NOORSE ZAKEN De Zeeuwse Landbeuwonderwijzers te Goesjijeen DE ZWARTEVLEK E SCHAKEL ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN 8e Jaargang Nummer 385 Vrijdag 6 JUNI 1S52 Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296 Verschijnt iedere Vrijdag Abonnementsprijs f 1,per kwartaal; franco per post f 1,15 Prijs der advertentiën 10 cent per m.m.; bij abonnement korting Advertenties met „brieven onder nr. of bij ons te bevragen", 10 cent extra V Noorwegen verheugt zich in een geleidelijk groeiende belang stelling van ons, Nederlanders. Het maakt weliswaar deel uit van een Scandinavisch blok, dat (uit principe) niet gecharmeerd is op zoiets als de Westerse machts concentratie, op het Europese Continent, maar het heeft teveel ondervonden in de jaren 1940- 1945, om zich nog eens afzijdig te houden. Zodoende is Noorwe gen onze partner in het Atlantische Pact geworden. Terzelfder tijd is het aantal sportuitwisselingen ge stegen en daarmee het begrip voor eikaars opvattingen en presta ties. Voorts heeft Nederland een belangengemeenschap met hen aangegaan, ten aanzien van de exploitatie van atoomovens en wetenschappelijk onderzoek, waar over beide partijen tot dusver goed te spreken zijn. Ook laten de Noren hier verscheidene sche pen bouwen, voor hun koopvaardij, die evenals voor de oorlog zeer actief is en over de grootste han delsvloot van Europa beschikt. „Vertel eens, hoe staat het er bij daarginder. Je bent er vorig jaar toch een poos naar toe geweest?" Zo'n vraag kan men verwachten nu de avonden weer zo lang en knus zijn in ons vaderland. Maar 't is moeilijk, onder woorden te brengen wat de bezoeker van Noorwegen voelt, wat hij als het ware proeft in de lucht die hij inademt, in de sfeer die overal heerst - dat exclusieve, bevrijdende, zuivere. De mensen hebben ook iets anders - ze zijn zo bedaard en nuchter, zo stoer, gezond en onbedorven, zo natuurlijk, welwillend, gastvrij en galant zonder overdrijving. Noorwegen bezoeken is een gebeurtenis apart, een weldaad voor lichaam en geest. Ge speurt er vergeefs naar excessen, naar dronken lieden, naar opgeverfde vrouwen, naar ai te sportief uitgedoste jongelui, of wat dan ook. Komt ge wel iets van dien aard tegen, dan betreft het onge twijfeld een buitenlander. We hebben de natuur van Noorwe gen mogen aanschouwen, in al haar eenvoud en pracht. Van vervoermid delen, is daarbij de fiets met handrem men het geschikst bevonden, om op allerlei plaatsen te komen. Als de kaart een kilometerslange stijgende weg aan geeft, is de landelijke autobus echter beter voor de gezondheid! Zo kwamen wij in het onvolprezen Vikersund, met z'n supergemoedelijke bevolking, z'n bonte verzameling landhuisjes en bloe Schrijver dezes in het gastvrije Noorse land, bij 't hotelletje van Nedre Eggedal mentuinen, de grote brug over de rivier waar jongens vissen met een haakje aan een zwart garendraadje, net als hun Zwitserse soortgenoten dat doen aan de Rhone in Genève. Zo kwamen we ook in Nedre Eggedal, een speel goeddorp, waar we in het plaatselijke hotelletje de eerste gasten waren sinds haar 50-jarig bestaan! Het was er alles zo schoon, dat we gerust van de grond hadden kunnen eten, trouwens, nergens in Noorwegen hebben we stof gezien of geroken. In Aamot stonden bij aankomst de eieren met spek al op het vuur, en brood met geitenboter, haring in sinaasappelsap en suiker - wat een service - en onderwijl kwam een dikke buschauffeur een riem brengen, die we een paar dagen tevoren ergens vergeten hadden - hij weigerde elke vergoeding - en iedereen kon je broer, zus, oom of tante wel zijn. De portier van het Noorse Storting (gelijk aan onze Tweede Kamer) incluis, die met ons de ronde deed door het hele ge bouw en de directeur van het Nationale Museum, die er behagen in schepte ons na sluitingstijd gedurende drie uur de inventaris te tonen - waarvoor hij ruim dertig sleutels hanteerde - en ons na afloop nog een speciaal diner aanbood, in oude stijl, bij een enorm open