Be „rechten van de mens"
KANTONGERECHT TE OOSTBURG.
Dat mag ie niet laten
Het is voor onze soldaten!!!!
Het verlaten eiland
ROZENOORD
De schakel
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WEST ZEEUWSCH-VLAANDEREN
8e Jaargang Nummer 376
Vrijdag 4 APRIL 1952
Drukkers-Uitgeverij: Firma SMOOR DE HULSTER - Dorpsstraat 10 - BRESKENS - Telefoon 27 - Giro 358296
Verschijnt iedere Vrijdag
Abonnementsprijs
f 1,per kwartaal; franco
per post f 1,15
Prijs der advertentiën
10 cent per m.m.;
bij abonnement korting
Advertenties met „brieven
onder nr. of bij ons te
bevragen", 10 cent extra
y
Op io December 1948 werd in de
Algemene Vergadering der Verenigde
Natie» een verklaring goedgekeurd,
betredende de „rechten van de men»".
Vooral Mevrouw Roosevelt, die hiertoe
het initiatief had genomen, verwachtte
er heel wat van. Zij riep gedachten op
aan een toekomstige „heilstaat" van
vrijheid, gelijkheid en broederschap
- een soort paradijs van verdraagzaam
heid en eerlijke samenwerking - mits
ieder land met de toepassing van de
verklaring ernst zou maken! Trygve
Lie, de secretaris-generaal, nam korte
tijd later een exemplaar van de ver
klaring mee, en metselde die plechtig
in, bij de eerste-steenlegging voor het,
inmiddels al in gebruik zijnde, hoofd
kwartier der V.N., te New-York. Ja,
het leek allemaal erg mooi. Maar, helaas,
een deel van de wereld saboteerde de
overeenkomst vanaf het eerste ogen
blik. De vertegenwoordigers van de
Sovjet-Unie en de door haar onder
worpen staten, zitten met schijnheilige
gezichten aan de conferentietafels, ter
wijl in de gevangenissen en concentra
tiekampen honderdduizenden voor hun
vrijheidszin moeten boeten, andere
honderdduizenden een wisse dood
tegemoet gaan in kwikzilver- en ura-
niummijnen, millioenen verkwijnen in
de oorlogsindustrie achter de Oeral,
andere millioenen als proetkonijnen
dienen voor bacteriologische en medische
experimenten, of, onder de ellendigste
omstandigheden, verbindingswegen
moeten aanleggen in het Noorden van
Siberië Als erover gesproken wordt,
wuiven de Communisten alle bezwaren
weg met een glimlach, of verzinnen
snel wat onzinnige beschuldigingen aan
het adres van de Westerse mogend
heden, ja, tonen zich zeer ontstemd
als men zelfs maar aan hun woorden
durft te twijfelen
Uit tactische overwegingen hebben
de Westerse mogendheden deze zaak,
t.a.v. de Sovjet-Unie, nog niet op de
spits gedreven. Om in dit verband de
Britse Minister van Buitenlandse Zaken
even te citéren „Laat ons zorgen, deze
FEUILLETON
52) door P. DE VRIES.
De damp sloeg weldra uit hun natte
kleren. Kees bad een klein flesje bran
dewijn, dat hij van tijd tot tijd aan
Josien's lippen zette. Een enkele maal
zuchtte het meisje, doch tot bewustzijn
kwam ze niet.
Traag gingen de minuten voorbij.
Op z'n vroegst, had Whiteheaven ge
zegd, kon men om een uur of half vijf
met de brandcard terug zijn. En het
was nog geen drie uur.
Kees sprak niet doch zat bij het
vuur, met Josien's hoofd op zijn
schoot. Hij sloeg geen oog van haar
af en iedere beweging die ze maakte,
gaf hem hoop, dat de redding nog niet
te laat was geweest.
juist toen hij voor de zoveelste
maal getracht had haar een paar drup
pels brandewijn toe te dienen, sloeg
ze even haar ogen op en keek Kees
aan.
De jongeman slaakte een zucht van
paar jaar dóór te komen met diplo
matie, opdat wij in 1953, op basis
van superioriteit, tot een vergelijk kun
nen trachten te komen met de Rus
sische regering". De moeilijkheid is,
dat genoemde regering intussen even
min stil zit en verder werkt aan haar
bewapening, o.a. met atoombommen
De rechten van de mens komen in
het nauw, als wij niet heel goed op
passen
(d. K.j
De heer C. M. uit Bouchaute, van
beroep kastreerder, heeft het rayon van
de IJzendijkse kastreerder C. overge
nomen en was zonder meer aan het
werk getogen bij de landbouwers te
Biervliet, IJzendijke, Hoofdplaat en
andere W. Z.-Vlaamse plaatsen zonder
in het bezit te zijn van een Neder
landse vergunning hiervoor. Voor het
aldus onbevoegd uitoefenen van de ge
neeskunde, eiste de ambtenaar van het
O.M. f 25,subs. 10 dagen. Mr. H.
A. R. de Mul bepleitte uiterste cle
mentie, aangezien deze voor M. alles
in het werk stelt de vereiste vergun
ning te verkrijgen, terwijl de Raads
man tevens in het midden bracht, dat
verd. sinds 1935 kastreerder is in
België.
