Vrijdag 30 Apri! 1Eö
Orgaan voor Leger en Vloot.
Oorlogsnieuws.
Dobbelman's
NO. TFÜ.
Opmag mar,pop exempraron.
Onder redactie van D. MANASSEN.
Prinses Juliana.
De Nerierlandsche Veldpost
„Mevrouw Scheivisch".
SOLDATENCOURANT
ADRES DER REDACTIE EX ADMINISTRATIE PALESTRIXASTRAAT 10,
AMSTERDAM. TELEFOON Z.4968. DTT BLAD VERSCHIJNT DRIEMAAL PER
WEEK. LOSSE NUMMERS VOOR MILITAIREN 1 CENT, VOOR NEET-MILITAI-
REN 3 CENT,. ABONNEMENT 1.50 PER DRIE MAANDEN.
Voor Advertentiën wende men zich tot Let A!g. Adn-riende-Bureau ROTA
Hetrengracht 226 Amsterdam. rotde Drukker;) „Jacob Ton Caïcpen" N. Z. V
234-340 (Keizerrijk 9) Amsterdam of tot onze Administratie, Pale«!rini
Amsterdam. Prils der Advertentiën per regel 39 cent. B nb- mit
Heden, dm laatsten Aprildag, verjaart
ons Koningskind. Hare Majesteit de Konin
gin geeft aan ons allen het voorbeeld, die
gevoelen, dat dew tijden er niet naar zijn
om feest to vieren, en zoo zal ook deze zesde
verjaardag van ons prinsesje geen nationale
feestdag zijn als in andere jaren. Maar
daarom toon wel een nationale herdenk dag,
die ons in gedachten verwijlen doet bij het
Oranjekind, waarop de hoop van 0113 volk
is gebouwd, en wier lot onafscheidbaar is
sa am geweven met dat van de Neder! a nd-
Eche natie.
Een kind van zes jaren gevoelt nog niet
den ernst en de zwaarheid van een grootem
fcijd, en dat is gelukkig ook. Prinses Juliana
zal dezen dag vieren onder de hoede harer
koninklijke ouders met al de onbevangen
heid en de vreugde van een opgewekt kind
zij zal blij zijn met de geschenken, die zij
ontvangt en de liefde, die haar gebracht
wordt. Zij zal lachen en juichen als kinde
ren doen, die jarig zijn. Eu in stilte, alleen
niet openbaar vlaggenvertoon, zullen wij
ons met haar verheugen, en haar onze
innigste wenschen bieden op dezen verjaar
dag, wenschen voor een lang en gelukkig
leven, voor voorspoed eu vrede van ons
volk, die ook voor haar voorspoed en vrede
zullen zijn. Het lot van een voretenkind is
riet altijd benijdbaar, het leven kan haar
zwaarder te dragen gewen dan iemand an
ders, want zij. gevoelt en zij lijdt niet alleen
voor haar zelf, maar voor hooi een volk mee.
Doch daar is ook, dat ee-n vorstin troosten
kan over veel leed en bekommernis, dat is
de liefde van gansoh een volk, de genegen
heid van een geheels natie. Die liefde en
die genegenheid zijn op dezen dag met haar,
do telg uit het oude gedacht, welks stam
moeder denzelfden naam droeg, het ge
slacht, dat met ons geleden en gestreden
heeft, ecuwen door, dat met ons volk groot
en beroemd is geworden. Heil het kind van
Oranje-Nassau
BELANGRIJKE MEDEOEELING.
Nu en dan plaatst do Directeur van de Hoofd-
expcxlltlo Veldpost in „Do Soldatenoourant"
een oproep van hen, van wie ie zijnen bureel®
correspondentie berust.
Dezo oproepingen zijn dus zeer belangrijk en
ktmnen loder9en aangaan, leder militair
leze derhalve steeds naawkeurlg ,,De Soldaten-
courant". Dit kan voor hem van het grootste
belang zijn. Wij plaatsen dezo berichten ge
lijk heden In do Correspontfentierufcrlek.
poos A. P. BEKJAMSNSE,
Directeur Hoofdexpeditie Veldpost.
V.
