- en Het moeilijke leven Verenigde Naties - New-York. DEZWARTEVLEK visserijvereniging te Breskens. De schakel ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN 8e jaargang Nummer 405 Vrijdag 24 OCT. 1952 Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,per kwartaal; franco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 10 cent per m.m.; bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra De Algemene Vergadering van de Verenigde Natie* is dezer dagen weer bijeengekomen, voorde jaarlijkse zitting en het zal wel een paar maandjes du ren, voordat de omvangrijke agenda is afgewerkt! Het openbare spreekge stoelte daar speelt trouwens een be langrijke rol in de z.g. koude oorlog voering. Het gebouw waar vergaderd wordt, maakt deel uit van het vorig jaar reeds in gebruik genomen majestieuze secre tariaat, aan de bekende Hudsonbaai, de haven van New-York. Waar toen nog slechts delen van een betonskclet te zien waren, klopt ditmaal het diplo matieke hart van onze zieke wereld. Vóór het gebouw, op het grote plein, is een prachtige fontein gebouwd, met een hypermoderne goudvisvijver en een voetgangerstunnel er onderdoor, (omdat men anders misschien niet heel huids weg zou komen door het drukke af- en aanrijden van auto's) als ge schenk van alle schoolkinderen samen, die wonen in de U.S.A., Alaska, Hawaii, Porto Rico en de Virginische Eilanden. Vorige maand werd het officieel overgedragen aan de secretaris generaal der V.N., Trygve Lie, van welke gebeurtenis hierbij een foto is afgedrukt. (J. P. de Klerk). Het oog van de meester Juist de boer beseft ten volle, dat zijn toeziend oog de gezondheid van zijn paard garandeert. Dat dit oog al ziend is, nu voor het trekpaard de drukste tijd aanbreekt, behoeft geen betoog. Iedare eigenaar kent de last, die het paard krijgt van de oneffenhe den en harde knobbels, veroorzaakt door de vaak met stro en hooi opge vulde garelen. Doorgewerkte paarden veroorzaken stagnatie in de najaars werkzaamheden van de kleine bedrij ven. Een nieuwe gareelconstructie, die de levendige belangstelling heeft van de Nederlandse Vereniging tot Bescher ming van Dieren, voorkomt, naar ge bleken is, niet alleen oponthoud, maar zorgt er bovendien voor dat de dieren in betere conditie blijven. Sinds enige tijd zijn namelijk ook in ons land garelen in de handel die, FEUILLETON z8. door NIEK VAN DER ZWAAN. Wijnandse's gezicht betrok. Hoewel Miep zijn secretaresse niet meer was, begreep hij onmiddellijk, dat zij be doeld werd. „Doe me één plezier en laat juffrouw Jacobs er buiten, wil je?" „Best, maar kom dan bij mij ook niet met dergelijke absurditeiten aan boord. Wie zou er in Willemspoort een hekel aan mij hebben? Ik zou met de beste wil van de wereld niet we ten wie. Nu ja, die ene misschien, maar die tel ik niet eens mee". Wijnandse begreep zeer wei, wie hij met die ene bedoelde, maar hij ging hierop niet in. „Ben je nu heus blind, of houd je je maar zo? Merk je dan nooit aan de blikken van verschillende ingezetenen, als je hen op straat passeert, dat ze je een beetje meewarig aanzien?" De ander haalde zijn schouders op. doordat ze zijn opgevuld met spons- rubber en voorzien zijn van stalen spa nen, de hals van het paard bewaren voor verwondingen en knobbels en daar naast het voordeel bieden, dat de die ren zich niet kunnen doorwerken. Garelen van rubberbandjes voorzien zorgen ervoor, dat de hinder van het gareel zo klein mogelijk gehouden wordt. De meester, die het welzijn van zijn paard ter harte gaat, zal ongetwijfeld oog hebben voor het belang van deze nieuwe gareelconstructie; het paard (en dus ook de gang van zaken op zijn bedrijf) waaraan in de komende tijd hoge eisen worden gesteld, zal er wel bij varen Ook in ons district hoort men de mensen wel eens klagen over de admi nistratieve rompslomp, en, niet te ver geten, de in te vullen en nog te beta „Kijk eens