CORSETTEN
Het eerste lustrum van de Sticliting
„Het Vierde Prinsenkind"
DE ZWARTE VLEK
'i
A.V.R.O.-tocht naar Hilversum
schitterend geslaagd.
ROZENOORD
iKing di,
ESCHAKEL
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
8e Jaargang Nummer 379
Vrijdag 25 APRIL 1952
Drukkers-UitgeverijFirma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per' kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
In 5 zomers 2toi6 oorlogsweesjes
gratis met vacantie
Op 24 April 1947 werd in Dordrecht
opgericht de Stichting „Het Vierde
Prinsenkind".
Geen der oprichters heeft kunnen
vermoeden, dat de doelstelling van
deze Stichting: „het bezorgen van een
vreugdevolle vacantie aan kinderen
over wier leven de oorlog zulk een
donkere schaduw wierp" bij het Ne
derlandse Volk een zó grote instem
ming zou vinden.
De cijfers spreken klare taal. In zijn
vijfjarig bestaan zond „Het Vierde
Prinsenkind" 21016 door de oorlog
verweesde en/of lichamelijk getroffen
kinderen naar de prachtige kampen,
die welwillend door de Regering ter
beschikking werden gesteld. Dit zou
onmogelijk geweest zijn, indien ons
volk niet op ondubbelzinnige wijze had
getoond, dat het zich van de oorlogs
slachtoffers niet wil afmaken met een
wekelijkse uitkering in geld alleen.
Door middel van „Het Vierde Prinsen
kind" heeft onze natie uiting gegeven
aan haar medegevoel met de duizen
den weduwen en weesjes van hen, die
de hoogste tol aan de oorlog hebben
betaald.
De uitzending met vacantie was wel
de meest sympathieke vorm die kon
worden gekozen. Immers, de kinderen
worden voor een korte periode ont
trokken aan de zorgensfeer van iedere
dag, terwijl daarnaast de moeders de
ervaring opdoen, dat de offers, die
door haar en haar gezinnen werden
gebracht niet vergeten zijn. Dank zij
de spontane en belangeloze medewer
king van honderden voortreffelijke
jeugdleiders, doktoren, verpleegsters,
aalmoezeniers, geestelijke verzorgers
betekende de geboden vacantie veel
meer dan ontspanning alleen.
„Het Vierde Prinsenkind" heeft steeds
mogen rekenen op grote medewerking
van de Regering en de Gemeentebe
sturen. Dit impliceert echter niet, dat
de overheid geldelijke steun verleende.
Het particulier initiatief zorgde voor
de benodigde gelden, en daarmede deed
Nederland de eens in het donkerste
uur van de oorlog en terreur afgelegde
belofte: „Voor de kinderen van hen,
die vallen, zal worden gezorgd" gestand.
Het eerste lustrum van „Het Vierde
Prinsenkind" zal zonder enig feestelijk
vertoon worden herdacht. Veel meer
ligt het in de bedoeling Nederlanders
in binnen- en buitenland een enkel
moment te laten stilstaan bij het leed,
FEUILLETON
2. door NIEK VAN DER ZWAAN.
De in Nederland uitgebroken oorlog
sneed voor hem plotseling de moge
lijkheid af om terug te keren. In Indië
wilde hij evenmin blijven, als het
ware een voorgevoel hebbende, dat
hij hier ook niet lang zou kunnen zijn
en zodoende belegde hij al zijn geld
in Amerikaanse fondsen, waarna hij
in de zomer van 1940 naar Engeland
vertrok, waar hij zijn diensten aan
bood aan de Nederlandse regering.
Vijf jaren droeg hij de wapenrok en
als eerste luitenant keerde hij in het
bevrijde, maar hopeloos ontredderde
Nederland terug. Zonder middelen van
bestaan, maar desondanks gefortuneerd.
Zijn Amerikaanse fondsen hadden hem
in de oorlog geen windeieren gelegd
en nadat hij eerst een poosje vertoefd
had bij zijn moeder, die kort voor het
uitbreken van de oorlog naar Neder
land was vertrokken, maakte hij een
k, MEDISCHE
A.
V O
Langestraat 38 a
OOSTBURG
dat de oorlog bracht in het leven van
kinderen, die bij het wegvallen van de
natuurlijke verzorgers, voor rekening
kwamen van ons gehele volk.
„Kinderen van ons Volk", dat moe
ten zij voor ons blijven, deze oorlogs
slachtoffertjes. Het lijkt ons juist hier
aan nog eens te herinneren, immers
het is weer zoveel jaar geleden, dat
wij de heilige belofte aflegden deze
kinderen te adopteren als een ereschuld
aan hen, die in hun laatste levensuur
ongetwijfeld zullen hebben gefluisterd:
„Zorg voor onze kinderen".
Opnieuw zien bijna 4000 door de
oorlog getroffen kinderen verlangend
uit naar hun vacantie in de kampen
van „Het Vierde Prinsenkind".