J. M', groentenhandelaar te Vlissingen
stond terecht wegens het venten zon
der ventvergunning in de gemeente
Aardenburg. Verd. zei niet te hebben
gevent, maar vaste klanten te hebben
bezocht. Het feit dat verd. geroepen
zou hebben „Sinaasappelen!", wees
volgens de kantonrechter wel degelijk
op venten. M. informeerde belangstel
lend of het roepen wellicht in de wet
verboden was. Dat niet aldus de kan
tonrechter. Conf. de eis werd verd. tot
f 6,subs. 3 dagen veroordeeld.
G. F. C., vlasser te Maldeghem
(Belgifi) werd veroordeeld tot f 10,
subs. 6 dagen. Verd. had enkele trot
toirtegels vernield door met zijn auto
op het trottoir in de gem. Breskens
te rijden. De kantonrechter meende
dat andere buren hier in Z.-Vlaanderen
genoeg vernield hadden en sprak de
hoop uit, dat de Zuiderburen de zaak
heel zouden laten.
C. J. U., landbouwer te Aardenburg
kreeg f 4 subs. 3 dagen, omdat het
kenteken van de aanhangwagen niet
gelijk was aan dat van de trekker.
J. v. d. A., caféhouder te Nieuwvliet,
had in zijn woning als houder van ver
lof A, een 7 tal flessen sterke drank
in voorraad, terwijl bij de buurvrouw
in het schuurtje nog een 20 tal flessen
verlichting en gelijktijdig welde er een
snik op. Zacht prevelde ze zijn naam.
„Het is in orde, Josien, lieveling.
Ik ben bij je. Straks brengen we je
aan boord terug. Alles is in orde,
hoor".
„Kees zei ze nogmaals en
toen, met een zucht, viel ze weer te
rug in haar verdoving.
Het was nog geen kwart over vier,
toen dezelfde twee matrozen met nog
twee anderen, in ijltempo aankwamen
met het wagentje en de brancard.
„Daar zijn ze!" riep Whiteheaven
verheugd uit, terwijl hij opsprong om
de vier mannen te begroeten
„Gelukkig," verzuchtte Kees, terwijl
hij dankbaar keek naar deaangekome-
nen, die doodop van vermoeidheid bij
het vuur neervielen.
Whiteheaven werd nu actief. Samen
met Kees tilden ze het meisje op de
brancard en legden de meegekomen
dekens over haar heen, waarna het
dekzeil werd dichtgesnoerd. Nu lag ze
in ieder geval goed warm.
De achtergebleven matrozen tilden
het meisje op het wagentje.
„Jongens," zei Whiteheaven tot de
opgeslagen waren. Voorts bleken nog
30 ledige drankflessen aanwezig te zijn.
Verd. betoogde, dat zijn dochter op
trouwen stond en dat de flessen drank
voor de trouwfeest bestemd waren.
Het aantal flessen was wel niet te veel
volgens verd., gezien de uitgebreide
familie, vrienden en kennissenkring.
Op grond van een gunstige verklaring
van de Burgemeester van Nieuwvliet
en de politie werd verd. veroordeeld
tot f 10,subs. 5 dagen. De eis
luidde f 20,subs. 10 dagen, terwijl
verd. de 7 flessen in zijn woning ge
vonden, verbeurd verklaard werden.
Dus moet de bruiloft nu met slechts
20 fl. gevierd worden.
J. N., veehouder te Schoondijke,
kocht van A J. M. D., veehandelaar
te Aardenburg, een koe zonder over
tuigd te zijn 'dat de witte kaart van
de Prov. Gezondheidsdienst voor die
ren aanwezig was (d.w.z. dat de koe
van een t.b.c.-vrij bedrijf afkomstig
was). D. heeft de koe terug genomen
en bepleitte dat de Gezondheidsdienst
nu wel witte kaarten verstrekt en
toen terzake geen regeling getroffen
was. Het betrof een voor de export
gekochte koe, die wegens het stopzet
ten van de export niet uitgevoerd had
kunnen worden. N. kreeg f 25,subs.
10 d. (eis f 75,subs. 30 dagen). D.
kreeg f 25,subs. 10 d. (eis f 40,
subs. 20 d.)
P. I. v. C., landb. te Zuidzande, ont
kende een geparkeerde auto in het
expeditiestraatje te Oostburg te heb
ben beschadigd. Dit was in strijd met
de verklaringen van 2 getuigen. Conf.
de eis werd verd. tot f 10,subs. 6
d. veroordeeld.
E. A. de B., aannemer te Biervliet,
had een aantal reclameplaten op de
gevel van zijn woning-winkel, wat in
strijd is met de prov. verordening
voor steden en landschapsschoon. De
plaatjes besloegen een oppervlakte van
in totaal 6 m2. De veroordeling was
f 3,subs. 1 d. (eis f 6,subs. 3 d.)
A. C. v. H., landb. te Aardenburg,
veroorzaakte bij het op de weg rijden
uit de uitrit van de loondorser V. te
Biervliet een kleine aanrijding. Dit
kostte hem f 20,subs. 10 d.