Ger, ik neem aan, dat je bedoelingen oprecht zijn. Natuurlijk zul len er mensen in ons stadje zijn, die me met een scheef oog aanzien. Die mij misgunnen, dat ik de gelegenheid ben om te studeren voor een vooraan staande maatschappelijke positie in mijn latere leven, omdat ik tenslotte maar de zoon ben van een eenvoudige bloe mist. Dat ik in ontwikkeling ver boven hen sta, is hun natuurlijk evenzeer een doorn in het oog. Maar iedereen kent me natuurlijk in de stad en als ik door de straten loop, groet ieder die me kent, heel behooriiik. Overi gens: populariteit interesseert me niet. Dat is misschien goed voor een uit gever, want die heeft reclame nodig. Ik zal dat straks, als meester in de rechten, niet nodig hebben. De gaven, die ik bezit, zullen mij in staat stellen die plaats in het leven in te nemen, welke voor mij weggelegd is". Nu haalde Wijnandse zijn schouders op. Geërgerd stak hij zijn sigaar, die uitgegaan was, weer aan. Toch wilde hij nog een laatste poging wagen. „Hoor eens, Willem, nogmaals ik heb len belastingbiljetten. Aardig leek het ons in dat verband het antwoord te plaatsen van iemand, die door een vereniging om een bij drage verzocht werd. Mijne Heren, Het spijt mij, u te moeten berich ten, dat het mij onmogelijk is, aan uw verzoek te voldoen. Mijn financiële toe stand is, dank zij de toepassing van de arbeidswet, de archiefwet, de armen wet, de auteurswet, de beurswet, de bankwet, de begrafeniswet, de boter- wet, de dienstplichtwet, de drankwet, de gezondheidswet, de hinderwet, de invaliditeitswet, de kieswet, de loterij- wet, de motorwet, de muntwet enz., tot en met de vestigingswet, de werk loosheidswet en de ziektewet, die op een weerloos publiek worden losgelaten, ietwat onoverzichtelijk geworden. Door de verschillende wetten ben ik zo teneergeslagen, uitgekleed en uitge put, uitgebuit, uitgewonnen, uitgetrok ken en uitgeperst, dat ik niet meer weet, waar ik ben, wat ik ben, hoe ik ben en of ik er nog ben. Men heeft mij genoodzaakt te be talen voorinkomstenbelasting, ver mogensbelasting, personele belasting, straatbelasting, grondbelasting, polder- belasting, wegenbelasting, verzekerings belasting, beursbelasting, omzetbelas ting, gemeentefondsbelasting, overheids- belasting, ondernemingsbelasting, ven nootschapsbelasting, winstbelasting, ver eveningsbelasting, dividendbelasting, superdividendbelasting, commissarisbe lasting, loonbelasting, successiebelasting, schoolgeldbelasting, hondenbelasting, suikeraccijns, gedistilleerd-accijns, ben- zine-accijns, tabaks-accijns, zegelrecht, registratierecht, statistiekrecht, invoer recht en onrecht. Ik ben aangezocht of verplicht bij te dragen voor de vrijheidsbond, de dierenbond, de volkenbond, de vrou wenbond, de padvindersbond, de ge- heelonthoudersbond, de politiebond, de vakbond - voor het crisisfonds, het arbeidersfonds, het Emmafonds, kinder bijslagfonds, bijzonder ongevallenfonds en begrafenisfonds. Er wordt druk op mij uitgeoefend om als steun te dienen voor het Rode Kruis, het groene kruis, het oranje kruis, het gele kruis, het zwarte kruis en een regenboog van andere kruisen. De regering en allen, die mij in haar naam regeren, hebben mij zo geregeerd, dat ik niet meer weet, wiens eigendom ik ben. Ik ben verdacht, verhoord, ver plicht, ondervraagd, berispt, gestraft, bekeken, onderzocht, nagegaan, gecon troleerd, gezuiverd, verwisseld, ont bonden, gecommandeerd, ingeschreven, uitgeschreven, afgeschreven en heen en weer geschreven. persoonlijk niets tegen je. Maar ik spreek uit hoofde van mijn functie nog wel eens verschillende mensen. En hoewel ik nooit inga op geklets in dit stadje, omdat ik es een gruwelijke hekel aan heb, moet ik er wel eens naar luisteren. En werkelijk, neem het van mij aan: het oordeel over jou is nu niet bepaald erg vleiend. Geloof me, je houding is afstotend. Misschien doe je zo, zonder dat je