelijken oever van het Kanaal gelegen is. Aan het kanaal schijnt nog alleen. Steenstra ate dus in han den der Duitechers te zijn. Meer oostelijk van dit gevechtsterrein hadden de Engelschen, zooals wij mededeel den, de stellingen bij St. JuTien moeten ontruimen, omdat deze door het terugwij ken van de Franschen uit Pilkem te veel waren blootgesteld. Zij hadden zich in zuide lijke richting teruggetrokken. Maar ook daar rustte men zich voor een tegenaan val uit. De Duitsch© aanvallen op de nieuwe Engehche stellingen werden afgeslagen, maar bovendien werden bij de tegenaanval len in de richting van St. Julien ©enige voordeden behaald. De Duitsdie linie loopt, volgens de Duitsche berichten, nog van Dhoudtferme, aan het kanaal, ever St. Julien in'de richting van 's Graven tafel. Vandaar buigt de linie zich zuidwaarts in de richting van Gheluvelt. Bij Zandvoorde ligt een hoogte, die op dit punt een Duit- Bcbe hoofdstelling vormt. Daarvoor, in westelijke richting, hadden de Duitschers een vooruitgeschoven stolling bij Zwartelen. en Zillebeke, waarvan de hoogte 60 een steun punt vormde. Hier hebben, de Engelschen reeds de vorige week een voordeel behaald door de bezetting dier hoogte, zoodat de Duitöche linie daar moest worden terugge bracht tot tusschen Zillebeke en Zandvoor- de. Vandaar loopt de Duitsch© üuie ton oosten van St. Eloi en Mess ine*, en ver volgens naar het zuiden, oostelijk van Ar- mentières, dat in Engelsche handen i:, \:«.ar Neuve Chapelle en La Bassée. Gaan wij nu dezo stellingen na on eon ©enigszins uitgebreide kaart, en vergelijken wij dié met de positiee die een maand, twee maanden, drie maanden geleden werden in genomen. dan zien wij opnieuw. Lee volko men nutteloos het ontzettend© bloedvergie ten over dit kleine gebied is ge we»-.:j_)o wijzigingen in de optelling. 72c' groot ste offers gewonnen, beteek enen zoo wei nig, dat wij gerust nog eens de woorden van de t,Times" mogen aanhalen, dat. ecu cartograaf ze bijna r.iet kan aangeven op een kaart. Op het terrein mogen hot. eni ge bonderden meters zijn geweest, voor- 0? achteruit, een winst en oen verlies, 'lie web de groot© offers, die er voor gebracht zijn, ongetwijfeld te duur zijn betaald. Het hier bij gaande kaartje Caan de „Timw;" ont leend), dat een denkbeeld geeft van het om Yperen gelegen terrein uit de vogelvlucht, kan eenigszin3 den gang der in de laatste dagen daar gevoerde gevechten doen nagaan. de anderen ontplooiden witte vlaegen en gaven zich over in massa's. Een vijandelijke kruiser zou met gebroken mast en geha vend achterdek naar Tenedos gesleept zijn. Wij vermoeden, dat. deze Turksche berichten ietwat overdreven gekleurd zijn. Voor het oogenblik staat de actie aan de Dardanellen althans op den voorgrond van het belang rijke nieuws. .Maar daarom is de strijd dichterbij ons nog even hevig. Vooral aan het westerfront ontwikkelen de tegenstanders een ontzaglijke krachtsinspanning. De aanvallen der Duit- schers van de laatste dagen zijn niet zonder vrucht gebleven, zooals we reeds meldden, hier eu daar zijn ze blijkbaar een weinig vooruitgeschoven, bij Yperen, bij La Bassée, bij Hartmannsweilerkopf, dus op drie steeds bedreigde punten. Doch de algemeene toe stand is daardoor geenszins veranderd ©n van een doorbreking was geen sprake. De geallieerden treden thans van hun kant ook krachtiger op dan ooit en vallen op hun beurt met felheid aan. Dat zij hier én daar moesten terugwijken, vooral bij Yperen, schrijven de Fransche en Engel- zoo veel gevoeld had voor „des militar". Neen, maar! Naatje benevens haar echtvriend maakten gebruik van de onderofficiers ménage, zoodat zij voor koken en andere huiselijke bezigheden niet te zorgen had. „Mevrouw" Selders was gezegend met een uitstekenden eetlust. Als 'smiddags het sig naal eien onderofficieren geblazen was en het eten voor het echtpaar was op hunne kamer bezorgd, liet mevrouw zich niet. lang wachten en werkte, in vereeniging met haar Wim, het menu spoedig naar binnen en menigmaal werd de oppasser naar do keuken gestuurd met de boodschap of do kok nog een bordje snert voor mevrouw disponibel had en naar gelang de grootte, der daarin zwemmende kluif, kreeg de kok 's avonds één of twee slokkies te ver- Bchalken. Als 's avonds de dienst was afgeloopon. ging mevrouw met liaar gemaal eene wandeling doen langs het Zuiderzeestrand of bracht de avonduren door in de onderofficierscantine, alwaer zij door hare leuke Amsierdamsehe uitdrukkingen of door hare gewaagde uien veel stof tot vroolijkheid gaf. Zoo rertelde Naatje, dat- zij op zekeren avond te Amster dam "gevolgd werd door een heer, die trachtte eene conversatie niet liaar eau te knoopen, maar het was een burger, zeiae Naatje en jullie moet weten, van die herela moest ik niets hebben. Ten slotte sprak hij haar aan en vroeg: zeg lievert kan jij me ook zeggen wanneer de laatste trein' naar Haarlem