Opening nieu
School ie
we Technische
Oostburg
DE ZWARTEVLEK
Gemeente Breskens
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
8e Jaargang Nummer 380
Vrijdag 2 MEI 1952
Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
Vrijdagmiddag werd, in tegenwoor
digheid van vele autoriteiten, de nieuwe
Technische School voor Oostburg en
Omstreken geopend. Deze school is
gelegen langs de Rijksweg, even bui
ten de kom der gemeente Oostburg,
in de richting Draaibrug. Het spreekt
vanzelf dat deze opening een feestelijk
karakter had en de vlaggen der diverse
gemeenten, gehesen voor de nieuwe
school, verhoogden niet weinig het
feestelijk aanzien.
De vele genodigden, w.o. de heer
Hennequin uit Den Haag, Inspecteur
van het Nijverheidsonderwijs, die als
vertegenwoordiger van de Minister van
Onderwijs aanwezig was, alsmede vele
burgemeesters en wethouders der om
liggende gemeenten, hoofden van scho
len e a., werden het eerst toegespro
ken door de voorzitter van de Ver
eniging „De Ambachtsschool voor
Oostburg en Omstreken", de heer Mijs.
Hij heette allen hartelijk welkom, waar
bij hij zijn spijt uitdrukte over het feit,
dat de Commissaris der Koningin
verhinderd was deze opening bij te
wonen. Spr. gaf vervolgens een over
zicht, te beginnen vanaf de oprichting
der school tot op heden, waarbij vele
moeilijkheden zijn overwonnen, vooral
wat de financiën betreft. Zo is de
school in 1908 begonnen met 36 leer
lingen, doch allengs groeide dit aantal
in de loop der jaren en een belang
rijke gebeurtenis was dan ook de vie
ring van het 25-jarig bestaan in 1933,
waarbij Minister Marchant aanwezig
was.
In 1944 werd de school door oor-
logsgeweld zwaar beschadigd en na de
bevrijding bleek dat het herstel der
school meer gekost zou hebben dan
een nieuwe, zodat alle pogingen in het
werk werden gesteld om tot nieuw
bouw over te gaan. Dat hieraan heel
wat vastzit weet een ieder die iets
met nieuwbouw te maken heeft. De
heer Mijs sprak dan ook hartelijke
woorden van dank tot architect Rot
huizen uit Middelburg, de aannemers
firma Bossand, de firma Schippers
Nauta, die de electrische installatie
heeft verzorgd en de schilder P. de
Bruijne, allen te Oostburg, die op
voortreffelijke wijze hun werk aan de
nieuwe school hebben verricht. Een
bijzonder woord van dank richtte hij
tot de directeur, de heer v. d. Beukei,
die in de oude school - die spr. verge
leek met een stal - bijzondere presta
ties heeft verricht en daarbij het leer-
FEUILLETON
3. door NIEK VAN DER ZWAAN.
„Tot zolang moet je maar ergens
een hoek vrij maken. En alle oude
letter, die niet meer gebruikt wordt,
moet in kistjes gepakt worden, want
ik krijg verschillende series nieuw let
termateriaal, zodat ik de kasten leeg
moet hebben. Maak dus even van de
nog niet afgekeurde soorten een proef,
zodat ik me er over kan beraden".
,,'t Komt in orde, mijnheer".
„Uitstekend".
Wijnandse keek nog eens rond en
trok zich toen terug in het kantoor,
overzag de smakeloze meubels en
ouderwetse hoge bureaux. Ook hierin
wilde hij veranderingen hebben. En
personeel op het kantoor.
Hij nam de telefoon van de haak en
nadat hij verbinding had gekregen met
het arbeidsbureau, vroeg hij om een
steno-typiste. „En," voegde hij er aan
toe, „liefst zo gauw mogelijk. Als het
lingenaantal nog wist op te voeren.
Onder leiding van de directeur en
leraren is veel voor de nieuwe school
vervaardigd, o.a. het fraaie ijzeren hek.
De heer v. d. Beukei kreeg dan ook
als blijk van waardering uit handen
van de voorzitter een Parker-vulpen
aangeboden, waarbij de echtgenoten
der leraren en concierge bloemen wer
den aangeboden. Spr. besloot zijn
openingswoord met tot burgemeester
Hoeksema de hoop uit te spreken, dat
de gemeente Oostburg de nieuwe school
als een aanwinst zal beschouwen en
dat zij niet meer door oorlogsgeweld
zal worden verwoest.
Vervolgens werd door Inspecteur
Hennequin de officiële opening ver
richt, die met behulp van een heel
mooi tomahawk (sierbijltje) het tradi
tioneel gespannen lint verbrak, waarna
de genodigden in de gelegenheid wer
den gesteld een rondgang door de
nieuwe school te maken. Het gebouw
is zeer practisch ingericht, waarbij
direct opvalt de vele ramen, waardoor
veel licht valt in de ruime lokalen,
waarin het voor de jongens een genot
moet zijn om zich in hun vak te
bekwamen. Opvallend is ook de mooie
klok, geschonken door de oud-leerlingen.