er zelf erg in hebt, maar een feit is het. Daarom wees wat vriendelijker, minder over het paard getild. Laat je neerbuigende, zogenaamde welwillende houding varen en wees echt, ongemaakt en natuurlijk. Treedt wat tactvoller op, als je met anderen spreekt. Men weet heus wel, dat je ontwikkeld bent en dat je wel dra advocaat zult zijn. In de plaats, waar je te zijner tijd de advocatuur gaat uitoefenen, zul je spoedig klanten krijgen, maar als je daar eenzelfde houding aanneemt, ze even spoedig weer verliezen". „Ik begin in Willemspoort volgend jaar m'n practijk en maak daar overi gens maar geen zorg over. De oude Ik heb tot nu toe mijn leven zoek- gebracht met het invullen, uitschrijven, overschrijven, halen, bekrachtigen en tekenen van formulieren. Ik heb reeds honderden malen verklaard, dat ik ge boren ben en zo ja, waar en wanneer, maar men schijnt mij slecht te geloven, omdat men mij voor allerlei folteringen nodig heeft. Ik schijn een onuitputtelijke bron te vormen voor het verschaffen var. geld tot het bevredigen van ieders tegen woordige of toekomstige wensen en van elke nood en behoefte van het men selijk ras. Het enige wat mij nog aan het le ven bindt, is mijn nieuwsgierigheid ik ben benieuwd wat er nog meer komt, maar zoals ik reeds hierboven vermeld heb, kan ik tot mijn spijt niet aan uw verzoek voldoen. Uit N.N.P. Zaterdag j.l. hield de visserij vereni ging „Ons Belang" te Breskens haar algemene ledenvergadering in het hotel van de heer Anton Roest. De voor zitter, de heer P. de Baare, sprak het openingswoord waarbij hij in het bij zonder welkom heette dhr. Lockefeer uit Hulst, lid van Ged. Staten en burgemeester Willemsen uit Yerseke, resp. voorzitter en secretaris-penning- meester van de organisatie „Zevibel" (Zeeuwse Visserij Belangen), alsmede burgemeester Eekhout en de vertegen woordiger van de plaatselijke pers. Spr. zei vervolgeng dankbaar te zijn, dat de visserij dit jaar voor rampen gespaard is gebleven en dat de op brengsten, ondanks de sombere ver wachtingen, - vanwege de exportmoei lijkheden - zijn meegevallen. Hij stak een pluim op de hoed van de Bres- kense vissers die door hard varen aan de spits staan wat de garnalenaanvoer betreft. Vervolgens memoreerde hij dat de visserijvereniging 35 jaar geleden werd opgericht, waarbij hij enige voor beelden aanhaalde van hetgeen door tussenkomst van deze vereniging be reikt is, b.v. het leggen van wrakton nen en de bouw van een vismijn. Hierna volgde voorlezing van de no tulen, die onveranderd werden goedge keurd, alsmede voorlezing van het jaar verslag. Hieruit bleek dat het coöperatief inkopen door de vissers van zout, olie en touwwerk een financieel voordeel oplevert. Wat de sociale verzekering van de vissers betreft, hierover zijn reeds btsprekingen gevoerd, maar het blijft een moeilijke kwestie. De in het visgebied liggende niet aangeduide De Vries zal er vandaag of morgen toch wel mee ophouden". „En als hij zijn practijk eens over doet aan een ander? Van buiten de stad?" De Rooy lachte. „Die krijgt immers geen schijn van kans, als ik eenmaal gevestigd ben! Overigens, laat dat maar aan mij over. Ten slotte is dit mijn persoonlijke zaak". „Goed," antwoordde Wijnandse be rustend, wel inziende, dat hij toch niets bereikte. „Ik meende goed te doen om je te waarschuwen. Ik achtte dit als mijn plicht". „Ja, ik Zondagmorgen ook. Maar ik bemerkte heel goed, dat, als je op dat ogenblik naar je natuur was te werk gegaan, je me tegen de vlakte gesla gen had. En toch meende ik het ook goed. Nogmaalsik interesseer me hoegenaamd niet voor wat de mensen van mij zeggen en denken. Daarboven sta ik verheven. Als ik straks hier ad vocaat ben, zullen ze me toch nodig hebben. En dan daarbijik kom toch bij jou ook niet aan boord met alle roddelpraatjes, die over jou en Miep

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1952 | | pagina 1