DE EERSTE
VIOOL
alg. nieuws blad
voor west zeeuws-vlaanderen
19e Jaargang Nr. 1013
Vrijdag 5 maart 1965
Verschijnt ieuere vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,50 p kw.; franco p post f 1,90
Prijs der advertenties
12 ct. per m m.bij abonn korting
Advertenties m. brieven onder nr.
of bij ons te bevragen 15 ct. extra
Telefoon (01172) 429
VV
DRUKKERS-UITGEVERS. F5 SMOOR DE HULSTER - DORPSSTRAAT 10 - BRESKENS - TEL.(
PLAATSELIJK NIEUWS
Waterlandkerkje
Raadsvergadering
Bij de ingek. stukken kwam in be
handeling een verzoek om een bijdrage
van f 0,25 per inwoner ten behoeve van
de herdenking op 4 mei a.s. van de ge
sneuvelde militairen op de Canadese
begraafplaats te Adegem (Beligë). Het
bedrag werd r.h.st. toegestaan.
De begrotin?en diensten 1964 en '65
werden gewijzigd.
Invevolo-e een voorstel van de PZEM
we~d toegezegd te zullen subsidiëren in
de kosten van een aansluiting van een
penceel in het onrendabel gebied. In
verband met het feit dat het basisbe
drag naar welke de subsidiëring gere
geld wordt voor super-onrendabele ge
bieden voor aansluiting op het elec-
trisch net van de PZEM, wordt besloten
voor 3 gevallen in de gemeente een sub
sidie te verlenen voor elke aansluiting
van 20 pCt. van f 8000,- of f 1600,-. Een
en ander uiteraard behoudens goed
keuring van G.S. voor deze uitgaven.
De bezoldigingsregeling van de ge
meente-ambtenaren wordt per l jan.
1965 aangepast aan die van de rijksre
geling.
Tot leden van de Commissie tot We
ring van Schoolverzuim werden benoemd
de heren J. J. de Bruijne, A. Jansen en
A. de Jonge.
Het bestuur van de Bijz. kleuterschool
heeft zich tot het gemeentebestuur ge
wend met het verzoek een nieuwe kleu
terschool te willen bouwen van gemeen
tewege en daartoe de nodige voorberei
dingen te doen. Het is dus de bedoeling
dat het een openb. kleuterschool wordt
in de plaats van de tegenwoordige bijz.
kleuterschool, die gehuisvest is in een
lokaal der o.l. school. Een apart gebouw
is er nu niet. De raad besloot na enige
bespreking het nodige te zullen doen
om tot die bouw te komen.
Bij de rondvraag vroeg een raadslid
of er iets aan gedaan nou kunnen wor
den dat de busverbindingen van de
S.B.M. en Z.V.T.M. beter met elkaar
aan~loten. De voorz. zei dat hieraan
door enkele instanties al veel gedokterd
is en er al vaak overleg met de betrok
ken maatschappijen is geweest. Het
blijkt dat een verbetering in deze niet
mogelijk is. De aansluiting met de boot
diensten staan een betere verbinding in
dewe°\ Een lid verzocht nog om betere
bestrating aan het eind van de Stuer-
boutstraat.
Ouderavond.
Voor de ouders van de leerlingen van
de Inspecteur-Leenhoutsschool te Wa
terlandkerkje werd een ouderavond ge
houden.
In de oudercommis~ie werd, wegens
periodiek aftreden, de heer C. J. Bron
herkozen. In de plaats van de heer J.
Schilleman werd de heer A. Haartsen
gekozen.
De voorzitster, mevr. Risseeuw, dank
te de heer Schilleman, die gedurende
15 jaar lid van de oudercommissie is
FEUILLETON
door L. van Schooten
„Tja", zei Olga nadenkend, „ik dacht
zo, we zullen maar alleen kaartjes stu
ren. Geen receptie, vindt u niet?" Ze
keek naar haar moeder.
Sandra schudde het hoofd.
„Kind", zei ze, „heb je een hekel aan
een receptie?"
„Nee, dat niet. Maar ik dacht zo
„Denk nou maar eens niet. Wij zijn
hier allemaal erg blij mee. Ik weet dat
er heel veel mensen zijn, die met ons
blij zullen zijn. Laat die blijdschap
het maar winnen. Ik zou", zei ze met
nadruk, „er erg veel prijs op stellen
als jullie hier in dit huis een verlo
vingsreceptie hielden".
„Mams!"
„Ja. Dat is mijn uitdrukkelijke wens.
En ik denk dat Dick het met mij eens
is".