Het Bestuur van „Het Vierde Prinsen
kind" zal aan de verwachting van deze
kinderen alleen dan kunnen voldoen,
als in dit lustrumjaar „feestgaven" bin
nenstromen op gironummer 477800 ten
name van de penningmeester der Stich
ting te Dordrecht.
De A.V.R.O.-tocht naar Hilversum,
die op 15 April j.l. werd ondernomen
door een aantal West Zeeuws-Vlamin
gen mag zeer geslaagd worden genoemd.
Om pl.m. 11 uur arriveerde het ge
zelschap in Rotterdam-Hillegersberg,
waar in het schitterend gelegen „Plas
wijk-paviljoen" geluncht werd. Van
een boottocht over de Kralingse plassen
maakten velen gebruik.
Om pl.m. 2,30 uur bereikte men
Hilversum en al gauw zag men de
trotse A. V. R. O.-studio's voor zich.
Door de hoofdingang werden de Zeeuws
Vlamingen naar het studio-restaurant
geleid, waar een kopje thee zich heer
lijk liet smaken. A.V.R.O.'S. propa-
gandachef, de heer J. C. v. d. Kaa,
verwelkomde het gezelschap met een
korte toespraak, waarin hij o.a. zei dat
een dergelijke tocht het contact tussen
luisteraars en omroep verstevigt.
Hierna werd onder deskundige lei
ding het Studio-complex bezichtigd.
Men kreeg hierdoor een volkomen beeld
van de verschillende uitzendingen.
Vervolgens stond een rondrit door
het Gooi op het programma. Het Paleis
Soestdijk trok de aandacht van velen.
Ook het Hilversums raadhuis is het
bekijken waard. Om 6 uur was men
paar reizen naar de Verenigde Staten,
aanvankelijk met de bedoeling om
daar een bron van inkomsten te
scheppen. Gelijktijdig behartigde hij er
Nederlandse belangen, maar in de zo
mer van 1946 had hij er genoeg van
en keerde voorgoed naar Nederland
terug.
Hij beschikte nu over een redelijk
kapitaal, waarvan hij zelfs zonder meer
zou kunnen leven. Maar hij voelde
zich nog te jong om te rentenieren en
wilde werken. De letteren hadden
hem indertijd aangetrokken, maar na
de dood van zijn vader had hij zijn
studie moeten afbreken, omdat terug
keer naar Nederland niet mogelijk was.
Met zijn moeder had hij overlegd,
wat hij zou doen. Om zijn studie weer
te hervatten, daarvoor voelde hij niets.
En geruime tijd was hij besluiteloos.
Tot op een dag zijn oog viel op een
advertentie in de dagbladen, waarin
een drukkerijbedrijf te koop werd aan
geboden wegens vertrek van de eige
naar naar Canada. Dit leek hem, daar
hij enige typografische kennis had op
gedaan, een geschikte oplossing om
terug in het Studio-restaurant, waar
een prima verzorgd diner stond te wach
ten.
Om 7,45 uur werd men de grote
studio-zaal binnengelaten, waar om
8,15 de Bonte Dinsdagavondtrein aan
ving, na een kort begroetingswoord
door de omroeper Lex Braamhorst.
De Bonte-Trein-artisten vielen bij
het publiek zeer goed in de smaak.
Rens van Dorth toonde zich een uit
stekend schetsspeler, conferencier en
liedjeszanger. Ook de Swinging Nightin
gales oogstten veel applaus. Het hoog
tepunt was wel Nicky Nobel, welke
een daverend gelach veroorzaakte. De
muzikale verzorging was van het
A.V.R.O.-theaterorkest, o.l.v. Gerard
van Krevelen in goede handen. Kort
om een Bonte Trein met veel humor,
zoals wij die van de A.V.R.O. gewoon
zijn. Om pl.m. 9.45 u. werd de terug
tocht aanvaard.
Het A.V.R.O.-comité te Oostburg
hoopt een dergelijke tocht in de toe
komst nog eens te herhalen.
Na enige tegenvallers in de regeling,
veroorzaakt door kapotte lampen en
slecht weer, hebben we dezer dagen
de filmplaatjes van de heer Iz. Schijve
kunnen vertonen in Rozenoord. Men
vond ze heel mooi en het is dan ook
weer eens een goede onderbreking ge
weest van de aaneengeregen dagen.
Nieuws omtrent ons tehuis heb ik
momenteel niet te melden. Mogelijk
na de e.v. bestuursvergadering. Niet
temin blijf ik de oude kern van onze
inrichting in uw daadwerkelijke be
langstelling aanbevelen. Meevallers van
jaarbalansen heb ik niet veel ontvangen.