De uitbetaling van postwissels en postbewij-
een, alsmede de nfgifie van aangeteekend©
stukkon en veldpostiestauto, brieven aan mi
litairen geschiedt door de postambtenaren
rechtstreeks, indien de belanghebbenden dit
versoeken en er omtrent hunne identiteit n ot
de minste twijfel bestaat. Beslaat die twijfel
wol, dan kan do uitbetaling of de uitreiking
niet anders geschieden dan door tusschenkomst
van den facteur of hulpfacteur of wel nadat
do identiteit door den facteur of door twee ten
veldpostkar.tore bekende gotuïgen voldoende is
l>ewezen. De geadresseerden zullen zich daar-
toe ten veldpost ka ntoro hebben te vervoegen,
i De op de ad vies lijsten ingeschreven stukken
j worden tegen kwijting in de laatste kolom door
I de facteurs overgegeven aan do hulpfacteurs,
I die deze stukkeu overbrengen in hunne regis-
ters. Deze overbrenging geschiedt ook voor
I zooveel het de stukken betreft, die door den
I facteur zelf zijn te bestellen ,in zijn eigen re-
I gister.
I De ontvangen correspondentie wordt door
den facteur gesplitst volgens do onderdeelen
on door hem li q. door do hulpfacteurs) aan
tie geadresseerden uitgereikt.
De uitreiking geschiedt op de door de com-
niandanten der betrokken troependeelen vast
gestelde tijdstippen, terwijl de militairen, voor
wie postpakketten zijn aangekomen, door de
facteurs en hulpfacteurs daarvan in kennis
worden gesteld, voor zoover directe uitreiking
met mogelijk is. De commandant van het troc-
pencleel bepaalt, waar die postpakketten 'tij—
oeljjk zullen worden bewaard. Bij verplaatsing
van de troepen worden de niet uitgereikte pak
ketten door de zorg van dien commandant. imar
de volgc-udo legerplaats meegenomen.
M at de behandeling van spaarbankzaken be
treft, hiertoe kan de veldpost zijn bemidde
ling verleenen tusSchen den belanghebbende
en de naastbij of daartoe gunstigst gelegen
postjinrichting. De op spaarbankboekjes te
rugbetaalde gelden zullen door bemiddeling
van de veldpostkautoren en de hoofd- en an
dere facteurs, den belanghebbenden worden
ter hand gesteld. Omgekeerd zullen inlagen
op spaarbankboekjes op dezelfde wijze kun
nen plaats hebben. Ycor iedere inlage wordt
door het veldpostkantoor een voorloopig ont
vangbewijs afgegeven, dat bij terugontvangst
van het boekje moet ingeleverd worden.
Quitantiën en wissels worden door de veld
post-kantoren niot behandeld. De uitvoering
van dezen dienst is bij de herhaalde verplaat
sing der onderdeelen. der facteurs cn der mi
litairen zelf onmogelijk uit te voeren. "W orden
door de facteurs quitantiën ter invordering
ontvangen van het postkantoor ter plaatse
van levering, dan zijn deze te behandelen zoo
als in den Inwendigen Dienst is voorgeschre
ven. Het aanhouden, van het daarin vermelde
register is noodzakelijk om te voorkomen, dat
quitanties verloren gaan en do facteur voor de
bedragen aansprakelijk wordt gesteld. Eisch
voor iedere betaalde quitantie steeds de hand-
tcekening voor ontvangst der gelden om ver
schillen te voorkomen.
Expresse zendingen en per post te bezorgen
telegrammen worden, zoodra zij het veldpost-
kantoor bereikt hebben, met de gewone stuk
ken gelijkgesteld en verder als zoodanig be
handeld, behalve wanneer ze besterad zijn voor
militairen, gelegen in do plaats, waar het vcld-
postkahtoor is gevestigd Het gebeurt echter
in 't laatsto geval ook herhaaldelijk, dat ex
pressebestelling vergeefs geschiedt, omdat noch
liet bataljonsbureau, noch het compagniesbu
reau met zekerheid kunnen zeggen waar de.
geadresseerden zich herinden in geval van in
kwartiering, en dat hij oefeningen buiten d©
bebouwde kom zelfs die onderdeelen in den re
gel niet to vinden zijn, dus zeker niet de en
kele manschappen. De zekerste weg om de ex
pressestukken hun bestemming te doen berei
ken is bestelling per facteur, zoodat deze stuk
ken eren spoedig hun doel bereiken als tege
lijkertijd verzonden niot-expresse stukken. Bo
vendien is het noodig om bij expreese-st ukken
heb adres nauwkeuriger op te geven als bij niot-
expressesiukken daar de bestelling moet ge
schieden door niet-militair personeel.