„Natuurlijk", grinnikte Jaap, „is Dick
het met jou eens. Het is opvallend
koek-en-ei tussen jou en je aanstaande
schoonmama, kerel".
Dick lachte en keek naar Sander. Die
geweest.
Vóór de vergadering was er gelegen
heid het werk van de leerlingen te be
zichtigen en van gedachten te wisselen
met het onderwijzend personeel.
De oud-inspecteur van het lager on
derwijs, de heer A. Leenhouts, hield e~n
lezing over het kind en de school. Hij
zei o.a. dat in alle opzichten onderwijs
en opvoeding samengaan. Dit begint
reeds vanaf de kleuterschool en werkt
door tot hogerop.
Retranchement
Jaarvergadering.
De Ned. Herv. Vrouwenvereniging
hield in de Gemeentezaal haar jaarver
gadering onder voorzitterschap van
mevr. J. de Vrie"-v. d. Werff.
Uit het verslag van de penning-
meestces, mevr. E. Kornelis-van Hane-
gem, bleek, dat de kas er, niettegen
staande enige grote uitgaven, nog goed
voor staat.
De secretaresse, mevr. N. Hennekeij-
WiUemren, las het jaarverslag voor.
Mevr. E. van Dale-de Voldere werd
als bestuurslid he kozen.
De zelf gebakken wafels vonden gre
tig aftrek. De rest van de avond werd
op zeer gezellige wijze doorgebracht.
Enkel gebroken.
Vanwege de gladde weg kwam depost-
besteller De F. dezer dagen te vallen,
tengevolge waarvan hij een enkel brak.
Groede
Toneeluitvoering
De toneelvereniging „Groede" gaf op
20 febr. in zaal Beun een uitvoering.
Opgevoerd werd het toneelspel in drie
bedrijven: „De Benjamin". De belang
stelling was zeer matig.
Na afloop heeft voorzitter P. Hoste
afscheid van de vereniging genomen,
nadat hij 20 jaar lang het voorzitter
schap heeft bekleed. Ook mevr. Beun
stelde haar functie als bestuurslid ter
beschikking. Zij heeft deze functie 25
jaar vervuld. Beiden meenden dat zij
gezien hun leeftijd moesten gaan, zo
dat er jongeren hun plaatsen kunnen
innemen, hoewel het hen zeer ter harte
ging afscheid te moeten nemen.
Namens de spelers en speelsters werd
hun een cadeau aangeboden.
Burgemeester J. C. Everaars dankte
beide bestuursleden voor het vele dat
-ij voor de gemeenschap Groede gedaan
hebben. Namens de gemeente overhan
digde hij hen een boekenbon.
Discussieavond.
Dezer dagen werd voor het eerst een
door de afdeling Groede van de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen ge
organiseerde discussieavond gehouden.
Als onderwerp was gekozen: „Recreatie-
mogelijk- en moeilijkheden".
Door verschillende personen uit het
dovp, uit zoveel mogelijk verschillende
groeperingen, werd een korte inleiding
gehouden over de pro's en contra's der
recreatie, een en ander van commen
taar voorzien door de gespreksleider,
was maar zo stilletjes en onopvallend
deze dagen, deze weken doorgegaan. Nu
zat hij daar en zijn blik ging van zijn
vader naar zijn moeder. Hij keek naar
Olga die nog ééns zo mooi was, nu ze
daar zat, zo gelukkig kijkend en toen
ontmoetten zijn blikken die van Dick.
Dick rag de verandering op dat smal
le jongensgezicht. Het leek of er een
glans op kwam.
„Wat is het hier opeens weer gezel
lig", zei hij innig tevreden.
Sandra hoorde het. En nu eerst drong
het tot haar door wat ze allemaal ge-
mi-1 hadden. Nu pas begreep ze goed
wat zij, S°ndra, kon doen om dit gezin
weer te maken tot een gelukkig gezin,
zoals het altijd was geweest.
Ze liep door de kamer, schonk nog
eens koffie in. Jaap volgde zijn vrouw
met de ogen. Ja, dat was Sandra, de
Sandra waarvan zi.in hart altijd vol
was geweest, dat meisje Cranenburgh
waarop hij rijn zinnen had gezet. Al
het andere ve" dween naar de achter
grond. Erika van Wittem was nog
slechts een herinnering. Hij wist. dat
het geluk in ziin h"is was teruggekeerd.
De zon scheen, de bloemen bloeiden,
de vogels zongen. Je hoorde alleen maar
de vogels, die het buitengewoon druk
hadden in de bomen van het kleine
kerkhof van Meerlo. Het ge~ucht van
de weg drong hier nauwelijks door.