Vooral voor de middenstand schijnen
die zo min of meer tot de voorbije
jaren te behoren. De middenstand was
en is de ruggegraat van onze maat
schappij en moet dat ook zijn voor
Rozenoord, voor het heden en voor
de toekomst. Zo zien wij althans de
gang van de tijd zich ontwikkelen. Al
was het maar om reden van eigen
belang, we wensen de middenstand
gaarne de goede dagen toe terwille
van ons nieuwe deel en van de oude
vleugel, het nieuwe deel voor de be
zetting, het oude deel voor de reorga
nisatie. Mensen, wie het materieel goed
gaat, kunnen nog wel eens wat voor
wat te beginnen. Hij stelde zich in
verbinding met de eigenaar en in diens
tegenwoordigheid en van die van een
deskundige bezichtigde hij het bedrijf,
dat weliswaar een verwaarloosde in
druk gaf, doch waarin hij veel perspec
tieven zag. En toen men na veel pra
ten het over de prijs eens was ge
worden, kocht Wijnandse het bedrijf,
temeer, omdat hij beschikte over fond
sen in Amerika, waarvan de aanstaande
emigrant met zijn gezin kon profiteren.
De overdrachtspapieren werden in
orde gemaakt en gedurende die tijd
overlegde Wijnandse met zichzelf, hoe
hij zijn nieuwe bezit met succes zou
kunnen exploiteren. Het bedrijf, dat
tot nu toe, behalve een paar periodie
ken, uitsluitend handelsdrukwerk ver
vaardigde, moest gereorganiseerd wor
den. De deskundige, een gewezen uit
gever, die nu rentenierde, adviseerde
hem het bedrijf te moderniseren, door
het kopen van een zetmachine en een
paar betere persen, alsmede nieuwe
ietterseries. Wijnandse had geknikt en
begreep zeer wel, dat de man het
juiste advies gaf. Zelf plaatste hij in
het algemeen belang over hebben, dat
ten slotte hun eigen belang kan zijn.
We blijven dus vol goede moed.
Vorige telling f 4639,70
J. Leenhouts, Dorpsstr. 103,
Breskens f 25,
G. te IJzendijke f 2,50
Totaal f 4667,20
Met onze hartelijke dank!
Namens het Bestuur,
M. Maas, Biervliet.
Giro 84634.
Zaterdagmiddag werd in hotel Mabe-
soone te Oostburg de uitslag bekend
gemaakt van de dezer dagen afgeno
men examens voor vakopleiding in het
bouwbedrijf. De examens werden afge
nomen van leerlingen van het landelijk
leerlingenstelsel in de nieuwe Ambachts
school te Oostburg.
De voorzitter van de examencom
missie, de heer J. Barendregt, kon een
uitgebreid gezelschap begroeten. We
bemerkten o.m. de hoofdcontroleur van
de stichting Vakopleiding in het Bouw
bedrijf, de heer H. van Kuijk; de heren
Nonhebei en T. de Waal van de
stichting leerlingenstelsel in Zeeland;
de directeur van de technische school
te Oostburg, de heer W. van den
Beukei; een vertegenwoordiger van
bouwpatroons, enz.
De voorzitter bracht dank aan allen
die mede gewerkt hebben om in Oost
burg deze cursus tot stand te doen
komen.
Van de 12 candidaten slaagden er
11. Een prachtig resultaat. De geslaag
den werd op het hart gebonden, dat
dit diploma nog niet betekend dat zij
volleerd zijn. Aangeraden werd nu ook
te trachten het gezellen-diploma te
behalen. De cursus is met veel belang
stelling gevolgd en de examen opga
ven werden met enthousiasme uitge
voerd. Over het algemeen was er wat
te vlug gewerk, wat het uiteindelijk
resultaat aanmerkelijk heeft beïnvloed.
Het vakmanschap kan op hoger peil
gebracht worden. Met nadruk wees
spreker er op, dat men er niet vol
doende van doordrongen is, dat de
opleiding voor het bouwvak in het
bedrijf zelf ligt. De praktijk is de beste
leermeester. De ie prijs werd bemach
tigd door de heer A. Baas uit Sluis,
de tweede prijs was voor de heer C.
H. van Boven eveneens uit Sluis.
De voorzitter feliciteerde allen met
de behaalde resultaten en sprak de
wens uit, dat de leerlingen van het
geleerde in de praktijk veel nut mogen
hebben. De secretaris van de stichting
de voornaamste dagbladen adverten
ties, waarin hij contact zocht met
schrijvers en manuscripten ter inzage
vroeg. Het resultaat was een stroom
van brieven, met en zonder ma
nuscripten, voor het merendeel totaal
ongeschikt voor uitgave. Vele avonden
zat hij in zijn ruime kamer in Utrecht
de producten van schrijvers en van
mensen, die zich letterkundige waan
den, na te lezen, totdat hij er vier
overhield, die hem zeer geschikt leken.
Hij confereerde met de auteurs en het
resultaat was, dat Wijnandse hun werk
zou drukken en uitgeven.
Dank zij zijn Amerikaanse fondsen
kon hij nieuwe machines kopen in de
Verenigde Staten en na veel geharre
war met de Nederlandse regering,
slaagde hij er eindelijk in de machines
in Nederland te krijgen. Lettermate
riaal was ook besteld en zou onge
veer op hetzelfde tijdstip komen.
Zo stonden de zaken, toen Wijnandse
in het begin van Juli voorgoed in
Wiliemspoort arriveerde.
Bij de zaak aangekomen monsterde
hij het lelijke, ouderwetse uithangbord.