Hetzelfde geldt voor telegrammen. Meesten
tijds wordt juist in telegrammen het adres on
voldoende vermeld. Ter toelichting diene ech
ter, dat alle aanwijzingen, die ter verduidelij
king van het adres dienen kosteloos worden
overgeseind en dat de vermelding van het
militair adrea voldoende is om het -telegram
op zijn bestemming te doen komen. Het ver
melden van de plaats van bestemming ia bij
het veldleger niet aan te bevelen, omdat zoo'11
telegram dan van plaats tot plaats wordt na
gezonden ingeval van vertrek van den geadres
seerde, terwijl bij niet vermelding van de plaats
van bestemming het telegram van uit Am
sterdam of Rotterdam, waar do legering der
treepen bekend is, naar zijne bestemming
wordt doorgezonden. Bij detachementen is do
vermelding van de plaats van bestemming noo
dig, maar men m«>efc daarbij niet uit het oog
verliezen, dat ook het onderdeel vermeld moet
worden, om bij eventueel vertrek de mogelijk
heid tot nazending te openen.
Bijv. J. Groen,
milicien eerste comp. derde Bat., zeven
tiende Reg. Infanterie, gedetacheerd
brug Moerdijk.
Voor do berekening van de kosten komen
alleen in aanmerking de drie eerste en het
laatste woord, zoodat de geheelo indeeling kos-
Een Indische Schets.
Toen Naatje Lepel 2e meid was bij de fami-
lie Schol op de Leliegracht te Amsterdam en
zich in dat gezin verdienstelijk maakte, doer
het lappen der glazen, het^cliuren van vaat-
werk, hot schrobben der straat en het schil-
Ion van aardappelen, had zij niet gedroomd,
dat zij nog éénmaal zou betiteld worden met
het predikaat Mevrouw".
Naatje was het echte type der Amsterdr.ra-
scho vrouw uit het volk. Zij behoefde haar niet
al te klein mondje niet open te doen, om in
haar to doen vermoeden oen der dochteren van 1
den ,,Jordaan"deed zij echter dat „Arse
naal" wel open, dan was alle twijfel verdwe
nen en een stortvloed van „welluidende"
Amsterdamsclie uitdrukkingen en kwalificaties
deden haar kennen als inboorlinge van Neer- I
land's hoofdstad.
Naatje had de gestalte van een kurassier en
d© gezetheid van een Müuchener bierbrou
wersknecht, waarin de slagersjongen aanlei
ding vond om liaar ..stoomwals" te noemen,
echter gebruikte hij deze titulatuur slechts,
wanneer hij op een respectabelen afstand van
de 24 jarige schoono verwijderd was. Naatje
was niet bepaald leelijk, alhoewel verre van
en schoonheid te zijn hadden hare gelaats
trekken iets leuk-brutaals.
Dat zij niet op haar mondje was gevallen,
had zij bij menige gelegenheid bewezen. Wee
den vermetele, die ich durfde verstouten haar
df maling tg Dy-rncn; niet; besphaamde Jta-J
ken zou hij afdruipen. Naatjo's wolsprekend
heid was in dergelijke gevallen groot en hare
bedrevenheid in nieuwe scheldwoorden te
creëeren en te combineeren was bepaald ge
niaal.
Naatje was overigens te vroolijk van aard
om lang kwaad te 1c,innen zijn en als do boos
doener haar neer toelachte, was zij '.li*; ver
geten eu was dan wel voor een aardig woordje
te vinden.
Naatje veranderde om de veertien dagen van
vrijer en ook van haar kon voorspeld worden:
„haar zal veel vergeven worden, omdat zij
veel heeft lief gehad."
Zij had een bijzondere voorliefde voor liet
krijgsvolk. Er was geen troepenafdeeling te
Amsterdam, die haar nog geen vrijer gelever 1
had. Zij betreurde het, dat de stad niet bete"
voorzien was van garnizoen en zou zeer gaarne
nog eonige eseadrons huzaren, benevens lenige
batterijen gele of andere „rijers" in hare ge
boortestad gehuisvest wenschen te zien.