L. A. S., landb. te Zuidzande, reed
met tractor en aanhangwagen, terwijl
de aanhangwagen niet voorzien was
van een lengte driehoek. Omdat verd.
deze driehoek nu had laten aanbrengen
veroordeelde de kantonrechter hem tot
f 10,sub. 5 dagen (eis f 15,subs.
10 d.)
R. de M., zonder beroep te Ruis-
schelede (B.), parkeerde te Oostburg
waar het parkeerverbod door een bord
was aangegeven. Conf. de eis werd
vier matrozen, die zo juist gekomen
waren, „wij kunnen het nu wel met
z'n vieren af. Rusten jullie maar wat
uit bij het vuur".
Daar wilden de vermoeide mannen
niets van weten. „Samen uit, samen
thuis," beslisten ze en nadat het vuur
uitgemaakt was, volgden ze de ande
ren op weg naar de „Snow-fiake".
HOOFDSTUK XXXIV.
Toen Josien haar ogen opsloeg, was
het haar, alsof ze uit een diepe slaap
ontwaakte. Verwonderd keek ze naar
het gezicht, dat haar vriendelijk toe
lachte. Maar dat was immers Kees
Ze knipperde even en keek toen
om zich heen. Wat gek, nu lag ze in
haar hut, aan boord van het jacht.
En hoorde ze het goed? Ja, de
motoren draaiden op volle toeren.
Maar .ze was toch het eiland op
gegaan Hoe kwam ze nu aan
boord?
„Zo, jongedame," zei Kees zacht,
er voor zorgend, dat zijn toon zo op
gewekt mogelijk was, „eindelijk wak
ker? Nou, op z'n Hollands gezegd, je
hebt een aardig tukje gedaan hoor".
verd. tot f 10,subs. 5 dagen ver
oordeeld.
Omdat ik momenteel weinig nieuws
heb te melden zal ik met de verant
woording van de binnen gekomen gel
den volstaan.
Vorige telling f 4559,70
N. N. te Biervliet - 30,—
P. van Ootegem, Breskens - 10,
G. A. v. Druten, vertegenw.
„Hero," Vlissingen - 10,
via Ds. Boere te Groede van
tandarts v. G. te Oostburg - 25,
J. Dubois, Zuidzande,
donatie 1952 - 5,
Totaal f 4639,70
Met hartelijke dank voor deze giften.
Laat ze anderen ten voorbeeld mogen
strekken. Men kent het doel en dat
is edel genoeg om er voor te geven
en te streven.
We hebben ook een beroep gedaan
op de Ned. Herv. Kerken in het al
gemeen.
Verschillende giften zijn reeds binnen.
We melden dit reeds, om U er aan
te herinneren, dat op onze mensen
gerekend wordt.
Namens het Bestuur:
M. Maas te Biervliet.
Giro 84634.
Vanwege het slechte weer, kon Zater
dag j.l. de C.J.M.V. van Breskens, de
actie voor het inzamelen 'van tijd
schriften voor de soldaten niet houden.
Daarom zal, als het weer toelaat, deze
actie a.s. Zaterdag gehouden worden.
U heeft verleden week reeds een folder
in de brievenbus gekregen, maar toch
willen wij langs deze weg bij U, inwo
ners van Breskens, deze folder nog
even onder de aandacht brengen.
Zoals misschien wel in de folder ge
lezen zult hebben, is het om tijdschrif
ten, boeken, vakbladen of andere lectuur
te doen. Het moet natuurlijk geen
oude rommel, die goed genoeg is voor
de vuilesbak, zijn. Ook geen dagbladen
of tijdschriften van vóór de oorlog.
Geachte lezers geeft dus wat goeds,
waar de soldaten iets aan hebben. Nu
zal de vraag bij U opkomen, wat
moeten die militairen daar mee doen?
Maar nu stellen wij ook aan U een
„Kees," prevelde ze zacht. „Hoe.."
„Stil maar," suste hij. „Er is niets,
waar je je zorg over hoeft te maken,
je ligt als een prinses in je eigen hut
en we varen op volle toeren huis
waarts".
„Maar het eiland dan? En
die mensen? Die Duitsers?"
„Later zal ik je alles vertellen,"
antwoordde hij zacht, terwijl hij even
zijn vinger op haar lippen legde. „Je
bent behoorlijk ziek geweest, jonge
dame. Maar nu knap je weer op en
voor we in Tswnsville zijn, ben je
weer honderd procent".
„Wat is er dan met me gebeurd?"
hield ze koppig aan.
Het leek me of ze even in haar ge
heugen zocht.
„O, ja, ik weet het al Dat was
in het bos Ik ben jullie achterna
gegaan En het was zo warm
Toen ben ik even gaan zitten Op
eens zo'n grote spin op mijn arm
Die heeft me gebeten, voor ik het
kon verhinderen Ik heb haar dood
geslagen, maar het was al te laat
Een poosje later zwol mijn arm op
Ik werd erg beroerd en daarna
ben ik, geloof ik, gevallen
(Slot volgt).