Er bevinden zich in de nieuwe school
twee tekenlokalen, twee theorielokalen,
bankwerkerij, smeden- en timmermans
werkplaats, benevens een directeurs-,
leraren- en conciergekamer, terwijl ook
de wasgelegenheid in de werkplaatsen,
alsmede de ruimte voor de kleren weg
te hangen er keurig uitzien. Achter de
school bevindt zich een ruime over
dekte fietsenbergplaats.
Vele nieuwe machines staan naast
de oude opgesteld, waarbij leerlingen
der school demonstreerden voor de
bezoekers.
Na deze rondgang verkreeg de heer
Hennequin het woord, die zijn bewon
dering uitsprak over de wijze, waarop
de bevolking van W. Z.-Vlaanderen
zich opwerkt uit de chaos van de
oorlog. Hier is het niet „veel ge
schreeuw en weinig wol", maar wel
„veel wol en weinig geschreeuw". Het
was hem dan ook een groot genoegen
deze mooie school te mogen openen,
waarbij hij nog een korte beschouwing
gaf over de vernieuwing van het onder
wijs.
Vervolgens sprak Burgemeeste Hoek-
zema, die de nieuwe school niet alleen
een sieraad noemde voor de gemeente
Oostburg, maar voor de gehele streek.
kan morgen".
Men beloofde hem nog dezelfde
avond een jongedame te sturen. Ver
volgens belde hij een plaatselijke kan-
toormeubelhandel op en vroeg of ze
een vertegenwoordiger wilden sturen
met een modellenboek. „Ik wil enkele
moderne bureaux, kasten en stoelen
hebben," verduidelijkte hij.
Ziezo, dat was dat. In de ouder
wetse armstoel gezeten, stak hij een
sigaret op en bladerde wat in de boe
ken, die op het schrijfbureau lagen.
Geen wonder, dat er niet veel ver
diend werd in deze zaak. Was dat
ook een administratie!
Enfin, hij zou er zich niet over
ergeren en de zaak economisch ge
zond maken. Naar goede boeken was
altijd vraag en goede boeken zou
„Uitgeverij Wijnandse" binnenkort op
de markt brengen
De deur ging open en iemand trad
binnen, klopte aan het loket. Wijnandse
stond op en opende de tussendeur.
Het was de machinezetter, die deze
middag kwam solliciteren. Wijnandse
bood hem een stoel en bekeek zijn
Hij sprak de hoop uit dat deze school
nog vele goede vakmensen zal mogen
voortbrengen. Vele sprekers voerden
hierna nog het woord, o.a. de heer
Iz. Risseeuw als oud-bestuurslid, de
heer Hoolhorst, directeur van het
Lyceum te Oostburg, de heer v. Dijk,
directeur der Rijkslandbouwwinterschool
te Schoondijke, die wees op de vele
machines, benodigd in het agrarisch
bedrijf en waarvoor goede vakmensen
noodzakelijk zijn, de heer Joh. Ie
Clercq te Sluis, Burgemeester van
Rosevelt te Schoondijke, die sprak
namens de Ver. van Burgemeesters en
Secretarissen, de heer Visscher, direc
teur der Techn. School te Middelburg,
Architect Rothuizen, de heer Dhondt
uit Draaibrug, die de voorzitter een
album met de handtekeningen van de
oud-leerlingen, die de klok hebben ge
geven, aanbood, de heer Hillebrand te
St. Laurens, hoofdbestuurslid B.S.C.M.,
de heer de la Viënne te Zuidzande, die
sprak namens de Vakgroep schilders,
de heer Denie, directeur der Ambachts
school te Terneuzen, de heer D. Luteijn
te Oostburg, namens de Smedenbond
en namens de onderwijzers in practisch
hoefbeslag, de heer P. Vermeulen,
hoofd der school te Cadzand, namens
de Ned. Onderwijzersvereniging, afd.
W. Z.-Vl., mej. Verhage, directrice
van de Landbouwhuishoudschool te
Schoondijke, terwijl als laatste spr.
het woord voerde de directeur der
nieuwe school, de heer v. d. Beukei.
Hij sprak woorden van dank tot de
architect, de aannemers, onderaanne
mers en allen die bij de bouw be
trokken waren, voor de prettige manier
van samenwerken. Vervolgens werd de
voorzitter een mooie album aangeboden
met foto's, zowel van de oude als de
nieuwe school, terwijl een verkleinde
album werd aangeboden aan de heer
Hennequin en de architect.
De voorzitter beantwoordde in het
kort de verschillende sprekers, waarbij
hij als aandenken de heer Hennequin
de tomahawk aanbood, die deze ge
bruikt had voor het lint door te hak
ken. Verder dankte hij nogmaals de
directrice der Landbouwhuishoudschool
te Schoondijke en haar collega uit
Goes voor de vervaardiging der gor
dijnen, benevens allen die door het
zenden van bloemstukken hun belang
stelling toonden voor deze bijzondere
gebeurtenis.