Toen Naatje op zekeren mooion zonnigen
zomerdag "s morgens de straat was aan 't
doen, trok zij de aandacht van een voorbij
komend onderofficier van het O. I. leger.
Deze Marszoon 6cheen veel gevoel te hebben
massaal schoon en liet met welgevallen zijne
blikken vallen op de, in zijn oog. bekoorlijke
vormen dor schrobbende „jordaUnnimf."
Naatje had al 6poedig „in de gaten", dat
zij op dezen militair indruk maakte., zij lachte
hem aanmoedigend toe, met het gevolg dat
beiden weldra in een drukke conversatie wa
len.
Het trof uitstekend: zij had net don vorigen
avond „mot" gehad, met haar korporaal, die
haai- had yenveteP. dat io haar hart liefde
teloo© wordt overgeseind. Luidde het adrest
milicien J. Groen, brug Moerdijk,
dan zou bij eventueel vertrek van het deta
chement het telegram niet nageseind kunnen,
worden, terwijl het in 't eerste geval van
Moerdijk naar zijne bestemming gaat recht
streeks indien de plaats van bestemming lij
kend is, of andera via Rotterdam. Voor troè-
pen in kazernes gelegerd en vooral voor troe
pen tot de depots behoodende is het noo-ik;
sn het adres tevens de sect.*? of kamers op ie
nemen, omdat afgifte gesc hiedt aan den wacht
commandant, die natuurlijk niet zoo goed met
de geadresseerden bekend ia nis de facteur. In
verband met de herbaalde verplaatsingen, di>-
tacheeringen enz., waardoor 1 telegram, dik
wijls naar 3 of 4 verschillende adressen tegelijk
wordt nagezonden, wordt geen kennis gegeven
aan den afzender indien een telegram aan ee n
adres niet terecht komt. Ook hier geldt dus
weer, dat ieder steeds na iedere overplaat
sing bij een ander onderdeel onmiddellijk zijn
nieuw militair adres opgeeft aan zijn familie,
waartegen, in verband met den portvrijdom, ge
nerlei bezwaar bestaat. Maar vraag vóór het
opgeven van jo adres aan je sectiecomman-
danh of je sergeant-majoor, of het adies zoo-
als het in jo brief vermeld staat goéd is. Gc~f
ook steeds kennis van opneming in een ho.-.pf-
taal en daaropvolgende eventueele overp'a.-.t-
eing in een depot of legerdepotbataljon. Mij is
eeu geval bekend van een milicien, die ni*t
bij de begrafenis van zijn vrouw aanwezig ko*»
zijn, omdat hij vrrzuimd had op te geven, dat
hij eerst in een hospitaal was opgenomeu en
later overgeplaatst naar een depot. Bij de
adressen voor hen, die in hospitalen opgenomen
zijn, moet steeds het oorspronkelijk onderdeel
vermeld worden om bij nazending te kunnen
dienen. Met alle onbestelbare telegrammen
wordt door tusschc-nkomst van het Hoofd-
expeditiekantoor van do Veldpost alsnog per
post beproefd, ze aan de geadresseerden af te
leveren, wat in den regel, uanneer de adressen
niet to onvolledig zijn, nog gelukt, terwijl hij
blijkbaar onjuiste vermelding van de indeeliiig
de nazending telegrafisch geschiedt.
Wanneer zal het de manschappen van de
oude lichtingen toch doordringen, dat er geen
4e bataljons meer bestaan? Dat iemand be
houdend is, mij goed, maar als lii.j opgeeft, dat
hij bij een -ie bataljon is, dan is hij achterlijk.
(L. W. natuurlijk uitgezonderd).
De strijd toil Yperen.
Es toestand in den reuzensirijl
In ons tand is een internationaal
congres voor vrouwen bijeengekomendaar
staat op den voorgrond een beweging om
tob vrede, of althans voorloopig tot een
wapenstilstand te komen. Het is de vraa».
of deze beweging iets zal uitwerken, 'm^ai-
zeker is, dat de strijd op het oorlogsterrein
zelden heftiger is geweest dan anders in
den laatsten tijd.