ver trekt? Do laatste trein naar Haarlem, ant woordde Naatje, dat zal jaij niet meer bele ven, slampamper. Zeil jaij maar doort Ala je mijn meent te 'bel... hen je mig hoor! Zopals Ech© berichtgevers nog steeds tee aan de verrassing der vergiftige gassen der Duit echers. Wat daarvan a:is, valt voor ons moeilijk te beslissen. Nu zouden de Fran schen en Engelschen weer vorderingen ma ken bij Yperen, zoowel als in den Elzes. Van nieuwe Duiteche successen lezen we dan ook niet, en waarschijnlijk is de toe stand van weken weer dezelfde na eenige dagen van opwinding, die duizenden nieuwe slachtoffers van dezen oorlog hebben ge vraagd Van Let oosterfrotit valt niets nieuws te melden. Het geschut blijft op de verschil lende terreinen natuurlijk zijn rol vervullen, maar zonder dat het veel verandering brengt. In de Karpathen zouden de Russen hun aanballen op den Oeszok-pas en ooste lijk daarvan gestaakt hebben. Op zee is het ook stil, nog stiller nu En geland voor eenigen fcijd zijn havens schijnt te willen sluiten. In do .Tonische Zee is een Fransche kruiser, do ,,Gambetta", door een Oostenrijkschen onderzeeër getor pedeerd; van de bemanning werden 103 man gered. Een Fransche vlieger wierp men merkt was mevrouw Selders niet bepaald gedistingeerd in haar uitdrukkingen. Van 1 ndië wist Naatjo alléén, dat bet er warm is, dat er bruin© menschen wonen, dat men er rijst, eet en dat men haar in dat goede land „mevrouw" zal noemen, zoodat van 'nar© onkunde wel eer-s partij werd getrokken, waaraan Wim ijverig meedeed. Werd het echter al te bar, dan zei Naatjo: nai hoor, ik heb jullie in 't snotje, jullie zain me wat aan 't opknappen. Er was toenmaals ie Harderwijk ©en ser geant van 't Indische leger, een 6injo van zeer donkere bruine gelaatskleur, een leuke kerel, zooals do sinjo's meestal zijn en deze trachtte Naatje eens op do hak 1© nemen. Toen zij hem vroeg: Mohcir, uwe ouders zijn zeker nikkers? antwoordde d© Sinjo: neen mevrouw, toch niot, hot is bijna onge looflijk. maar mijn vader en moeder zijn bei den Hollanders en even blank ah u. --rijn ouders hebben op Java een suikerplantage, waarop eenige honderden bruin© menschen, Javanen, Ma-ioereezen enz. werkzaam zijn: Teen ik moest geboren worden, brak er op de plantage een oproer uit; mijne moedor moest vluchten, maar werd achtervolgd door een .Javaan. Gelukkig kon mijne moeder nog snel loopen, zoodat haar vervolger haar niet kon inhalen, en zij ontsnappen kon. Leu ice dagen later werd ik geboren en was tot schrik van vader en moedor een bruin kereltje instedo van een blank jochie, zooals verwacht was. Naatje zat over het geval na te denkon, schudde eenige malen met het hoofd en zcido toenSergeant, ik geloof, dat die bruin© kerel uwe moeder wCi hegft.iP£©lie.tild;.Tjh]gau.I. bommen op de Mauser-wapenfabriek le Oberdorf, in Wurtembere r,c burgora werden gedood aan de fabriek schade aangericht, volgens d© Duitsch© :c:c2T2mmen. EELGIÊ. De strijd bij vperen. De oorlogscorrespondent M. van Tijd" Eeinfc d.d. 26 April van d© gren; In Steenstraet en Pilkem warén L. Karnemelkzeeo met het Anker. In 't gebruik de voordeeligste Toiletzeep. Alom verkrijgbaar. Men lette echter vooral op het gedeponeerd Fabrieksmerk „HEI ANKER". Bii aankomst in Indië was da kap»«ter ingedeeld bij het Kechterhaif IC© Bat3'.ion cc» Fort de Cock, in de Padangsck :*v.er'.-sden. Naatje vertikt© het om do bekend© Jcjï© kleederdracht, sarong en kabava. t© dragen en zoo kon men liaar in her begin hare n :1e- lijko bezigheden zien verrichten in e--.: v.-./b-.n winterjapon, tot groot vermaak van Jen riisc- lier en tot uitbundig© vreugde der 1: r i k de vrouwen. Het was dan ook niot t© verwonderen'at Movrouw Scholvisoh, zooals zij reed: dad 'hik door de fuseliers herdoopt was, transpi ;.--;do als een otter. Toen zij dan toch zeif ent- waarde, dat het niet ging om maar tuis in Hollandsche Ideedij te blijven loopen, ging zij er eindelijk toe over om zich Indisch te ;:.!©o- den. Om haar tot dien stap te bron gen, had de kapelmeester heel wat moeten r©deneercn, maar toen li ij haar opmerkte, dat ck-z© Wee ding haar beslist, zou flatteeren, wn* het ver zet gebroken en Naatje verscheen in sarong en kabaya en zooals gebruikelijk blootsvoets in har© muiltjes. Thans vertoond© Mevrouw Schelv- ci red overeenkomst met de reclame-uitstalling v..n een slagerswinkel op Witten Donderdag. „Niet steeds ia de liefde bestendig van duur". Dc-ze waarheid reeds sedert eeuwen verkondigd, doet nog steeds opgeld en kon ook gezegd worden met betrekking' tot hec huwe lijksleven van het echtpaar Selders. D© kapelmeester had een zwak voor bor reltjes en als gevolg daarvan, droeg bij niet steeds aan zijne echtgenoot© af het gcid, waar op deze stellig gerekend had en zoo .u.v oud meniga&al g%qvt yaarimck: kei der. i

Krantenbank Zeeland

De Soldatencourant. Orgaan voor Leger en Vloot | 1915 | | pagina 1