houtvuur. Ziet u, dat is Noors. Dat zijn vriendenhanden, die ons uit nodigend worden toegestoken. FEUILLIT 8. door NIEK VAN DER ZWAAN. „Mag ik hem eens uitnodigen om hier een avondje te komen?'' vroeg Daan. „Hier te komen?'' Mevrouw De Rooy, die aan het strijken was, liet het ijzer even rusten en keek haar zoon ver baasd aan. „Maar kind, waarom? Wat heeft hij er aan?" „Och, begrijpen jullie dan niet, dat zo'n man, die hier helemaal vreemd is, graag connecties aanknoopt? Wat steekt er voor kwaad in, als hij hier op visite komt? Kijk eens, ik heb hem nu een paar malen gesproken en ik kon vanavond merken, dat hij zich, hoewel hij het niet zo zeide, toch enigszins eenzaam gevoeld. Hij kent hier natuurlijk niemand. En daarbij komt nog, dat hij tamelijk jong is. Ik schat hem op zes, zeven en twintig jaar hoogstens. Wie weet, hoe aardig hij is". Mevrouw De Rooy dacht even na en keek eens naar haar man. Maar die was alweer verdiept in zijn krant en tenslotte zei ze: „Wel, als mijnheer Wijnandse zin heeft, mag hij best eens een avondje hier komen. Als hij maar weet, dat wij heel eenvoudige mensen zijn". „O," antwoordde de jongen ver heugd, omdat hij in principe reeds toestemming had, „mijnheer Wijnandse is helemaal niet het type van eh ja hoe zal ik het noemen „De groot-kapitalist," vulde Jo hem lachend aan. „Nee, dat bedoel ik ook niet. Kijk eens, hij is zo echtgemoedelijk, hè?" „Breng hem maar eens een avondje mee," antwoordde zijn moeder nog maals. „Fijn," antwoordde Daan verheugd, „ik wist wel, dat U het goed zou vinden". „Wat goed vinden?" vroeg de oudste dochter, die inmiddels was binnen gekomen. „O, Daan heeft kennis gemaakt met mijnheer Wijnandse, je weet wei, die Dat Rusland meer belang stelt in de politieke gedragingen van het Noorse volk, is vaak genoeg gebleken. Vóór de aansluiting bij het Atlantisch Pact b.v. trachtte het Kremlin de regering te Oslo te intimideren. Daarna kreeg Oslo nota's en ten leste begon Moskou weer eens over Spitsbergen. Maar de I Noren hadden hun zaakjes juridisch keurig voor elkaar en alle praatjes van Stalin's trawanten konden ze met 'n gerust geweten naast zich neerleggen. De toetreding tot het Atlantisch Pact werd door het Parlement goedgekeurd, met slechts 11 van de 150 stemmen tegen - namelijk die van de 11 com munisten. Noorwegen heeft een machtig verle den. Rond de Osio-fjord liggen de historische voetstappen van Denen en Noormannen. Vlak aan de kade staat het oude kasteel van Koning Olaf nog in al z'n glorie op een hoge rots, onder bewaking van een deel der militaire garde van het grotere, tegenwoordig in gebruik zijnde paleis. In de rots zelt is het rangeerterrein uitgehouwen voor de goederentreinen van het station Oslo, waar men ruimte tekort kwam. Overigens, de aanblik van die oude Middeleeuwse burcht, als een arends nest op de rotsen, is beslist impone rend. Men zou er een pracht van een filosofische beschouwing aan vast kun nen knopen over de op- en neergang in de historie van dit land, in verge lijking met de al even bewogen ge schiedenissen der andere Europese staten. Bijvoorbeeld Italië (keizer Augustus e.d.), Frankrijk (vanaf Karei de Groote), Engeland (Cromwell), Rus land (keizerin Catharina), Spanje en ga maar door. Per slot het eigenste Nederland heeft ook een aardige staat van dienst! Tja, en elk van die landen heeft - ieder op z'n beurt - veel macht gehad (J. P. de Klerk). De hoofden van Lagere Landbouw scholen en de Landbouw Onderwijzers uit Zeeland kwamen onder leiding van de beide Rijks Consulenten voor het Landbouwonderwijs in de provincie, de heren Ir. J. Versteeg en L. van Dijk, in jaarvergadering te Goes bijeen op Zaterdag 31 Mei j.i. Ir. Versteeg verwelkomde de talrijke aanwezigen, waarna hij een overzicht gaf van het aantal gegeven cursussen gedurende het verstreken winterhalf jaar. Het aantal algemene landbouw- cursussen loopt nog steeds terug. Ver nieuwe drukker," verduidelijkte me vrouw De Rooy. „En nu heeft hij ge vraagd, of hij eens een