De oorlogvoerenden blijken voor het
oogenblik geheel afstand gedaan te hebben
van de vredesidee; biina overal woedt de
oorlog op geduchte wijze en nieuwe actiee
worden op touw gezet. Zoo aan de Darda
nelles waar de gealliëerden thans weer
vast van plan schijnen om voortgang te ma
ken, de forten aan de zeoëngte in te nemen
en dan op te 6toomen naar Konstantinopel.
We spraken reeds van het plan om aan de
kust der Dardanellen troepen aan land te
zetten, telegrammen meldden, dat dit al
gebeurd is.
Uit dit optreden blijkt, dat de mogend
heden vooriocpig den oorlog nog niet als
geëindigd beschouwen. D^ actie tegen Tur
kije zal, indien de geallieerden slagen, den
toestand nog ingewikkelder maken. Zullen
zij echter slagen? Daar valt nog niets van
te zeggen. De landingstroepen zijn reeds
slaags geweest met de Turksche, maar we
kunnen waarlijk niet zeggen aan welke zij
de de overwinning is gevallen. Zelden,
^en dat wil in dezen oorlog heel wat zeggen,
hebben we tegenstrijdiger berichten ge
lezen. Volgens de telegrammen uit Londen
zijn de troepen der geallieerden aan beide
zijden van de Dardanellen geland onder
uitmuntende omstandigheden. Ze zijn op
gerukt en hebben na een gevecht vele ge
vangenen gemaakt.
Maar nu bezie men de Turksche lezing
eens. Volgens het rapport uit het Turksche
hoofdkwartier bleven de vijandelijke troe
pen onder bescherming van het scheepsge
schut en buiten hun versterkte stellingen;
deze laatete werden Dinsdag genomende
geallieerden moesten zich van het geheel e
front terugtrekkeneen deel der troepen
roeide zoo snel mogelijk naar de schepen,
huisde voor méér dan één infanterist, waarop
Naatje riposteerde, dat zo zoo'n dooien dien
der best kon missen en... helaas de zooveelste
eerlijke verkeering van Naatje was af.
Do koloniaal maakte zich bekend als staf-
hoornblazer of te wel kapelmeester, bij het
Indische leger, hij vertelde het „aanvallige
kind" dat hij binnen eenige maanden naar
Indië zou terugkeerea en dat hij zulks ge
trouwd wenschte te doen. Zijn naam was Sel
ders. Men sprak af 's avond s samen een wan
deling to doen ter fine van nadere kennisma
king.
Orn kort te gaan, eenige dagen later bood
de kapelmeester haar hand, hart en tractement
aan, benevens het predikaat „.mevrouw"
waarmede Naatje in Indië zoude betiteld wor
den. I)it laatste was een argument, waarvoor
Naatje moest bezwijken. Zij zou evengoed me
vrouw gaan heeten als dat kreng van een me
vrouw, waar ze thans bij diende, het was voor
Naatje om van te duizelen.
Hare bloedverwanten vonden alles uitste
kend zij kreeg een dozijn zakdoeken, bene-
Tens hun zegen als huwelijksgeschenk mede,
de kapelmeester zou wel voor het overige zor
gen. Het huwelijk had te Amsterdam plaats.
Veel drukte wenschte het gelukkige paar er
niet van te maken en den avond van den ge
lukkigen dag, die deze beido zielen „gloeiend
aanééusmeedde" vertrokken de jonggehuwden
naar Harderwijk, alwaar zij in de kazerne,
tot den dag van vertrek naar Indië, in eene
onderofficicrskamer gehuisvest werden.
Naatje zwom in zaligheid.
Zij vond haar "Vim een leuken vent, al hield
hij van een „elókkie", en dan zoo midden
tueschen al dat soldatenvolk, ztü dig rteeds
Van de Duitsche voordeelen, ten N. en
ten N.W. van Yperen behaald, is een ger
deelte weder verloren gegaan.