Op het witte grindpad stond Sandra
van Santen. Vandaag was het twee jaar
de heer de Regt, directeur van de Pro
vinciale V.V.V., die hiervoor was uitge
nodigd.
Na de pauze ontstond een levendige
discussie, waaruit men in het alge
meen kon opmaken, dat men positief
staat tegenover de recreatie.
Opvallend was, dat toen in dit ver
band de herindeling van de gemeen
ten ter sprake kwam, allen de voor
keur bleken te geven aan één grote ge
meente West Zeeuws-Vlaande~en, daar
men van mening was dat slechts dan
het meeste profijt getrokken kan wor
den voor de recreatie.
De voorzitter dankte na afloop de
heer de Regt, de inleiders en het pu
bliek voor hun aller medewerking.
Nieuwvliet
Laatste uitvoering van Nut en
Genoegen"
Vrijdag 19 febr. werd door de muziek
vereniging „Nut en Genoegen" in de
„Stadsherberg" voor donateurs en le
den een toneeluitvoering gegeven.
De avond is een groot familiefeest ge
worden, doch was tevens het einde van
het bestaan der muziekvereniging.
De heer Dekker, voorzitter der ver
eniging, betreurde het dat de muziek
ter ziele moest gaan vanwege gebrek
aan werkende leden. Hij bracht dank
aan leden en donateurs voor huil
steun en medewerking gedurende de
vele jaren gegeven.
Door de toneelvereniging „Aarden
burg" werd hierna het toneelspel in 3
bedrijven „Poiverientje wint de laatste
slag" opgevoerd.
Na afloop was er nog een bal, waar
aan muzikale medewerking werd ver
leend door Jasper Anthonisse en Pru
dent van Hij f te.
Breskens
Ontwerp zeiljacht je bekroond.
Door de Verbonden Nederlandse Wa
tersport Verenigingen werd een prijs
vraag uitgeschreven voor het ontwer
pen van een klein zeewaardig zeil-
jachtje, dat geklasseerd moest worden
in R.O.R.C. Klasse IV.
Hieraan werd deelgenomen door onze
dorpsgenoot H. P. du Bois, tekenaar op
de jachtwerf Fa. Gebrs. Maas. De heer
du Bois zijn ontwerp werd bekroond
met de 2e prijs. Voorwaar een prach
tig resultaat als men weet dat de le
prijs werd gewonnen door R. v. d.
Stadt te Zaandam, één van Nederlands
WETENSCHAPPELIJK 'VERANTWOORD
geleden, dat ze hier ook had gestaan.
Toen hadden haar ogen, gesluierd door
tranen, niets gezien.
Nu rustten haar blikken op de een
voudige witte steen met de simpele
letters „Yvonne van Santen 15 jaar".
Een heel drama was in die woorden
vervat. Sandra bukte zich, schikte de
takken van de bloeiende rozelaar.
Ze stond heel stil nu. Haar mond was
gesloten. En toch voerde ze een lang
gesprek met haar dochter, 't Was haar
als stond ze weer voor haar, met haar
vrolijke grote ogen, haar blonde haar
altijd in de war, jong, recht, vol levens
lust en vrolijkheid. Ze hoorde weer haar
stem„Keet geschopt strafwerk ge
had". Onwillekeurig glimlachte ze bij
de herinnering. Niemand wist dat ze
dikwijls, wanneer re ergens heen on
derweg was, de stille laan inliep naar
het kerkhof, waar ze met haar gedach
ten alleen was, waar ze sterk de ver
bondenheid voelde met haar kind, dat
was heengegaan. Want hoezeer Sandra
van Santen met al haar krachten zich
inzette om te leven voor de levenden,
ze bleef trouw aan de dode. En ze wist
het met volkomen zekerheid: tot haar
laatste snik zou ze Yvonne blijven ge
denken bloemen in de knop gebroken
en vóór de ochtend van haar bloei ver
gaan weer kwam die smartelijke zin
haar in de gedachten.
Verwonderd hoorde ze de vogels zin
gen. Een nieuwsgierige mus, moedig ge-
beste jachtontwerpers met interna
tionale faam.
De 3e prijs moest gedeeld worden
door twee ontwerpers, die gelijkwaar
dig werden geacht.
Het was voor de heer du Bois de le
maal dat hij aan een dergelijke wed
strijd deelnam.
Afscheid van de P. en T.-dirckteur
de heer J. M. Poissonnier.