avondje bij ons mag komen". „Wie heeft dat gevraagd? Mijnheer Wijnandse?" „Welnee, Daan. Die wel hem uitno digen". „Niet gek," was de reactie van de binnengekomene, die zich nu een kop thee inschonk, „dan kunnen wij ook eens kennis met hem maken. Is van daag die drukkerij niet heropend?" „Ja, door de burgemeester zelf", „Willemspoort gaat vooruit," zei Gonnie, de oudste dochter. „Ik wil die nieuwe drukker wel eens zien". HOOFDSTUK III. In het vernieuwde bedrijf van Wij nandse snorden dagelijks de persen en de zetmachine goot ieder werkuur een aantal nieuwe regels, die de opmaker verzamelde tot pagina's en insloeg tot vormen, zodat vel na vel van het eerste boek gereed kwam. De Willemspoorters zelf bemerkten weinig van dit alles. Maar schoorvoe- wondering behoeft dit niet te wekken, als we zien, dat het aantal lagere land bouwscholen in ons gewest belangrijk is toegenomen en daarvoor over het algemeen een flinke belangstelling be staat. Vervolgens hield Dr. Ir. C. W. C. van Beekom, Rijksiandbouw consulent voor de Zeeuwse Eilanden, een inlei ding over het onderwerp „De moderne bemesting en het grondonderzoek". Spreker bepaalde zich inzonderheid tot de kali- en fosfaatbemesting van de Zuidwestelijke zeeklei, waarvan de kalkrijke gronden nog weer extra naar voren werden gebracht. Aan de hand van een interessante grafiek werden nadere bijzonderheden medegedeeld over de kalihuishouding van met zee water overstroomde gronden. Tweede spreker was de heer L. van Dijk voornoemd, met het onderwerp „75 jaar Rijks Landbouw Onderwijs". Deze spreker gaf een historische ont wikkelingsgang van dit onderwijs ge durende de 19e eeuw met als achter grond de waardering van de landbouw in het maatschappelijk bestel, het ver loop van de conjunctuur, de ontplooi ing der wetenschap en van de tech niek en de daarmede parallel lopende ontwikkeling van de boerenstand en zijn behoefte aan onderwijs. Ook werd aandacht gevraagd voor geschriften op landbouwgebied uit de 18e eeuw en de invloed die het buitenland in de loop der jaren heeft gehad op ons land bouwkundig onderzoek en onderwijs er. ons landbouwkundig denken. Ook deze voordracht, welke gehouden is in het kader van het 75-jarig jubileum der Wageningse Hoge School, werd met grote aandacht gevolgd. Beide voordrachten werden gevolgd door een krachtig applaus der toehoorders en een geanimeerde gedachtenwisseling. Ir. Versteeg bracht beide sprekers een hartelijk woord van dank. De goed geslaagde bijeenkomst werd met een toepasselijk woord door de heer Van Dijk gesloten. Besloten werd binnenkort de jaarlijkse excursie te houden, waaromtrent spoe dig nadere gegevens aan de belang hebbenden zullen worden doorgegeven. Bouw nieuwe Zwinbrug is begonnen Er is een begin gemaakt met de bouw van de nieuwe Zwinbrug in de weg Sluis-Zuidzande, zo meldt de Toeristenbond A.N.W.B. De oude brug werd in de oorlog vernield, zodat het verkeer zich reeds zeven jaar lang met een noodbrug, welke het verkeer nauwelijks kan ver werken, moet behelpen. tend waren enkele zakenlieden het modern ingerichte kantoor binnenge komen met hun drukwerk. Wijnandse ontving hen dan joviaal en liet ze de letterproeven zien, waarvan ze echter weinig verstand hadden. Maar toen ze na enkele dagen hun drukwerk thuis kregen, moesten ze erkennen, dat het er netjes uitzag, terwijl de nota ook niet tegenviel. De een zei het tegen de ander en na verloop van een paar weken ging er geen dag voorbij, of cfe post bracht nieuwe drukwerkorders. Er was volop werk. En ook juffrouw Jacobs kreeg meer werk. Ongeveer drie weken na de opening yverd op een avond, kort voor het einde van de werktijd, Daan de Rooy aangediend. Wijnandse trad hem vriendelijk te gemoet. „Leuk, dat U me niet ver geten hebt, mijnheer De Rcoy. Gaat U zitten. Juffrouw Jacobs, ik zou zo zeggen: pakt U voor vandaag maar in. Het is toch bijna half zes". „Goed, mijnheer," antwoordde het meisje, dat wel begreep, waarom zij

Krantenbank Zeeland

De Schakel | 1952 | | pagina 1