Al dadelijk de positie ten westen van het
Yserkanaal en de Yperlee. Aan* de
overzijde van het kanaal lag de
stelling bij Lizerne, die de Franschen
bezet hadden. Die stelling moesten zij ont
ruimen, teen de Duitechers ach bij Steen-
straate en het Sas een overgang over 't ka
naal hadden weten te verschaffen. De Fran-
sche bezetting van Lizerne trok op Boesinghe
terug. Mar- reecÏ3 twee dagen ia ter meld
den de Fransche berichten, dat hunne troe
pen Lizerne hadden heroverd. Aanvanke
lijk werd dit in de Duitsche berichten be
slist tegengesproken. Dinsdag kwam echter
ook van die zijde de erkenning, dat de stel
ling bij het geheel in elkaar geschoten Li
zerne door hunne troepen was ontruimd.
Maar daarbij bleef het niet. De Fran
schen trokken daar, nadat zij lizerne had
den heroverd, het kanaal over en herna
men het Sas, dat op den Oostelijken oever
van het Kanaal gelegen is. Aan het kanaal
schijnt nog alleen. Steenstra ate dus in han
den der Duitechers te zijn.
Meer oostelijk van dit gevechtsterrein
hadden de Engelschen, zooals wij mededeel
den, de stellingen bij St. JuTien moeten
ontruimen, omdat deze door het terugwij
ken van de Franschen uit Pilkem te veel
waren blootgesteld. Zij hadden zich in zuide
lijke richting teruggetrokken. Maar ook
daar rustte men zich voor een tegenaan
val uit.
De Duitsch© aanvallen op de nieuwe
Engehche stellingen werden afgeslagen,
maar bovendien werden bij de tegenaanval
len in de richting van St. Julien ©enige
voordeden behaald. De Duitsdie linie
loopt, volgens de Duitsche berichten, nog
van Dhoudtferme, aan het kanaal, ever St.
Julien in'de richting van 's Graven tafel.
Vandaar buigt de linie zich zuidwaarts in de
richting van Gheluvelt. Bij Zandvoorde
ligt een hoogte, die op dit punt een Duit-
Bcbe hoofdstelling vormt. Daarvoor, in
westelijke richting, hadden de Duitschers een
vooruitgeschoven stolling bij Zwartelen. en
Zillebeke, waarvan de hoogte 60 een steun
punt vormde. Hier hebben, de Engelschen
reeds de vorige week een voordeel behaald
door de bezetting dier hoogte, zoodat de
Duitöche linie daar moest worden terugge
bracht tot tusschen Zillebeke en Zandvoor-
de. Vandaar loopt de Duitsch© üuie ton
oosten van St. Eloi en Mess ine*, en ver
volgens naar het zuiden, oostelijk van Ar-
mentières, dat in Engelsche handen i:, \:«.ar
Neuve Chapelle en La Bassée.
Gaan wij nu dezo stellingen na on eon
©enigszins uitgebreide kaart, en vergelijken
wij dié met de positiee die een maand, twee
maanden, drie maanden geleden werden in
genomen. dan zien wij opnieuw. Lee volko
men nutteloos het ontzettend© bloedvergie
ten over dit kleine gebied is ge we»-.:j_)o
wijzigingen in de optelling. 72c' groot
ste offers gewonnen, beteek enen zoo wei
nig, dat wij gerust nog eens de woorden
van de t,Times" mogen aanhalen, dat. ecu
cartograaf ze bijna r.iet kan aangeven op
een kaart. Op het terrein mogen hot. eni
ge bonderden meters zijn geweest, voor- 0?
achteruit, een winst en oen verlies, 'lie web
de groot© offers, die er voor gebracht zijn,
ongetwijfeld te duur zijn betaald. Het hier
bij gaande kaartje Caan de „Timw;" ont
leend), dat een denkbeeld geeft van het om
Yperen gelegen terrein uit de vogelvlucht,
kan eenigszin3 den gang der in de laatste
dagen daar gevoerde gevechten doen
nagaan.
de anderen ontplooiden witte vlaegen en
gaven zich over in massa's. Een vijandelijke
kruiser zou met gebroken mast en geha
vend achterdek naar Tenedos gesleept zijn.
Wij vermoeden, dat. deze Turksche berichten
ietwat overdreven gekleurd zijn. Voor het
oogenblik staat de actie aan de Dardanellen
althans op den voorgrond van het belang
rijke nieuws.