Na dit officiële gedeelte werden de
glazen gevuld en versnaperingen aan
geboden, die door meisjes van de
Landbouwhuishoudschool werden rond
gediend en bleef men nog geruime
tijd gezellig bijeen.
getuigschriften. De man maakte een
behoorlijke, rustige indruk en Wijnandse
besloot hem te nemen.
„Morgen krijg ik een Linotype met
drie magazijnen. Kunt U daar op
werken?"
„Zeer zeker, mijnheer".
Wijnandse sprak nog even met hem
en het slot was, dat de man reeds de
volgende morgen aanwezig zou zijn.
Wijnandse hield van spijkers met kop
pen slaan.
Toen de man vertrokken was, zei
Wijnandse tot zichzelf; Ziezo, nu zul
len we Utrecht eens bellen om de pui
van het gebouw wat op te frissen en
daarna de lichtreclameletters bestel
len.
Tijdens deze telefoongesprekken
kwam de man van de kantoormeubels
binnen en deze ging een half uur
later weg met een verheugd gezicht en
een belangrijke order.
Wijnandse keek op zijn horloge:
half zes. Eerst maar eens wat gaan
eten.
„Kees!" riep hij naar achteren.
De meesterknecht kwam zo vlug
Nationale Herdenkingsdag
Zaterdag 3 Mei 1952.
Evenals vorige jaren zal op de
Nationale Herdenkingsdag ter her
denking van de in de oorlog en
bij de bevrijding gevallenen een
stille tocht naar de begraafplaats
gemaakt worden. Vertrek van het
gemeentehuis af om 19.40 uur.
Na het tijdsein van 20.00 uur,
hetwelk per sirene zal worden
aangegeven, zullen 2 minuten
van stilte in acht worden ge
nomen.
o
Naar aanleiding van het hier
boven omschrevene verzoekt de
burgemeester aan de ingezetenen
van 's avonds 18.00 uur af de
vlaggen halfstok te hangen.
ATHLETIEK.
Zeeuws-Vlaamse overwinningen in de
Middelburgse Singelloop.
De Middelburgse Singelloop is een
volkomen overwinning geworden voor
Marathon uit Vlissingen, met haar
Zeeuws-Vlaamse lopers.
Bij de junioren was het natuurlijk de
Hotkenaar Daan Haak, die de over
winnaar van het vorige jaar, de Hellas
athleet de Roo uit Goes, naar de
tweede plaats verwees.
Bij de senioren was het geheel een
Zeeuws-Vlaamse aangelegenheid en het
werd zelfs een vinnige strijd tussen
Oost en West Zeeuws-Vlaanderen. Piet
van Acker lag bij de start al direct
vooraan, Staf Dobbelaere lag helemaal
achteraan. Booy, die laatstgenoemde
in de gaten probeerde te houden, lag
na ongeveer 500 meter geheel inge
sloten, midden in het peleton. Dobbe
laere, die de zeer ongunstige positie van
de Oost Zeeuws-Vlaming zag, riep van
Acker toe, dat hij moest proberen er
van tussen uit te trekken, wat deze dan
ook op slag deed.
De Schoondijkenaar spurtte nu ook
uit volle macht langs de buitenkant
van het peleton, tot bij van Acker. Op
slag lagen deze twee West Zeeuws-
Vlamingen ongeveer 50 meter voor op
de groep, met Booy er hopeloos mid
den in. Toch gelukte het aan Booy
tot bij de weglopers te komen, maar
zodra hij aansluiting had, verhoogde
Dobbelaere het tempo zodat Booy nog
maals een grote inspanning moest doen.
mogelijk naar voren.
„Tot hoe lang werken jullie?"
„Tot half zes, mijnheer".
„Hoe staat het met de letterproeven?"
„Ze zijn ze aan het trekken, mijn
heer, op de proefpers".
„Mooi, ik ga even eten. Blijf jij hier
tot ik terug ben en als er iemand
komt of opbelt, ik ben in het hotel.
Daar kun je me telefonisch bereiken".
Drie kwartier later was Wijnandse
weer terug. Op z'n bureau lagen de
verschillende letterproeven. Kees kwam
naar voren, toen hij zijn patroon
hoorde.
„Je kunt nu wel gaan, Kees".
„Jawel, mhnheer. Goeden avond,
mijnheer".
„Dag Kees".
Op z'n gemak bekeek Wijnandse de
afdrukken van het aanwezige letter
materiaal. Veel goeds was er eigenlijk
niet meer bij. Het beste was misschien,
om alles maar in één keer op te rui
men. Enkele vellen legde hij even
apart. Deze leken hem nog wel. De
rest was oud, plat en bovendien foei
lelijk. Weg er mee