Zaterdagmiddag nam in raai Scher-
beijn, onder overgrote belangstelling, de
heer J. M. Poissonnier wegens het be
reiken van de pensioengerechtigde leef
tijd, afscheid van het P. en T.-kantoor
te Breskens.
Op deze afscheidsbijeenkomst waren
o.m. aanwezig: de direkteur van het
postdistrict Middelburg, de heer W.
Eelsingh en echtgenote; de adjunct-
direkteur, de heer J. van Laar en echt
genote en de adjunct-direkteur, de heer
C. Vis, beiden van het postdistrict Mid
delburg; de heer A. T. M. Maessen, per
soneelschef, eveneens uit Middelburg;
mej. E. Kloevekorn, maatschappelijk
werkster bij de P. en T.; burgemeester
J. A. Eekhout en echtgenote; de beide
wethouders, de heren P. Zegers en W.
v. d. Hooft met hun dames; secretaris
P. J. Woittiez en echtgenote; collega's
direkteuren; het personeel der diverse
postkantoren in West Z.-Vlaanderen
met hun dames, alsmede vele andere
belangstellenden.
De heer J. v. d. Lijke, die de sprekers
aankondigde, heette allen hartelijk wel
kom, waarna hij eerst het woord ver
leende aan de heer W. Eelsingh. Deze
begon met te zeggen, dat de heer Pois
sonnier 48 jaar lang de posterijen op de
meest eervolle wijze heeft gediend, o.a.
te Sas van Gent, Terneuzen, Middel
burg, Breda en sinds 1953 te Breskens
en daarbij 8 rangen heeft doorlopen.
Uitvoerig wijdde spr. uit over de ont
wikkeling bij het staatsbedrijf P.T.T.,
met name gedurende de tijd dat de heer
Poissonnier in dienst was. Hij schetste
hem als een man die zware eisen stel
de, doch dat de eisen die hij zichzelf
stelde niet minder zwaar waren. Spr.
noemde hem één der laatste oud-ge-
dienden, die helemaal onder op de
P.T.T.-ladder is begonnen, doch die zich
in de dienst een faam heeft weten te
verwerven door zijn kennis van zaken
en hoge opvatting van zijn taak. Spr.
zei dat het staatsbedrijf P.T.T. de heer
Poissonnier zeer dankbaar is voor het
vele gepresteerde, waarna hij hem de
afscheidspenning uitreikte namens dit
bedrijf. In een persoonlijk woord tot
het echtpaar Poissonnier, sprak de heer
Eelsingh ziin erkentelijkheid uit voorde
steeds ondervonden vriendschap, waar
bij hij hen nog vele en gelukkige jaren
toewenste.
Namens de collega-direkteuren sprak
de heer P. Lonf, direkteur van het post
kantoor te Vlissingen. Spr. zei daz de
heer Poissonnier niet allern de naam
van alle bestellers kende, doch ook elk
weggetje, dat zij dagelijks moeten fiet
sen. Op de direkteu"en-vergaderingen
hebben wij de heer Poissonnier leren
kennen als de man met vele goede
worden nu die gestalte zo onbeweeglijk
bleef, ging op de rand van de grafsteen
zitten, wendde het kopje van links naar
rechts, een en al aktieve aandacht,
fladderde dan druk-bezig weer weg.
Hoe zou Yvonne hiervan genoten
hebben! Stilstaan moeder, niet bewe
gen kijk eens! hoe dikwijls had ze
zo 's winters voor het raam gestaan,
haar beweeglijkheid verstild tot roer
loze aandacht, wanneer de spreeuwen,
de roodborstjes, de mussen en de me
zen druk bezig waren met het brood
dat zij altijd strooide.
Moeilijk maakte Sandra zich van
de-e stille plek los. Maar tegelijk reali
seerde zij zich, hoe langzamerhand dezè
geheime bedevaarten naar het graf
van haar dochtertje van karakter wa
ren veranderd. Vroeger kwam ze er ka
pot vandaan, moest zichzelf moeizaam
overwinnen om weer iets van opgewekt
heid te tonen. N1! was er een Glim
lachende droefheid, veel meer de her
innering aan het levende kind dan aan
dat arme, geknakte lichaam in dat wit
te bed. En op deze dag nu de zon
scheen, was het alsof Yvonne's zonnige
persoonlijkheid naast haar ging.
L^n^aarn Hen ^e lan°s de naden naar
de stille kerkhoflaan. Och, wat was er
al veranderd in die paar jaar!
Ze dacht aan Olga. Voor het eerst
was er weer blijdschap geweest in hun
huis, toen Olga en Dick daar stonden
en een stroom van mensen langs ging.