.Maar daarom is de strijd dichterbij ons
nog even hevig. Vooral aan het westerfront
ontwikkelen de tegenstanders een ontzaglijke
krachtsinspanning. De aanvallen der Duit-
schers van de laatste dagen zijn niet zonder
vrucht gebleven, zooals we reeds meldden,
hier eu daar zijn ze blijkbaar een weinig
vooruitgeschoven, bij Yperen, bij La Bassée,
bij Hartmannsweilerkopf, dus op drie steeds
bedreigde punten. Doch de algemeene toe
stand is daardoor geenszins veranderd ©n
van een doorbreking was geen sprake.
De geallieerden treden thans van hun
kant ook krachtiger op dan ooit en vallen
op hun beurt met felheid aan. Dat zij hier
én daar moesten terugwijken, vooral bij
Yperen, schrijven de Fransche en Engel-
zoo veel gevoeld had voor „des militar".
Neen, maar!
Naatje benevens haar echtvriend maakten
gebruik van de onderofficiers ménage, zoodat
zij voor koken en andere huiselijke bezigheden
niet te zorgen had.
„Mevrouw" Selders was gezegend met een
uitstekenden eetlust. Als 'smiddags het sig
naal eien onderofficieren geblazen was en het
eten voor het echtpaar was op hunne kamer
bezorgd, liet mevrouw zich niet. lang wachten
en werkte, in vereeniging met haar Wim, het
menu spoedig naar binnen en menigmaal werd
de oppasser naar do keuken gestuurd met de
boodschap of do kok nog een bordje snert voor
mevrouw disponibel had en naar gelang de
grootte, der daarin zwemmende kluif, kreeg
de kok 's avonds één of twee slokkies te ver-
Bchalken.
Als 's avonds de dienst was afgeloopon. ging
mevrouw met liaar gemaal eene wandeling
doen langs het Zuiderzeestrand of bracht de
avonduren door in de onderofficierscantine,
alwaer zij door hare leuke Amsierdamsehe
uitdrukkingen of door hare gewaagde uien
veel stof tot vroolijkheid gaf. Zoo rertelde
Naatje, dat- zij op zekeren avond te Amster
dam "gevolgd werd door een heer, die trachtte
eene conversatie niet liaar eau te knoopen,
maar het was een burger, zeiae Naatje en
jullie moet weten, van die herela moest ik
niets hebben. Ten slotte sprak hij haar aan
en vroeg: zeg lievert kan jij me ook zeggen
wanneer de laatste trein' naar Haarlem ver
trekt? Do laatste trein naar Haarlem, ant
woordde Naatje, dat zal jaij niet meer bele
ven, slampamper. Zeil jaij maar doort Ala je
mijn meent te 'bel... hen je mig hoor! Zopals
Ech© berichtgevers nog steeds tee aan de
verrassing der vergiftige gassen der Duit
echers. Wat daarvan a:is, valt voor ons
moeilijk te beslissen. Nu zouden de Fran
schen en Engelschen weer vorderingen ma
ken bij Yperen, zoowel als in den Elzes.
Van nieuwe Duiteche successen lezen we
dan ook niet, en waarschijnlijk is de toe
stand van weken weer dezelfde na eenige
dagen van opwinding, die duizenden nieuwe
slachtoffers van dezen oorlog hebben ge
vraagd
Van Let oosterfrotit valt niets nieuws te
melden. Het geschut blijft op de verschil
lende terreinen natuurlijk zijn rol vervullen,
maar zonder dat het veel verandering
brengt. In de Karpathen zouden de Russen
hun aanballen op den Oeszok-pas en ooste
lijk daarvan gestaakt hebben.
Op zee is het ook stil, nog stiller nu En
geland voor eenigen fcijd zijn havens schijnt
te willen sluiten. In do .Tonische Zee is
een Fransche kruiser, do ,,Gambetta",
door een Oostenrijkschen onderzeeër getor
pedeerd; van de bemanning werden 103
man gered. Een Fransche vlieger wierp
men merkt was mevrouw Selders niet bepaald
gedistingeerd in haar uitdrukkingen.
Van 1 ndië wist Naatjo alléén, dat bet er
warm is, dat er bruin© menschen wonen, dat
men er rijst, eet en dat men haar in dat goede
land „mevrouw" zal noemen, zoodat van 'nar©
onkunde wel eer-s partij werd getrokken,
waaraan Wim ijverig meedeed.
Werd het echter al te bar, dan zei Naatjo:
nai hoor, ik heb jullie in 't snotje, jullie zain
me wat aan 't opknappen.
Er was toenmaals ie Harderwijk ©en ser
geant van 't Indische leger, een 6injo van zeer
donkere bruine gelaatskleur, een leuke kerel,
zooals do sinjo's meestal zijn en deze trachtte
Naatje eens op do hak 1© nemen.
Toen zij hem vroeg: Mohcir, uwe ouders
zijn zeker nikkers? antwoordde d© Sinjo:
neen mevrouw, toch niot, hot is bijna onge
looflijk. maar mijn vader en moeder zijn bei
den Hollanders en even blank ah u. --rijn
ouders hebben op Java een suikerplantage,
waarop eenige honderden bruin© menschen,
Javanen, Ma-ioereezen enz. werkzaam zijn:
Teen ik moest geboren worden, brak er op
de plantage een oproer uit; mijne moedor
moest vluchten, maar werd achtervolgd door
een .Javaan. Gelukkig kon mijne moeder nog
snel loopen, zoodat haar vervolger haar niet
kon inhalen, en zij ontsnappen kon.
Leu ice dagen later werd ik geboren en was
tot schrik van vader en moedor een bruin
kereltje instedo van een blank jochie, zooals
verwacht was.
Naatje zat over het geval na te denkon,
schudde eenige malen met het hoofd en zcido
toenSergeant, ik geloof, dat die bruin© kerel
uwe moeder wCi hegft.iP£©lie.tild;.Tjh]gau.I.
bommen op de Mauser-wapenfabriek le
Oberdorf, in Wurtembere r,c burgora
werden gedood aan de fabriek
schade aangericht, volgens d© Duitsch©
:c:c2T2mmen.
EELGIÊ.
De strijd bij vperen.
De oorlogscorrespondent M. van
Tijd" Eeinfc d.d. 26 April van d© gren;
In Steenstraet en Pilkem warén L.
Karnemelkzeeo met het Anker.
In 't gebruik de voordeeligste Toiletzeep.
Alom verkrijgbaar.
Men lette echter vooral op het gedeponeerd
Fabrieksmerk „HEI ANKER".
Bii aankomst in Indië was da kap»«ter
ingedeeld bij het Kechterhaif IC© Bat3'.ion cc»
Fort de Cock, in de Padangsck :*v.er'.-sden.
Naatje vertikt© het om do bekend© Jcjï©
kleederdracht, sarong en kabava. t© dragen
en zoo kon men liaar in her begin hare n :1e-
lijko bezigheden zien verrichten in e--.: v.-./b-.n
winterjapon, tot groot vermaak van Jen riisc-
lier en tot uitbundig© vreugde der 1: r i k de
vrouwen.
Het was dan ook niot t© verwonderen'at
Movrouw Scholvisoh, zooals zij reed: dad 'hik
door de fuseliers herdoopt was, transpi ;.--;do
als een otter. Toen zij dan toch zeif ent-
waarde, dat het niet ging om maar tuis in
Hollandsche Ideedij te blijven loopen, ging zij
er eindelijk toe over om zich Indisch te ;:.!©o-
den. Om haar tot dien stap te bron gen, had
de kapelmeester heel wat moeten r©deneercn,
maar toen li ij haar opmerkte, dat ck-z© Wee
ding haar beslist, zou flatteeren, wn* het ver
zet gebroken en Naatje verscheen in sarong
en kabaya en zooals gebruikelijk blootsvoets in
har© muiltjes.
Thans vertoond© Mevrouw Schelv- ci red
overeenkomst met de reclame-uitstalling v..n
een slagerswinkel op Witten Donderdag.
„Niet steeds ia de liefde bestendig van
duur". Dc-ze waarheid reeds sedert eeuwen
verkondigd, doet nog steeds opgeld en kon ook
gezegd worden met betrekking' tot hec huwe
lijksleven van het echtpaar Selders.
D© kapelmeester had een zwak voor bor
reltjes en als gevolg daarvan, droeg bij niet
steeds aan zijne echtgenoot© af het gcid, waar
op deze stellig gerekend had en zoo .u.v oud
meniga&al g%qvt yaarimck: kei der. i